Molchat Doma, znany na całym świecie zespół post punkowy, pisze pokoleniowe songi o tzw. doomerach. A więc dwudziestoparolatkach, którzy pogrążeni w depresyjnej apatii nie potrafią uwierzyć w szczęśliwą przyszłość, zwiastujac nadchodząca zagładę i cywilizacyjny collaps. Czy ich rezygnacja i krzyk mogą być rozumiane jako analogia do Psalmu 130., w którym czytamy o lamencie zanoszonym w stone Boga z głębokości naszych grzechów?
Mówiąc inaczej, czy może istnieć katolickie doomerstwo jako rodzaj teologii negatywnej wyrażającej tęsknotę do Absolutu, czy może z dominującym poczuciem schylkowości w naszym pokoleniu jako katolicy powinniśmy za wszelką cenę walczyć?
Jest to odcinek podkastu:
Kultura poświęcona
Treści, które docierają do nas w popularnych serialach, książkach i muzyce nie są nastawione wyłącznie na sprzedaż, oferują również konkretny światopogląd. Najczęściej jest to światopogląd, któremu daleko do chrześcijaństwa. Jednocześnie, jak gdyby mimochodem i przypadkiem, treści powiązane z duchowością i religią stale powracają.
Witamy serdecznie w podcaście „Kultura poświęcona”. To audycja Klubu Jagiellońskiego na czasy post-chrześcijańskie; czasy, które chcą, ale nie potrafią zapomnieć o Bogu.
Wesprzyj nas na Patronite: https://patronite.pl/kulturaposwiecona
Społeczeństwo i Kultura