Szafa Melomana

Nazywam się Mateusz Ciupka, pracuję w redakcji „Ruchu Muzycznego”. Szafa Melomana to pierwszy regularny polski podcast poświęcony muzyce klasycznej. Początkowo polegał na rozmowach z przedstawicielami środowiska muzycznego, przeplatanych audycjami solowymi. Od 88 odcinka Szafa jest podcastem solowym. Samodzielnie opowiadam o tym, co w muzyce klasycznej ciekawe, wciągające, nieoczywiste - aktualnie i historycznie. Nowe odcinki ukazują się w każdy piątek. Więcej informacji na stronie: https://szafamelomana.pl/

Kategorie:
Historia muzyki Muzyka

Odcinki od najnowszych:

#17 Maciej Zimka o akordeonie
2021-08-29 23:29:57

Akordeon to instrument przyszłości, bo choć przeszłość ma burzliwą, to przyszłość ma w nowej literaturze pisanej na ten instrument. To może wydawać się paradoksalne, gdy myślimy o akordeonie, który przecież kojarzy nam się z epoką wczesnego jazzu, bluesa, argentyńskim tangiem i jego niezliczonymi odmianami, zadymionymi knajpkami lub muzykami ulicznymi. Ale akordeon to o wiele, wiele więcej. O tym rozmawiam z Maciejem Zimką, akordeonistą, kompozytorem, wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie. Po raz pierwszy prezentujemy także fragmenty płyt mojego gościa, które wkrótce będą miały premierę. Oprócz Macieja Zimki grają Wiesław Ochwat oraz Maria Sławek.
Akordeon to instrument przyszłości, bo choć przeszłość ma burzliwą, to przyszłość ma w nowej literaturze pisanej na ten instrument. To może wydawać się paradoksalne, gdy myślimy o akordeonie, który przecież kojarzy nam się z epoką wczesnego jazzu, bluesa, argentyńskim tangiem i jego niezliczonymi odmianami, zadymionymi knajpkami lub muzykami ulicznymi. Ale akordeon to o wiele, wiele więcej. O tym rozmawiam z Maciejem Zimką, akordeonistą, kompozytorem, wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie. Po raz pierwszy prezentujemy także fragmenty płyt mojego gościa, które wkrótce będą miały premierę. Oprócz Macieja Zimki grają Wiesław Ochwat oraz Maria Sławek.

#16 Marta Gawlas o flecie traverso (historycznym)
2021-08-23 00:23:17

Z Martą poznaliśmy się podczas Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy, gdzie podbiła serca publiczności pełną wdzięku, blasku i technicznej sprawności grą na flecie traverso. Choć dopiero co obroniła licencjat na Akademii Muzycznej w Katowicach, ma już pierwsze poważne sukcesy konkursowe oraz grono wiernych fanów. Po Świdnicy spotkaliśmy się w innym urokliwym mieście – Cieszynie, skąd Marta pochodzi, i tam nagraliśmy historyczny odcinek Szafy – pierwszy i na pewno nie ostatni wywiad w świetnie zapowiadającej się karierze młodej flecistki. W odcinku także zamieściliśmy niepublikowane dotąd nagrania kompozycji F. Couperina, G.P. Telemanna, i C.P.E. Bacha w wykonaniu Marty Gawlas, Cohaere Ensemble oraz Arte dei Suonatori.
Z Martą poznaliśmy się podczas Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy, gdzie podbiła serca publiczności pełną wdzięku, blasku i technicznej sprawności grą na flecie traverso. Choć dopiero co obroniła licencjat na Akademii Muzycznej w Katowicach, ma już pierwsze poważne sukcesy konkursowe oraz grono wiernych fanów. Po Świdnicy spotkaliśmy się w innym urokliwym mieście – Cieszynie, skąd Marta pochodzi, i tam nagraliśmy historyczny odcinek Szafy – pierwszy i na pewno nie ostatni wywiad w świetnie zapowiadającej się karierze młodej flecistki. W odcinku także zamieściliśmy niepublikowane dotąd nagrania kompozycji F. Couperina, G.P. Telemanna, i C.P.E. Bacha w wykonaniu Marty Gawlas, Cohaere Ensemble oraz Arte dei Suonatori.

#15 Paweł Pietruszewski o muzyce do gier wideo
2021-08-15 22:54:17

Jak tworzy się muzykę do „Wiedźmina”, „Cyberpunka 2077” czy „Dead Island”? Ile to ma wspólnego z pisaniem muzyki „poważnej” i czy muzyka do gry może być arcydziełem? Czy ten biznes się opłaca i z jakimi wyzwaniami musi się mierzyć kompozytor wykształcony w świecie muzyki klasycznej, który zapragnie spróbować swoich sił w wirtualnej rzeczywistości? Między innymi o tym rozmawiam z Pawłem Pietruszewskim, kompozytorem, dyrygentem, sound designerem, producentem i aranżerem, wykładowcą w Dolnośląskiej Szkole Wyższej oraz Szkole Muzyki Nowoczesnej i właścicielem PP music studio. W podkaście wykorzystaliśmy fragmenty soundtracku do gry „Tools up!”, wyprodukowanej przez The Knights of Unity.
Jak tworzy się muzykę do „Wiedźmina”, „Cyberpunka 2077” czy „Dead Island”? Ile to ma wspólnego z pisaniem muzyki „poważnej” i czy muzyka do gry może być arcydziełem? Czy ten biznes się opłaca i z jakimi wyzwaniami musi się mierzyć kompozytor wykształcony w świecie muzyki klasycznej, który zapragnie spróbować swoich sił w wirtualnej rzeczywistości? Między innymi o tym rozmawiam z Pawłem Pietruszewskim, kompozytorem, dyrygentem, sound designerem, producentem i aranżerem, wykładowcą w Dolnośląskiej Szkole Wyższej oraz Szkole Muzyki Nowoczesnej i właścicielem PP music studio. W podkaście wykorzystaliśmy fragmenty soundtracku do gry „Tools up!”, wyprodukowanej przez The Knights of Unity.

#14 Marcin Świątkiewicz o klawesynie
2021-08-08 23:00:00

„Jest to właściwie szafka z orzechowego drzewa z czarnym obramowaniem. Można by pomyśleć, że przechowują tam spłowiałe listy, cygańskie dukaty i wstążki. A naprawdę test tam tylko kukułka zaplatana w gąszczu srebrnych liści.” – pisał Zbigniew Herbert w swoim wierszu o tytule „Klawesyn” z tomu „Hermes, pies i gwiazda”. Klawesyn ma podobny życiorys, jak mitologiczny Feniks – od wielkiej popularności, bycia na szczycie, przez całkowite zapomnienie po wskrzeszenie z popiołów i ewolucję w zupełnie nowym kierunku. O jego burzliwych losach rozmawiam ze znakomitym klawesynistą Marcinem Świątkiewiczem, wykładowcą Akademii Muzycznej w Katowicach. Nagrania dokonaliśmy w malowniczej Świdnicy, podczas tegorocznej edycji Festiwalu Bachowskiego.
„Jest to właściwie szafka z orzechowego drzewa z czarnym obramowaniem. Można by pomyśleć, że przechowują tam spłowiałe listy, cygańskie dukaty i wstążki. A naprawdę test tam tylko kukułka zaplatana w gąszczu srebrnych liści.” – pisał Zbigniew Herbert w swoim wierszu o tytule „Klawesyn” z tomu „Hermes, pies i gwiazda”. Klawesyn ma podobny życiorys, jak mitologiczny Feniks – od wielkiej popularności, bycia na szczycie, przez całkowite zapomnienie po wskrzeszenie z popiołów i ewolucję w zupełnie nowym kierunku. O jego burzliwych losach rozmawiam ze znakomitym klawesynistą Marcinem Świątkiewiczem, wykładowcą Akademii Muzycznej w Katowicach. Nagrania dokonaliśmy w malowniczej Świdnicy, podczas tegorocznej edycji Festiwalu Bachowskiego.

#13 Aleksandra Dąbek o eliminacjach do Konkursu Chopinowskiego
2021-08-01 23:00:00

Znamy uczestników Konkursu Chopinowskiego, który odbywa się po raz osiemnasty – nieco ponad tydzień temu zakończyły się eliminacje. Wśród 87 wybranych znalazła się Aleksandra Hortensja Dąbek, absolwentka krakowskiej Akademii Muzycznej, która do Konkursu stanęła po raz drugi. Rozmawiamy o tym, co poczuła, gdy dowiedziała się, że się udało, jakie emocje panowały w sali kameralnej Filharmonii Narodowej oraz w jej kulisach i czy Chopina należy grać po chopinowsku czy po swojemu? Występ Aleksandry Dąbek w eliminacjach konkursowych znajdziecie tutaj: https://youtu.be/KkXbz3okNgk?t=682
Znamy uczestników Konkursu Chopinowskiego, który odbywa się po raz osiemnasty – nieco ponad tydzień temu zakończyły się eliminacje. Wśród 87 wybranych znalazła się Aleksandra Hortensja Dąbek, absolwentka krakowskiej Akademii Muzycznej, która do Konkursu stanęła po raz drugi. Rozmawiamy o tym, co poczuła, gdy dowiedziała się, że się udało, jakie emocje panowały w sali kameralnej Filharmonii Narodowej oraz w jej kulisach i czy Chopina należy grać po chopinowsku czy po swojemu? Występ Aleksandry Dąbek w eliminacjach konkursowych znajdziecie tutaj: https://youtu.be/KkXbz3okNgk?t=682

#12 Dorota Kozińska o życiu i twórczości Leosza Janaczka
2021-07-25 23:00:00

Był 27 lat starszy od Bartóka i 26 od Strawińskiego i Szymanowskiego, 38 od Honeggera. Choć urodził się w połowie XIX wieku, jego twórczość wyprzedziła epokę – z łatwością usłyszymy w niej oznaki nadchodzących przemian muzycznych XX stulecia. Charles Mackerras, australijski dyrygent, który miał duże zasługi w promowaniu na świecie oper Janaczka nazwał styl jego muzyki „zupełnie nowym, oryginalnym, wyjątkowym na tle innych oraz niemożliwym do zaszufladkowania”. Jakim był człowiekiem i jakim artystą? Jak na jego twórczość wpłynęła śmierć obojga dzieci oraz tragiczna, obsesyjna i niespełniona miłość? Pomiędzy lipcową rocznicą urodzin a sierpniową rocznicą śmierci rozmawiam o Leoszu Janaczku z Dorotą Kozińską, krytyk muzyczną, publicystką, redaktorką i tłumaczką, autorką strony „Upiór w operze”, współpracującą z Programem Drugim Polskiego Radia oraz Radiem Chopin. Uwaga! Na końcu odcinka Janaczkowa lista lektur obowiązkowych!
Był 27 lat starszy od Bartóka i 26 od Strawińskiego i Szymanowskiego, 38 od Honeggera. Choć urodził się w połowie XIX wieku, jego twórczość wyprzedziła epokę – z łatwością usłyszymy w niej oznaki nadchodzących przemian muzycznych XX stulecia. Charles Mackerras, australijski dyrygent, który miał duże zasługi w promowaniu na świecie oper Janaczka nazwał styl jego muzyki „zupełnie nowym, oryginalnym, wyjątkowym na tle innych oraz niemożliwym do zaszufladkowania”. Jakim był człowiekiem i jakim artystą? Jak na jego twórczość wpłynęła śmierć obojga dzieci oraz tragiczna, obsesyjna i niespełniona miłość? Pomiędzy lipcową rocznicą urodzin a sierpniową rocznicą śmierci rozmawiam o Leoszu Janaczku z Dorotą Kozińską, krytyk muzyczną, publicystką, redaktorką i tłumaczką, autorką strony „Upiór w operze”, współpracującą z Programem Drugim Polskiego Radia oraz Radiem Chopin. Uwaga! Na końcu odcinka Janaczkowa lista lektur obowiązkowych!

#11 Witold Raszka o muzyce klasycznej w małym mieście
2021-07-18 23:00:00

Wakacyjnie, ze śpiewem ptaków w tle, rozmawiamy o obecności muzyki klasycznej w małych miastach na przykładzie Cieszyna. Lato to czas festiwali, więc pytam, co stało się z „Muzyką dawną w Cieszynie”. Czy na koncerty są pieniądze i czy jest publiczność zainteresowana ich słuchaniem? Czy w małych miastach trzeba grać ambitnie, czy popularyzować? Trzeba odpalać fajerwerki, czy pracować u podstaw? Odpowiedzi szukamy z Witoldem Raszką, nauczycielem, wiceprezesem Cieszyńskiego Towarzystwa Muzycznego, który przez ponad dwie dekady organizował życie muzyczne w mieście, z którym dzisiaj jest… no właśnie – sami posłuchajcie jak.
Wakacyjnie, ze śpiewem ptaków w tle, rozmawiamy o obecności muzyki klasycznej w małych miastach na przykładzie Cieszyna. Lato to czas festiwali, więc pytam, co stało się z „Muzyką dawną w Cieszynie”. Czy na koncerty są pieniądze i czy jest publiczność zainteresowana ich słuchaniem? Czy w małych miastach trzeba grać ambitnie, czy popularyzować? Trzeba odpalać fajerwerki, czy pracować u podstaw? Odpowiedzi szukamy z Witoldem Raszką, nauczycielem, wiceprezesem Cieszyńskiego Towarzystwa Muzycznego, który przez ponad dwie dekady organizował życie muzyczne w mieście, z którym dzisiaj jest… no właśnie – sami posłuchajcie jak.

#10 Martyna Zakrzewska o fortepianie w muzyce współczesnej
2021-07-11 23:00:00

Z okazji dziesiątego odcinka przybył ON – Jego Wysokość Fortepian, ale nie ten romantyczny, z pianistą, który odrzuca poły fraka i gra chopinowskiego poloneza, tylko współczesny, świeży, perkusyjny, otwarty na eksperymenty, wchodzący w związki z elektroniką. Moją gościnią jest znakomita pianistka Martyna Zakrzewska, specjalizująca się w muzyce współczesnej, związana ze Spółdzielnią Muzyczną contemporary ensemble. Rozmawiamy o tym, jak zmieniło się w XX i XXI stuleciu podejście kompozytorów do fortepianu, co ma do roboty pianista, który zakochał się w muzyce nowej, a nawet zastanawiamy się, czy prof. Halina Lorkowska, robiąc przed laty w Poznaniu awanturę o preparację fortepianu, faktycznie była w błędzie. Naszą rozmowę wzbogaciliśmy o kilka niepublikowanych dotąd nagrań, dokonanych przez moją gościnię.
Z okazji dziesiątego odcinka przybył ON – Jego Wysokość Fortepian, ale nie ten romantyczny, z pianistą, który odrzuca poły fraka i gra chopinowskiego poloneza, tylko współczesny, świeży, perkusyjny, otwarty na eksperymenty, wchodzący w związki z elektroniką. Moją gościnią jest znakomita pianistka Martyna Zakrzewska, specjalizująca się w muzyce współczesnej, związana ze Spółdzielnią Muzyczną contemporary ensemble. Rozmawiamy o tym, jak zmieniło się w XX i XXI stuleciu podejście kompozytorów do fortepianu, co ma do roboty pianista, który zakochał się w muzyce nowej, a nawet zastanawiamy się, czy prof. Halina Lorkowska, robiąc przed laty w Poznaniu awanturę o preparację fortepianu, faktycznie była w błędzie. Naszą rozmowę wzbogaciliśmy o kilka niepublikowanych dotąd nagrań, dokonanych przez moją gościnię.

#9 Paweł Wójtowicz o muzyce dla dzieci
2021-07-04 23:00:00

Jak muzycznie edukować dzieci, aby nie wiedziały, że są edukowane i uczyły się przez zabawę? Jak pisać muzykę dla najmłodszych wykonawców, aby czerpali radość z grania i mogli się trochę popisać? Kim jest Profesor Wiolinek i co robi w operze na strychu? Jak zrobić spektakl zrozumiały zarówno dla niesłyszących, jak i niewidzących młodych odbiorców? O tym w najnowszym odcinku mówi Paweł Wójtowicz, skrzypek, koncertmistrz Orkiestry Opery Krakowskiej, kompozytor, autor utworów oraz spektakli dla dzieci. W podkaście wykorzystane zostały utwory ze zbioru Pawła Wójtowicza „Magiczne drzewo czyli szuruburki na troje skrzypiec” wydanego przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, w wykonaniu Anny i Pawła Wójtowiczów, Beaty Pluty oraz dzieci: Emilki Wójtowicz, Gabrysi Dankiewicz i Mai Pluty. Piosenki ze spektaklu „Profesor Wiolinek” śpiewają Stanisław Knapik, Marcin Herman oraz Michał Kutnik, a autorem muzyki oraz tekstów jest Paweł Wójtowicz. Słuchamy ich dzięki uprzejmości Opery Krakowskiej.
Jak muzycznie edukować dzieci, aby nie wiedziały, że są edukowane i uczyły się przez zabawę? Jak pisać muzykę dla najmłodszych wykonawców, aby czerpali radość z grania i mogli się trochę popisać? Kim jest Profesor Wiolinek i co robi w operze na strychu? Jak zrobić spektakl zrozumiały zarówno dla niesłyszących, jak i niewidzących młodych odbiorców? O tym w najnowszym odcinku mówi Paweł Wójtowicz, skrzypek, koncertmistrz Orkiestry Opery Krakowskiej, kompozytor, autor utworów oraz spektakli dla dzieci. W podkaście wykorzystane zostały utwory ze zbioru Pawła Wójtowicza „Magiczne drzewo czyli szuruburki na troje skrzypiec” wydanego przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, w wykonaniu Anny i Pawła Wójtowiczów, Beaty Pluty oraz dzieci: Emilki Wójtowicz, Gabrysi Dankiewicz i Mai Pluty. Piosenki ze spektaklu „Profesor Wiolinek” śpiewają Stanisław Knapik, Marcin Herman oraz Michał Kutnik, a autorem muzyki oraz tekstów jest Paweł Wójtowicz. Słuchamy ich dzięki uprzejmości Opery Krakowskiej.

#8 Martyna Pastuszka o skrzypcach barokowych
2021-06-27 23:00:00

Czym różnią się skrzypce barokowe od współczesnych? Czy słuszność mają ci, którzy żartują z grania „na flakach”, czy ci, którzy śmieją się z „machania smyczkiem w prawo i w lewo”? Czy skrzypek barokowy to gadżeciarz? Ile zestawów strun nosi w futerale i czy do każdego utworu ma inny smyczek? Na te i inne pytania odpowiada Martyna Pastuszka, skrzypaczka, solistka, kameralistka, współzałożycielka i szefowa {oh!} Orkiestry Historycznej, dwukrotnie nominowana do Paszportu Polityki. Naszą rozmowę wzbogaciliśmy o fragmenty nagrań dokonanych przez moją gościnię. Link do rozmowy z Janem Tomaszem Adamusem, o której wspominamy: https://spoti.fi/3jkaSck
Czym różnią się skrzypce barokowe od współczesnych? Czy słuszność mają ci, którzy żartują z grania „na flakach”, czy ci, którzy śmieją się z „machania smyczkiem w prawo i w lewo”? Czy skrzypek barokowy to gadżeciarz? Ile zestawów strun nosi w futerale i czy do każdego utworu ma inny smyczek? Na te i inne pytania odpowiada Martyna Pastuszka, skrzypaczka, solistka, kameralistka, współzałożycielka i szefowa {oh!} Orkiestry Historycznej, dwukrotnie nominowana do Paszportu Polityki. Naszą rozmowę wzbogaciliśmy o fragmenty nagrań dokonanych przez moją gościnię. Link do rozmowy z Janem Tomaszem Adamusem, o której wspominamy: https://spoti.fi/3jkaSck

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie