Nie tylko o literaturze
Pojawią się tutaj nagrania audio moich przemyśleń - popularyzatorskich wykładów - poświęconych nie tylko literaturze. Jakość postaram się doskonalić; nagrywam amatorskimi sposobami, przepraszam za utrudnienia w słuchaniu.
W wypowiedziach czasem słychać śmiech; uważam, że to dobrze.
Wypowiedzi będą dotyczyły ciekawych książek (różnych ^_^). Zwykle będzie to próba szukania kluczy do rozumienia otaczającego nas świata: ale jeśli szukasz gotowych rozwiązań, haseł do wypisania na transparentach - to nie tutaj.
To tylko moje propozycje rozumienia/czytania/interpretowania - miej odwagę mieć własne!
Całkiem zwyczajny kraj... cz. 3 z 3
2021-11-25 22:41:55
O książce „Całkiem zwyczajny kraj. Historia Polski bez martyrologii” Briana Porter-Szucsa (Wyd. Filtry, 2020).
O książce „Całkiem zwyczajny kraj. Historia Polski bez martyrologii” Briana Porter-Szucsa (Wyd. Filtry, 2020).
Całkiem zwyczajny kraj... cz. 2 z 3
2021-11-18 21:13:27
O książce „Całkiem zwyczajny kraj. Historia Polski bez martyrologii” Briana Porter-Szucsa (Wyd. Filtry, 2020).
O książce „Całkiem zwyczajny kraj. Historia Polski bez martyrologii” Briana Porter-Szucsa (Wyd. Filtry, 2020).
Całkiem zwyczajny kraj... cz. 1 z 3
2021-11-11 09:57:34
O książce „Całkiem zwyczajny kraj. Historia Polski bez martyrologii” Briana Porter-Szucsa (Wyd. Filtry, 2020).
Należy ropocząć od przypomnienia sobie tekstu Jacka Kaczmarskiego "Widzenie"
https://youtu.be/gQGzTzmSb-M
Widzę normalny kraj –
Brzozy, cerkiew, rzeka;
Nad rzeką olchowy gaj,
Dar Boga dla człowieka.
Wiatrem wędruje dzwon
Zrodzony w gliny grudzie
I oto ze wszystkich stron
Idą normalni ludzie.
Mówią to, co mówili,
Nikt ich za to nie gani.
Myślą to, co myśleli,
Nikt nie myśli za nich.
I widzę jedno z miast
W jego mrówczej strukturze,
W otwartym oknie blask
I drzwi otwarte w murze.
Za drzwiami pokój, stół,
Na ścianach starzy mistrzowie,
Za stołem – jakbym czuł –
Siedzi normalny człowiek.
I mówi to, co mówił,
Wcale nie boi się tego.
I myśli to, co myślał
I nie ma w tym nic złego.
I widzę drogę w kres
Za koło horyzontu,
Nie dziwiąc się, że tak jest,
Jak powinno być od początku.
Więc chwyta mnie jeden – z Nich
I w oczy drwiąco patrzy:
– Obudź się no, te – psych!
I daje mi zastrzyk.
Potem, normalna rzecz,
Do łóżka mnie przywiąże.
Chciałbym znów zasnąć, lecz
Za snem – już nie nadążę...
Jacek Kaczmarski 4.8.1987
O książce „Całkiem zwyczajny kraj. Historia Polski bez martyrologii” Briana Porter-Szucsa (Wyd. Filtry, 2020).
Należy ropocząć od przypomnienia sobie tekstu Jacka Kaczmarskiego "Widzenie"
Widzę normalny kraj –
Brzozy, cerkiew, rzeka;
Nad rzeką olchowy gaj,
Dar Boga dla człowieka.
Wiatrem wędruje dzwon
Zrodzony w gliny grudzie
I oto ze wszystkich stron
Idą normalni ludzie.
Mówią to, co mówili,
Nikt ich za to nie gani.
Myślą to, co myśleli,
Nikt nie myśli za nich.
I widzę jedno z miast
W jego mrówczej strukturze,
W otwartym oknie blask
I drzwi otwarte w murze.
Za drzwiami pokój, stół,
Na ścianach starzy mistrzowie,
Za stołem – jakbym czuł –
Siedzi normalny człowiek.
I mówi to, co mówił,
Wcale nie boi się tego.
I myśli to, co myślał
I nie ma w tym nic złego.
I widzę drogę w kres
Za koło horyzontu,
Nie dziwiąc się, że tak jest,
Jak powinno być od początku.
Więc chwyta mnie jeden – z Nich
I w oczy drwiąco patrzy:
– Obudź się no, te – psych!
I daje mi zastrzyk.
Potem, normalna rzecz,
Do łóżka mnie przywiąże.
Chciałbym znów zasnąć, lecz
Za snem – już nie nadążę...
Jacek Kaczmarski 4.8.1987
Literatura piękna czy dziennikarska faktografia? (wokół Zagłady) cz 3 z 3
2021-11-04 17:03:58
O relacji pomiędzy historycznymi źródłami, literaturą faktu i literaturą piękną - ich współistnieniu i przenikaniu...
Omawiam książki:
Tomasz Gross: Złote żniwa. Kraków 2011 Paweł Piotr Reszka: Płuczki. Poszukiwacze żydowskiego złota. Warszawa 2019 Mikołaj Grynberg: Rejwach. Warszawa 2017 tegoż: Księga wyjścia. Wołowiec 2018 Rafał Hetman: Izbica, Izbica. Wołowiec 2021
O relacji pomiędzy historycznymi źródłami, literaturą faktu i literaturą piękną - ich współistnieniu i przenikaniu...
Omawiam książki:
Tomasz Gross: Złote żniwa. Kraków 2011 Paweł Piotr Reszka: Płuczki. Poszukiwacze żydowskiego złota. Warszawa 2019 Mikołaj Grynberg: Rejwach. Warszawa 2017 tegoż: Księga wyjścia. Wołowiec 2018 Rafał Hetman: Izbica, Izbica. Wołowiec 2021
Literatura piękna czy dziennikarska faktografia? (wokół Zagłady) cz 2 z 3
2021-10-28 16:56:40
O relacji pomiędzy historycznymi źródłami, literaturą faktu i literaturą piękną - ich współistnieniu i przenikaniu...
Omawiam książki:
Tomasz Gross: Złote żniwa. Kraków 2011 Paweł Piotr Reszka: Płuczki. Poszukiwacze żydowskiego złota. Warszawa 2019 Mikołaj Grynberg: Rejwach. Warszawa 2017 tegoż: Księga wyjścia. Wołowiec 2018 Rafał Hetman: Izbica, Izbica. Wołowiec 2021
O relacji pomiędzy historycznymi źródłami, literaturą faktu i literaturą piękną - ich współistnieniu i przenikaniu...
Omawiam książki:
Tomasz Gross: Złote żniwa. Kraków 2011 Paweł Piotr Reszka: Płuczki. Poszukiwacze żydowskiego złota. Warszawa 2019 Mikołaj Grynberg: Rejwach. Warszawa 2017 tegoż: Księga wyjścia. Wołowiec 2018 Rafał Hetman: Izbica, Izbica. Wołowiec 2021
Literatura piękna czy dziennikarska faktografia? (wokół Zagłady) cz 1 z 3
2021-10-21 18:45:08
O relacji pomiędzy historycznymi źródłami, literaturą faktu i literaturą piękną - ich współistnieniu i przenikaniu...
Omawiam książki:
Tomasz Gross: Złote żniwa. Kraków 2011
Paweł Piotr Reszka: Płuczki. Poszukiwacze żydowskiego złota. Warszawa 2019
Mikołaj Grynberg: Rejwach. Warszawa 2017
tegoż: Księga wyjścia. Wołowiec 2018
Rafał Hetman: Izbica, Izbica. Wołowiec 2021
O relacji pomiędzy historycznymi źródłami, literaturą faktu i literaturą piękną - ich współistnieniu i przenikaniu...
Omawiam książki:
Tomasz Gross: Złote żniwa. Kraków 2011
Paweł Piotr Reszka: Płuczki. Poszukiwacze żydowskiego złota. Warszawa 2019
Mikołaj Grynberg: Rejwach. Warszawa 2017
tegoż: Księga wyjścia. Wołowiec 2018
Rafał Hetman: Izbica, Izbica. Wołowiec 2021
Antyklerykalizm w literaturze cz 3 z 3
2021-10-13 15:42:37
Ostatnia część: o książce Piotra Szumlewicza: Bezbożnik. Przeciw władzy religii . Wyd. Czrana owca, 2021.
Ostatnia część: o książce Piotra Szumlewicza: Bezbożnik. Przeciw władzy religii. Wyd. Czrana owca, 2021.
Antyklerykalizm w literaturze cz 2 z 3
2021-10-07 15:31:52
O ksiązce Piotra Szumlewicza: Bezbożnik. Przeciw władzy religii . Wyd. Czrana owca, 2021.
O ksiązce Piotra Szumlewicza: Bezbożnik. Przeciw władzy religii. Wyd. Czrana owca, 2021.
Antyklerykalizm w literaturze cz 1
2021-09-30 19:12:58
Wprowadzenie do ksiązki Piotra Szumlewicza Bezbożnik , wydawnictwo Czarna Owca, 2021.
Wprowadzenie do ksiązki Piotra Szumlewicza Bezbożnik, wydawnictwo Czarna Owca, 2021.
Rabindranath Tagore cz 2
2021-09-23 19:06:48
Krótko, ale bardzo treściwie o eseju Rabindranatha Tagore : Źródła kultury Indii , Wydawnictwo vis-a-vis Etiuda , 2020.
W wypowiedzi odwołuję się do wypowiedzi siostry Michaeli Pawlik: np.
https://youtu.be/kIUeMit8ggQ
Warto prównać to z esejem Tagore. Źródła kultury Indii to wyraz rozumienia, w któym jest miejsce dla odmienności, równowagi, docenienia obcości. Wypowiedzi siostry Michaeli (oczywiste, że ortodoksyjnie katolickie) są stale oceną wykluczającą odmienność/inność. Co nie jest katolickie, jest tu zawsze traktowane z wyższością; inne - czyli błędne, fałszywe, złe... Takie stanowisko zamienia katolicyzm w zamkniętąa sektę, poza którą nie ma prawdy. Chrzęścijańska pokora powinna uznać wartość odmienności/obcości i umniejszać siebie, a nie utwierdzać się w poczuciu wyższości - błędnym.
Krótko, ale bardzo treściwie o eseju Rabindranatha Tagore: Źródła kultury Indii, Wydawnictwo vis-a-vis Etiuda, 2020.
W wypowiedzi odwołuję się do wypowiedzi siostry Michaeli Pawlik: np.
Warto prównać to z esejem Tagore. Źródła kultury Indii to wyraz rozumienia, w któym jest miejsce dla odmienności, równowagi, docenienia obcości. Wypowiedzi siostry Michaeli (oczywiste, że ortodoksyjnie katolickie) są stale oceną wykluczającą odmienność/inność. Co nie jest katolickie, jest tu zawsze traktowane z wyższością; inne - czyli błędne, fałszywe, złe... Takie stanowisko zamienia katolicyzm w zamkniętąa sektę, poza którą nie ma prawdy. Chrzęścijańska pokora powinna uznać wartość odmienności/obcości i umniejszać siebie, a nie utwierdzać się w poczuciu wyższości - błędnym.