#pokatolicku

Ks. Krzysztof Gryz - o Bogu, Kościele, wierze i życiu - #pokatolicku

Link RSS Link do katalogu Numer katalogowy: 5201 Wesprzyj dobrym słowem
Udostępnij
Kategorie:
Religia i Duchowość

Odcinki od najnowszych:

#najlepszacząstka #66 - Bóg to relacja!
2020-06-07 00:00:00

Nasz Bóg to nie filozoficzne pojęcie, ale Miłość, relacja! Co więcej w środku tej Miłości jest miejsce dla...Ciebie!

Nasz Bóg to nie filozoficzne pojęcie, ale Miłość, relacja! Co więcej w środku tej Miłości jest miejsce dla...Ciebie!

#️⃣3️⃣8️⃣ - #zaklinam
2020-06-06 00:00:00

Zaklinam Cię! Głoś prawdę, Ewangelią, Chrystusa zawsze i wszędzie!  1. czytanie (2 Tm 4, 1-8) Wykonaj dzieło ewangelisty Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza  Najmilszy:  Zaklinam cię na Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, oraz na Jego pojawienie się i na Jego królestwo: głoś naukę, nastawaj w porę i nie w porę, wykazuj błąd, napominaj, podnoś na duchu z całą cierpliwością w każdym nauczaniu.  Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań – ponieważ ich uszy świerzbią – będą sobie mnożyli nauczycieli. Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom.  Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!  Albowiem krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.  Psalm (Ps 71 (70), 8-9. 14-15b. 16-17 (R.: por. 15a)) Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość  Pełne Twojej chwały były moje usta, * sławiłem Cię przez dzień cały. Nie odtrącaj mnie, gdy będę stary, * nie opuszczaj, gdy siły ustaną.  Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość  Ja zaś będę zawsze ufał * i pomnażał wszelką Twoją chwałę. Moje usta będą głosiły Twoją sprawiedliwość * i przez cały dzień Twoją pomoc.  Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość  Opowiem o potędze Pana, * będę przypominał tylko Twoją sprawiedliwość. Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości * i do tej chwili głoszę Twoje cuda.  Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość  Aklamacja (Mt 5, 3) Alleluja, alleluja, alleluja  Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.  Alleluja, alleluja, alleluja  Ewangelia (Mk 12, 38-44) Jałmużna ubogiej wdowy Słowa Ewangelii według Świętego Marka  Jezus, nauczając rzesze, mówił:  «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».  Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.  Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie».   #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

Zaklinam Cię! Głoś prawdę, Ewangelią, Chrystusa zawsze i wszędzie!  1. czytanie (2 Tm 4, 1-8) Wykonaj dzieło ewangelisty Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza  Najmilszy:  Zaklinam cię na Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, oraz na Jego pojawienie się i na Jego królestwo: głoś naukę, nastawaj w porę i nie w porę, wykazuj błąd, napominaj, podnoś na duchu z całą cierpliwością w każdym nauczaniu.  Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań – ponieważ ich uszy świerzbią – będą sobie mnożyli nauczycieli. Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom.  Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!  Albowiem krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.  Psalm (Ps 71 (70), 8-9. 14-15b. 16-17 (R.: por. 15a)) Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość  Pełne Twojej chwały były moje usta, * sławiłem Cię przez dzień cały. Nie odtrącaj mnie, gdy będę stary, * nie opuszczaj, gdy siły ustaną.  Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość  Ja zaś będę zawsze ufał * i pomnażał wszelką Twoją chwałę. Moje usta będą głosiły Twoją sprawiedliwość * i przez cały dzień Twoją pomoc.  Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość  Opowiem o potędze Pana, * będę przypominał tylko Twoją sprawiedliwość. Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości * i do tej chwili głoszę Twoje cuda.  Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość  Aklamacja (Mt 5, 3) Alleluja, alleluja, alleluja  Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.  Alleluja, alleluja, alleluja  Ewangelia (Mk 12, 38-44) Jałmużna ubogiej wdowy Słowa Ewangelii według Świętego Marka  Jezus, nauczając rzesze, mówił:  «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».  Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.  Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie».  #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#️⃣3️⃣6️⃣ - #ofiara
2020-06-04 00:00:00

1. czytanie (Rdz 22, 9-18) Ofiara Abrahama Czytanie z Księgi Rodzaju  Gdy Abraham i Izaak przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.  Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę „Pan widzi”. Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje».  Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu». Psalm (Ps 40 (39), 7-8a. 8b-9. 10-11b. 17 (R.: por. 8a i 9a)) Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, * lecz otwarłeś mi uszy; nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. * Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę.  Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  W zwoju księgi jest o mnie napisane: * Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, a Twoje Prawo * mieszka w moim sercu».  Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu † i nie powściągałem warg moich, * o czym Ty wiesz, Panie. Sprawiedliwości Twej nie kryłem w głębi serca, * głosiłem Twoją wierność i pomoc.  Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  Niech się radują i weselą w Tobie * wszyscy, którzy Ciebie szukają, a ci, którzy pragną Twojej pomocy, * niech zawsze mówią: «Pan jest wielki».  Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  Aklamacja (Por. Flp 2, 8-9) Alleluja, alleluja, alleluja  Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.  Alleluja, alleluja, alleluja  Ewangelia (Mt 26, 36-42) Smutna jest dusza moja aż do śmierci Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza  Jezus z uczniami przyszedł do posiadłości zwanej Getsemani i rzekł do nich: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę i tam się pomodlę». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną».  I odszedłszy nieco do przodu, padł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty niech się stanie!»  Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak oto nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe».  Powtórnie odszedł i tak się modlił: «Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!»   #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

1. czytanie (Rdz 22, 9-18) Ofiara Abrahama Czytanie z Księgi Rodzaju  Gdy Abraham i Izaak przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.  Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę „Pan widzi”. Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje».  Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu». Psalm (Ps 40 (39), 7-8a. 8b-9. 10-11b. 17 (R.: por. 8a i 9a)) Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, * lecz otwarłeś mi uszy; nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. * Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę.  Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  W zwoju księgi jest o mnie napisane: * Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, a Twoje Prawo * mieszka w moim sercu».  Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu † i nie powściągałem warg moich, * o czym Ty wiesz, Panie. Sprawiedliwości Twej nie kryłem w głębi serca, * głosiłem Twoją wierność i pomoc.  Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  Niech się radują i weselą w Tobie * wszyscy, którzy Ciebie szukają, a ci, którzy pragną Twojej pomocy, * niech zawsze mówią: «Pan jest wielki».  Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę  Aklamacja (Por. Flp 2, 8-9) Alleluja, alleluja, alleluja  Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.  Alleluja, alleluja, alleluja  Ewangelia (Mt 26, 36-42) Smutna jest dusza moja aż do śmierci Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza  Jezus z uczniami przyszedł do posiadłości zwanej Getsemani i rzekł do nich: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę i tam się pomodlę». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną».  I odszedłszy nieco do przodu, padł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty niech się stanie!»  Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak oto nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe».  Powtórnie odszedł i tak się modlił: «Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!»  #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#️⃣3️⃣5️⃣ - #depozyt
2020-06-03 11:43:00

Jest taki #depozyt, którego nikt poza nami samymi nie jest nas w stanie pozbawić... 1. czytanie (2 Tm 1, 1-3. 6-12) Rozpal na nowo charyzmat Boży Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, posłany dla głoszenia życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana! Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy nieustannie cię wspominam w moich modlitwach w nocy i we dnie. Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie od nałożenia moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana zaś została ona teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który zniweczył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię. Jej głosicielem, apostołem i nauczycielem ja zostałem ustanowiony. Z tej właśnie przyczyny znoszę i to obecne cierpienie, ale za ujmę sobie tego nie poczytuję, bo wiem, komu zawierzyłem, i jestem pewny, że mocen On jest ustrzec mój depozyt aż do owego dnia. Psalm (Ps 123 (122), 1b-2 (R.: por. 1b)) Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy Do Ciebie wznoszę oczy, który mieszkasz w niebie. † Jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów, * jak oczy służebnicy na ręce jej pani, tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, * dopóki się nie zmiłuje nad nami. Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy Aklamacja (J 11, 25a. 26) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem, kto wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mk 12, 18-27) Zmartwychwstanie umarłych Słowa Ewangelii według Świętego Marka Przyszli do Jezusa saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i pytali Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat pojmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu”. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę, a umierając, nie zostawił potomstwa. Drugi ją pojął za żonę i też zmarł bez potomstwa; tak samo trzeci. I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła także kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę». Jezus im rzekł: «Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej? Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie. Co się zaś tyczy umarłych, że zmartwychwstaną, to czy nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa o krzewie, jak Bóg powiedział do niego: „Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba”? Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
Jest taki #depozyt, którego nikt poza nami samymi nie jest nas w stanie pozbawić... 1. czytanie (2 Tm 1, 1-3. 6-12) Rozpal na nowo charyzmat Boży Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, posłany dla głoszenia życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana! Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy nieustannie cię wspominam w moich modlitwach w nocy i we dnie. Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie od nałożenia moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana zaś została ona teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który zniweczył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię. Jej głosicielem, apostołem i nauczycielem ja zostałem ustanowiony. Z tej właśnie przyczyny znoszę i to obecne cierpienie, ale za ujmę sobie tego nie poczytuję, bo wiem, komu zawierzyłem, i jestem pewny, że mocen On jest ustrzec mój depozyt aż do owego dnia. Psalm (Ps 123 (122), 1b-2 (R.: por. 1b)) Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy Do Ciebie wznoszę oczy, który mieszkasz w niebie. † Jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów, * jak oczy służebnicy na ręce jej pani, tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, * dopóki się nie zmiłuje nad nami. Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy Aklamacja (J 11, 25a. 26) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem, kto wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mk 12, 18-27) Zmartwychwstanie umarłych Słowa Ewangelii według Świętego Marka Przyszli do Jezusa saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i pytali Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat pojmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu”. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę, a umierając, nie zostawił potomstwa. Drugi ją pojął za żonę i też zmarł bez potomstwa; tak samo trzeci. I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła także kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę». Jezus im rzekł: «Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej? Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie. Co się zaś tyczy umarłych, że zmartwychwstaną, to czy nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa o krzewie, jak Bóg powiedział do niego: „Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba”? Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#️⃣3️⃣3️⃣ - #życie
2020-06-01 14:35:34

