Głowa Rządzi Podcast

Podcast Głowa Rządzi to audycja o psychologicznych aspektach sportu, aktywności fizycznej i optymalnego funkcjonowania. W ramach tego podcastu prowadzący psycholog sportu, Grzegorz Więcław, stara się odkrywać różne ścieżki prowadzące do mistrzostwa sportowego i osobistego. Wspólnie z zapraszanymi gośćmi poszukuje odpowiedzi na pytania związane ze sposobami na polepszanie wyników, utrzymanie dobrostanu oraz świadome i szczęśliwe życie.


Odcinki od najnowszych:

GRz 067: Tomasz Kaczmarski | Jak pracować z zespołem w kryzysie?
2021-09-15 12:00:00

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 67, w którym razem z Tomkiem Kaczmarskim odpowiadamy na pytania związane z pracą w zespole w kryzysie. Z odcinka dowiecie się między innymi: Czym jest kryzys? Jak możemy zdefiniować go w kontekście sportów zespołowych? Jakie są potencjalne przyczyny kryzysów w zespołach? Czy kryzysu w ogóle można uniknąć? Jeśli tak, to w jaki sposób działać prewencyjnie? Jak działać w kryzysie? Co może zrobić trener, co psycholog, a co zawodnicy (liderzy) zespołu w kryzysie? Czego lepiej nie robić? Dobrego słuchania!

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 67, w którym razem z Tomkiem Kaczmarskim odpowiadamy na pytania związane z pracą w zespole w kryzysie. Z odcinka dowiecie się między innymi:

  • Czym jest kryzys? Jak możemy zdefiniować go w kontekście sportów zespołowych?
  • Jakie są potencjalne przyczyny kryzysów w zespołach?
  • Czy kryzysu w ogóle można uniknąć? Jeśli tak, to w jaki sposób działać prewencyjnie?
  • Jak działać w kryzysie? Co może zrobić trener, co psycholog, a co zawodnicy (liderzy) zespołu w kryzysie? Czego lepiej nie robić?

Dobrego słuchania!

GRz 066: Uta Kühn | Dlaczego warto grać fair? #NIEdladopingu
2021-09-01 12:00:00

Tu nadaje podcast Głowa Rządzi, to jest odcinek 66. Wakacje skończone, za oknem szaro, deszczowo. Zbliża się jesień. A w podcaście temat, jakiego jeszcze nigdy nie poruszaliśmy, choć od początku był na mojej liście. Doping i antydoping. Do rozmowy zaprosiłem Utę Kühn, która jest edukatorką Polskiej Agencji Antydopingowej (POLADA) i prowadzi fantastyczne prelekcje dla zawodników i trenerów o tym dlaczego warto grać fair i mówić gromkie NIE dopingowi w sporcie. W tym odcinku poruszamy m.in. tematy związane z tym jak funkcjonują przepisy antydopingowe, a także jakie są konsekwencje stosowania dopingu. W rozmowie pełno jest wskazówek jak stosować się do przepisów antydopingowych i przekuwać dobre intencje grania fair w swoje sportowe życie. Czym zajmuje się Polska Agencja Antydopingowa (POLADA)? Co jest naruszeniem przepisów antydopingowych? Jakie są konsekwencje stosowania dopingu? Kto podlega przepisom antydopingowym? Jakie są słynne wpadki dopingowe i na jakich substancjach zawodnicy najczęściej „wpadali”? Czy sportowcy przyłapani na dopingu zawsze idą w zaparte? Jak wyglądają struktury Światowej Agencji Antydopingowej (WADA)? Jakie wyzwania stoją obecnie przed WADA? Jak wygląda „sytuacja dopingowa” w sporcie amatorskim? Jaka jest skala dopingu w sporcie amatorskim? Jakie mają motywacje sportowcy-amatorzy? Czy podejmowane są jakieś działania w tej materii? O co chodzi w systemie ADAMS? Jak wygląda proces kontroli antydopingowej? Jakie są prawa i obowiązki zawodnika? Jakie substancje są najpopularniejsze w użyciu? Gdzie się znajdują i na co trzeba uważać, żeby nie „wpaść” przez przypadek? Czym jest TUE? Jak podchodzić do kwestii odżywek i suplementacji? To wszystko i jeszcze więcej w dzisiejszym odcinku. Zaznaczam jednak, że nasza rozmowa nie wyczerpuje tematu dopingu i antydopingu w sporcie. Jest także możliwość, że za kilka miesięcy lub lat niektóre informacje w niej zawarte się zdezaktualizują. Dlatego tak jak powtarzam w trakcie rozmowy, w razie jakichkolwiek wątpliwości związanych z tymi zagadnieniami warto zwrócić się z zapytaniem bezpośrednio do Polskiej Agencji Antydopingowej (POLADA). Pracują tam fantastyczni ludzie, którzy na pewno pomogą w odpowiedzi na ewentualne pytania. Mam nadzieje, że nasza rozmowa utwierdzi was w przekonaniu o tym, że warto grać fair. A teraz bez dalszych ceregieli życzę dobrego słuchania! Enjoy!

Tu nadaje podcast Głowa Rządzi, to jest odcinek 66. Wakacje skończone, za oknem szaro, deszczowo. Zbliża się jesień. A w podcaście temat, jakiego jeszcze nigdy nie poruszaliśmy, choć od początku był na mojej liście. Doping i antydoping. Do rozmowy zaprosiłem Utę Kühn, która jest edukatorką Polskiej Agencji Antydopingowej (POLADA) i prowadzi fantastyczne prelekcje dla zawodników i trenerów o tym dlaczego warto grać fair i mówić gromkie NIE dopingowi w sporcie.

W tym odcinku poruszamy m.in. tematy związane z tym jak funkcjonują przepisy antydopingowe, a także jakie są konsekwencje stosowania dopingu. W rozmowie pełno jest wskazówek jak stosować się do przepisów antydopingowych i przekuwać dobre intencje grania fair w swoje sportowe życie.

  • Czym zajmuje się Polska Agencja Antydopingowa (POLADA)?
  • Co jest naruszeniem przepisów antydopingowych?
  • Jakie są konsekwencje stosowania dopingu?
  • Kto podlega przepisom antydopingowym?
  • Jakie są słynne wpadki dopingowe i na jakich substancjach zawodnicy najczęściej „wpadali”?
  • Czy sportowcy przyłapani na dopingu zawsze idą w zaparte?
  • Jak wyglądają struktury Światowej Agencji Antydopingowej (WADA)?
  • Jakie wyzwania stoją obecnie przed WADA?
  • Jak wygląda „sytuacja dopingowa” w sporcie amatorskim? Jaka jest skala dopingu w sporcie amatorskim? Jakie mają motywacje sportowcy-amatorzy? Czy podejmowane są jakieś działania w tej materii?
  • O co chodzi w systemie ADAMS?
  • Jak wygląda proces kontroli antydopingowej? Jakie są prawa i obowiązki zawodnika?
  • Jakie substancje są najpopularniejsze w użyciu? Gdzie się znajdują i na co trzeba uważać, żeby nie „wpaść” przez przypadek?
  • Czym jest TUE?
  • Jak podchodzić do kwestii odżywek i suplementacji?

To wszystko i jeszcze więcej w dzisiejszym odcinku. Zaznaczam jednak, że nasza rozmowa nie wyczerpuje tematu dopingu i antydopingu w sporcie. Jest także możliwość, że za kilka miesięcy lub lat niektóre informacje w niej zawarte się zdezaktualizują. Dlatego tak jak powtarzam w trakcie rozmowy, w razie jakichkolwiek wątpliwości związanych z tymi zagadnieniami warto zwrócić się z zapytaniem bezpośrednio do Polskiej Agencji Antydopingowej (POLADA). Pracują tam fantastyczni ludzie, którzy na pewno pomogą w odpowiedzi na ewentualne pytania.

Mam nadzieje, że nasza rozmowa utwierdzi was w przekonaniu o tym, że warto grać fair. A teraz bez dalszych ceregieli życzę dobrego słuchania! Enjoy!

GRz 065: Piotr Stankiewicz | Dlaczego sportowiec powinien być stoikiem?
2021-08-15 12:00:00

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 65, w którym pofilozofujemy, a konkretniej pofilozofujemy po stoicku. Stoicyzm to starożytna filozofia, z której czerpie współczesna psychologia i psychologia sportu. Wiele założeń stoickich sprawdza się w świecie sportu. Na przykład to, że nasza interpretacja zdarzeń jest ważniejsza od samych zdarzeń. Albo to, że lepiej jest próbować kontrolować te rzeczy, które rzeczywiście są pod naszą kontrolą, niż te, które pozostają poza kontrolą. W stoicyzmie mowa jest też o oswajaniu nieprzewidywalności, gotowaniu się na różne scenariusze i zachowaniu elastyczności wobec ciągle zmieniającej się i zaskakującej nas rzeczywistości. Ważna jest też świadomość i jasność celów, ale działanie te cele realizujące powinno być już „tu i teraz”, zamknięte nie jako w teraźniejszości. Zatem dla stoików, tak samo jak dla psychologów sportu, w ferworze działań droga będzie ważniejsza od celu, bo drogą idziemy teraz, a cel jest czymś odległym. Innymi słowy myślenie o procesie, małych krokach na drodze do celu daje z reguły lepsze rezultaty, niż myślenie o wygranej. Jak dobrze słyszycie wszystkie te założenia mogłyby być esencją współczesnej psychologii sportu. No bo stoicy byli trochę takimi psychologami sportu. Albo raczej powinienem powiedzieć, że to psychologowie sportu są trochę takimi stoikami, choć pewnie nie każdy psycholog sobie zdaje sprawę z korzeni założeń, na których bazuje. Do rozmowy o stoicyzmie zaprosiłem współczesnego filozofa i pisarza, Piotra Stankiewicza, z którym spotkałem się jeszcze w czerwcu na warszawskim AWF i nagrałem tę rozmowę. Piotr odpowiada na moje pytania i wątpliwości dotyczące współczesnego stoicyzmu, a ja staram się odnosić to, co mówi do świata sportu. Padają m.in. takie pytania: Czy każdy może być filozofem? A może każdy już jest filozofem? Jakie są główne założenia filozofii stoickiej? Jak możemy stoicyzm odnieść do współczesnego świata sportu? Nad czym mamy całkowitą kontrolę? Co zrobić z rzeczami, które pozostają poza naszą całkowitą kontrolą? Czy stoicy zachowują stoicki spokój? Mam nadzieję, że docenicie nasze filozofowania, a ten odcinek poukłada trochę wiedzę na temat tego całego stoicyzmu i pokaże w jaki sposób można go odnieść do świata sportu. A jak komuś będzie mało stoicyzmu to mocno zachęcam do przeczytania książki mojego gościa pt. „Sztuka życia według stoików”, a także do bezpośredniego kontaktu z Piotrem przez  jego stronę  lub media społecznościowe, gdzie funkcjonuje jako „ stoicyzm reformowany ”. Bo stoicyzm to styl życia, sposób myślenia, którego można się nauczyć. Zachęcam do takiej właśnie nauki!

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 65, w którym pofilozofujemy, a konkretniej pofilozofujemy po stoicku. Stoicyzm to starożytna filozofia, z której czerpie współczesna psychologia i psychologia sportu. Wiele założeń stoickich sprawdza się w świecie sportu. Na przykład to, że nasza interpretacja zdarzeń jest ważniejsza od samych zdarzeń. Albo to, że lepiej jest próbować kontrolować te rzeczy, które rzeczywiście są pod naszą kontrolą, niż te, które pozostają poza kontrolą. W stoicyzmie mowa jest też o oswajaniu nieprzewidywalności, gotowaniu się na różne scenariusze i zachowaniu elastyczności wobec ciągle zmieniającej się i zaskakującej nas rzeczywistości. Ważna jest też świadomość i jasność celów, ale działanie te cele realizujące powinno być już „tu i teraz”, zamknięte nie jako w teraźniejszości. Zatem dla stoików, tak samo jak dla psychologów sportu, w ferworze działań droga będzie ważniejsza od celu, bo drogą idziemy teraz, a cel jest czymś odległym. Innymi słowy myślenie o procesie, małych krokach na drodze do celu daje z reguły lepsze rezultaty, niż myślenie o wygranej. Jak dobrze słyszycie wszystkie te założenia mogłyby być esencją współczesnej psychologii sportu. No bo stoicy byli trochę takimi psychologami sportu. Albo raczej powinienem powiedzieć, że to psychologowie sportu są trochę takimi stoikami, choć pewnie nie każdy psycholog sobie zdaje sprawę z korzeni założeń, na których bazuje.

Do rozmowy o stoicyzmie zaprosiłem współczesnego filozofa i pisarza, Piotra Stankiewicza, z którym spotkałem się jeszcze w czerwcu na warszawskim AWF i nagrałem tę rozmowę. Piotr odpowiada na moje pytania i wątpliwości dotyczące współczesnego stoicyzmu, a ja staram się odnosić to, co mówi do świata sportu. Padają m.in. takie pytania:

  • Czy każdy może być filozofem? A może każdy już jest filozofem?
  • Jakie są główne założenia filozofii stoickiej?
  • Jak możemy stoicyzm odnieść do współczesnego świata sportu?
  • Nad czym mamy całkowitą kontrolę?
  • Co zrobić z rzeczami, które pozostają poza naszą całkowitą kontrolą?
  • Czy stoicy zachowują stoicki spokój?

Mam nadzieję, że docenicie nasze filozofowania, a ten odcinek poukłada trochę wiedzę na temat tego całego stoicyzmu i pokaże w jaki sposób można go odnieść do świata sportu. A jak komuś będzie mało stoicyzmu to mocno zachęcam do przeczytania książki mojego gościa pt. „Sztuka życia według stoików”, a także do bezpośredniego kontaktu z Piotrem przez jego stronę lub media społecznościowe, gdzie funkcjonuje jako „stoicyzm reformowany”. Bo stoicyzm to styl życia, sposób myślenia, którego można się nauczyć. Zachęcam do takiej właśnie nauki!

GRz 064: Grzegorz Więcław | Jak wyglądało przygotowanie i wsparcie psychologiczne na EURO 2020?
2021-08-01 12:00:00

Tu nadaje podcast Głowa Rządzi, a to jest odcinek 64 w całości poświęcony przygotowaniu i wsparciu psychologicznemu na EURO 2020, na który mam nadzieję z niecierpliwością czekaliście! Zapowiadałem go wielokrotnie w moich social mediach i sam nakręcałem się na to, jak ostatecznie będzie wyglądać jego kształt. Jestem bardzo zadowolony z rezultatów mojej pracy. W tym odcinku z wielką przyjemnością podzielę się z wami wynikami mojego małego śledztwa dotyczącego tego, jak wyglądało przygotowanie i wsparcie psychologiczne w różnych krajach przed i w trakcie turnieju EURO 2020, który toczył się od 11 czerwca do 11 lipca 2021 roku na boiskach całej Europy. Wyniki rozeznania zostaną też wzbogacone o moje własne komentarze i refleksje na ten temat. To było drugie takie EURO w historii z udziałem aż 24 finalistów podzielonych na 6 grup i pierwsze EURO w historii, które nie miało swojego jednoznacznego gospodarza. Piłkarze grali w wielu europejskich miastach – od Glasgow po Baku, od Sewilli po Sankt Petersburg. Choć wydaje się, że niektóre kraje były nieco uprzywilejowane grą u siebie, a najbardziej oczywiście Anglia. W sześciu z siedmiu rozegranych na EURO meczów, w tym finał, Anglicy występowali w Londynie na Wembley. To mogło być z korzyścią dla Anglii biorąc pod uwagę przywileje, które wiążą się z grą u siebie w ogóle , a co dopiero podczas turnieju w trakcie pandemii rozgrywanego na całym kontynencie, w różnych strefach czasowych i klimatycznych. No ale do raportu. Zanim zacznę chciałbym was wprowadzić w to, co przygotowałem w ramach tego odcinka. A przygotowałem naprawdę solidną porcję spostrzeżeń, informacji i refleksji. Muszę zaznaczyć, że moje zainteresowanie tym, jak wygląda przygotowanie i wsparcie psychologiczne zespołów podczas Mistrzostw Europy w piłce nożnej sięga turnieju w 2012 roku na polskich i ukraińskich boiskach. Wtedy jednak moje rozeznanie było dosyć pobieżne, a pobieżne na pewno porównując je do tego, co zrobiłem w 2016 roku i teraz. Od początku EURO 2020 nadstawiałem ucha i zbierałem materiały, a po finałowym gwizdku 11 lipca tylko zintensyfikowałem działania poszukiwawcze. Za mną wiele rozmów z psychologami i trenerami piłki nożnej z całej Europy; dziesiątki, jeśli nie setki wymienionych maili, smsów i wiadomości w mediach społecznościowych. Z uwagi na moje zagraniczne studia oraz bieżącą działalność w europejskich organizacjach zrzeszających psychologów sportu – ENYSSP i FEPSAC miałem do kogo się odzywać. Zatem punktem wyjścia tego researchu był kontakt z moimi znajomymi i przyjaciółmi ze świata psychologii sportu - kolegami i koleżankami po fachu z różnych krajów Europy, a potem także z ich znajomymi i ze znajomymi ich znajomych. Starałem sięgnąć naprawdę głęboko. Kiedy nie otrzymywałem satysfakcjonującej odpowiedzi na moje pytania, prosiłem o polecenie kolejnych osób do kontaktu. Równolegle poszedłem też drogą oficjalną sprawdzając strony wszystkich 24 związków piłki nożnej, które wystawiły swoje reprezentacje na tegoroczne EURO w celu zebrania jak najbardziej szczegółowych informacji dotyczących przygotowania psychologicznego, a w szczególności zaangażowania psychologów w to przygotowanie. Dodatkowo napisałem oficjalne, specyficzne zapytania w tej sprawie zarówno do piłkarskich struktur związkowych jak i towarzystw psychologicznych czy sekcji psychologii sportu w tych krajach. Moje pytania dotyczyły m.in. tego, czy w sztabie reprezentacji był zaangażowany psycholog lub trener mentalny w trakcie przygotowań lub podczas turnieju, a jeśli tak to w jaki sposób pracował? Jeśli natomiast takiej współpracy nie było, to czy pojawiały się wzmianki o pracy indywidualnej reprezentantów danego kraju? Prosiłem też o opinię oraz linki do artykułów, wywiadów, filmików oraz postów w mediach społecznościowych dotyczących szeroko rozumianego przygotowania psychologicznego. Wszystko po to, żeby zaspokoić swoją ciekawość dotyczącą stanu faktycznego jak się ma praktyczna psychologia sportu w świecie piłki nożnej na najwyższym poziomie. Jak do tego tematu podchodzą związki, trenerzy-selekcjonerzy oraz sami piłkarze. Na EURO w 2016 roku bramka Edera dająca Portugalii pierwszy tytuł Mistrza Europy została zadedykowana pani Susanie Torres, psychologowi współpracującemu z tym zawodnikiem. Dla naszej społeczności psychologicznej to był szalenie miły gest, który również na łamach tego podcast wspominałem kilkukrotnie, a ostatnio w rozmowie z Flavio Paixão w odcinku 60. Oprócz tego typu współprac indywidualnych, w 2016 roku, wg. moich informacji psychologowie byli w sztabach trzech zespołów – Austrii, Walii i Niemiec. Dwa z tych zespołów – Walia i Niemcy – dotarły aż do półfinałów. Uczulam jednak na to, żeby słuchając mojego raportu bezpośrednio łączyć współpracę z psychologiem lub jej brak z ostatecznym wynikiem sportowym na EURO. Nie wolno nam sięgać tak daleko. To uproszczenie będzie raczej naturalnym błędem poznawczym, który będzie się tutaj narzucać, więc musimy pozostać czujni. Pamiętajcie, że przygotowanie psychologiczne to tylko wycinek układanki przygotowania całościowego. Powiem więcej, przygotowanie psychologiczne zawodników i zespołu nie jest tylko i wyłącznie w rękach psychologa, ale też trenera, liderów boiskowych, systemu szkolenia, środowiska, które zostało stworzone na potrzeby optymalnego funkcjonowania na imprezie docelowej itp. itd. Nie mówicie zatem po wysłuchaniu tego odcinka, że Włosi psychologa w sztabie nie mieli i wygrali EURO, a Anglicy mieli i przegrali finał, jeszcze w dodatku w rzutach karnych, czyli rozgrywce stricte psychologicznej! Albo że przecież Andryi Szewczenko z niechęcią widziałby w swoim sztabie psychologa, a Janne Andersson współpracuje z psychologiem w reprezentacji od 2016 roku. No i na turnieju Ukraina Szewczenki wygrywa ze Szwecją Andressona, jeszcze w dodatku w doliczonym czasie drugiej połowy dogrywki. Po co zatem zatrudniać psychologa? To myślenie skrótowe i przez to trochę niedorzeczne. Równie dobrze można by powiedzieć: „Patrzcie, ze wszystkich półfinalistów EURO, aż trzy zespoły współpracowały z psychologami”. Albo że zespoły dwóch selekcjonerów jawnie niechętnych do współpracy z psychologiem – Turcja i Rosja – pożegnały się z EURO w pierwszej kolejności. To jest teraz trochę kwestia interpretacji prezentowanych przeze mnie informacji. Jak do tego podejdziecie? Tego nie wiem. Zobaczcie jednak, że nikt już nie kwestionuje tego, że warto mieć w sztabie fizjoterapeutę, analityka, trenera bramkarzy czy też kucharza. To są naturalne role w zespole trenerskim. Psychologów zarówno w piłce nożnej krajowej jak i tej międzynarodowej, której dotyczy raport, też jest coraz więcej, co mnie niezmiernie cieszy. Jednak to czy psychologa rzeczywiście warto zatrudniać, zadecydujecie wy, słuchacze. Chciałbym tu tylko podkreślić, że w tym raporcie szczególnie ważne jest dla mnie to, że większość zespołów, które korzystały ze wsparcia psychologicznego przed i w trakcie turnieju rzeczywiście korzystało ze wsparcia psychologów. Bo stawiając na przygotowanie psychologiczne swojego zespołu, zawodników i sztabu szkoleniowego warto postawić na kogoś, kto ma za sobą odpowiednie i całościowe przygotowanie do wykonywania zawodu psychologa, czyli odpowiednie wykształcenie i doświadczenie, ale też ponad wszystko kieruje się nienagnaną etyką zawodową i dobrem ludzi, z którymi przychodzi mu współpracować w sporcie czy też poza. Okej. Powiedziałem, co powiedzieć chciałem, a teraz już do sedna. Żeby poukładać wyniki moich dociekań przyglądam się każdej reprezentacji po kolei, tak jak były podzielone na grupy. Na temat niektórych drużyn będę mieć do powiedzenia więcej, bo znalazłem lub dostałem więcej źródeł dzięki szerszym kontaktom w środowisku piłkarskim i psychologicznym w danym kraju. Na temat innych powiem mniej albo też nic nie powiem, bo zwyczajnie nie będę miał wystarczającej ilości informacji. Chciałbym, żebyście przysłuchali się temu raportowi z uważnością, ciekawością i jakąś dozą sceptycyzmu, bo do końca nie będziemy wiedzieć jak było naprawdę. Ja postawiłem sobie za zadanie wyłuskać jak najwięcej informacji, popartych doniesieniami medialnymi oraz opiniami osób z poszczególnych krajów i pozszywać je w jak najbardziej kompletny i spójny raport. Mam nadzieję, że będzie się tego dobrze słuchać. A jeśli wykryjecie w nim jakiekolwiek nieścisłości, będziecie chcieli zaoferować jakieś sprostowanie lub też doprecyzowanie zawartych tu informacji, to zawsze jestem na takie coś otwarty...

Tu nadaje podcast Głowa Rządzi, a to jest odcinek 64 w całości poświęcony przygotowaniu i wsparciu psychologicznemu na EURO 2020, na który mam nadzieję z niecierpliwością czekaliście! Zapowiadałem go wielokrotnie w moich social mediach i sam nakręcałem się na to, jak ostatecznie będzie wyglądać jego kształt. Jestem bardzo zadowolony z rezultatów mojej pracy. W tym odcinku z wielką przyjemnością podzielę się z wami wynikami mojego małego śledztwa dotyczącego tego, jak wyglądało przygotowanie i wsparcie psychologiczne w różnych krajach przed i w trakcie turnieju EURO 2020, który toczył się od 11 czerwca do 11 lipca 2021 roku na boiskach całej Europy. Wyniki rozeznania zostaną też wzbogacone o moje własne komentarze i refleksje na ten temat.

To było drugie takie EURO w historii z udziałem aż 24 finalistów podzielonych na 6 grup i pierwsze EURO w historii, które nie miało swojego jednoznacznego gospodarza. Piłkarze grali w wielu europejskich miastach – od Glasgow po Baku, od Sewilli po Sankt Petersburg. Choć wydaje się, że niektóre kraje były nieco uprzywilejowane grą u siebie, a najbardziej oczywiście Anglia. W sześciu z siedmiu rozegranych na EURO meczów, w tym finał, Anglicy występowali w Londynie na Wembley. To mogło być z korzyścią dla Anglii biorąc pod uwagę przywileje, które wiążą się z grą u siebie w ogóle, a co dopiero podczas turnieju w trakcie pandemii rozgrywanego na całym kontynencie, w różnych strefach czasowych i klimatycznych.

No ale do raportu. Zanim zacznę chciałbym was wprowadzić w to, co przygotowałem w ramach tego odcinka. A przygotowałem naprawdę solidną porcję spostrzeżeń, informacji i refleksji.

Muszę zaznaczyć, że moje zainteresowanie tym, jak wygląda przygotowanie i wsparcie psychologiczne zespołów podczas Mistrzostw Europy w piłce nożnej sięga turnieju w 2012 roku na polskich i ukraińskich boiskach. Wtedy jednak moje rozeznanie było dosyć pobieżne, a pobieżne na pewno porównując je do tego, co zrobiłem w 2016 roku i teraz. Od początku EURO 2020 nadstawiałem ucha i zbierałem materiały, a po finałowym gwizdku 11 lipca tylko zintensyfikowałem działania poszukiwawcze. Za mną wiele rozmów z psychologami i trenerami piłki nożnej z całej Europy; dziesiątki, jeśli nie setki wymienionych maili, smsów i wiadomości w mediach społecznościowych. Z uwagi na moje zagraniczne studia oraz bieżącą działalność w europejskich organizacjach zrzeszających psychologów sportu – ENYSSP i FEPSAC miałem do kogo się odzywać. Zatem punktem wyjścia tego researchu był kontakt z moimi znajomymi i przyjaciółmi ze świata psychologii sportu - kolegami i koleżankami po fachu z różnych krajów Europy, a potem także z ich znajomymi i ze znajomymi ich znajomych. Starałem sięgnąć naprawdę głęboko. Kiedy nie otrzymywałem satysfakcjonującej odpowiedzi na moje pytania, prosiłem o polecenie kolejnych osób do kontaktu. Równolegle poszedłem też drogą oficjalną sprawdzając strony wszystkich 24 związków piłki nożnej, które wystawiły swoje reprezentacje na tegoroczne EURO w celu zebrania jak najbardziej szczegółowych informacji dotyczących przygotowania psychologicznego, a w szczególności zaangażowania psychologów w to przygotowanie. Dodatkowo napisałem oficjalne, specyficzne zapytania w tej sprawie zarówno do piłkarskich struktur związkowych jak i towarzystw psychologicznych czy sekcji psychologii sportu w tych krajach. Moje pytania dotyczyły m.in. tego, czy w sztabie reprezentacji był zaangażowany psycholog lub trener mentalny w trakcie przygotowań lub podczas turnieju, a jeśli tak to w jaki sposób pracował? Jeśli natomiast takiej współpracy nie było, to czy pojawiały się wzmianki o pracy indywidualnej reprezentantów danego kraju? Prosiłem też o opinię oraz linki do artykułów, wywiadów, filmików oraz postów w mediach społecznościowych dotyczących szeroko rozumianego przygotowania psychologicznego. Wszystko po to, żeby zaspokoić swoją ciekawość dotyczącą stanu faktycznego jak się ma praktyczna psychologia sportu w świecie piłki nożnej na najwyższym poziomie. Jak do tego tematu podchodzą związki, trenerzy-selekcjonerzy oraz sami piłkarze.

Na EURO w 2016 roku bramka Edera dająca Portugalii pierwszy tytuł Mistrza Europy została zadedykowana pani Susanie Torres, psychologowi współpracującemu z tym zawodnikiem. Dla naszej społeczności psychologicznej to był szalenie miły gest, który również na łamach tego podcast wspominałem kilkukrotnie, a ostatnio w rozmowie z Flavio Paixão w odcinku 60. Oprócz tego typu współprac indywidualnych, w 2016 roku, wg. moich informacji psychologowie byli w sztabach trzech zespołów – Austrii, Walii i Niemiec. Dwa z tych zespołów – Walia i Niemcy – dotarły aż do półfinałów.

Uczulam jednak na to, żeby słuchając mojego raportu bezpośrednio łączyć współpracę z psychologiem lub jej brak z ostatecznym wynikiem sportowym na EURO. Nie wolno nam sięgać tak daleko. To uproszczenie będzie raczej naturalnym błędem poznawczym, który będzie się tutaj narzucać, więc musimy pozostać czujni. Pamiętajcie, że przygotowanie psychologiczne to tylko wycinek układanki przygotowania całościowego. Powiem więcej, przygotowanie psychologiczne zawodników i zespołu nie jest tylko i wyłącznie w rękach psychologa, ale też trenera, liderów boiskowych, systemu szkolenia, środowiska, które zostało stworzone na potrzeby optymalnego funkcjonowania na imprezie docelowej itp. itd. Nie mówicie zatem po wysłuchaniu tego odcinka, że Włosi psychologa w sztabie nie mieli i wygrali EURO, a Anglicy mieli i przegrali finał, jeszcze w dodatku w rzutach karnych, czyli rozgrywce stricte psychologicznej! Albo że przecież Andryi Szewczenko z niechęcią widziałby w swoim sztabie psychologa, a Janne Andersson współpracuje z psychologiem w reprezentacji od 2016 roku. No i na turnieju Ukraina Szewczenki wygrywa ze Szwecją Andressona, jeszcze w dodatku w doliczonym czasie drugiej połowy dogrywki. Po co zatem zatrudniać psychologa? To myślenie skrótowe i przez to trochę niedorzeczne. Równie dobrze można by powiedzieć: „Patrzcie, ze wszystkich półfinalistów EURO, aż trzy zespoły współpracowały z psychologami”. Albo że zespoły dwóch selekcjonerów jawnie niechętnych do współpracy z psychologiem – Turcja i Rosja – pożegnały się z EURO w pierwszej kolejności. To jest teraz trochę kwestia interpretacji prezentowanych przeze mnie informacji. Jak do tego podejdziecie? Tego nie wiem.

Zobaczcie jednak, że nikt już nie kwestionuje tego, że warto mieć w sztabie fizjoterapeutę, analityka, trenera bramkarzy czy też kucharza. To są naturalne role w zespole trenerskim. Psychologów zarówno w piłce nożnej krajowej jak i tej międzynarodowej, której dotyczy raport, też jest coraz więcej, co mnie niezmiernie cieszy. Jednak to czy psychologa rzeczywiście warto zatrudniać, zadecydujecie wy, słuchacze.

Chciałbym tu tylko podkreślić, że w tym raporcie szczególnie ważne jest dla mnie to, że większość zespołów, które korzystały ze wsparcia psychologicznego przed i w trakcie turnieju rzeczywiście korzystało ze wsparcia psychologów. Bo stawiając na przygotowanie psychologiczne swojego zespołu, zawodników i sztabu szkoleniowego warto postawić na kogoś, kto ma za sobą odpowiednie i całościowe przygotowanie do wykonywania zawodu psychologa, czyli odpowiednie wykształcenie i doświadczenie, ale też ponad wszystko kieruje się nienagnaną etyką zawodową i dobrem ludzi, z którymi przychodzi mu współpracować w sporcie czy też poza.

Okej. Powiedziałem, co powiedzieć chciałem, a teraz już do sedna.

Żeby poukładać wyniki moich dociekań przyglądam się każdej reprezentacji po kolei, tak jak były podzielone na grupy. Na temat niektórych drużyn będę mieć do powiedzenia więcej, bo znalazłem lub dostałem więcej źródeł dzięki szerszym kontaktom w środowisku piłkarskim i psychologicznym w danym kraju. Na temat innych powiem mniej albo też nic nie powiem, bo zwyczajnie nie będę miał wystarczającej ilości informacji.

Chciałbym, żebyście przysłuchali się temu raportowi z uważnością, ciekawością i jakąś dozą sceptycyzmu, bo do końca nie będziemy wiedzieć jak było naprawdę. Ja postawiłem sobie za zadanie wyłuskać jak najwięcej informacji, popartych doniesieniami medialnymi oraz opiniami osób z poszczególnych krajów i pozszywać je w jak najbardziej kompletny i spójny raport. Mam nadzieję, że będzie się tego dobrze słuchać. A jeśli wykryjecie w nim jakiekolwiek nieścisłości, będziecie chcieli zaoferować jakieś sprostowanie lub też doprecyzowanie zawartych tu informacji, to zawsze jestem na takie coś otwarty...

GRz 063: Dzień Porażki – Panel Sport | Czym jest porażka i jak sobie z nią radzić?
2021-07-15 12:00:00

Hop, hop! Tu nadaje podcast Głowa Rządzi odcinek 63. Drugi raz w historii tej audycji poświęcam calutki odcinek tematyce porażki, a właściwie radzenia sobie z porażką. Jednak nie jest to odcinek zrealizowany specjalnie dla tego kanału. Wypuszczam w eter nagranie z Dnia Porażki, wydarzenia które odbyło się 13 października 2020r. Podcast Głowa Rządzi był patronem tego wydarzenia, a ja miałem wielką przyjemność prowadzić dyskusję w panelu sportowym. Moimi zacnymi gośćmi byli: Oktawia Nowacka (pięcioboistka i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro w 2016 roku), Weronika Nowakowska (trzykrotna olimpijka i medalistka MŚ i ME) oraz Dariusz Drapella (IronMan All World Athlete, najlepszy triathlonista w swojej kategorii wiekowej). Oktawię możecie pamiętać z odcinka numer 24, a Weronikę z odcinka numer 48. Darka jeszcze nie namówiłem na rozmowę w podcaście. Wszystko w swoim czasie. Za zgodą i uprzejmością sprawcy całego zamieszania związanego z Dniem Porażki i prezesa Fundacji Dobra Porażka, Jarka Łojewskiego publikuję całość nagrania z panelu sportowego. Moment ukazania się tego odcinka jest zupełnie przypadkowy i nie należy łączyć tematyki tutaj poruszanej z turniejem EURO 2020. O tym mam nadzieję nagrać jeszcze bonusowy odcinek, zresztą na Waszą prośbę, drodzy słuchacze, ale póki co zbieram jeszcze materiały. Dlaczego ten odcinek ukazuje teraz, ponad dziewięć miesięcy po nagraniu? Powód jest jeden i jest dosyć prozaiczny. Wypuszczam go w eter zaraz po moim urlopie. I to naprawdę jedyny powód dla którego akurat w tym odcinku ponownie zajmujemy się tematem porażki, a ja pierwszy raz w historii tego kanału trochę idę na łatwiznę i robię coś co w świecie twórców nazywa się recyklingiem kontentu. Cokolwiek to ma znaczyć.  Mam kilka takich asów w rękawie, z których mogę skorzystać chcąc zadbać o regularne publikowanie kolejnych odcinków podcastu niezależnie od moich humorów czy wyjazdów. Mam wielką nadzieję, że to docenicie. W tym odcinku moi goście odpowiadają na garść pytań, które przygotowałem oraz które pojawiały się w trakcie naszej dyskusji od widzów i słuchaczy konferencji. Wśród nich znalazły się tak ważne kwestie jak: Jak rozumieć porażkę w kontekście sportowym i nie tylko sportowym? Jak porażka może przygotować do odniesienia sukcesu? A kiedy informuje nas o tym, że idziemy złą drogą? Jak mądrze znosić niepowodzenia i wyciągać z nich wnioski? Kiedy brać w pełni odpowiedzialność za porażkę, a kiedy chronić się „zwalając” winę na okoliczności? Co warto wiedzieć o porażce, zanim się wydarzy? To była bardzo interesująca dyskusja i jeśli ten temat chcecie zgłębić dalej, to mam dla Was dwie propozycje. Pierwsza to powrót do odcinka numer 13 tego podcastu, w którym dr Paweł Fortuna opowiada o pozytywnej psychologii porażki i odpowiada na pytanie jak z cytryn robić lemoniadę. Druga propozycja to uczestnictwo w tegorocznym Dniu Porażki, który odbędzie się 13 października 2021 online pod hasłem ‘Jak zapobiegać porażkom?’. Więcej informacji bezpośrednio na stronie internetowej Dnia Porażki. Fundacja Dobra Porażka robi fantastyczną robotę propagując kulturę uczenia się na błędach, która jest niezbędna w budowaniu przyjaznego środowiska pracy, otwartości, innowacyjności, odwagi w działaniu i mierzeniu się z własną niedoskonałością. Mocno polecam. Na koniec chciałbym jeszcze powiedzieć o jednej rzeczy. W odcinku numer 62 powinienem był ogłosić wyniki konkursu fotograficznego zapowiedzianego w odcinku numer 60 z Flavio Paixao, którego nagrodą była książka mojego gościa. Niestety nie otrzymałem żadnego zgłoszenia na ten konkurs (pierwszy raz w historii konkursów organizowanych przez Podcast Głowa Rządzi) i dlatego zagapiłem się z publikacją wyników. Tym samym z pewnym smutkiem, tutaj ogłaszam konkurs za nierozstrzygnięty. A teraz już w Wasze uszy oddaję uniwersalną dyskusję ludzi sportu o tym czym jest porażka i jak sobie z nią radzić. Enjoy!

Hop, hop! Tu nadaje podcast Głowa Rządzi odcinek 63. Drugi raz w historii tej audycji poświęcam calutki odcinek tematyce porażki, a właściwie radzenia sobie z porażką. Jednak nie jest to odcinek zrealizowany specjalnie dla tego kanału. Wypuszczam w eter nagranie z Dnia Porażki, wydarzenia które odbyło się 13 października 2020r. Podcast Głowa Rządzi był patronem tego wydarzenia, a ja miałem wielką przyjemność prowadzić dyskusję w panelu sportowym. Moimi zacnymi gośćmi byli: Oktawia Nowacka (pięcioboistka i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro w 2016 roku), Weronika Nowakowska (trzykrotna olimpijka i medalistka MŚ i ME) oraz Dariusz Drapella (IronMan All World Athlete, najlepszy triathlonista w swojej kategorii wiekowej). Oktawię możecie pamiętać z odcinka numer 24, a Weronikę z odcinka numer 48. Darka jeszcze nie namówiłem na rozmowę w podcaście. Wszystko w swoim czasie.

Za zgodą i uprzejmością sprawcy całego zamieszania związanego z Dniem Porażki i prezesa Fundacji Dobra Porażka, Jarka Łojewskiego publikuję całość nagrania z panelu sportowego. Moment ukazania się tego odcinka jest zupełnie przypadkowy i nie należy łączyć tematyki tutaj poruszanej z turniejem EURO 2020. O tym mam nadzieję nagrać jeszcze bonusowy odcinek, zresztą na Waszą prośbę, drodzy słuchacze, ale póki co zbieram jeszcze materiały. Dlaczego ten odcinek ukazuje teraz, ponad dziewięć miesięcy po nagraniu? Powód jest jeden i jest dosyć prozaiczny. Wypuszczam go w eter zaraz po moim urlopie. I to naprawdę jedyny powód dla którego akurat w tym odcinku ponownie zajmujemy się tematem porażki, a ja pierwszy raz w historii tego kanału trochę idę na łatwiznę i robię coś co w świecie twórców nazywa się recyklingiem kontentu. Cokolwiek to ma znaczyć.  Mam kilka takich asów w rękawie, z których mogę skorzystać chcąc zadbać o regularne publikowanie kolejnych odcinków podcastu niezależnie od moich humorów czy wyjazdów. Mam wielką nadzieję, że to docenicie.

W tym odcinku moi goście odpowiadają na garść pytań, które przygotowałem oraz które pojawiały się w trakcie naszej dyskusji od widzów i słuchaczy konferencji. Wśród nich znalazły się tak ważne kwestie jak:

  • Jak rozumieć porażkę w kontekście sportowym i nie tylko sportowym?
  • Jak porażka może przygotować do odniesienia sukcesu? A kiedy informuje nas o tym, że idziemy złą drogą?
  • Jak mądrze znosić niepowodzenia i wyciągać z nich wnioski?
  • Kiedy brać w pełni odpowiedzialność za porażkę, a kiedy chronić się „zwalając” winę na okoliczności?
  • Co warto wiedzieć o porażce, zanim się wydarzy?

To była bardzo interesująca dyskusja i jeśli ten temat chcecie zgłębić dalej, to mam dla Was dwie propozycje. Pierwsza to powrót do odcinka numer 13 tego podcastu, w którym dr Paweł Fortuna opowiada o pozytywnej psychologii porażki i odpowiada na pytanie jak z cytryn robić lemoniadę. Druga propozycja to uczestnictwo w tegorocznym Dniu Porażki, który odbędzie się 13 października 2021 online pod hasłem ‘Jak zapobiegać porażkom?’. Więcej informacji bezpośrednio na stronie internetowej Dnia Porażki. Fundacja Dobra Porażka robi fantastyczną robotę propagując kulturę uczenia się na błędach, która jest niezbędna w budowaniu przyjaznego środowiska pracy, otwartości, innowacyjności, odwagi w działaniu i mierzeniu się z własną niedoskonałością. Mocno polecam.

Na koniec chciałbym jeszcze powiedzieć o jednej rzeczy. W odcinku numer 62 powinienem był ogłosić wyniki konkursu fotograficznego zapowiedzianego w odcinku numer 60 z Flavio Paixao, którego nagrodą była książka mojego gościa. Niestety nie otrzymałem żadnego zgłoszenia na ten konkurs (pierwszy raz w historii konkursów organizowanych przez Podcast Głowa Rządzi) i dlatego zagapiłem się z publikacją wyników. Tym samym z pewnym smutkiem, tutaj ogłaszam konkurs za nierozstrzygnięty.

A teraz już w Wasze uszy oddaję uniwersalną dyskusję ludzi sportu o tym czym jest porażka i jak sobie z nią radzić. Enjoy!

GRz 062: Monika Guszkowska | Jakie korzyści i zagrożenia dla psychiki niesie ze sobą aktywność fizyczna?
2021-07-01 12:00:00

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 62, w którym rozmawiam z prof. Moniką Guszkowską o psychologii aktywności fizycznej. Bierzemy na tapetę zarówno korzyści jak i zagrożenia jakie niesie ze sobą aktywność fizyczna dla naszej psychiki.  Czym zajmuje się psychologia aktywności fizycznej? Skąd bierze się zainteresowanie problematyką psychologią aktywności fizycznej? Jakie są korzyści płynące z uprawiania aktywności fizycznej pod względem emocjonalnym, społecznym, poznawczym? Jak wyglądają badania w psychologii aktywności fizycznej? Czym jest efekt sufitu i efekt podłogi? Czym są i jak działają endorfiny? Dlaczego psychologia aktywności fizycznej posługuje się hipotezami a nie prawami? Jakie są zagrożenia płynące z uprawiania aktywności fizycznej? Na czym polega uzależnienie od aktywności fizycznej i czy uzależnienie może być pozytywne? Czym jest dysmorfia mięśniowa i jak się objawia? Co to jest projekt WF z AWF? Do kogo jest adresowany i w jaki sposób można z niego skorzystać? Nagrywaliśmy na sali wykładowej  warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego , więc wyraźnie słychać ten uczelniany pogłos. Mam nadzieję, że nie przeszkodzi to w odsłuchaniu tego odcinka, który merytorycznie jest na najwyższym możliwym poziomie. Dobrego słuchania!

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 62, w którym rozmawiam z prof. Moniką Guszkowską o psychologii aktywności fizycznej. Bierzemy na tapetę zarówno korzyści jak i zagrożenia jakie niesie ze sobą aktywność fizyczna dla naszej psychiki. 

  • Czym zajmuje się psychologia aktywności fizycznej?
  • Skąd bierze się zainteresowanie problematyką psychologią aktywności fizycznej?
  • Jakie są korzyści płynące z uprawiania aktywności fizycznej pod względem emocjonalnym, społecznym, poznawczym?
  • Jak wyglądają badania w psychologii aktywności fizycznej?
  • Czym jest efekt sufitu i efekt podłogi?
  • Czym są i jak działają endorfiny?
  • Dlaczego psychologia aktywności fizycznej posługuje się hipotezami a nie prawami?
  • Jakie są zagrożenia płynące z uprawiania aktywności fizycznej?
  • Na czym polega uzależnienie od aktywności fizycznej i czy uzależnienie może być pozytywne?
  • Czym jest dysmorfia mięśniowa i jak się objawia?
  • Co to jest projekt WF z AWF? Do kogo jest adresowany i w jaki sposób można z niego skorzystać?

Nagrywaliśmy na sali wykładowej warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego, więc wyraźnie słychać ten uczelniany pogłos. Mam nadzieję, że nie przeszkodzi to w odsłuchaniu tego odcinka, który merytorycznie jest na najwyższym możliwym poziomie. Dobrego słuchania!

GRz 061: Patrycja Pacak | Jak wygląda świat do góry nogami z kabiny szybowca?
2021-06-15 12:00:00

Dzień dobry wszystkim! To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 61, w którym razem z Patrycją Pacak wzbijemy się w powietrze i będziemy patrzeć na świat z lotu szybowcowego ptaka. Patrycja jest aktualną mistrzynią świata w akrobacji szybowcowej w klasie advanced i z wielką pasją dzieli się doświadczeniami zebranymi w ciągu swojej przygody z szybownictwem i lotnictwem. Bardzo się cieszę, że mogliśmy się spotkać i porozmawiać na żywo, bo z tej naszej wymiany zdań wyszedł naprawdę solidny odcinek. Pomimo tego, że był to chyba mój pierwszy raz od początku moich podcastowych działań, kiedy nie zdążyłem się przygotować do nagrania. Poszedłem na żywioł i na tym spontanie wyszło bardzo ciekawie. Przynajmniej sam dowiedziałem się wielu rzeczy, które mnie interesowały. Patrycja zatem odpowiada na moje pytania dotyczące: Czym jest akrobacja szybowcowa? Co może zainspirować do uprawiania sportów lotniczych? Czy istnieją jakieś predyspozycje do uprawiania szybownictwa? Jakie warunki trzeba spełnić, żeby zostać pilotem? Jak wygląda przygotowanie psychologiczne do lotu szybowcem? Jaka jest istota procedur w powietrzu? Czym się różni się  check-list  od  memory item ? Jak piloci trenują wyobrażeniowo? Jakie rzeczy warto wziąć pod uwagę tworząc swoje wyobrażenia? Czy szybownicy tracą przytomność w trakcie przeciążeń związanych z akrobacjami? Jak to się może objawiać? Czym różnią się przeciążenia dodatnie od ujemnych? Jak może wyglądać radzenie sobie ze stresem w kontekście sportów lotniczych? Jak element niepewności może wpłynąć na przygotowania sportowca do zawodów? Dlaczego kobiety rywalizują w akrobacji szybowcowej z mężczyznami? Czy któraś płeć ma jakieś fory? Myślę, że z opowieści Patrycji można wychwycić wiele smaczków dotyczących przygotowania mentalnego do wysokiego wyczynu sportowego. Na przykład dużo czasu poświęcamy na sposoby trenowania specyficznymi wyobrażeniami, a także na mądre układanie i stosowanie procedur. A tego typu narzędzia mogą służyć nie tylko pilotom, ale także sportowcom uprawiającym inne dyscypliny. Ba, możemy z nich korzystać poza sportem, w codziennym życiu w celu optymalizowania naszego czasu i energii.   To jest naprawdę odlotowy odcinek, więc zapnijcie pasy i wystartujecie razem z nami  A! I pamiętajcie też, że jeśli chcecie żeby mój podcast dalej fruwał w eterze, możecie wesprzeć moje działania choćby poprzez podanie go dalej albo dorzucenie się do tej działalności w serwisie  Patronite . Obecnie podcast ma 4 patronów, którym z całego serducha bardzo dziękuję. To są drobne kwoty, które robią wielką różnicę i pozwalają mi pokryć część bieżących kosztów manipulacyjnych związanych z prowadzeniem tego kanału. Każda kolejna złotówka przyczynia się do lepszego funkcjonowania audycji Głowa Rządzi w podcastowym eterze, np. pod względem częstotliwości pojawiania się odcinków albo polepszania jakości dźwięku. Ty też możesz wesprzeć ten podcast na  Patronite . Za to wielkie, wielki dzięki! Tyle ode mnie. 3 – 2 – 1. Start!

Dzień dobry wszystkim! To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 61, w którym razem z Patrycją Pacak wzbijemy się w powietrze i będziemy patrzeć na świat z lotu szybowcowego ptaka. Patrycja jest aktualną mistrzynią świata w akrobacji szybowcowej w klasie advanced i z wielką pasją dzieli się doświadczeniami zebranymi w ciągu swojej przygody z szybownictwem i lotnictwem. Bardzo się cieszę, że mogliśmy się spotkać i porozmawiać na żywo, bo z tej naszej wymiany zdań wyszedł naprawdę solidny odcinek. Pomimo tego, że był to chyba mój pierwszy raz od początku moich podcastowych działań, kiedy nie zdążyłem się przygotować do nagrania. Poszedłem na żywioł i na tym spontanie wyszło bardzo ciekawie. Przynajmniej sam dowiedziałem się wielu rzeczy, które mnie interesowały. Patrycja zatem odpowiada na moje pytania dotyczące:

  • Czym jest akrobacja szybowcowa?
  • Co może zainspirować do uprawiania sportów lotniczych?
  • Czy istnieją jakieś predyspozycje do uprawiania szybownictwa?
  • Jakie warunki trzeba spełnić, żeby zostać pilotem?
  • Jak wygląda przygotowanie psychologiczne do lotu szybowcem?
  • Jaka jest istota procedur w powietrzu?
  • Czym się różni się check-list od memory item?
  • Jak piloci trenują wyobrażeniowo? Jakie rzeczy warto wziąć pod uwagę tworząc swoje wyobrażenia?
  • Czy szybownicy tracą przytomność w trakcie przeciążeń związanych z akrobacjami? Jak to się może objawiać?
  • Czym różnią się przeciążenia dodatnie od ujemnych?
  • Jak może wyglądać radzenie sobie ze stresem w kontekście sportów lotniczych?
  • Jak element niepewności może wpłynąć na przygotowania sportowca do zawodów?
  • Dlaczego kobiety rywalizują w akrobacji szybowcowej z mężczyznami? Czy któraś płeć ma jakieś fory?

Myślę, że z opowieści Patrycji można wychwycić wiele smaczków dotyczących przygotowania mentalnego do wysokiego wyczynu sportowego. Na przykład dużo czasu poświęcamy na sposoby trenowania specyficznymi wyobrażeniami, a także na mądre układanie i stosowanie procedur. A tego typu narzędzia mogą służyć nie tylko pilotom, ale także sportowcom uprawiającym inne dyscypliny. Ba, możemy z nich korzystać poza sportem, w codziennym życiu w celu optymalizowania naszego czasu i energii.  

To jest naprawdę odlotowy odcinek, więc zapnijcie pasy i wystartujecie razem z nami 

A! I pamiętajcie też, że jeśli chcecie żeby mój podcast dalej fruwał w eterze, możecie wesprzeć moje działania choćby poprzez podanie go dalej albo dorzucenie się do tej działalności w serwisie Patronite. Obecnie podcast ma 4 patronów, którym z całego serducha bardzo dziękuję. To są drobne kwoty, które robią wielką różnicę i pozwalają mi pokryć część bieżących kosztów manipulacyjnych związanych z prowadzeniem tego kanału. Każda kolejna złotówka przyczynia się do lepszego funkcjonowania audycji Głowa Rządzi w podcastowym eterze, np. pod względem częstotliwości pojawiania się odcinków albo polepszania jakości dźwięku. Ty też możesz wesprzeć ten podcast na Patronite. Za to wielkie, wielki dzięki!

Tyle ode mnie. 3 – 2 – 1. Start!

GRz 060: Flavio Paixão | Jak zostałem najskuteczniejszym obcokrajowcem w historii Ekstraklasy?
2021-06-01 12:00:00

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 60! A gościem odcinka jest portugalski piłkarz Flavio Paix ã o, który od 2014 roku gra w polskiej Ekstraklasie. Dzięki bramkom strzelonym dla Śląska Wrocław i Lechii Gdańsk stał się najskuteczniejszym obcokrajowcem w historii naszej ligi, a kiedy nagrywaliśmy ten podcast w maju 2021 roku, niewiele brakowało mu do prestiżowego klubu 100. Dla mnie jest to wyjątkowy odcinek i to z wielu względów. Przede wszystkim dlatego, że pozwala nam Polakom w naszym ojczystym języku zanurzyć się w meandry sposobu myślenia i mentalności sportowca zza granicy. Jak zatem Flavio układa swój wewnętrzny świat? Gdzie plasuje priorytety? Na co zwraca szczególną uwagę, a co odrzuca w swojej codzienności? W jaki sposób korzysta z narzędzi treningu mentalnego i co działa dla niego? To, co ma do przekazania Flavio jest bardzo ciekawe i wartościowe. Dlatego mam nadzieję, że przesłuchacie od odcinek od deski do deski. A jeśli będziecie mieć niedosyt po przesłuchaniu tego materiału, mocno zachęcam Was do przeczytania książki Flavia pt. „Jak sposób myślenia i dyscyplina zmieniły moje życie”. Książkę można kupić bezpośrednio na  stronie internetowej piłkarza  albo wygrać jeden egzemplarz w konkursie fotograficznym zorganizowanym przeze mnie. Szczegóły jak zdobyć książkę znajdują się na samym dole postu oraz na  facebookowym fanpage’u Głowa Rządzi .  Tutaj tylko w telegraficznym skrócie. Zadanie konkursowe polega na zrobieniu zdjęcia pod hasłem „Jak sposób myślenia i dyscyplina prowadzi do sukcesu w sporcie i życiu” i przesłanie go do mnie za pośrednictwem do mnie facebookowego messengaera. Zgłoszenia prac konkursowych można przesyłać do 30 czerwca br. włącznie, a wyniki zostaną ogłoszone w 62 odcinku podcastu oraz na fanpage’u Głowa Rządzi. No to na razie tyle. Dobrego słuchania! Enjoy!

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek 60! A gościem odcinka jest portugalski piłkarz Flavio Paixão, który od 2014 roku gra w polskiej Ekstraklasie. Dzięki bramkom strzelonym dla Śląska Wrocław i Lechii Gdańsk stał się najskuteczniejszym obcokrajowcem w historii naszej ligi, a kiedy nagrywaliśmy ten podcast w maju 2021 roku, niewiele brakowało mu do prestiżowego klubu 100.

Dla mnie jest to wyjątkowy odcinek i to z wielu względów. Przede wszystkim dlatego, że pozwala nam Polakom w naszym ojczystym języku zanurzyć się w meandry sposobu myślenia i mentalności sportowca zza granicy. Jak zatem Flavio układa swój wewnętrzny świat? Gdzie plasuje priorytety? Na co zwraca szczególną uwagę, a co odrzuca w swojej codzienności? W jaki sposób korzysta z narzędzi treningu mentalnego i co działa dla niego? To, co ma do przekazania Flavio jest bardzo ciekawe i wartościowe. Dlatego mam nadzieję, że przesłuchacie od odcinek od deski do deski. A jeśli będziecie mieć niedosyt po przesłuchaniu tego materiału, mocno zachęcam Was do przeczytania książki Flavia pt. „Jak sposób myślenia i dyscyplina zmieniły moje życie”. Książkę można kupić bezpośrednio na stronie internetowej piłkarza albo wygrać jeden egzemplarz w konkursie fotograficznym zorganizowanym przeze mnie. Szczegóły jak zdobyć książkę znajdują się na samym dole postu oraz na facebookowym fanpage’u Głowa Rządzi.  Tutaj tylko w telegraficznym skrócie. Zadanie konkursowe polega na zrobieniu zdjęcia pod hasłem „Jak sposób myślenia i dyscyplina prowadzi do sukcesu w sporcie i życiu” i przesłanie go do mnie za pośrednictwem do mnie facebookowego messengaera. Zgłoszenia prac konkursowych można przesyłać do 30 czerwca br. włącznie, a wyniki zostaną ogłoszone w 62 odcinku podcastu oraz na fanpage’u Głowa Rządzi.

No to na razie tyle. Dobrego słuchania! Enjoy!

GRz 059: Dominik Pikorski | Jak przygotować głowę do startu w triathlonie?
2021-05-15 12:00:00

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek pięćdziesiąty dziewiąty! W tym odcinku za sprawą Dominika Pikorskiego gości triathlon. Rozmawiamy o tym, w jaki sposób przygotować się do startu w triathlonie, ze szczególnym uwzględnieniem przygotowania głowy. Okazuje się, i wcale mnie to nie dziwi, że znaczna część tych przygotowań dotyczy odpowiedniego ustalenia celu, a co za tym idzie zdefiniowanie własnego sukcesu oraz organizacji całej logistyki związanej z życiem dookoła triathlonu, żeby ten swój cel realizować. Oczywiście zastanawiamy się też nad tym, co zrobić tuż przed samym startem, a także jak metodycznie podejść do tego, co dzieje się z nami na trasie. Dodatkowo Dominik odpowiada na wiele innych pytań: Jaka jest geneza triathlonu? Jakie dystanse są wyboru? Jakie są motywacje ludzi do uprawiania triathlonu? Jakie wyzwania stawia triathlon? Jak poszukiwać balansu między pracą, rodziną i treningami triathlonowymi? Jakie są konkretne przykłady rozwiązań? Jakie są benefity trenowania kilku dyscyplin sportowych? Dlaczego triathloniści to gadżeciarze? Czym jest bike-fitting ? Czy stres przed startem w triathlonie jest naturalny? Jak sobie z nim radzić? Co można zrobić dobrze w strefie zmian? Jakie błędy można tam popełnić i jak ich uniknąć? Co to jest bomba? Jakie są pro tipy, które działają na trasie? Jak definiować triathlonowy? Wiosna jest w pełni, świat się powoli odmraża, także mam nadzieję że ten odcinek przyda się nie tylko w teorii, ale także w praktyce. I że przyda się nie tylko triathlonistom różnej maści, ale także tym, którzy w tym roku przygotowują się do realizacji swojego innego sportowego celu. Gdybyście mieli jakieś pytania lub komentarze, wiecie gdzie mnie szukać! Tymczasem, zmykam na trening, a Was zostawiam w bardzo dobrych rękach. Pa!!

To jest podcast Głowa Rządzi, odcinek pięćdziesiąty dziewiąty! W tym odcinku za sprawą Dominika Pikorskiego gości triathlon. Rozmawiamy o tym, w jaki sposób przygotować się do startu w triathlonie, ze szczególnym uwzględnieniem przygotowania głowy. Okazuje się, i wcale mnie to nie dziwi, że znaczna część tych przygotowań dotyczy odpowiedniego ustalenia celu, a co za tym idzie zdefiniowanie własnego sukcesu oraz organizacji całej logistyki związanej z życiem dookoła triathlonu, żeby ten swój cel realizować. Oczywiście zastanawiamy się też nad tym, co zrobić tuż przed samym startem, a także jak metodycznie podejść do tego, co dzieje się z nami na trasie. Dodatkowo Dominik odpowiada na wiele innych pytań:

  • Jaka jest geneza triathlonu?
  • Jakie dystanse są wyboru?
  • Jakie są motywacje ludzi do uprawiania triathlonu?
  • Jakie wyzwania stawia triathlon?
  • Jak poszukiwać balansu między pracą, rodziną i treningami triathlonowymi? Jakie są konkretne przykłady rozwiązań?
  • Jakie są benefity trenowania kilku dyscyplin sportowych?
  • Dlaczego triathloniści to gadżeciarze?
  • Czym jest bike-fitting?
  • Czy stres przed startem w triathlonie jest naturalny? Jak sobie z nim radzić?
  • Co można zrobić dobrze w strefie zmian? Jakie błędy można tam popełnić i jak ich uniknąć?
  • Co to jest bomba?
  • Jakie są pro tipy, które działają na trasie?
  • Jak definiować triathlonowy?

Wiosna jest w pełni, świat się powoli odmraża, także mam nadzieję że ten odcinek przyda się nie tylko w teorii, ale także w praktyce. I że przyda się nie tylko triathlonistom różnej maści, ale także tym, którzy w tym roku przygotowują się do realizacji swojego innego sportowego celu.

Gdybyście mieli jakieś pytania lub komentarze, wiecie gdzie mnie szukać! Tymczasem, zmykam na trening, a Was zostawiam w bardzo dobrych rękach. Pa!!

GRz 058 [in English]: Dustin Watten | How to approach doing inner work in pro sports?
2021-05-01 12:00:00

Hello and welcome! This is Mind Rules Podcast, episode number 58. It might be strange for you to hear me speaking English on this podcast as it is only the second episode ever recorded in this language. In case you are curious and wondering, the first one in English was produced with my dear friend and colleague, Peter Schneider, when I did my FEPSAC-sponsored internship at FC Augsburg academy in November 2019. If you don’t speak Polish this is the only other episode you could attend to in my program, and that is episode number 23. Thinking about it now, I must admit it is a shame that I don’t do English episodes more often, because I actually really enjoy them and I believe they can bring much value to my regular listeners. So hopefully this trend will change soon as I plan to expand the library for English-speaking listeners. I also made up for some mistakes that I believe I made when publishing episode 23 featuring the interview with Pete. For example, I recorded the intro and outro in English, so people listening can understand the episode all the way through. I hope this will make listening smooth and enjoyable.  Also the show notes are available all in English, in case anyone wants to follow up on the matters we touched upon today. Now is the time to introduce my guest today. Dustin Watten, American pro volleyball player who spent last two seasons playing in Polish league in a local club of GKS Katowice. Dustin plays libero and what makes him so special is the amount of time, energy, and efforts he devotes to his inner work. It is exemplary how he had built himself from within and continues to cultivate a strong mindset. He has been inspired by many wise people, including the Stoics such as Marcus Aurelius, existential psychologists like Victor Frankl and George Mumford, mindfulness teacher associated with coach Phil Jackson and the famous team of Chicago Bulls in the 90’. Through implementing simple daily strategies and routines Dustin has organized and aligned his inner life, which not only made him a better volleyball player, but also a better person. At the moment of publishing this episode, Dustin is still pursuing his very best and is ready to work as hard as he can to make it to the USA Olympic team for Tokio this year. Among many questions of mine, Dusty eloquently replies to: How has Dustin’s volleyball journey unfolded so far? What were his assets and roadblocks around the way? What are the pros and cons of being an American volleyball player? What are tips and tricks to better adjustment to life overseas and foreign cultures? What is meditation and what it can do for us? How important can be journaling in building a mental game? How does Dustin work out his journal? What does dichotomy of control entail? What are the things that remain in our control? What kind of effects can one expect from taking the inner work seriously? How can mindfulness help athletes deal with big and small mistakes? What does it mean to take responsibility for your life? How small daily routines can make a big differences in sport performances and life in general? What is a significant of a to-do-list and how can it structure one’s life? How to become a student of oneself and how to be a student of the game one plays? What is N.E.B. all about? What are Dustin’s plans for the coming weeks and months? How to approach a rivalry within the team? It was a true pleasure to connect with Dustin and casually chat about his inner world and views about the world around him. I hope you will enjoy this conversation as much as I did! So without any further delays, let’s jump right into the conversation as it flows… Boom!

Hello and welcome! This is Mind Rules Podcast, episode number 58. It might be strange for you to hear me speaking English on this podcast as it is only the second episode ever recorded in this language. In case you are curious and wondering, the first one in English was produced with my dear friend and colleague, Peter Schneider, when I did my FEPSAC-sponsored internship at FC Augsburg academy in November 2019. If you don’t speak Polish this is the only other episode you could attend to in my program, and that is episode number 23. Thinking about it now, I must admit it is a shame that I don’t do English episodes more often, because I actually really enjoy them and I believe they can bring much value to my regular listeners. So hopefully this trend will change soon as I plan to expand the library for English-speaking listeners. I also made up for some mistakes that I believe I made when publishing episode 23 featuring the interview with Pete. For example, I recorded the intro and outro in English, so people listening can understand the episode all the way through. I hope this will make listening smooth and enjoyable.  Also the show notes are available all in English, in case anyone wants to follow up on the matters we touched upon today.

Now is the time to introduce my guest today. Dustin Watten, American pro volleyball player who spent last two seasons playing in Polish league in a local club of GKS Katowice. Dustin plays libero and what makes him so special is the amount of time, energy, and efforts he devotes to his inner work. It is exemplary how he had built himself from within and continues to cultivate a strong mindset. He has been inspired by many wise people, including the Stoics such as Marcus Aurelius, existential psychologists like Victor Frankl and George Mumford, mindfulness teacher associated with coach Phil Jackson and the famous team of Chicago Bulls in the 90’. Through implementing simple daily strategies and routines Dustin has organized and aligned his inner life, which not only made him a better volleyball player, but also a better person. At the moment of publishing this episode, Dustin is still pursuing his very best and is ready to work as hard as he can to make it to the USA Olympic team for Tokio this year. Among many questions of mine, Dusty eloquently replies to:

  • How has Dustin’s volleyball journey unfolded so far? What were his assets and roadblocks around the way?
  • What are the pros and cons of being an American volleyball player?
  • What are tips and tricks to better adjustment to life overseas and foreign cultures?
  • What is meditation and what it can do for us?
  • How important can be journaling in building a mental game? How does Dustin work out his journal?
  • What does dichotomy of control entail? What are the things that remain in our control?
  • What kind of effects can one expect from taking the inner work seriously?
  • How can mindfulness help athletes deal with big and small mistakes?
  • What does it mean to take responsibility for your life?
  • How small daily routines can make a big differences in sport performances and life in general?
  • What is a significant of a to-do-list and how can it structure one’s life?
  • How to become a student of oneself and how to be a student of the game one plays?
  • What is N.E.B. all about?
  • What are Dustin’s plans for the coming weeks and months?
  • How to approach a rivalry within the team?

It was a true pleasure to connect with Dustin and casually chat about his inner world and views about the world around him. I hope you will enjoy this conversation as much as I did! So without any further delays, let’s jump right into the conversation as it flows… Boom!

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie