Dźwięki z Nowego Teatru
Podcast by Nowy Teatr
Kategorie:
Kultura
Kultura
Nowa Książka: "Znaki zodiaku" Maciej Marcisz
2024-07-03 10:30:59
Nowa powieść autora „Taśm rodzinnych” i „Książki o przyjaźni”! Rozmowę z Maciejem Marciszem poprowadziła Justyna Sobolewska. Spotkanie z cyklu "Nowa Książka" odbyło się 5 czerwca 2024.
"Znaki zodiaku" Maciej Marcisz, Wydawnictwo W.A.B.
Toskania, słońce, grupa przyjaciół, piękna sceneria, dom na wzgórzu, dwa miesiące wolnego i wróżba, która głosi, że rozpadnie się absolutnie wszystko. „Znaki zodiaku” to zanurzona we współczesności opowieść o grach z tożsamością, klasowych napięciach i pragnieniu nowego życia. Z lekkością wakacyjnej powieści Maciej Marcisz zadaje pytania o miłość, przyjaźń i wielość naszych osobowości.
Maks jest pisarzem i wkrótce ma szansę otrzymać najważniejszą nagrodę literacką w kraju. Sławę przyniosła mu autobiograficzna trylogia, w której przedstawił swoje trudne dzieciństwo. Wychowanie na wsi wśród przegranych transformacji, biedę, znój, dyskryminację, ojca alkoholika i matkę półanalfabetkę. Jest tylko jeden problem - ktoś twierdzi, że ta ckliwa historia społecznego awansu została kompletnie zmyślona.
Jego przyjaciółka Ida właśnie się zaręczyła. Szkoda tylko, że praca w biurze tłumaczeniowym kompletnie ją wypala. Pewnego ranka zostawia w łóżku swojego partnera, wychodzi z domu i błąka się po mieście bez celu, aż zgłasza się do szpitala psychiatrycznego. Wychodzi z półrocznym zwolnieniem lekarskim.
Pogubieni przyjaciele wyjeżdżają do włoskiej rezydencji wspólnej znajomej, gdzie spędzają wakacje. Upalna pogoda, piękna sceneria, dom na wzgórzu, dwa miesiące wolnego - idealne warunki by odpocząć i wreszcie ułożyć sobie spójną wizję życia. Lub też kompletnie je zniszczyć.
Maciej Marcisz – pisarz, zawodowo związany z branżą wydawniczą, autor „Taśm rodzinnych” (W.A.B., 2019), jednego z najczęściej komentowanych debiutów ostatnich lat, i „Książki o przyjaźni” (W.A.B., 2021). Jego opowiadania ukazywały się na łamach „Wakatu”, „Pisma”, „Vogue’a Polska” i „Gazety Wyborczej”. Wraz z przyjaciółką prowadzi Nowy Klub Czytelniczy. Pochodzi ze Śląska, mieszka w Warszawie.
Justyna Sobolewska – krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka związana na stałe z tygodnikiem „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020) nominowanej do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”. Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej razem z Anną Dziewit Meller (2021). Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Literackiej Nagrodzie Europy Środkowej Angelus.
Nowa powieść autora „Taśm rodzinnych” i „Książki o przyjaźni”! Rozmowę z Maciejem Marciszem poprowadziła Justyna Sobolewska. Spotkanie z cyklu "Nowa Książka" odbyło się 5 czerwca 2024.
"Znaki zodiaku" Maciej Marcisz, Wydawnictwo W.A.B.
Toskania, słońce, grupa przyjaciół, piękna sceneria, dom na wzgórzu, dwa miesiące wolnego i wróżba, która głosi, że rozpadnie się absolutnie wszystko. „Znaki zodiaku” to zanurzona we współczesności opowieść o grach z tożsamością, klasowych napięciach i pragnieniu nowego życia. Z lekkością wakacyjnej powieści Maciej Marcisz zadaje pytania o miłość, przyjaźń i wielość naszych osobowości.
Maks jest pisarzem i wkrótce ma szansę otrzymać najważniejszą nagrodę literacką w kraju. Sławę przyniosła mu autobiograficzna trylogia, w której przedstawił swoje trudne dzieciństwo. Wychowanie na wsi wśród przegranych transformacji, biedę, znój, dyskryminację, ojca alkoholika i matkę półanalfabetkę. Jest tylko jeden problem - ktoś twierdzi, że ta ckliwa historia społecznego awansu została kompletnie zmyślona.
Jego przyjaciółka Ida właśnie się zaręczyła. Szkoda tylko, że praca w biurze tłumaczeniowym kompletnie ją wypala. Pewnego ranka zostawia w łóżku swojego partnera, wychodzi z domu i błąka się po mieście bez celu, aż zgłasza się do szpitala psychiatrycznego. Wychodzi z półrocznym zwolnieniem lekarskim.
Pogubieni przyjaciele wyjeżdżają do włoskiej rezydencji wspólnej znajomej, gdzie spędzają wakacje. Upalna pogoda, piękna sceneria, dom na wzgórzu, dwa miesiące wolnego - idealne warunki by odpocząć i wreszcie ułożyć sobie spójną wizję życia. Lub też kompletnie je zniszczyć.
Maciej Marcisz – pisarz, zawodowo związany z branżą wydawniczą, autor „Taśm rodzinnych” (W.A.B., 2019), jednego z najczęściej komentowanych debiutów ostatnich lat, i „Książki o przyjaźni” (W.A.B., 2021). Jego opowiadania ukazywały się na łamach „Wakatu”, „Pisma”, „Vogue’a Polska” i „Gazety Wyborczej”. Wraz z przyjaciółką prowadzi Nowy Klub Czytelniczy. Pochodzi ze Śląska, mieszka w Warszawie.
Justyna Sobolewska – krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka związana na stałe z tygodnikiem „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020) nominowanej do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”. Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej razem z Anną Dziewit Meller (2021). Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Literackiej Nagrodzie Europy Środkowej Angelus.
Nowa Książka: "Powiedzmy, że Piontek" Szczepan Twardoch
2024-07-03 10:26:49
Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" odbyło się 4 czerwca 2024. Rozmowę ze Szczepanem Twardochem poprowadzili Amelia Sarnowska i Witold Jurasz.
"Powiedzmy, że Piontek" Szczepan Twardoch, Wydawnictwo Literackie
Powiedzmy, że jest to gra z czytelnikami. Wciągająca, błyskotliwa, pełna niespodzianek i odniesień do współczesności. Może to nawet nowe, literackie oblicze Szczepana Twardocha?
Powiedzmy, że Erwin Piontek, 73-letni górnik, wybiera się w rejs dookoła świata. Na starym jachcie żaglowym typu Venus, z wysłużonym gumowym sztormiakiem, czerwoną wełnianą czapką, harcerską busolą w żeglarskim worku i skrupulatnie obliczonym prowiantem jest przygotowany na samotną wyprawę. Ma ambitny plan, by nigdy nie zawijać do portu, przez całe dwadzieścia dziewięć tysięcy mil.
Powiedzmy, że losy Piontka mogą też przebiegać inaczej. Nie żegluje, a leży na czerwonej ziemi, w dolinie rzeki Auob, która nie płynie przez Deutsch-Südwestafrika, ponieważ jest wyschnięta, ale tam się znajduje. Zamiast gumowego sztormiaka ma na sobie sztruksową bluzę mundurową, pas z szelkami i ośmioma ładownicami na amunicję.
Zresztą może jest zupełnie inaczej. Może Erwin Piontek jest sobowtórem pewnego dyktatora? Kto wie?
Powiedzmy, że ten, kto przeczyta.
Partner wydarzenia: ONET
Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" odbyło się 4 czerwca 2024. Rozmowę ze Szczepanem Twardochem poprowadzili Amelia Sarnowska i Witold Jurasz.
"Powiedzmy, że Piontek" Szczepan Twardoch, Wydawnictwo Literackie
Powiedzmy, że jest to gra z czytelnikami. Wciągająca, błyskotliwa, pełna niespodzianek i odniesień do współczesności. Może to nawet nowe, literackie oblicze Szczepana Twardocha?
Powiedzmy, że Erwin Piontek, 73-letni górnik, wybiera się w rejs dookoła świata. Na starym jachcie żaglowym typu Venus, z wysłużonym gumowym sztormiakiem, czerwoną wełnianą czapką, harcerską busolą w żeglarskim worku i skrupulatnie obliczonym prowiantem jest przygotowany na samotną wyprawę. Ma ambitny plan, by nigdy nie zawijać do portu, przez całe dwadzieścia dziewięć tysięcy mil.
Powiedzmy, że losy Piontka mogą też przebiegać inaczej. Nie żegluje, a leży na czerwonej ziemi, w dolinie rzeki Auob, która nie płynie przez Deutsch-Südwestafrika, ponieważ jest wyschnięta, ale tam się znajduje. Zamiast gumowego sztormiaka ma na sobie sztruksową bluzę mundurową, pas z szelkami i ośmioma ładownicami na amunicję.
Zresztą może jest zupełnie inaczej. Może Erwin Piontek jest sobowtórem pewnego dyktatora? Kto wie?
Powiedzmy, że ten, kto przeczyta.
Partner wydarzenia: ONET
Nowa Książka: "Wczoraj byłaś zła na zielono" Eliza Kącka
2024-07-02 11:49:02
Spotkanie z Elizą Kącką w ramach cyklu "Nowa Książka" poprowadził Marek Zaleski. Spotkanie odbyło się 3 czerwca 2024.
"Wczoraj byłaś zła na zielono" Eliza Kącka, Wydawnictwo Karakter
„Wiedziałam, że zawsze muszę być gotowa na scenariusz dziki, dziwny. I że musimy się w nim trzymać razem”.
Bezkompromisowa i brawurowa – taka jest autobiograficzna proza Elizy Kąckiej. To opowieść o podwójnym doświadczeniu pewnej odmienności i nieprzystawalności do narzuconych społecznie ram. O mozolnym, ale pięknym budowaniu trudnej, nieoczywistej relacji. O byciu matką i córką. O życiowym dryfie, performowaniu świata i wydreptywaniu wiedzy. O dzielności. O miłości. O życiu w kokonie i wychodzeniu z niego motylem. O tym, ile mogą znaczyć słowa i jak to jest widzieć je w kolorach.
Eliza Kącka – pisarka, literaturoznawczyni, krytyczka. Autorka książek prozatorskich: „Elizje” (2017), „po drugiej stronie siebie” (2019), „Strefa zgniotu” (2022), książki eseistycznej „Idiomy. Eseje” (2023) oraz książek akademickich: „Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida” (2012), „Lektura jako spotkanie. Brzozowski – tekst – metoda” (2017). Sporządziła kilka wyborów poezji (nie tylko najnowszej). Felietonistka i współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego”.
Marek Zaleski – literaturoznawca i krytyk literacki, eseista, profesor nauk humanistycznych. Laureat nagrody Fundacji im. Kościelskich, nagrody literackiej Gdynia, oraz nagrody im. Kazimierza Wyki.
***
„To nie jest łatwe, lecz jest możliwe. Trzeba tylko odsunąć na bok parę książek medycznych, diagnozy włożyć między bajki, porzucić komfort przeświadczeń, strząsnąć gorset układnych zdań, zejść ludziom z języków, żeby ujrzeć na nowo źródła, z których bije nierozpoznana mowa bytu. Córka i matka uczą się wzajemnie swojej relacji i uczą jej nas. Dziękuję, Ruda, dziękuję, Elizo”.
Marek Bieńczyk
„To nie jest książka na blurb, napisałabym najchętniej. Wielka rzecz”.
Inga Iwasiów
Spotkanie z Elizą Kącką w ramach cyklu "Nowa Książka" poprowadził Marek Zaleski. Spotkanie odbyło się 3 czerwca 2024.
"Wczoraj byłaś zła na zielono" Eliza Kącka, Wydawnictwo Karakter
„Wiedziałam, że zawsze muszę być gotowa na scenariusz dziki, dziwny. I że musimy się w nim trzymać razem”.
Bezkompromisowa i brawurowa – taka jest autobiograficzna proza Elizy Kąckiej. To opowieść o podwójnym doświadczeniu pewnej odmienności i nieprzystawalności do narzuconych społecznie ram. O mozolnym, ale pięknym budowaniu trudnej, nieoczywistej relacji. O byciu matką i córką. O życiowym dryfie, performowaniu świata i wydreptywaniu wiedzy. O dzielności. O miłości. O życiu w kokonie i wychodzeniu z niego motylem. O tym, ile mogą znaczyć słowa i jak to jest widzieć je w kolorach.
Eliza Kącka – pisarka, literaturoznawczyni, krytyczka. Autorka książek prozatorskich: „Elizje” (2017), „po drugiej stronie siebie” (2019), „Strefa zgniotu” (2022), książki eseistycznej „Idiomy. Eseje” (2023) oraz książek akademickich: „Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida” (2012), „Lektura jako spotkanie. Brzozowski – tekst – metoda” (2017). Sporządziła kilka wyborów poezji (nie tylko najnowszej). Felietonistka i współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego”.
Marek Zaleski – literaturoznawca i krytyk literacki, eseista, profesor nauk humanistycznych. Laureat nagrody Fundacji im. Kościelskich, nagrody literackiej Gdynia, oraz nagrody im. Kazimierza Wyki.
***
„To nie jest łatwe, lecz jest możliwe. Trzeba tylko odsunąć na bok parę książek medycznych, diagnozy włożyć między bajki, porzucić komfort przeświadczeń, strząsnąć gorset układnych zdań, zejść ludziom z języków, żeby ujrzeć na nowo źródła, z których bije nierozpoznana mowa bytu. Córka i matka uczą się wzajemnie swojej relacji i uczą jej nas. Dziękuję, Ruda, dziękuję, Elizo”.
Marek Bieńczyk
„To nie jest książka na blurb, napisałabym najchętniej. Wielka rzecz”.
Inga Iwasiów
Nowa Książka: "Nieśmiertelny" Bożena Keff
2024-07-02 11:45:37
Spotkanie z Bożeną Keff poprowadziła dr Katarzyna Kasia. Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" odbyło się 28 maja 2024.