To czego tak bardzo pragniemy to #życie! 1. czytanie (Rdz 3, 9-15. 20) Matka żyjących Czytanie z Księgi Rodzaju Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: „Gdzie jesteś?” On odpowiedział: „Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się”. Rzekł Bóg: „Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?” Mężczyzna odpowiedział: „Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa, i zjadłem”. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: „Dlaczego to uczyniłaś?” Niewiasta odpowiedziała: „Wąż mnie zwiódł, i zjadłam”. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, będziesz przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych, na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej; ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”. Mężczyzna dał swojej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących. Psalm (Ps 87, 1-3. 5-6) Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu Albo: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego Gród Jego wznosi się na świętych górach: umiłował Pan bramy Syjonu bardziej niż wszystkie namioty Jakuba. Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, miasto Boże. Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu Albo: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego O Syjonie powiedzą: „Każdy człowiek narodził się na nim, a Najwyższy sam go umacnia”. Pan zapisuje w księdze ludów: „Oni się tam narodzili”. Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu Albo: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego 2. czytanie (Dz 1, 12-14) Uczniowie trwali na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa Czytanie z Dziejów Apostolskich Gdy Jezus został wzięty do nieba, Apostołowie wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i Jego braćmi. Aklamacja (Łk 1, 28) Alleluja, alleluja, alleluja Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami. Alleluja, alleluja, alleluja Albo: Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Szczęśliwa Dziewico, która porodziłaś Pana, błogosławiona Matko Kościoła, Ty strzeżesz w nas Ducha Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 2, 1-11) Wesele w Kanie Galilejskiej Słowa Ewangelii według świętego Jana W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
To czego tak bardzo pragniemy to #życie! 1. czytanie (Rdz 3, 9-15. 20) Matka żyjących Czytanie z Księgi Rodzaju Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: „Gdzie jesteś?” On odpowiedział: „Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się”. Rzekł Bóg: „Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?” Mężczyzna odpowiedział: „Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa, i zjadłem”. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: „Dlaczego to uczyniłaś?” Niewiasta odpowiedziała: „Wąż mnie zwiódł, i zjadłam”. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, będziesz przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych, na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej; ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”. Mężczyzna dał swojej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących. Psalm (Ps 87, 1-3. 5-6) Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu Albo: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego Gród Jego wznosi się na świętych górach: umiłował Pan bramy Syjonu bardziej niż wszystkie namioty Jakuba. Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, miasto Boże. Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu Albo: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego O Syjonie powiedzą: „Każdy człowiek narodził się na nim, a Najwyższy sam go umacnia”. Pan zapisuje w księdze ludów: „Oni się tam narodzili”. Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu Albo: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego 2. czytanie (Dz 1, 12-14) Uczniowie trwali na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa Czytanie z Dziejów Apostolskich Gdy Jezus został wzięty do nieba, Apostołowie wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i Jego braćmi. Aklamacja (Łk 1, 28) Alleluja, alleluja, alleluja Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami. Alleluja, alleluja, alleluja Albo: Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Szczęśliwa Dziewico, która porodziłaś Pana, błogosławiona Matko Kościoła, Ty strzeżesz w nas Ducha Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 2, 1-11) Wesele w Kanie Galilejskiej Słowa Ewangelii według świętego Jana W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie