::
::
Trylogię “Ostatni policjant” nazywa się też trylogią Henry’ego Palace’a, bo takie jest imię i nazwisko głównego bohatera. Będę opowiadał o wszystkich trzech tomach, ale w taki sposób aby nie było żadnych spoilerów. Autorem trylogii jest Ben H. Winters.
Trylogia ta początkowo mnie zawiodła. Później jednak przyszedł zachwyt. Okładki wszystkich trzech tomów przedstawiają sylwetkę mężczyzny na tle pustych ulic, a na niebie widać asteroidę. Nazwano ją Maja. Za 6,5 miesiąca spadnie na ziemię i zabije wszystkich ludzi. Dlaczego ta seria mnie zawiodła?
Po okładkach i krótkim opisie spodziewałem się powieści postapokaliptycznej. Innymi słowy spodziewałem się opisuj świata tuż przed katastrofą, w którym upada cywilizacja, a ludzie walczą o przeżycie. Ta seria rzeczywiście zawiera takie opisy. Nie jest to jednak główny wątek, ale tło. Co więc jest głównym wątkiem? Główny bohater Henry Palace jest detektywem i rozwiązuje zagadki kryminalne. W pierwszym tomie zatytułowanym “Ostatni policjant” rozwiązuje zagadkę śmierci człowieka znalezionego w ubikacji McDonalds.
Henry Palace był zwykłym policjantem. Na niebie pojawiła się Maja. Naukowcy przewidują, że ludzie nie mają szansy na przeżycie. Z tego powodu niektórzy detektywi odeszli, inni popełnili samobójstwa. Innymi słowy w świecie przed zagładą bardzo łatwo jest awansować. Przypomina mi to trochę scenę z filmu “Przyjaciel do końca świata” z 2012 roku. Angielski tytuł to: “Seeking a Friend for the End of the World”. Grał w nim Steve Carell. W tej scenie główny bohater przyszedł do pracy na spotkanie, na którym są wyczytywane stanowiska do objęcia. Stanowiska dyrektorskie.
Henry Palace przypomina mi trochę Don Kichota. Ten nowo mianowany detektyw chce odnaleźć winnego zbrodni. Jeżeli to była zbrodnia. Tylko po co? Przecież i tak wszyscy niedługo zginą. Jego postawa budzi czasami niezrozumienie, ale także podziw. Czy w świecie, który się niedługo skończy ja potrafiłbym dalej robić swoje. Jak ja bym się zachował?
Moje przemyślenia poszły w kierunku filozofii stoickiej. Osobiście nie jestem stoikiem. Czy jednak jest nim Henry Palace? Stoik spodziewa się śmierci i w zasadzie każdego dnia żyje tak jakby to był ostatni dzień jego życia. Tak sobie myślę, że tego typu katastrofa byłaby sprawdzianem tego kto jest prawdziwym stoikiem. Stoik dzieli rzeczy na takie, na które ma wpływ i te na które nie ma wpływu. Główny bohater tej serii tak właśnie robi. Nie skupia się na asteroidze Maja oraz na tym czy ona zabije wszystkich czy też nie. On skupia się na tym, co może zmienić. Może jednak starać się odkryć prawdę śmierci człowieka z McDonaldsa.
W drugim tomie “Opuszczone miasto” Henry zostaje zatrudniony przez swoją znajomą z przeszłości. Ma odnaleźć jej męża, który zaginął albo uciekł. Dowiadujemy się przy okazji, że wiele osób porzuciło swoich mężów czy żony aby spędzić ostatnie miesiące życia z prawdziwą miłością. Czy tak też postąpił poszukiwany mąż? W tym tomie dowiadujemy się też, że nie wszystkie kontynenty są równie zagrożone. Asteroida ma zabić wszystkich, ale uderzy daleko od Ameryki. Tak więc na statkach przybywają miliony imigrantów, którym się wydaje, że w USA będzie można przeżyć. Innymi słowy autor w tym tomie rozważa aspekty moralne przyjmowania imigrantów. Czy należy ich wpuścić? I bez nich ciężko jest utrzymać porządek. Jedzenia, lekarstw i innych rzeczy też brakuje.
W ostatnim tomie “Utracony świat” Henry wyrusza na poszukiwanie swojej siostry. Jej postać pojawiała się w poprzednich tomach. Miała ona plan uratowania świata. Henry uważał, że to teoria spiskowa jakich wiele w tym świecie przed zagładą. W tym tomie pada pytanie: czy można okłamywać ludzi o zbliżającej się śmierci? Czy można dawać ludziom nadzieję po to aby potrafili dalej żyć? Czy chciałbym wiedzieć kiedy umrę?
Na koniec jeden dowcip z książki. Kobieta poszła do lekarza, który stwierdził, że ma raka i pozostał jej rok życia. Kobieta się ucieszyła - to znaczy, że pożyję o pół roku dłużej niż wszyscy inni. Nawet czytając ten dowcip miałem dużo przemyśleń na temat życia, jego sensu itd. Już dawno żadna książka tak na mnie nie wpłynęła.
Podsumowując jest to książka opisująca świat przed zagładą. Są tutaj opisy świata i tego jak sobie ludzie radzą. Są pościgi, strzelaniny, zbrodnie itd. Ale to tylko tło. Główny bohater nie zwarzając na to wszystko w każdym tomie rozwiązuje jedną zagadkę. W pierwszym zagadkę śmierci człowieka z ubikacji w McDonalds. W drugim tomie zagadkę zniknięcia pewnego męża. A trzeci tom to poszukiwanie siostry. Niestety nagrałem ten odcinek sam, ale może ktoś z was drodzy słuchacze chciałby porozmawiać w audycji o tej książce. Skontaktujcie się za mną to nagramy rozmowę o trylogii Henry’ego Palace’a.
Trylogia ta początkowo mnie zawiodła. Później jednak przyszedł zachwyt. Okładki wszystkich trzech tomów przedstawiają sylwetkę mężczyzny na tle pustych ulic, a na niebie widać asteroidę. Nazwano ją Maja. Za 6,5 miesiąca spadnie na ziemię i zabije wszystkich ludzi. Dlaczego ta seria mnie zawiodła?
Po okładkach i krótkim opisie spodziewałem się powieści postapokaliptycznej. Innymi słowy spodziewałem się opisuj świata tuż przed katastrofą, w którym upada cywilizacja, a ludzie walczą o przeżycie. Ta seria rzeczywiście zawiera takie opisy. Nie jest to jednak główny wątek, ale tło. Co więc jest głównym wątkiem? Główny bohater Henry Palace jest detektywem i rozwiązuje zagadki kryminalne. W pierwszym tomie zatytułowanym “Ostatni policjant” rozwiązuje zagadkę śmierci człowieka znalezionego w ubikacji McDonalds.
Henry Palace był zwykłym policjantem. Na niebie pojawiła się Maja. Naukowcy przewidują, że ludzie nie mają szansy na przeżycie. Z tego powodu niektórzy detektywi odeszli, inni popełnili samobójstwa. Innymi słowy w świecie przed zagładą bardzo łatwo jest awansować. Przypomina mi to trochę scenę z filmu “Przyjaciel do końca świata” z 2012 roku. Angielski tytuł to: “Seeking a Friend for the End of the World”. Grał w nim Steve Carell. W tej scenie główny bohater przyszedł do pracy na spotkanie, na którym są wyczytywane stanowiska do objęcia. Stanowiska dyrektorskie.
Henry Palace przypomina mi trochę Don Kichota. Ten nowo mianowany detektyw chce odnaleźć winnego zbrodni. Jeżeli to była zbrodnia. Tylko po co? Przecież i tak wszyscy niedługo zginą. Jego postawa budzi czasami niezrozumienie, ale także podziw. Czy w świecie, który się niedługo skończy ja potrafiłbym dalej robić swoje. Jak ja bym się zachował?
Moje przemyślenia poszły w kierunku filozofii stoickiej. Osobiście nie jestem stoikiem. Czy jednak jest nim Henry Palace? Stoik spodziewa się śmierci i w zasadzie każdego dnia żyje tak jakby to był ostatni dzień jego życia. Tak sobie myślę, że tego typu katastrofa byłaby sprawdzianem tego kto jest prawdziwym stoikiem. Stoik dzieli rzeczy na takie, na które ma wpływ i te na które nie ma wpływu. Główny bohater tej serii tak właśnie robi. Nie skupia się na asteroidze Maja oraz na tym czy ona zabije wszystkich czy też nie. On skupia się na tym, co może zmienić. Może jednak starać się odkryć prawdę śmierci człowieka z McDonaldsa.
W drugim tomie “Opuszczone miasto” Henry zostaje zatrudniony przez swoją znajomą z przeszłości. Ma odnaleźć jej męża, który zaginął albo uciekł. Dowiadujemy się przy okazji, że wiele osób porzuciło swoich mężów czy żony aby spędzić ostatnie miesiące życia z prawdziwą miłością. Czy tak też postąpił poszukiwany mąż? W tym tomie dowiadujemy się też, że nie wszystkie kontynenty są równie zagrożone. Asteroida ma zabić wszystkich, ale uderzy daleko od Ameryki. Tak więc na statkach przybywają miliony imigrantów, którym się wydaje, że w USA będzie można przeżyć. Innymi słowy autor w tym tomie rozważa aspekty moralne przyjmowania imigrantów. Czy należy ich wpuścić? I bez nich ciężko jest utrzymać porządek. Jedzenia, lekarstw i innych rzeczy też brakuje.
W ostatnim tomie “Utracony świat” Henry wyrusza na poszukiwanie swojej siostry. Jej postać pojawiała się w poprzednich tomach. Miała ona plan uratowania świata. Henry uważał, że to teoria spiskowa jakich wiele w tym świecie przed zagładą. W tym tomie pada pytanie: czy można okłamywać ludzi o zbliżającej się śmierci? Czy można dawać ludziom nadzieję po to aby potrafili dalej żyć? Czy chciałbym wiedzieć kiedy umrę?
Na koniec jeden dowcip z książki. Kobieta poszła do lekarza, który stwierdził, że ma raka i pozostał jej rok życia. Kobieta się ucieszyła - to znaczy, że pożyję o pół roku dłużej niż wszyscy inni. Nawet czytając ten dowcip miałem dużo przemyśleń na temat życia, jego sensu itd. Już dawno żadna książka tak na mnie nie wpłynęła.
Podsumowując jest to książka opisująca świat przed zagładą. Są tutaj opisy świata i tego jak sobie ludzie radzą. Są pościgi, strzelaniny, zbrodnie itd. Ale to tylko tło. Główny bohater nie zwarzając na to wszystko w każdym tomie rozwiązuje jedną zagadkę. W pierwszym zagadkę śmierci człowieka z ubikacji w McDonalds. W drugim tomie zagadkę zniknięcia pewnego męża. A trzeci tom to poszukiwanie siostry. Niestety nagrałem ten odcinek sam, ale może ktoś z was drodzy słuchacze chciałby porozmawiać w audycji o tej książce. Skontaktujcie się za mną to nagramy rozmowę o trylogii Henry’ego Palace’a.
Jest to odcinek podkastu:
Dyskusje o Książkach
Nie recenzje, ale dyskusje, polemiki oraz przemyślenia po przeczytaniu książek.