sztuki robi | podcast o sztuce
Podcast o sztuce by Ola Kuzemko | sztuki robi
Rozmowy o tym co jest dla nas w sztuce ważne, co nas w niej porusza, szokuje, zachwyca.
https://www.olakuzemko.com/
Kategorie:
Kultura
Kultura
Oskar Malinowski sztuki robi rozmowa #48
2022-06-23 18:00:46
Moim rozmówcą jest Oskar Malinowski – aktor, tancerz, performer i choreograf. Absolwent Akademii Sztuk Teatralnych im. Ludwika Solskiego w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Oskar jest performerem, występuje na scenach teatralnych, tworzy choreografie dla teatru, jest również movement director'em.
Z Oskarem zaczynamy od końca - czyli od pracy movement director'a. Następnie rozmawiamy o pracy choreografa w teatrze, aby w kocu dotrzeć do początku - czyli do ciała i do tego skąd w życiu Oskara w ogóle wziął się taniec. Jest ta rozmowa doskonale wyważona - jest trochę śmiechu i trochę powagi. Oskar opowiada o swojej pracy, przełamywaniu w ludziach ich blokad przed ruchem, ale takim przełamywaniu w pełnej wolności i poszanowaniu ograniczeń. Oskar proponuje też dwa zadania ruchowe, ale spokojnie, nie jest wymagany sportowy strój, a zadania można robić w dowolnym miejscu i czasie. Okazuje się też, że właściwie powinnam nagrać nowy wstęp, bo Oskar jest tak naprawdę konsultantem i trenerem.
Moim rozmówcą jest Oskar Malinowski – aktor, tancerz, performer i choreograf. Absolwent Akademii Sztuk Teatralnych im. Ludwika Solskiego w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Oskar jest performerem, występuje na scenach teatralnych, tworzy choreografie dla teatru, jest również movement director'em.
Z Oskarem zaczynamy od końca - czyli od pracy movement director'a. Następnie rozmawiamy o pracy choreografa w teatrze, aby w kocu dotrzeć do początku - czyli do ciała i do tego skąd w życiu Oskara w ogóle wziął się taniec. Jest ta rozmowa doskonale wyważona - jest trochę śmiechu i trochę powagi. Oskar opowiada o swojej pracy, przełamywaniu w ludziach ich blokad przed ruchem, ale takim przełamywaniu w pełnej wolności i poszanowaniu ograniczeń. Oskar proponuje też dwa zadania ruchowe, ale spokojnie, nie jest wymagany sportowy strój, a zadania można robić w dowolnym miejscu i czasie. Okazuje się też, że właściwie powinnam nagrać nowy wstęp, bo Oskar jest tak naprawdę konsultantem i trenerem.
Roma Sendyka sztuki robi rozmowa #47
2022-06-09 18:00:13
Moją rozmówczynią jest doktor habilitowana Roma Sendyka, prof. UJ - pracuje w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych WP UJ, jest współzałożycielką i kierowniczką Ośrodka Badań nad Kulturami Pamięci, działa w Kolektywie Kuratorskim. Zajmuje się teoriami badań literackich i kulturowych, w tym zwłaszcza badaniami nad kulturą wizualną i kulturami pamięci, obecnie pracuje nad teorią nie-miejsc pamięci i wizualnymi badaniami w kontekście ludobójstwa. Autorka książek, kierowniczka zespołów badawczych, kuratorka wystaw.
Nagranie jak zawsze, spotykamy się w studio, chwila rozmowy, przygotowania, siadamy, naciskam przyciskam “REC” na rekorderze i zaczynamy. Jak zawsze. Jakiś czas temu po wysłuchaniu odcinka podcastu # Bezpiecznik Joanny Jurgi „Schron, azyl a może bunkier? Architektura w kryzysie” przyszły do mnie pytania, które postanowiłam zadać w podcaście, jedynie nie wiedziałam wtedy jeszcze komu. Dwie z osób, które poprosiłam o pomoc w poszukiwaniach rozmówcy_czyni, poleciły mi kontakt z Romą Sendyką. Napisałam do Romy, ustaliłyśmy przedmiot rozmowy, termin i spotkałyśmy się na nagranie. Jak zawsze. Okazało się, że zdecydowanie nie jest to rozmowa jak zawsze. Rozmawiamy o tym co artyści i artystki, co działania artystyczne robią/przynoszą w miejscach, w których działo się / dzieje się zło, przemoc. Przyznaję, co usłyszycie w nagraniu, że ta rozmowa była dla mnie wyzwaniem, czego się (zupełnie naiwnie zapewne) nie spodziewałam. Zostawiam Wam tą rozmowę, słowa Romy, która rzeczowo, ale też z ogromną czułością wrażliwej i doświadczonej badaczki, odpowiada na moje pytania. A jeżeli Wy będziecie mieli po tej rozmowie pytania, słowa, które chcecie oddać, którymi chcecie się podzielić - napiszcie, wszystko przekażę Romie.
Wystawa Widok zza bliska. Inne obrazy Zagłady : http://www.widokzzabliska.eu/
Instagram: www.instagram.com/sztukirobi
Facebook: www.facebook.com/sztukirobi
Poprzednie rozmowy dostępne do słuchania m.in. na Spotify, Google Podcast i Apple Podcast oraz YouTube.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Yolk (Kraków)
Moją rozmówczynią jest doktor habilitowana Roma Sendyka, prof. UJ - pracuje w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych WP UJ, jest współzałożycielką i kierowniczką Ośrodka Badań nad Kulturami Pamięci, działa w Kolektywie Kuratorskim. Zajmuje się teoriami badań literackich i kulturowych, w tym zwłaszcza badaniami nad kulturą wizualną i kulturami pamięci, obecnie pracuje nad teorią nie-miejsc pamięci i wizualnymi badaniami w kontekście ludobójstwa. Autorka książek, kierowniczka zespołów badawczych, kuratorka wystaw.
Nagranie jak zawsze, spotykamy się w studio, chwila rozmowy, przygotowania, siadamy, naciskam przyciskam “REC” na rekorderze i zaczynamy. Jak zawsze. Jakiś czas temu po wysłuchaniu odcinka podcastu #Bezpiecznik Joanny Jurgi „Schron, azyl a może bunkier? Architektura w kryzysie” przyszły do mnie pytania, które postanowiłam zadać w podcaście, jedynie nie wiedziałam wtedy jeszcze komu. Dwie z osób, które poprosiłam o pomoc w poszukiwaniach rozmówcy_czyni, poleciły mi kontakt z Romą Sendyką. Napisałam do Romy, ustaliłyśmy przedmiot rozmowy, termin i spotkałyśmy się na nagranie. Jak zawsze. Okazało się, że zdecydowanie nie jest to rozmowa jak zawsze. Rozmawiamy o tym co artyści i artystki, co działania artystyczne robią/przynoszą w miejscach, w których działo się / dzieje się zło, przemoc. Przyznaję, co usłyszycie w nagraniu, że ta rozmowa była dla mnie wyzwaniem, czego się (zupełnie naiwnie zapewne) nie spodziewałam. Zostawiam Wam tą rozmowę, słowa Romy, która rzeczowo, ale też z ogromną czułością wrażliwej i doświadczonej badaczki, odpowiada na moje pytania. A jeżeli Wy będziecie mieli po tej rozmowie pytania, słowa, które chcecie oddać, którymi chcecie się podzielić - napiszcie, wszystko przekażę Romie.
Wystawa Widok zza bliska. Inne obrazy Zagłady: http://www.widokzzabliska.eu/
Instagram: www.instagram.com/sztukirobi
Facebook: www.facebook.com/sztukirobi
Poprzednie rozmowy dostępne do słuchania m.in. na Spotify, Google Podcast i Apple Podcast oraz YouTube.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Yolk (Kraków)
Zuzanna Berendt i Anna Majewska sztuki robi rozmowa #46
2022-05-26 18:00:03
Moimi rozmówczyniami są:
Zuzanna Berendt: Doktorantka w Katedrze Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Laureatka głównej nagrody w konkursie na najlepszą pracę magisterską z zakresu wiedzy o teatrze, widowisku i performansie oraz w konkursie im. Andrzeja Żurowskiego na recenzje teatralne dla młodych krytyków teatralnych. Redaktorka magazynu „Teatralia”. Stale współpracuje z „Didaskaliami” oraz „Dialogiem”. Ostatnio zadebiutowała również recenzencko w „Dwutygodniku”.
i
Anna Majewska: Studentka Wiedzy o Teatrze i prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współpracowała z Agatą Siwiak jako asystentka merytoryczna i koordynatorka w ramach projektu Biennale Warszawa „RePrezentacje”. Laureatka Stypendium Twórczego Miasta Krakowa. Publikuje recenzje teatralne i artykuły naukowe m.in. w „Dialogu” i „Didaskaliach”.
Dziewczyny stworzyły wspólnie Pracownię Kuratorską, w której współtworzą projekty i przedsięwzięcia badawczo-artystyczne.
Zaczynamy bardzo akademicko – mapujemy pole rozmowy, ale przy okazji od razu ustalamy, że granice tego pola można w trakcie rozmowy traktować bardzo swobodnie. Rozmawiamy o tym czym są badania artystyczne, oraz czy i gdzie jest dla nich miejsce w strukturach akademickich. Z tego początku wynika dalsza część rozmowy o praktyce kuratorskiej, o tym, czym ona jest dla Zuzy i Ani. Rozmawiamy o duecie “dzieło - proces”. Wreszcie i Dziewczynom dostało się pytanie, o to czy sztuka jest w stanie coś zmienić, czy jest w stanie odmieniać rzeczywistość? Gdzieś pod koniec pojawiła się nawet nadzieja na kontrowersję, ale ostatecznie okazało się, że się ze sobą zgadzamy
Moimi rozmówczyniami są:
Zuzanna Berendt: Doktorantka w Katedrze Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Laureatka głównej nagrody w konkursie na najlepszą pracę magisterską z zakresu wiedzy o teatrze, widowisku i performansie oraz w konkursie im. Andrzeja Żurowskiego na recenzje teatralne dla młodych krytyków teatralnych. Redaktorka magazynu „Teatralia”. Stale współpracuje z „Didaskaliami” oraz „Dialogiem”. Ostatnio zadebiutowała również recenzencko w „Dwutygodniku”.
i
Anna Majewska: Studentka Wiedzy o Teatrze i prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współpracowała z Agatą Siwiak jako asystentka merytoryczna i koordynatorka w ramach projektu Biennale Warszawa „RePrezentacje”. Laureatka Stypendium Twórczego Miasta Krakowa. Publikuje recenzje teatralne i artykuły naukowe m.in. w „Dialogu” i „Didaskaliach”.
Dziewczyny stworzyły wspólnie Pracownię Kuratorską, w której współtworzą projekty i przedsięwzięcia badawczo-artystyczne.
Zaczynamy bardzo akademicko – mapujemy pole rozmowy, ale przy okazji od razu ustalamy, że granice tego pola można w trakcie rozmowy traktować bardzo swobodnie. Rozmawiamy o tym czym są badania artystyczne, oraz czy i gdzie jest dla nich miejsce w strukturach akademickich. Z tego początku wynika dalsza część rozmowy o praktyce kuratorskiej, o tym, czym ona jest dla Zuzy i Ani. Rozmawiamy o duecie “dzieło - proces”. Wreszcie i Dziewczynom dostało się pytanie, o to czy sztuka jest w stanie coś zmienić, czy jest w stanie odmieniać rzeczywistość? Gdzieś pod koniec pojawiła się nawet nadzieja na kontrowersję, ale ostatecznie okazało się, że się ze sobą zgadzamy
Diana Lelonek sztuki robi rozmowa #45
2022-05-13 19:27:41
Moją rozmówczynią jest Diana Leonek – laureatka Paszportu Polityki, absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, a obecnie doktorantka na Interdyscyplinarnych Studiach Doktoranckich tego Uniwersytetu. Diana bada relacje między człowiekiem a innymi gatunkami. Jej projekty to krytyczne odpowiedzi na procesy nadprodukcji, nieograniczonego rozwoju i naszego podejścia do środowiska. Posługuje się fotografią, żywą materią, przedmiotami znalezionymi, tworząc prace interdyscyplinarne, często pojawiające się na styku sztuki i nauki.
Zaczynamy mocno – od pytania o to czy sztuka jest w stanie odmienić rzeczywistość. Diana opowiada o swoich spostrzeżeniach, przeczuciach, myślach. Rozmawiamy o naturze, współistnieniu, równości. W tej naszej czułej rozmowie dużo jest smutnych spostrzeżeń, ale równie dużo nadziei – na to, że natura sobie poradzi. Zmieni się, dostosuje, stworzy nowe wspólnoty, ale przetrwa. Diana opowiada o Atlasie śmiecoroślin - skąd pomysł, czym Atlas jest i jakie są jego funkcje. Dyskutujemy o kuszącej wizji pozwolenia mchom, aby nas obrosły*. Mi natomiast przytrafia się w naszej rozmowie moment olśnienia!
*Formy Przetrwania: https://www.youtube.com/watch?v=OB8CGCwdtfo
Instagram: www.instagram.com/sztukirobi
Facebook: www.facebook.com/sztukirobi
Poprzednie rozmowy dostępne do słuchania m.in. na Spotify, Google Podcast i Apple Podcast oraz YouTube.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Yolk (Kraków) / Warszawa
Moją rozmówczynią jest Diana Leonek – laureatka Paszportu Polityki, absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, a obecnie doktorantka na Interdyscyplinarnych Studiach Doktoranckich tego Uniwersytetu. Diana bada relacje między człowiekiem a innymi gatunkami. Jej projekty to krytyczne odpowiedzi na procesy nadprodukcji, nieograniczonego rozwoju i naszego podejścia do środowiska. Posługuje się fotografią, żywą materią, przedmiotami znalezionymi, tworząc prace interdyscyplinarne, często pojawiające się na styku sztuki i nauki.
Zaczynamy mocno – od pytania o to czy sztuka jest w stanie odmienić rzeczywistość. Diana opowiada o swoich spostrzeżeniach, przeczuciach, myślach. Rozmawiamy o naturze, współistnieniu, równości. W tej naszej czułej rozmowie dużo jest smutnych spostrzeżeń, ale równie dużo nadziei – na to, że natura sobie poradzi. Zmieni się, dostosuje, stworzy nowe wspólnoty, ale przetrwa. Diana opowiada o Atlasie śmiecoroślin - skąd pomysł, czym Atlas jest i jakie są jego funkcje. Dyskutujemy o kuszącej wizji pozwolenia mchom, aby nas obrosły*. Mi natomiast przytrafia się w naszej rozmowie moment olśnienia!
*Formy Przetrwania: https://www.youtube.com/watch?v=OB8CGCwdtfo
Instagram: www.instagram.com/sztukirobi
Facebook: www.facebook.com/sztukirobi
Poprzednie rozmowy dostępne do słuchania m.in. na Spotify, Google Podcast i Apple Podcast oraz YouTube.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Yolk (Kraków) / Warszawa
Michał Słomka sztuki robi rozmowa #44
2022-04-21 18:00:13
Moim rozmówcą jest Michał Słomka – historyk kultury, założyciel wydawnictwa Centrala - Mądre Komiksy. Autor publikacji o środkowoeuropejskim komiksie obyczajowym i historycznym. Tłumacz komiksów i książek obrazkowych. Czyli jednym zdaniem - miłośnik i popularyzator komiksów.
Rozmowę zaczynamy od tego, że ja zostaję zdemaskowana (w sumie na własne życzenie
Moim rozmówcą jest Michał Słomka – historyk kultury, założyciel wydawnictwa Centrala - Mądre Komiksy. Autor publikacji o środkowoeuropejskim komiksie obyczajowym i historycznym. Tłumacz komiksów i książek obrazkowych. Czyli jednym zdaniem - miłośnik i popularyzator komiksów.
Rozmowę zaczynamy od tego, że ja zostaję zdemaskowana (w sumie na własne życzenie
Jasna Iwan sztuki robi rozmowa #43
2022-04-07 18:00:00
Moją rozmówczynią jest Jasna Iwan – rzeźbiarka i rysowniczka. Absolwentka Krakowskiej ASP. Zajmuje ją praca badawcza i analiza wizualna. W swoich działaniach porusza tematy aktualne, niepoddane osobistym osądom. Materiałem, którym posługuję się najczęściej jest metal ukazany w relacji z naturalnymi, nietoksycznymi dla środowiska komponentami. Fundamentalnym momentem w realizacji jej projektów jest czas poświęcony na dogłębną i wielopłaszczyznową analizę.
W tej rozmowie wkładamy ręce głęboko w materię, ale wcześniej poświęcamy czas na dogłębną analizę. Jasna opowiada o swojej pracy rzeźbiarskiej i rysunkowej - o materiałach, które wykorzystuje najczęściej i dlaczego. Rozmawiamy o nietrwałości, rozpadzie i cykliczności jej prac. Mówimy też o pacy konserwatorskiej i o rzeźbie, którą Jasna wykonała niedawno na potrzeby scenografii spektaklu “Upiory” (reż. Olga Grzelak, scen. Anna Oramus, Teatr Wybrzeże, Gdańsk). Jasna w zeszłym roku skończyła ASP w Krakowie, dlatego przewijają się też w naszej rozmowie wątki przyziemne, ale niezwykle ważne - dotyczące zarabiania, ubezpieczenia zdrowotnego, przyszłości artysty_artystki. A w tej naszej rozmowie o sztuce sporo jest spawania i pieczenia
Moją rozmówczynią jest Jasna Iwan – rzeźbiarka i rysowniczka. Absolwentka Krakowskiej ASP. Zajmuje ją praca badawcza i analiza wizualna. W swoich działaniach porusza tematy aktualne, niepoddane osobistym osądom. Materiałem, którym posługuję się najczęściej jest metal ukazany w relacji z naturalnymi, nietoksycznymi dla środowiska komponentami. Fundamentalnym momentem w realizacji jej projektów jest czas poświęcony na dogłębną i wielopłaszczyznową analizę.
W tej rozmowie wkładamy ręce głęboko w materię, ale wcześniej poświęcamy czas na dogłębną analizę. Jasna opowiada o swojej pracy rzeźbiarskiej i rysunkowej - o materiałach, które wykorzystuje najczęściej i dlaczego. Rozmawiamy o nietrwałości, rozpadzie i cykliczności jej prac. Mówimy też o pacy konserwatorskiej i o rzeźbie, którą Jasna wykonała niedawno na potrzeby scenografii spektaklu “Upiory” (reż. Olga Grzelak, scen. Anna Oramus, Teatr Wybrzeże, Gdańsk). Jasna w zeszłym roku skończyła ASP w Krakowie, dlatego przewijają się też w naszej rozmowie wątki przyziemne, ale niezwykle ważne - dotyczące zarabiania, ubezpieczenia zdrowotnego, przyszłości artysty_artystki. A w tej naszej rozmowie o sztuce sporo jest spawania i pieczenia
Adrian Nowak sztuki robi rozmowa #42
2022-03-27 18:00:00
Moim rozmówcą jest Adrian Nowak – harfista, solista, muzyk kameralny i orkiestrowy. Obecnie propaguje własną działalność artystyczną, koncertując z autorskim zbiorem miniatur na harfę „Memoria Mea”. Nader chętnie Współpracuje z polskimi i zagranicznymi kompozytorami dokonując prawykonań utworów solowych, kameralnych i orkiestrowych. Adrian jest współzałożycielem Krakowskiego Kwintetu Harfowego. Jest też doktorantem Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie.
Z Adrianem spotkaliśmy się przy okazji jednego z wydarzeń artystycznych w Krakowie, podczas których występował i opowiadał o swoim instrumencie, i właściwie zaraz następnego dnia umawialiśmy się już na rozmowę. Adrian mówi o tym jak zaczęła się jego droga harfisty i o tym co myślał o swojej przyszłej pracy i karierze jeszcze na studiach. Z naszej rozmowy wyłania się obraz instrumenty zaskakującego i wszechstronnego, który zdecydowanie nie pasuje do stereotypów jakie o harfie krążą. Rozmawiamy o tym jak harfa odnajduje się na scenach solowej i kameralnej, co robi w teatrze, a co w performansie. Dużo w naszej rozmowie jest wątków "technicznych", ale mam nadzieję, że zafascynują Was równie bardzo, jak zafascynowały mnie. Będzie też kącik muzyczny, na naszym podcastowym dansingu DJ-em będzie oczywiście Adrian. A żeby już ostatecznie was zachęcić do słuchania, to z rozmowy dowiecie co wspólnego harfa ma z bananem
Moim rozmówcą jest Adrian Nowak – harfista, solista, muzyk kameralny i orkiestrowy. Obecnie propaguje własną działalność artystyczną, koncertując z autorskim zbiorem miniatur na harfę „Memoria Mea”. Nader chętnie Współpracuje z polskimi i zagranicznymi kompozytorami dokonując prawykonań utworów solowych, kameralnych i orkiestrowych. Adrian jest współzałożycielem Krakowskiego Kwintetu Harfowego. Jest też doktorantem Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie.
Z Adrianem spotkaliśmy się przy okazji jednego z wydarzeń artystycznych w Krakowie, podczas których występował i opowiadał o swoim instrumencie, i właściwie zaraz następnego dnia umawialiśmy się już na rozmowę. Adrian mówi o tym jak zaczęła się jego droga harfisty i o tym co myślał o swojej przyszłej pracy i karierze jeszcze na studiach. Z naszej rozmowy wyłania się obraz instrumenty zaskakującego i wszechstronnego, który zdecydowanie nie pasuje do stereotypów jakie o harfie krążą. Rozmawiamy o tym jak harfa odnajduje się na scenach solowej i kameralnej, co robi w teatrze, a co w performansie. Dużo w naszej rozmowie jest wątków "technicznych", ale mam nadzieję, że zafascynują Was równie bardzo, jak zafascynowały mnie. Będzie też kącik muzyczny, na naszym podcastowym dansingu DJ-em będzie oczywiście Adrian. A żeby już ostatecznie was zachęcić do słuchania, to z rozmowy dowiecie co wspólnego harfa ma z bananem
Ilona Wiśniewska sztuki robi rozmowa #41
2022-03-03 18:00:00
Moją rozmówczynią jest Ilona Wiśniewska – reporterka i fotografka. Autorka książek Białe. Zimna wyspa Spitsbergen , Hen. Na północy Norwegii oraz Lud. Z grenlandzkiej wyspy , a także książki dla młodzieży Przyjaciel Północy . Ilona pisze również artykuły i reportaże m.in. dla Dwutygodnika, Polityki i Dużego Formatu. Od lat już mieszka na dalekiej północy i o tej dalekiej północy snuje opowieść.
Z Iloną rozmawiamy o zapisywaniu głosów (w których zaklęty jest czas :)). Ilona opowiada o wyprowadzce na daleką północ i o tym, dlaczego zaczęła pisać o niej reportaże. Mówi również o tym jak podejmuje decyzje, w którym miejscu zacząć opowieść i gdzie postawić kropkę. Dyskutujemy o odpowiedzialności w pracy reportera_rki, o szacunku do tych, o których się pisze i o empatii. Rozmawiamy o świecie, w którym warunki dyktuje natura. Dyskutujemy również o fotografii oraz o najnowszej książce Ilony Przyjaciel Północy, która jest jej debiutem w nowym dla niej gatunku. Mówimy też o językach, m.in. o języku norweskim, w którym czasowników nie odmienia się przez osoby ;)
Instagram: www.instagram.com/sztukirobi
Facebook: www.facebook.com/sztukirobi
Poprzednie rozmowy dostępne do słuchania m.in. na Spotify, Google Podcast i Apple Podcast.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Yolk (Kraków) / Tromsø (Norwegia)
Moją rozmówczynią jest Ilona Wiśniewska – reporterka i fotografka. Autorka książek Białe. Zimna wyspa Spitsbergen, Hen. Na północy Norwegii oraz Lud. Z grenlandzkiej wyspy, a także książki dla młodzieży Przyjaciel Północy. Ilona pisze również artykuły i reportaże m.in. dla Dwutygodnika, Polityki i Dużego Formatu. Od lat już mieszka na dalekiej północy i o tej dalekiej północy snuje opowieść.
Z Iloną rozmawiamy o zapisywaniu głosów (w których zaklęty jest czas :)). Ilona opowiada o wyprowadzce na daleką północ i o tym, dlaczego zaczęła pisać o niej reportaże. Mówi również o tym jak podejmuje decyzje, w którym miejscu zacząć opowieść i gdzie postawić kropkę. Dyskutujemy o odpowiedzialności w pracy reportera_rki, o szacunku do tych, o których się pisze i o empatii. Rozmawiamy o świecie, w którym warunki dyktuje natura. Dyskutujemy również o fotografii oraz o najnowszej książce Ilony Przyjaciel Północy, która jest jej debiutem w nowym dla niej gatunku. Mówimy też o językach, m.in. o języku norweskim, w którym czasowników nie odmienia się przez osoby ;)
Instagram: www.instagram.com/sztukirobi
Facebook: www.facebook.com/sztukirobi
Poprzednie rozmowy dostępne do słuchania m.in. na Spotify, Google Podcast i Apple Podcast.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Yolk (Kraków) / Tromsø (Norwegia)
Kaśka Sochacka sztuki robi rozmowa #40
2022-02-12 12:30:26
Moją rozmówczynią jest Kaśka Sochacka – wokalistka, autorka tekstów i kompozytorka. Kaśka ma na swoim twórczym koncie dwa albumy: „Ciche dni” oraz „Ministory”. Drugi miał swoją premierę w listopadzie ubiegłego roku.
Z Kaśką rozmawiamy o jej twórczości, z którą ja mam bardzo osobistą relację, do czego przyznaję się już na samym początku.
Moją rozmówczynią jest Kaśka Sochacka – wokalistka, autorka tekstów i kompozytorka. Kaśka ma na swoim twórczym koncie dwa albumy: „Ciche dni” oraz „Ministory”. Drugi miał swoją premierę w listopadzie ubiegłego roku.
Z Kaśką rozmawiamy o jej twórczości, z którą ja mam bardzo osobistą relację, do czego przyznaję się już na samym początku.
Dominika Feiglewicz sztuki robi rozmowa #39
2022-01-28 18:00:00
Moją rozmówczynią jest Dominika Feiglewicz – aktorka oraz koordynatorka dostępności w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie, założycielka i prezeska Fundacji Migawka, działającej na rzecz włączania osób niesłyszących i niedosłyszących do aktywnego tworzenia sztuki. Zdobywczyni nagrody Tukan Dziennikarzy oraz nagrody Specjalnej Stowarzyszenia Autorów ZAiKS na 41. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, na którym to PPA, wykonała aktorską interpretację piosenek w polskim języku migowym (PJM).
Z Dominiką rozmawiamy o osobach słabosłyszących i niesłyszących i ich udziale w tworzeniu sztuki szczególnie oraz uczestnictwie w kulturze, w ogóle. Dominika opowiada o tym co doprowadziło ją do tego, że w 2019 inicjuje powstanie Fundacji Migawka, mówi o pięknych, twórczych spotkaniach i o pracy z niepełnosprawnymi nad tworzeniem teatru. Mówimy o barierach i przeszkodach, ale również o tym, że często naprawdę niewiele potrzeba, żeby się ich pozbyć i wspólnie tworzyć sztukę. Rozmawiamy o polskim języku migowym (PJM) i o tym, że PJM, to nie jest to samo co język polski. Dominika opowiada również o swojej pracy koordynatorki dostępności w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie i o tym jakie działania może podejmować instytucja (tutaj teatr, mieszczący się w zabytkowym budynku), aby wszyscy - pełnosprawni i osoby z niepełnosprawnościami, mogli uczestniczyć w kulturze. Jest w tej rozmowie dużo optymizmy i siły do działania.
Instagram: www.instagram.com/sztukirobi
Facebook: www.facebook.com/sztukirobi
Poprzednie rozmowy dostępne do słuchania m.in. na Spotify, Google Podcast i Apple Podcast.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Yolk (Kraków)
Moją rozmówczynią jest Dominika Feiglewicz – aktorka oraz koordynatorka dostępności w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie, założycielka i prezeska Fundacji Migawka, działającej na rzecz włączania osób niesłyszących i niedosłyszących do aktywnego tworzenia sztuki. Zdobywczyni nagrody Tukan Dziennikarzy oraz nagrody Specjalnej Stowarzyszenia Autorów ZAiKS na 41. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, na którym to PPA, wykonała aktorską interpretację piosenek w polskim języku migowym (PJM).
Z Dominiką rozmawiamy o osobach słabosłyszących i niesłyszących i ich udziale w tworzeniu sztuki szczególnie oraz uczestnictwie w kulturze, w ogóle. Dominika opowiada o tym co doprowadziło ją do tego, że w 2019 inicjuje powstanie Fundacji Migawka, mówi o pięknych, twórczych spotkaniach i o pracy z niepełnosprawnymi nad tworzeniem teatru. Mówimy o barierach i przeszkodach, ale również o tym, że często naprawdę niewiele potrzeba, żeby się ich pozbyć i wspólnie tworzyć sztukę. Rozmawiamy o polskim języku migowym (PJM) i o tym, że PJM, to nie jest to samo co język polski. Dominika opowiada również o swojej pracy koordynatorki dostępności w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie i o tym jakie działania może podejmować instytucja (tutaj teatr, mieszczący się w zabytkowym budynku), aby wszyscy - pełnosprawni i osoby z niepełnosprawnościami, mogli uczestniczyć w kulturze. Jest w tej rozmowie dużo optymizmy i siły do działania.
Instagram: www.instagram.com/sztukirobi
Facebook: www.facebook.com/sztukirobi
Poprzednie rozmowy dostępne do słuchania m.in. na Spotify, Google Podcast i Apple Podcast.
sztuki robi by Ola Kuzemko
nagranie: Yolk (Kraków)