:: ::

W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus przypomina nam o naszym powołaniu jako chrześcijan do hojności – do otwarcia naszych rąk i serc dla bliźnich i pozostawienia reszty Panu Bogu. Bóg przyjmuje nasze chleby i ryby, nasz czas i talenty wykorzystane do bezinteresownej służby innym i czyni je owocnymi, pomnażając nasz trud i ofiarę. „Wy dajcie im jeść!” (Mt 14,16). On sam jest ciałem danym za nas, chlebem, który otrzymujemy i rozdajemy innym. Czy potrzeba nam czegoś więcej niż Bożej miłości, aby zabezpieczyć nas w trudnych momentach życia? Jak wspólnota chrześcijańska i twoja w niej obecność odzwierciedla troskliwą miłość Boga? Mt 14, 13-21) Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd łodzią na pustkowie, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych. A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: "Miejsce to jest pustkowiem i pora już późna. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności". Lecz Jezus im odpowiedział: "Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!" Odpowiedzieli Mu: "Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb". On rzekł: "Przynieście Mi je tutaj". Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a z tego, co pozostało, zebrano dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

Jest to odcinek podkastu:
Gadki wiejskiego proboszcza

Na początek nagrania niektórych homilii, kazań i konferencji. Z czasem może coś więcej.

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie