::
::
Kolejny odcinek z serii #przecinekprzerywnik
Opowiadamy o spontanicznej wycieczce do Słupska, podczas której jedliśmy w najstarszej pizzerii w Polsce. Pizzeria znajduje się przy ulicy Wojska Polskiego 46–47 i wchodzi się do niej przez bar mleczny „Poranek”. To interesujące miejsce nie ma nic wspólnego z modnymi teraz hipsterskimi knajpami serwującymi klasyczne włoskie placki. W barze zjemy grubą drożdżową bułę przypominającą wypieki babci, które powstają w domowym zaciszu.
O Słupsku
Zwiedziliśmy też Basztę Czarownic oraz piękną Słupską bibliotekę.
Łukasz opowiedział nam o tym, jak zainspirował się Krystianem Kozerawskim, który – sam ucząc się programowania – równolegle uczy programowania w szkole syna. O Krystianie możecie poczytać tu.
O grach
W dwunastej minucie zaczynamy zwierzać się z własnych traum związanych z grami. Grą najbardziej ryjącą baniak, która doprowadziła mnie do załamania nerwowego, była „Brothers: A Tale of Two Sons”. Kliknięcie w link przeniesie Cię do wyczerpującej recenzji. Wrzucam też trailer:
Czekamy właśnie na premierę gry wymyślonej przez tych samych twórców, ale przeznaczonej dla dwóch graczy. Można grać, zarówno siedząc na tej samej kanapie, jak i z inną osobą, która posiada konsolę. Gra nazywa się „A Way Out” i wygląda tak:
Inne gry, w które można grać wspólnie, to „Diablo” oraz wiele gier na Nintendo Switch: „Lego City”, „Mario Oddysey”, „Death Squared” czy „Snipperclips”.
Kolejną traumatyzującą grą dostępną dla każdego jest „Doki Doki Literature Club!”.
Z pozoru klasyczna mangowa gierka: jako młody chłopiec zapisujesz się do klubu literackiego, aby podrywać pozostałe uczestniczki. Banalny pomysł z czasem zmienia się w traumatyzujący i wciągający układ zdarzeń. Jeśli chcecie zobaczyć, jak wiele pracy włożono w tę grę i ile osób poświęciło czas, aby przeanalizować każdy szczegół, obejrzyjcie poniższe filmy. Uprzedzam jednak, że są pełne spoilerów.
O książkach:
Od dwudziestej siódmej minuty polecamy książki.
W pierwszej kolejności „Stumbling on happiness”, która na polskim rynku ukazała się pod tytułem „Na tropie szczęścia” (wydawca: Media Rodzina). Obecnie pozycja trudno dostępna.
Autor, Daniel Gilbert, jest profesorem psychologii Uniwersytetu Harvarda. W każdym zdaniu zachwyca błyskotliwością. Lekka narracja nie pozbawia jednak tej pozycji rzetelnego naukowego przekazu, bazującego na potężnej dawce badań z dziedziny psychologii, neurobiologii i ekonomii behawioralnej.
Nie mam zdjęcia książki, wrzucam zdjęcie na którym czytam tę książkę :)
„Pięć razy o przekładzie” to eseje Małgorzaty Łukasiewicz, które pozwalają zrozumieć problemy tłumaczy. Poznajemy zróżnicowane podejścia do tematu. Ta pełna ciekawostek książka naświetla aspekt historyczny oraz omawia aktualne spojrzenie na literaturę.
Pozostając w temacie przekładów polecam też "Przejęzyczenie" o którym poczytacie tu.
A kupić można o tu: link
„Legenda o samobójstwie”, czyli literatura piękna. Miałam zaburzony odbiór tej historii, ponieważ cały czas porównywałam ją z książką Oty Pavla.
Ta sama historia jest opowiadana na nowo – niewątpliwie każda z części staje się próbą zmierzenia się z utratą ojca. Nie jest to jednak powieść biograficzna; fakty mieszają się z fikcją, aby fikcja okazała się prawdą, a pierwotna prawda straciła znaczenie.
Część informacyjna to plan moich najbliższych podróży:
Od 28.04 do 4.05 planujemy być w Kołobrzegu, więc jeśli wiecie, co interesującego można robić w tej części Polski, koniecznie dajcie znać.
Od 17 do 20.
Jest to odcinek podkastu:
Pogaducha
przegadany podcast