::
::
Nicolas Grospierre jest wybitnym fotografem architektury modernistycznej, artystą francuskiego pochodzenia pracującym i mieszkającym od wielu lat w Polsce. Jego najnowszy fotoalbum "Dom dla kultury. Spojrzenie na architekturę kibuców i kołchozów" ukazuje formalne podobieństwa między budynkami, które powstały w różnych kręgach kulturowych i ustrojach politycznych, a jednak łączy je uniwersalny język modernistycznej architektury i kultura rozumiana jako przestrzeń do budowania i rozwijania więzi międzyludzkich. Książka zawiera 139 fotografii powstałych na terenie Izraela, Litwy, Łotwy i Estonii oraz eseje badaczy: Yuvala Yaskiego, Marta Kalma i Pedro Gadanho, których teksty zostały zilustrowane przez archiwalne zdjęcia i plany architektoniczne.
Z Nicolasem Grospierrem rozmawialiśmy w czasie jego dyżuru z autografem w Bęc Księgarni nie tylko o jego najnowszej książce, ale także o jego wieloletnim zaangażowaniu w portretowanie wyobraźni modernistycznych architektów i architektek.
Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Dom-dla-kultury.-Spojrzenie-na-architekture-kibucow-I-kolchozow/7160
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana jest beneficjentką programu własnego Instytutu Książki "Certyfikat dla małych księgarni" 2022-2023
Fot. okładka książki "Dom dla kultury. Spojrzenie na architekturę kibuców i kołchozów", wyd. Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, 2022
Nicolas Grospierre (ur. 1975) – fotograf architektury, artysta francuskiego pochodzenia, w Polsce mieszka od 1999 r. Zanim zajął się fotografią, studiował nauki polityczne oraz socjologię w Paryżu i w Londynie. W swojej działalności wykorzystuje fotografię jako narzędzie twórcze. Koncentruje się zarówno na projektach dokumentalnych, jak i na problematyce konceptualnej. W pracach o charakterze reportażowym często podejmuje wątek pamięci zbiorowej i nadziei wiązanych z modernistyczną architekturą – sięga po niego w czasie, gdy utopie towarzyszące temu stylowi straciły na sile i na znaczeniu. Konceptualna część jego twórczości opiera się na budowaniu gry prowadzonej z widzem, do której odbiorca jest zapraszany dzięki atrakcyjnym – wręcz zmysłowym – obrazom i instalacjom. W 2008 r. został nagrodzony Złotym Lwem na 11. Biennale Architektury w Wenecji (razem z Kobasem Laksą) za wystawę polskiego pawilonu Hotel Polonia. Budynki Życie po życiu. Laureat Paszportu Polityki w 2012 r.
Jest to odcinek podkastu:
Bęc Radio
Podcast by bec_zmiana
Kategorie:
Społeczeństwo i Kultura
Społeczeństwo i Kultura