Tomasz Samołyk
Podcast o aktualnościach, kulturze, duchowości i psychologii .Rozmawiam z ludźmi oraz prowadzę ”Audycje o wschodzie słońca”. Wersję video każdego odcinka można zobaczyć na kanale ”Tomasz Samołyk” na Youtube. Kontakt ze mną: tsamolyk@gmail.com
Kategorie:
Społeczeństwo i Kultura
Społeczeństwo i Kultura
Niezwykła opowieść o nawróceniu, kumplach-bezdomnych i ”jaraniu się” ubóstwem | JACEK HAJNOS OP
2021-05-31 16:39:38
Zapraszam Was na niezwykłą rozmowę z bratem Jackiem Hajnosem OP. Brat Jacek podzielił się trudną historią swojego nawrócenia. Ze szczegółami opowiedział o dramatycznych okolicznościach pewnej nocy, która zaważyła o całej jego przeszłości.
Poznajcie też proszę historię wielu znaków, wobec których ciężko było przejść obojętnie. Posłuchajcie o tym jak to możliwe, że kogoś może “jarać" ubóstwo i dlaczego relacje z osobami bezdomnymi mogą być rozwijające. I wreszcie: czy istnieją różnice między “domnymi” a bezdomnymi? A jeśli tak, to na czym one polegają?
Brat Jacek Hajnos, jak może wiecie, jest założycielem Vera Icon - unikalnej w skali kraju grupy chrześcijan, których powołaniem jest m.in. upiększanie przestrzeni sakralnej w ścisłej relacji z wiedzą teologiczną - bez “udziwnień” i autorskich “wizji”. Więcej o Vera Icon dowiecie się także z tej rozmowy :)
Znajdziecie w niej także odpowiedzi na inne pytania. Dlaczego kicz jest problemem także moralnym? Czy sztuka może ewangelizować? Skąd się wzięły kościoły kury i dlaczego biskup płakał jak konsekrował? I na koniec, dla mnie, najważniejsze: jak odnaleźć sens życia i swoje powołanie?
Bardzo proszę Was o uwagę dla głosu brata Jacka. Zdaję sobie sprawę, że dla zasięgów i klikalności lepiej (i łatwiej) byłoby wejść w kolejne dramy, polemiki i podziały. Ja wierzę jednak, że warto “zapłonąć gorliwością o dobro” (Syr 51,18).
Jeżeli Wam też bliska jest taka postawa to proszę Was o udostępnienie, polubienie, komentarz i zostawienie reakcji pod tym filmem. To wszystko bardzo pomaga w dotarciu do większego grona odbiorców.
Z góry dzięki Wam za to. Na chwałę Pana.
Zapraszam Was na niezwykłą rozmowę z bratem Jackiem Hajnosem OP. Brat Jacek podzielił się trudną historią swojego nawrócenia. Ze szczegółami opowiedział o dramatycznych okolicznościach pewnej nocy, która zaważyła o całej jego przeszłości.
Poznajcie też proszę historię wielu znaków, wobec których ciężko było przejść obojętnie. Posłuchajcie o tym jak to możliwe, że kogoś może “jarać" ubóstwo i dlaczego relacje z osobami bezdomnymi mogą być rozwijające. I wreszcie: czy istnieją różnice między “domnymi” a bezdomnymi? A jeśli tak, to na czym one polegają?
Brat Jacek Hajnos, jak może wiecie, jest założycielem Vera Icon - unikalnej w skali kraju grupy chrześcijan, których powołaniem jest m.in. upiększanie przestrzeni sakralnej w ścisłej relacji z wiedzą teologiczną - bez “udziwnień” i autorskich “wizji”. Więcej o Vera Icon dowiecie się także z tej rozmowy :)
Znajdziecie w niej także odpowiedzi na inne pytania. Dlaczego kicz jest problemem także moralnym? Czy sztuka może ewangelizować? Skąd się wzięły kościoły kury i dlaczego biskup płakał jak konsekrował? I na koniec, dla mnie, najważniejsze: jak odnaleźć sens życia i swoje powołanie?
Bardzo proszę Was o uwagę dla głosu brata Jacka. Zdaję sobie sprawę, że dla zasięgów i klikalności lepiej (i łatwiej) byłoby wejść w kolejne dramy, polemiki i podziały. Ja wierzę jednak, że warto “zapłonąć gorliwością o dobro” (Syr 51,18).
Jeżeli Wam też bliska jest taka postawa to proszę Was o udostępnienie, polubienie, komentarz i zostawienie reakcji pod tym filmem. To wszystko bardzo pomaga w dotarciu do większego grona odbiorców.
Z góry dzięki Wam za to. Na chwałę Pana.
Czy Kościół DYSKRYMINUJE kobiety? O patriarchacie, kapłaństwie kobiet i ojcu SZUSTAKU | AGATA RUJNER
2021-05-10 16:52:28
Część z Was pewnie kojarzy ją z serii “KOBIETA i KSIĄDZ”, w której wystąpiła z ojcem Adamem Szustakiem z Langusty na palmie. Oto dr Agata Rujner z kanału "Prawie Morały", a właściwie moja z Agatą rozmowa :) O czym rozmawialiśmy?
O tym czy Agata dobrze czuje się jako “kobieta w Kościele?” i czy zmaga się z jakimiś stereotypami związanymi z budowaniem swojej kariery w ramach struktury Kościoła. Co zrobiłaby gdyby została papieżem? A może papieżycą? O “feminatywach” też rozmawiamy.
Agata wypowiedziała się tu także na temat kapłaństwa kobiet, parytetów i patriarchatu, czyli tych wszystkich spraw, które rozbudzają emocje. Jej spojrzenie na pewno jest godne uwagi, bo oparte jest na jej szerokich kompetencjach i doświadczeniu bycia WEWNĄTRZ struktur Kościoła. I myślę, że w kilku momentach może Was zaskoczyć :)
Czy Agata o coś walczy? Czy chce odebrać władzę facetom? Czy żąda kapłaństwa kobiet, równouprawnienia i wprowadzenia wszystkich feministycznych postulatów? I co myśli o tym, że “żony powinni być poddane mężom”?
Zachęcam Was do wysłuchania tej rozmowy :) Najlepiej posłuchać jej w całości, bo niektóre wątki wynikają z poprzednich i słuchanie “na wyrywki” może zniekształcić przekaz mojego gościa.
Jak zwykle będę Wam wdzięczny za każdy gest wsparcia: polubienie, komentarze, udostępnienie czy jakakolwiek reakcja na Youtube. To wszystko pomaga dotrzeć z tą rozmową i tym przekazem do szerszej grupy odbiorców (tak działa Youtube niestety) :)
Miłego i dajcie znać jak się słuchało! :)
Część z Was pewnie kojarzy ją z serii “KOBIETA i KSIĄDZ”, w której wystąpiła z ojcem Adamem Szustakiem z Langusty na palmie. Oto dr Agata Rujner z kanału "Prawie Morały", a właściwie moja z Agatą rozmowa :) O czym rozmawialiśmy?
O tym czy Agata dobrze czuje się jako “kobieta w Kościele?” i czy zmaga się z jakimiś stereotypami związanymi z budowaniem swojej kariery w ramach struktury Kościoła. Co zrobiłaby gdyby została papieżem? A może papieżycą? O “feminatywach” też rozmawiamy.
Agata wypowiedziała się tu także na temat kapłaństwa kobiet, parytetów i patriarchatu, czyli tych wszystkich spraw, które rozbudzają emocje. Jej spojrzenie na pewno jest godne uwagi, bo oparte jest na jej szerokich kompetencjach i doświadczeniu bycia WEWNĄTRZ struktur Kościoła. I myślę, że w kilku momentach może Was zaskoczyć :)
Czy Agata o coś walczy? Czy chce odebrać władzę facetom? Czy żąda kapłaństwa kobiet, równouprawnienia i wprowadzenia wszystkich feministycznych postulatów? I co myśli o tym, że “żony powinni być poddane mężom”?
Zachęcam Was do wysłuchania tej rozmowy :) Najlepiej posłuchać jej w całości, bo niektóre wątki wynikają z poprzednich i słuchanie “na wyrywki” może zniekształcić przekaz mojego gościa.
Jak zwykle będę Wam wdzięczny za każdy gest wsparcia: polubienie, komentarze, udostępnienie czy jakakolwiek reakcja na Youtube. To wszystko pomaga dotrzeć z tą rozmową i tym przekazem do szerszej grupy odbiorców (tak działa Youtube niestety) :)
Miłego i dajcie znać jak się słuchało! :)
Jak WYROBIĆ SOBIE GUST i... dlaczego Ministerstwo w tym nie pomaga? | ŁUKASZ SERWIŃSKI
2021-04-26 12:15:52
Czy można powiedzieć, że Zenek jest gorszy od Beethovena? :)
To NIE JEST rozmowa pt. "dwóch snobów mówi Wam czego macie słuchać i co oglądać by być fajnym w towarzystwie". Obaj, z moim dzisiejszym gościem Łukaszem Serwińskim, nie uznajemy takiego podejścia do sztuki i jej odbiorców.
Uważamy, że sztuka nie jest dla "wybranych", "lepszych", "bardziej wyjątkowych". Jest dla wszystkich, ale tylko od nas zależy czy zechcemy się do niej zbliżyć.
I po to jest ta rozmowa. Chcieliśmy żeby to była skrócona instrukcja obsługi takiego zbliżenia :)
Chcielibyśmy także z Wami powymieniać się konkretnymi radami, sposobami, metodami na poznanie lub zbliżenie się do tzw. "trudnej" sztuki: muzyki klasycznej czy filmu niekoniecznie tego skrojonego pod współczesnego konsumenta.
Chcielibyśmy zachęcić Was do udziału w fascynującej przygodzie poznawania tych wszystkich z pozoru "ciężkich" rzeczy, które być może w pierwszym momencie wywołują nudę/niezrozumienie/niechęć.
Znacie fragment z "Chłopaki nie płaczą" jak Bolec uspokaja gangsterów trakcie seansu "Śmierci w Wenecji" i mówi: "Spokojnie... Zaraz się rozkręci..."? Staramy się przedstawić inne podejście. Mówimy, że nie wszystko "musi się rozkręcić"! Że czasem to dobrze, gdy coś nie porywa i nie wprowadza od razu w stan rozdygotania i wzrostu adrenaliny.
Rozmawialiśmy o sir Rogerze Scrutonie, który zasłynął m.in. z bardzo pociągającej krytyki części współczesnej kultury, w której piękno przestało mieć znaczenie, na rzecz użyteczności i kultu brzydoty. Rozmawialiśmy także o tym czy piękno jest stopniowalne, czy można powiedzieć, że Bach jest lepszy od Lady Gagi?
No i z racji tego, że Łukasz jest dyrektorem festiwalu Musica Divina i prezesem Fundacji inCanto, nie mogłem nie zapytać o kwestię finansowania kultury. Łukasz szczerze i odważnie powiedział o dziwnych zasadach przyznawania pieniędzy publicznych i zerwał pewną zmowę milczenia na ten temat. Tu, bez złośliwości i z chęcią zrozumienia, zwracamy się do Ministerstwa Kultury o uwagę, a może wytłumaczenie dlaczego sytuacja wygląda w omówiony przez Łukasza sposób...
Rozmowa jest podzielona na rozdziały, a w opisie pod filmem umieściłem mnóstwo materiałów, do których odnosimy się w jej trakcie - filmy, kompozycje, artykuły i wszystko to co może nam pomóc zbliżyć się do piękna :)
Życzę miłego oglądania lub słuchania. Trzymajcie się!
Czy można powiedzieć, że Zenek jest gorszy od Beethovena? :)
To NIE JEST rozmowa pt. "dwóch snobów mówi Wam czego macie słuchać i co oglądać by być fajnym w towarzystwie". Obaj, z moim dzisiejszym gościem Łukaszem Serwińskim, nie uznajemy takiego podejścia do sztuki i jej odbiorców.
Uważamy, że sztuka nie jest dla "wybranych", "lepszych", "bardziej wyjątkowych". Jest dla wszystkich, ale tylko od nas zależy czy zechcemy się do niej zbliżyć.
I po to jest ta rozmowa. Chcieliśmy żeby to była skrócona instrukcja obsługi takiego zbliżenia :)
Chcielibyśmy także z Wami powymieniać się konkretnymi radami, sposobami, metodami na poznanie lub zbliżenie się do tzw. "trudnej" sztuki: muzyki klasycznej czy filmu niekoniecznie tego skrojonego pod współczesnego konsumenta.
Chcielibyśmy zachęcić Was do udziału w fascynującej przygodzie poznawania tych wszystkich z pozoru "ciężkich" rzeczy, które być może w pierwszym momencie wywołują nudę/niezrozumienie/niechęć.
Znacie fragment z "Chłopaki nie płaczą" jak Bolec uspokaja gangsterów trakcie seansu "Śmierci w Wenecji" i mówi: "Spokojnie... Zaraz się rozkręci..."? Staramy się przedstawić inne podejście. Mówimy, że nie wszystko "musi się rozkręcić"! Że czasem to dobrze, gdy coś nie porywa i nie wprowadza od razu w stan rozdygotania i wzrostu adrenaliny.
Rozmawialiśmy o sir Rogerze Scrutonie, który zasłynął m.in. z bardzo pociągającej krytyki części współczesnej kultury, w której piękno przestało mieć znaczenie, na rzecz użyteczności i kultu brzydoty. Rozmawialiśmy także o tym czy piękno jest stopniowalne, czy można powiedzieć, że Bach jest lepszy od Lady Gagi?
No i z racji tego, że Łukasz jest dyrektorem festiwalu Musica Divina i prezesem Fundacji inCanto, nie mogłem nie zapytać o kwestię finansowania kultury. Łukasz szczerze i odważnie powiedział o dziwnych zasadach przyznawania pieniędzy publicznych i zerwał pewną zmowę milczenia na ten temat. Tu, bez złośliwości i z chęcią zrozumienia, zwracamy się do Ministerstwa Kultury o uwagę, a może wytłumaczenie dlaczego sytuacja wygląda w omówiony przez Łukasza sposób...
Rozmowa jest podzielona na rozdziały, a w opisie pod filmem umieściłem mnóstwo materiałów, do których odnosimy się w jej trakcie - filmy, kompozycje, artykuły i wszystko to co może nam pomóc zbliżyć się do piękna :)
Życzę miłego oglądania lub słuchania. Trzymajcie się!
CAŁUN TURYŃSKI i jego tajemnice. Dowód Zmartwychwstania? Kontrowersje i wyjaśnienia | KRZYSZTOF SADŁO
2021-04-01 10:44:39
Często słyszę, że na Święta trzeba się przygotować przede wszystkim duchowo. Że mycie okien, zakupy, pieczenie, sprzątanie i gotowanie to nie wszystko. No tak, ale... przecież na wszystko nie starczy czasu!
A gdyby istniało coś “duchowego” czego można słuchać w tle tych “materialnych” przygotowań? Coś dzięki czemu można połączyć przygotowania “materialne” z duchowymi? Nie ukrywam, że z tą myślą przystępowałem do tej rozmowy, żeby coś takiego Wam dać :)
Kim jest człowiek z Całunu Turyńskiego? Co wiemy o krwi, pocie i białku, które znajduje się na płótnie? Jak ten wizerunek został “odbity”? Ile pożarów przetrwał Całun?
Czy to święta relikwia czy może dziejowa manipulacja? Jakie są teorie za i przeciw? Co na to wszystko nauka?
O tym wszystkim rozmawiałem z Krzysztofem Sadło z Polskiego Centrum Syndonologicznego, które zajmuje się badaniami Całunu Turyńskiego i szerzeniem wiedzy na ten temat.
Mój gość opowiada także o zbieżności Ewangelii z tym co jest na Całunie i o zawiłej historii Całunu. Mówi o tym z czym Mel Gibson przesadził w “Pasji”, a wreszcie odpowiada na najważniejsze pytanie dotyczące Całunu. Warto wysłuchać do końca
Mam nadzieję, że ta rozmowa pozwoli Wam lepiej wejść w Święta Wielkiej Nocy. Życzę Wam tego z całego serca i łączę się z Wami w te najważniejsze dni roku.
Często słyszę, że na Święta trzeba się przygotować przede wszystkim duchowo. Że mycie okien, zakupy, pieczenie, sprzątanie i gotowanie to nie wszystko. No tak, ale... przecież na wszystko nie starczy czasu!
A gdyby istniało coś “duchowego” czego można słuchać w tle tych “materialnych” przygotowań? Coś dzięki czemu można połączyć przygotowania “materialne” z duchowymi? Nie ukrywam, że z tą myślą przystępowałem do tej rozmowy, żeby coś takiego Wam dać :)
Kim jest człowiek z Całunu Turyńskiego? Co wiemy o krwi, pocie i białku, które znajduje się na płótnie? Jak ten wizerunek został “odbity”? Ile pożarów przetrwał Całun?
Czy to święta relikwia czy może dziejowa manipulacja? Jakie są teorie za i przeciw? Co na to wszystko nauka?
O tym wszystkim rozmawiałem z Krzysztofem Sadło z Polskiego Centrum Syndonologicznego, które zajmuje się badaniami Całunu Turyńskiego i szerzeniem wiedzy na ten temat.
Mój gość opowiada także o zbieżności Ewangelii z tym co jest na Całunie i o zawiłej historii Całunu. Mówi o tym z czym Mel Gibson przesadził w “Pasji”, a wreszcie odpowiada na najważniejsze pytanie dotyczące Całunu. Warto wysłuchać do końca
Mam nadzieję, że ta rozmowa pozwoli Wam lepiej wejść w Święta Wielkiej Nocy. Życzę Wam tego z całego serca i łączę się z Wami w te najważniejsze dni roku.
O kryzysie męskości, aborcji, czym jest postawa pro-life i “zmuszaniu do heroizmu” | Ks. TOMASZ KANCELARCZYK
2021-03-29 12:14:05
W trakcie tej rozmowy zacząłem się zastanawiać, która kobieta jest “silniejsza”: ta, która na Strajkach Kobiet walczy o prawo do aborcji i trzyma w dłoni hasło “Siła Kobiet” czy może ta, która jest w ciąży i pozostawiona sama sobie, postanawia urodzić dziecko - często wbrew presji rodziny i wskazaniom jej faceta.
Zacząłem się zastanawiać dlaczego tak mało w przestrzeni publicznej mówi się w tym kontekście o mężczyznach. Czy dziś oznaką męskości jest walka facetów o prawo do aborcji, czy raczej walka o zapewnienie bezpieczeństwa, spokoju i radości życia kobiecie i mającemu się narodzić dziecku. Czy bardziej męski jest dziś ten facet, który jest za “pozbyciem się problemu” czy raczej ten, które jest gotów porzucić wszystko (siebie samego, swoje niedojrzałości i słabości), by to kobieta i dziecko mieli zapewniony spokojny i bezpieczny byt.
I z wszystkimi tymi dylematami podzieliłem się z ks. Tomaszem Kancelarczykiem z Fundacji Małych Stópek. Ksiądz Tomasz większość swojego życia podporządkował służbie kobietom, które chcą urodzić dziecko, a są w trudnej sytuacji (czy to materialnej czy psychicznej). Wraz z fundacją zapewnił wielu kobietom godne warunki do życia. Od lat zajmuje się wspieraniem domów samotnych matek i codzienną duchową i materialną opieką dla wielu kobiet.
Naszą rozmowę zacząłem od pytania o to, czy dwóch facetów (na dodatek jeszcze ksiądz i katolik) może w ogóle rozmawiać o aborcji, prawach kobiet i postawie pro-life. Potem przeszliśmy przez życie ks. Tomasza: było o fali w wojsku, o gnębieniu, a także o pierwszych kontaktach z osobami z niepełnosprawnościami z ruchu Wiara i Światło. Dlaczego były ono traumatyczne? Co sprawiło, że zmieniły one życie księdza?
Potem rozmawialiśmy o kryzysie męskości i tu padło stwierdzenie, że to… mężczyźni dokonują aborcji. Dlaczego? Na czym miałaby tutaj polegać “wina facetów”?
Było też o micie “wolnego wyboru” i o tym czym dla ks. Tomasza jest “zmuszanie do heroizmu” oraz wiele, wiele innych tematów.
Zaproponowałem żebyśmy odbyli tę rozmowę w podręcznym magazynie, który mieści się w centrum fundacji. Obrazek ten wyraża więcej niż tysiąc słów.
Zapraszam do wysłuchania rozmowy i z góry dziękuję za Twój czas :)
W trakcie tej rozmowy zacząłem się zastanawiać, która kobieta jest “silniejsza”: ta, która na Strajkach Kobiet walczy o prawo do aborcji i trzyma w dłoni hasło “Siła Kobiet” czy może ta, która jest w ciąży i pozostawiona sama sobie, postanawia urodzić dziecko - często wbrew presji rodziny i wskazaniom jej faceta.
Zacząłem się zastanawiać dlaczego tak mało w przestrzeni publicznej mówi się w tym kontekście o mężczyznach. Czy dziś oznaką męskości jest walka facetów o prawo do aborcji, czy raczej walka o zapewnienie bezpieczeństwa, spokoju i radości życia kobiecie i mającemu się narodzić dziecku. Czy bardziej męski jest dziś ten facet, który jest za “pozbyciem się problemu” czy raczej ten, które jest gotów porzucić wszystko (siebie samego, swoje niedojrzałości i słabości), by to kobieta i dziecko mieli zapewniony spokojny i bezpieczny byt.
I z wszystkimi tymi dylematami podzieliłem się z ks. Tomaszem Kancelarczykiem z Fundacji Małych Stópek. Ksiądz Tomasz większość swojego życia podporządkował służbie kobietom, które chcą urodzić dziecko, a są w trudnej sytuacji (czy to materialnej czy psychicznej). Wraz z fundacją zapewnił wielu kobietom godne warunki do życia. Od lat zajmuje się wspieraniem domów samotnych matek i codzienną duchową i materialną opieką dla wielu kobiet.