"Nieśmiertelny" Bożena Keff, Wydawnictwo Filtry
"Nieśmiertelny" to pierwsza beletrystyczna książka Bożeny Keff – autorki znanej z poezji i esejów. W tych opowiadaniach centralną postacią, pojawiającą się w większości utworów, jest Marzanna, która niczym w powieści zmienia się i starzeje, a wraz z nią ewoluują historyczne okoliczności. Jesteśmy świadkami wciąż żywej pamięci po Zagładzie, obserwujemy rok 1968, ale też karnawał Solidarności, wreszcie tworzenie się nowego, liberalnego porządku. Każdy z tych kontekstów jest dla bohaterki Keff na swój sposób nie do zniesienia.
Marzanna jest Żydówką i ma męża Polaka, którego rodzina do antysemityzmu się nie przyznaje, jednak wyssała go z mlekiem matki: przeniknął do jej spontanicznych reakcji i językowych odruchów. Nasza bohaterka czuje się nieszczęśliwa, jakby uwięziono ją w zamku Sinobrodego – ceni twarde osadzenie w rzeczywistości swojego małżonka, ale cierpi, gdyż nie dzieli z nim świata myśli i emocji. Jednym słowem: Roman grzebie ją żywcem.
O ile fabularne spoiwo tego zbioru stanowi Marzanna, o tyle ideowym jest temat śmierci. Śmiertelnicy i śmiertelniczki zaludniający Nieśmiertelnego wchodzą z nią w różne konszachty. Całkiem spora ich część woli być martwa za życia. Czym bowiem jest wiara w życie wieczne, jak nie samospaleniem się tu i teraz?
Keff z literacką gracją kreśli światopoglądowe spory współczesności. Pokazuje Polskę rozdartą między katolickim pesymizmem a oświeceniową wiarą w lepszą przyszłość. W sposób niezwykle przenikliwy odnotowuje wrośnięte w naszą kulturę uprzedzenia, kładące się cieniem na duchowej kondycji społeczeństwa – niezdolnego do bliskości, trawionego podejrzliwą nieżyczliwością, uciekającego się chętnie do przemocy, choćby to była „przemoc miłosierdzia”.
"Nieśmiertelny" to znakomity obraz polskiej zbiorowości, a zarazem czuły portret kobiety, która chce dla siebie całego życia. I wie, że czasu na to życie zostało jej niewiele.
Bożena Keff – studiowała polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Uprawia poezję, prozę, twórczość akademicką i publicystykę. Taka jest kolejność ważności tych gatunków dla niej samej. Jest również wykładowczynią. W poezji stara się słowami nadążyć za dolegliwościami i odsłonięciami egzystencji, zazwyczaj związanymi z upływem czasu. Jest czuła na idee, ale nie pojmuje ich statycznie – feminizm traktuje jako drogę wyzwolenia ze stereotypów i jednoznacznych podziałów płci. Egzystencjalizm – jako kruszenie skorupy, która zamyka człowieka w lojalnościach wymuszonych wobec innych lojalności; w schematach narodowych, społecznych, genderowych, rodzinnych, gatunkowych… Z czasem podjęła splot tematów żydowskich, holokaustowych i rodzinnych. W swojej twórczości ponawia pytanie, jakie w kraju nieszanującym inności są dysfunkcje i kalectwa ludzi znajdujących się na pozycji Innego. I na ile możemy kochać zwierzęta, z których kultura uczyniła obce nam rzeczy. Ludzie jako zwierzęta potrafią kochać inne zwierzęta, i jako zwierzęta najszczerzej afirmują i opłakują samych siebie. O tym, a także o życiu jako o jedynym okresie nieśmiertelności, można przeczytać w jej ostatniej książce – "Nieśmiertelny".
Bożena Keff pisze nieustająco, ale dość rzadko publikuje, bo choć szuka, to nieczęsto znajduje ten rodzaj refleksji i formę, które uważa za godne utrwalenia. Tłumaczy (z angielskiego) i bywa tłumaczona.
Jest autorką wszechstronną. Opublikowała tom wierszy "Nie jest gotowy" (2000), esej "Postać z cieniem" (nominacja do Nike 2000), esej "Barykady. Kroniki obsesyjne" (2006), książkę poetycką "Utwór o Matce i Ojczyźnie" (nominacja do Nike 2008), studium naukowe "Antysemityzm. Niezamknięta historia" (2013), esej "Strażnicy fatum" (nominacja do Nike 2021).
Spotkanie z Bożeną Keff poprowadziła dr Katarzyna Kasia. Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" odbyło się 28 maja 2024.
"Nieśmiertelny" Bożena Keff, Wydawnictwo Filtry
"Nieśmiertelny" to pierwsza beletrystyczna książka Bożeny Keff – autorki znanej z poezji i esejów. W tych opowiadaniach centralną postacią, pojawiającą się w większości utworów, jest Marzanna, która niczym w powieści zmienia się i starzeje, a wraz z nią ewoluują historyczne okoliczności. Jesteśmy świadkami wciąż żywej pamięci po Zagładzie, obserwujemy rok 1968, ale też karnawał Solidarności, wreszcie tworzenie się nowego, liberalnego porządku. Każdy z tych kontekstów jest dla bohaterki Keff na swój sposób nie do zniesienia.
Marzanna jest Żydówką i ma męża Polaka, którego rodzina do antysemityzmu się nie przyznaje, jednak wyssała go z mlekiem matki: przeniknął do jej spontanicznych reakcji i językowych odruchów. Nasza bohaterka czuje się nieszczęśliwa, jakby uwięziono ją w zamku Sinobrodego – ceni twarde osadzenie w rzeczywistości swojego małżonka, ale cierpi, gdyż nie dzieli z nim świata myśli i emocji. Jednym słowem: Roman grzebie ją żywcem.
O ile fabularne spoiwo tego zbioru stanowi Marzanna, o tyle ideowym jest temat śmierci. Śmiertelnicy i śmiertelniczki zaludniający Nieśmiertelnego wchodzą z nią w różne konszachty. Całkiem spora ich część woli być martwa za życia. Czym bowiem jest wiara w życie wieczne, jak nie samospaleniem się tu i teraz?
Keff z literacką gracją kreśli światopoglądowe spory współczesności. Pokazuje Polskę rozdartą między katolickim pesymizmem a oświeceniową wiarą w lepszą przyszłość. W sposób niezwykle przenikliwy odnotowuje wrośnięte w naszą kulturę uprzedzenia, kładące się cieniem na duchowej kondycji społeczeństwa – niezdolnego do bliskości, trawionego podejrzliwą nieżyczliwością, uciekającego się chętnie do przemocy, choćby to była „przemoc miłosierdzia”.
"Nieśmiertelny" to znakomity obraz polskiej zbiorowości, a zarazem czuły portret kobiety, która chce dla siebie całego życia. I wie, że czasu na to życie zostało jej niewiele.
Bożena Keff – studiowała polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Uprawia poezję, prozę, twórczość akademicką i publicystykę. Taka jest kolejność ważności tych gatunków dla niej samej. Jest również wykładowczynią. W poezji stara się słowami nadążyć za dolegliwościami i odsłonięciami egzystencji, zazwyczaj związanymi z upływem czasu. Jest czuła na idee, ale nie pojmuje ich statycznie – feminizm traktuje jako drogę wyzwolenia ze stereotypów i jednoznacznych podziałów płci. Egzystencjalizm – jako kruszenie skorupy, która zamyka człowieka w lojalnościach wymuszonych wobec innych lojalności; w schematach narodowych, społecznych, genderowych, rodzinnych, gatunkowych… Z czasem podjęła splot tematów żydowskich, holokaustowych i rodzinnych. W swojej twórczości ponawia pytanie, jakie w kraju nieszanującym inności są dysfunkcje i kalectwa ludzi znajdujących się na pozycji Innego. I na ile możemy kochać zwierzęta, z których kultura uczyniła obce nam rzeczy. Ludzie jako zwierzęta potrafią kochać inne zwierzęta, i jako zwierzęta najszczerzej afirmują i opłakują samych siebie. O tym, a także o życiu jako o jedynym okresie nieśmiertelności, można przeczytać w jej ostatniej książce – "Nieśmiertelny".
Bożena Keff pisze nieustająco, ale dość rzadko publikuje, bo choć szuka, to nieczęsto znajduje ten rodzaj refleksji i formę, które uważa za godne utrwalenia. Tłumaczy (z angielskiego) i bywa tłumaczona.
Jest autorką wszechstronną. Opublikowała tom wierszy "Nie jest gotowy" (2000), esej "Postać z cieniem" (nominacja do Nike 2000), esej "Barykady. Kroniki obsesyjne" (2006), książkę poetycką "Utwór o Matce i Ojczyźnie" (nominacja do Nike 2008), studium naukowe "Antysemityzm. Niezamknięta historia" (2013), esej "Strażnicy fatum" (nominacja do Nike 2021).
Nowa Książka: "Małe pająki" Łukasz Barys
2024-07-02 11:39:26
Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" z Łukaszem Barysem poprowadziła Natalia Szostak. 22 maja 2024.
"Małe pająki" Łukasz Barys, Wydawnictwo Literackie
(Nie)zwykłe życie. Miłość, literatura i poszukiwanie własnej drogi.
Olę i Tobiasza, choć wywodzą się z różnych środowisk, łączy całkiem sporo. Poznają się w liceum, pochodzą z prowincji. Są u progu dorosłości, a główne wyzwanie, z jakim się mierzą, to próba tkania życia na własnych warunkach.
Ola mieszka we wsi pod Pabianicami. Studiuje zaocznie zarządzanie, na co dzień pracując jako recepcjonistka w szpitalu. Tobiasz jest przekonany, że jego powołaniem jest pisanie. I mimo że studiuje prawo, jego życie w Krakowie kręci się przede wszystkim wokół literatury.
Ich rzeczywistość składa się z domysłów i wyobrażeń, ale też nadziei, że gdzieś za rogiem czeka na nich wielka – a przynajmniej nierozczarowująca – przyszłość.
Czy ich pierwsze dorosłe wybory naprawdę należą do nich? I czy ocean możliwości, który się przed nimi roztacza, rzeczywiście jest na wyciągnięcie ręki? Poważne relacje Oli i Tobiasza budowane są na przemilczeniach, rywalizacji, ale i tęsknocie – w końcu niełatwo jest stworzyć prawdziwy związek, gdy nie wiemy, kim naprawdę jesteśmy.
A jeśli myślicie, że wiecie już, jak potoczy się fabuła Małych pająków – nic bardziej błędnego. Łukasz Barys nie raz nas zaskoczy!
Łukasz Barys – autor m.in. powieści „Kości, które nosisz w kieszeni" oraz "Jeśli przecięto cię na pół". Laureat Paszportu „Polityki”, Nagrody im. Adama Włodka, Nagrody Dramaturgicznej im. Tadeusza Różewicza. Nominowany również do Nagrody im. Stanisława Barańczaka i Odkryć Empiku. Mieszka w Pabianicach.
Natalia Szostak – dziennikarka przez wiele lat związana z „Gazetą Wyborczą”, od niedawna w portalu tvn24.pl. Autorka powieści „Zguba”.
Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" z Łukaszem Barysem poprowadziła Natalia Szostak. 22 maja 2024.
"Małe pająki" Łukasz Barys, Wydawnictwo Literackie
(Nie)zwykłe życie. Miłość, literatura i poszukiwanie własnej drogi.
Olę i Tobiasza, choć wywodzą się z różnych środowisk, łączy całkiem sporo. Poznają się w liceum, pochodzą z prowincji. Są u progu dorosłości, a główne wyzwanie, z jakim się mierzą, to próba tkania życia na własnych warunkach.
Ola mieszka we wsi pod Pabianicami. Studiuje zaocznie zarządzanie, na co dzień pracując jako recepcjonistka w szpitalu. Tobiasz jest przekonany, że jego powołaniem jest pisanie. I mimo że studiuje prawo, jego życie w Krakowie kręci się przede wszystkim wokół literatury.
Ich rzeczywistość składa się z domysłów i wyobrażeń, ale też nadziei, że gdzieś za rogiem czeka na nich wielka – a przynajmniej nierozczarowująca – przyszłość.
Czy ich pierwsze dorosłe wybory naprawdę należą do nich? I czy ocean możliwości, który się przed nimi roztacza, rzeczywiście jest na wyciągnięcie ręki? Poważne relacje Oli i Tobiasza budowane są na przemilczeniach, rywalizacji, ale i tęsknocie – w końcu niełatwo jest stworzyć prawdziwy związek, gdy nie wiemy, kim naprawdę jesteśmy.
A jeśli myślicie, że wiecie już, jak potoczy się fabuła Małych pająków – nic bardziej błędnego. Łukasz Barys nie raz nas zaskoczy!
Łukasz Barys – autor m.in. powieści „Kości, które nosisz w kieszeni" oraz "Jeśli przecięto cię na pół". Laureat Paszportu „Polityki”, Nagrody im. Adama Włodka, Nagrody Dramaturgicznej im. Tadeusza Różewicza. Nominowany również do Nagrody im. Stanisława Barańczaka i Odkryć Empiku. Mieszka w Pabianicach.
Natalia Szostak – dziennikarka przez wiele lat związana z „Gazetą Wyborczą”, od niedawna w portalu tvn24.pl. Autorka powieści „Zguba”.
Nowa Książka Dla Dzieci: "Kocia Szajka i zaginione bajki" Agata Romaniuk
2024-07-02 10:59:54
Spotkanie z książką z serii "Kocia Szajka" dla dzieci w wieku 6-8 lat, które odbyło się 18 maja 2024 w Nowym Teatrze w ramach cyklu "Nowa Książka".
"Kocia Szajka i zaginione bajki" Agata Romaniuk, Wydawnictwo Agora dla dzieci
Nie ma to jak deszczowe popołudnia. Koty wylegują się po kątach, popijają kakao z mysią posypką i oglądają kreskówki z Reksiem, ale zaraz… Czyżby w jednym z filmów występował tata Morfeusza?! Szczurza twarz, co za odkrycie! Koci detektywi ruszają do Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku Białej, by wspomóc przyjaciela w odkrywaniu rodzinnych korzeni. Tymczasem na miejscu okazuje się, że ktoś ukradł bajki z Reksiem! Kto i w jakim celu dopuścił się tak zuchwałego czynu? Czyżby filmy trafiły na czarny rynek w kocim internecie? Śledztwo musi być prowadzone dyskretnie, żeby nie siać paniki wśród fanów psiego celebryty. Żegnaj spokoju, Kocia Szajka znów ma łapy pełne roboty!
Akcja książek z serii Kocia Szajka rozgrywa się w Cieszynie, tętniącym życiem i pełnym niespodzianek mieście leżącym na pograniczu polsko-czeskim. Miejscowe koty, o mocnym charakterze i dużej fantazji, pomagają policji w rozwiązywaniu najtrudniejszych zagadek. Z czasem, w poszukiwaniu kolejnych detektywistycznych wyzwań, Kocia Szajka rusza do innych ciekawych miast na mapie Polski i świata. Ich pierwszym przystankiem jest Toruń, kolejnymi pełna tajemnic Wenecja i Bielsko-Biała.
Inspiracją do powstania serii były bajki na zamówienie, opowiadane przez Agatę Romaniuk na fejsbukowej grupie Wieczorynka przez cały wiosenny lockdown 2020 roku. Autorka spełniała życzenia dzieci, improwizując opowieści wokół zgłoszonych jej tematów - przygody kotów Loli i Komandosa, okazały się tak wciągające, że musiała powstać z nich książka. Ilustracje stworzyła Malwina Hajduk, projektantka książek, plakatów i wydarzeń artystycznych.
Książki do czytania młodszym dzieciom, jak również do samodzielnej lektury. Duże litery, piękne ilustracje oraz wciągająca akcja powodują, że jest to świetna pozycja zarówno dla tych, którzy właśnie zaczynają czytać jak i dla bardziej zaawansowanych czytelników.
Agata Romaniuk – pisarka, reporterka, socjolożka. Kocistka rozkochana w przygodach i małych miasteczkach. Jako Pani Wieczorynka opowiada w internecie improwizowane bajki na życzenie dzieci. Autorka serii powieści detektywistycznych „Kocia Szajka”, serii dla przedszkolaków „Precelek” oraz książki „Tolo i Bolo ratują Lisią Górkę”. Absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu i założycielka Grupy Reporterskiej Głośniej. Stypendystka programu rezydencyjnego Fundacji Pismo. W 2017 zainicjowała projekt badawczo-reporterski Światła Małego Miasta, który opisywał życie Polaków w najmniejszych miasteczkach. W 2019 ukazała się jej książka reporterska „Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu”. Opowiadania i reportaże Agaty Romaniuk znalazły się w zbiorach „Przewiew. 12 opowieści otwartych” i „Nadzieja”. Jest także autorką książki „Zapalniki zmian. Jak projektować zachowania?”. W 2022 roku ukazała się jej powieść „Proste równoległe” oraz zbiór reporterski „Krótko i szczęśliwie”. Publikuje teksty w Dużym Formacie, Przekroju, Piśmie, magazynie Non/Fiction i Reportagen.
Spotkanie z książką z serii "Kocia Szajka" dla dzieci w wieku 6-8 lat, które odbyło się 18 maja 2024 w Nowym Teatrze w ramach cyklu "Nowa Książka".
"Kocia Szajka i zaginione bajki" Agata Romaniuk, Wydawnictwo Agora dla dzieci
Nie ma to jak deszczowe popołudnia. Koty wylegują się po kątach, popijają kakao z mysią posypką i oglądają kreskówki z Reksiem, ale zaraz… Czyżby w jednym z filmów występował tata Morfeusza?! Szczurza twarz, co za odkrycie! Koci detektywi ruszają do Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku Białej, by wspomóc przyjaciela w odkrywaniu rodzinnych korzeni. Tymczasem na miejscu okazuje się, że ktoś ukradł bajki z Reksiem! Kto i w jakim celu dopuścił się tak zuchwałego czynu? Czyżby filmy trafiły na czarny rynek w kocim internecie? Śledztwo musi być prowadzone dyskretnie, żeby nie siać paniki wśród fanów psiego celebryty. Żegnaj spokoju, Kocia Szajka znów ma łapy pełne roboty!
Akcja książek z serii Kocia Szajka rozgrywa się w Cieszynie, tętniącym życiem i pełnym niespodzianek mieście leżącym na pograniczu polsko-czeskim. Miejscowe koty, o mocnym charakterze i dużej fantazji, pomagają policji w rozwiązywaniu najtrudniejszych zagadek. Z czasem, w poszukiwaniu kolejnych detektywistycznych wyzwań, Kocia Szajka rusza do innych ciekawych miast na mapie Polski i świata. Ich pierwszym przystankiem jest Toruń, kolejnymi pełna tajemnic Wenecja i Bielsko-Biała.
Inspiracją do powstania serii były bajki na zamówienie, opowiadane przez Agatę Romaniuk na fejsbukowej grupie Wieczorynka przez cały wiosenny lockdown 2020 roku. Autorka spełniała życzenia dzieci, improwizując opowieści wokół zgłoszonych jej tematów - przygody kotów Loli i Komandosa, okazały się tak wciągające, że musiała powstać z nich książka. Ilustracje stworzyła Malwina Hajduk, projektantka książek, plakatów i wydarzeń artystycznych.
Książki do czytania młodszym dzieciom, jak również do samodzielnej lektury. Duże litery, piękne ilustracje oraz wciągająca akcja powodują, że jest to świetna pozycja zarówno dla tych, którzy właśnie zaczynają czytać jak i dla bardziej zaawansowanych czytelników.
Agata Romaniuk – pisarka, reporterka, socjolożka. Kocistka rozkochana w przygodach i małych miasteczkach. Jako Pani Wieczorynka opowiada w internecie improwizowane bajki na życzenie dzieci. Autorka serii powieści detektywistycznych „Kocia Szajka”, serii dla przedszkolaków „Precelek” oraz książki „Tolo i Bolo ratują Lisią Górkę”. Absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu i założycielka Grupy Reporterskiej Głośniej. Stypendystka programu rezydencyjnego Fundacji Pismo. W 2017 zainicjowała projekt badawczo-reporterski Światła Małego Miasta, który opisywał życie Polaków w najmniejszych miasteczkach. W 2019 ukazała się jej książka reporterska „Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu”. Opowiadania i reportaże Agaty Romaniuk znalazły się w zbiorach „Przewiew. 12 opowieści otwartych” i „Nadzieja”. Jest także autorką książki „Zapalniki zmian. Jak projektować zachowania?”. W 2022 roku ukazała się jej powieść „Proste równoległe” oraz zbiór reporterski „Krótko i szczęśliwie”. Publikuje teksty w Dużym Formacie, Przekroju, Piśmie, magazynie Non/Fiction i Reportagen.
Nowa książka: "Pogoda" Lisa Robertson
2024-05-31 12:26:11
Spotkanie z Lisą Robertson w ramach cyklu "Nowa książka" poprowadziła autorka przekładu polskiego książki, Małgorzata Myk. Spotkanie odbyło się 13 maja 2024 w Nowej Księgarni
"Pogoda" Lisa Robertson, przeł. Małgorzata Myk, Wydawnictwo Lokator
Książka Lisy Robertson jest projektem o charakterze site-specific, w którym zainteresowanie konceptualizmem przybiera formę spekulatywnego eksperymentu. Przebywając w Cambridge, pisarka badała materiały archiwalne dotyczące meteorologii, które następnie wykorzystała w „Pogodzie.” Robertson czerpała inspiracje także z osiemnasto- i dziewiętnastowiecznych publikacji dotyczących zjawisk pogodowych, między innymi „Eseju o modyfikacji chmur” Luke’a Howarda z 1803 roku, eseju poświęconego zjawisku rosy Williama Charlesa Wellsa (1814) oraz rozprawy Johna Aitkina „O wykorzystaniu historii naturalnej w poezji” z 1777 roku.
Lisa Robertson – ur. w 1961 roku w Toronto poetka, eseistka, badaczka i tłumaczka. Jedna z najważniejszych awangardowych pisarek kanadyjskich. Autorka między innymi takich książek poetyckich jak „Xeclogue” (1993), „Debbie: An Epic” (1997), „The Weather” (2001), „Lisa Robertson’s Magenta Soul Whip” (2009), „R’s Boat” (2010) i „Three Summers” (2016), dwóch zbiorów esejów, powieści „The Baudelaire Fractal” (2020), a ostatnio eksperymentalnej książki „Anemones: A Simone Weil Project” (2022), będącej jednocześnie projektem badawczym, przekładowym i poetyckim. Tłumaczka literatury i filozofii francuskiej, między innymi pisarstwa Michèle Bernstein, postaci związanej z ruchem sytuacjonistów. W latach 1988-1994 Robertson prowadziła w Vancouver niezależną księgarnię. W 1990 roku związała się z kolektywem poetyckim The Kootenay School of Writing, który również działał w okolicach Vancouver. Jej twórczość jest także kojarzona z amerykańską grupą poetów Language. Robertson była nominowana do szeregu nagród, między innymi prestiżowego kanadyjskiego wyróżnienia Governor General’s Literary Award for Poetry. W 2018 roku za swój dorobek poetycki otrzymała nagrodę imienia C.D. Wright. Pisarka obecnie mieszka we Francji.
Małgorzata Myk – ur. 1975 w Łodzi. Literaturoznawczyni i tłumaczka. Pracuje na Uniwersytecie Łódzkim w Zakładzie Literatury i Kultury Północnoamerykańskiej. Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej i Fundacji Fulbrighta. Mieszka w Warszawie.
Wizytę Lisy Robertson w Polsce wspiera Canada Council for the Arts.
Spotkanie z Lisą Robertson w ramach cyklu "Nowa książka" poprowadziła autorka przekładu polskiego książki, Małgorzata Myk. Spotkanie odbyło się 13 maja 2024 w Nowej Księgarni
"Pogoda" Lisa Robertson, przeł. Małgorzata Myk, Wydawnictwo Lokator
Książka Lisy Robertson jest projektem o charakterze site-specific, w którym zainteresowanie konceptualizmem przybiera formę spekulatywnego eksperymentu. Przebywając w Cambridge, pisarka badała materiały archiwalne dotyczące meteorologii, które następnie wykorzystała w „Pogodzie.” Robertson czerpała inspiracje także z osiemnasto- i dziewiętnastowiecznych publikacji dotyczących zjawisk pogodowych, między innymi „Eseju o modyfikacji chmur” Luke’a Howarda z 1803 roku, eseju poświęconego zjawisku rosy Williama Charlesa Wellsa (1814) oraz rozprawy Johna Aitkina „O wykorzystaniu historii naturalnej w poezji” z 1777 roku.
Lisa Robertson – ur. w 1961 roku w Toronto poetka, eseistka, badaczka i tłumaczka. Jedna z najważniejszych awangardowych pisarek kanadyjskich. Autorka między innymi takich książek poetyckich jak „Xeclogue” (1993), „Debbie: An Epic” (1997), „The Weather” (2001), „Lisa Robertson’s Magenta Soul Whip” (2009), „R’s Boat” (2010) i „Three Summers” (2016), dwóch zbiorów esejów, powieści „The Baudelaire Fractal” (2020), a ostatnio eksperymentalnej książki „Anemones: A Simone Weil Project” (2022), będącej jednocześnie projektem badawczym, przekładowym i poetyckim. Tłumaczka literatury i filozofii francuskiej, między innymi pisarstwa Michèle Bernstein, postaci związanej z ruchem sytuacjonistów. W latach 1988-1994 Robertson prowadziła w Vancouver niezależną księgarnię. W 1990 roku związała się z kolektywem poetyckim The Kootenay School of Writing, który również działał w okolicach Vancouver. Jej twórczość jest także kojarzona z amerykańską grupą poetów Language. Robertson była nominowana do szeregu nagród, między innymi prestiżowego kanadyjskiego wyróżnienia Governor General’s Literary Award for Poetry. W 2018 roku za swój dorobek poetycki otrzymała nagrodę imienia C.D. Wright. Pisarka obecnie mieszka we Francji.
Małgorzata Myk – ur. 1975 w Łodzi. Literaturoznawczyni i tłumaczka. Pracuje na Uniwersytecie Łódzkim w Zakładzie Literatury i Kultury Północnoamerykańskiej. Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej i Fundacji Fulbrighta. Mieszka w Warszawie.
Wizytę Lisy Robertson w Polsce wspiera Canada Council for the Arts.
Spotkanie z zespołem Nowego Teatru | Elizabeth Costello J.M. Coetzee Krzysztof Warlikowski
2024-05-10 15:54:29
Spotkanie z zespołem Nowego Teatru po spektaklu "Elizabeth Costello" J.M. Coetzeego w reż. Krzysztofa Warlikowskiego w ramach XXX Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Zapis spotkania, które odbyło się 13 kwietnia 2024 roku w Nowym Teatrze.
Więcej o Elizabeth Costello | J.M. Coetzee
Krzysztof Warlikowski
https://nowyteatr.org/pl/kalendarz/el...
W rozmowie wzięli udział:
Mariusz Bonaszewski
Magdalena Cielecka
Andrzej Chyra
Ewa Dałkowska
Bartosz Gelener
Piotr Gruszczyński
Małgorzata Hajewska-Krzysztofik
Maja Komorowska
Maja Ostaszewska
Ewelina Pankowska
Jacek Poniedziałek
Krzysztof Warlikowski
Prowadzenie:
Jacek Cieslak
Jacek Wakar
Kamera:
Adrian Hutyriak
Tomasz Jóźwin
Bartłomiej Zawiła
Montaż:
Maria Porzyc
Produkcja:
Nowy Teatr
Spotkanie z zespołem Nowego Teatru po spektaklu "Elizabeth Costello" J.M. Coetzeego w reż. Krzysztofa Warlikowskiego w ramach XXX Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Zapis spotkania, które odbyło się 13 kwietnia 2024 roku w Nowym Teatrze.
Więcej o Elizabeth Costello | J.M. Coetzee
Krzysztof Warlikowski
https://nowyteatr.org/pl/kalendarz/el...
W rozmowie wzięli udział:
Mariusz Bonaszewski
Magdalena Cielecka
Andrzej Chyra
Ewa Dałkowska
Bartosz Gelener
Piotr Gruszczyński
Małgorzata Hajewska-Krzysztofik
Maja Komorowska
Maja Ostaszewska
Ewelina Pankowska
Jacek Poniedziałek
Krzysztof Warlikowski
Prowadzenie:
Jacek Cieslak
Jacek Wakar
Kamera:
Adrian Hutyriak
Tomasz Jóźwin
Bartłomiej Zawiła
Montaż:
Maria Porzyc
Produkcja:
Nowy Teatr
Nowa książka: "Starzyński. Prezydent z pomnika" Grzegorz Piątek
2024-04-30 12:05:14
"Starzyński. Prezydent z pomnika" Grzegorz Piątek, Wydawnictwo W.A.B.
Nowe i na nowo napisane wydanie pierwszej książki Grzegorza Piątka – "Sanatora". Mityczny prezydent Warszawy zdjęty z piedestału. Spotkanie autorskie w ramach cyklu "Nowa książka" z Grzegorzem Piątkiem poprowadziła Katarzyna Kubisiowska, 22 kwietnia 2024.
Pasjonująca biografia autorstwa laureata Paszportu Polityki, Nike Czytelników oraz wielu innych nagród za bestsellerową „Gdynię obiecaną”.
Bohaterski prezydent, wzór patriotyzmu, mąż stanu – tak postrzegamy człowieka, który stał się symbolem walczącej Warszawy we wrześniu 1939 roku. Czy aby na pewno był ideałem?
Grzegorz Piątek rzetelnie i z pasją rekonstruuje życie i karierę Stefana Starzyńskiego. Pokazuje despotycznego polityka, ale i autentycznie zaangażowanego w sprawy miasta działacza, a także obala mity, które nawarstwiły się przez lata wokół jego postaci. Tworzy wielowymiarowy, pasjonujący portret jednej z najbardziej znanych postaci przedwojennej elity.
Dlaczego przepisałem na nowo biografię Stefana Starzyńskiego? Żadna historia nie zostanie opowiedziana raz na zawsze. Przez dziewięć lat, które minęły od ukończenia „Sanatora. Kariery Stefana Starzyńskiego”, objawiły się nowe źródła, nowe opinie i interpretacje. Jakieś zdarzenia okazały się ważniejsze, a te czy inne materiały – mniej wiarygodne. Niektóre reakcje na książkę sprawiły natomiast, że zmieniłem perspektywę. (…) Trafiłem na dziesiątki kolejnych artykułów i wzmianek prasowych. Otworzyłem pewien dziennik, który wszyscy mieliśmy pod nosem. Przeklikałem się przez zdigitalizowane w ostatnich latach potężne zbiory zdjęć Tadeusza Przypkowskiego czy raportów, które Starzyński pisał w czasie pierwszej wojny światowej. Dotarłem do też wcześniej nieznanych teczek osobowych matki Stefana. (…) Dzięki tym znaleziskom mogę tym razem pokazać nie tylko więcej głównego bohatera, ale i jego rodziców, braci, obu żon, kochanki, przyjaciół, adresów. Więcej jest też Warszawy, którą w „Sanatorze” trochę zaniedbałem, za bardzo chyba podniecony biografią polityczną. (…) To miała być tylko korekta „Sanatora”, wydanie drugie poprawione, ale zacząłem gęsto kreślić i uzupełniać. Tak się rozpędziłem, że pozwoliłem sobie zmienić nawet tytuł.
Grzegorz Piątek
Starzyński. Prezydent z pomnika w księgarniach od 24 kwietnia 2024 roku
Grzegorz Piątek (ur. 1980) – z wykształcenia architekt – wierzy, ale nie praktykuje. Autor poczytnych i nagradzanych książek. "Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944–1949" (2020) znalazło się w finale Nagrody Literackiej Nike 2021. "Gdynia obiecana. Miasto, modernizm, modernizacja 1920–1939" (2022) została uhonorowana Nike Publiczności 2023 i Nagrodą Literacką Gdynia, a autor otrzymał Paszport „Polityki” w kategorii literatura. Współtworzył zbiór rozmów "Lukier i mięso. Wokół architektury w Polsce po 1989 roku (2012)". Ponadto opublikował biografie "Niezniszczalny. Bohdan Pniewski" – architekt salonu i władzy (2021) oraz "Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego" (2016).
"Starzyński. Prezydent z pomnika" Grzegorz Piątek, Wydawnictwo W.A.B.
Nowe i na nowo napisane wydanie pierwszej książki Grzegorza Piątka – "Sanatora". Mityczny prezydent Warszawy zdjęty z piedestału. Spotkanie autorskie w ramach cyklu "Nowa książka" z Grzegorzem Piątkiem poprowadziła Katarzyna Kubisiowska, 22 kwietnia 2024.
Pasjonująca biografia autorstwa laureata Paszportu Polityki, Nike Czytelników oraz wielu innych nagród za bestsellerową „Gdynię obiecaną”.
Bohaterski prezydent, wzór patriotyzmu, mąż stanu – tak postrzegamy człowieka, który stał się symbolem walczącej Warszawy we wrześniu 1939 roku. Czy aby na pewno był ideałem?
Grzegorz Piątek rzetelnie i z pasją rekonstruuje życie i karierę Stefana Starzyńskiego. Pokazuje despotycznego polityka, ale i autentycznie zaangażowanego w sprawy miasta działacza, a także obala mity, które nawarstwiły się przez lata wokół jego postaci. Tworzy wielowymiarowy, pasjonujący portret jednej z najbardziej znanych postaci przedwojennej elity.
Dlaczego przepisałem na nowo biografię Stefana Starzyńskiego? Żadna historia nie zostanie opowiedziana raz na zawsze. Przez dziewięć lat, które minęły od ukończenia „Sanatora. Kariery Stefana Starzyńskiego”, objawiły się nowe źródła, nowe opinie i interpretacje. Jakieś zdarzenia okazały się ważniejsze, a te czy inne materiały – mniej wiarygodne. Niektóre reakcje na książkę sprawiły natomiast, że zmieniłem perspektywę. (…) Trafiłem na dziesiątki kolejnych artykułów i wzmianek prasowych. Otworzyłem pewien dziennik, który wszyscy mieliśmy pod nosem. Przeklikałem się przez zdigitalizowane w ostatnich latach potężne zbiory zdjęć Tadeusza Przypkowskiego czy raportów, które Starzyński pisał w czasie pierwszej wojny światowej. Dotarłem do też wcześniej nieznanych teczek osobowych matki Stefana. (…) Dzięki tym znaleziskom mogę tym razem pokazać nie tylko więcej głównego bohatera, ale i jego rodziców, braci, obu żon, kochanki, przyjaciół, adresów. Więcej jest też Warszawy, którą w „Sanatorze” trochę zaniedbałem, za bardzo chyba podniecony biografią polityczną. (…) To miała być tylko korekta „Sanatora”, wydanie drugie poprawione, ale zacząłem gęsto kreślić i uzupełniać. Tak się rozpędziłem, że pozwoliłem sobie zmienić nawet tytuł.
Grzegorz Piątek
Starzyński. Prezydent z pomnika w księgarniach od 24 kwietnia 2024 roku
Grzegorz Piątek (ur. 1980) – z wykształcenia architekt – wierzy, ale nie praktykuje. Autor poczytnych i nagradzanych książek. "Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944–1949" (2020) znalazło się w finale Nagrody Literackiej Nike 2021. "Gdynia obiecana. Miasto, modernizm, modernizacja 1920–1939" (2022) została uhonorowana Nike Publiczności 2023 i Nagrodą Literacką Gdynia, a autor otrzymał Paszport „Polityki” w kategorii literatura. Współtworzył zbiór rozmów "Lukier i mięso. Wokół architektury w Polsce po 1989 roku (2012)". Ponadto opublikował biografie "Niezniszczalny. Bohdan Pniewski" – architekt salonu i władzy (2021) oraz "Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego" (2016).
Nowa książka: "Wojna" Louis-Ferdinand Céline
2024-04-15 11:05:07
O twórczości i kontrowersjach wokół Louisa-Ferdinanda Céline'a rozmawiali tłumaczka Anna Wasilewska, tłumacz Oskar Hedemann i Piotr Kieżun z Kultury Liberalnej. Spotkanie w ramach cyklu "Nowa książka" odbyło się 8 kwietnia 2024 roku.
"Wojna" Louis-Ferdinand Céline, przeł. Anna Wasilewska, Państwowy Instytut Wydawniczy
Nieznana powieść Louisa-Ferdinanda Céline'a – pisarza, który zasypał przepaść między językiem literackim a mówionym, wielkiego nowatora literatury francuskiej XX wieku, autora m.in. "Podroży do kresu nocy".
"Wojna", którą prezentujemy w tłumaczeniu Anny Wasilewskiej, to jedno z ineditów odnalezionych w sierpniu 2022 roku. Rękopisy Celine’a zostały rzekomo skradzione z jego mieszkania przy Montmartrze w 1944 roku, co było powodem rozpaczy pisarza. Historia tajemniczego zaginięcia skrzyni, która zawierała prawie sześć tysięcy stron rękopisów, jest zawiła i byłaby świetnym materiałem na film. Wojna, pierwsza z odnalezionych powieści, to brakujące ogniwo między "Podróżą do kresu nocy" (1932) a "Śmiercią na kredyt". Przywołuje szczątkowo obecny w "Podróży do kresu nocy" epizod rekonwalescencji wachmistrza Ferdinanda w szpitalu. Bez osłonek ukazuje koszmar wojny, epatuje erotyką.
Publikacja książki niemal dziewięćdziesiąt lat od jej powstania wywołała prawdziwą sensację we Francji. Większość krytyków entuzjastycznie wypowiadała się o stylu – wprawdzie miejscami nierównym i rozchwianym, ale już wyrazistym, szorstkim, przenikliwym.
Anna Wasilewska – romanistka. W latach 1979-2024 pracowała w redakcji „Literatury na Świecie”; od 1993 prowadziła dział literatury francusko- i włoskojęzycznej. Przygotowała lub prowadziła szereg monograficznych numerów poświęconych poszczególnym pisarzom lub zjawiskom literackim. Przekładała utwory m.in. Italo Calvina, Tommasa Landolfiego, Alberta Moravii, Umberta Eco, Daria Fo, Ugo Bettiego, Eduarda de Filippo, Andrei Camilleriego, Carla Emilia Gaddy, Georges’a Pereca, Raymonda Queneau, Maurice’a Blanchota, Antoine’a de Saint-Exupéry’ego, Jacques’a Derridy, Jeana Geneta, Jeana Echenoza, Michela Leirisa, Jana Potockiego. Alberta Camusa. Pisuje także teksty krytyczne. Mieszka w Warszawie. Wydała tom rozmów: Od Potockiego do Pereca. Pięć rozmów o literaturze francuskiej.
Oskar Hedemann – romanista, tłumacz symultaniczny, konsekutywny, tłumacz przysięgły, tłumacz literatury francuskiej, m.in. Céline’a właśnie. Starszy wykładowca języka francuskiego na UJ oraz w JCJ – Jagiellońskim Centrum Językowym.
Piotr Kieżun – szef działu recenzji książkowych w tygodniku „Kultura Liberalna”. Studiował socjologię i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2008–2015 pracował w Instytucie Książki. Pisze o francuskiej kulturze i społeczeństwie, zajmuje się związkami literatury i polityki w XX wieku. Publikował również w „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku”, „Res Publice Nowej” i „Le Magazine Littéraire”.
O twórczości i kontrowersjach wokół Louisa-Ferdinanda Céline'a rozmawiali tłumaczka Anna Wasilewska, tłumacz Oskar Hedemann i Piotr Kieżun z Kultury Liberalnej. Spotkanie w ramach cyklu "Nowa książka" odbyło się 8 kwietnia 2024 roku.
"Wojna" Louis-Ferdinand Céline, przeł. Anna Wasilewska, Państwowy Instytut Wydawniczy
Nieznana powieść Louisa-Ferdinanda Céline'a – pisarza, który zasypał przepaść między językiem literackim a mówionym, wielkiego nowatora literatury francuskiej XX wieku, autora m.in. "Podroży do kresu nocy".
"Wojna", którą prezentujemy w tłumaczeniu Anny Wasilewskiej, to jedno z ineditów odnalezionych w sierpniu 2022 roku. Rękopisy Celine’a zostały rzekomo skradzione z jego mieszkania przy Montmartrze w 1944 roku, co było powodem rozpaczy pisarza. Historia tajemniczego zaginięcia skrzyni, która zawierała prawie sześć tysięcy stron rękopisów, jest zawiła i byłaby świetnym materiałem na film. Wojna, pierwsza z odnalezionych powieści, to brakujące ogniwo między "Podróżą do kresu nocy" (1932) a "Śmiercią na kredyt". Przywołuje szczątkowo obecny w "Podróży do kresu nocy" epizod rekonwalescencji wachmistrza Ferdinanda w szpitalu. Bez osłonek ukazuje koszmar wojny, epatuje erotyką.
Publikacja książki niemal dziewięćdziesiąt lat od jej powstania wywołała prawdziwą sensację we Francji. Większość krytyków entuzjastycznie wypowiadała się o stylu – wprawdzie miejscami nierównym i rozchwianym, ale już wyrazistym, szorstkim, przenikliwym.
Anna Wasilewska – romanistka. W latach 1979-2024 pracowała w redakcji „Literatury na Świecie”; od 1993 prowadziła dział literatury francusko- i włoskojęzycznej. Przygotowała lub prowadziła szereg monograficznych numerów poświęconych poszczególnym pisarzom lub zjawiskom literackim. Przekładała utwory m.in. Italo Calvina, Tommasa Landolfiego, Alberta Moravii, Umberta Eco, Daria Fo, Ugo Bettiego, Eduarda de Filippo, Andrei Camilleriego, Carla Emilia Gaddy, Georges’a Pereca, Raymonda Queneau, Maurice’a Blanchota, Antoine’a de Saint-Exupéry’ego, Jacques’a Derridy, Jeana Geneta, Jeana Echenoza, Michela Leirisa, Jana Potockiego. Alberta Camusa. Pisuje także teksty krytyczne. Mieszka w Warszawie. Wydała tom rozmów: Od Potockiego do Pereca. Pięć rozmów o literaturze francuskiej.
Oskar Hedemann – romanista, tłumacz symultaniczny, konsekutywny, tłumacz przysięgły, tłumacz literatury francuskiej, m.in. Céline’a właśnie. Starszy wykładowca języka francuskiego na UJ oraz w JCJ – Jagiellońskim Centrum Językowym.
Piotr Kieżun – szef działu recenzji książkowych w tygodniku „Kultura Liberalna”. Studiował socjologię i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2008–2015 pracował w Instytucie Książki. Pisze o francuskiej kulturze i społeczeństwie, zajmuje się związkami literatury i polityki w XX wieku. Publikował również w „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku”, „Res Publice Nowej” i „Le Magazine Littéraire”.