::
::
W dawnych czasach gęsta, nieprzerwana puszcza pokrywała większą część środkowej i wschodniej Europy. Lasy były domem licznych dziko żyjących zwierząt, na które polowali nasi przodkowie. Ludzie czerpali wiele korzyści z leśnych ostępów pozyskując owoce, opał i dziczyznę. Musieli się jednak liczyć z wszelkimi niebezpieczeństwami czyhającymi na nich w głuszy. Wbrew pozorom spotkanie zbójców czy rozjuszonego tura nie było najgorszym co mogło przytrafić się im wśród dziewiczych kniei. Las od zarania dziejów był bowiem siedzibą licznych istot z pogranicza snu i jawy. Nieliczne były ludziom przychylne, inne lękały się człowieka, większość jednak, jak przystało zdrowemu na ciele i umyśle demonowi chciała przysporzyć naszym przodkom jak najwięcej kłopotów.
Literatura:
Baranowski B., W kręgu upiorów i wilkołaków, Łódź 1981
Moszyński K., Kultura Ludowa Słowian, cz. II - Kultura duchowa, Kraków 1934
Pełka L., Polska demonologia Ludowa, Warszawa 1987
Jest to odcinek podkastu:
Słowiańskie Demony
Podcast o mitologii słowiańskiej, ze szczególnym uwzględnieniem demonologii i odrobiną historii. Czemu topiono Marzannę? Dlaczego nasi dziadkowie bali się południc? Co różniło Swaroga i Swarożyca? Jakie tałatajstwa nie dawały spać po nocach naszym przodkom i w co tak w ogóle wierzyli dawni Słowianie?
kontakt - admin[ ]mitologika.pl
Logotyp i grafika - Bartłomiej Wąsacz