Reportaż w Radiu Olsztyn

Najlepsze reportaże Polskiego Radia Olsztyn


Odcinki od najnowszych:

Świadectwo - Alicja Kulik
2024-03-12 11:58:33

Dobiega końca proces beatyfikacyjny piętnastu sióstr katarzynek ze zgromadzenia św. Katarzyny w Braniewie. W 79. rocznicę dramatycznych wydarzeń ze stycznia i lutego 1945 roku ukazała się książka s. Marii Angeli Krupińskiej „Pod prąd, pod wiatr i pod fale”. Ukazuje ona drogę warmińskich męczennic. Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. Świadectwo.

Dobiega końca proces beatyfikacyjny piętnastu sióstr katarzynek ze zgromadzenia św. Katarzyny w Braniewie. W 79. rocznicę dramatycznych wydarzeń ze stycznia i lutego 1945 roku ukazała się książka s. Marii Angeli Krupińskiej „Pod prąd, pod wiatr i pod fale”.

Ukazuje ona drogę warmińskich męczennic. Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. Świadectwo.

Wojenne wycinanki - Alicja Kulik
2024-03-12 11:55:53

Olsztyński fotografik, fotoreporter Piotr Płaczkowski opowiada o wojennych losach swoich rodziców – Irminy i Zygmunta Płaczkowskich. Pani Irmina ukrywając się na początku 1945 r. w domu dróżnika w Częstochowie wycinała z „Kuriera Częstochowskiego” ogłoszenia. 20 lat po jej śmierci pan Piotr odnalazł kopertę z ogłoszeniami. Czy znalazł odpowiedź dlaczego to robiła?

Olsztyński fotografik, fotoreporter Piotr Płaczkowski opowiada o wojennych losach swoich rodziców – Irminy i Zygmunta Płaczkowskich.

Pani Irmina ukrywając się na początku 1945 r. w domu dróżnika w Częstochowie wycinała z „Kuriera Częstochowskiego” ogłoszenia. 20 lat po jej śmierci pan Piotr odnalazł kopertę z ogłoszeniami. Czy znalazł odpowiedź dlaczego to robiła?

Powołani - Alicja Kulik
2024-01-05 10:49:36

Tylko dwie liczby: 169 i 292, a kryją się za nimi dramaty, łzy, marzenia, tęsknota za miłością i bezpieczeństwem oraz zwykła – niezwykła dobroć. Pierwsza liczba to liczba rodzin zastępczych w powiecie olsztyńskim, druga to liczba dzieci, które żyją w tych rodzinach. Różne są formy rodzinnej pieczy zastępczej: spokrewnione, zawodowe, niezawodowe, zawodowe specjalistyczne i pełniące funkcję pogotowia rodzinnego; są też rodzinne domy dziecka.Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Olsztynie prowadzi co roku akcję „Rodzinna piecza zastępcza. Profesja z misją”. 11 lat temu pp. Alicja i Jan Surrej podjęli życiową decyzję, że staną się taką rodzinną: do dwójki własnych biologicznych dzieci dołączyło jeszcze pięcioro. Ta piątka znalazła w końcu bezpieczną przystań.

Tylko dwie liczby: 169 i 292, a kryją się za nimi dramaty, łzy, marzenia, tęsknota za miłością i bezpieczeństwem oraz zwykła – niezwykła dobroć. Pierwsza liczba to liczba rodzin zastępczych w powiecie olsztyńskim, druga to liczba dzieci, które żyją w tych rodzinach.

Różne są formy rodzinnej pieczy zastępczej: spokrewnione, zawodowe, niezawodowe, zawodowe specjalistyczne i pełniące funkcję pogotowia rodzinnego; są też rodzinne domy dziecka.Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Olsztynie prowadzi co roku akcję „Rodzinna piecza zastępcza. Profesja z misją”. 11 lat temu pp. Alicja i Jan Surrej podjęli życiową decyzję, że staną się taką rodzinną: do dwójki własnych biologicznych dzieci dołączyło jeszcze pięcioro. Ta piątka znalazła w końcu bezpieczną przystań.

Razem, lecz osobno - Anna Minkiewicz-Zaremba
2024-01-05 10:46:40

Samotność – to od niej zaczyna się wiele chorób oraz kryzysów emocjonalnych i psychicznych. Codzienna walka o atencję, nieumiejętność wytrzymywania z samym sobą, izolacja społeczna, kryzys więzi rodzinnych czy głód dotyku – to już codzienność i realia pokazujące jak bardzo obecnie ludzkość dotyka problem samotności. Aktualnie uznawana jest ona za najgroźniejszą chorobę XXI wieku. Samotność nie ma wieku. Samotni są seniorzy, ale i też ludzie bardzo młodzi. Jak wynika z badań millenialsi, czyli osoby urodzone pomiędzy 1981 a 1996 rokiem, okazują się być najbardziej samotnym pokoleniem. 22% przedstawicieli tego pokolenia nie posiada nawet jednego przyjaciela. Jak o samotności mówią ojciec i córka – przedstawiciele dwóch pokoleń? Pretekstem do rozmowy był utwór napisany przez Ryszarda Borzymowskiego z Czerwonki koło Biskupca. Kompozycję śpiewa i gra na pianinie jego córka Paulina Borzymowska.

Samotność – to od niej zaczyna się wiele chorób oraz kryzysów emocjonalnych i psychicznych. Codzienna walka o atencję, nieumiejętność wytrzymywania z samym sobą, izolacja społeczna, kryzys więzi rodzinnych czy głód dotyku – to już codzienność i realia pokazujące jak bardzo obecnie ludzkość dotyka problem samotności. Aktualnie uznawana jest ona za najgroźniejszą chorobę XXI wieku.

Samotność nie ma wieku. Samotni są seniorzy, ale i też ludzie bardzo młodzi. Jak wynika z badań millenialsi, czyli osoby urodzone pomiędzy 1981 a 1996 rokiem, okazują się być najbardziej samotnym pokoleniem. 22% przedstawicieli tego pokolenia nie posiada nawet jednego przyjaciela.

Jak o samotności mówią ojciec i córka – przedstawiciele dwóch pokoleń? Pretekstem do rozmowy był utwór napisany przez Ryszarda Borzymowskiego z Czerwonki koło Biskupca. Kompozycję śpiewa i gra na pianinie jego córka Paulina Borzymowska.

W tę cichą noc - Alicja Kulik
2024-01-05 10:44:51

W grudniu olsztyńska Akademia Trzeciego Wieku działająca przy MOK odwiedziła kilka domów pomocy społecznej z inscenizacją teatralną „Jak dobrze mieć sąsiada. Wigilia sąsiedzka”. To spotkanie było pretekstem to rozmowy o naszych relacjach, które budujemy, pielęgnujemy, burzymy lub unikamy. Rozmówcy: Elżbieta Konopcka-Romanowska, Ewa Krazińska, Iga Zdanowska, Renata Janicka, Benedykt Kucki, Danuta Wołosiewicz, Jadwiga Czerniawska.

W grudniu olsztyńska Akademia Trzeciego Wieku działająca przy MOK odwiedziła kilka domów pomocy społecznej z inscenizacją teatralną „Jak dobrze mieć sąsiada. Wigilia sąsiedzka”.

To spotkanie było pretekstem to rozmowy o naszych relacjach, które budujemy, pielęgnujemy, burzymy lub unikamy. Rozmówcy: Elżbieta Konopcka-Romanowska, Ewa Krazińska, Iga Zdanowska, Renata Janicka, Benedykt Kucki, Danuta Wołosiewicz, Jadwiga Czerniawska.

Adam i Ewa w sercu Niedźwiedzia - Maja Kwiatkowska
2024-01-05 10:42:15

Niedźwiedź to nazwa części Zatorza, części leżącej między ulicami Rataja, Jagiellońską, Toruńską i Bydgoską w Olsztynie. W sercu Niedźwiedzia rosną dwa monumentalne 150-letnie dęby. Adam i Ewa – bo tak się nazywają drzewa – zdobyły trzecie miejsce w tegorocznej edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Drzewo Roku. Mimo to oba dęby nadal nie są pomnikami przyrody. Mieszkańcy i społecznicy sprzeciwiają się postępowaniu Urzędu Miasta w Olsztynie uważając, że ratusz przeznaczył ten teren „pod deweloperkę”. Spór znalazł finał w sądzie. W międzyczasie mieszkańcy Niedźwiedzia, w dużej mierze Wołyniacy lub ich potomkowie, bardzo się zżyli, spotkają się na Święcie Niedźwiedzia i chcą utworzyć ogród społeczny w miejscu, w którym rosną dęby Adam i Ewa. Do wysłuchania reportażu „Adam i Ewa w sercu Niedźwiedzia” zaprasza Maja Kwiatkowska.

Niedźwiedź to nazwa części Zatorza, części leżącej między ulicami Rataja, Jagiellońską, Toruńską i Bydgoską w Olsztynie. W sercu Niedźwiedzia rosną dwa monumentalne 150-letnie dęby.

Adam i Ewa – bo tak się nazywają drzewa – zdobyły trzecie miejsce w tegorocznej edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Drzewo Roku. Mimo to oba dęby nadal nie są pomnikami przyrody. Mieszkańcy i społecznicy sprzeciwiają się postępowaniu Urzędu Miasta w Olsztynie uważając, że ratusz przeznaczył ten teren „pod deweloperkę”.

Spór znalazł finał w sądzie. W międzyczasie mieszkańcy Niedźwiedzia, w dużej mierze Wołyniacy lub ich potomkowie, bardzo się zżyli, spotkają się na Święcie Niedźwiedzia i chcą utworzyć ogród społeczny w miejscu, w którym rosną dęby Adam i Ewa.

Do wysłuchania reportażu „Adam i Ewa w sercu Niedźwiedzia” zaprasza Maja Kwiatkowska.

Chochół – warstwy pamięci - Alicja Kulik
2024-01-05 10:38:27

Przywiązanie do miejsca, do jego historii i tradycji, wrażliwość na naturę, szacunek dla dorobku kilku pokoleń leśników – to wszystko składa się na przetrwanie miejsca znanego dziś jako Stodoła Chochół w dawnym, funkcjonującym do 1972 roku, nadleśnictwie Chochół. Dziś opiekę nad Stodołą, w której działa Teatr Chochół i w której organizowane są plenery, sprawuje Nadleśnictwo Spychowo. Zapraszamy to wysłuchania reportażu pt. „Chochół – warstwy pamięci”.

Przywiązanie do miejsca, do jego historii i tradycji, wrażliwość na naturę, szacunek dla dorobku kilku pokoleń leśników – to wszystko składa się na przetrwanie miejsca znanego dziś jako Stodoła Chochół w dawnym, funkcjonującym do 1972 roku, nadleśnictwie Chochół.

Dziś opiekę nad Stodołą, w której działa Teatr Chochół i w której organizowane są plenery, sprawuje Nadleśnictwo Spychowo. Zapraszamy to wysłuchania reportażu pt. „Chochół – warstwy pamięci”.

Czego dowiemy się z dziennika Angeliki? - Alicja Kulik
2024-01-05 10:35:34

Muzeum Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie otrzymało od prywatnej osoby dziennik spisany w 1849 r. przez Angelikę Wilhelminę zu Dohna, z domu von Dönhoff (1794-1866), ostatnią z Dönhoffów panią pałacu w Drogoszach. Czego dowiemy się z jej dziennika? Jak opisuje otaczający ją świat? Jakie pamiątki po niej zostały? Zapraszamy do wysłuchania reportażu Anny Minkiewicz-Zaremby pt. „Dziennik Angeliki”. W „Dzienniku Angeliki” usłyszymy: Martę Wojciechowską – dyrektorkę Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie, Alicję Głowacką z Bydgoszczy, Beatę Wacławik – emerytkę Archiwum Państwowego w Olsztynie oraz Mariusza Wyczółkowskiego – kustosza kętrzyńskiego muzeum. W reportażu wykorzystano utwory Fryderyka Chopina i Roberta Schumanna.

Muzeum Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie otrzymało od prywatnej osoby dziennik spisany w 1849 r. przez Angelikę Wilhelminę zu Dohna, z domu von Dönhoff (1794-1866), ostatnią z Dönhoffów panią pałacu w Drogoszach. Czego dowiemy się z jej dziennika?

Jak opisuje otaczający ją świat? Jakie pamiątki po niej zostały? Zapraszamy do wysłuchania reportażu Anny Minkiewicz-Zaremby pt. „Dziennik Angeliki”.

