Dyskusje o Książkach
Nie recenzje, ale dyskusje, polemiki oraz przemyślenia po przeczytaniu książek.
30 - Rozbój w biały dzień
2020-06-12 16:21:15
Rozbój w biały dzień. Jak podatki wykreowały naszą przeszłość oraz jak zmienią naszą przyszłość. Autorem jest Dominic Frisby, czyta autor. Zaczyna od cytatu. Podobno minister finansów Ludwika XIV powiedział: Sztuka pobierania podatków porównywać można do skubania gęsi: należy wyrwać z niej jak najwięcej piór przy jak najmniejszym syczeniu ptaka. Pierwsza część książki to historia ludzkości od starożytności do naszych czasów. Autor oczywiście koncentruje się na podatkach. Np. pismo klinowe zostało wynalezione głównie po to aby zapisywać ile kto był winien komu. Cytuje anonimowego mieszkańca starożytnego miasta w Babilonii. Powiedział on: możesz mieć swojego pana, możesz mieć swojego króla, ale tym kogo się boisz jest poborca podatków. Później powoli przechodzi od tych starożytnych podatków do tych bardziej współczesnych. Ja mieszkam w Anglii i myślałem, że dość dobrze znam historię tego kraju. Okazuje się, że o podatkach niewiele wiedziałem. Np. w Anglii w przeszłości był podatek od palenisk w domu. Później wprowadzono podatek od okien. Doprowadziło to do tego, że ludzie budowali np. w Londynie domy bez okien aby uniknąć tego podatku. Autor za każdym razem wskazywał kto wprowadził podatek i w jakim celu. Często pojawiał się ten sam wzór. Polityk, król, kapłan wprowadzał podatek, który był potrzebny na czas wojny. To miał być chwilowy podatek, ale najczęściej zostawał na długo. To doporowadzało do tego, że ludzie zmieniali swoje zachowanie aby uniknąć tego podatku. Np. budowali domy bez okien, co doprowadziło do pogorszenia warunków sanitarnych dla ludzi. Autor cytuje wielu znanych ludzi. Podobno Churchill powiedział, że podatki to zło konieczne. Autor pyta ile tego zła jest konieczne. Najwięcej chyba miejsca i pochwały w książce autor ma dla Hong Kongu. Opisuje ludzi, którzy doprowadzili do wzrostu ekonomicznego na tej wyspie. Co robił rząd Hong Kongu. Nic. Rząd postanowił nie robić nic, ale pozwolić działać niewidzialnej ręce rynku. Najwięcej krytyki spada na niewidzialne podatki czyli inflację oraz długi. Autor zaczął od cytatu, że pobieranie podatków przypomina skubanie gęsi. Trzeba to tak zrobić aby było jak najmniej syczenia. Inflacja jest właśnie takim podatkiem. Gdy rząd drukuje pieniądze ludzie nie narzekają. Jeszcze gorsza sytuacja jest z długami. Gdy rząd ma długi spłacać je będą ludzie, którzy się jeszcze nie narodzili. Przykładem jest Anglia, która po ostatniej wojnie przez całe dziesięciolecia spłacała swoje wojenne długi. Amerykanie wywołali swoją rewolucję z powodu podatków, konkretnie: taxation without representation czy opodatkowywania bez reprezentacji. Długi są dokładnie czymś takim, opodatkowuje się przyszłe pokolenia bez pytania ich czy zgadzają się na to zgadzają. Pod koniec autor opisuje problemy współczesnych poborców podatkowych. Jak opodatkować ludzi, którzy pracują przez internet z innego kraju? Jak opodatkować nomadów, czyli ludzi, którzy podróżują, wciąż się przemieszczają i chyba w większości nie płacą podatków? Jak opodatkować transakcje, które są zawierane przy pomocy bitcoinów albo innej waluty tego typu? W rozdziale 19 autor opisuje największy problem z podatkami. W wielu krajach podatki miały być tym czymś co wyrówna poziom życia bogatych i biednych. Okazuje się jednak, że podatki uderzają bardziej w biednych niż w bogatych. Tak więc podatki zamiast wyrównywać powodują coraz większą przepaść pomiędzy bogatymi i biednymi. Jest to jeden z przykładów tego, że jak rządy chcą coś naprawić to psują to jeszcze bardziej. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego podatki pogłębiają tą różnicę? Jednym z powodów jest to, że systemy podatkowe są bardzo długie. Np. system podatkowy w UK jest 12 razy dłuższy niż Biblia. Ilość stron przewyższa liczbę stron, które większość ludzi przeczyta podczas swojego życia. Bogatych stać na to, aby zatrudnić ludzi, którzy dla nich przeczytają ten system i znajdą luki prawne. Biedni tego nie mogą zrobić. Innym powodem jest inflacja. Biedacy swoje oszczędności trzymają w pieniądzach bogaci w inwestycjach. Tak więc inflacja ten niewidzialny podatek uderza bardziej w biednych. Na sam koniec autor opisuje utopię. Kraj, w którym są proste podatki, które każdy jest w stanie zrozumieć. Ta utopia jest oparta na historii Hong Kongu. Niestety to utopia, a więc raczej nigdy nie będzie takiego państwa. Z drugiej jednak strony przez jakiś czas istniał Hong Kong z takim systemem podatkowym oraz rządem, który się nie mieszał do ekonomii. Może jest więc nadzieja. https://www.youtube.com/watch?v=jaJ0DdOWxKA Daylight Robbery How Tax Shaped Our Past and Will Change Our Future By: Dominic Frisby Narrated by: Dominic Frisby https://www.audible.co.uk/pd/Daylight-Robbery-Audiobook/0241440831
Rozbój w biały dzień. Jak podatki wykreowały naszą przeszłość oraz jak zmienią naszą przyszłość.
Autorem jest Dominic Frisby, czyta autor.
Zaczyna od cytatu. Podobno minister finansów Ludwika XIV powiedział:
Sztuka pobierania podatków porównywać można do skubania gęsi: należy wyrwać z niej jak najwięcej piór przy jak najmniejszym syczeniu ptaka.
Pierwsza część książki to historia ludzkości od starożytności do naszych czasów. Autor oczywiście koncentruje się na podatkach. Np. pismo klinowe zostało wynalezione głównie po to aby zapisywać ile kto był winien komu. Cytuje anonimowego mieszkańca starożytnego miasta w Babilonii. Powiedział on: możesz mieć swojego pana, możesz mieć swojego króla, ale tym kogo się boisz jest poborca podatków.
Później powoli przechodzi od tych starożytnych podatków do tych bardziej współczesnych. Ja mieszkam w Anglii i myślałem, że dość dobrze znam historię tego kraju. Okazuje się, że o podatkach niewiele wiedziałem. Np. w Anglii w przeszłości był podatek od palenisk w domu. Później wprowadzono podatek od okien. Doprowadziło to do tego, że ludzie budowali np. w Londynie domy bez okien aby uniknąć tego podatku.
Autor za każdym razem wskazywał kto wprowadził podatek i w jakim celu. Często pojawiał się ten sam wzór. Polityk, król, kapłan wprowadzał podatek, który był potrzebny na czas wojny. To miał być chwilowy podatek, ale najczęściej zostawał na długo. To doporowadzało do tego, że ludzie zmieniali swoje zachowanie aby uniknąć tego podatku. Np. budowali domy bez okien, co doprowadziło do pogorszenia warunków sanitarnych dla ludzi.
Autor cytuje wielu znanych ludzi. Podobno Churchill powiedział, że podatki to zło konieczne. Autor pyta ile tego zła jest konieczne.
Najwięcej chyba miejsca i pochwały w książce autor ma dla Hong Kongu. Opisuje ludzi, którzy doprowadzili do wzrostu ekonomicznego na tej wyspie. Co robił rząd Hong Kongu. Nic. Rząd postanowił nie robić nic, ale pozwolić działać niewidzialnej ręce rynku.
Najwięcej krytyki spada na niewidzialne podatki czyli inflację oraz długi. Autor zaczął od cytatu, że pobieranie podatków przypomina skubanie gęsi. Trzeba to tak zrobić aby było jak najmniej syczenia. Inflacja jest właśnie takim podatkiem. Gdy rząd drukuje pieniądze ludzie nie narzekają. Jeszcze gorsza sytuacja jest z długami. Gdy rząd ma długi spłacać je będą ludzie, którzy się jeszcze nie narodzili. Przykładem jest Anglia, która po ostatniej wojnie przez całe dziesięciolecia spłacała swoje wojenne długi. Amerykanie wywołali swoją rewolucję z powodu podatków, konkretnie: taxation without representation czy opodatkowywania bez reprezentacji. Długi są dokładnie czymś takim, opodatkowuje się przyszłe pokolenia bez pytania ich czy zgadzają się na to zgadzają.
Pod koniec autor opisuje problemy współczesnych poborców podatkowych. Jak opodatkować ludzi, którzy pracują przez internet z innego kraju? Jak opodatkować nomadów, czyli ludzi, którzy podróżują, wciąż się przemieszczają i chyba w większości nie płacą podatków? Jak opodatkować transakcje, które są zawierane przy pomocy bitcoinów albo innej waluty tego typu?
W rozdziale 19 autor opisuje największy problem z podatkami. W wielu krajach podatki miały być tym czymś co wyrówna poziom życia bogatych i biednych. Okazuje się jednak, że podatki uderzają bardziej w biednych niż w bogatych. Tak więc podatki zamiast wyrównywać powodują coraz większą przepaść pomiędzy bogatymi i biednymi. Jest to jeden z przykładów tego, że jak rządy chcą coś naprawić to psują to jeszcze bardziej. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego podatki pogłębiają tą różnicę? Jednym z powodów jest to, że systemy podatkowe są bardzo długie. Np. system podatkowy w UK jest 12 razy dłuższy niż Biblia. Ilość stron przewyższa liczbę stron, które większość ludzi przeczyta podczas swojego życia. Bogatych stać na to, aby zatrudnić ludzi, którzy dla nich przeczytają ten system i znajdą luki prawne. Biedni tego nie mogą zrobić. Innym powodem jest inflacja. Biedacy swoje oszczędności trzymają w pieniądzach bogaci w inwestycjach. Tak więc inflacja ten niewidzialny podatek uderza bardziej w biednych.
Na sam koniec autor opisuje utopię. Kraj, w którym są proste podatki, które każdy jest w stanie zrozumieć. Ta utopia jest oparta na historii Hong Kongu. Niestety to utopia, a więc raczej nigdy nie będzie takiego państwa. Z drugiej jednak strony przez jakiś czas istniał Hong Kong z takim systemem podatkowym oraz rządem, który się nie mieszał do ekonomii. Może jest więc nadzieja.
https://www.youtube.com/watch?v=jaJ0DdOWxKA
Daylight Robbery
How Tax Shaped Our Past and Will Change Our Future
By: Dominic Frisby
Narrated by: Dominic Frisby
https://www.audible.co.uk/pd/Daylight-Robbery-Audiobook/0241440831
Autorem jest Dominic Frisby, czyta autor.
Zaczyna od cytatu. Podobno minister finansów Ludwika XIV powiedział:
Sztuka pobierania podatków porównywać można do skubania gęsi: należy wyrwać z niej jak najwięcej piór przy jak najmniejszym syczeniu ptaka.
Pierwsza część książki to historia ludzkości od starożytności do naszych czasów. Autor oczywiście koncentruje się na podatkach. Np. pismo klinowe zostało wynalezione głównie po to aby zapisywać ile kto był winien komu. Cytuje anonimowego mieszkańca starożytnego miasta w Babilonii. Powiedział on: możesz mieć swojego pana, możesz mieć swojego króla, ale tym kogo się boisz jest poborca podatków.
Później powoli przechodzi od tych starożytnych podatków do tych bardziej współczesnych. Ja mieszkam w Anglii i myślałem, że dość dobrze znam historię tego kraju. Okazuje się, że o podatkach niewiele wiedziałem. Np. w Anglii w przeszłości był podatek od palenisk w domu. Później wprowadzono podatek od okien. Doprowadziło to do tego, że ludzie budowali np. w Londynie domy bez okien aby uniknąć tego podatku.
Autor za każdym razem wskazywał kto wprowadził podatek i w jakim celu. Często pojawiał się ten sam wzór. Polityk, król, kapłan wprowadzał podatek, który był potrzebny na czas wojny. To miał być chwilowy podatek, ale najczęściej zostawał na długo. To doporowadzało do tego, że ludzie zmieniali swoje zachowanie aby uniknąć tego podatku. Np. budowali domy bez okien, co doprowadziło do pogorszenia warunków sanitarnych dla ludzi.
Autor cytuje wielu znanych ludzi. Podobno Churchill powiedział, że podatki to zło konieczne. Autor pyta ile tego zła jest konieczne.
Najwięcej chyba miejsca i pochwały w książce autor ma dla Hong Kongu. Opisuje ludzi, którzy doprowadzili do wzrostu ekonomicznego na tej wyspie. Co robił rząd Hong Kongu. Nic. Rząd postanowił nie robić nic, ale pozwolić działać niewidzialnej ręce rynku.
Najwięcej krytyki spada na niewidzialne podatki czyli inflację oraz długi. Autor zaczął od cytatu, że pobieranie podatków przypomina skubanie gęsi. Trzeba to tak zrobić aby było jak najmniej syczenia. Inflacja jest właśnie takim podatkiem. Gdy rząd drukuje pieniądze ludzie nie narzekają. Jeszcze gorsza sytuacja jest z długami. Gdy rząd ma długi spłacać je będą ludzie, którzy się jeszcze nie narodzili. Przykładem jest Anglia, która po ostatniej wojnie przez całe dziesięciolecia spłacała swoje wojenne długi. Amerykanie wywołali swoją rewolucję z powodu podatków, konkretnie: taxation without representation czy opodatkowywania bez reprezentacji. Długi są dokładnie czymś takim, opodatkowuje się przyszłe pokolenia bez pytania ich czy zgadzają się na to zgadzają.
Pod koniec autor opisuje problemy współczesnych poborców podatkowych. Jak opodatkować ludzi, którzy pracują przez internet z innego kraju? Jak opodatkować nomadów, czyli ludzi, którzy podróżują, wciąż się przemieszczają i chyba w większości nie płacą podatków? Jak opodatkować transakcje, które są zawierane przy pomocy bitcoinów albo innej waluty tego typu?
W rozdziale 19 autor opisuje największy problem z podatkami. W wielu krajach podatki miały być tym czymś co wyrówna poziom życia bogatych i biednych. Okazuje się jednak, że podatki uderzają bardziej w biednych niż w bogatych. Tak więc podatki zamiast wyrównywać powodują coraz większą przepaść pomiędzy bogatymi i biednymi. Jest to jeden z przykładów tego, że jak rządy chcą coś naprawić to psują to jeszcze bardziej. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego podatki pogłębiają tą różnicę? Jednym z powodów jest to, że systemy podatkowe są bardzo długie. Np. system podatkowy w UK jest 12 razy dłuższy niż Biblia. Ilość stron przewyższa liczbę stron, które większość ludzi przeczyta podczas swojego życia. Bogatych stać na to, aby zatrudnić ludzi, którzy dla nich przeczytają ten system i znajdą luki prawne. Biedni tego nie mogą zrobić. Innym powodem jest inflacja. Biedacy swoje oszczędności trzymają w pieniądzach bogaci w inwestycjach. Tak więc inflacja ten niewidzialny podatek uderza bardziej w biednych.
Na sam koniec autor opisuje utopię. Kraj, w którym są proste podatki, które każdy jest w stanie zrozumieć. Ta utopia jest oparta na historii Hong Kongu. Niestety to utopia, a więc raczej nigdy nie będzie takiego państwa. Z drugiej jednak strony przez jakiś czas istniał Hong Kong z takim systemem podatkowym oraz rządem, który się nie mieszał do ekonomii. Może jest więc nadzieja.
https://www.youtube.com/watch?v=jaJ0DdOWxKA
Daylight Robbery
How Tax Shaped Our Past and Will Change Our Future
By: Dominic Frisby
Narrated by: Dominic Frisby
https://www.audible.co.uk/pd/Daylight-Robbery-Audiobook/0241440831
29 - GTD dla nastolatkow
2020-05-31 22:32:52
Rozmowa z Damianem Wójcikiem o książce “GTD dla nastolatków” oraz o samej metodzie. - nasze osobiste historie i pierwsze próby wcielenia w życie GTD - “toporność” pierwszego oraz drugiego wydania GTD - genialność Davida Alana - ilustracje w nowej książce “GTD dla nastolatków” - współautorzy: Mike Williams, Mark Wallace (ojciec i nauczyciel) - Mózg - małpka Myggy (monkey brain) i sowa Cortland - Trzy części książki, czy trzeba je czytać w kolejności? - Dlaczego nie warto przeciążać pamięci roboczej naszego mózgu - Jak stosowanie GTD obniża stres - Rejestrowanie zadań w systemie GTD - Przeglądy co określony czas w GTD - Stosowanie strategii jupiterowej - Ilość wyborów przed nami to wolność ale i stres - Sofizmat kosztów utopionych (sunk cost fallacy) - Błędy poznawcze, statystyka etc. - Nawiązania do stoicyzmu w książce - Ryan Holiday - Daily Stoic - Gotowość na chwilę obecną, na przyszłość, na nieznane - Czy książkę dałoby się zacząć od drugiej części albo nawet od trzeciej? - Piramida poziomów skupienia - Wyznaczanie swojej misji życiowej - Dlaczego warto się zastanowić nad swoimi celami? - Dlaczego (szczególnie w młodości) warto spróbować wielu rzeczy - Czy można tą książkę przesłuchać, czy trzeba przeczytać - Lista wyzwalaczy - Blog i podcast Damiana - Przerywany post (aplikacja LIFE Fasting) GTD dla nastolatków https://onepress.pl/ksiazki/getting-things-done-dla-nastolatkow-jak-ogarnac-wiele-spraw-i-zyskac-mnostwo-czasu-david-allen-mike-williams-mark-wallace,getnas.htm#format/d Blog Damiana Wójcika: https://damianwojcik.pl/
Rozmowa z Damianem Wójcikiem o książce “GTD dla nastolatków” oraz o samej metodzie.
- nasze osobiste historie i pierwsze próby wcielenia w życie GTD
- “toporność” pierwszego oraz drugiego wydania GTD
- genialność Davida Alana
- ilustracje w nowej książce “GTD dla nastolatków”
- współautorzy: Mike Williams, Mark Wallace (ojciec i nauczyciel)
- Mózg - małpka Myggy (monkey brain) i sowa Cortland
- Trzy części książki, czy trzeba je czytać w kolejności?
- Dlaczego nie warto przeciążać pamięci roboczej naszego mózgu
- Jak stosowanie GTD obniża stres
- Rejestrowanie zadań w systemie GTD
- Przeglądy co określony czas w GTD
- Stosowanie strategii jupiterowej
- Ilość wyborów przed nami to wolność ale i stres
- Sofizmat kosztów utopionych (sunk cost fallacy)
- Błędy poznawcze, statystyka etc.
- Nawiązania do stoicyzmu w książce
- Ryan Holiday - Daily Stoic
- Gotowość na chwilę obecną, na przyszłość, na nieznane
- Czy książkę dałoby się zacząć od drugiej części albo nawet od trzeciej?
- Piramida poziomów skupienia
- Wyznaczanie swojej misji życiowej
- Dlaczego warto się zastanowić nad swoimi celami?
- Dlaczego (szczególnie w młodości) warto spróbować wielu rzeczy
- Czy można tą książkę przesłuchać, czy trzeba przeczytać
- Lista wyzwalaczy
- Blog i podcast Damiana
- Przerywany post (aplikacja LIFE Fasting)
GTD dla nastolatków
https://onepress.pl/ksiazki/getting-things-done-dla-nastolatkow-jak-ogarnac-wiele-spraw-i-zyskac-mnostwo-czasu-david-allen-mike-williams-mark-wallace,getnas.htm#format/d
Blog Damiana Wójcika:
https://damianwojcik.pl/
- nasze osobiste historie i pierwsze próby wcielenia w życie GTD
- “toporność” pierwszego oraz drugiego wydania GTD
- genialność Davida Alana
- ilustracje w nowej książce “GTD dla nastolatków”
- współautorzy: Mike Williams, Mark Wallace (ojciec i nauczyciel)
- Mózg - małpka Myggy (monkey brain) i sowa Cortland
- Trzy części książki, czy trzeba je czytać w kolejności?
- Dlaczego nie warto przeciążać pamięci roboczej naszego mózgu
- Jak stosowanie GTD obniża stres
- Rejestrowanie zadań w systemie GTD
- Przeglądy co określony czas w GTD
- Stosowanie strategii jupiterowej
- Ilość wyborów przed nami to wolność ale i stres
- Sofizmat kosztów utopionych (sunk cost fallacy)
- Błędy poznawcze, statystyka etc.
- Nawiązania do stoicyzmu w książce
- Ryan Holiday - Daily Stoic
- Gotowość na chwilę obecną, na przyszłość, na nieznane
- Czy książkę dałoby się zacząć od drugiej części albo nawet od trzeciej?
- Piramida poziomów skupienia
- Wyznaczanie swojej misji życiowej
- Dlaczego warto się zastanowić nad swoimi celami?
- Dlaczego (szczególnie w młodości) warto spróbować wielu rzeczy
- Czy można tą książkę przesłuchać, czy trzeba przeczytać
- Lista wyzwalaczy
- Blog i podcast Damiana
- Przerywany post (aplikacja LIFE Fasting)
GTD dla nastolatków
https://onepress.pl/ksiazki/getting-things-done-dla-nastolatkow-jak-ogarnac-wiele-spraw-i-zyskac-mnostwo-czasu-david-allen-mike-williams-mark-wallace,getnas.htm#format/d
Blog Damiana Wójcika:
https://damianwojcik.pl/
28 - Indistractable (Nierozpraszalny)
2020-05-28 14:34:23
Rozmowa z Kamilem Dudzińskim z podcastu “Książki, które uczą” - Rodzaj stoicyzmu u Ryana Holidaya - Dlaczego nie warto czytać zbyt wielu poradników? - Neil Fiore - “Nawyk samodyscypliny” - Cal Newport - “Cyfrowy minimalizm” - Aplikacja “Freedom” - Autorzy “Indistractable”: Nir Eyal oraz Julie Li - Autor: Cal Newport - James Clear - “Atomowe nawyki” - Czy ludzie staliby się pracowici gdyby znikną Facebook, Instagram, YouTube itd.? - Nir Eyal i Julie Li - “Indistractable” (“Nierozpraszalny” albo “Nie dający się rozproszyć”) - Różnica między zarządzaniem bólem, a unikaniem rozpraszaczy - Co jest odwrotnością rozproszenia? Skupienie, a może ciekawość? - Czy silna wola się zużywa? A jeżeli tak to u kogo? - Strategia działania gdy zauważy się problem (coś co rozprasza) - Ryan Holiday - “Stillness is the key” - Dlaczego nam ludziom tak trudno jest medytować, zastanawiać się i przebywać w ciszy? - Jak talenty Gallupa pomagają w medytacji? - Jak kwarantanna wpłynęła na ludzi? - Czy lepiej pracuje się z domu? - Jason Fried, David Heinemeier Hansson - “REMOTE. Pracuj zdalnie, biuro jest zbędne” - Czy zebrania w pracy są potrzebne? Gdzie są najlepsze miejsca na wymianę myśli? - Daniel Pink - “Drive” - Jak motywować pracowników? - Aplikacja “Cold Turkey” - Chip Heath, Dan Heath - “Pstryk Jak zmieniać zeby zmienić” - Anders Hansen - “Wyloguj swój mózg” Cytaty: You can’t call something a distraction unless you know what it’s distracting you from. Nie możesz twierdzić, że coś rozprasza twoją uwagę jeżeli nie wiesz od czego to cię rozprasza. Time management is pain management. Zarządzanie czasem jest zarządzaniem bólem (niedogodnością). The cure for boredom is curiosity. There is no cure for curiosity. Lekarstwem na nudę jest ciekawość. Nie ma lekarstwa na ciekawość. Linki: Nir Eyal on Overcoming Internal and External Distractions (podcast Beyond the To-Do-List) https://beyondthetodolist.com/321 Kamil Dudziński: https://www.ksiazkiktoreucza.pl
Rozmowa z Kamilem Dudzińskim z podcastu “Książki, które uczą”
- Rodzaj stoicyzmu u Ryana Holidaya
- Dlaczego nie warto czytać zbyt wielu poradników?
- Neil Fiore - “Nawyk samodyscypliny”
- Cal Newport - “Cyfrowy minimalizm”
- Aplikacja “Freedom”
- Autorzy “Indistractable”: Nir Eyal oraz Julie Li
- Autor: Cal Newport
- James Clear - “Atomowe nawyki”
- Czy ludzie staliby się pracowici gdyby znikną Facebook, Instagram, YouTube itd.?
- Nir Eyal i Julie Li - “Indistractable” (“Nierozpraszalny” albo “Nie dający się rozproszyć”)
- Różnica między zarządzaniem bólem, a unikaniem rozpraszaczy
- Co jest odwrotnością rozproszenia? Skupienie, a może ciekawość?
- Czy silna wola się zużywa? A jeżeli tak to u kogo?
- Strategia działania gdy zauważy się problem (coś co rozprasza)
- Ryan Holiday - “Stillness is the key”
- Dlaczego nam ludziom tak trudno jest medytować, zastanawiać się i przebywać w ciszy?
- Jak talenty Gallupa pomagają w medytacji?
- Jak kwarantanna wpłynęła na ludzi?
- Czy lepiej pracuje się z domu?
- Jason Fried, David Heinemeier Hansson - “REMOTE. Pracuj zdalnie, biuro jest zbędne”
- Czy zebrania w pracy są potrzebne? Gdzie są najlepsze miejsca na wymianę myśli?
- Daniel Pink - “Drive”
- Jak motywować pracowników?
- Aplikacja “Cold Turkey”
- Chip Heath, Dan Heath - “Pstryk Jak zmieniać zeby zmienić”
- Anders Hansen - “Wyloguj swój mózg”
Cytaty:
You can’t call something a distraction unless you know what it’s distracting you from.
Nie możesz twierdzić, że coś rozprasza twoją uwagę jeżeli nie wiesz od czego to cię rozprasza.
Time management is pain management.
Zarządzanie czasem jest zarządzaniem bólem (niedogodnością).
The cure for boredom is curiosity. There is no cure for curiosity.
Lekarstwem na nudę jest ciekawość. Nie ma lekarstwa na ciekawość.
Linki:
Nir Eyal on Overcoming Internal and External Distractions (podcast Beyond the To-Do-List)
https://beyondthetodolist.com/321
Kamil Dudziński:
https://www.ksiazkiktoreucza.pl
- Rodzaj stoicyzmu u Ryana Holidaya
- Dlaczego nie warto czytać zbyt wielu poradników?
- Neil Fiore - “Nawyk samodyscypliny”
- Cal Newport - “Cyfrowy minimalizm”
- Aplikacja “Freedom”
- Autorzy “Indistractable”: Nir Eyal oraz Julie Li
- Autor: Cal Newport
- James Clear - “Atomowe nawyki”
- Czy ludzie staliby się pracowici gdyby znikną Facebook, Instagram, YouTube itd.?
- Nir Eyal i Julie Li - “Indistractable” (“Nierozpraszalny” albo “Nie dający się rozproszyć”)
- Różnica między zarządzaniem bólem, a unikaniem rozpraszaczy
- Co jest odwrotnością rozproszenia? Skupienie, a może ciekawość?
- Czy silna wola się zużywa? A jeżeli tak to u kogo?
- Strategia działania gdy zauważy się problem (coś co rozprasza)
- Ryan Holiday - “Stillness is the key”
- Dlaczego nam ludziom tak trudno jest medytować, zastanawiać się i przebywać w ciszy?
- Jak talenty Gallupa pomagają w medytacji?
- Jak kwarantanna wpłynęła na ludzi?
- Czy lepiej pracuje się z domu?
- Jason Fried, David Heinemeier Hansson - “REMOTE. Pracuj zdalnie, biuro jest zbędne”
- Czy zebrania w pracy są potrzebne? Gdzie są najlepsze miejsca na wymianę myśli?
- Daniel Pink - “Drive”
- Jak motywować pracowników?
- Aplikacja “Cold Turkey”
- Chip Heath, Dan Heath - “Pstryk Jak zmieniać zeby zmienić”
- Anders Hansen - “Wyloguj swój mózg”
Cytaty:
You can’t call something a distraction unless you know what it’s distracting you from.
Nie możesz twierdzić, że coś rozprasza twoją uwagę jeżeli nie wiesz od czego to cię rozprasza.
Time management is pain management.
Zarządzanie czasem jest zarządzaniem bólem (niedogodnością).
The cure for boredom is curiosity. There is no cure for curiosity.
Lekarstwem na nudę jest ciekawość. Nie ma lekarstwa na ciekawość.
Linki:
Nir Eyal on Overcoming Internal and External Distractions (podcast Beyond the To-Do-List)
https://beyondthetodolist.com/321
Kamil Dudziński:
https://www.ksiazkiktoreucza.pl
27 - Rozmowa z mako_new o Axis Mundi
2020-05-20 11:10:32
Marcin znany jako mako_new przeczytał wiele książek. W ten sposób zapełnił lukę, nagrał audiobooki, które nie istniały. Dziś nagrywa dużo książek z domeny publicznej w ramach projektu “Mako czyta ramoty”. Rozmawialiśmy o sposobie czytania. Tz. “przezroczystym” czytaniem i aktorską interpretacją tekstu. Jak ulepszyć swój warsztat lektorski? Dlaczego w szkołach zaprzestano uczyć czytania? Czytanie na głos pozwala na głębsze wejście w treść książki. W przeszłości ludzi zawsze czytali na głos, nawet gdy byli sami. Dzisiaj ludzie chcieliby dostać wszystko natychmiast. Z tego powodu popularne staje się szybkie czytanie. Można książki w ten sposób przeczytać, ale nie da się ich przeżyć w ten sposób. Czasami niektórzy przyspieszają audiobooki. Ludzie chcieliby od razu dojść do końca, a przecież można rozkoszować się drogą. Czyta się książki nie tylko po to aby poznać historię, ale także obcować z tekstem po drodze. Czytanie na głos pomaga w tym. Niedawno nagrał książę “Axis mundi”, którą można kupić w Audiotece lub posłuchać w ramach abonamentu w Storytel. Marcin interesuje się historią, szczególnie 16 wiekiem. Z tego właśnie powodu zainteresował się tą książką i później umówił z autorem na nagranie. Później poruszyliśmy temat fantastyki, fantastyki naukowej oraz Gwiezdnych Wojen. Dużo miejsca poświęciliśmy rozmowie o książce "Axis Mundi" oraz o historii 16 wieku. Link do "Mako czyta ramoty": http://makoczytaramoty.blogspot.com/ Audiobooka można znaleźć tutaj: https://audioteka.com/pl/audiobook/axis-mundi https://www.storytel.com/pl/pl/books/1491401-Axis-mundi
Marcin znany jako mako_new przeczytał wiele książek. W ten sposób zapełnił lukę, nagrał audiobooki, które nie istniały. Dziś nagrywa dużo książek z domeny publicznej w ramach projektu “Mako czyta ramoty”. Rozmawialiśmy o sposobie czytania. Tz. “przezroczystym” czytaniem i aktorską interpretacją tekstu. Jak ulepszyć swój warsztat lektorski? Dlaczego w szkołach zaprzestano uczyć czytania? Czytanie na głos pozwala na głębsze wejście w treść książki. W przeszłości ludzi zawsze czytali na głos, nawet gdy byli sami. Dzisiaj ludzie chcieliby dostać wszystko natychmiast. Z tego powodu popularne staje się szybkie czytanie. Można książki w ten sposób przeczytać, ale nie da się ich przeżyć w ten sposób. Czasami niektórzy przyspieszają audiobooki. Ludzie chcieliby od razu dojść do końca, a przecież można rozkoszować się drogą. Czyta się książki nie tylko po to aby poznać historię, ale także obcować z tekstem po drodze. Czytanie na głos pomaga w tym.
Niedawno nagrał książę “Axis mundi”, którą można kupić w Audiotece lub posłuchać w ramach abonamentu w Storytel. Marcin interesuje się historią, szczególnie 16 wiekiem. Z tego właśnie powodu zainteresował się tą książką i później umówił z autorem na nagranie.
Później poruszyliśmy temat fantastyki, fantastyki naukowej oraz Gwiezdnych Wojen.
Dużo miejsca poświęciliśmy rozmowie o książce "Axis Mundi" oraz o historii 16 wieku.
Link do "Mako czyta ramoty":
http://makoczytaramoty.blogspot.com/
Audiobooka można znaleźć tutaj:
https://audioteka.com/pl/audiobook/axis-mundi
https://www.storytel.com/pl/pl/books/1491401-Axis-mundi
Niedawno nagrał książę “Axis mundi”, którą można kupić w Audiotece lub posłuchać w ramach abonamentu w Storytel. Marcin interesuje się historią, szczególnie 16 wiekiem. Z tego właśnie powodu zainteresował się tą książką i później umówił z autorem na nagranie.
Później poruszyliśmy temat fantastyki, fantastyki naukowej oraz Gwiezdnych Wojen.
Dużo miejsca poświęciliśmy rozmowie o książce "Axis Mundi" oraz o historii 16 wieku.
Link do "Mako czyta ramoty":
http://makoczytaramoty.blogspot.com/
Audiobooka można znaleźć tutaj:
https://audioteka.com/pl/audiobook/axis-mundi
https://www.storytel.com/pl/pl/books/1491401-Axis-mundi
26 - Factfulness
2020-05-10 21:12:27
Hans Rosling wraz ze swoimi dziećmi przygotował prezentację danych prostujących nasz sposób postrzegania świata. Podobny temat omawia Steven Pinker w książce "Nowe oświecenie". Rafał Jasiński - podkasty: Strefa Mroku (z Jackiem Rokoszem) http://www.strefamrokupodcast.pl/ Readers Initiative (z Michałem Sobieszkiem) https://readersinitiative.podbean.com/
Hans Rosling wraz ze swoimi dziećmi przygotował prezentację danych prostujących nasz sposób postrzegania świata. Podobny temat omawia Steven Pinker w książce "Nowe oświecenie".
Rafał Jasiński - podkasty:
Strefa Mroku (z Jackiem Rokoszem)
http://www.strefamrokupodcast.pl/
Readers Initiative (z Michałem Sobieszkiem)
https://readersinitiative.podbean.com/
Rafał Jasiński - podkasty:
Strefa Mroku (z Jackiem Rokoszem)
http://www.strefamrokupodcast.pl/
Readers Initiative (z Michałem Sobieszkiem)
https://readersinitiative.podbean.com/
25 - Ksiazki postapo
2020-05-04 22:49:17
Czy książki postapokaliptyczne mogą nas przygotować na kryzys? gość: Bartosz Adamiak Omawialiśmy książki: William R. Forstchen - “Sekundę za późno” Marc Elsberg - “Blackout” Daniel Defoe - “Robinson Crusoe” Arkady Fiedler - “Wyspa Robinsona”, “Orinoko” i “Biały Jaguar” Michał Gołkowski - “Sybirpunk” Ben H. Winters - “Ostatni policjant” Piotr Czuryłło - “Vademecum przetrwania. Jak wyjść cało z kataklizmu, katastrofy i konfliktu” John Marsden - “Jutro: Kiedy zaczęła się wojna” Gra fabularna RPG “Neuroshima HEX” Podcast Bartosza Adamiaka: https://prepperspodcast.pl Nasza rozmowa w formie wideo: https://www.youtube.com/watch?v=rl9LzGWnBDg
Czy książki postapokaliptyczne mogą nas przygotować na kryzys?
gość: Bartosz Adamiak
Omawialiśmy książki:
William R. Forstchen - “Sekundę za późno”
Marc Elsberg - “Blackout”
Daniel Defoe - “Robinson Crusoe”
Arkady Fiedler - “Wyspa Robinsona”, “Orinoko” i “Biały Jaguar”
Michał Gołkowski - “Sybirpunk”
Ben H. Winters - “Ostatni policjant”
Piotr Czuryłło - “Vademecum przetrwania. Jak wyjść cało z kataklizmu, katastrofy i konfliktu”
John Marsden - “Jutro: Kiedy zaczęła się wojna”
Gra fabularna RPG “Neuroshima HEX”
Podcast Bartosza Adamiaka:
https://prepperspodcast.pl
Nasza rozmowa w formie wideo:
https://www.youtube.com/watch?v=rl9LzGWnBDg
gość: Bartosz Adamiak
Omawialiśmy książki:
William R. Forstchen - “Sekundę za późno”
Marc Elsberg - “Blackout”
Daniel Defoe - “Robinson Crusoe”
Arkady Fiedler - “Wyspa Robinsona”, “Orinoko” i “Biały Jaguar”
Michał Gołkowski - “Sybirpunk”
Ben H. Winters - “Ostatni policjant”
Piotr Czuryłło - “Vademecum przetrwania. Jak wyjść cało z kataklizmu, katastrofy i konfliktu”
John Marsden - “Jutro: Kiedy zaczęła się wojna”
Gra fabularna RPG “Neuroshima HEX”
Podcast Bartosza Adamiaka:
https://prepperspodcast.pl
Nasza rozmowa w formie wideo:
https://www.youtube.com/watch?v=rl9LzGWnBDg
24 - Czytelnictwo w czasach zarazy
2020-04-21 17:27:06
Czy pandemia wpłynie na czytelnictwo? Czy ludzie zaczną teraz czytać więcej książek elektronicznych? Jakie książki nadają się do eskapizmu w czasach zarazy? O tym rozmawiałem z Rafałem Jasińskim oraz Piotrem. Link do wideo: https://www.youtube.com/watch?v=Ea2HjpJywFw
Czy pandemia wpłynie na czytelnictwo? Czy ludzie zaczną teraz czytać więcej książek elektronicznych? Jakie książki nadają się do eskapizmu w czasach zarazy? O tym rozmawiałem z Rafałem Jasińskim oraz Piotrem.
Link do wideo:
https://www.youtube.com/watch?v=Ea2HjpJywFw
Link do wideo:
https://www.youtube.com/watch?v=Ea2HjpJywFw
23 - Co nas (nie) zabije. Największe plagi w historii ludzkości
2020-03-17 12:53:18
Jennifer Wright napisała książkę o epidemiach z przeszłości. Autorka podkreślała to czego my dzisiaj możemy nauczyć się z tych pandemii z przeszłości. Na kartach książki omówiła zarazę w czasach Marka Aurelisza, czarną śmierć (dżumę), ospę, syfilis, gruźlicę, cholerę, trąd, tyfus oraz grypę hiszpankę. Na kartach powieści pojawiają się postacie takie jak Galen, Nostradamus czy wszyscy sławni ludzie, którzy chorowali na syfilis czy gruźlicę. Autorka opisuje to wszystko z humorem i sarkazmem. Każdy rozdział zawiera pewne przesłanie. Np. ten o grypie hiszpance mówi o tym, że cenzura zabija, a zaraza Antoninów o tym, aby wybierać zrównoważonych przywódców. Jest to idealna książka do czytania w czasach pandemii koronawirusa. Ta książka mimo opisywania pandemii z przeszłości daje nadzieję, bo pokazuje jak ludzkość uczyła się. Z każdej takiej zarazy wychodziliśmy mądrzejsi. Rafał Jasiński - podkasty: Strefa Mroku (z Jackiem Rokoszem) http://www.strefamrokupodcast.pl/ Readers Initiative (z Michałem Sobieszkiem) https://readersinitiative.podbean.com/
Jennifer Wright napisała książkę o epidemiach z przeszłości. Autorka podkreślała to czego my dzisiaj możemy nauczyć się z tych pandemii z przeszłości. Na kartach książki omówiła zarazę w czasach Marka Aurelisza, czarną śmierć (dżumę), ospę, syfilis, gruźlicę, cholerę, trąd, tyfus oraz grypę hiszpankę. Na kartach powieści pojawiają się postacie takie jak Galen, Nostradamus czy wszyscy sławni ludzie, którzy chorowali na syfilis czy gruźlicę. Autorka opisuje to wszystko z humorem i sarkazmem. Każdy rozdział zawiera pewne przesłanie. Np. ten o grypie hiszpance mówi o tym, że cenzura zabija, a zaraza Antoninów o tym, aby wybierać zrównoważonych przywódców.
Jest to idealna książka do czytania w czasach pandemii koronawirusa. Ta książka mimo opisywania pandemii z przeszłości daje nadzieję, bo pokazuje jak ludzkość uczyła się. Z każdej takiej zarazy wychodziliśmy mądrzejsi.
Rafał Jasiński - podkasty:
Strefa Mroku (z Jackiem Rokoszem)
http://www.strefamrokupodcast.pl/
Readers Initiative (z Michałem Sobieszkiem)
https://readersinitiative.podbean.com/
Jest to idealna książka do czytania w czasach pandemii koronawirusa. Ta książka mimo opisywania pandemii z przeszłości daje nadzieję, bo pokazuje jak ludzkość uczyła się. Z każdej takiej zarazy wychodziliśmy mądrzejsi.
Rafał Jasiński - podkasty:
Strefa Mroku (z Jackiem Rokoszem)
http://www.strefamrokupodcast.pl/
Readers Initiative (z Michałem Sobieszkiem)
https://readersinitiative.podbean.com/
22 - Tusk Szczerze
2020-02-27 15:58:39
Nie jestem zaangażowany politycznie. Interesuję się jednak polityką w ten sam sposób co interesuję się historią. Niestety współczesna historia czyli to co się wydarzyło niedawno jest bardzo grząskim gruntem. Bez obawy np. mogę komentować politykę Piłsudskiego, ale gdy coś powiem na temat czyjejś decyzji politycznej sprzed roku od razu jest to odbierane jako polityczny komentarz. Za chwilę będę komentował polityczny pamiętnik, w którym autor będzie komentował współczesne mu wydarzenia. Ja dodam do tego swoje komentarze. Potraktujcie je jednak jako komentarze historyka, a nie polityka. Mam na myśli swoje komentarze, bo Tusk jest politykiem. Dziś chciałbym właśnie zrecenzować dziennik, który prowadził Tusk gdy był Przewodniczącym Rady Europejskiej. Pełnił on tą funkcję od 1 grudnia 2014 do 30 listopada 2019 czyli w zasadzie 5 lat, bo 2015, 16, 17, 18 i 19. Jak mówi starożytne przekleństwo: obyś żył w ciekawych czasach. My w takich żyjemy. Te pięć lat to potwierdza. Trwał wtedy konflikt na Ukrainie, rozpoczynał się kryzys Grecki, Cameron zapowiedział głosowanie w sprawie Brexitu, w Turcji próbowano zrobić zamach stanu, walczyło państwo islamskie itd. Sporo się też wtedy zmieniło pod względem politycznym. W Polsce władzę straciło PO, a przejął PiS. Wielka Brytania wyszła z Unii Europejskiej, a w USA prezydentem został Donald Trump. Muszę powiedzieć, że podchodziłem do tego jak do jeża. Szczególnie sceptycznie patrzyłem na tytuł - “Szczerze”. Bo czy po polityku można spodziewać się szczerości? Jednak po przesłuchaniu pierwszej godziny stwierdziłem, że Tusk jest bardzo szczery. Nie oznacza to oczywiście, że jest obiektywny. W dzienniku wyczuwa się, że ma sympatię do pewnych polityków, a do innych nie, ale nie było to dla mnie problemem. Gdy słuchałem przypominałem sobie te wydarzenia. Pamiętam dowcipy z tego okresu mówiące, że Kaczyński zafundował Tuskowi bilet na samolot. Patrząc wstecz można się zastanawiać, czy gdyby Tusk został w kraju to czy Kaczyński zdobyłby tyle władzy. Trudno powiedzieć. Tusk obserwował z Brukseli co się dzieje w Polsce, a tam wkrótce po jego wyjeździe były wybory prezydenckie, w których Duda pokonał Komorowskiego. Czy Tusk żałował wtedy swojego wyjazdu? Nie wiem, nic na ten temat nie powiedział. Za to skomentował następne wybory, w których PiS wygrało. Wracając do książki. Ja jej słuchałem. Czyta ją Wojciech Malajkat. Może trochę szkoda, że nie sam Tusk, ale pewnie mało ma czasu. O czym on opowiada w tym dzienniku? Np. na początku książki opowiada o nauce angielskiego oraz o sprawie Ukrainy. Opisuje polityków, z którymi się spotkał. Np. z Joe Bidenem, który wtedy (czyli za Obamy) był wiceprezydentem USA. Biden jest znany ze swoich gaf, jedną z nich miał przy Tusku. Biden powiedział jednak coś ciekawego o Europejczykach wysługujących się Ameryką. Obama narzekał na to, że europejscy członkowie NATO nie przeznaczają na wojsko tyle ile trzeba. Teraz narzeka na to Trump. Biden ciekawie to wtedy skomentował. Europejczycy trochę przypominają tego faceta, który sam nie chce się bić, ale chętnie potrzyma marynarkę. To było dobre. Donald Tusk nie pisze jednak tylko o polityce, choć ten tamat to sedno tego dziennika. Jest też sporo prywatnych rzeczy jak np. bieganie. Temat biegania wraca w książce. Np. podczas wizyty w USA ponownie rozmowa z Bidenem, potem z Obamą, ale także bieganie. Opowiada też o półmaratonie w Brukseli, który przebiegł będąc Przewodniczącym Rady Europejskiej. Temat, który jednak powraca to kwestia Ukrainy. Wiele państw ma interesy z Rosją, np. Niemcy dostają stamtąd gas i nie za bardzo są im na rękę twarde stanowisko wobec Putina. Najbardziej ciekawe dla mnie były jednak fragmenty dotyczące Wielkiej Brytanii. Ja tutaj mieszkam i gdy słuchałem o decyzji Camerona w sprawie referendum to nie wiedziałem czy śmiać się. Oczywiście dzisiaj po fakcie wiemy, że decyzja Camerona była błędna. Chciał on zyskać wyborców, za nic nie chciał doprowadzić do Brexitu, ale niestety dla niego będzie znany właśnie z tego, że był tym premierem UK, który doprowadził do głosowania w sprawie Brexitu. To był też czas kryzysu greckiego, a Tusk znalazł się pomiędzy Grekami, a Niemcami w tym konflikcie. Innym problemem Tuska w Brukseli była Grecja. Tusk stał pomiędzy Niemcami i Grecją i starał się coś ustalić. Taka pozycja mediatora była na pewno trudna. Nie zazdroszczę mu tej pozycji, można wręcz powiedzieć, że współczuję, ale jednocześnie podziwiam determinację i doprowadzenie mediacji do końca. Oczywiście można krytykować wynik tych mediacji, ale chyba nie dało się osiągnąć niczego lepszego. Najbardziej mi się jednak podobała walka Tuska z oksymoronami. Wydaje mi się, że to był największy problem tamtych czasów. Śmiem twierdzić, że ta “wymuszona solidarność” i zmuszanie krajów Unii do przyjęcia imigrantów to są właśnie rzeczy, które przeważyły i dały zwycięstwo PiSu w Polsce oraz doprowadziły do Brexitu. Wydaje mi się, że gdyby nie kryzys imigracyjny oraz gdyby nie ta polityka wymuszania w Polsce by dalej rządziło PO, a Wielka Brytania byłaby dalej w Unii, ale to tylko moje gdybania. Tusk miał jednak czasem także dość śmieszne problemy. Gdy np. jakiś kraj nie chciał podpisać ustaleń mógł się postarać, że zniknął minister. Ciekawie Tusk opisał relacje z Turcją. Przyznał przy tym, że Unia Europejska jest szantażowana przez Erdogana. Z Turcji chciał polecieć na Cypr, ale to okazało się niemożliwe. Podsumowując. Nie podobało mi się w tej książce częste oskarżanie przeciwników politycznych o cynizm. Ale dlaczego napisał tą książkę? Mam dwa wyjaśnienia . Po pierwsze chciał wytłumaczyć się z decyzji które podjął i to mu się udało. Mnie przekonał, że lepiej nie dało się nic zrobić. Drugi powód to kampania prezydencka. Ta książka to może początek takiej kampanii.
Nie jestem zaangażowany politycznie. Interesuję się jednak polityką w ten sam sposób co interesuję się historią. Niestety współczesna historia czyli to co się wydarzyło niedawno jest bardzo grząskim gruntem. Bez obawy np. mogę komentować politykę Piłsudskiego, ale gdy coś powiem na temat czyjejś decyzji politycznej sprzed roku od razu jest to odbierane jako polityczny komentarz. Za chwilę będę komentował polityczny pamiętnik, w którym autor będzie komentował współczesne mu wydarzenia. Ja dodam do tego swoje komentarze. Potraktujcie je jednak jako komentarze historyka, a nie polityka. Mam na myśli swoje komentarze, bo Tusk jest politykiem.
Dziś chciałbym właśnie zrecenzować dziennik, który prowadził Tusk gdy był Przewodniczącym Rady Europejskiej. Pełnił on tą funkcję od 1 grudnia 2014 do 30 listopada 2019 czyli w zasadzie 5 lat, bo 2015, 16, 17, 18 i 19. Jak mówi starożytne przekleństwo: obyś żył w ciekawych czasach. My w takich żyjemy. Te pięć lat to potwierdza. Trwał wtedy konflikt na Ukrainie, rozpoczynał się kryzys Grecki, Cameron zapowiedział głosowanie w sprawie Brexitu, w Turcji próbowano zrobić zamach stanu, walczyło państwo islamskie itd. Sporo się też wtedy zmieniło pod względem politycznym. W Polsce władzę straciło PO, a przejął PiS. Wielka Brytania wyszła z Unii Europejskiej, a w USA prezydentem został Donald Trump.
Muszę powiedzieć, że podchodziłem do tego jak do jeża. Szczególnie sceptycznie patrzyłem na tytuł - “Szczerze”. Bo czy po polityku można spodziewać się szczerości? Jednak po przesłuchaniu pierwszej godziny stwierdziłem, że Tusk jest bardzo szczery. Nie oznacza to oczywiście, że jest obiektywny. W dzienniku wyczuwa się, że ma sympatię do pewnych polityków, a do innych nie, ale nie było to dla mnie problemem.
Gdy słuchałem przypominałem sobie te wydarzenia. Pamiętam dowcipy z tego okresu mówiące, że Kaczyński zafundował Tuskowi bilet na samolot. Patrząc wstecz można się zastanawiać, czy gdyby Tusk został w kraju to czy Kaczyński zdobyłby tyle władzy. Trudno powiedzieć. Tusk obserwował z Brukseli co się dzieje w Polsce, a tam wkrótce po jego wyjeździe były wybory prezydenckie, w których Duda pokonał Komorowskiego. Czy Tusk żałował wtedy swojego wyjazdu? Nie wiem, nic na ten temat nie powiedział. Za to skomentował następne wybory, w których PiS wygrało.
Wracając do książki. Ja jej słuchałem. Czyta ją Wojciech Malajkat. Może trochę szkoda, że nie sam Tusk, ale pewnie mało ma czasu. O czym on opowiada w tym dzienniku?
Np. na początku książki opowiada o nauce angielskiego oraz o sprawie Ukrainy. Opisuje polityków, z którymi się spotkał. Np. z Joe Bidenem, który wtedy (czyli za Obamy) był wiceprezydentem USA. Biden jest znany ze swoich gaf, jedną z nich miał przy Tusku.
Biden powiedział jednak coś ciekawego o Europejczykach wysługujących się Ameryką. Obama narzekał na to, że europejscy członkowie NATO nie przeznaczają na wojsko tyle ile trzeba. Teraz narzeka na to Trump. Biden ciekawie to wtedy skomentował.
Europejczycy trochę przypominają tego faceta, który sam nie chce się bić, ale chętnie potrzyma marynarkę. To było dobre.
Donald Tusk nie pisze jednak tylko o polityce, choć ten tamat to sedno tego dziennika. Jest też sporo prywatnych rzeczy jak np. bieganie.
Temat biegania wraca w książce. Np. podczas wizyty w USA ponownie rozmowa z Bidenem, potem z Obamą, ale także bieganie. Opowiada też o półmaratonie w Brukseli, który przebiegł będąc Przewodniczącym Rady Europejskiej.
Temat, który jednak powraca to kwestia Ukrainy. Wiele państw ma interesy z Rosją, np. Niemcy dostają stamtąd gas i nie za bardzo są im na rękę twarde stanowisko wobec Putina.
Najbardziej ciekawe dla mnie były jednak fragmenty dotyczące Wielkiej Brytanii. Ja tutaj mieszkam i gdy słuchałem o decyzji Camerona w sprawie referendum to nie wiedziałem czy śmiać się.
Oczywiście dzisiaj po fakcie wiemy, że decyzja Camerona była błędna. Chciał on zyskać wyborców, za nic nie chciał doprowadzić do Brexitu, ale niestety dla niego będzie znany właśnie z tego, że był tym premierem UK, który doprowadził do głosowania w sprawie Brexitu.
To był też czas kryzysu greckiego, a Tusk znalazł się pomiędzy Grekami, a Niemcami w tym konflikcie.
Innym problemem Tuska w Brukseli była Grecja. Tusk stał pomiędzy Niemcami i Grecją i starał się coś ustalić. Taka pozycja mediatora była na pewno trudna.
Nie zazdroszczę mu tej pozycji, można wręcz powiedzieć, że współczuję, ale jednocześnie podziwiam determinację i doprowadzenie mediacji do końca. Oczywiście można krytykować wynik tych mediacji, ale chyba nie dało się osiągnąć niczego lepszego.
Najbardziej mi się jednak podobała walka Tuska z oksymoronami.
Wydaje mi się, że to był największy problem tamtych czasów. Śmiem twierdzić, że ta “wymuszona solidarność” i zmuszanie krajów Unii do przyjęcia imigrantów to są właśnie rzeczy, które przeważyły i dały zwycięstwo PiSu w Polsce oraz doprowadziły do Brexitu. Wydaje mi się, że gdyby nie kryzys imigracyjny oraz gdyby nie ta polityka wymuszania w Polsce by dalej rządziło PO, a Wielka Brytania byłaby dalej w Unii, ale to tylko moje gdybania.
Tusk miał jednak czasem także dość śmieszne problemy. Gdy np. jakiś kraj nie chciał podpisać ustaleń mógł się postarać, że zniknął minister.
Ciekawie Tusk opisał relacje z Turcją. Przyznał przy tym, że Unia Europejska jest szantażowana przez Erdogana.
Z Turcji chciał polecieć na Cypr, ale to okazało się niemożliwe.
Podsumowując. Nie podobało mi się w tej książce częste oskarżanie przeciwników politycznych o cynizm. Ale dlaczego napisał tą książkę? Mam dwa wyjaśnienia . Po pierwsze chciał wytłumaczyć się z decyzji które podjął i to mu się udało. Mnie przekonał, że lepiej nie dało się nic zrobić. Drugi powód to kampania prezydencka. Ta książka to może początek takiej kampanii.
Dziś chciałbym właśnie zrecenzować dziennik, który prowadził Tusk gdy był Przewodniczącym Rady Europejskiej. Pełnił on tą funkcję od 1 grudnia 2014 do 30 listopada 2019 czyli w zasadzie 5 lat, bo 2015, 16, 17, 18 i 19. Jak mówi starożytne przekleństwo: obyś żył w ciekawych czasach. My w takich żyjemy. Te pięć lat to potwierdza. Trwał wtedy konflikt na Ukrainie, rozpoczynał się kryzys Grecki, Cameron zapowiedział głosowanie w sprawie Brexitu, w Turcji próbowano zrobić zamach stanu, walczyło państwo islamskie itd. Sporo się też wtedy zmieniło pod względem politycznym. W Polsce władzę straciło PO, a przejął PiS. Wielka Brytania wyszła z Unii Europejskiej, a w USA prezydentem został Donald Trump.
Muszę powiedzieć, że podchodziłem do tego jak do jeża. Szczególnie sceptycznie patrzyłem na tytuł - “Szczerze”. Bo czy po polityku można spodziewać się szczerości? Jednak po przesłuchaniu pierwszej godziny stwierdziłem, że Tusk jest bardzo szczery. Nie oznacza to oczywiście, że jest obiektywny. W dzienniku wyczuwa się, że ma sympatię do pewnych polityków, a do innych nie, ale nie było to dla mnie problemem.
Gdy słuchałem przypominałem sobie te wydarzenia. Pamiętam dowcipy z tego okresu mówiące, że Kaczyński zafundował Tuskowi bilet na samolot. Patrząc wstecz można się zastanawiać, czy gdyby Tusk został w kraju to czy Kaczyński zdobyłby tyle władzy. Trudno powiedzieć. Tusk obserwował z Brukseli co się dzieje w Polsce, a tam wkrótce po jego wyjeździe były wybory prezydenckie, w których Duda pokonał Komorowskiego. Czy Tusk żałował wtedy swojego wyjazdu? Nie wiem, nic na ten temat nie powiedział. Za to skomentował następne wybory, w których PiS wygrało.
Wracając do książki. Ja jej słuchałem. Czyta ją Wojciech Malajkat. Może trochę szkoda, że nie sam Tusk, ale pewnie mało ma czasu. O czym on opowiada w tym dzienniku?
Np. na początku książki opowiada o nauce angielskiego oraz o sprawie Ukrainy. Opisuje polityków, z którymi się spotkał. Np. z Joe Bidenem, który wtedy (czyli za Obamy) był wiceprezydentem USA. Biden jest znany ze swoich gaf, jedną z nich miał przy Tusku.
Biden powiedział jednak coś ciekawego o Europejczykach wysługujących się Ameryką. Obama narzekał na to, że europejscy członkowie NATO nie przeznaczają na wojsko tyle ile trzeba. Teraz narzeka na to Trump. Biden ciekawie to wtedy skomentował.
Europejczycy trochę przypominają tego faceta, który sam nie chce się bić, ale chętnie potrzyma marynarkę. To było dobre.
Donald Tusk nie pisze jednak tylko o polityce, choć ten tamat to sedno tego dziennika. Jest też sporo prywatnych rzeczy jak np. bieganie.
Temat biegania wraca w książce. Np. podczas wizyty w USA ponownie rozmowa z Bidenem, potem z Obamą, ale także bieganie. Opowiada też o półmaratonie w Brukseli, który przebiegł będąc Przewodniczącym Rady Europejskiej.
Temat, który jednak powraca to kwestia Ukrainy. Wiele państw ma interesy z Rosją, np. Niemcy dostają stamtąd gas i nie za bardzo są im na rękę twarde stanowisko wobec Putina.
Najbardziej ciekawe dla mnie były jednak fragmenty dotyczące Wielkiej Brytanii. Ja tutaj mieszkam i gdy słuchałem o decyzji Camerona w sprawie referendum to nie wiedziałem czy śmiać się.
Oczywiście dzisiaj po fakcie wiemy, że decyzja Camerona była błędna. Chciał on zyskać wyborców, za nic nie chciał doprowadzić do Brexitu, ale niestety dla niego będzie znany właśnie z tego, że był tym premierem UK, który doprowadził do głosowania w sprawie Brexitu.
To był też czas kryzysu greckiego, a Tusk znalazł się pomiędzy Grekami, a Niemcami w tym konflikcie.
Innym problemem Tuska w Brukseli była Grecja. Tusk stał pomiędzy Niemcami i Grecją i starał się coś ustalić. Taka pozycja mediatora była na pewno trudna.
Nie zazdroszczę mu tej pozycji, można wręcz powiedzieć, że współczuję, ale jednocześnie podziwiam determinację i doprowadzenie mediacji do końca. Oczywiście można krytykować wynik tych mediacji, ale chyba nie dało się osiągnąć niczego lepszego.
Najbardziej mi się jednak podobała walka Tuska z oksymoronami.
Wydaje mi się, że to był największy problem tamtych czasów. Śmiem twierdzić, że ta “wymuszona solidarność” i zmuszanie krajów Unii do przyjęcia imigrantów to są właśnie rzeczy, które przeważyły i dały zwycięstwo PiSu w Polsce oraz doprowadziły do Brexitu. Wydaje mi się, że gdyby nie kryzys imigracyjny oraz gdyby nie ta polityka wymuszania w Polsce by dalej rządziło PO, a Wielka Brytania byłaby dalej w Unii, ale to tylko moje gdybania.
Tusk miał jednak czasem także dość śmieszne problemy. Gdy np. jakiś kraj nie chciał podpisać ustaleń mógł się postarać, że zniknął minister.
Ciekawie Tusk opisał relacje z Turcją. Przyznał przy tym, że Unia Europejska jest szantażowana przez Erdogana.
Z Turcji chciał polecieć na Cypr, ale to okazało się niemożliwe.
Podsumowując. Nie podobało mi się w tej książce częste oskarżanie przeciwników politycznych o cynizm. Ale dlaczego napisał tą książkę? Mam dwa wyjaśnienia . Po pierwsze chciał wytłumaczyć się z decyzji które podjął i to mu się udało. Mnie przekonał, że lepiej nie dało się nic zrobić. Drugi powód to kampania prezydencka. Ta książka to może początek takiej kampanii.
21 - Mam kociol w pracy
2020-02-05 12:29:08
Wraz z Wojciechem Strózikiem omówiliśmy książkę "Mam kocioł w pracy. Odrzuć chaos i niepokój - osiągnij sukces". Jest to w pewnym sensie biografia firmy Basecamp. Z drugiej strony to poradnik zarządzania firmą. Rady z tej książki można też zastosować w życiu jednej osoby. Książkę można kupić w wydawnictwie: https://onepress.pl/ksiazki/mam-kociol-w-pracy-odrzuc-chaos-i-niepokoj-osiagnij-sukces-jason-fried-david-heinemeier-hansson,mamkoc.htm#format/d Wojciech Strózik (linki): https://podfollow.com/rozwoj-osobisty-dla-kazdego/view https://www.poradnikowo.com/
Wraz z Wojciechem Strózikiem omówiliśmy książkę "Mam kocioł w pracy. Odrzuć chaos i niepokój - osiągnij sukces". Jest to w pewnym sensie biografia firmy Basecamp. Z drugiej strony to poradnik zarządzania firmą. Rady z tej książki można też zastosować w życiu jednej osoby.
Książkę można kupić w wydawnictwie:
https://onepress.pl/ksiazki/mam-kociol-w-pracy-odrzuc-chaos-i-niepokoj-osiagnij-sukces-jason-fried-david-heinemeier-hansson,mamkoc.htm#format/d
Wojciech Strózik (linki):
https://podfollow.com/rozwoj-osobisty-dla-kazdego/view
https://www.poradnikowo.com/
Książkę można kupić w wydawnictwie:
https://onepress.pl/ksiazki/mam-kociol-w-pracy-odrzuc-chaos-i-niepokoj-osiagnij-sukces-jason-fried-david-heinemeier-hansson,mamkoc.htm#format/d
Wojciech Strózik (linki):
https://podfollow.com/rozwoj-osobisty-dla-kazdego/view
https://www.poradnikowo.com/