EPALE On-Air

Jesteśmy ogólnoeuropejską wielojęzyczną platformą internetową skierowaną do specjalistów w obszarze uczenia się dorosłych, m.in. szkoleniowców, edukatorów, decydentów, andragogów, pracowników/wolontariuszy organizacji pozarządowych z obszaru edukacji dorosłych.

Kategorie:
Edukacja

Odcinki od najnowszych:

Podcast EPALE: Czy dorośli Polacy uczą się? - Julita Pieńkosz i Katarzyna Piotrowska #37
2024-03-06 11:16:54

Kilka słów o tym jak można badać uczenie się dorosłych i co z tym badań wynika. Nie każdy z nas ma równą szansę na podejmowanie nauki w dorosłości. Osoby młodsze, lepiej wykształcone i aktywne zawodowo uczestniczą w różnych formach edukacji znacznie częściej niż starsi, słabiej wykształceni i niepracujący. To, czy decydujemy się kontynuować zdobywanie wiedzy i rozwijanie umiejętności w dorosłym życiu, zależy również od naszych przeszłych doświadczeń, wzorców nabytych w szkole i w rodzinie, a przede wszystkim od naszej postawy wobec uczenia się. W tym odcinku podcastu: - Przyjrzymy się bliżej uwarunkowaniom podejmowania przez dorosłych edukacji. - Opowiemy też o tym, jak w ogóle definiuje się zjawisko uczenia się w dorosłości, dlaczego jest ono obecnie ważnym zagadnieniem i co sprawia, że warto je badać. - Zwrócimy również uwagę na czynniki, jakie należy brać pod uwagę projektując w tym obszarze badania sondażowe i analizując ich wyniki, porozmawiamy o trudnościach i wyzwaniach, przed którymi stają badacze planujący i realizujący badania nad edukacją osób dorosłych. - Porozmawiamy także o tym, dlaczego tak trudno jest jednoznacznie określić, jak duża część dorosłych Polaków faktycznie się uczy. Naszymi gośćmi w tym odcinku są ekspertki z Instytutu Badań Edukacyjnych, dr Julita Pieńkosz i dr Katarzyna Piotrowska. Julita Pieńkosz - doktor socjologii, ekspertka ds. Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji i adiunkt w Instytucie Badań Edukacyjnych. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół szeroko pojętej problematyki edukacji, w szczególności strukturalnych uwarunkowań uczenia się w dorosłości. W swojej pracy zawodowej wykorzystuje ilościowe i jakościowe metody gromadzenia danych, analizy statystyczne, w szczególności zaś wyobraźnię socjologiczną. Katarzyna Piotrowska – doktor psychologii, ekspertka w Instytucie Badań Edukacyjnym, nauczyciel akademicki w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie oraz redaktor statystyczny w czasopiśmie „Polish Sociological Review”. W pracy zawodowej zajmuje się przede wszystkim metodologią badań ilościowych, statystką, a jej zainteresowania naukowe skupiają się na edukacji osób dorosłych oraz procesach poznawczych, w szczególności myśleniu kontrfaktycznym.
Kilka słów o tym jak można badać uczenie się dorosłych i co z tym badań wynika. Nie każdy z nas ma równą szansę na podejmowanie nauki w dorosłości. Osoby młodsze, lepiej wykształcone i aktywne zawodowo uczestniczą w różnych formach edukacji znacznie częściej niż starsi, słabiej wykształceni i niepracujący. To, czy decydujemy się kontynuować zdobywanie wiedzy i rozwijanie umiejętności w dorosłym życiu, zależy również od naszych przeszłych doświadczeń, wzorców nabytych w szkole i w rodzinie, a przede wszystkim od naszej postawy wobec uczenia się. W tym odcinku podcastu: - Przyjrzymy się bliżej uwarunkowaniom podejmowania przez dorosłych edukacji. - Opowiemy też o tym, jak w ogóle definiuje się zjawisko uczenia się w dorosłości, dlaczego jest ono obecnie ważnym zagadnieniem i co sprawia, że warto je badać. - Zwrócimy również uwagę na czynniki, jakie należy brać pod uwagę projektując w tym obszarze badania sondażowe i analizując ich wyniki, porozmawiamy o trudnościach i wyzwaniach, przed którymi stają badacze planujący i realizujący badania nad edukacją osób dorosłych. - Porozmawiamy także o tym, dlaczego tak trudno jest jednoznacznie określić, jak duża część dorosłych Polaków faktycznie się uczy. Naszymi gośćmi w tym odcinku są ekspertki z Instytutu Badań Edukacyjnych, dr Julita Pieńkosz i dr Katarzyna Piotrowska. Julita Pieńkosz - doktor socjologii, ekspertka ds. Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji i adiunkt w Instytucie Badań Edukacyjnych. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół szeroko pojętej problematyki edukacji, w szczególności strukturalnych uwarunkowań uczenia się w dorosłości. W swojej pracy zawodowej wykorzystuje ilościowe i jakościowe metody gromadzenia danych, analizy statystyczne, w szczególności zaś wyobraźnię socjologiczną. Katarzyna Piotrowska – doktor psychologii, ekspertka w Instytucie Badań Edukacyjnym, nauczyciel akademicki w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie oraz redaktor statystyczny w czasopiśmie „Polish Sociological Review”. W pracy zawodowej zajmuje się przede wszystkim metodologią badań ilościowych, statystką, a jej zainteresowania naukowe skupiają się na edukacji osób dorosłych oraz procesach poznawczych, w szczególności myśleniu kontrfaktycznym.

Podcast EPALE: Uczmy się razem! - M. Schmeichel-Zarzeczna i M. Makowska #36
2024-02-07 07:32:16