W „Dzienniku Angeliki” usłyszymy: Martę Wojciechowską – dyrektorkę Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie, Alicję Głowacką z Bydgoszczy, Beatę Wacławik – emerytkę Archiwum Państwowego w Olsztynie oraz Mariusza Wyczółkowskiego – kustosza kętrzyńskiego muzeum. W reportażu wykorzystano utwory Fryderyka Chopina i Roberta Schumanna.

Życie w Swodobnej - Alicja Kulik
2024-01-05 10:33:04

Nazywają ich aliantami lub osadnikami, warszawiakami lub warszawką. Mogą mieszkać wiele lat na Warmii i Mazurach, a to określenie i tak będzie do pewnego stopnia opisywało przyjezdnych. Co ich zupełnie nie zraża. Tak jak małżeństwo, Agatę Kędzierawską i Krzysztofa Gregułę. Przeprowadzili się na Warmię z Lubelszczyzny. W wieku 36 lat podjęli kolejną życiową decyzję, wpisując się w zjawisko znane na Warmii i Mazurach od lat 80. Ten region, podobnie jak Bieszczady, stanowi azyl dla ludzi szukających kontaktu z naturą, ciszy i siebie.

Nazywają ich aliantami lub osadnikami, warszawiakami lub warszawką. Mogą mieszkać wiele lat na Warmii i Mazurach, a to określenie i tak będzie do pewnego stopnia opisywało przyjezdnych.

Co ich zupełnie nie zraża. Tak jak małżeństwo, Agatę Kędzierawską i Krzysztofa Gregułę. Przeprowadzili się na Warmię z Lubelszczyzny. W wieku 36 lat podjęli kolejną życiową decyzję, wpisując się w zjawisko znane na Warmii i Mazurach od lat 80. Ten region, podobnie jak Bieszczady, stanowi azyl dla ludzi szukających kontaktu z naturą, ciszy i siebie.

B jak Bajka - Alicja Kulik
2024-01-05 10:28:55

Jej rzeźby znają i podziwiają Olsztynianie i turyści, ale o niej samej, Balbinie Świtycz-Widackiej, wiedzą już nieliczni. Biografia artystki jest fascynująca i warto ją zgłębić, bo dotyczy nie tylko znakomitej rzeźbiarki, ale również prawego człowieka.  Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. B jak Bajka. W reportażu udział wzięli: wnuk Balbiny Świtycz-Widackiej – Kamil Solarski oraz Beata Brokowska – dziennikarka, laureatka wielu konkursów dziennikarskich. W 2022 roku została stypendystką marszałka województwa warmińsko-mazurskiego, podczas którego zrealizowała projekt „Śladami Balbiny Świtycz-Widackiej”. W 2023 roku dostała dofinansowanie z Muzeum Historii Polski w Warszawie w programie „Patriotyzm Jutra” na prezentację multimedialną „Wyrzeźbiona historia. Losy Balbiny Świtycz-Widackiej”. Prezentacja powstała we współpracy ze Stowarzyszeniem Społeczno-Kulturalnym „Pojezierze” w Olsztynie.  Tekst Bajki czyta Urszula Kosińska.

Jej rzeźby znają i podziwiają Olsztynianie i turyści, ale o niej samej, Balbinie Świtycz-Widackiej, wiedzą już nieliczni. Biografia artystki jest fascynująca i warto ją zgłębić, bo dotyczy nie tylko znakomitej rzeźbiarki, ale również prawego człowieka. 

Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. B jak Bajka.

W reportażu udział wzięli: wnuk Balbiny Świtycz-Widackiej – Kamil Solarski oraz Beata Brokowska – dziennikarka, laureatka wielu konkursów dziennikarskich. W 2022 roku została stypendystką marszałka województwa warmińsko-mazurskiego, podczas którego zrealizowała projekt „Śladami Balbiny Świtycz-Widackiej”. W 2023 roku dostała dofinansowanie z Muzeum Historii Polski w Warszawie w programie „Patriotyzm Jutra” na prezentację multimedialną „Wyrzeźbiona historia. Losy Balbiny Świtycz-Widackiej”.

Prezentacja powstała we współpracy ze Stowarzyszeniem Społeczno-Kulturalnym „Pojezierze” w Olsztynie.  Tekst Bajki czyta Urszula Kosińska.

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie