::
::
Smutek, chandra, żal, cierpienie są nieodłącznymi elementami naszego życia – podobnie jak radość czy złość. Nie zawsze jednak potrafimy sobie z nimi poradzić i często je zagłuszamy. A przecież życie w emocjonalnym znieczuleniu wcale nie jest dobre. Co zrobić, gdy smutek utrzymuje się zbyt długo? Jak go odróżnić od depresji? Jak nauczyć się przeżywać porażki? Czy na pewno szczęście jest podstawowym celem i sensem życia?
Depresja staje się masowym problemem wcale nie dlatego, że u współczesnych ludzi wystąpił nieznany wcześniej defekt w mózgu czy zmiany w genach. Są dwa powody, dla których ta diagnoza coraz częściej skazuje na leczenie farmakologiczne. Pierwszy to odkrycie leków antydepresyjnych regulujących procesy neurofizjologiczne w mózgu.
Drugim powodem jest popularne przekonanie mówiące o tym, że szczęście stanowi podstawowy cel i sens życia. W tym ujęciu szczęście ma być pasmem sukcesów i powodzenia, źródłem nieustającej radości, dawać nieograniczone możliwości. Nie ma miejsca na zwykłe, choć nierzadko bolesne zdarzenia, takie jak: porażki, rozstania, choroby, cierpienia, niepowodzenia, smutki lub śmierć. Wielu ludzi nie chce przeżywać trudnych emocji, które im towarzyszą. Lepiej się znieczulić, a leki znakomicie się do tego nadają. Wizyta u lekarza często sprowadza się do wypisania recepty. Nie padają nawet tak proste pytania, jak: „Co przykrego zdarzyło się ostatnio? Jak pan/pani zamierza sobie poradzić w tej sytuacji? Czy może pan/pani liczyć na wsparcie bliskich osób?”. Bez zainteresowania i wsparcia najbliższego otoczenia można na dobre ugrzęznąć w smutku. A to już często prosta droga do depresji, którą można nazwać sytuacyjną, a ze względu na częstotliwość występowania – masową.
O prelegentce:
Ewa Woydyłło-Osiatyńska – doktor psychologii i terapeuta uzależnień. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie w Poznaniu oraz podyplomowe studium dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Wykształcenie psychologiczne zdobyła w Antioch University w Los Angeles, doktorat z psychologii zyskała na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Autorka wielu książek, m.in.: „Wybieram wolność, czyli rzecz o wyzwalaniu się z uzależnień”, „Zaproszenie do życia”, „Podnieś głowę: Buty szczęścia”, „Sekrety kobiet”, „My – rodzice dorosłych dzieci”, „W zgodzie ze sobą”, „Rak duszy”, „O alkoholizmie”, „Poprawka z matury”. Spopularyzowała w Polsce leczenie oparte na modelu Minnesota, bazującym na filozofii Anonimowych Alkoholików. Otrzymała wiele odznaczeń za osiągnięcia w dziedzinie terapii i profilaktyki uzależnień: Medal św. Jerzego przyznany przez „Tygodnik Powszechny”, odznaczenie Ministra Sprawiedliwości za pracę z uzależnionymi w więzieniach oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Prezydenta RP.
O projekcie:
Strefa Psyche SWPS to nowatorskie przedsięwzięcie, którego celem jest popularyzowanie wiedzy psychologicznej na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywanie możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Chcemy ukazywać praktyczne zastosowanie wiedzy psychologicznej nie tylko w sferach oczywistych dla tej dziedziny nauki (np. pomocowym, terapeutycznym), ale również w sektorze biznesowym oraz zaawansowanych, nowoczesnych technologiach.
Więcej o projekcie: http://www.swps.pl/strefa-psyche
Jest to odcinek podkastu:
Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS
Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie. Odkrywa możliwości działania, jakie w różnych sferach życia daje psychologia. Jego założeniem jest udostępnienie rzetelnej wiedzy psychologicznej, do której można sięgać niezależnie od miejsca i czasu, w jakim się znajdujemy. Więcej informacji o projekcie: psyche.swps.pl.
Kategorie:
Edukacja
Edukacja