Learning Circles, znane również jako "kluby wiedzy", to metoda wspólnego uczenia się. Polega na zebraniu grupy osób, które spotykają się, aby uczyć się czegoś nowego i dzielić się wiedzą pod kierunkiem moderatora. Spotkania odbywają się zwykle w miejscach publicznych, takich jak biblioteki lub parki, lub online. Moderatorzy niekoniecznie posiadają specjalistyczną wiedzę na dany temat, ale służą jako przewodnicy, którzy kierują uczestników do zasobów edukacyjnych. Uczestnicy często korzystają z bezpłatnych kursów i zasobów online, które umożliwiają zdobycie wiedzy z bardzo różnych tematów, od eksponatów muzealnych po cyfrową edycję zdjęć czy ćwiczenia uważności. Learning circles zyskały popularność od czasu ich powstania w 2015 roku w Chicago, a dziś są organizowane na całym świecie, w tym w polskich bibliotekach dzięki inicjatywie Fundacji Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego i Peer 2 Peer University. Z podcastu dowiesz się: Jak działają kluby wiedzy?Gdzie w Polsce odbywają się spotkania kluby wiedzy?Dlaczego warto spróbować takiej formy uczenia się i jak zorganizować cały proces?Na czym polega rola moderatora Klubu Wiedzy? Jeśli chcesz zorganizować Klub wiedzy w swojej bibliotece wejdź na stronę: https://klubywiedzy.frsi.org.pl/ Monika Schmeichel-Zarzeczna – Trenerka, edukatorka, koordynatorka projektów. Obecnie Training Program Manager w Sektorze 3.0, koordynatorka projektów w FRSI i współwłaścicielka marki szkoleniowej Dobrze w Kulturze. Zajmuje się projektowaniem procesów edukacyjnych i wdrażaniem technologii w działaniach organizacji i instytucji. Pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia LABiB, Stypendystka Ministra KiDN 2020 w kategorii zarządzanie kulturą i wspieranie rozwoju kadr kultury. Trzykrotnie wyróżniona przez SPROUC miejscem na liście 100 osób, które w szczególny sposób przyczyniły się do rozwoju kompetencji cyfrowych Polaków. Małgorzata Makowska - Podobno po iberystyce robi się same ciekawe rzeczy, choć rzadko związane z wykształceniem – ja od ponad 20 lat zarządzam projektami edukacyjnymi w organizacjach pozarządowych. Obecnie koordynuję projekty wspierające społeczność ukraińską w Polsce w integracji i dostępie do edukacji a także wspieram biblioteki we wdrażaniu klubów wiedzy w bibliotekach. Współpracuję z międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi wspierającymi uchodźców. Zarządzanie projektami to moja specjalność, poza tym szkolę, piszę projekty, opracowuję procedury niezbędne przy wdrażaniu projektów i materiały szkoleniowe.
Learning Circles, znane również jako "kluby wiedzy", to metoda wspólnego uczenia się. Polega na zebraniu grupy osób, które spotykają się, aby uczyć się czegoś nowego i dzielić się wiedzą pod kierunkiem moderatora. Spotkania odbywają się zwykle w miejscach publicznych, takich jak biblioteki lub parki, lub online. Moderatorzy niekoniecznie posiadają specjalistyczną wiedzę na dany temat, ale służą jako przewodnicy, którzy kierują uczestników do zasobów edukacyjnych. Uczestnicy często korzystają z bezpłatnych kursów i zasobów online, które umożliwiają zdobycie wiedzy z bardzo różnych tematów, od eksponatów muzealnych po cyfrową edycję zdjęć czy ćwiczenia uważności. Learning circles zyskały popularność od czasu ich powstania w 2015 roku w Chicago, a dziś są organizowane na całym świecie, w tym w polskich bibliotekach dzięki inicjatywie Fundacji Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego i Peer 2 Peer University. Z podcastu dowiesz się: Jak działają kluby wiedzy?Gdzie w Polsce odbywają się spotkania kluby wiedzy?Dlaczego warto spróbować takiej formy uczenia się i jak zorganizować cały proces?Na czym polega rola moderatora Klubu Wiedzy? Jeśli chcesz zorganizować Klub wiedzy w swojej bibliotece wejdź na stronę: https://klubywiedzy.frsi.org.pl/ Monika Schmeichel-Zarzeczna – Trenerka, edukatorka, koordynatorka projektów. Obecnie Training Program Manager w Sektorze 3.0, koordynatorka projektów w FRSI i współwłaścicielka marki szkoleniowej Dobrze w Kulturze. Zajmuje się projektowaniem procesów edukacyjnych i wdrażaniem technologii w działaniach organizacji i instytucji. Pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia LABiB, Stypendystka Ministra KiDN 2020 w kategorii zarządzanie kulturą i wspieranie rozwoju kadr kultury. Trzykrotnie wyróżniona przez SPROUC miejscem na liście 100 osób, które w szczególny sposób przyczyniły się do rozwoju kompetencji cyfrowych Polaków. Małgorzata Makowska - Podobno po iberystyce robi się same ciekawe rzeczy, choć rzadko związane z wykształceniem – ja od ponad 20 lat zarządzam projektami edukacyjnymi w organizacjach pozarządowych. Obecnie koordynuję projekty wspierające społeczność ukraińską w Polsce w integracji i dostępie do edukacji a także wspieram biblioteki we wdrażaniu klubów wiedzy w bibliotekach. Współpracuję z międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi wspierającymi uchodźców. Zarządzanie projektami to moja specjalność, poza tym szkolę, piszę projekty, opracowuję procedury niezbędne przy wdrażaniu projektów i materiały szkoleniowe.

Podcast EPALE: Biblioteka wielokulturowa - M. Schmeichel-Zarzeczna i J. Woźniakiewicz #35
2024-01-03 07:00:09

Biblioteka wielokulturowa to miejsce, które przyczynia się do budowy społeczeństwa opartego na szacunku, zrozumieniu i otwartości na różnice kulturowe. Zapewnia ona dostęp do różnorodnych perspektyw, wspierając jednocześnie rozwój tożsamości kulturowej i promując wartości dialogu międzykulturowego. Dostępność różnorodnych zasobów kulturowych w bibliotece może przyczynić się do rozwoju tolerancji i współpracy między różnymi grupami społecznymi. Kiedy ludzie mają dostęp do informacji na temat różnych kultur, łatwiej im zrozumieć i akceptować odmienności. Dodatkowo takie biblioteki pełnią ważną rolę w integracji społeczności imigranckich, dostarczając im zasoby w ich ojczystych językach oraz umożliwiając zachowanie i dzielenie się własną kulturą. Z podcastu dowiesz się między innymi: -    czym jest biblioteka wielokulturowa? -    jakiego rodzaju działania można podjąć aby wspierać osoby z różnych kultur w Twojej społeczności lokalnej? -    jakie umiejętności i zasoby są potrzebne do tworzenia biblioteki wielokulturowej? Monika Schmeichel-Zarzeczna – Trenerka, edukatorka, koordynatorka projektów. Obecnie Training Program Manager w Sektorze 3.0, koordynatorka projektów w FRSI i współwłaścicielka marki szkoleniowej Dobrze w Kulturze. Zajmuje się projektowaniem procesów edukacyjnych i wdrażaniem technologii w działaniach organizacji i instytucji. Pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia LABiB, Stypendystka Ministra KiDN 2020 w kategorii zarządzanie kulturą i wspieranie rozwoju kadr kultury. Trzykrotnie wyróżniona przez SPROUC miejscem na liście 100 osób, które w szczególny sposób przyczyniły się do rozwoju kompetencji cyfrowych Polaków. Jerzy Woźniakiewicz - Dyrektor Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Krakowie. Ukończył studia z zakresu zarządzania w kulturze, a także bezpieczeństwa publicznego i zarządzania kryzysowego oraz politologii. Od 2007 roku pracuje w WBP w Krakowie, początkowo jako specjalista ds. PR. Od 2011 roku kieruje Wojewódzką Biblioteką Publiczną w Krakowie. W tym czasie instytucja ta otworzyła nowoczesną Artetekę i stale poszerza swoje usługi i ofertę dla mieszkańców Krakowa i Małopolski . Jako pierwsza w Polsce rozpoczęła wypożyczanie czytników e-booków i jako jedna z pierwszych w naszym kraju, umożliwiła odbiór zamówionych książek całodobowo – z nowoczesnego książkomatu. Jest wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich i przewodniczącym Zarządu Okręgu Małopolskiego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Jest również ekspertem i trenerem Stowarzyszenia LABIB. Oddaje się także działalności szkoleniowej. Prowadzi m.in. warsztaty dotyczące bezpieczeństwa antyterrorystycznego instytucji kultury. Szkoli także w tematach związanych z zarządzaniem instytucjami kultury, takich jak np. kontrola zarządcza i zarządzanie ryzykiem, czy ocena pracownicza. Lubi prowadzić warsztaty z rzecznictwa dla bibliotek oraz wykorzystania nowoczesnych narzędzi w promocji czytelnictwa (m.in. tworzenie podcastów). Jest ratownikiem i instruktorem pierwszej pomocy. Interesuje się nowymi technologiami, zwłaszcza w zastosowaniach bibliotecznych oraz historią. W wolnych chwilach fotografuje, realizuje materiały wideo, podcasty. Uprawia strzelectwo sportowe. Lubi jeździć na rowerze i często porusza się nim po mieście. Również prywatnie interesuje się zagadnieniami związanymi z bezpieczeństwem publicznym, zarządzaniem kryzysowym oraz ratownictwem.
Biblioteka wielokulturowa to miejsce, które przyczynia się do budowy społeczeństwa opartego na szacunku, zrozumieniu i otwartości na różnice kulturowe. Zapewnia ona dostęp do różnorodnych perspektyw, wspierając jednocześnie rozwój tożsamości kulturowej i promując wartości dialogu międzykulturowego. Dostępność różnorodnych zasobów kulturowych w bibliotece może przyczynić się do rozwoju tolerancji i współpracy między różnymi grupami społecznymi. Kiedy ludzie mają dostęp do informacji na temat różnych kultur, łatwiej im zrozumieć i akceptować odmienności. Dodatkowo takie biblioteki pełnią ważną rolę w integracji społeczności imigranckich, dostarczając im zasoby w ich ojczystych językach oraz umożliwiając zachowanie i dzielenie się własną kulturą. Z podcastu dowiesz się między innymi: -    czym jest biblioteka wielokulturowa? -    jakiego rodzaju działania można podjąć aby wspierać osoby z różnych kultur w Twojej społeczności lokalnej? -    jakie umiejętności i zasoby są potrzebne do tworzenia biblioteki wielokulturowej? Monika Schmeichel-Zarzeczna – Trenerka, edukatorka, koordynatorka projektów. Obecnie Training Program Manager w Sektorze 3.0, koordynatorka projektów w FRSI i współwłaścicielka marki szkoleniowej Dobrze w Kulturze. Zajmuje się projektowaniem procesów edukacyjnych i wdrażaniem technologii w działaniach organizacji i instytucji. Pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia LABiB, Stypendystka Ministra KiDN 2020 w kategorii zarządzanie kulturą i wspieranie rozwoju kadr kultury. Trzykrotnie wyróżniona przez SPROUC miejscem na liście 100 osób, które w szczególny sposób przyczyniły się do rozwoju kompetencji cyfrowych Polaków. Jerzy Woźniakiewicz - Dyrektor Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Krakowie. Ukończył studia z zakresu zarządzania w kulturze, a także bezpieczeństwa publicznego i zarządzania kryzysowego oraz politologii. Od 2007 roku pracuje w WBP w Krakowie, początkowo jako specjalista ds. PR. Od 2011 roku kieruje Wojewódzką Biblioteką Publiczną w Krakowie. W tym czasie instytucja ta otworzyła nowoczesną Artetekę i stale poszerza swoje usługi i ofertę dla mieszkańców Krakowa i Małopolski . Jako pierwsza w Polsce rozpoczęła wypożyczanie czytników e-booków i jako jedna z pierwszych w naszym kraju, umożliwiła odbiór zamówionych książek całodobowo – z nowoczesnego książkomatu. Jest wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich i przewodniczącym Zarządu Okręgu Małopolskiego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Jest również ekspertem i trenerem Stowarzyszenia LABIB. Oddaje się także działalności szkoleniowej. Prowadzi m.in. warsztaty dotyczące bezpieczeństwa antyterrorystycznego instytucji kultury. Szkoli także w tematach związanych z zarządzaniem instytucjami kultury, takich jak np. kontrola zarządcza i zarządzanie ryzykiem, czy ocena pracownicza. Lubi prowadzić warsztaty z rzecznictwa dla bibliotek oraz wykorzystania nowoczesnych narzędzi w promocji czytelnictwa (m.in. tworzenie podcastów). Jest ratownikiem i instruktorem pierwszej pomocy. Interesuje się nowymi technologiami, zwłaszcza w zastosowaniach bibliotecznych oraz historią. W wolnych chwilach fotografuje, realizuje materiały wideo, podcasty. Uprawia strzelectwo sportowe. Lubi jeździć na rowerze i często porusza się nim po mieście. Również prywatnie interesuje się zagadnieniami związanymi z bezpieczeństwem publicznym, zarządzaniem kryzysowym oraz ratownictwem.

