::
::
Jeden człowiek pomyśli sobie - ,,Jezu, jakbym była taka chuda jak ona, to bym wpierdalała wszystko”.
Jednak sprostuję - to WCALE nie jest takie łatwe. To nie jest proste żeby przekonać samą siebie, że to konieczne aby przytyć. Nie jest łatwym powiedzieć cwanej sobie, że ,,efekty” na które przecież tyle czasu pracowałaś musisz teraz sama zaprzepaścić. Bo to ty będziesz jeść. Nikt inny.
A ludzie w około będą mówić - że przecież kiedyś wyglądałaś lepiej. Że przecież wyglądałaś zdrowo. Mówić będą że przecież jest wielu ludzi którzy są szczupli, nawet bardzo. Będą mówić że z taką figurą nadawałabyś się na modelkę.
A ty w środku przeżywasz rozdarcie. Zwłaszcza jak jesteś osobą która na wszytko reaguje płaczem. I płaczesz że musisz przecież ratować swoje życie. Płaczesz bo to czas w którym musisz dobrze odżywić swój organizm. Czas w którym możesz położyć się na kanapie i zjeść paczkę chipsów bez jakiegokolwiek zastanowienia. Płaczesz bo musisz ratować swoje życie. Nie jest łatwym walczyć ze swoją psychiką. To cholernie trudne.
Jednak wszystko jest do zrobienia. Strach przed zmianą jest uzasadniony. Boimy się (anoreksja) że przybierając na wadze - wrócimy do stanu sprzed odchudzania. Że znowu będziemy wyglądać tak jak właśnie nie chcieliśmy. Czy to znaczy że znowu będziemy zaczynać od punktu wyjścia?
mniej więcej o tym:
Jest to odcinek podkastu:
Krupska Natalia Podkast
Hej!
Nazywam się Natalia Krupska, mam 22 lata. Połowę swojego życia cierpię na zaburzenia kompulsywno-obsesyjne, depresję oraz anoreksję i bulimię sportową. W swoim życiu miałam styczność z narkotykami, przemocą w rodzinie, alkoholizmem. Dlatego też tutaj jestem. Chcę pokazać wszystkim tutaj zgromadzonym, że na tym świecie nie powinniśmy z naszymi problemami zostawać osamotnieni.