::
::
Mówi się, że kryzys wieku średniego dopada nas właśnie wtedy, gdy zaczynamy dostrzegać swoją śmiertelność, bo przecież jest już bliżej niż dalej - końca. Nie będę cię namawiać, żebyś teraz spisał_a testament, zaplanował_a swój pogrzeb, wymyślił_a spsoby na przygotowanie rodziny. Chciałabym jednak zastanowić się jak temat śmierci oswoić dla siebie. Bo to jest ciągle tabu, wątek omawiany z - nomen omen - śmiertelną powagą, ściszonym głosem i absolutnie tylko wtedy, kiedy naprawdę nie da się go uniknąć.
A moim zdaniem w myśleniu o śmierci znajdujemy życie. Paradoksalnie świadomość końca to może być zachwyt, radość i działanie. Oraz seksy. Nie zapominajmy że ten podcast jest niegrzeczny
Jest to odcinek podkastu:
Kryzys Wieku Średniego
Kto chciałby słuchać o kryzysie wieku średniego?
Kojarzy się z nową, młodszą żoną i czerwonym samochodem, prawda? A w wersji żeńskiej - z uderzeniami gorąca i tyciem…
Bardzo mi się nie podoba ta narracja - ten straszny kryzys wieku średniego przypada przecież w okolicach zaledwie połowy naszego życia!
Dlatego mam zamiar rozprawić się z mitami na temat dojrzałości, apetytu na życie, ciała i seksualności - na bazie swoich doświadczeń i obserwacji.
Jeśli podoba Ci się podcast i chcesz mnie wesprzeć w jego prowadzeniu, możesz wpłacać datki na moją cykliczną zrzutkę