Wojowniczki & Wojownicy/Anna Maruszeczko
Rozmowy-spotkania z ludźmi. Czasem z no name, czasem z rozpoznawalnymi, czasem z ekspertami. Zawsze z takimi, którym zależy. Dzielimy się wiedzą i opowieściami o przełomach w życiu, w przekonaniu, że „opowiadanie historii to nasz ludzki sposób radzenia sobie z rzeczywistością". Interesuje mnie człowiek w zmianie. Moi bohaterowie to ludzie poszukujący i zaangażowani. Walczą, stawiając granice, postępując w zgodzie z sobą, dzieląc się. Czasem wygrywają bitwy ze światem zewnętrznym, jednak podkreślają, że najtrudniej wygrać z samym sobą.
Intro muz.: Leszek Kołodziejski
śpiew: Wojciech Myrczek
Kategorie:
Społeczeństwo i Kultura
Społeczeństwo i Kultura
# 34 – Ewa Zadrzyńska-Głowacka – Sięga, gdzie wzrok nie sięga. O życiu w NYC.
2022-11-16 21:03:58
„Bardzo łatwo utrzymać uwagę, gdy się używa wielkich nazwisk. To jest dla mnie wyższy cel: Patrzeć na życie bez markowych nazw, bez celebrities. A przy tym żyć ciekawie“, mówi. Jest w niej dużo przekory, a w życiorysie – sporo obszarów, które ze swej natury się nie łączą:
Warszawa i Nowy Jork, bieda i high life, muzea i ulica, poezja i proza, sztuka i biznes. Mistrzyni nieoczekiwanych połączeń i skojarzeń. Zawsze znajdzie mniejszy czy większy skarb tam, gdzie nikt nic nie widzi. Potrafi i chce zaczynać od początku. W Stanach od 1984 roku. Ze swoim znanym mężem Januszem Głowackim i córką Zuzą “przeżyła wśród burzliwych fal Manhattanu”.
Pytana o plany, odpowiada: “Żyć ciekawie i twórczo. Cały czas to samo". Właśnie wydała książkę o swoim życiu w Nowym Jorku “Głowaccy. Arka na Manhattanie”.
Dziennikarka, pracowała i w Szpilkach, i w Polityce, i w Twoim Stylu, i w „New York Timesie“, publikowała w „San Francisco Chronicle“ i in. Autorka wystawy: „Polska na pierwszej stronie 1979-1989“.
Reżyserka, autorka ogromnego cyklu dokumentalnego „Poezja łączy ludzi“, emitowanego w Polsce i w podobnej formie w USA. Copywriterka. Właścicielka firmy reklamowej, którą prowadziła z sukcesem i którą potrafiła zamknąć, gdy wygasł do niej entuzjazm.
Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
„Bardzo łatwo utrzymać uwagę, gdy się używa wielkich nazwisk. To jest dla mnie wyższy cel: Patrzeć na życie bez markowych nazw, bez celebrities. A przy tym żyć ciekawie“, mówi. Jest w niej dużo przekory, a w życiorysie – sporo obszarów, które ze swej natury się nie łączą:
Warszawa i Nowy Jork, bieda i high life, muzea i ulica, poezja i proza, sztuka i biznes. Mistrzyni nieoczekiwanych połączeń i skojarzeń. Zawsze znajdzie mniejszy czy większy skarb tam, gdzie nikt nic nie widzi. Potrafi i chce zaczynać od początku. W Stanach od 1984 roku. Ze swoim znanym mężem Januszem Głowackim i córką Zuzą “przeżyła wśród burzliwych fal Manhattanu”.
Pytana o plany, odpowiada: “Żyć ciekawie i twórczo. Cały czas to samo". Właśnie wydała książkę o swoim życiu w Nowym Jorku “Głowaccy. Arka na Manhattanie”.
Dziennikarka, pracowała i w Szpilkach, i w Polityce, i w Twoim Stylu, i w „New York Timesie“, publikowała w „San Francisco Chronicle“ i in. Autorka wystawy: „Polska na pierwszej stronie 1979-1989“.
Reżyserka, autorka ogromnego cyklu dokumentalnego „Poezja łączy ludzi“, emitowanego w Polsce i w podobnej formie w USA. Copywriterka. Właścicielka firmy reklamowej, którą prowadziła z sukcesem i którą potrafiła zamknąć, gdy wygasł do niej entuzjazm.
- Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
- https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
- https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
# 33 – Sylwia Majcher – Niemarnotrawna. O zero waste.
2022-11-04 11:16:43
O tym, że okruszki mogą być nie tylko dla wróbelka i że można jeść resztki, które bywają pyszne, bo też nie chodzi o jedzenie spleśniałego sera , dowiedziałam się od niej. Zawstydzonym pokazuje, ile sensu i urody życia niesie ze sobą postawa zero waste .
Wreszcie przyszedł czas, że wszyscy mówimy o niemarnowaniu! Dzięki kryzysowi. Ten kryzys musiał nastać, bo niestety "dobre czasy produkują słabych ludzi“. A mimo wszystko marnujemy. Bo niemarnowanie to sztuka. Kto wie na przykład, jak nie marnować czasu, nie marnując jedzenia?
Sylwia Majcher, edukatorka ekologiczna, dziennikarka, autorka książek, w tym bestsellera „Gotuję, nie marnuję. Kuchnia zero waste po polsku”. Liderka zrównoważonego rozwoju, ekspertka FoodWaste. Twórczyni i ambasadorka ekologicznych kampanii społecznych.
Uczy, jak ograniczyć kupowanie za dużej ilości jedzenia, a także jak najlepiej przechowywać produkty spożywcze, co i jak mrozić, kisić, pasteryzować, suszyć i jak odczytywać datę ważności konkretnych pokarmów, aby tylko nie wyrzucać!
Foto: Maciej Dudzik
Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
O tym, że okruszki mogą być nie tylko dla wróbelka i że można jeść resztki, które bywają pyszne, bo też nie chodzi o jedzenie spleśniałego sera, dowiedziałam się od niej. Zawstydzonym pokazuje, ile sensu i urody życia niesie ze sobą postawa zero waste.
Wreszcie przyszedł czas, że wszyscy mówimy o niemarnowaniu! Dzięki kryzysowi. Ten kryzys musiał nastać, bo niestety "dobre czasy produkują słabych ludzi“. A mimo wszystko marnujemy. Bo niemarnowanie to sztuka. Kto wie na przykład, jak nie marnować czasu, nie marnując jedzenia?
Sylwia Majcher, edukatorka ekologiczna, dziennikarka, autorka książek, w tym bestsellera „Gotuję, nie marnuję. Kuchnia zero waste po polsku”. Liderka zrównoważonego rozwoju, ekspertka FoodWaste. Twórczyni i ambasadorka ekologicznych kampanii społecznych.
Uczy, jak ograniczyć kupowanie za dużej ilości jedzenia, a także jak najlepiej przechowywać produkty spożywcze, co i jak mrozić, kisić, pasteryzować, suszyć i jak odczytywać datę ważności konkretnych pokarmów, aby tylko nie wyrzucać!
Foto: Maciej Dudzik
- Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
- https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
- https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
# 32 – Orina Krajewska – Prekursorka. O duchowych ścieżkach zdrowia.
2022-10-20 20:21:55
Rozmawiamy o praktykach prozdrowotnych, tak samo skomplikowanych, jak i prostych. Orina dowiadywała się o nich u źródeł, od mistrzów w swoich dziedzinach. I dzieli się z nami wiedzą na temat tego, co możemy zrobić, by poprawić jakość swojego życia już dziś, teraz, „bez zewnętrznych narzędzi i pomocy, używając jedynie tego, co mamy zawsze pod ręką, czyli siebie i swoich wewnętrznych zasobów“. Ciekawe, jak obudzić te właściwości, wprawić w ruch to, co kiedyś zostało w nas zamrożone I sprawić, by oficjalna medycyna zaczęła to uwzględniać i szanować.
A może nie warto się starać, trudzić, walczyć z nawykami, skoro jako ludzkość posiadamy zdolność adaptacji do zmieniających się warunków?
Orina Krajewska jest nadzwyczajnie zdeterminowaną, skuteczną, radosną propagatorką holistycznego i zintegrowanego podejścia do zdrowia. Zintegrowała dwie ścieżki w swoim życiu: Jest aktorką i prezeską Fundacji Małgosi Braunek „Bądź“.
Napisała dwie książki, które też naturalnie się ze sobą łączą: „Holistyczne ścieżki zdrowia. Bądź“ i „Siła umysłu, siłą emocji. Duchowe ścieżki zdrowia“.
Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
Rozmawiamy o praktykach prozdrowotnych, tak samo skomplikowanych, jak i prostych. Orina dowiadywała się o nich u źródeł, od mistrzów w swoich dziedzinach. I dzieli się z nami wiedzą na temat tego, co możemy zrobić, by poprawić jakość swojego życia już dziś, teraz, „bez zewnętrznych narzędzi i pomocy, używając jedynie tego, co mamy zawsze pod ręką, czyli siebie i swoich wewnętrznych zasobów“. Ciekawe, jak obudzić te właściwości, wprawić w ruch to, co kiedyś zostało w nas zamrożone I sprawić, by oficjalna medycyna zaczęła to uwzględniać i szanować.
A może nie warto się starać, trudzić, walczyć z nawykami, skoro jako ludzkość posiadamy zdolność adaptacji do zmieniających się warunków?
Orina Krajewska jest nadzwyczajnie zdeterminowaną, skuteczną, radosną propagatorką holistycznego i zintegrowanego podejścia do zdrowia. Zintegrowała dwie ścieżki w swoim życiu: Jest aktorką i prezeską Fundacji Małgosi Braunek „Bądź“.
Napisała dwie książki, które też naturalnie się ze sobą łączą: „Holistyczne ścieżki zdrowia. Bądź“ i „Siła umysłu, siłą emocji. Duchowe ścieżki zdrowia“.
- Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
- https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
- https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
# 31 – Alicja Długołęcka – "Robię miejsce na przypływ". O dojrzewaniu do dojrzałości.
2022-10-13 20:38:04
Rozmawiamy o tym, co to znaczy poczuć, że „przesuwają się kontynenty w wewnętrznym krajobrazie“. Albo inaczej – o dojrzewaniu osoby dorosłej do dojrzałości, o oswajaniu świadomości własnego przemijania, o tym, że możemy się starzeć bez zażenowania.
Alicja Długołęcka – edukatorka seksualna, psychoterapeutka. Autorka książki „Przypływ. O emocjach i seksualności dojrzałych kobiet“. Głębokiej i poetyckiej, odkrywczej, kumulującej istotne myśli o istocie i potencjale współczesnej dojrzałej kobiecości. Po zmierzeniu się z nią można doświadczyć ulgi i uwierzyć w postmenopauzalny wzlot (!)
Ale UWAGA! To jest przekaz także dla młodych kobiet!
W podcaście Alicja opowiada mi o bolesnym doświadczeniu „zejścia do podziemi“ i opłakania tego, co już się nie wydarzy. A potem o uczuciu wyzwolenia, które towarzyszy stracie, i otwarciu się na przypływ, na nowy, wcale nie mniej ciekawy niż poprzednie, etap w życiu.
Myślę, że trzeba mieć dużo odwagi, żeby napisać taką książkę na poważnie, bez bezpiecznego dystansu w postaci na przykład autoironii, i to w czasach, w których wciąż króluje kult młodości, gdy wszelkimi sposobami usiłuje się ją zatrzymać. Trzeba mieć naturę Wojowniczki.
"Liczy się to, co z tym zrobimy. Czy będziemy ukrywać proces starzenia się, czy będziemy mówić mu „tak!”. Czy rzeczywiście – parafrazując zdanie Agnieszki Szpili – nadszedł czas nobilitacji tego, co miękkie, delikatne i płożące, a nie tylko tego, co twarde, silne i sterczące ?
Foto: Tamara Pieńko
Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
Rozmawiamy o tym, co to znaczy poczuć, że „przesuwają się kontynenty w wewnętrznym krajobrazie“. Albo inaczej – o dojrzewaniu osoby dorosłej do dojrzałości, o oswajaniu świadomości własnego przemijania, o tym, że możemy się starzeć bez zażenowania.
Alicja Długołęcka – edukatorka seksualna, psychoterapeutka. Autorka książki „Przypływ. O emocjach i seksualności dojrzałych kobiet“. Głębokiej i poetyckiej, odkrywczej, kumulującej istotne myśli o istocie i potencjale współczesnej dojrzałej kobiecości. Po zmierzeniu się z nią można doświadczyć ulgi i uwierzyć w postmenopauzalny wzlot (!)
Ale UWAGA! To jest przekaz także dla młodych kobiet!
W podcaście Alicja opowiada mi o bolesnym doświadczeniu „zejścia do podziemi“ i opłakania tego, co już się nie wydarzy. A potem o uczuciu wyzwolenia, które towarzyszy stracie, i otwarciu się na przypływ, na nowy, wcale nie mniej ciekawy niż poprzednie, etap w życiu.
Myślę, że trzeba mieć dużo odwagi, żeby napisać taką książkę na poważnie, bez bezpiecznego dystansu w postaci na przykład autoironii, i to w czasach, w których wciąż króluje kult młodości, gdy wszelkimi sposobami usiłuje się ją zatrzymać. Trzeba mieć naturę Wojowniczki.
"Liczy się to, co z tym zrobimy. Czy będziemy ukrywać proces starzenia się, czy będziemy mówić mu „tak!”. Czy rzeczywiście – parafrazując zdanie Agnieszki Szpili – nadszedł czas nobilitacji tego, co miękkie, delikatne i płożące, a nie tylko tego, co twarde, silne i sterczące?
Foto: Tamara Pieńko
- Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
- https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
- https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
# 30 – Dúnia Pacheco – "Jestem w ruchu, nawet gdy się boję". O wyzwalaniu energii.
2022-10-06 19:22:52
„Wyobraź sobie, że Twoja miednica ma kształt motyla. Co motyl najbardziej lubi? Wolność!“. A Dúnia Pacheco lubi wolność i obrazowe porównania. Instruktora tańca. Od 15 lat pracuje z kobietami. Widzi, że wiele z nas straciło kontakt z własnym ciałem. „Seksualność w Polsce była demonizowana. I to utkwiło w kobietach. W ich głowach i w biodrach, więc mówię im: „Jaraj się swoim ciałem!“, „Uwolnij swoje biodra!“. Tak, z niewidzialnej acz mocnej jak stal obręczy – niejedna z nas dotkliwie to odczuwa. A w biodrach tkwi GINGA – często uśpiona kobieca siła.
Dúnia Pacheco. Pochodzi z Angoli. Miała zostać dyplomatką, została tancerką, ambasadorką afrykańskich kultur i tańców, instruktorką kuduro, afro house. Była założycielką i liderką afrykańskiej rewii „Mulemba”. Elementy tańca wykorzystuje także jako mentorka w zakresie budowania wewnętrznej siły i seksualności kobiet.
„Jedyna istota w Polsce i w środkowej części Europy, która zauważa uśmiech bioder i potrafi nawet z nimi rozmawiać“ – powiedział o niej Mamadu Diouf, senegalski wokalista od lat mieszkający w Polsce.
Porozmawiamy o ciele, o ruchu, o tym, jak taniec podnosi energię, a nawet zmienia życie, ale też o niezwykłej odwadze Dúni, która potrafi żyć na swoich zasadach w kraju tak obcym kulturowo jak nasz.
Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
„Wyobraź sobie, że Twoja miednica ma kształt motyla. Co motyl najbardziej lubi? Wolność!“. A Dúnia Pacheco lubi wolność i obrazowe porównania. Instruktora tańca. Od 15 lat pracuje z kobietami. Widzi, że wiele z nas straciło kontakt z własnym ciałem. „Seksualność w Polsce była demonizowana. I to utkwiło w kobietach. W ich głowach i w biodrach, więc mówię im: „Jaraj się swoim ciałem!“, „Uwolnij swoje biodra!“. Tak, z niewidzialnej acz mocnej jak stal obręczy – niejedna z nas dotkliwie to odczuwa. A w biodrach tkwi GINGA – często uśpiona kobieca siła.
Dúnia Pacheco. Pochodzi z Angoli. Miała zostać dyplomatką, została tancerką, ambasadorką afrykańskich kultur i tańców, instruktorką kuduro, afro house. Była założycielką i liderką afrykańskiej rewii „Mulemba”. Elementy tańca wykorzystuje także jako mentorka w zakresie budowania wewnętrznej siły i seksualności kobiet.
„Jedyna istota w Polsce i w środkowej części Europy, która zauważa uśmiech bioder i potrafi nawet z nimi rozmawiać“ – powiedział o niej Mamadu Diouf, senegalski wokalista od lat mieszkający w Polsce.
Porozmawiamy o ciele, o ruchu, o tym, jak taniec podnosi energię, a nawet zmienia życie, ale też o niezwykłej odwadze Dúni, która potrafi żyć na swoich zasadach w kraju tak obcym kulturowo jak nasz.
- Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
- https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
- https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
# 29 – Michał Rezazadeh – "W Iranie ciągną nas do nieba na siłę". Irańczyk w Polsce.
2022-09-29 16:06:22
Dorastając w Iranie, gdzie nęka ludzi policja moralności, „w sercu musiałem się ugasić“ – wyznaje. „Tutaj jestem sobą. To dla mnie najwyższa wartość“. Nie musi tracić energii na udawanie. Nie chce oglądać krwi przelanej na ulicy. Wierzy w rozwój osobisty i w edukację. I zdobywa szczyty. W osiem miesięcy opanował polską gramatykę. „Język polski to język, w którym myślę i w którym śnię“.
Wychował się w kraju, w którym skazuje się na karę śmierci. Może dlatego potrafi cieszyć się małym. Nie przegapia chwil szczęścia. W zeszłym roku siedem razy zanotował: „Dziś już tak bardzo jestem szczęśliwy, że jak położę głowę na poduszce i nie obudzę się rano, to nie będę miał żalu do tego świata“. A kocha życie. Z wdzięcznością mówi o wolności i poczuciu bezpieczeństwa, które są teraz jego udziałem. W Iranie za zdjęcie z książką i kieliszkiem wina w tle dostałby 75 batów. „Życie jest słodkie, Aniu“ – przekonuje mnie w rozmowie podróżnik, student, youtuber Michał (kiedyś Mohammadreza) Rezazadeh znany jako Irańczyk w Polsce. Romantyk, idealista...? Na pewno nam potrzebny.
Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
Dorastając w Iranie, gdzie nęka ludzi policja moralności, „w sercu musiałem się ugasić“ – wyznaje. „Tutaj jestem sobą. To dla mnie najwyższa wartość“. Nie musi tracić energii na udawanie. Nie chce oglądać krwi przelanej na ulicy. Wierzy w rozwój osobisty i w edukację. I zdobywa szczyty. W osiem miesięcy opanował polską gramatykę. „Język polski to język, w którym myślę i w którym śnię“.
Wychował się w kraju, w którym skazuje się na karę śmierci. Może dlatego potrafi cieszyć się małym. Nie przegapia chwil szczęścia. W zeszłym roku siedem razy zanotował: „Dziś już tak bardzo jestem szczęśliwy, że jak położę głowę na poduszce i nie obudzę się rano, to nie będę miał żalu do tego świata“. A kocha życie. Z wdzięcznością mówi o wolności i poczuciu bezpieczeństwa, które są teraz jego udziałem. W Iranie za zdjęcie z książką i kieliszkiem wina w tle dostałby 75 batów. „Życie jest słodkie, Aniu“ – przekonuje mnie w rozmowie podróżnik, student, youtuber Michał (kiedyś Mohammadreza) Rezazadeh znany jako Irańczyk w Polsce. Romantyk, idealista...? Na pewno nam potrzebny.
- Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
- https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
- https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
# 28 – Kasia Stoparczyk – W dziecięctwie - zapomniana - SIŁA. Rebeliantka od DZIECKA.
2022-09-08 12:34:14
Przy okazji tego, co robi w życiu zawodowym i osobistym - generuje mnóstwo dobrej energii. I pokazuje, że inteligencja nie polega na byciu cynicznym. Nie wstydzi się podniosłego tonu, egzaltacji, wzruszeń. Propagatorka mądrości dzieci. Twórczyni kultowych programów i audycji "Myślidziecka 3/5/7", "Dzieci wiedzą lepiej" i "Duże dzieci". Autorka „Jak mieć w życiu frajdę“. Ta książka to zapis jej rozmów z wielkimi osobowościami i osobistościami. Autorka wie wszystko o ich osiągnięciach, ale czasem pyta jak dziecko. Jak Mały Książę w "Małym Księciu". Rozmawiamy o tym, jak mieć w życiu frajdę, gdy rzeczywistość skrzeczy, także o tym "niewielkim skrawku życia", jakim jest dzieciństwo i o dziecięctwie – jego istocie i często niewykorzystanej sile. Kasia ewidentnie ma misje. Nieustająco przypomina nam o tym, że też byliśmy dziećmi i to całkiem fajnymi. Daj się ponieść DZIECKU w SOBIE! To może być uwalniające/uzdrawiające. Posłuchaj.
Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
Przy okazji tego, co robi w życiu zawodowym i osobistym - generuje mnóstwo dobrej energii. I pokazuje, że inteligencja nie polega na byciu cynicznym. Nie wstydzi się podniosłego tonu, egzaltacji, wzruszeń. Propagatorka mądrości dzieci. Twórczyni kultowych programów i audycji "Myślidziecka 3/5/7", "Dzieci wiedzą lepiej" i "Duże dzieci". Autorka „Jak mieć w życiu frajdę“. Ta książka to zapis jej rozmów z wielkimi osobowościami i osobistościami. Autorka wie wszystko o ich osiągnięciach, ale czasem pyta jak dziecko. Jak Mały Książę w "Małym Księciu". Rozmawiamy o tym, jak mieć w życiu frajdę, gdy rzeczywistość skrzeczy, także o tym "niewielkim skrawku życia", jakim jest dzieciństwo i o dziecięctwie – jego istocie i często niewykorzystanej sile. Kasia ewidentnie ma misje. Nieustająco przypomina nam o tym, że też byliśmy dziećmi i to całkiem fajnymi. Daj się ponieść DZIECKU w SOBIE! To może być uwalniające/uzdrawiające. Posłuchaj.
- Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
- https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
- https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
# 27 – Anna Bimer – "Rak Time". Mocniejsza od Wojownika.
2022-08-18 17:44:09
Dosyć szeptu, nazywajmy rzeczy po imieniu, powtarza Anna Bimer, moja Wojowniczka, autorka książki „Rak Time“. To jest o tym, jak wziąć chorobę za pysk samemu, na odpowiednim etapie i nierzadko pod prąd, pomimo czy obok NFZ-u, obok systemu. Zero potulności! Autorka zagrzewa do optymizmu i odwagi, by „rak time, jeśli nastanie, jak ragtime szybko przeminął“.
Ale ten odcinek podcastu to także LOVE STORY. Ania opowiada o swojej miłości, o której ja się dowiedziałam z książki pt. „Oczy Wojownika“. Napisano o niej: „Po ludzku przejmująca opowieść o związku dwojga upartych marzycieli“. On powiedział do nie j: „Kochanie, zdobyliśmy w dwa lata Himalaje szczęścia i nieszczęścia“. Uwielbiam to story. Te dwie opowieści mają związek. Wszystko się łączy.
Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
Dosyć szeptu, nazywajmy rzeczy po imieniu, powtarza Anna Bimer, moja Wojowniczka, autorka książki „Rak Time“. To jest o tym, jak wziąć chorobę za pysk samemu, na odpowiednim etapie i nierzadko pod prąd, pomimo czy obok NFZ-u, obok systemu. Zero potulności! Autorka zagrzewa do optymizmu i odwagi, by „rak time, jeśli nastanie, jak ragtime szybko przeminął“.
Ale ten odcinek podcastu to także LOVE STORY. Ania opowiada o swojej miłości, o której ja się dowiedziałam z książki pt. „Oczy Wojownika“. Napisano o niej: „Po ludzku przejmująca opowieść o związku dwojga upartych marzycieli“. On powiedział do niej: „Kochanie, zdobyliśmy w dwa lata Himalaje szczęścia i nieszczęścia“. Uwielbiam to story. Te dwie opowieści mają związek. Wszystko się łączy.
- Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
- https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
- https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
# 26 – Marta Pawłowska – "OK, zjedz drożdżówkę, ale w wolności". O naprawie relacji z jedzeniem.
2022-08-11 20:33:19
Mówi, że lubi głód, ceni „komfort pustego zbiornika“. Ciekawe. Może dlatego, że żyjmy w świecie, w którym to jest rzadko występujący stan. Ale lubi też stan nasycenia, nie mylić z sytością. Specjalistka zdrowego żywienia, coach. Pasjonują ją relacje człowieka z jedzeniem. Autorka pierwszych w Polsce warsztatów poświęconych jedzeniu emocjonalnemu pn. „Ja i jedzenie. Karmię ciało czy zatykam duszę?“. Zrealizowała 8500 godzin coachingu indywidualnego i blisko 600 – coachingu grupowego. Pracowała z osobami, którym nie smakowało życie, więc smaków życia szukały w jedzeniu. Sceptyczna w stosunku do diet. Twierdzi, że naprawa relacji z jedzeniem jest indywidualną podróżą w głąb siebie. Współautorka książki „Jedzenie emocjonalne i inne podjadania. Jak poprawić swoje relacje z jedzeniem“ (Wydawnictwo SENSUS). Zapraszam na rozmowę z Martą Pawłowską , której zależy, żebyśmy rozpoznawali sytuacje, gdy jedzenie staje się niebezpieczne.
Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/
Mówi, że lubi głód, ceni „komfort pustego zbiornika“. Ciekawe. Może dlatego, że żyjmy w świecie, w którym to jest rzadko występujący stan. Ale lubi też stan nasycenia, nie mylić z sytością. Specjalistka zdrowego żywienia, coach. Pasjonują ją relacje człowieka z jedzeniem. Autorka pierwszych w Polsce warsztatów poświęconych jedzeniu emocjonalnemu pn. „Ja i jedzenie. Karmię ciało czy zatykam duszę?“. Zrealizowała 8500 godzin coachingu indywidualnego i blisko 600 – coachingu grupowego. Pracowała z osobami, którym nie smakowało życie, więc smaków życia szukały w jedzeniu. Sceptyczna w stosunku do diet. Twierdzi, że naprawa relacji z jedzeniem jest indywidualną podróżą w głąb siebie. Współautorka książki „Jedzenie emocjonalne i inne podjadania. Jak poprawić swoje relacje z jedzeniem“ (Wydawnictwo SENSUS). Zapraszam na rozmowę z Martą Pawłowską, której zależy, żebyśmy rozpoznawali sytuacje, gdy jedzenie staje się niebezpieczne.
- Drodzy, Mili, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko
- https://www.facebook.com/anna.maruszeczko.1/
- https://www.instagram.com/anna_maruszeczko/