#pokatolicku

Ks. Krzysztof Gryz - o Bogu, Kościele, wierze i życiu - #pokatolicku

Link RSS Link do katalogu Numer katalogowy: 5201 Wesprzyj dobrym słowem
Udostępnij
Kategorie:
Religia i Duchowość

Odcinki od najnowszych:

#hasztag #20 - #potwierdzenie
2020-05-15 12:59:14

#Potwierdzenie to coś czego potrzebuje każde serce... 1. czytanie (Dz 15, 22-31) Dekret Soboru Jerozolimskiego Czytanie z Dziejów Apostolskich Po naradzie w Jerozolimie apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabą, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. Posłali przez nich pismo tej treści: «Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, poświęcili swe życie. Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy oznajmią wam ustnie to samo. Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!» Wysłannicy przybyli więc do Antiochii i zwoławszy lud, oddali list. Gdy został odczytany, uradowali się jego pocieszającą treścią. Psalm (Ps 57 (56), 8 i 10. 11-12 (R.: por. 10a)) Będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów Albo: Alleluja Serce moje jest mocne, Boże, † mocne jest moje serce, * zaśpiewam psalm i zagram. Będę Cię chwalił wśród ludów, Panie, * zaśpiewam Ci psalm wśród narodów. Będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów Albo: Alleluja Twoja łaska sięga aż do nieba, * a wierność Twoja po chmury. Wznieś się, Boże, ponad niebiosa, * nad całą ziemią Twoja chwała. Będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów Albo: Alleluja Aklamacja (J 15, 15b) Alleluja, alleluja, alleluja Nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 15, 12-17) To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
#Potwierdzenie to coś czego potrzebuje każde serce... 1. czytanie (Dz 15, 22-31) Dekret Soboru Jerozolimskiego Czytanie z Dziejów Apostolskich Po naradzie w Jerozolimie apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabą, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. Posłali przez nich pismo tej treści: «Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, poświęcili swe życie. Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy oznajmią wam ustnie to samo. Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!» Wysłannicy przybyli więc do Antiochii i zwoławszy lud, oddali list. Gdy został odczytany, uradowali się jego pocieszającą treścią. Psalm (Ps 57 (56), 8 i 10. 11-12 (R.: por. 10a)) Będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów Albo: Alleluja Serce moje jest mocne, Boże, † mocne jest moje serce, * zaśpiewam psalm i zagram. Będę Cię chwalił wśród ludów, Panie, * zaśpiewam Ci psalm wśród narodów. Będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów Albo: Alleluja Twoja łaska sięga aż do nieba, * a wierność Twoja po chmury. Wznieś się, Boże, ponad niebiosa, * nad całą ziemią Twoja chwała. Będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów Albo: Alleluja Aklamacja (J 15, 15b) Alleluja, alleluja, alleluja Nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 15, 12-17) To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#hasztag #19 - #zaufaj
2020-05-14 00:49:55

W każdym momencie swojego życia, zwłaszcza na rozdrożu #zaufaj! 1. czytanie (Dz 1, 15-17. 20-26) Wybór Macieja na Apostoła Czytanie z Dziejów Apostolskich Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: «Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. Napisano bowiem w Księdze Psalmów: „Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka. A urząd jego niech inny obejmie”. Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania». Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. I tak się pomodlili: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą». I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów. Psalm (Ps 113, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 8)) Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Chwalcie, słudzy Pańscy, * chwalcie imię Pana. Niech imię Pańskie będzie błogosławione * teraz i na wieki. Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Od wschodu słońca do zachodu słońca * niech będzie pochwalone imię Pana. Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy, * ponad niebiosa sięga Jego chwała. Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Kto jest jak nasz Pan Bóg, * co ma siedzibę w górze, co w dół spogląda * na niebo i na ziemię? Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Podnosi z prochu nędzarza * i dźwiga z gnoju ubogiego, by go posadzić wśród książąt, * wśród książąt swojego ludu. Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Aklamacja (J 15, 16) Alleluja, alleluja, alleluja Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 15, 9-17) Przeznaczyłem was na to, abyście szli i przynosili owoc Słowa Ewangelii według świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go prosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
W każdym momencie swojego życia, zwłaszcza na rozdrożu #zaufaj! 1. czytanie (Dz 1, 15-17. 20-26) Wybór Macieja na Apostoła Czytanie z Dziejów Apostolskich Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: «Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. Napisano bowiem w Księdze Psalmów: „Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka. A urząd jego niech inny obejmie”. Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania». Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. I tak się pomodlili: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą». I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów. Psalm (Ps 113, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 8)) Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Chwalcie, słudzy Pańscy, * chwalcie imię Pana. Niech imię Pańskie będzie błogosławione * teraz i na wieki. Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Od wschodu słońca do zachodu słońca * niech będzie pochwalone imię Pana. Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy, * ponad niebiosa sięga Jego chwała. Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Kto jest jak nasz Pan Bóg, * co ma siedzibę w górze, co w dół spogląda * na niebo i na ziemię? Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Podnosi z prochu nędzarza * i dźwiga z gnoju ubogiego, by go posadzić wśród książąt, * wśród książąt swojego ludu. Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził Albo: Alleluja Aklamacja (J 15, 16) Alleluja, alleluja, alleluja Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 15, 9-17) Przeznaczyłem was na to, abyście szli i przynosili owoc Słowa Ewangelii według świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go prosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#najlepszacząstka #68 - To On da Ci życie!
2020-05-14 00:00:00

1. czytanie (Wj 19, 2-6a)  Obietnice Boże dla ludu wybranego  Czytanie z Księgi Wyjścia  Po przybyciu na pustynię Synaj Izraelici rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry.  Mojżesz wszedł wtedy na górę do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wy widzieliście, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz, jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym».  Psalm (Ps 100 (99), 2-3. 4-5 (R.: por. 3c))  My ludem Pana i Jego owcami  Służcie Panu z weselem, * stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości. Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, † On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością, * Jego ludem, owcami Jego pastwiska.  My ludem Pana i Jego owcami  W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, † z hymnami w Jego przedsionki, * chwalcie i błogosławcie Jego imię. Albowiem Pan jest dobry, † Jego łaska trwa na wieki, * a Jego wierność przez pokolenia.  My ludem Pana i Jego owcami  2. czytanie (Rz 5, 6-11)  Pojednani z Bogiem przez śmierć Chrystusa, dostąpimy zbawienia przez Jego życie  Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian  Bracia:  Chrystus umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdy jeszcze byliśmy bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdy byliśmy jeszcze grzesznikami.  Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednanymi, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to – ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.  Aklamacja (Mk 1, 15)  Alleluja, alleluja, alleluja  Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.  Alleluja, alleluja, alleluja  Ewangelia (Mt 9, 36 – 10, 8)  Rozesłanie Dwunastu  Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza  Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».  Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.  A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.  Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».  Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

1. czytanie (Wj 19, 2-6a)  Obietnice Boże dla ludu wybranego  Czytanie z Księgi Wyjścia  Po przybyciu na pustynię Synaj Izraelici rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry.  Mojżesz wszedł wtedy na górę do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wy widzieliście, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz, jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym».  Psalm (Ps 100 (99), 2-3. 4-5 (R.: por. 3c))  My ludem Pana i Jego owcami  Służcie Panu z weselem, * stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości. Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, † On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością, * Jego ludem, owcami Jego pastwiska.  My ludem Pana i Jego owcami  W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, † z hymnami w Jego przedsionki, * chwalcie i błogosławcie Jego imię. Albowiem Pan jest dobry, † Jego łaska trwa na wieki, * a Jego wierność przez pokolenia.  My ludem Pana i Jego owcami  2. czytanie (Rz 5, 6-11)  Pojednani z Bogiem przez śmierć Chrystusa, dostąpimy zbawienia przez Jego życie  Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian  Bracia:  Chrystus umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdy jeszcze byliśmy bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdy byliśmy jeszcze grzesznikami.  Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednanymi, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to – ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.  Aklamacja (Mk 1, 15)  Alleluja, alleluja, alleluja  Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.  Alleluja, alleluja, alleluja  Ewangelia (Mt 9, 36 – 10, 8)  Rozesłanie Dwunastu  Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza  Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».  Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.  A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.  Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».  Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#hasztag #18 - #spór
2020-05-13 00:26:52

Są sytuację kiedy nieunikniony staje się #spór... 1. czytanie (Dz 15, 1-6) Spór o przepisy Starego Testamentu Czytanie z Dziejów Apostolskich W Antiochii niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: «Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni». Kiedy doszło do niemałych sporów i roztrząsań między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jeruzalem, do apostołów i starszych. Wysłani przez Kościół, szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan. Kiedy przybyli do Jeruzalem, zostali przyjęci przez Kościół, apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: «Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego». Zebrali się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę. Psalm (Ps 122 (121), 1b-2. 4-5 (R.: por. 1bc)) Idźmy z radością na spotkanie Pana Albo: Alleluja Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: * «Pójdziemy do domu Pana». Już stoją nasze stopy * w twoich bramach, Jeruzalem. Idźmy z radością na spotkanie Pana Albo: Alleluja Do niego wstępują pokolenia Pańskie, * aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana. Tam ustawiono trony sędziowskie, * trony domu Dawida. Idźmy z radością na spotkanie Pana Albo: Alleluja Aklamacja (J 15, 4a. 5b) Alleluja, alleluja, alleluja Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 15, 1-8) Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia
Są sytuację kiedy nieunikniony staje się #spór... 1. czytanie (Dz 15, 1-6) Spór o przepisy Starego Testamentu Czytanie z Dziejów Apostolskich W Antiochii niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: «Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni». Kiedy doszło do niemałych sporów i roztrząsań między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jeruzalem, do apostołów i starszych. Wysłani przez Kościół, szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan. Kiedy przybyli do Jeruzalem, zostali przyjęci przez Kościół, apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: «Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego». Zebrali się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę. Psalm (Ps 122 (121), 1b-2. 4-5 (R.: por. 1bc)) Idźmy z radością na spotkanie Pana Albo: Alleluja Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: * «Pójdziemy do domu Pana». Już stoją nasze stopy * w twoich bramach, Jeruzalem. Idźmy z radością na spotkanie Pana Albo: Alleluja Do niego wstępują pokolenia Pańskie, * aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana. Tam ustawiono trony sędziowskie, * trony domu Dawida. Idźmy z radością na spotkanie Pana Albo: Alleluja Aklamacja (J 15, 4a. 5b) Alleluja, alleluja, alleluja Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 15, 1-8) Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia

#hasztag #17 - #pokój
2020-05-11 23:27:40

#Pokój Boży - to w nim najbardziej chce mieszkać ludzkie serce... 1. czytanie (Dz 14, 19-28) Wędrówki misyjne apostołów Czytanie z Dziejów Apostolskich Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe. W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali. Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów. Psalm (Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 21 (R.: por. 12)) Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła * i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. Niech mówią o chwale Twojego królestwa * i niech głoszą Twoją potęgę. Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę * i wspaniałość chwały Twojego królestwa. Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, * przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie. Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja Niech usta moje * głoszą chwałę Pana, a wszystko, co żyje, † niech wielbi Jego święte imię * na zawsze i na wieki. Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja Aklamacja (Por. Łk 24, 46b. 26b) Alleluja, alleluja, alleluja Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać, aby wejść do swojej chwały. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 14, 27-31a) Pokój zostawiam wam Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał». Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
#Pokój Boży - to w nim najbardziej chce mieszkać ludzkie serce... 1. czytanie (Dz 14, 19-28) Wędrówki misyjne apostołów Czytanie z Dziejów Apostolskich Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe. W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali. Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów. Psalm (Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 21 (R.: por. 12)) Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła * i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. Niech mówią o chwale Twojego królestwa * i niech głoszą Twoją potęgę. Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę * i wspaniałość chwały Twojego królestwa. Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, * przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie. Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja Niech usta moje * głoszą chwałę Pana, a wszystko, co żyje, † niech wielbi Jego święte imię * na zawsze i na wieki. Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja Aklamacja (Por. Łk 24, 46b. 26b) Alleluja, alleluja, alleluja Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać, aby wejść do swojej chwały. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 14, 27-31a) Pokój zostawiam wam Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał». Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#hasztag #16 - #bliskość
2020-05-11 02:38:20

Tym, za czym bardzo tęskni każde ludzkie serce, jest #bliskość... 1. czytanie (Dz 14, 5-18) Działalność Pawła i Barnaby w Likaonii Czytanie z Dziejów Apostolskich Gdy Paweł i Barnaba dowiedzieli się w Ikonium, że poganie i Żydzi wraz ze swymi władzami zamierzają ich znieważyć i ukamienować, uciekli do miast Likaonii: do Listry i Derbe oraz w ich okolice i tam głosili Ewangelię. W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od urodzenia, który nigdy nie chodził. Słuchał on przemówienia Pawła; ten spojrzał na niego uważnie i widząc, że ma wiarę potrzebną do uzdrowienia, zawołał głośno: «Stań prosto na nogach!» A on zerwał się i zaczął chodzić. Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku: «Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!» Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, gdyż głównie on przemawiał. A kapłan Zeusa, którego świątynia była przed miastem, przywiódł przed bramę woły oraz przyniósł wieńce i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę. Na wieść o tym apostołowie Barnaba i Paweł rozdarli szaty i rzucili się w tłum, krzycząc: «Ludzie, co wy robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje. Pozwolił On w dawnych czasach, aby każdy naród chodził własnymi drogami, ale nie przestawał dawać o sobie świadectwa, czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was i radością napełniał wasze serca». Tymi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary. Psalm (Ps 115 (113B), 1-2. 3-4. 15-16 (R.: por. 1)) Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu Albo: Alleluja Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę * za łaskę i wierność Twoją. Dlaczego mają pytać poganie: * «Gdzie się ich Bóg znajduje?» Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu Albo: Alleluja Nasz Bóg jest w niebie, * czyni wszystko, co zechce. Ich bożki są ze srebra i złota, * dzieła rąk ludzkich. Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu Albo: Alleluja Błogosławieni jesteście przez Pana, * który stworzył niebo i ziemię. Niebo jest niebem Pana, * ziemię zaś dał synom ludzkim. Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu Albo: Alleluja Aklamacja (Por. J 14, 26) Alleluja, alleluja, alleluja Duch Święty was wszystkiego nauczy; przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 14, 21-26) Duch Święty nauczy was wszystkiego Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie». Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?» W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
Tym, za czym bardzo tęskni każde ludzkie serce, jest #bliskość... 1. czytanie (Dz 14, 5-18) Działalność Pawła i Barnaby w Likaonii Czytanie z Dziejów Apostolskich Gdy Paweł i Barnaba dowiedzieli się w Ikonium, że poganie i Żydzi wraz ze swymi władzami zamierzają ich znieważyć i ukamienować, uciekli do miast Likaonii: do Listry i Derbe oraz w ich okolice i tam głosili Ewangelię. W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od urodzenia, który nigdy nie chodził. Słuchał on przemówienia Pawła; ten spojrzał na niego uważnie i widząc, że ma wiarę potrzebną do uzdrowienia, zawołał głośno: «Stań prosto na nogach!» A on zerwał się i zaczął chodzić. Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku: «Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!» Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, gdyż głównie on przemawiał. A kapłan Zeusa, którego świątynia była przed miastem, przywiódł przed bramę woły oraz przyniósł wieńce i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę. Na wieść o tym apostołowie Barnaba i Paweł rozdarli szaty i rzucili się w tłum, krzycząc: «Ludzie, co wy robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje. Pozwolił On w dawnych czasach, aby każdy naród chodził własnymi drogami, ale nie przestawał dawać o sobie świadectwa, czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was i radością napełniał wasze serca». Tymi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary. Psalm (Ps 115 (113B), 1-2. 3-4. 15-16 (R.: por. 1)) Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu Albo: Alleluja Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę * za łaskę i wierność Twoją. Dlaczego mają pytać poganie: * «Gdzie się ich Bóg znajduje?» Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu Albo: Alleluja Nasz Bóg jest w niebie, * czyni wszystko, co zechce. Ich bożki są ze srebra i złota, * dzieła rąk ludzkich. Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu Albo: Alleluja Błogosławieni jesteście przez Pana, * który stworzył niebo i ziemię. Niebo jest niebem Pana, * ziemię zaś dał synom ludzkim. Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu Albo: Alleluja Aklamacja (Por. J 14, 26) Alleluja, alleluja, alleluja Duch Święty was wszystkiego nauczy; przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 14, 21-26) Duch Święty nauczy was wszystkiego Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie». Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?» W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#najlepszacząstka #63 - Pragnienie Boga
2020-05-10 01:28:18

1. czytanie (Dz 6, 1-7) Wybór pierwszych diakonów Czytanie z Dziejów Apostolskich Gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy. Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: «Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa». Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, oraz Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy, modląc się, nałożyli na nich ręce. A słowo Boże szerzyło się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę. Psalm (Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 18-19 (R.: por. 22)) Okaż swą łaskę ufającym Tobie Albo: Alleluja Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, * prawym przystoi pieśń chwały. Sławcie Pana na cytrze, * grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach. Okaż swą łaskę ufającym Tobie Albo: Alleluja Bo słowo Pana jest prawe, * a każde Jego dzieło godne zaufania. On miłuje prawo i sprawiedliwość, * ziemia jest pełna Jego łaski. Okaż swą łaskę ufającym Tobie Albo: Alleluja Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, * na tych, którzy oczekują Jego łaski, aby ocalił ich życie od śmierci * i żywił ich w czasie głodu. Okaż swą łaskę ufającym Tobie Albo: Alleluja 2. czytanie (1 P 2, 4-9) Powszechne kapłaństwo Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła Najmilsi: Przybliżając się do Pana, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, miłych Bogu przez Jezusa Chrystusa. To bowiem zawiera się w Piśmie: «Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto wierzy w niego, na pewno nie zostanie zawiedziony». Wam zatem, którzy wierzycie, cześć! Dla tych zaś, co nie wierzą, właśnie ten kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się głowicą węgła – i kamieniem obrazy, i skałą potknięcia się. Ci, nieposłuszni słowu, upadają, do czego zresztą są przeznaczeni. Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem Bogu na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali chwalebne dzieła Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła. Aklamacja (J 14, 6) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 14, 1-12) Ja jestem drogą i prawdą, i życiem Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę». Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?» Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja je
1. czytanie (Dz 6, 1-7) Wybór pierwszych diakonów Czytanie z Dziejów Apostolskich Gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy. Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: «Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa». Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, oraz Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy, modląc się, nałożyli na nich ręce. A słowo Boże szerzyło się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę. Psalm (Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 18-19 (R.: por. 22)) Okaż swą łaskę ufającym Tobie Albo: Alleluja Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, * prawym przystoi pieśń chwały. Sławcie Pana na cytrze, * grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach. Okaż swą łaskę ufającym Tobie Albo: Alleluja Bo słowo Pana jest prawe, * a każde Jego dzieło godne zaufania. On miłuje prawo i sprawiedliwość, * ziemia jest pełna Jego łaski. Okaż swą łaskę ufającym Tobie Albo: Alleluja Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, * na tych, którzy oczekują Jego łaski, aby ocalił ich życie od śmierci * i żywił ich w czasie głodu. Okaż swą łaskę ufającym Tobie Albo: Alleluja 2. czytanie (1 P 2, 4-9) Powszechne kapłaństwo Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła Najmilsi: Przybliżając się do Pana, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, miłych Bogu przez Jezusa Chrystusa. To bowiem zawiera się w Piśmie: «Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto wierzy w niego, na pewno nie zostanie zawiedziony». Wam zatem, którzy wierzycie, cześć! Dla tych zaś, co nie wierzą, właśnie ten kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się głowicą węgła – i kamieniem obrazy, i skałą potknięcia się. Ci, nieposłuszni słowu, upadają, do czego zresztą są przeznaczeni. Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem Bogu na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali chwalebne dzieła Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła. Aklamacja (J 14, 6) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 14, 1-12) Ja jestem drogą i prawdą, i życiem Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę». Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?» Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja je

#hasztag #15 - #propozycja
2020-05-09 03:34:55

#Propozycja nie do odrzucenia... 1. czytanie (Dz 13, 44-52) Apostołowie zwracają się do pogan Czytanie z Dziejów Apostolskich W następny szabat, po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej, zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: „Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”». Poganie, słysząc to, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie szerzyło się na cały kraj. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni, strząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium. A uczniowie byli pełni wesela i Ducha Świętego. Psalm (Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 3cd)) Ziemia ujrzała swego Zbawiciela Śpiewajcie Panu pieśń nową, * albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * i święte ramię Jego. Ziemia ujrzała swego Zbawiciela Pan okazał swoje zbawienie, * na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją * dla domu Izraela. Ziemia ujrzała swego Zbawiciela Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * cieszcie się, weselcie i grajcie. Ziemia ujrzała swego Zbawiciela Aklamacja (J 8, 31b-32a) Alleluja, alleluja, alleluja Jeżeli trwacie w nauce mojej, jesteście prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 14, 7-14) Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła! Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, a nawet większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
#Propozycja nie do odrzucenia... 1. czytanie (Dz 13, 44-52) Apostołowie zwracają się do pogan Czytanie z Dziejów Apostolskich W następny szabat, po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej, zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: „Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”». Poganie, słysząc to, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie szerzyło się na cały kraj. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni, strząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium. A uczniowie byli pełni wesela i Ducha Świętego. Psalm (Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 3cd)) Ziemia ujrzała swego Zbawiciela Śpiewajcie Panu pieśń nową, * albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * i święte ramię Jego. Ziemia ujrzała swego Zbawiciela Pan okazał swoje zbawienie, * na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją * dla domu Izraela. Ziemia ujrzała swego Zbawiciela Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * cieszcie się, weselcie i grajcie. Ziemia ujrzała swego Zbawiciela Aklamacja (J 8, 31b-32a) Alleluja, alleluja, alleluja Jeżeli trwacie w nauce mojej, jesteście prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 14, 7-14) Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła! Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, a nawet większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie