:: ::

WYKŁADY ANDRZEJA LEDERA Psychoanaliza XX wieku Zniknięcie frontowej rzeczywistości pozornie oznaczało powrót do świata ukształtowanego w dawny sposób. Powrót do materialnej obecności dnia codziennego. Do rzeczy, obrazów, dotykalnych śladów pokojowego życia, które przecież stale istniały na zapleczu wojny, ale przez długi czas w społecznej wyobraźni przytłoczone były przez materię zniszczenia. Przede wszystkim był to powrót do porządku znaczeń, organizującego całe pole owej codzienności. Do życia wielkich miast, jak Paryż i Berlin, z wypełnionymi ulicami i sklepami, do rytmu fabryk z maszynami i produkcją, do wiosek z polami i cyklem prac rolnych. Wydawałoby się, że znowu odzyskały one swój sensotwórczy monopol. A jednak, świadectwa wskazują na to, że doświadczenie sensu tych wszystkich rzeczy i obszarów, ich sensu jako rzeczy-wistości właśnie, było o wiele słabsze niż przed wojną. Pomiędzy zawiedzionymi nadziejami a skrywaną żałobą „Europa pogrążyła się w monumentalnej melancholii”.

Jest to odcinek podkastu:
Dźwięki z Nowego Teatru

Podcast by Nowy Teatr

Link RSS Zobacz pozostałe odcinki Wesprzyj dobrym słowem
Udostępnij
Kategorie:
Kultura

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie