sztuki robi | podcast o sztuce
Podcast o sztuce by Ola Kuzemko | sztuki robi
Rozmowy o tym co jest dla nas w sztuce ważne, co nas w niej porusza, szokuje, zachwyca.
https://www.olakuzemko.com/
Kategorie:
Kultura
Kultura
Ewa Surowiec sztuki robi rozmowa #21
2021-04-08 18:00:00
Moją dzisiejszą rozmówczynią jest Ewa Surowiec – menedżerka pracy artystycznej, kuratorka i producentka wydarzeń z zakresu sztuk wizualnych, muzyki, teatru i filmu. Ewa angażuje się również w działania społeczne. W ubiegłym roku rozpoczęła projekt pod nazwą „kultura wypalenia”, w którym skupia się na analizie zjawiska wypalenia zawodowego wśród pracowników instytucji kultury.
Temat ważny, a właściwie w ogóle nie dyskutowany w kręgach osób zajmujących się kulturą i sztuką - wypalenie zawodowe. Mam wrażenie, że ta blisko godzinna rozmowa, to zaledwie dotknięcie najważniejszych aspektów, tego trudnego zagadnienia. Ewa opowiada o impulsach do stworzenia projektu “kultura wypalenia”, o doświadczeniach własnych oraz o doświadczeniach osób, które spotykała i spotyka w pracy. Rozmawiamy o pięknie pracy dla idei, ale również o niebezpieczeństwach takiej pracy. Zastanawiamy się nad tym skąd wzięło się niezdrowe przekonanie, że wydarzenie kulturalne, wydarzenie artystyczne, nie uda się i będzie właściwie kompletną porażką, jeżeli nie poświęcimy całych siebie, nie zarwiemy możliwie dużo nocy, nie zrezygnujemy z naszego czasu wolnego i nie damy z siebie conajmniej 200%. Ewa mówi o tym jak wyłapywać pierwsze sygnały wypalenia zawodowego, jakie działania można podejmować aby mu zapobiegać i gdzie szukać pomocy. Praca w kulturze i sztuce, jest wartościowa, ważna i piękna, ale to wciąż jest po prostu praca.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)/ Bytom
Moją dzisiejszą rozmówczynią jest Ewa Surowiec – menedżerka pracy artystycznej, kuratorka i producentka wydarzeń z zakresu sztuk wizualnych, muzyki, teatru i filmu. Ewa angażuje się również w działania społeczne. W ubiegłym roku rozpoczęła projekt pod nazwą „kultura wypalenia”, w którym skupia się na analizie zjawiska wypalenia zawodowego wśród pracowników instytucji kultury.
Temat ważny, a właściwie w ogóle nie dyskutowany w kręgach osób zajmujących się kulturą i sztuką - wypalenie zawodowe. Mam wrażenie, że ta blisko godzinna rozmowa, to zaledwie dotknięcie najważniejszych aspektów, tego trudnego zagadnienia. Ewa opowiada o impulsach do stworzenia projektu “kultura wypalenia”, o doświadczeniach własnych oraz o doświadczeniach osób, które spotykała i spotyka w pracy. Rozmawiamy o pięknie pracy dla idei, ale również o niebezpieczeństwach takiej pracy. Zastanawiamy się nad tym skąd wzięło się niezdrowe przekonanie, że wydarzenie kulturalne, wydarzenie artystyczne, nie uda się i będzie właściwie kompletną porażką, jeżeli nie poświęcimy całych siebie, nie zarwiemy możliwie dużo nocy, nie zrezygnujemy z naszego czasu wolnego i nie damy z siebie conajmniej 200%. Ewa mówi o tym jak wyłapywać pierwsze sygnały wypalenia zawodowego, jakie działania można podejmować aby mu zapobiegać i gdzie szukać pomocy. Praca w kulturze i sztuce, jest wartościowa, ważna i piękna, ale to wciąż jest po prostu praca.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)/ Bytom
Przemek Dębowski sztuki robi rozmowa #20
2021-03-25 18:00:00
Moim dzisiejszym rozmówcą jest Przemek Dębowski – projektant książek, zaprojektował ich już grubo ponad 500 dla największych polskich wydawców. Od 2008 roku jest współwłaścicielem wydawnictwa Karakter. Zdarza mu się też tworzyć plakaty. Kiedyś chciałaby się wyprowadzić z Polski, ale na razie jeszcze tu jest, więc spotykaliśmy się w Krakowie, żeby porozmawiać o książkach właśnie.
Na sam początek rozmowy karuzela(!) śmiechu, spowodowana moim zupełnie nietypowym i bardzo niespodziewanym pytaniem. A potem Przemek opowiada o tym czy projektowanie książki, to projektowanie tylko okładki. Rozmawiamy też o tym jakim projektantem jest Przemek, co jest dla niego ważne, jak wygląda jego praca oraz czy, którąś z już zaprojektowanych przez siebie książek, teraz zaprojektowałby inaczej. Przemek zdradza też swój pierwszy zachwyt nad książką - tym jak została zaprojektowana i wydana. Dyskutujemy o sytuacji rynku wydawniczego w Polsce, o polskim czytelnictwie (ile czytamy i co czytamy) i o wolności jaką daje prowadzenie własnego wydawnictwa. Z Przemkiem zgadzamy się w wielu kwestiach, ale przede wszystkim w jednej – jakie miejsce w życiu twórcy zajmuje prysznic ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)
Moim dzisiejszym rozmówcą jest Przemek Dębowski – projektant książek, zaprojektował ich już grubo ponad 500 dla największych polskich wydawców. Od 2008 roku jest współwłaścicielem wydawnictwa Karakter. Zdarza mu się też tworzyć plakaty. Kiedyś chciałaby się wyprowadzić z Polski, ale na razie jeszcze tu jest, więc spotykaliśmy się w Krakowie, żeby porozmawiać o książkach właśnie.
Na sam początek rozmowy karuzela(!) śmiechu, spowodowana moim zupełnie nietypowym i bardzo niespodziewanym pytaniem. A potem Przemek opowiada o tym czy projektowanie książki, to projektowanie tylko okładki. Rozmawiamy też o tym jakim projektantem jest Przemek, co jest dla niego ważne, jak wygląda jego praca oraz czy, którąś z już zaprojektowanych przez siebie książek, teraz zaprojektowałby inaczej. Przemek zdradza też swój pierwszy zachwyt nad książką - tym jak została zaprojektowana i wydana. Dyskutujemy o sytuacji rynku wydawniczego w Polsce, o polskim czytelnictwie (ile czytamy i co czytamy) i o wolności jaką daje prowadzenie własnego wydawnictwa. Z Przemkiem zgadzamy się w wielu kwestiach, ale przede wszystkim w jednej – jakie miejsce w życiu twórcy zajmuje prysznic ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)
Ola Hanuszewicz sztuki robi rozmowa #19
2021-03-11 18:00:00
Moją rozmówczynią jest Ola Hanuszewicz - w 2017 roku po okresie podróżowania i mieszkania w różnych miejscach, zamieszkała na wsi, sięgnęła po maszynę krawiecką (z którą miała już wcześniej do czynienia) i dzięki temu dziś zapraszam was do wysłuchania rozmowy z twórczynią marki Nalu Bodywear.
Rozmawiamy, oczywiście, o sztuce, ale w tej naszej rozmowie bardzo dużo jest biznesu i produkcji, bo jak Ola mówi na tworzenie marki odzieżowej składają się trzy filary: sztuka, biznes i produkcja. Poruszamy bardzo istotne kwestie związane z odpowiedzialnym podejściem do mody i z ekologią. Ola dzieli się z nami swoim doświadczeniem, a na moją prośbę udziela też kilku rad jak być bardziej ekologicznym konsumentem. Rozmawiamy wreszcie o części twórczej: o pomysłach na nowe kolekcje, o inspiracjach, o tym co Nalu chce swoim klientkom proponować i dlaczego. Z naszej rozmowy dowiecie się też, którego z powracających trendów Ola się obawia oraz jak to jest, że czasem bywa jak medium! ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)/Gdynia
Moją rozmówczynią jest Ola Hanuszewicz - w 2017 roku po okresie podróżowania i mieszkania w różnych miejscach, zamieszkała na wsi, sięgnęła po maszynę krawiecką (z którą miała już wcześniej do czynienia) i dzięki temu dziś zapraszam was do wysłuchania rozmowy z twórczynią marki Nalu Bodywear.
Rozmawiamy, oczywiście, o sztuce, ale w tej naszej rozmowie bardzo dużo jest biznesu i produkcji, bo jak Ola mówi na tworzenie marki odzieżowej składają się trzy filary: sztuka, biznes i produkcja. Poruszamy bardzo istotne kwestie związane z odpowiedzialnym podejściem do mody i z ekologią. Ola dzieli się z nami swoim doświadczeniem, a na moją prośbę udziela też kilku rad jak być bardziej ekologicznym konsumentem. Rozmawiamy wreszcie o części twórczej: o pomysłach na nowe kolekcje, o inspiracjach, o tym co Nalu chce swoim klientkom proponować i dlaczego. Z naszej rozmowy dowiecie się też, którego z powracających trendów Ola się obawia oraz jak to jest, że czasem bywa jak medium! ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)/Gdynia
Anna Halarewicz sztuki robi rozmowa #18
2021-02-11 18:00:00
Moją rozmówczynią jest Anna Halarewicz - absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Grafiki. Rysowniczka, ilustratorka, graficzka. Istotnym elementem jej twórczości jest moda. Ania współpracuje z magazynami i markami modowymi. Ma też na swoim koncie ilustracje do książek i wystawy indywidualne.
Z Anią rozmawiamy o ilustracjach, inspiracjach i potrzebie nieustannego eksperymentowania. Ania odpowiada na moje pytania o centrum jej artystycznych zainteresowań - czyli o kobietę, kobiecość i człowieka w ogóle. Rozmawiamy o wytrwałości i nieustępliwości w poszukiwaniu linii idealnej. Ania opowiada o tym jakimi technikami tworzy (analogowo czy elektronicznie). Rozmawiamy też o procesie powstawania ilustracji, grafik, obrazów. Pytam o jej różnorodne działania ilustracyjne i malarskie. Rozmawiamy o ilustracji modowej, książkowej i tej tworzonej na produktach. Dyskutujemy o pracy ilustratorki freelancerki w Polsce i o Instagramie. Dowiecie się też, co dzieje się z pracami, które Ania uznaje za nieudane i dlaczego zdarza jej się wyruszać w podróż po kraju w poszukiwaniu papieru!
Moją rozmówczynią jest Anna Halarewicz - absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Grafiki. Rysowniczka, ilustratorka, graficzka. Istotnym elementem jej twórczości jest moda. Ania współpracuje z magazynami i markami modowymi. Ma też na swoim koncie ilustracje do książek i wystawy indywidualne.
Z Anią rozmawiamy o ilustracjach, inspiracjach i potrzebie nieustannego eksperymentowania. Ania odpowiada na moje pytania o centrum jej artystycznych zainteresowań - czyli o kobietę, kobiecość i człowieka w ogóle. Rozmawiamy o wytrwałości i nieustępliwości w poszukiwaniu linii idealnej. Ania opowiada o tym jakimi technikami tworzy (analogowo czy elektronicznie). Rozmawiamy też o procesie powstawania ilustracji, grafik, obrazów. Pytam o jej różnorodne działania ilustracyjne i malarskie. Rozmawiamy o ilustracji modowej, książkowej i tej tworzonej na produktach. Dyskutujemy o pracy ilustratorki freelancerki w Polsce i o Instagramie. Dowiecie się też, co dzieje się z pracami, które Ania uznaje za nieudane i dlaczego zdarza jej się wyruszać w podróż po kraju w poszukiwaniu papieru!
Agata Skwarczyńska sztuki robi rozmowa #17
2021-01-28 18:00:00
Moją rozmówczynią jest Agata Skwarczyńska - projektantka scenografii, kostiumów i multimediów oraz reżyserka światła. Agata pracuje także z tkaniną artystyczną. Laureatka Złotej Nagrody 4. edycji World Stage Design (najważniejszej, obok Quadriennale Scenografii w Pradze, wystawy poświęconej scenografii teatralnej).
Wyjątkowo trudno było mi streścić naszą rozmowę z Agatą. Wcale nie tak długą, a jednak niezwykle treściwą i bogatą w ważne i piękne spostrzeżenia. Z Agatą rozmawiamy o światach jakie tworzy na scenie, o tym co ją inspiruje i o poszukiwaniu szlachetnego minimalizmu. Rozmawiamy o wyzwaniach jakie Agata stawia ciałom aktorów (i właściwie ciałom widzów także) swoimi scenografiami. Agata porusza bardzo istotne zagadnienia związane z ekologią. Dotykamy też tematów trudnych, czyli nierównego traktowania młodych kobiet scenografek w teatrach. Mówimy o buncie przestrzeni i o chęci utraty kontroli nad raz stworzoną na scenie rzeczywistością. Agata opowiada o cierpliwości w pracy i o powstawaniu scenografii w czasie. W naszej rozmowie pojawiają się też zaczarowany ołówek i wizje spektaklu, który trwa no tak przynajmniej z pół roku!
Moją rozmówczynią jest Agata Skwarczyńska - projektantka scenografii, kostiumów i multimediów oraz reżyserka światła. Agata pracuje także z tkaniną artystyczną. Laureatka Złotej Nagrody 4. edycji World Stage Design (najważniejszej, obok Quadriennale Scenografii w Pradze, wystawy poświęconej scenografii teatralnej).
Wyjątkowo trudno było mi streścić naszą rozmowę z Agatą. Wcale nie tak długą, a jednak niezwykle treściwą i bogatą w ważne i piękne spostrzeżenia. Z Agatą rozmawiamy o światach jakie tworzy na scenie, o tym co ją inspiruje i o poszukiwaniu szlachetnego minimalizmu. Rozmawiamy o wyzwaniach jakie Agata stawia ciałom aktorów (i właściwie ciałom widzów także) swoimi scenografiami. Agata porusza bardzo istotne zagadnienia związane z ekologią. Dotykamy też tematów trudnych, czyli nierównego traktowania młodych kobiet scenografek w teatrach. Mówimy o buncie przestrzeni i o chęci utraty kontroli nad raz stworzoną na scenie rzeczywistością. Agata opowiada o cierpliwości w pracy i o powstawaniu scenografii w czasie. W naszej rozmowie pojawiają się też zaczarowany ołówek i wizje spektaklu, który trwa no tak przynajmniej z pół roku!
Magdalena Ptasznik sztuki robi rozmowa #16
2021-01-14 18:00:00
Moją rozmówczynią jest Magdalena Ptasznik - choreografka, performerka. Absolwentka School for New Dance Development na profilu choreografii w Amsterdamie i socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. Magda jest również współtwórczynią Centrum w Ruchu.
Z Magdą spoglądamy na jej działalność przy pomocy pojęcia work-in-progress czyli pracy w toku, procesie i zastanawiamy się nad tym co na przestrzeni lat się zmieniło, a co pozostało takie samo. Magda opowiada o swoim podejściu do ruchu i o istocie spotkania w ruchu, nie tylko z drugim ciałem, ale również ze sobą, z przestrzenią i z obiektem. Na ruch spoglądamy nie tylko od strony praktycznej, ale też teoretycznej. Magda bardzo ciekawie opowiada o pisaniu o ruchu i o projekcie jaki realizuje w ramach stypendium Art Stations Foundation. Dyskutujemy także o pracy choreografa w teatrze - w którym momencie choreograf/ka przychodzi do procesu pracy nad spektaklem i jaka jest specyfika tego zadania. Rozmawiamy o działającym w Warszawie Centrum w Ruchu. Na koniec jest też zadanie ruchowe dla Was! :)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Studio Plac (Warszawa)
Moją rozmówczynią jest Magdalena Ptasznik - choreografka, performerka. Absolwentka School for New Dance Development na profilu choreografii w Amsterdamie i socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. Magda jest również współtwórczynią Centrum w Ruchu.
Z Magdą spoglądamy na jej działalność przy pomocy pojęcia work-in-progress czyli pracy w toku, procesie i zastanawiamy się nad tym co na przestrzeni lat się zmieniło, a co pozostało takie samo. Magda opowiada o swoim podejściu do ruchu i o istocie spotkania w ruchu, nie tylko z drugim ciałem, ale również ze sobą, z przestrzenią i z obiektem. Na ruch spoglądamy nie tylko od strony praktycznej, ale też teoretycznej. Magda bardzo ciekawie opowiada o pisaniu o ruchu i o projekcie jaki realizuje w ramach stypendium Art Stations Foundation. Dyskutujemy także o pracy choreografa w teatrze - w którym momencie choreograf/ka przychodzi do procesu pracy nad spektaklem i jaka jest specyfika tego zadania. Rozmawiamy o działającym w Warszawie Centrum w Ruchu. Na koniec jest też zadanie ruchowe dla Was! :)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Studio Plac (Warszawa)
Jakub Józef Orliński sztuki robi rozmowa #15
2020-12-31 18:00:00
Moim rozmówcą jest Jakub Józef Orliński - kontratenor, który tańczy breakdance. W 2016 Jakub został zwycięzcą Grand Finals Metropolitan Opera National Council Auditions, w 2019 roku otrzymał Gramophone Classical Music Award dla najlepszego młodego artysty. Całkiem niedawno nagranie Agrippiny, w którym brał udział zostało nominowane do nagród Grammy. Jakub ma na swoim koncie dwie solowe płyty, a trzecia jest w drodze.
W ostatnim dniu roku, pytam Jakuba o to, co to był za rok. Zabieramy się też za odczarowywanie opery i rozbrajanie stereotypu, że opera jest dla sztywniaków. Jakub opowiada o tym, dlaczego opera jest naprawdę ciekawa i czy zawsze tak myślał. Odpowiada też na moje pytanie o to, co jego samego w operze zachwyca najbardziej. Kuba mówi jak to się z tym śpiewaniem zaczęło i dlaczego kontratenor. Nasza rozmowa o operze, o muzyce poważnej, staje się polem do naprawdę ciekawych refleksji i spostrzeżeń. Mówimy o procesie i o ciężkiej pracy. Rozmawiamy też o ciszy, o pauzie w muzyce, która może nieść w sobie więcej siły, więcej emocji niż dźwięk! Zastanawiamy się też czy breakdance pasuje do śpiewaka operowego. A tak w ogóle to okazuje się, że to wszystko, cała ta ciężka praca, to dla podróży i dobrego jedzenia ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Studio Plac (Warszawa)
Moim rozmówcą jest Jakub Józef Orliński - kontratenor, który tańczy breakdance. W 2016 Jakub został zwycięzcą Grand Finals Metropolitan Opera National Council Auditions, w 2019 roku otrzymał Gramophone Classical Music Award dla najlepszego młodego artysty. Całkiem niedawno nagranie Agrippiny, w którym brał udział zostało nominowane do nagród Grammy. Jakub ma na swoim koncie dwie solowe płyty, a trzecia jest w drodze.
W ostatnim dniu roku, pytam Jakuba o to, co to był za rok. Zabieramy się też za odczarowywanie opery i rozbrajanie stereotypu, że opera jest dla sztywniaków. Jakub opowiada o tym, dlaczego opera jest naprawdę ciekawa i czy zawsze tak myślał. Odpowiada też na moje pytanie o to, co jego samego w operze zachwyca najbardziej. Kuba mówi jak to się z tym śpiewaniem zaczęło i dlaczego kontratenor. Nasza rozmowa o operze, o muzyce poważnej, staje się polem do naprawdę ciekawych refleksji i spostrzeżeń. Mówimy o procesie i o ciężkiej pracy. Rozmawiamy też o ciszy, o pauzie w muzyce, która może nieść w sobie więcej siły, więcej emocji niż dźwięk! Zastanawiamy się też czy breakdance pasuje do śpiewaka operowego. A tak w ogóle to okazuje się, że to wszystko, cała ta ciężka praca, to dla podróży i dobrego jedzenia ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Studio Plac (Warszawa)
Tomasz Kireńczuk sztuki robi rozmowa #14
2020-12-17 18:00:00
Moim rozmówcą jest Tomek Kireńczuk - krytyk teatralny, dramaturg, kurator projektów artystycznych, również w Teatrze Nowym Proxima w Krakowie.
Na zbliżający się koniec roku, razem z Tomkiem cofamy się w czasie, aby następnie rozmawiać o tym co tu i teraz, a także aby spekulować o możliwej przyszłości. Tomek opowiada o tym, czy interesuje go coś poza kulturą i czym właściwie ta kultura dla niego była i czym jest teraz. Dyskutujemy o tym czy teatr może być tylko i wyłącznie estetyczny i czy taki teatr jest interesujący. Mówimy o projektach artystyczno-społecznych jakie tworzy Teatr Nowy Proxima w Krakowie. Rozmawiamy o programowaniu festiwalu teatralnego i o tym w jaki sposób Tomek podejmuje decyzje kuratorskie. Tomek opowiada również o nadchodzących wydarzeniach artystycznych i o kalendarzu, poprzez zakup którego możecie wspierać bezdomne psiaki z Rytlowa (więcej informacji: https://www.facebook.com/teatrnowy)!. Okazuje się też, że w tej niezwykle ciekawej rozmowie pojawia się swego rodzaju lejtmotyw, którym są dwa słowa: dekada i facebook ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)
Moim rozmówcą jest Tomek Kireńczuk - krytyk teatralny, dramaturg, kurator projektów artystycznych, również w Teatrze Nowym Proxima w Krakowie.
Na zbliżający się koniec roku, razem z Tomkiem cofamy się w czasie, aby następnie rozmawiać o tym co tu i teraz, a także aby spekulować o możliwej przyszłości. Tomek opowiada o tym, czy interesuje go coś poza kulturą i czym właściwie ta kultura dla niego była i czym jest teraz. Dyskutujemy o tym czy teatr może być tylko i wyłącznie estetyczny i czy taki teatr jest interesujący. Mówimy o projektach artystyczno-społecznych jakie tworzy Teatr Nowy Proxima w Krakowie. Rozmawiamy o programowaniu festiwalu teatralnego i o tym w jaki sposób Tomek podejmuje decyzje kuratorskie. Tomek opowiada również o nadchodzących wydarzeniach artystycznych i o kalendarzu, poprzez zakup którego możecie wspierać bezdomne psiaki z Rytlowa (więcej informacji: https://www.facebook.com/teatrnowy)!. Okazuje się też, że w tej niezwykle ciekawej rozmowie pojawia się swego rodzaju lejtmotyw, którym są dwa słowa: dekada i facebook ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)
Iga Gańczarczyk sztuki robi rozmowa #13
2020-12-03 18:00:00
Moją rozmówczynią jest Iga Gańczarczyk - dramaturżka i reżyserka, redaktorka Linii Teatralnej w Korporacji Ha!art. Iga pracuje w AST (dawniej PWST) w Krakowie, gdzie od 2016 roku jest prodziekanką WRD.
Iga opowiada o impulsach jakie zainicjowały powstanie Pracowni Dramaturgicznej, wśród których były wola działania, pasja do pracy, ale też rozczarowanie zastaną sytuacją. Rozmawiamy o tym, co osoby współtworzące Pracownię robią, jakie tworzą projekty. Iga opowiada o platformie http://pracownia.ast.krakow.pl/ (której eksplorację serdecznie wam polecam). Dyskutujemy o sytuacji dramaturgów i dramaturżek w polskim teatrze i o inicjatywie, jaka zrodziła się w czasie pandemii, mającej na celu stworzenie stowarzyszenia bądź związku zawodowego. Iga mówi o tym jak ona definiuje dramaturgię, która pozwala jej łączyć aktywności i działania, które, mogłoby się zdawać, są od siebie bardzo dalekie. Rozmawiamy o narracjach kobiecych i dziewczyńskich w twórczości Igi oraz o pracy z dziećmi. Dyskutujemy o projektach artystycznych już zrealizowanych i o tych, które dopiero nadejdą.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)
Moją rozmówczynią jest Iga Gańczarczyk - dramaturżka i reżyserka, redaktorka Linii Teatralnej w Korporacji Ha!art. Iga pracuje w AST (dawniej PWST) w Krakowie, gdzie od 2016 roku jest prodziekanką WRD.
Iga opowiada o impulsach jakie zainicjowały powstanie Pracowni Dramaturgicznej, wśród których były wola działania, pasja do pracy, ale też rozczarowanie zastaną sytuacją. Rozmawiamy o tym, co osoby współtworzące Pracownię robią, jakie tworzą projekty. Iga opowiada o platformie http://pracownia.ast.krakow.pl/ (której eksplorację serdecznie wam polecam). Dyskutujemy o sytuacji dramaturgów i dramaturżek w polskim teatrze i o inicjatywie, jaka zrodziła się w czasie pandemii, mającej na celu stworzenie stowarzyszenia bądź związku zawodowego. Iga mówi o tym jak ona definiuje dramaturgię, która pozwala jej łączyć aktywności i działania, które, mogłoby się zdawać, są od siebie bardzo dalekie. Rozmawiamy o narracjach kobiecych i dziewczyńskich w twórczości Igi oraz o pracy z dziećmi. Dyskutujemy o projektach artystycznych już zrealizowanych i o tych, które dopiero nadejdą.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)
Justyna Krzepkowska sztuki robi rozmowa #12
2020-11-19 18:00:00
Moją rozmówczynią jest Justyna Krzpekowska - kostiumografka, która "od 20 lat zawodowo zajmuję się kostiumem. W telewizji, w filmie, w życiu".
Z Justyną rozmawiamy o jej drodze, to tego miejsca, w którym jest teraz i w którym może powiedzieć zdanie zacytowane powyżej. Justyna odpowiada na moje pytania o to skąd czerpie inspiracje, czy nieustannie obserwuje jak ubrani są ludzie dookoła i jakie kostiumy z historii kina lubi najbardziej. Rozmowa o kostiumach, staje się pretekstem do szerszej refleksji o pracy w branży filmowej. Niczego nie owijamy w bawełnę czy błyszczące papiery, Justyna mówi szczerze o zawodzie kostiumografa i dlaczego trzeba zaprzyjaźnić się ze zmęczeniem, ciężką fizyczną pracą i brudem, aby w tym zawodzie przetrwać. Ale spomiędzy wszystkich znaków ostrzegawczych jakie rozstawia, wyłania się cała masa fascynujących historii i opowieść o ogromnej pasji i pracy, która sprawia wielką satysfakcję. W naszej rozmowie pojawia się też pewien chłopak w spodniach w kratę... pojawia się zaskakująco często ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)
Moją rozmówczynią jest Justyna Krzpekowska - kostiumografka, która "od 20 lat zawodowo zajmuję się kostiumem. W telewizji, w filmie, w życiu".
Z Justyną rozmawiamy o jej drodze, to tego miejsca, w którym jest teraz i w którym może powiedzieć zdanie zacytowane powyżej. Justyna odpowiada na moje pytania o to skąd czerpie inspiracje, czy nieustannie obserwuje jak ubrani są ludzie dookoła i jakie kostiumy z historii kina lubi najbardziej. Rozmowa o kostiumach, staje się pretekstem do szerszej refleksji o pracy w branży filmowej. Niczego nie owijamy w bawełnę czy błyszczące papiery, Justyna mówi szczerze o zawodzie kostiumografa i dlaczego trzeba zaprzyjaźnić się ze zmęczeniem, ciężką fizyczną pracą i brudem, aby w tym zawodzie przetrwać. Ale spomiędzy wszystkich znaków ostrzegawczych jakie rozstawia, wyłania się cała masa fascynujących historii i opowieść o ogromnej pasji i pracy, która sprawia wielką satysfakcję. W naszej rozmowie pojawia się też pewien chłopak w spodniach w kratę... pojawia się zaskakująco często ;)
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Cowork Mrowisko (Kraków)