Szymon Barabach. Tratatata.
Nazywam się Szymon Barabach.
I pisuję teksty dla dzieci.
Jestem autorem książek "Rymosmaki czyli co się gdzie je na świecie" (Wyd. Dwie siostry) i "Leksykon strachów domowych" (wyd. Zielona Sowa).
Posłuchaj bajeczek, bajdurzeń, bajek, historyjek i opowiastek, które dla Ciebie mam.
Zapraszam Cię na moją stronę https://www.tratatata.pl
Ważna informacja! Logo podcastu ("facet z trąbą") zaprojektował mój ukochany syn Jeremi. Teraz to wielki chłopak, ale gdy malował logo, miał 7 lub 8 lat.
Nuuuda
2020-04-01 16:16:37
Nuuuda Jest wadą niektórych ludzi, Że uwielbiają się nudzić, A każdy z nich szczerze się śmieje, Gdy nic się nie dzieje. Lecz gdyby coś właśnie się działo, To wtedy nudy im mało. Widziałem dziś krasnoluda! Nuda… Płynęła przez Gdańsk barakuda. Nuda… Spadł ponoć śnieg na Bermudach Nuda… Czarna pantera jest ruda. Nuda… Zniknęła z mapy Ostróda. Nuda… Dzwoniła ciotka Gertruda. Nuda… Pingwin gra bluesa na dudach. Nuda… I choćby zdarzały się cuda, Bez przerwy nuda i nuda. A mi zrozumieć jest trudno, Jak może ciągle być nudno, Bo jak mawiał pewien maruda: Nuda to straszna nuda…
Nuuuda
Jest wadą niektórych ludzi,
Że uwielbiają się nudzić,
A każdy z nich szczerze się śmieje,
Gdy nic się nie dzieje.
Lecz gdyby coś właśnie się działo,
To wtedy nudy im mało.
Widziałem dziś krasnoluda!
Nuda…
Płynęła przez Gdańsk barakuda.
Nuda…
Spadł ponoć śnieg na Bermudach
Nuda…
Czarna pantera jest ruda.
Nuda…
Zniknęła z mapy Ostróda.
Nuda…
Dzwoniła ciotka Gertruda.
Nuda…
Pingwin gra bluesa na dudach.
Nuda…
I choćby zdarzały się cuda,
Bez przerwy nuda i nuda.
A mi zrozumieć jest trudno,
Jak może ciągle być nudno,
Bo jak mawiał pewien maruda:
Nuda to straszna nuda…
Jest wadą niektórych ludzi,
Że uwielbiają się nudzić,
A każdy z nich szczerze się śmieje,
Gdy nic się nie dzieje.
Lecz gdyby coś właśnie się działo,
To wtedy nudy im mało.
Widziałem dziś krasnoluda!
Nuda…
Płynęła przez Gdańsk barakuda.
Nuda…
Spadł ponoć śnieg na Bermudach
Nuda…
Czarna pantera jest ruda.
Nuda…
Zniknęła z mapy Ostróda.
Nuda…
Dzwoniła ciotka Gertruda.
Nuda…
Pingwin gra bluesa na dudach.
Nuda…
I choćby zdarzały się cuda,
Bez przerwy nuda i nuda.
A mi zrozumieć jest trudno,
Jak może ciągle być nudno,
Bo jak mawiał pewien maruda:
Nuda to straszna nuda…
Różowa sowa
2020-04-01 16:14:11
Różowa sowa Niedaleko Ciechanowa, Mieszka kolorowa sowa. Jaki kolor ma ta sowa? Jest niezwykła, bo różowa! Niczym innym nie zaskoczy: Ma dziób, skrzydła, sowie oczy, Nie za mała jest, nieduża, Lecz różowa niczym róża, Kolorowa jak ze snów. A to dziwi stada sów. Pewien ważny sowi gość, Nawet wrzeszczał: Mamy dość! To się nam nie mieści w głowach, Że ta sowa jest różowa! Co się udowodnić stara, Tym, że nie jest buro – szara, Szaro – bura lub brązowa, Lecz niezwykła i różowa? Po co różni się ptak ów, Od milionów innych sów? Aż ktoś dość niespodziewanie, Zadał sowie to pytanie: Czy wyjaśnić pani może, Czemu w takim jest kolorze? Na to rzekła sowa: Cóż, Ja po prostu kocham róż! Więc gdy wokół jest ponuro, Buro – szaro, szaro – buro, A chcesz w życiu mieć różowo, Sobą bądź. Przepraszam! Sową!
Różowa sowa
Niedaleko Ciechanowa,
Mieszka kolorowa sowa.
Jaki kolor ma ta sowa?
Jest niezwykła, bo różowa!
Niczym innym nie zaskoczy:
Ma dziób, skrzydła, sowie oczy,
Nie za mała jest, nieduża,
Lecz różowa niczym róża,
Kolorowa jak ze snów.
A to dziwi stada sów.
Pewien ważny sowi gość,
Nawet wrzeszczał: Mamy dość!
To się nam nie mieści w głowach,
Że ta sowa jest różowa!
Co się udowodnić stara,
Tym, że nie jest buro – szara,
Szaro – bura lub brązowa,
Lecz niezwykła i różowa?
Po co różni się ptak ów,
Od milionów innych sów?
Aż ktoś dość niespodziewanie,
Zadał sowie to pytanie:
Czy wyjaśnić pani może,
Czemu w takim jest kolorze?
Na to rzekła sowa: Cóż,
Ja po prostu kocham róż!
Więc gdy wokół jest ponuro,
Buro – szaro, szaro – buro,
A chcesz w życiu mieć różowo,
Sobą bądź. Przepraszam! Sową!
Niedaleko Ciechanowa,
Mieszka kolorowa sowa.
Jaki kolor ma ta sowa?
Jest niezwykła, bo różowa!
Niczym innym nie zaskoczy:
Ma dziób, skrzydła, sowie oczy,
Nie za mała jest, nieduża,
Lecz różowa niczym róża,
Kolorowa jak ze snów.
A to dziwi stada sów.
Pewien ważny sowi gość,
Nawet wrzeszczał: Mamy dość!
To się nam nie mieści w głowach,
Że ta sowa jest różowa!
Co się udowodnić stara,
Tym, że nie jest buro – szara,
Szaro – bura lub brązowa,
Lecz niezwykła i różowa?
Po co różni się ptak ów,
Od milionów innych sów?
Aż ktoś dość niespodziewanie,
Zadał sowie to pytanie:
Czy wyjaśnić pani może,
Czemu w takim jest kolorze?
Na to rzekła sowa: Cóż,
Ja po prostu kocham róż!
Więc gdy wokół jest ponuro,
Buro – szaro, szaro – buro,
A chcesz w życiu mieć różowo,
Sobą bądź. Przepraszam! Sową!
Cztery aniołki
2020-01-21 18:15:37
Cztery aniołki Gdy głowę wtulisz w poduszkę, Gdy skończysz fikać koziołki, To wtedy spod Twego łóżka, Wyjdą cztery aniołki. Pierwszy aniołek – Wesołek, Co w ręku ma mały tobołek, W tobołku uśmiechu wiele, By zawsze Ci było weselej. Drugi aniołek – Barwinek, Dla chłopców i dla dziewczynek, Ma sny w kolorach łąki, Gdzie kwiatki, żuczki, biedronki. Nutek – aniołek trzeci, Piosenkę ma zawsze dla dzieci. Gdy zasnąć wieczorem trzeba, On kołysankę Ci śpiewa. Aniołka Czwartego – Serduszka, Dojrzysz na skraju łóżka. Gdy w Twoim pokoju gości, Daje Ci mnóstwo miłości. A gdy przychodzi ranek, Do słonka już śmieją się fiołki, Znienacka, jak garść niespodzianek, Znikają cztery aniołki. Lecz nie smuć się, aniołki w porę, Wrócą do Ciebie wieczorem. Szymon Marhwiak Barabach
Cztery aniołki
Gdy głowę wtulisz w poduszkę,
Gdy skończysz fikać koziołki,
To wtedy spod Twego łóżka,
Wyjdą cztery aniołki.
Pierwszy aniołek – Wesołek,
Co w ręku ma mały tobołek,
W tobołku uśmiechu wiele,
By zawsze Ci było weselej.
Drugi aniołek – Barwinek,
Dla chłopców i dla dziewczynek,
Ma sny w kolorach łąki,
Gdzie kwiatki, żuczki, biedronki.
Nutek – aniołek trzeci,
Piosenkę ma zawsze dla dzieci.
Gdy zasnąć wieczorem trzeba,
On kołysankę Ci śpiewa.
Aniołka Czwartego – Serduszka,
Dojrzysz na skraju łóżka.
Gdy w Twoim pokoju gości,
Daje Ci mnóstwo miłości.
A gdy przychodzi ranek,
Do słonka już śmieją się fiołki,
Znienacka, jak garść niespodzianek,
Znikają cztery aniołki.
Lecz nie smuć się, aniołki w porę,
Wrócą do Ciebie wieczorem.
Szymon Marhwiak Barabach
Gdy głowę wtulisz w poduszkę,
Gdy skończysz fikać koziołki,
To wtedy spod Twego łóżka,
Wyjdą cztery aniołki.
Pierwszy aniołek – Wesołek,
Co w ręku ma mały tobołek,
W tobołku uśmiechu wiele,
By zawsze Ci było weselej.
Drugi aniołek – Barwinek,
Dla chłopców i dla dziewczynek,
Ma sny w kolorach łąki,
Gdzie kwiatki, żuczki, biedronki.
Nutek – aniołek trzeci,
Piosenkę ma zawsze dla dzieci.
Gdy zasnąć wieczorem trzeba,
On kołysankę Ci śpiewa.
Aniołka Czwartego – Serduszka,
Dojrzysz na skraju łóżka.
Gdy w Twoim pokoju gości,
Daje Ci mnóstwo miłości.
A gdy przychodzi ranek,
Do słonka już śmieją się fiołki,
Znienacka, jak garść niespodzianek,
Znikają cztery aniołki.
Lecz nie smuć się, aniołki w porę,
Wrócą do Ciebie wieczorem.
Szymon Marhwiak Barabach
Bajki bez smaku
2020-01-21 18:13:35
Bajki bez smaku Dlaczego nie pisze się bajek, O kanapkach z musztardą, O gotowaniu jajek, Szczególnie jajek na twardo? Dlaczego pomija się kwestię, Księcia na białym rumaku, Który pokonał bestię, Wielką miską szpinaku. Zaś bestia zanim już padła, Przez księcia pokonana, To jeszcze ze smakiem zjadła, Krewetki i bakłażana. Dlaczego brak opowiastek, O królu, co kochał szczerze, Słodycze, więc z samych ciastek, Budował zamki i wieże? Dlaczego nie mówi się wcale, O wróżce – kucharce z kosmosu? Że jej latający talerz, Był pełen ciepłego bigosu. Gdzie baśnie o krasnoludku, Który przy dźwiękach muzyki, W przydomowym ogródku, Grillował ostre papryki? I wreszcie: czemu się milczy, O słynnym Czerwonym Kapturku, Co miał apetyt wilczy, I wcinał mizerię z ogórków? O wszystkich tych pysznych cudach, Napisać bardzo Wam chciałem, Lecz dzisiaj to się nie uda. Bo przez ten wierszyk zgłodniałem. Szymon Marhwiak Barabach
Bajki bez smaku
Dlaczego nie pisze się bajek,
O kanapkach z musztardą,
O gotowaniu jajek,
Szczególnie jajek na twardo?
Dlaczego pomija się kwestię,
Księcia na białym rumaku,
Który pokonał bestię,
Wielką miską szpinaku.
Zaś bestia zanim już padła,
Przez księcia pokonana,
To jeszcze ze smakiem zjadła,
Krewetki i bakłażana.
Dlaczego brak opowiastek,
O królu, co kochał szczerze,
Słodycze, więc z samych ciastek,
Budował zamki i wieże?
Dlaczego nie mówi się wcale,
O wróżce – kucharce z kosmosu?
Że jej latający talerz,
Był pełen ciepłego bigosu.
Gdzie baśnie o krasnoludku,
Który przy dźwiękach muzyki,
W przydomowym ogródku,
Grillował ostre papryki?
I wreszcie: czemu się milczy,
O słynnym Czerwonym Kapturku,
Co miał apetyt wilczy,
I wcinał mizerię z ogórków?
O wszystkich tych pysznych cudach,
Napisać bardzo Wam chciałem,
Lecz dzisiaj to się nie uda.
Bo przez ten wierszyk zgłodniałem.
Szymon Marhwiak Barabach
Dlaczego nie pisze się bajek,
O kanapkach z musztardą,
O gotowaniu jajek,
Szczególnie jajek na twardo?
Dlaczego pomija się kwestię,
Księcia na białym rumaku,
Który pokonał bestię,
Wielką miską szpinaku.
Zaś bestia zanim już padła,
Przez księcia pokonana,
To jeszcze ze smakiem zjadła,
Krewetki i bakłażana.
Dlaczego brak opowiastek,
O królu, co kochał szczerze,
Słodycze, więc z samych ciastek,
Budował zamki i wieże?
Dlaczego nie mówi się wcale,
O wróżce – kucharce z kosmosu?
Że jej latający talerz,
Był pełen ciepłego bigosu.
Gdzie baśnie o krasnoludku,
Który przy dźwiękach muzyki,
W przydomowym ogródku,
Grillował ostre papryki?
I wreszcie: czemu się milczy,
O słynnym Czerwonym Kapturku,
Co miał apetyt wilczy,
I wcinał mizerię z ogórków?
O wszystkich tych pysznych cudach,
Napisać bardzo Wam chciałem,
Lecz dzisiaj to się nie uda.
Bo przez ten wierszyk zgłodniałem.
Szymon Marhwiak Barabach
Być kotem
2020-01-21 18:11:03
Być kotem Bardzo trudno być kotem, Bo trzeba myśleć o wszystkim: Chodzić tam i z powrotem, Co chwilę zerkać do miski, Mieć na przekąskę chętkę, Trzeba szukać ciepełka, Wąchać kocimiętkę, Wskakiwać do pudełka, Trzeba leżeć bez ruchu, Wtulając się w miękką poduszkę, Dawać się smyrać po brzuchu, Albo miziać za uszkiem. Podrapać nogę od stołu, Żeby naostrzyć pazurki, Trzeba mruczeć wesoło, Wepchnąć nochal do dziurki. Chować się pod kołderką, Trzeba myć ogon i łapki, Oraz w ciapki futerko, Gdy jest się kotem w ciapki. Spać trzeba bardzo wysoko, A gdy już spanie się znudzi, Otwierać jedno oko, I patrzeć z góry na ludzi. Czasem syknąć: Wynocha! Na drugi bok się przewracać, I wciąż trzeba dawać się kochać. Być kotem to ciężka praca. Szymon Marhwiak Barabach
Być kotem
Bardzo trudno być kotem,
Bo trzeba myśleć o wszystkim:
Chodzić tam i z powrotem,
Co chwilę zerkać do miski,
Mieć na przekąskę chętkę,
Trzeba szukać ciepełka,
Wąchać kocimiętkę,
Wskakiwać do pudełka,
Trzeba leżeć bez ruchu,
Wtulając się w miękką poduszkę,
Dawać się smyrać po brzuchu,
Albo miziać za uszkiem.
Podrapać nogę od stołu,
Żeby naostrzyć pazurki,
Trzeba mruczeć wesoło,
Wepchnąć nochal do dziurki.
Chować się pod kołderką,
Trzeba myć ogon i łapki,
Oraz w ciapki futerko,
Gdy jest się kotem w ciapki.
Spać trzeba bardzo wysoko,
A gdy już spanie się znudzi,
Otwierać jedno oko,
I patrzeć z góry na ludzi.
Czasem syknąć: Wynocha!
Na drugi bok się przewracać,
I wciąż trzeba dawać się kochać.
Być kotem to ciężka praca.
Szymon Marhwiak Barabach
Bardzo trudno być kotem,
Bo trzeba myśleć o wszystkim:
Chodzić tam i z powrotem,
Co chwilę zerkać do miski,
Mieć na przekąskę chętkę,
Trzeba szukać ciepełka,
Wąchać kocimiętkę,
Wskakiwać do pudełka,
Trzeba leżeć bez ruchu,
Wtulając się w miękką poduszkę,
Dawać się smyrać po brzuchu,
Albo miziać za uszkiem.
Podrapać nogę od stołu,
Żeby naostrzyć pazurki,
Trzeba mruczeć wesoło,
Wepchnąć nochal do dziurki.
Chować się pod kołderką,
Trzeba myć ogon i łapki,
Oraz w ciapki futerko,
Gdy jest się kotem w ciapki.
Spać trzeba bardzo wysoko,
A gdy już spanie się znudzi,
Otwierać jedno oko,
I patrzeć z góry na ludzi.
Czasem syknąć: Wynocha!
Na drugi bok się przewracać,
I wciąż trzeba dawać się kochać.
Być kotem to ciężka praca.
Szymon Marhwiak Barabach