::
::
Zamknięcie w domach uświadomiło nawet najbardziej opornym jak ważne jest nasze obcowanie z naturą, zielenią, krajobrazem. Ograniczenie wstępu na tereny zielone, do parków i lasów było jedną z najbardziej absurdalnych decyzji polskiego rządu. Tymczasem Nowa Zelandia znakomicie poradziła sobie z epidemią stosując nie tylko zupełnie inne metody ograniczeń swobodnego korzystania z przestrzeni, ale także używając narracji wzmacniającej nie tyle strach, co poczucie wspólnoty wobec zagrożenia. O możliwej do przewidzenia przyszłości miejskiego projektowania terenów zielonych rozmawiamy z Krzysztofem Hermanem, architektem krajobrazu, badaczem nieformalnych terenów zielonych, który chwilowo przebywa w Nowej Zelandii.
Krzysztof Herman, dr inż. architekt krajobrazu. Adiunkt w Katedrze Sztuki Krajobrazu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, nauczyciel akademicki na Wydziale Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu SGGW. Stypendysta Fundacji Fulbrighta na Harvard Graduade School of Design w USA. Zajmuje się tematyką ogrodów tymczasowych i sztuki krajobrazu. Autor szeregu artykułów naukowych. Pracuje także dla Europejskiej Federacji Architektury Krajobrazu (EFLA) w grupie d/s komunikacji oraz przy międzynarodowym programie badawczym EU-Teach, dotyczącym standardów nauczania architektury krajobrazu w Unii Europejskiej.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Montaż: Ola Łapkiewicz
Jest to odcinek podkastu:
Bęc Radio
Podcast by bec_zmiana
Kategorie:
Społeczeństwo i Kultura
Społeczeństwo i Kultura