Nie wszystko jedno
Czym jest jedność? Zbyt często mylimy ją z jednolitością. Równie często utożsamiamy z tolerancją. Ale jedność to coś innego. To owocujące połączenie. Synergia. Komunia różnorodności, będąca czymś zdecydowanie większym, niż współistnienie czy współpraca. W świecie indywidualizmu, a przede wszystkim murów i podziałów, które przez wieki jako ludzie wznosiliśmy między sobą nawzajem, musimy pilnie zrozumieć, że jedność ma wielką siłę i znaczenie.
#25 Doszedłem do ściany
2021-07-01 13:32:31
Dziś mamy już 25 odcinek! Ale ten jest nieco inny, niż te dotychczasowe. Projekt "Nie wszystko jedno" w ostatnim czasie rozwija się bardzo dynamicznie, przekraczając nasze oczekiwania. Mój kalendarz zapełnia się spotkaniami, posługami i wyjazdami. Dziś postanowiłem zrobić mały przegląd wydarzeń i spraw z ostatnich 10 dni. I podzielić się pewnym problemem, przed którym stoję, w którym możliwe, że możesz mi pomóc.
https://patronite.pl/niewszystkojedno
Dziś mamy już 25 odcinek! Ale ten jest nieco inny, niż te dotychczasowe. Projekt "Nie wszystko jedno" w ostatnim czasie rozwija się bardzo dynamicznie, przekraczając nasze oczekiwania. Mój kalendarz zapełnia się spotkaniami, posługami i wyjazdami. Dziś postanowiłem zrobić mały przegląd wydarzeń i spraw z ostatnich 10 dni. I podzielić się pewnym problemem, przed którym stoję, w którym możliwe, że możesz mi pomóc.
#24 O jedności, mocy i zawstydzeniu odnowy charyzmatycznej w Polsce
2021-06-17 14:13:09
Dzisiaj w ramach podcastu usłyszysz rozmowę z Andrzejem Sionkiem - jedną z najbardziej szczególnych postaci odnowy charyzmatycznej w naszym kraju. Andrzej był bliskim współpracownikiem księdza Franciszka Blachnickiego i jest on osobą, która całe swoje życie poświęciła temu, aby w Polsce Duch Święty mógł się swobodnie poruszać i działać ze swoją mocą. Dzisiaj Andrzej ma już prawie 70 lat i pomimo choroby jest bardzo skoncentrowany na Bogu i Jego woli. Z Andrzejem rozmawiałem o doświadczenia spotkania w sali kongresowej w Warszawie, podczas którego mówcami byli John Wimber (protestant) i Ralph Martin (katolik) - dwaj szczególni ludzie odnowy charyzmatycznej. Zapytałem go również o to:
- Co zrobić, żeby chodzić w namaszczeniu Ducha Świętego?
- Czy dzisiaj możemy spodziewać się nowego zasiewu Ducha Świętego?
- Dlaczego i jak wymiar jedności i mocy Bożej jest ze sobą ściśle powiązany?
Zapraszam!
Dzisiaj w ramach podcastu usłyszysz rozmowę z Andrzejem Sionkiem - jedną z najbardziej szczególnych postaci odnowy charyzmatycznej w naszym kraju. Andrzej był bliskim współpracownikiem księdza Franciszka Blachnickiego i jest on osobą, która całe swoje życie poświęciła temu, aby w Polsce Duch Święty mógł się swobodnie poruszać i działać ze swoją mocą. Dzisiaj Andrzej ma już prawie 70 lat i pomimo choroby jest bardzo skoncentrowany na Bogu i Jego woli. Z Andrzejem rozmawiałem o doświadczenia spotkania w sali kongresowej w Warszawie, podczas którego mówcami byli John Wimber (protestant) i Ralph Martin (katolik) - dwaj szczególni ludzie odnowy charyzmatycznej. Zapytałem go również o to:
- Co zrobić, żeby chodzić w namaszczeniu Ducha Świętego?
- Czy dzisiaj możemy spodziewać się nowego zasiewu Ducha Świętego?
- Dlaczego i jak wymiar jedności i mocy Bożej jest ze sobą ściśle powiązany?
Zapraszam!
#23 Trochę historii: Reformacja cz. II
2021-06-10 12:24:31
Kontynuujemy cykl o historii Reformacji. W dzisiejszym odcinku rozmawiamy o tym, co stało się po niej. I trzeba przyznać, że w wielu miejscach rozmawiamy o sprawach naprawdę trudnych i głęboko napawających wstydem, a właściwie nawet przerażeniem. O czym usłyszysz dzisiaj? O reformie katolickiej. O kontrreformacji. O inkwizycji rzymskiej (ale też portugalskiej czy hiszpańskiej), o autodafe czy o indeksie ksiąg zakazanych. Poruszam też temat tego, co po Reformacji działo się w Polsce, a konkretnie w moim mieście, w Krakowie. Na koniec przytaczam kilka cytatów, które w kontekście poruszanej historii mają ogromne znaczenie. Zapraszam.
Kontynuujemy cykl o historii Reformacji. W dzisiejszym odcinku rozmawiamy o tym, co stało się po niej. I trzeba przyznać, że w wielu miejscach rozmawiamy o sprawach naprawdę trudnych i głęboko napawających wstydem, a właściwie nawet przerażeniem. O czym usłyszysz dzisiaj? O reformie katolickiej. O kontrreformacji. O inkwizycji rzymskiej (ale też portugalskiej czy hiszpańskiej), o autodafe czy o indeksie ksiąg zakazanych. Poruszam też temat tego, co po Reformacji działo się w Polsce, a konkretnie w moim mieście, w Krakowie. Na koniec przytaczam kilka cytatów, które w kontekście poruszanej historii mają ogromne znaczenie. Zapraszam.
#22 Trochę historii: Reformacja cz. I
2021-05-27 13:00:17
Dzisiejszym odcinkiem otwieram cykl poświęcony historii podziałów chrześcijaństwa. W pierwszym odcinku tej serii rozmawiamy o Reformacji. Czy Marcin Luter rzeczywiście przybił 95 tez do kościoła w Wittenberdze? Jak ściągnąć okulary uprzedzeń przy ich lekturze? Dlaczego w ogóle doszło do tego dramatycznego w skutkach rozłamu? Co zmieniło się w samopostrzeganiu Kościoła po Reformacji? Czy Marcin Luter był głosem proroczym Kościoła? Na te i inne pytania próbuję znaleźć właściwe odpowiedzi.
Aby pogłębić temat, zachęcam do lektury:
- 95 tez Marcina Lutra
- " Ogłoszenie, a nie przybicie 95 tez przez Marcina Lutra ", Helmut Jan Sobeczko
- Evangelii gaudium , 235
- " Forerunners of the Reformation ", Heiko A. Oberman, P.L. Nyhus
- " Reformacja przemyślana na nowo ", abp Grzegorz Ryś
- " Św. Jadwiga jadała bułeczki, czyli święci schodzą z obrazków ", abp Grzegorz Ryś
- " Od konfliktu do komunii ", Komisja dialogu ds. jedności
Dzisiejszym odcinkiem otwieram cykl poświęcony historii podziałów chrześcijaństwa. W pierwszym odcinku tej serii rozmawiamy o Reformacji. Czy Marcin Luter rzeczywiście przybił 95 tez do kościoła w Wittenberdze? Jak ściągnąć okulary uprzedzeń przy ich lekturze? Dlaczego w ogóle doszło do tego dramatycznego w skutkach rozłamu? Co zmieniło się w samopostrzeganiu Kościoła po Reformacji? Czy Marcin Luter był głosem proroczym Kościoła? Na te i inne pytania próbuję znaleźć właściwe odpowiedzi.
Aby pogłębić temat, zachęcam do lektury:
- 95 tez Marcina Lutra
- "Ogłoszenie, a nie przybicie 95 tez przez Marcina Lutra", Helmut Jan Sobeczko
- Evangelii gaudium, 235
- "Forerunners of the Reformation", Heiko A. Oberman, P.L. Nyhus
- "Reformacja przemyślana na nowo", abp Grzegorz Ryś
- "Św. Jadwiga jadała bułeczki, czyli święci schodzą z obrazków", abp Grzegorz Ryś
- "Od konfliktu do komunii", Komisja dialogu ds. jedności
#21 Gdy katolik zakochuje się w protestantce
2021-05-20 14:01:05
Dziś w ramach podcastu usłyszysz rozmowę z Michałem „PAXem” Bukowskim. Michał jest katolikiem, raperem hip-hopowego zespołu „Muode Koty” i dziennikarzem Telewizji Polskiej. Ale powodem, dla którego zaprosiłem go do rozmowy jest jego rodzina, a właściwie małżeństwo z Zuzią, która jest protestantką. Byłem ciekaw tego, w jaki sposób funkcjonuje się wpierw w relacji, a później w związku małżeńskim, w którym każdy z małżonków patrzy na wiarę z innej strony. Czy w ogóle tego typu związek jest możliwy? A jeśli tak, to na jakich zasadach? Zapraszam.
Dziś w ramach podcastu usłyszysz rozmowę z Michałem „PAXem” Bukowskim. Michał jest katolikiem, raperem hip-hopowego zespołu „Muode Koty” i dziennikarzem Telewizji Polskiej. Ale powodem, dla którego zaprosiłem go do rozmowy jest jego rodzina, a właściwie małżeństwo z Zuzią, która jest protestantką. Byłem ciekaw tego, w jaki sposób funkcjonuje się wpierw w relacji, a później w związku małżeńskim, w którym każdy z małżonków patrzy na wiarę z innej strony. Czy w ogóle tego typu związek jest możliwy? A jeśli tak, to na jakich zasadach? Zapraszam.
#20 Q&A: jak docierać szerzej z przesłaniem jedności
2021-05-13 13:28:50
W dwudziestym odcinku odpowiadam na przesłane do mnie pytania od Tomka i Sylwii dotyczące tego, czym aktualnie żyję w odniesieniu do tematu jedności, oraz w jaki sposób z tym przesłaniem zamierzamy w ramach projektu "Nie wszystko jedno" docierać szerzej. To nagranie jest nie tylko inspiracją, ale również zaproszeniem do tego, aby te konkretne przedsięwzięcia podjąć wspólnie. Zapraszam!
W dwudziestym odcinku odpowiadam na przesłane do mnie pytania od Tomka i Sylwii dotyczące tego, czym aktualnie żyję w odniesieniu do tematu jedności, oraz w jaki sposób z tym przesłaniem zamierzamy w ramach projektu "Nie wszystko jedno" docierać szerzej. To nagranie jest nie tylko inspiracją, ale również zaproszeniem do tego, aby te konkretne przedsięwzięcia podjąć wspólnie. Zapraszam!
#19 Komentarz do rozmowy z Edwardem
2021-05-06 14:39:57
Po ostatnim odcinku podcastu otrzymałem kilkadziesiąt wiadomości. Nasza rozmowa z pastorem Edwardem dotarła szeroko do kilkuset ludzi, w tym liderów, księży i pastorów. Dzisiaj chciałbym krótko podsumować tamtą rozmowę, poszerzyć niektóre wątki i ukazać jej pierwsze owoce. Po nagraniu tego odcinka dostałem kolejną garść informacji, którymi podzielę się z Tobą jutro (piątek) wieczorem w relacji na Instagramie. Zapraszam do posłuchania.
Po ostatnim odcinku podcastu otrzymałem kilkadziesiąt wiadomości. Nasza rozmowa z pastorem Edwardem dotarła szeroko do kilkuset ludzi, w tym liderów, księży i pastorów. Dzisiaj chciałbym krótko podsumować tamtą rozmowę, poszerzyć niektóre wątki i ukazać jej pierwsze owoce. Po nagraniu tego odcinka dostałem kolejną garść informacji, którymi podzielę się z Tobą jutro (piątek) wieczorem w relacji na Instagramie. Zapraszam do posłuchania.
#18 W stronę pojednania. Historia Edwarda.
2021-04-29 13:47:31
Dziś zapraszam Cię do bardzo szczególnej rozmowy. Rozmowy z Edwardem Ćwierzem, pastorem ewangelicznego Kościoła „Wieczernik” w Kielcach, gdzie formalnie funkcjonuje jako związek wyznaniowy od 1996 roku. Wcześniej „Wieczernik” był charyzmatyczną wspólnotą działającą w Kościele katolickim. Pierwsze spotkanie tej wspólnoty odbyło się we wrześniu 1992 roku. Zaledwie kilka miesięcy później, każdego tygodnia na spotkania przybywało regularnie 400-500 osób, którzy przychodzili, aby wielbić Jezusa Chrystusa i doświadczać suwerennego działania i darów Ducha Świętego. Rok później wspólnota została wykluczona z Kościoła katolickiego, a zaistniały podział odcisnął silne piętno dystansu i poważnych uprzedzeń, które aż do dziś funkcjonują w polskim Kościele, szczególnie w odniesieniu do całej rodziny charyzmatycznej.
W tym odcinku usłyszysz historię Edwarda. Możesz wyobrazić sobie, jak różne emocje towarzyszyły mi, gdy przygotowywałem się do tej rozmowy. A przygotowywałem się do niej naprawdę długo. Wiedziałem, że zarówno ja, jak i pastor Edward podejmujemy ryzyko. Dla mnie, jako katolika: ryzyko rozmowy z kimś, kto w moim środowisku był przez lata traktowany jak zwodziciel lub zdrajca. Dla niego, jako protestanta, ryzyko podjęcia rozmowy z przedstawicielem Kościoła, który niegdyś go wykluczył i publicznie potępił. A rany, zarówno po jednej jak i drugiej stronie, goją się długo.
W 1995 roku, rok po tamtych trudnych wydarzeniach, biskup Rzymu, Jan Paweł II napisał w swojej encyklice "Ut unum sint" w ten sposób: „Zjednoczenie chrześcijan — także po wszystkich grzechach, które przyczyniły się do historycznych podziałów — jest możliwe. Warunkiem jest pokorna świadomość, że zgrzeszyliśmy przeciw jedności i przekonanie, że potrzebujemy nawrócenia. Zgładzone i przezwyciężone muszą być nie tylko grzechy osobiste, ale także grzechy społeczne, poniekąd „struktury” grzechu, które przyczyniły się i nadal mogą się przyczyniać do podziału i do jego utrwalenia”. Z tą właśnie myślą – nie aby osądzać, oceniać czy komentować, ale aby stanąć w obliczu grzechu, który jako ludzie Chrystusa popełniliśmy przeciwko jedności. I z tą właśnie świadomością przyjechałem do Kielc, aby podczas tej rozmowy usłyszeć w niej mojego brata.
I mimo, że miałem wiele obaw dotyczących tej rozmowy wiedziałem, że każdy konflikt, jakkolwiek byłby wielki, aby wejść na drogę pojednania, wymaga wpierw tego, aby się nawzajem posłuchać. I usłyszeć.
I do tego chcę Cię zaprosić. Spróbuj usłyszeć tę historię. Usłyszeć ją sercem. Proszę Cię, jeśli to tylko możliwe, przesłuchaj tę rozmowę w całości.
Dziś zapraszam Cię do bardzo szczególnej rozmowy. Rozmowy z Edwardem Ćwierzem, pastorem ewangelicznego Kościoła „Wieczernik” w Kielcach, gdzie formalnie funkcjonuje jako związek wyznaniowy od 1996 roku. Wcześniej „Wieczernik” był charyzmatyczną wspólnotą działającą w Kościele katolickim. Pierwsze spotkanie tej wspólnoty odbyło się we wrześniu 1992 roku. Zaledwie kilka miesięcy później, każdego tygodnia na spotkania przybywało regularnie 400-500 osób, którzy przychodzili, aby wielbić Jezusa Chrystusa i doświadczać suwerennego działania i darów Ducha Świętego. Rok później wspólnota została wykluczona z Kościoła katolickiego, a zaistniały podział odcisnął silne piętno dystansu i poważnych uprzedzeń, które aż do dziś funkcjonują w polskim Kościele, szczególnie w odniesieniu do całej rodziny charyzmatycznej.
W tym odcinku usłyszysz historię Edwarda. Możesz wyobrazić sobie, jak różne emocje towarzyszyły mi, gdy przygotowywałem się do tej rozmowy. A przygotowywałem się do niej naprawdę długo. Wiedziałem, że zarówno ja, jak i pastor Edward podejmujemy ryzyko. Dla mnie, jako katolika: ryzyko rozmowy z kimś, kto w moim środowisku był przez lata traktowany jak zwodziciel lub zdrajca. Dla niego, jako protestanta, ryzyko podjęcia rozmowy z przedstawicielem Kościoła, który niegdyś go wykluczył i publicznie potępił. A rany, zarówno po jednej jak i drugiej stronie, goją się długo.
W 1995 roku, rok po tamtych trudnych wydarzeniach, biskup Rzymu, Jan Paweł II napisał w swojej encyklice "Ut unum sint" w ten sposób: „Zjednoczenie chrześcijan — także po wszystkich grzechach, które przyczyniły się do historycznych podziałów — jest możliwe. Warunkiem jest pokorna świadomość, że zgrzeszyliśmy przeciw jedności i przekonanie, że potrzebujemy nawrócenia. Zgładzone i przezwyciężone muszą być nie tylko grzechy osobiste, ale także grzechy społeczne, poniekąd „struktury” grzechu, które przyczyniły się i nadal mogą się przyczyniać do podziału i do jego utrwalenia”. Z tą właśnie myślą – nie aby osądzać, oceniać czy komentować, ale aby stanąć w obliczu grzechu, który jako ludzie Chrystusa popełniliśmy przeciwko jedności. I z tą właśnie świadomością przyjechałem do Kielc, aby podczas tej rozmowy usłyszeć w niej mojego brata.
I mimo, że miałem wiele obaw dotyczących tej rozmowy wiedziałem, że każdy konflikt, jakkolwiek byłby wielki, aby wejść na drogę pojednania, wymaga wpierw tego, aby się nawzajem posłuchać. I usłyszeć.
I do tego chcę Cię zaprosić. Spróbuj usłyszeć tę historię. Usłyszeć ją sercem. Proszę Cię, jeśli to tylko możliwe, przesłuchaj tę rozmowę w całości.
#17 Zraniłeś mnie, ale ci przebaczam? To nie tak.
2021-04-22 12:50:58
Wielokrotnie spotkałem ludzi, którzy chcąc wyrazić swoją gotowość do przebaczenia, spotykali się z osobą która ich zraniła, mówiąc: zraniłeś mnie (w tym miejscu często mówią w jaki sposób), ale ci to przebaczam. Taki schemat działania nie działa. Z resztą w ogóle nie ma prawa działać. Dziś rozmawiamy o tym, co Biblia mówi o przebaczeniu, a także o tym w jaki sposób szukać pojednania w konflikcie. Będzie również o tym, jak radzić sobie z trudnymi myślami w czasie relacyjnej burzy. Przy okazji opowiadam o doświadczeniu ostatnich spotkań z ludźmi, mającymi wielkie serce dla jedności. Zapraszam.
Fragmenty biblijne, do których się odnoszę:
Mt 18, 21-22
Łk 17, 4
Ef 4, 32
Mt 6, 12
Mt 6, 15
Rz 2, 4
Ps 133, 1; 3
Warto zajrzeć również do:
biskup Rzymu, Franciszek: Adhortacja Evangelii Gaudium , 226
Jeśli chciałbyś pogłębić informacje o wspólnotach i służbach opisywanych w odcinku, zapraszam Cię do zajrzenia na strony:
wspólnoty The Servants of Jesus ( https://servantsofjesus.org/ )
wspólnoty The Alleluia Community ( https://www.alleluiacommunity.org/ )
służby John 17 Ministries ( http://john17ministries.org/ )
Wielokrotnie spotkałem ludzi, którzy chcąc wyrazić swoją gotowość do przebaczenia, spotykali się z osobą która ich zraniła, mówiąc: zraniłeś mnie (w tym miejscu często mówią w jaki sposób), ale ci to przebaczam. Taki schemat działania nie działa. Z resztą w ogóle nie ma prawa działać. Dziś rozmawiamy o tym, co Biblia mówi o przebaczeniu, a także o tym w jaki sposób szukać pojednania w konflikcie. Będzie również o tym, jak radzić sobie z trudnymi myślami w czasie relacyjnej burzy. Przy okazji opowiadam o doświadczeniu ostatnich spotkań z ludźmi, mającymi wielkie serce dla jedności. Zapraszam.
Fragmenty biblijne, do których się odnoszę:
- Mt 18, 21-22
- Łk 17, 4
- Ef 4, 32
- Mt 6, 12
- Mt 6, 15
- Rz 2, 4
- Ps 133, 1; 3
Warto zajrzeć również do:
- biskup Rzymu, Franciszek: Adhortacja Evangelii Gaudium, 226
Jeśli chciałbyś pogłębić informacje o wspólnotach i służbach opisywanych w odcinku, zapraszam Cię do zajrzenia na strony:
- wspólnoty The Servants of Jesus (https://servantsofjesus.org/)
- wspólnoty The Alleluia Community (https://www.alleluiacommunity.org/)
- służby John 17 Ministries (http://john17ministries.org/)
#16 Proboszcz niezwykłej parafii: prowadzonej przez wspólnotę
2021-04-15 10:32:34
Bardzo zależało mi na tej rozmowie. Ojciec Adam Strojny jest proboszczem jednej z najbardziej niezwykłych parafii. Do parafii przynależą trzy budynki: plebania, dom rekolekcyjny oraz niewielki kościół. Życie tej parafii jest inne niż wszędzie indziej. Jest prowadzone przez wspólnotę. Tak, dobrze czytasz: przez wspólnotę. W Polsce nie wiemy, co to znaczy. Parafie są prowadzone przez księży, i to w dodatku we wcale nie tak małej ilości miejsc, nawet wikariuszowie nie mają w nich wiele do powiedzenia. Jestem przekonany, że ta sytuacja w ciągu kilku-kilkunastu lat się zmieni. Istniejące dziś katolickie wspólnoty wiary, będą obejmować kolejne parafie. I to one będą pielęgnować w nich życie. A pionierska parafia mieszcząca się w Warszawie-Wesołej, stanie się dla wielu ludzi wielką inspiracją. Z resztą – już jest. Tym bardziej, że oprócz tej niezwykłej specyfiki parafii, powołaniem prowadzącej ją wspólnoty jest służba na rzecz chrześcijańskiej jedności. Wyobrażasz sobie katolicką parafię otwartą ekumenicznie? To nie jest hipoteza. To się dzieje naprawdę.
Bardzo zależało mi na tej rozmowie. Ojciec Adam Strojny jest proboszczem jednej z najbardziej niezwykłych parafii. Do parafii przynależą trzy budynki: plebania, dom rekolekcyjny oraz niewielki kościół. Życie tej parafii jest inne niż wszędzie indziej. Jest prowadzone przez wspólnotę. Tak, dobrze czytasz: przez wspólnotę. W Polsce nie wiemy, co to znaczy. Parafie są prowadzone przez księży, i to w dodatku we wcale nie tak małej ilości miejsc, nawet wikariuszowie nie mają w nich wiele do powiedzenia. Jestem przekonany, że ta sytuacja w ciągu kilku-kilkunastu lat się zmieni. Istniejące dziś katolickie wspólnoty wiary, będą obejmować kolejne parafie. I to one będą pielęgnować w nich życie. A pionierska parafia mieszcząca się w Warszawie-Wesołej, stanie się dla wielu ludzi wielką inspiracją. Z resztą – już jest. Tym bardziej, że oprócz tej niezwykłej specyfiki parafii, powołaniem prowadzącej ją wspólnoty jest służba na rzecz chrześcijańskiej jedności. Wyobrażasz sobie katolicką parafię otwartą ekumenicznie? To nie jest hipoteza. To się dzieje naprawdę.