Naszą rozmowę zacząłem od pytania o to, czy dwóch facetów (na dodatek jeszcze ksiądz i katolik) może w ogóle rozmawiać o aborcji, prawach kobiet i postawie pro-life. Potem przeszliśmy przez życie ks. Tomasza: było o fali w wojsku, o gnębieniu, a także o pierwszych kontaktach z osobami z niepełnosprawnościami z ruchu Wiara i Światło. Dlaczego były ono traumatyczne? Co sprawiło, że zmieniły one życie księdza?
Potem rozmawialiśmy o kryzysie męskości i tu padło stwierdzenie, że to… mężczyźni dokonują aborcji. Dlaczego? Na czym miałaby tutaj polegać “wina facetów”?
Było też o micie “wolnego wyboru” i o tym czym dla ks. Tomasza jest “zmuszanie do heroizmu” oraz wiele, wiele innych tematów.
Zaproponowałem żebyśmy odbyli tę rozmowę w podręcznym magazynie, który mieści się w centrum fundacji. Obrazek ten wyraża więcej niż tysiąc słów.
Zapraszam do wysłuchania rozmowy i z góry dziękuję za Twój czas :)
Tego NIE WIEDZIAŁEŚ o osobach z niepełnosprawnościami... | GRAŻYNA AONDO-AKAA
2021-03-15 09:41:34
Kiedy Strajk Kobiet był wszędzie: na ulicy, w mediach, w internecie i w naszych rozgrzanych głowach, ona... zaoferowała swoją wiedzę i doświadczenie. Chciała oddać wszystkim swój czas, opiekę i pomoc. Napisała wtedy:
“Jeśli się nie widzieliśmy 10 lat - też. Jeśli się nie znamy - spoko. Jeśli masz obecnie inne poglądy niż ja - nadal totalnie nie ma żadnego problemu. Nawet jeśli mnie wywaliłeś/aś w ostatnim tygodniu ze znajomych i uważasz za fundamentalistyczną kretynkę - nadal luz”
A wiedzcie, że jest osobą z ogromną wiedzą (niedługo broni pracę doktorską) i niemal całożyciowym doświadczeniem pracy z osobami z niepełnosprawnościami i wspomaganiem wczesnego rozwoju dziecka. Skąd zatem u niej taka postawa? Bo naprawdę wierzy w wartość życia od poczęcia do naturalnej śmierci. W tym samym poście napisała:
“Marzy mi się świat, w którym żadna kobieta nie będzie żałować, że jej dziecko się urodziło. I w którym żadnej kobiecie aborcja nie przejdzie nawet przez myśl, bo będzie wiedziała, że dostanie takie wsparcie, jakiego będzie potrzebować. I z powodu moich najgłębszych, katolickich przekonań o wartości każdego życia od poczęcia do naturalnej śmierci, zrobię wszystko, co umiem, żeby właśnie tak było. Pamiętajcie o mnie, zwłaszcza kiedy Wy albo ktoś z Waszych bliskich będzie się mierzyć z wyzwaniem niespodziewanej niepełnosprawności.”
Zapraszam Was na wyjątkową rozmowę z Grażyną Aondo-Akaa, która od kilkunastu lat pracuje z licznymi placówkami i NGOsami wspierających osoby z niepełnosprawnościami. Życie z takimi osobami to jej chleb powszedni. Właściwie nie zna innego świata.
W trakcie tej rozmowy poruszyliśmy temat dyskryminacji osób z niepełnosprawnościami. Będziecie zaskoczeni tym jak dyskretnie i często zupełnie nieświadomie nie traktujemy osób z niepełnosprawnościami na równi (ja przynajmniej się do tego przyznaję). Z drugiej strony Grażyna obala mnóstwo krzywdzących mitów na temat niepełnosprawności. “To nie są aniołki”, “to są ludzie bezgrzeszni”, “oni nie mają nas uświęcać” - mówi.
Porozmawialiśmy także o języku. Skąd pojawiają się wciąż słowa o “karykaturach człowieka” albo “kadłubkach”? Zadałem też Grażynie pytanie o poprawność polityczną oraz o to dlaczego raczej nie powinno się mówić “osoba niepełnosprawna” tylko “osoba z niepełnosprawnością”. Grażyna ciekawie o tym opowiada.
Ta rozmowa nierzadko Was zaskoczy, może czasem wzruszy, a na pewno skłoni do myślenia. Jestem zaszczycony, że spotkałem Grażynę na swojej drodze i nawet nie wiecie jak bardzo się cieszę, że mogę oddać jej (i stowarzyszeniu Kilka) swoją skromną przestrzeń kanału Youtube.
Proszę Was o modlitwę. Za wszystkie osoby z niepełnosprawnościami. Za ich rodziny, opiekunów, asystentów i wychowawców. Także za Grażynę, nas wszystkich i dobre owoce tej rozmowy.
Dobrego czasu :)
Kiedy Strajk Kobiet był wszędzie: na ulicy, w mediach, w internecie i w naszych rozgrzanych głowach, ona... zaoferowała swoją wiedzę i doświadczenie. Chciała oddać wszystkim swój czas, opiekę i pomoc. Napisała wtedy:
“Jeśli się nie widzieliśmy 10 lat - też. Jeśli się nie znamy - spoko. Jeśli masz obecnie inne poglądy niż ja - nadal totalnie nie ma żadnego problemu. Nawet jeśli mnie wywaliłeś/aś w ostatnim tygodniu ze znajomych i uważasz za fundamentalistyczną kretynkę - nadal luz”
A wiedzcie, że jest osobą z ogromną wiedzą (niedługo broni pracę doktorską) i niemal całożyciowym doświadczeniem pracy z osobami z niepełnosprawnościami i wspomaganiem wczesnego rozwoju dziecka. Skąd zatem u niej taka postawa? Bo naprawdę wierzy w wartość życia od poczęcia do naturalnej śmierci. W tym samym poście napisała:
“Marzy mi się świat, w którym żadna kobieta nie będzie żałować, że jej dziecko się urodziło. I w którym żadnej kobiecie aborcja nie przejdzie nawet przez myśl, bo będzie wiedziała, że dostanie takie wsparcie, jakiego będzie potrzebować. I z powodu moich najgłębszych, katolickich przekonań o wartości każdego życia od poczęcia do naturalnej śmierci, zrobię wszystko, co umiem, żeby właśnie tak było. Pamiętajcie o mnie, zwłaszcza kiedy Wy albo ktoś z Waszych bliskich będzie się mierzyć z wyzwaniem niespodziewanej niepełnosprawności.”
Zapraszam Was na wyjątkową rozmowę z Grażyną Aondo-Akaa, która od kilkunastu lat pracuje z licznymi placówkami i NGOsami wspierających osoby z niepełnosprawnościami. Życie z takimi osobami to jej chleb powszedni. Właściwie nie zna innego świata.
W trakcie tej rozmowy poruszyliśmy temat dyskryminacji osób z niepełnosprawnościami. Będziecie zaskoczeni tym jak dyskretnie i często zupełnie nieświadomie nie traktujemy osób z niepełnosprawnościami na równi (ja przynajmniej się do tego przyznaję). Z drugiej strony Grażyna obala mnóstwo krzywdzących mitów na temat niepełnosprawności. “To nie są aniołki”, “to są ludzie bezgrzeszni”, “oni nie mają nas uświęcać” - mówi.
Porozmawialiśmy także o języku. Skąd pojawiają się wciąż słowa o “karykaturach człowieka” albo “kadłubkach”? Zadałem też Grażynie pytanie o poprawność polityczną oraz o to dlaczego raczej nie powinno się mówić “osoba niepełnosprawna” tylko “osoba z niepełnosprawnością”. Grażyna ciekawie o tym opowiada.
Ta rozmowa nierzadko Was zaskoczy, może czasem wzruszy, a na pewno skłoni do myślenia. Jestem zaszczycony, że spotkałem Grażynę na swojej drodze i nawet nie wiecie jak bardzo się cieszę, że mogę oddać jej (i stowarzyszeniu Kilka) swoją skromną przestrzeń kanału Youtube.
Proszę Was o modlitwę. Za wszystkie osoby z niepełnosprawnościami. Za ich rodziny, opiekunów, asystentów i wychowawców. Także za Grażynę, nas wszystkich i dobre owoce tej rozmowy.
Dobrego czasu :)
Jak działają OKNA ŻYCIA? Znalazła pozostawione dziecko i opowiada SZCZERZE o szczegółach
2021-03-02 12:19:54
Żeby przykuć uwagę i wpisać się w modną narrację, powinienem chyba napisać o niej: “SILNA!”, “NIEZALEŻNA!”, “NIEPOKORNA!” itp.
Nie wiem czy moja rozmówczyni w oczach świata jest silna i niezależna (dla mnie z pewnością tak), ale na pewno nie godzi się na to, że brak pokory jest jakąkolwiek wartością dla chrześcijanina.
Pojechałem do Żor, żeby spotkać się z siostrą Adrią Hadas. Siostrą, która znalazła pozostawione dziecko w Oknie Życia. W trakcie tej rozmowy ze szczegółami opisuje co się działo w tamten pamiętny dzień. Mówi:
“To okno było tak skonstruowane, że jak się je otwierało, to trzeba było przed tym majestatem, przed tym cudem stworzenia, uklęknąć.
(...) No i tego właśnie 16 maja 2011 roku klękam i wyciągam ten cud największy Pana Boga.”
Siostra opowiada o idei Okien Życia oraz o ich funkcjonowaniu. Co się dzieje z dzieckiem pozostawionym w Oknie Życia? Po co przyjeżdża policja? Czy rodzic, który zostawia dziecko może czuć się “bezpieczny” i anonimowy? Co siostra myśli o rodzicach, którzy pozostawiają swoje dziecko? Odpowiedzi na te pytania mogą Was zaskoczyć :)
Zapytałem też siostrę o jej powołanie oraz o to jak je rozpoznawać w naszym codziennym życiu. Opowiedziała też o zakonie, o służbie ubogim, bezdomnym i potrzebującym. Wspomina także o tym jak siostry boromeuszki na co dzień opiekują się dziećmi urodzonymi z wadami wrodzonymi, chorobami i niepełnosprawnościami.
Mnie osobiście “poraziła” jej prostota, klarowność myśli i pokora. Cechy tak piękne i potrzebne dla nas wszystkich (dla mnie oczywiście w pierwszej kolejności).
Zapraszam do rozmowy i z góry dziękuję za każde udostępnienie, polubienie, komentarz czy łapkę w górę. To wszystko pomaga mi dotrzeć z tym materiałem do innych.
Trzymajcie się, pięknego dnia! :)
Żeby przykuć uwagę i wpisać się w modną narrację, powinienem chyba napisać o niej: “SILNA!”, “NIEZALEŻNA!”, “NIEPOKORNA!” itp.
Nie wiem czy moja rozmówczyni w oczach świata jest silna i niezależna (dla mnie z pewnością tak), ale na pewno nie godzi się na to, że brak pokory jest jakąkolwiek wartością dla chrześcijanina.
Pojechałem do Żor, żeby spotkać się z siostrą Adrią Hadas. Siostrą, która znalazła pozostawione dziecko w Oknie Życia. W trakcie tej rozmowy ze szczegółami opisuje co się działo w tamten pamiętny dzień. Mówi:
“To okno było tak skonstruowane, że jak się je otwierało, to trzeba było przed tym majestatem, przed tym cudem stworzenia, uklęknąć.
(...) No i tego właśnie 16 maja 2011 roku klękam i wyciągam ten cud największy Pana Boga.”
Siostra opowiada o idei Okien Życia oraz o ich funkcjonowaniu. Co się dzieje z dzieckiem pozostawionym w Oknie Życia? Po co przyjeżdża policja? Czy rodzic, który zostawia dziecko może czuć się “bezpieczny” i anonimowy? Co siostra myśli o rodzicach, którzy pozostawiają swoje dziecko? Odpowiedzi na te pytania mogą Was zaskoczyć :)
Zapytałem też siostrę o jej powołanie oraz o to jak je rozpoznawać w naszym codziennym życiu. Opowiedziała też o zakonie, o służbie ubogim, bezdomnym i potrzebującym. Wspomina także o tym jak siostry boromeuszki na co dzień opiekują się dziećmi urodzonymi z wadami wrodzonymi, chorobami i niepełnosprawnościami.
Mnie osobiście “poraziła” jej prostota, klarowność myśli i pokora. Cechy tak piękne i potrzebne dla nas wszystkich (dla mnie oczywiście w pierwszej kolejności).
Zapraszam do rozmowy i z góry dziękuję za każde udostępnienie, polubienie, komentarz czy łapkę w górę. To wszystko pomaga mi dotrzeć z tym materiałem do innych.
Trzymajcie się, pięknego dnia! :)
Był w piekle i mówi jak było. O narkotykach, demonach, "katolipie" i Strajku Kobiet | MACIEJ SIKORSKI
2021-02-13 16:32:41
Maciej Sikorski opowiada o swoim życiu, które było wędrówką przez uzależnienia, duchowości wschodu i umoczenia z demonem. Co robi dziś? Jakie ma zdanie o Strajku Kobiet? Czym jest "katolipa" i dlaczego Kościół ma z nią problem? Między innymi o tym rozmawiam z nim w jedynej takiej, szczerej rozmowie.
Maciej Sikorski opowiada o swoim życiu, które było wędrówką przez uzależnienia, duchowości wschodu i umoczenia z demonem. Co robi dziś? Jakie ma zdanie o Strajku Kobiet? Czym jest "katolipa" i dlaczego Kościół ma z nią problem? Między innymi o tym rozmawiam z nim w jedynej takiej, szczerej rozmowie.