Podcast EPALE: O sztucznej inteligencji w bibliotekach - M. Schmeichel-Zarzeczna i K. Baranowski #34
2023-12-06 08:00:17

Wprowadzenie sztucznej inteligencji do bibliotek może przyczynić się do transformacji tradycyjnego modelu bibliotecznego. Automatyzacja procesów, personalizacja doświadczeń czytelniczych i wykorzystanie danych to tylko niektóre z aspektów, które mogą uczynić biblioteki bardziej dostępnymi, efektywnymi i nowoczesnymi. Jednakże, wraz z korzyściami pojawiają się również wyzwania związane z ochroną prywatności, etyką i zapewnieniem uczciwego dostępu do informacji. W związku z tym, wdrażanie technologii AI w bibliotekach powinno być oparte na zasadach transparentności, odpowiedzialności i szacunku dla użytkowników. Biblioteki są również dobrym miejscem do edukowania o AI, zarówno płynących z niej korzyściach jak i zagrożeniach. Z podcastu dowiesz się między innymi: Gdzie AI może przydać się w pracy bibliotekarskiej?Jak i gdzie zacząć korzystać z AI?Co warto wiedzieć, żeby komunikacja ze sztuczną inteligencją była skuteczna?Jaka jest rola biblioteki w szybko zmieniającym się świecie i edukacji społeczności w zakresie AI? Monika Schmeichel-Zarzeczna – Trenerka, edukatorka, koordynatorka projektów. Obecnie Training Program Manager w Sektorze 3.0, koordynatorka projektów w FRSI i współwłaścicielka marki szkoleniowej Dobrze w Kulturze. Zajmuje się projektowaniem procesów edukacyjnych i wdrażaniem technologii w działaniach organizacji i instytucji. Pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia LABiB, Stypendystka Ministra KiDN 2020 w kategorii zarządzanie kulturą i wspieranie rozwoju kadr kultury. Trzykrotnie wyróżniona przez SPROUC miejscem na liście 100 osób, które w szczególny sposób przyczyniły się do rozwoju kompetencji cyfrowych Polaków. Karol Baranowski - od czternastu lat pracuje na stanowisku bibliotekarza - nauczyciela w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej w Krakowie, a od dziewięciu lat na stanowisku bibliotekarza w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej, w agendzie Arteteka. Oprócz codziennej obsługi czytelników, prowadzi zajęcia dla seniorów, lekcje biblioteczne, warsztaty dla dzieci i młodzieży, organizuje gry miejskie i gry biblioteczne. Współorganizował, projektował i przeprowadził kilkadziesiąt gier miejskich (edukacyjnych, historycznych, literackich). Jest również współorganizatorem akcji “Odjazdowy Bibliotekarz” w Krakowie, od 2011 roku. Został Ogólnopolskim Bibliotekarzem Roku 2019 wybranym przez członków Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Szczególnym obszarem jego zawodowych zainteresowań są nowoczesne technologie. W codziennej pracy wykorzystuje narzędzia multimedialne oraz mobilne (tablety, smartfony, komputery, narzędzia VR) oraz technologię Wirtualnej Rzeczywistości, co zwiększa atrakcyjność oferty biblioteki. W roku 2019 został stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Stypendium na przedsięwzięcia związane z upowszechnianiem kultury oraz wybranej dziedziny stypendium: zarządzanie kulturą i wspieranie rozwoju kadr kultury. Jego projekt ministerialny polegał na przeprowadzeniu warsztatów z bibliotekarzami z regionu. W październiku i listopadzie 2016 roku łącznie ponad miesiąc przebywał w Etiopii, gdzie w ramach międzynarodowej pomocy rozwojowej szkolił etiopskich nauczycieli, dyrektorów oraz rodziców z podstaw zarządzania, organizacji i prowadzenia bibliotek szkolnych.
Wprowadzenie sztucznej inteligencji do bibliotek może przyczynić się do transformacji tradycyjnego modelu bibliotecznego. Automatyzacja procesów, personalizacja doświadczeń czytelniczych i wykorzystanie danych to tylko niektóre z aspektów, które mogą uczynić biblioteki bardziej dostępnymi, efektywnymi i nowoczesnymi. Jednakże, wraz z korzyściami pojawiają się również wyzwania związane z ochroną prywatności, etyką i zapewnieniem uczciwego dostępu do informacji. W związku z tym, wdrażanie technologii AI w bibliotekach powinno być oparte na zasadach transparentności, odpowiedzialności i szacunku dla użytkowników. Biblioteki są również dobrym miejscem do edukowania o AI, zarówno płynących z niej korzyściach jak i zagrożeniach. Z podcastu dowiesz się między innymi: Gdzie AI może przydać się w pracy bibliotekarskiej?Jak i gdzie zacząć korzystać z AI?Co warto wiedzieć, żeby komunikacja ze sztuczną inteligencją była skuteczna?Jaka jest rola biblioteki w szybko zmieniającym się świecie i edukacji społeczności w zakresie AI? Monika Schmeichel-Zarzeczna – Trenerka, edukatorka, koordynatorka projektów. Obecnie Training Program Manager w Sektorze 3.0, koordynatorka projektów w FRSI i współwłaścicielka marki szkoleniowej Dobrze w Kulturze. Zajmuje się projektowaniem procesów edukacyjnych i wdrażaniem technologii w działaniach organizacji i instytucji. Pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia LABiB, Stypendystka Ministra KiDN 2020 w kategorii zarządzanie kulturą i wspieranie rozwoju kadr kultury. Trzykrotnie wyróżniona przez SPROUC miejscem na liście 100 osób, które w szczególny sposób przyczyniły się do rozwoju kompetencji cyfrowych Polaków. Karol Baranowski - od czternastu lat pracuje na stanowisku bibliotekarza - nauczyciela w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej w Krakowie, a od dziewięciu lat na stanowisku bibliotekarza w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej, w agendzie Arteteka. Oprócz codziennej obsługi czytelników, prowadzi zajęcia dla seniorów, lekcje biblioteczne, warsztaty dla dzieci i młodzieży, organizuje gry miejskie i gry biblioteczne. Współorganizował, projektował i przeprowadził kilkadziesiąt gier miejskich (edukacyjnych, historycznych, literackich). Jest również współorganizatorem akcji “Odjazdowy Bibliotekarz” w Krakowie, od 2011 roku. Został Ogólnopolskim Bibliotekarzem Roku 2019 wybranym przez członków Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Szczególnym obszarem jego zawodowych zainteresowań są nowoczesne technologie. W codziennej pracy wykorzystuje narzędzia multimedialne oraz mobilne (tablety, smartfony, komputery, narzędzia VR) oraz technologię Wirtualnej Rzeczywistości, co zwiększa atrakcyjność oferty biblioteki. W roku 2019 został stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Stypendium na przedsięwzięcia związane z upowszechnianiem kultury oraz wybranej dziedziny stypendium: zarządzanie kulturą i wspieranie rozwoju kadr kultury. Jego projekt ministerialny polegał na przeprowadzeniu warsztatów z bibliotekarzami z regionu. W październiku i listopadzie 2016 roku łącznie ponad miesiąc przebywał w Etiopii, gdzie w ramach międzynarodowej pomocy rozwojowej szkolił etiopskich nauczycieli, dyrektorów oraz rodziców z podstaw zarządzania, organizacji i prowadzenia bibliotek szkolnych.

Podcast EPALE: Edukator w środowisku wielokulturowym - Krzysztof Jarymowicz #33
2023-11-08 10:20:25

Polska staje się coraz bardziej różnorodna i jako edukatorzy coraz częściej musimy brać to pod uwagę. Stajemy przed realnymi pytaniami o to, jak przekazywać wiedzę i umiejętności osobom, które nie posługują się językiem polskim, nie znają dobrze zasad funkcjonowania w naszym kraju, mają nieznane nam doświadczenia życiowe, ale są częścią naszego społeczeństwa i mają potencjał bardzo je wzbogacić, o ile stworzymy im odpowiednie szanse. Z podcastu dowiesz się m.in.: - jak wygląda świat oczami migranta - co to są umiejętności międzykulturowe i jak się ich uczyć - co wziąć pod uwagę projektując działania edukacyjne z udziałem migrantów Krzysztof Jarymowicz – prezes Fundacji dla Wolności, inicjator Etnoligi (projekt roku 2020 według UEFA) i innych programów (nie tylko) sportowych na rzecz równości i spójności społecznej. W 2021 wyróżniony nagrodą Fundacji POLCUL za wieloletnią działalność wspierającą uchodźców oraz integrację środowisk wykluczonych. Ambasador EPALE.
Polska staje się coraz bardziej różnorodna i jako edukatorzy coraz częściej musimy brać to pod uwagę. Stajemy przed realnymi pytaniami o to, jak przekazywać wiedzę i umiejętności osobom, które nie posługują się językiem polskim, nie znają dobrze zasad funkcjonowania w naszym kraju, mają nieznane nam doświadczenia życiowe, ale są częścią naszego społeczeństwa i mają potencjał bardzo je wzbogacić, o ile stworzymy im odpowiednie szanse. Z podcastu dowiesz się m.in.: - jak wygląda świat oczami migranta - co to są umiejętności międzykulturowe i jak się ich uczyć - co wziąć pod uwagę projektując działania edukacyjne z udziałem migrantów Krzysztof Jarymowicz – prezes Fundacji dla Wolności, inicjator Etnoligi (projekt roku 2020 według UEFA) i innych programów (nie tylko) sportowych na rzecz równości i spójności społecznej. W 2021 wyróżniony nagrodą Fundacji POLCUL za wieloletnią działalność wspierającą uchodźców oraz integrację środowisk wykluczonych. Ambasador EPALE.

Podcast EPALE: Animacja i edukacja społeczna - Maciej Bielawski #32
2023-10-12 09:21:40

W tym podcaście, Maciej Bielawski, ambasador EPALE, przedstawia świat animacji i edukacji społecznej, wskazując proces, działania, interakcje pomiędzy animatorem/edukatorem a wpieraną przez niego społecznością lokalną. Krok po kroku opowiada, jak taki proces powinien wyglądać, jakie fazy możemy w nim wyróżnić, użycie jakich narzędzi i metod pozwoli nam doprowadzić do zmiany społecznej. Jest to praktyczny przewodnik, swojego rodzaju mapa drogowa dla animatorów społecznych, aby potrafili zaplanować proces wsparcia, zarządzać procesem grupowym, włączać, angażować i mobilizować ludzi do działania, tworzyć warunki do tworzenia społeczności uczącej się. Maciej Bielawski - ekspert w obszarze włączenia społecznego oraz ekonomii społecznej. Wiceprezes Stowarzyszenia ESWIP, które od 25 lat wspiera aktywność społeczną i obywatelską. Jeden z inicjatorów utworzenia pierwszego w Polsce Forum Animatorów Społecznych. Animator wielu inicjatyw, rozwiązań, partnerstw lokalnych. Członek grup roboczych tworzących polityki publiczne i planujących wykorzystanie funduszy europejskich w obszarze włączenia społecznego. Ambasador EPALE.
W tym podcaście, Maciej Bielawski, ambasador EPALE, przedstawia świat animacji i edukacji społecznej, wskazując proces, działania, interakcje pomiędzy animatorem/edukatorem a wpieraną przez niego społecznością lokalną. Krok po kroku opowiada, jak taki proces powinien wyglądać, jakie fazy możemy w nim wyróżnić, użycie jakich narzędzi i metod pozwoli nam doprowadzić do zmiany społecznej. Jest to praktyczny przewodnik, swojego rodzaju mapa drogowa dla animatorów społecznych, aby potrafili zaplanować proces wsparcia, zarządzać procesem grupowym, włączać, angażować i mobilizować ludzi do działania, tworzyć warunki do tworzenia społeczności uczącej się. Maciej Bielawski - ekspert w obszarze włączenia społecznego oraz ekonomii społecznej. Wiceprezes Stowarzyszenia ESWIP, które od 25 lat wspiera aktywność społeczną i obywatelską. Jeden z inicjatorów utworzenia pierwszego w Polsce Forum Animatorów Społecznych. Animator wielu inicjatyw, rozwiązań, partnerstw lokalnych. Członek grup roboczych tworzących polityki publiczne i planujących wykorzystanie funduszy europejskich w obszarze włączenia społecznego. Ambasador EPALE.

Potężna moc pytań – Sławomir Łais #30
2023-09-06 10:33:01

Pytania mogą zmienić słabe szkolenie w angażujący proces rozwojowy. Czy są pytania, które mogą uczynić szkolenie efektywniejszym i angażującym? Jakie pytania są niezbędne w projektowaniu szkoleń? Dlaczego ich nie zadajemy? Edukatorzy dysponują coraz lepszymi środkami technicznymi, które pozwalają na uczenie na setki różnych sposobów. Jednak kluczowe jest takie zaprojektowanie szkolenia, by było angażujące, efektywne i skutecznie osiągało wyznaczone cele. A to wymaga zadania wielu pytań. Niektóre pytania mają szczególną wartość, a odpowiedzi na nie mogą znacząco zmieniać kształt szkolenia. W tym podcaście, Sławomir Łais, ambasador EPALE, proponuje kilka kluczowych pytań, które warto zadać w procesie projektowania szkolenia lub procesu rozwojowego, by uczynić go zorientowanym na zmianę i angażującym. Postara się również zainspirować do kreatywnego używania pytań w samych szkoleniach. W trakcie podkastu wymieniane są książki Cathy Moore „MapIt – the Hands-on Guide to Strategic Training Design” oraz braci Heath „Pstryk – jak zmienać, żeby zmienić?”. Czy jesteście gotowi na pytania?
Pytania mogą zmienić słabe szkolenie w angażujący proces rozwojowy. Czy są pytania, które mogą uczynić szkolenie efektywniejszym i angażującym? Jakie pytania są niezbędne w projektowaniu szkoleń? Dlaczego ich nie zadajemy? Edukatorzy dysponują coraz lepszymi środkami technicznymi, które pozwalają na uczenie na setki różnych sposobów. Jednak kluczowe jest takie zaprojektowanie szkolenia, by było angażujące, efektywne i skutecznie osiągało wyznaczone cele. A to wymaga zadania wielu pytań. Niektóre pytania mają szczególną wartość, a odpowiedzi na nie mogą znacząco zmieniać kształt szkolenia. W tym podcaście, Sławomir Łais, ambasador EPALE, proponuje kilka kluczowych pytań, które warto zadać w procesie projektowania szkolenia lub procesu rozwojowego, by uczynić go zorientowanym na zmianę i angażującym. Postara się również zainspirować do kreatywnego używania pytań w samych szkoleniach. W trakcie podkastu wymieniane są książki Cathy Moore „MapIt – the Hands-on Guide to Strategic Training Design” oraz braci Heath „Pstryk – jak zmienać, żeby zmienić?”. Czy jesteście gotowi na pytania?

Przepis na dobrą innowację społeczną - Nina Woderska i Goście #31
2023-09-06 10:25:19

Innowacja społeczna to nowatorskie działanie, którego głównym i zamierzonym skutkiem jest zaspokajanie prawdziwej potrzeby społecznej lub walka z realnym problemem. Chcąc podjąć się realizacji innowacji, wpierw warto zastanowić się i przygotować do tego, by była ona właśnie taka, jak w definicji powyżej: posiadające nowatorskie elementy, będąca stworzona w odpowiedzi na realny problem i wyzwanie społeczne. Warto posłuchać doświadczonych innowatorów, którzy mają już doświadczania i wiele przemyśleń, którymi chcą się dzielić z innymi. W podcaście EPALE znajdziesz odpowiedzi na poniższe pytania: • Jaki jest klucz do stworzenia innowacji społecznej? • W jaki sposób poznać tą prawdziwą potrzebę społeczną – czyli o sile diagnozy. • Czym powinna się charakteryzować i z jakich elementów składać innowacja społeczna? • Jakie wyzwania czekają debiutujących innowatorów? • Czy na innowacjach społecznych da się zarobić? • Jak zadbać o to, by innowacja nie zakończyła się wraz z zakończeniem finansowania projektu innowacji? Na te i inne pytania związane z innowacjami odpowiedzi udzielili społecznicy, założyciele organizacji pozarządowych, których misją jest szerzenie idei edukacji obywatelskiej, wolontariatu, działania na rzecz innych i wspieranie osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. W rozmowie z Ambasadorką EPALE Niną Woderską wzięli udział: Małgorzata Skała – innowatorka społeczna, założycielka Stowarzyszenia Ziarno Dobra; z wykształcenia logistyk, zawodowo zajmuje się koordynowaniem projektów unijnych. Po pracy działa wolontaryjnie przy Jadłodajni dla ubogich położonej w Poznaniu przy ul. Łąkowej. Wydaje posiłki, ubrania, pomaga przy przygotowywaniu uroczystości. Jest zaangażowana również w budowanie przedszkola na Wyspach Zielonego Przylądka. Zimą organizuje zbiórkę odzieży, koców, termosów dla osób w kryzysie bezdomności. Pomaga w przygotowaniu jedzenia dla ubogich. Po wybuchu wojny w Ukrainie zaangażowała się także w pomoc osobom przybywającym do Poznania. Do czasu udziału w rozmowie i podcaście EPALE, zrealizowała trzy innowacje, które zostały nagrodzone i dostrzeżone w wielu konkursach. Innowacje stworzyła dla osób starszych i zagrożonych bezdomnością. Są nimi „Kumple bez uprzedzeń”, „Niezbędnik menstruacyjny” oraz „Karty Opowieści” (www.ziarnodobra.com.pl) Ryszard Michalski – Prezes Zarządu i założyciel Stowarzyszenia Centrum Rozwoju Edukacji Obywatelskiej CREO z Poznania. Organizacją kieruje od blisko 18 lat. W tym czasie napisał i zrealizował wraz z zespołem ponad 100 projektów społecznych, które skierowane zostały do różnych grup wiekowych – od dzieci (wolontariat szkolny), po studentów (wolontariat studencki, międzypokoleniowy), osoby dorosłe (wolontariat pracowniczy), po seniorów (wolontariat senioralny). W swoje projekty stara się zawsze wpisać komponent innowacyjności. (www.centrumcreo.pl) Do czasu nagrania podcastu zrealizował wraz z zespołem trzy innowacje w inkubatorach. Projekty te dedykowane były osobom starszym – mieszkańcom Domów Pomocy Społecznej: „Mój własny kąt”, „Zwierzaki prawdziwymi przyjaciółmi seniorów”, „Senior w świecie VR”. Prywatnie wielbiciel statystyki i biografii. Interesuje się zagospodarowywaniem przestrzennym, architekturą wnętrz i fortyfikacjami. dr Nina Woderska – z wykształcenia pedagog, wykładowca na studiach podyplomowych z psychogerontologii na Uniwersytecie Wrocławskim i w Wyższej Szkole Nauk o Zdrowiu, pracownik Centrum Inicjatyw Senioralnych w Poznaniu oraz trener w Stowarzyszeniu Centrum Rozwoju Edukacji Obywatelskiej CREO. Ambasadorka EPALE.
Innowacja społeczna to nowatorskie działanie, którego głównym i zamierzonym skutkiem jest zaspokajanie prawdziwej potrzeby społecznej lub walka z realnym problemem. Chcąc podjąć się realizacji innowacji, wpierw warto zastanowić się i przygotować do tego, by była ona właśnie taka, jak w definicji powyżej: posiadające nowatorskie elementy, będąca stworzona w odpowiedzi na realny problem i wyzwanie społeczne. Warto posłuchać doświadczonych innowatorów, którzy mają już doświadczania i wiele przemyśleń, którymi chcą się dzielić z innymi. W podcaście EPALE znajdziesz odpowiedzi na poniższe pytania: • Jaki jest klucz do stworzenia innowacji społecznej? • W jaki sposób poznać tą prawdziwą potrzebę społeczną – czyli o sile diagnozy. • Czym powinna się charakteryzować i z jakich elementów składać innowacja społeczna? • Jakie wyzwania czekają debiutujących innowatorów? • Czy na innowacjach społecznych da się zarobić? • Jak zadbać o to, by innowacja nie zakończyła się wraz z zakończeniem finansowania projektu innowacji? Na te i inne pytania związane z innowacjami odpowiedzi udzielili społecznicy, założyciele organizacji pozarządowych, których misją jest szerzenie idei edukacji obywatelskiej, wolontariatu, działania na rzecz innych i wspieranie osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. W rozmowie z Ambasadorką EPALE Niną Woderską wzięli udział: Małgorzata Skała – innowatorka społeczna, założycielka Stowarzyszenia Ziarno Dobra; z wykształcenia logistyk, zawodowo zajmuje się koordynowaniem projektów unijnych. Po pracy działa wolontaryjnie przy Jadłodajni dla ubogich położonej w Poznaniu przy ul. Łąkowej. Wydaje posiłki, ubrania, pomaga przy przygotowywaniu uroczystości. Jest zaangażowana również w budowanie przedszkola na Wyspach Zielonego Przylądka. Zimą organizuje zbiórkę odzieży, koców, termosów dla osób w kryzysie bezdomności. Pomaga w przygotowaniu jedzenia dla ubogich. Po wybuchu wojny w Ukrainie zaangażowała się także w pomoc osobom przybywającym do Poznania. Do czasu udziału w rozmowie i podcaście EPALE, zrealizowała trzy innowacje, które zostały nagrodzone i dostrzeżone w wielu konkursach. Innowacje stworzyła dla osób starszych i zagrożonych bezdomnością. Są nimi „Kumple bez uprzedzeń”, „Niezbędnik menstruacyjny” oraz „Karty Opowieści” (www.ziarnodobra.com.pl) Ryszard Michalski – Prezes Zarządu i założyciel Stowarzyszenia Centrum Rozwoju Edukacji Obywatelskiej CREO z Poznania. Organizacją kieruje od blisko 18 lat. W tym czasie napisał i zrealizował wraz z zespołem ponad 100 projektów społecznych, które skierowane zostały do różnych grup wiekowych – od dzieci (wolontariat szkolny), po studentów (wolontariat studencki, międzypokoleniowy), osoby dorosłe (wolontariat pracowniczy), po seniorów (wolontariat senioralny). W swoje projekty stara się zawsze wpisać komponent innowacyjności. (www.centrumcreo.pl) Do czasu nagrania podcastu zrealizował wraz z zespołem trzy innowacje w inkubatorach. Projekty te dedykowane były osobom starszym – mieszkańcom Domów Pomocy Społecznej: „Mój własny kąt”, „Zwierzaki prawdziwymi przyjaciółmi seniorów”, „Senior w świecie VR”. Prywatnie wielbiciel statystyki i biografii. Interesuje się zagospodarowywaniem przestrzennym, architekturą wnętrz i fortyfikacjami. dr Nina Woderska – z wykształcenia pedagog, wykładowca na studiach podyplomowych z psychogerontologii na Uniwersytecie Wrocławskim i w Wyższej Szkole Nauk o Zdrowiu, pracownik Centrum Inicjatyw Senioralnych w Poznaniu oraz trener w Stowarzyszeniu Centrum Rozwoju Edukacji Obywatelskiej CREO. Ambasadorka EPALE.

Nowe technologie i dziedzictwo materialne - P. Maczuga, prof. J. Martusewicz, M. Majkowski #29
2023-07-05 08:00:05

Odkrywanie tajemnic klasztoru Santo Domingo w Limie dzięki technologii wirtualnej rzeczywistości. Piotr Maczuga ambasador EPALE, profesor Jacek Martusewicz - prorektor ASP w Warszawie i Marcin Majkowski - twórca aplikacji VR, AR i projektów druku 3D dyskutują o wykorzystaniu nowych technologii do odkrywania dziedzictwa materialnego i edukacji. A dyskutują na bazie wspólnego projektu, w którym pogodzić musieli to co stare i bezcenne, z tym co nowe i skomplikowane. Z podcastu dowiesz się między innymi: - Co robią polscy konserwatorzy dzieł sztuki w Limie. - Jakich technologii używają, aby przywrócić to, co częściowo utracone. - Jak stworzyć wirtualny obraz miejsca, które znamy jedynie ze zdjęć. - Na co zwracać uwagę decydując się na projekty edukacyjne oparte o technologie VR/AR. - Jak technologia pomaga nam lepiej zrozumieć przeszłość i jej kontekst? prof. Jacek Martusewicz - prorektor ds. naukowych Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Na co dzień kieruje Pracownią Konserwacji i Restauracji Ceramiki na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Specjalizuje się w konserwacji kamienia i ceramiki – związanej głównie z architekturą – przede wszystkim zabytkowych okładzin ściennych (flizy holenderskie, azulejos), ceramiki ogrodowej i pieców kaflowych. Od wielu lat działalność konserwatorską prowadzi też w ramach prac archeologicznych. Członek Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk. Marcin Majkowski - specjalista i pasjonat technologii przyrostowych i immersyjnych. W druku 3d , rzeczywistości wirtualnej i rozszerzonej działa od 2014 roku. Prototypował i wdrażał immersyjne technologie m.in. w branżach automotive, przetwórstwie rolno spożywczym, branży budowlanej, medycznych, jak również w muzeach / zabytkach i innych. W trakcie kilkuletniej kariery zawodowej wyspecjalizował się w tworzeniu doświadczeń rzeczywistości wirtualnej na targi i imprezy w galeriach handlowych, przez co osobiście towarzyszył kilku tysiącom osób w ich pierwszym doświadczeniu z tą technologią. Jest grafikiem 3D i programistą. Bardzo chętnie dzieli się swoimi doświadczeniami i wiedzą. Piotr Maczuga - od ponad 15 lat związany zawodowo z branżą multimedialną jako twórca, producent, publicysta i dydaktyk. Projektował i prowadził studia wideo i przestrzenie multimedialne (m.in. w Centrum Nowych Technologii Digital Knowledge Village w Warszawie). Współpracował z ramach kilkudziesięciu projektów z edukatorami z ponad 20 krajów. Wyprodukował kilka tysięcy konferencji online, webinarów i audycji internetowych. Fundator Fundacji Digital Creators. Ambasador EPALE - elektronicznej platformy na rzecz uczenia się dorosłych, stworzonej przez Komisję Europejską.
Odkrywanie tajemnic klasztoru Santo Domingo w Limie dzięki technologii wirtualnej rzeczywistości. Piotr Maczuga ambasador EPALE, profesor Jacek Martusewicz - prorektor ASP w Warszawie i Marcin Majkowski - twórca aplikacji VR, AR i projektów druku 3D dyskutują o wykorzystaniu nowych technologii do odkrywania dziedzictwa materialnego i edukacji. A dyskutują na bazie wspólnego projektu, w którym pogodzić musieli to co stare i bezcenne, z tym co nowe i skomplikowane. Z podcastu dowiesz się między innymi: - Co robią polscy konserwatorzy dzieł sztuki w Limie. - Jakich technologii używają, aby przywrócić to, co częściowo utracone. - Jak stworzyć wirtualny obraz miejsca, które znamy jedynie ze zdjęć. - Na co zwracać uwagę decydując się na projekty edukacyjne oparte o technologie VR/AR. - Jak technologia pomaga nam lepiej zrozumieć przeszłość i jej kontekst? prof. Jacek Martusewicz - prorektor ds. naukowych Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Na co dzień kieruje Pracownią Konserwacji i Restauracji Ceramiki na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Specjalizuje się w konserwacji kamienia i ceramiki – związanej głównie z architekturą – przede wszystkim zabytkowych okładzin ściennych (flizy holenderskie, azulejos), ceramiki ogrodowej i pieców kaflowych. Od wielu lat działalność konserwatorską prowadzi też w ramach prac archeologicznych. Członek Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk. Marcin Majkowski - specjalista i pasjonat technologii przyrostowych i immersyjnych. W druku 3d , rzeczywistości wirtualnej i rozszerzonej działa od 2014 roku. Prototypował i wdrażał immersyjne technologie m.in. w branżach automotive, przetwórstwie rolno spożywczym, branży budowlanej, medycznych, jak również w muzeach / zabytkach i innych. W trakcie kilkuletniej kariery zawodowej wyspecjalizował się w tworzeniu doświadczeń rzeczywistości wirtualnej na targi i imprezy w galeriach handlowych, przez co osobiście towarzyszył kilku tysiącom osób w ich pierwszym doświadczeniu z tą technologią. Jest grafikiem 3D i programistą. Bardzo chętnie dzieli się swoimi doświadczeniami i wiedzą. Piotr Maczuga - od ponad 15 lat związany zawodowo z branżą multimedialną jako twórca, producent, publicysta i dydaktyk. Projektował i prowadził studia wideo i przestrzenie multimedialne (m.in. w Centrum Nowych Technologii Digital Knowledge Village w Warszawie). Współpracował z ramach kilkudziesięciu projektów z edukatorami z ponad 20 krajów. Wyprodukował kilka tysięcy konferencji online, webinarów i audycji internetowych. Fundator Fundacji Digital Creators. Ambasador EPALE - elektronicznej platformy na rzecz uczenia się dorosłych, stworzonej przez Komisję Europejską.

Podcast EPALE: Otwartość - Dostępność - Edukacja - Bartek Lis i Jakub Walczyk #28
2023-06-07 08:23:26

Otwartość – bycie osobą (animatorem_animatorką, edukatorem_edukatorką), która organizuje swoją pracę w stałej relacji do wartości, które ona oznacza – wymaga konsekwentnych ćwiczeń. Pogłębianie jej rozumienia, uczenie się jej i włączanie do swej codziennej praktyki jest z pewnością procesem. To droga, którą każdy i każda z nas zapewne podejmuje. Nie wyobrażamy sobie przecież animacji kultury bez otwartości i dostępności. Oprócz oczywistych skojarzeń, jakie mamy z hasłem „dostępność” (czyli dostosowanie architektoniczne, techniczne do obsługi osób z niepełnosprawnościami) warto pogłębiać jego rozumienie. Co jeszcze owa dostępność może oznaczać? Przyjazność językowa, ekonomiczna, poznawcza (związana z kapitałami symbolicznymi i kulturowymi), ale także uważność na społeczne konteksty. O tych zagadnieniach rozmawiają Bartek Lis ze swoim gościem Jakubem Walczykiem. Przy tej okazji dyskutują również o projekcie „Kino bez barier” oraz o programie zbliżającego się – V NieKongresu Animatorek i Animatorów Kultury. Jakub Walczyk – kulturoznawca, animator związany z Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu, gdzie zajmuje sięprojektami szkoleniowymi oraz społecznymi z zakresu edukacji obywatelskiej, inkluzjispołecznej, różnorodności i dostępności audiowizualnej (m.in. wspólnie z Joanną Stankiewiczlideruje projektem „Kino bez barier”). Angażuje się również w badania społeczne. dr Bartek Lis – socjolog, badacz społeczny, animator kultury, edukator i kurator projektów społecznych w Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu. Ambasador EPALE
Otwartość – bycie osobą (animatorem_animatorką, edukatorem_edukatorką), która organizuje swoją pracę w stałej relacji do wartości, które ona oznacza – wymaga konsekwentnych ćwiczeń. Pogłębianie jej rozumienia, uczenie się jej i włączanie do swej codziennej praktyki jest z pewnością procesem. To droga, którą każdy i każda z nas zapewne podejmuje. Nie wyobrażamy sobie przecież animacji kultury bez otwartości i dostępności. Oprócz oczywistych skojarzeń, jakie mamy z hasłem „dostępność” (czyli dostosowanie architektoniczne, techniczne do obsługi osób z niepełnosprawnościami) warto pogłębiać jego rozumienie. Co jeszcze owa dostępność może oznaczać? Przyjazność językowa, ekonomiczna, poznawcza (związana z kapitałami symbolicznymi i kulturowymi), ale także uważność na społeczne konteksty. O tych zagadnieniach rozmawiają Bartek Lis ze swoim gościem Jakubem Walczykiem. Przy tej okazji dyskutują również o projekcie „Kino bez barier” oraz o programie zbliżającego się – V NieKongresu Animatorek i Animatorów Kultury. Jakub Walczyk – kulturoznawca, animator związany z Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu, gdzie zajmuje sięprojektami szkoleniowymi oraz społecznymi z zakresu edukacji obywatelskiej, inkluzjispołecznej, różnorodności i dostępności audiowizualnej (m.in. wspólnie z Joanną Stankiewiczlideruje projektem „Kino bez barier”). Angażuje się również w badania społeczne. dr Bartek Lis – socjolog, badacz społeczny, animator kultury, edukator i kurator projektów społecznych w Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu. Ambasador EPALE

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie