::
::
Pojechałam wczoraj na koncert do Gdańska a dzisiaj obejrzałam film na Festiwalu Filmów Dokumentalnych Docs Against Gravity.
To, co przeżywam podczas słuchania muzyki czy oglądania filmów zazwyczaj skłania mnie do wewnętrznych refleksji. Poruszają prastarą strunę mojej duszy, która jest wrażliwa na piękno tego świata, która tego piękna nieustannie szuka.
Tak, uważam, że piękno nas buduje, rozwija i wprowadza w stan zachwytu, zadziwienia a czasem także nostalgii. Nasyca nas dopaminą i serotoniną, taką nie chwilową, szybką, jak alkohol czy narkotyki.
Dlaczego?Gdyż piękno działa na nas długofalowo, skłania do zastanowienia i ta dopamina i serotonina wypełnia nas też takim uczuciem spokoju.Piękny koncert, na który się czeka, który nie jest przypadkowy, na którym słyszysz i czujesz słowa i wibracje, które artysta przekazuje nie jest dziełem przypadku.
Kiedy świadomie wybierasz, to czym się muzycznie karmisz, to wiesz, że taki koncert ciebie poruszy, bo wiesz, że wyśpiewane, czasem wykrzyczane a czasem wypowiadane szeptem zdania są prawdziwe.
Dlaczego?Bo są przeżyte przez tego, kto je wypowiada, a to jest zupełnie inny rodzaj przekazu.
Bo to się czuje i tego nie da się udawać i dlatego po takim koncercie wychodzisz z niego inny.
Przyroda działa nam mnie bardzo kojąco. Kiedy patrzę na kwitnące właśnie drzewa za oknem i zmieniający się krajobraz, także nachodzi mnie mnóstwo refleksji. Dlaczego? Bo kocham to budzące się życie, ten dynamizm i majestat wysokich na pięć pięter budynku drzew kołyszących się na wietrze.
Dlatego, kiedy przychodzi maj a w Gdyni pojawia się w kolejna edycja festiwalu Docs Against Gravity, to budzi się we mnie na nowo umiłowanie doświadczania czegoś głębszego. Wysłuchania czyjejś historii do opowiedzenia. Zobaczenia jego wizji świata. Dlatego zazwyczaj wybieram filmy, które właśnie są opowieścią i pokazują rozwój człowieka na przestrzeni czasu.
To mnie fascynuje i napędza. Powoduje, że to dotarcie do głębi jest takie ekscytujące, bo nadające sens ludzkiemu istnieniu. Bo zadające fundamentalne pytania, na które zazwyczaj w codziennej bieganinie i krzątaninie nie zostaje zbyt wiele czasu.
Światbez głębokich przeżyć nie byłby tym samym światem. Byłby po prostu nudny i przewidywalny. To, co sprawia, że szybciej bije nam serce jest też często zaczątkiem jakiejś zmiany w naszym życiu.I to bardzo różnej.
Kiedyzostajesz unieruchomiony i nie możesz dalej wieść aktywnego życia zaczynasz uczyć się cierpliwości i zrozumienia. Zaczynasz zwracać uwagę na inne elementy swojego życia, na które wcześniej nie było przestrzeni, bo dotąd to ruch wypełniał prawie wszystko.
Jednocześnie też czujesz aż do kości jak bardzo ten ruch pokochałeś. Jak wrył się on w twoją podświadomość i jak cię w tym twoim życiu niósł do przodu. Jak cię zachwycał, kiedy patrzyłeś na wschody i zachody słońca. Jak czułeś zapach lasu po obfitym deszczu, jak twoje policzki smagał wiatr podczas jazdy rowerem. Te wszystkie chwile wyryły się w twoim sercu i w twojej pamięci i niesiesz je już w nim zawsze.
Co mi dało unieruchomienie? Co mi dał ból kręgosłupa? Na początku frustrację, wściekłość, żal i pretensje. Pytania dlaczego? Ból dał mi jednak też co innego. Cierpliwość i wytrwałość w szukaniu rozwiązań. Dbałość o własne ciało i przede wszystkim słuchanie go, kiedy powiedziało dosyć.
Skłoniłmnie do głębszego wejrzenia w siebie. Poszukania mądrych ludzi, którzy byli wstanie postawić właściwą diagnozę i zaaplikować odpowiednie leczenie.
Nie trwało to chwilę, ciągle trwa, bo to jest proces, bo to jestrozwój. I jeśli w swoim wolnym sercu zgodzisz się na niego, to on ciebie będzie prowadził do wyzdrowienia. Pokaże ci którędy masz pójść. Czasem będzie surowym nauczycielem, bo bez ogródek powie ci, że to twoją odpowiedzialnością jest się za siebie zabrać.Nie kogoś innego, na kogo zrzucisz winę: na Boga, okoliczności czy ludzi. Bo to jest w końcu twoje życie, twoje wybory i decyzje.
Jest to odcinek podkastu:
Autentyczność w pasji
Izabela Mrozińska Art zapraszam na rozmowy i refleksje o byciu autentycznym w pasji.