Antypodcast
Podcast lub antypodcast. Bez montażu. Bez retuszu. Bez dżingli. Bez muzyki. Po prostu do Państwa mówię.
Fot. Larissa Baldovin.
Kategorie:
Społeczeństwo i Kultura
Społeczeństwo i Kultura
To, co najważniejsze. Irena Jun. Stanisław Brudny
2025-01-17 17:54:50
18 stycznia 2025 r. w Pilźnie pogrzeb Stanisława Brudnego, wspaniałego, wybitnego aktora związanego najpierw z Teatrem Śląskim w Katowicach, a potem przez dziesiątki lat Teatrem Studio w Warszawie. Niezapomnianego Odysa z przedstawienia Krzysztofa Warlikowskiego "Odyseja. Historia dla Hollywoodu". W 2015 roku na zamówienie Teatru Studio napisałem książkę "To, co najważniejsze. Irena Jun i Stanisław Brudny. Rozmowy", z której powstania jestem dumny, bo dały mi możliwość spotkań z tymi legendarnymi postaciami Teatru Studio. 27 kwietnia 2016 roku w Instytucie Teatralnym w Warszawie Alina Kietrys poprowadziła spotkanie poświęcone tej książce i jej Bohaterom. Swoim zwyczajem położyłem na stole dyktafon. A Irena Jun i Stanisław Brudny mówili po prostu pięknie. Zachęcam do wysłuchania.
Fot. Krzysztof Bieliński
18 stycznia 2025 r. w Pilźnie pogrzeb Stanisława Brudnego, wspaniałego, wybitnego aktora związanego najpierw z Teatrem Śląskim w Katowicach, a potem przez dziesiątki lat Teatrem Studio w Warszawie. Niezapomnianego Odysa z przedstawienia Krzysztofa Warlikowskiego "Odyseja. Historia dla Hollywoodu". W 2015 roku na zamówienie Teatru Studio napisałem książkę "To, co najważniejsze. Irena Jun i Stanisław Brudny. Rozmowy", z której powstania jestem dumny, bo dały mi możliwość spotkań z tymi legendarnymi postaciami Teatru Studio. 27 kwietnia 2016 roku w Instytucie Teatralnym w Warszawie Alina Kietrys poprowadziła spotkanie poświęcone tej książce i jej Bohaterom. Swoim zwyczajem położyłem na stole dyktafon. A Irena Jun i Stanisław Brudny mówili po prostu pięknie. Zachęcam do wysłuchania.
Fot. Krzysztof Bieliński
Jan Peszek w "Sztuce wywiadu" Jarosława Mikołajewskiego. Teatr Polonia.
2024-12-05 15:39:50
W Teatrze Polonia za kilka godzin premiera "Sztuki wywiadu" Jarosława Mikołajewskiego w reż. Błażeja Peszka z Janem Peszkiem, Małgorzatą Zajączkowską, Marią Peszek. Jestem poruszony kojącą rolą tego spektaklu, jego siłą i grą mistrzowską. Jedno z mocnych teatralnych wydarzeń tego sezonu.
W Teatrze Polonia za kilka godzin premiera "Sztuki wywiadu" Jarosława Mikołajewskiego w reż. Błażeja Peszka z Janem Peszkiem, Małgorzatą Zajączkowską, Marią Peszek. Jestem poruszony kojącą rolą tego spektaklu, jego siłą i grą mistrzowską. Jedno z mocnych teatralnych wydarzeń tego sezonu.
Podziemny Muranów. Jacek Leociak.
2024-11-13 00:16:38
Jedną z najważniejszych książek, jakie przeczytałem w ostatnich latach, może nawet w ostatnim dziesięcioleciu jest "Podziemny Muranów" Jacka Leociaka (Wyd. Czarne). Nie tylko pomaga uporządkować i zrozumieć historię Muranowa, także tego (z) Zagłady, tego miejsca-po-getcie, ale i odsłania jego podziemne życie. To książka napisana przez badacza i filozofa. Poruszający fresk. Tak się złożyło, że w czasie Festiwalu Warszawa Singera miałem sposobność z Jackiem Leociakiem o tej książce rozmawiać. Swoim zwyczajem położyłem na stole dyktafon. A ponieważ chciałbym, że każda i każdy tę książkę przeczytał, teraz zamieszczam zapis naszego spotkania w Austriackim Forum Kultury na Próżnej. Fot. Renata Zawadzka-Ben Dor.
Jedną z najważniejszych książek, jakie przeczytałem w ostatnich latach, może nawet w ostatnim dziesięcioleciu jest "Podziemny Muranów" Jacka Leociaka (Wyd. Czarne). Nie tylko pomaga uporządkować i zrozumieć historię Muranowa, także tego (z) Zagłady, tego miejsca-po-getcie, ale i odsłania jego podziemne życie. To książka napisana przez badacza i filozofa. Poruszający fresk. Tak się złożyło, że w czasie Festiwalu Warszawa Singera miałem sposobność z Jackiem Leociakiem o tej książce rozmawiać. Swoim zwyczajem położyłem na stole dyktafon. A ponieważ chciałbym, że każda i każdy tę książkę przeczytał, teraz zamieszczam zapis naszego spotkania w Austriackim Forum Kultury na Próżnej. Fot. Renata Zawadzka-Ben Dor.
Imago. Nowy film Olgi Chajdas. Krzyk wolności.
2024-11-09 21:15:50
Kilka dni po warszawskiej premierze nowego filmu Olgi Chajdas "Imago", opowieści inspirowanej historią wokalistki punkowej Eli Malwiny Góry, granej tu przez jej córkę, Lenę Górę (aktorstwo najwyższej próby), opowiadam o wciąż żywych we mnie emocjach. Mówię więcej o reżyserce ale także o Bogusławie Schubert, kreującej w tym filmie rolę Frytki, matki bohaterki. I o jej krzyku wolności. Film w kinach. Namawiam do obejrzenia.
Fot. Larissa Baldovin.
Kilka dni po warszawskiej premierze nowego filmu Olgi Chajdas "Imago", opowieści inspirowanej historią wokalistki punkowej Eli Malwiny Góry, granej tu przez jej córkę, Lenę Górę (aktorstwo najwyższej próby), opowiadam o wciąż żywych we mnie emocjach. Mówię więcej o reżyserce ale także o Bogusławie Schubert, kreującej w tym filmie rolę Frytki, matki bohaterki. I o jej krzyku wolności. Film w kinach. Namawiam do obejrzenia.
Fot. Larissa Baldovin.
"Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję" i "Skóra po dziadku" - powieści Mateusza Pakuły
2024-10-23 20:59:47
Mateusz Pakuła jest zjawiskiem w polskiej literaturze. W tym odcinku odnoszę się do dwóch jego powieści (ale czy powieści?): "Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję" (Wyd. Nisza) i "Skóra po dziadku" (Wyd. Agora). Świat nie jest spójny, opowieść nie jest spójna, więc i próba opowieści nie jest dla Pakuły spójna. Szuka formy, sięga po wiele form. Omawiam te książki także patrząc na Polską Szkołę Reportażu. I widzę w tych książkach to, czym dzisiaj reportaż mógłby być i jaką spełnić formę. Jak to Antypodcast, urwało mi ostatnie zdanie, ale było w nim właśnie to, co napisałem, że pisarstwo Pakuły jest najbliżej tego, jak dzisiaj sobie reportaż wyobrażam.
Mateusz Pakuła jest zjawiskiem w polskiej literaturze. W tym odcinku odnoszę się do dwóch jego powieści (ale czy powieści?): "Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję" (Wyd. Nisza) i "Skóra po dziadku" (Wyd. Agora). Świat nie jest spójny, opowieść nie jest spójna, więc i próba opowieści nie jest dla Pakuły spójna. Szuka formy, sięga po wiele form. Omawiam te książki także patrząc na Polską Szkołę Reportażu. I widzę w tych książkach to, czym dzisiaj reportaż mógłby być i jaką spełnić formę. Jak to Antypodcast, urwało mi ostatnie zdanie, ale było w nim właśnie to, co napisałem, że pisarstwo Pakuły jest najbliżej tego, jak dzisiaj sobie reportaż wyobrażam.
Irena Gelblum. Jewish fighter who destroyed her own past. Podcast in English.
2024-10-20 15:11:41
For years, the narrative of the Warsaw Ghetto Uprising was written by men. That’s why the story of Jewish women liaison officers, fighters and conspirators is so little known. Female liaison officers were on the front line – they smuggled weapons to incite anti-Nazi resistance, money to help Jews in hiding, and rescued people. One of them was Irena Gelblum, unknown to the world for decades. As a journalist and writer I devoted fourteen years to her biography. “The Three Lives of Irena Gelblum” (“Trzy życia Ireny Gelblum”, Bellona Publishing House, Warsaw) with an introduction by Professor Norman Davies (“God’s Playground”, “Rising 44. The Battle for Warsaw”) and an introduction by Holocaust survivor historian Marian Turski, whose words “Auschwitz did not fall from the sky” circulated the world three years ago, is the most likely version of herstory. Probable because she herself for years falsified it, destroyed documents and traces.
For years, the narrative of the Warsaw Ghetto Uprising was written by men. That’s why the story of Jewish women liaison officers, fighters and conspirators is so little known. Female liaison officers were on the front line – they smuggled weapons to incite anti-Nazi resistance, money to help Jews in hiding, and rescued people. One of them was Irena Gelblum, unknown to the world for decades. As a journalist and writer I devoted fourteen years to her biography. “The Three Lives of Irena Gelblum” (“Trzy życia Ireny Gelblum”, Bellona Publishing House, Warsaw) with an introduction by Professor Norman Davies (“God’s Playground”, “Rising 44. The Battle for Warsaw”) and an introduction by Holocaust survivor historian Marian Turski, whose words “Auschwitz did not fall from the sky” circulated the world three years ago, is the most likely version of herstory. Probable because she herself for years falsified it, destroyed documents and traces.
"Koniec czerwonego człowieka" reż. Krystyna Janda
2024-10-18 17:26:51
Tuż po premierze "Końca czerwonego człowieka" w OCH-Teatrze w Warszawie, nagrywam nie tylko swoje wrażenia, namawiam też, aby spojrzeć na historię w jej złożoności. To spektakl o rozpadzie systemu, rozpadzie geopolitycznym, w którym najtrudniej dokonuje się rozpad mentalny. Przenoszona z pokolenia na pokolenie trauma tylko go zatrzymuje. Dawno nie było spektaklu o Rosji, o duszy homo sovieticus. Zwłaszcza dziś ważne przyjrzeć się temu na nowo.
Tuż po premierze "Końca czerwonego człowieka" w OCH-Teatrze w Warszawie, nagrywam nie tylko swoje wrażenia, namawiam też, aby spojrzeć na historię w jej złożoności. To spektakl o rozpadzie systemu, rozpadzie geopolitycznym, w którym najtrudniej dokonuje się rozpad mentalny. Przenoszona z pokolenia na pokolenie trauma tylko go zatrzymuje. Dawno nie było spektaklu o Rosji, o duszy homo sovieticus. Zwłaszcza dziś ważne przyjrzeć się temu na nowo.
Urszula Kozioł. Nagroda literacka NIKE za "Raptularz"
2024-10-06 21:38:12
Ze wzruszeniem, z przejęciem, spontanicznie nagrałem ten odcinek podcastu. Zaraz po wiadomości o "Nike" dla Urszuli Kozioł.
Ze wzruszeniem, z przejęciem, spontanicznie nagrałem ten odcinek podcastu. Zaraz po wiadomości o "Nike" dla Urszuli Kozioł.
Elizabeth Costello J. M. Coetzee'ego i K. Warlikowskiego
2024-09-29 11:01:32
Coetzee powołał do życia Elizabeth Costello w 1999 roku, stała się realną pisarką, chyba nie tylko alter ego pisarza, ale też głosem moralnym społeczeństwa. Powraca w jego tekstach, ale wraca też w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego, który w Nowym Teatrze tym razem zrealizował o niej całe przedstawienie. To smutne, że dzisiaj słuchamy już wyłącznie fikcyjnej pisarki. I o tym jest ten odcinek Antypodcastu.
Coetzee powołał do życia Elizabeth Costello w 1999 roku, stała się realną pisarką, chyba nie tylko alter ego pisarza, ale też głosem moralnym społeczeństwa. Powraca w jego tekstach, ale wraca też w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego, który w Nowym Teatrze tym razem zrealizował o niej całe przedstawienie. To smutne, że dzisiaj słuchamy już wyłącznie fikcyjnej pisarki. I o tym jest ten odcinek Antypodcastu.
Trzy życia Ireny Gelblum.
2024-09-24 14:57:20
Takie piękne wrześniowe słońce, przedłużenie lata. Usiadłem w ogrodzie, żeby nagrać tym razem podcast wideo, w którym opowiadam o bohaterce dwóch moich książek, urodzonej w Warszawie Irenie Gelblum, jej odwadze, jej skomplikowanej historii, zmianie tożsamości, także o swoim zmaganiu z tymi książkami. Irena Gelblum była bojowniczką Żydowskiej Organizacji Bojowej, po wojnie należała do grupy Mścicieli, po 1968 roku całkowicie zmieniła tożsamość, stając się włoską poetką Ireną Conti Di Mauro. I jako Conti Di Mauro znałem ją przez kilkanaście ostatnich lat jej życia. Tłumaczę też, dlaczego uważam, że "Trzy życia Ireny Gelblum" (wyd. Bellona) to moja najważniejsza książka.
Fot. Wrocławski Dom Literatury
Takie piękne wrześniowe słońce, przedłużenie lata. Usiadłem w ogrodzie, żeby nagrać tym razem podcast wideo, w którym opowiadam o bohaterce dwóch moich książek, urodzonej w Warszawie Irenie Gelblum, jej odwadze, jej skomplikowanej historii, zmianie tożsamości, także o swoim zmaganiu z tymi książkami. Irena Gelblum była bojowniczką Żydowskiej Organizacji Bojowej, po wojnie należała do grupy Mścicieli, po 1968 roku całkowicie zmieniła tożsamość, stając się włoską poetką Ireną Conti Di Mauro. I jako Conti Di Mauro znałem ją przez kilkanaście ostatnich lat jej życia. Tłumaczę też, dlaczego uważam, że "Trzy życia Ireny Gelblum" (wyd. Bellona) to moja najważniejsza książka.
Fot. Wrocławski Dom Literatury