Oglądaj, słuchaj, wchłaniaj wiedzę!
Wszystko jasne, posłuchaj mojego wywiadu jak to robić? Dodatkowo dowiesz się jakie filmy polecam, gdzie szukam, co robię w wolnym czasie itd.
Pokażę CI jak zdobyć Voucher oraz gdzie szukam filmy (wstęp)
2025-06-03 09:57:58
Inspirowałem się takimi źródłami to są moje filmy które oglądam i polecam w wolnym czasie: Z horrorów polecam Ci posłuchać i obejrzeć tutaj: Substancja Bring Her Back Uśmiechnij się 2 (2024) Sinners Kąpiel diabła (2024) Laleczka (2019) Dziwak Z produkcji dla dzieci na pewno w wolnym czasie włączam swoim dzieciom: Karate Kid: Legends Paddington 2 (2017) Elio Toy Story Lilo & Stitch 2: Stitch Has a Glitch W głowie się nie mieści (2015) Vaiana 2 (2024) Paddington w Peru Ciekawa statystyka: Według analizy danych z IMDb i Rotten Tomatoes, około 23% horrorów i 31% filmów familijnych zawiera sceny, które według klasyfikacji emocjonalnej wywołują identyczne reakcje stresowe u widza – np. napięcie, wyczekiwanie i nagłe zaskoczenia (jump scare'y / slapstickowe momenty). Adrian Kowalski , ekspert kinematografii i właściciel Filmovody.pl: „Horror i kino familijne to jak dwa końce tej samej taśmy filmowej — oba uczą dzieci (i dorosłych), jak radzić sobie z lękiem, tylko w innych dekoracjach. Jedno przez śmiech, drugie przez krzyk.”
Inspirowałem się takimi źródłami to są moje filmy które oglądam i polecam w wolnym czasie:
Z horrorów polecam Ci posłuchać i obejrzeć tutaj:
Z produkcji dla dzieci na pewno w wolnym czasie włączam swoim dzieciom:
- Karate Kid: Legends
- Paddington 2 (2017)
- Elio
- Toy Story
- Lilo & Stitch 2: Stitch Has a Glitch
- W głowie się nie mieści (2015)
- Vaiana 2 (2024)
- Paddington w Peru
Ciekawa statystyka:
Według analizy danych z IMDb i Rotten Tomatoes, około 23% horrorów i 31% filmów familijnych zawiera sceny, które według klasyfikacji emocjonalnej wywołują identyczne reakcje stresowe u widza – np. napięcie, wyczekiwanie i nagłe zaskoczenia (jump scare'y / slapstickowe momenty).
Adrian Kowalski, ekspert kinematografii i właściciel Filmovody.pl:
„Horror i kino familijne to jak dwa końce tej samej taśmy filmowej — oba uczą dzieci (i dorosłych), jak radzić sobie z lękiem, tylko w innych dekoracjach. Jedno przez śmiech, drugie przez krzyk.”