::
::
- A czy ty w życiu tak w pełni kochałaś? Nie chodzi o zakochanie, zresztą w jednej z podcastowych rozmów był poruszany temat różnicy między miłością, a zakochaniem.
- Wiesz, to jest w ogóle bardzo ciekawe, że o to pytasz, bo ja obecnie jestem zakochana. (śmiech)
- Bang. No i co teraz czujesz?
- Czuję, zawstydzenie, że ci o tym mówię. (śmiech)
- Dlaczego?
- Dlatego, że to jest dla mnie bardzo intymne.
- Ale tu nie ma kamer, zawsze możemy coś wyciąć. No i zasadzie sama uchyliłaś drzwi, a że ja zaraz wsadzam całą nogę..
- Wiem, wiem, więc się zastanawiam, czy w to pójdę.
Poszła. Poszliśmy. W jedną z najbardziej intymnych i osobistych rozmów, jaką kiedykolwiek miałem przyjemność przeprowadzić. Świadoma, otwarta, szczera. Aktorka, kobieta, pacjentka. O aktorstwie, miłości, chorobie i o tym, że warto mieć nadzieję na zaistnienie tego, na co już się w życiu nie czekało. Rozmowa z Justyną Król - aktorką teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie.
Jest to odcinek podkastu:
Płomień i puch
Emocje. Zawsze najważniejsze są emocje. Osobiste historie, wewnętrzne światy, indywidualne przeżycia. W szarości, w codzienności, w detalach, w rozmowie.
Brunet, japonista, z Podkarpacia, w Warszawie. Życie, momenty, fragmenty, nie strzelam bąbelkami z folii po sprzęcie agd, ale przyznaję, że to jest fajne. Wszyscy widzimy to samo, ale nie wszyscy to samo dostrzegamy. Prawdziwa siła nigdy nie jest gwałtowna. Szczęście to entuzjazm. Tu się kończy ilość tekstu na opis programu i sekwencja srogich bonmotów. PS. Odcinki 1-25 zawierały muzykę, ale musiała zniknąć. Dlaczego? "To skomplikowane" ;)