Szafa Melomana
Nazywam się Mateusz Ciupka, pracuję w redakcji „Ruchu Muzycznego”. W każdy wtorek rozmawiam z tymi, którzy tworzą środowisko muzyki klasycznej w Polsce. Szafa Melomana to pierwszy regularny polski podcast poświęcony muzyce klasycznej. Więcej informacji na stronie: https://szafamelomana.pl/
#41 Adam Krzeszowiec o wiolonczeli
2022-02-21 01:00:00
Wiolonczela ma w sobie intymność, liryzm i śpiewność. W „Traktacie o łuskaniu fasoli” Wiesław Myśliwski pisał, że „potrafi się dobrać do najczulszych strun w człowieku. Jakby to, co najgłębsze, nieodgadnione, kryło się w dźwiękach”. Czy tak faktycznie jest, czy to przesada? O instrumencie, repertuarze, ikonicznych wiolonczelistach, ale także o Loli i Hauserze, rozmawiam z Adamem Krzeszowcem , koncertmistrzem NOSPR, solistą, kameralistą (współtworzy słynny Polish Cello Quartet ) i wykładowcą Akademii Muzycznej w Katowicach .
Wiolonczela ma w sobie intymność, liryzm i śpiewność. W „Traktacie o łuskaniu fasoli” Wiesław Myśliwski pisał, że „potrafi się dobrać do najczulszych strun w człowieku. Jakby to, co najgłębsze, nieodgadnione, kryło się w dźwiękach”. Czy tak faktycznie jest, czy to przesada? O instrumencie, repertuarze, ikonicznych wiolonczelistach, ale także o Loli i Hauserze, rozmawiam z Adamem Krzeszowcem, koncertmistrzem NOSPR, solistą, kameralistą (współtworzy słynny Polish Cello Quartet) i wykładowcą Akademii Muzycznej w Katowicach.
#40 Małgorzata Sarbak o fortepianie tangentowym i reinterpretowaniu Chopina
2022-02-14 01:00:00
Małgorzata Sarbak to jedyna w Polsce posiadaczka fortepianu tangentowego – niegdyś bardzo popularnego instrumentu, łączącego cechy klawesynu i wczesnych fortepianów. Gosia opowiada, jak go zdobyła – to mrożąca krew w żyłach historia z tajemniczym irańskim handlarzem instrumentami w roli głównej. Rozmawiamy także o Chopinie, który „odłączony” od Steinwaya, może ukazać zupełnie nieznane oblicze. Aby to udowodnić, prezentujemy nagrania, których dokonała moja Gościni, pochodzące z cyklu recitali „Podaj PIN do Chopina”, emitowanych przez Polskie Radio Chopin . Całego recitalu można posłuchać tutaj .
Małgorzata Sarbak to jedyna w Polsce posiadaczka fortepianu tangentowego – niegdyś bardzo popularnego instrumentu, łączącego cechy klawesynu i wczesnych fortepianów. Gosia opowiada, jak go zdobyła – to mrożąca krew w żyłach historia z tajemniczym irańskim handlarzem instrumentami w roli głównej. Rozmawiamy także o Chopinie, który „odłączony” od Steinwaya, może ukazać zupełnie nieznane oblicze. Aby to udowodnić, prezentujemy nagrania, których dokonała moja Gościni, pochodzące z cyklu recitali „Podaj PIN do Chopina”, emitowanych przezPolskie Radio Chopin. Całego recitalu można posłuchać tutaj.
#39 Spółdzielnia muzyczna o swojej pierwszej płycie
2022-01-31 00:40:54
Tomasz Sowa, Paulina Woś i Martyna Zakrzewska w porywającej rozmowie odbywanej w tajemniczym miejscu (okazuje się na końcu odcinka, co to za miejsce) opowiadają o debiutanckiej płycie Spółdzielni muzycznej contemporary ensemble , na którą zespół kazał nam czekać aż sześć lat, a która ukazała się nakładem wydawnictwa DUX. Jak piszą artyści, „znalazły się na niej kompozycje, które ukształtowały tożsamość zespołu i zahartowały naszego muzycznego ducha. Ansambl balansuje z jedną nogą w klasyce XX wieku, a drugą w dźwiękowo-performerskich eksperymentach.”
Tomasz Sowa, Paulina Woś i Martyna Zakrzewska w porywającej rozmowie odbywanej w tajemniczym miejscu (okazuje się na końcu odcinka, co to za miejsce) opowiadają o debiutanckiej płycie Spółdzielni muzycznej contemporary ensemble, na którą zespół kazał nam czekać aż sześć lat, a która ukazała się nakładem wydawnictwa DUX. Jak piszą artyści, „znalazły się na niej kompozycje, które ukształtowały tożsamość zespołu i zahartowały naszego muzycznego ducha. Ansambl balansuje z jedną nogą w klasyce XX wieku, a drugą w dźwiękowo-performerskich eksperymentach.”
#38 Tymoteusz Bies o tym, czy muzyk zawsze musi być najlepszy
2022-01-24 00:01:05
Spośród ambitnych muzyków, którzy chcą wspiąć się na szczyt, 99% zostanie skrzywdzonych – nie każdy może być najlepszy, ale wielu próbuje. Jak nie nasiąknąć toksyną bycia „the best”? Co zrobić, aby nie traktować muzykowania jako wyścigu, a kariery jako drapieżnej walki z konkurentami? O tym opowiada Tymoteusz Bies , znakomity pianista, uczestnik Konkursu Chopinowskiego, kameralista, a także twórca muzyki.
Odcinek powstał we współpracy z Anią Karpowicz , kuratorką cyklu JEDNOKROTNI odbywającego się w Wolskim Centrum Kultury. Tymoteusz Bies będzie pierwszym gościem tego cyklu, a jego koncert odbędzie się 30 stycznia o godzinie 19:00 w WCK przy ul. Obozowej 85 w Warszawie. Szafa Melomana gorąco poleca to wydarzenie.
Spośród ambitnych muzyków, którzy chcą wspiąć się na szczyt, 99% zostanie skrzywdzonych – nie każdy może być najlepszy, ale wielu próbuje. Jak nie nasiąknąć toksyną bycia „the best”? Co zrobić, aby nie traktować muzykowania jako wyścigu, a kariery jako drapieżnej walki z konkurentami? O tym opowiada Tymoteusz Bies, znakomity pianista, uczestnik Konkursu Chopinowskiego, kameralista, a także twórca muzyki.
Odcinek powstał we współpracy z Anią Karpowicz, kuratorką cyklu JEDNOKROTNI odbywającego się w Wolskim Centrum Kultury. Tymoteusz Bies będzie pierwszym gościem tego cyklu, a jego koncert odbędzie się 30 stycznia o godzinie 19:00 w WCK przy ul. Obozowej 85 w Warszawie. Szafa Melomana gorąco poleca to wydarzenie.
#37 Magda Miśka-Jackowska o podcastach
2022-01-17 00:00:00
Z okazji moich urodzin publikuję chyba najmniej muzyczny odcinek w dotychczasowej historii Szafy, ale ściśle z Szafą związany, bo opowiadający o podcastach i podcastowaniu. Moją gościnią jest Magda Miśka-Jackowska , dziennikarka radiowa z ponad 20-letnim doświadczeniem, długo związana z RMF Classic, a obecnie autorka SCORE AND THE CITY – jednego z nielicznych podcastów poświęconych muzyce filmowej. Rozmawiamy o tym, czym podcast różni się od audycji radiowej, z jakimi problemami mierzymy się, nagrywając nasze rozmowy, jakich podcastów słuchamy i wreszcie o tym, dlaczego jest tak mało podcastów poświęconych muzyce.
W odcinku wzmiankujemy i polecamy: Sztuka słuchania. Uchem filozofa (NIFC), O zmierzchu (Marta Niedźwiedzka), SpoilerMaster (Michał Oleszczyk), 8:10 (Gazeta Wyborcza), Dobra podróż (Kasia i Kuba), Raport o stanie świata (Dariusz Rosiak), PRZEtłumacze , Dział Zagraniczny (Maciej Okraszewski), Brzmienie świata z lotu Drozda (Paweł Drozd), Książki. Magazyn do słuchania (Michał Nogaś), Podcastex (Mateusz Witkowski i Bartek Przybyszewski), Co ćpać po odwyku? (Jakub Żulczyk i Juliusz Strachota).
Z okazji moich urodzin publikuję chyba najmniej muzyczny odcinek w dotychczasowej historii Szafy, ale ściśle z Szafą związany, bo opowiadający o podcastach i podcastowaniu. Moją gościnią jest Magda Miśka-Jackowska, dziennikarka radiowa z ponad 20-letnim doświadczeniem, długo związana z RMF Classic, a obecnie autorka SCORE AND THE CITY – jednego z nielicznych podcastów poświęconych muzyce filmowej. Rozmawiamy o tym, czym podcast różni się od audycji radiowej, z jakimi problemami mierzymy się, nagrywając nasze rozmowy, jakich podcastów słuchamy i wreszcie o tym, dlaczego jest tak mało podcastów poświęconych muzyce.
W odcinku wzmiankujemy i polecamy: Sztuka słuchania. Uchem filozofa (NIFC), O zmierzchu (Marta Niedźwiedzka), SpoilerMaster (Michał Oleszczyk), 8:10 (Gazeta Wyborcza), Dobra podróż (Kasia i Kuba), Raport o stanie świata (Dariusz Rosiak), PRZEtłumacze, Dział Zagraniczny (Maciej Okraszewski), Brzmienie świata z lotu Drozda (Paweł Drozd), Książki. Magazyn do słuchania (Michał Nogaś), Podcastex (Mateusz Witkowski i Bartek Przybyszewski), Co ćpać po odwyku? (Jakub Żulczyk i Juliusz Strachota).
#36 Paweł Konik o Raoulu Koczalskim-kompozytorze
2022-01-10 00:14:00
O tym, że Raoul Koczalski był wybitnym pianistą i spadkobiercą chopinowskiej tradycji nikogo przekonywać nie trzeba. Ale o tym, że był dobrym kompozytorem już tak. Kilkaset utworów, w tym pieśni, opery, koncerty fortepianowe, symfonie, muzyka kameralna, a nawet filmowa, przez wiele dziesięcioleci okrywała zasłona milczenia i niepamięci. Dopiero w ostatnich latach wracają do łask, a dzieje się to za sprawą odkrywców i entuzjastów, którzy często na własną rękę, pełni determinacji odkrywają ten bogaty dorobek. Jednym z nich jest Paweł Konik , śpiewak, solista Opery w Stuttgarcie , który jest Waszym i moim gościem w tym odcinku.
Podcastu można wysłuchać także na Anchor.fm , Breaker , Google Podcasts , Pocket Casts , RadioPublic oraz Apple Podcasts .
PS. Zapraszamy na recital Pawła Konika, który odbędzie się w Operze w Stuttgarcie 15 marca 2022 roku. Program wypełni muzyka polska, w tym pieśni Raoula Koczalskiego. O tym, że warto się wybrać, przekonacie się, słuchając wykonań mojego gościa, które zamieściliśmy w tym odcinku. Partneruje mu przy fortepianie Michał Biel.
O tym, że Raoul Koczalski był wybitnym pianistą i spadkobiercą chopinowskiej tradycji nikogo przekonywać nie trzeba. Ale o tym, że był dobrym kompozytorem już tak. Kilkaset utworów, w tym pieśni, opery, koncerty fortepianowe, symfonie, muzyka kameralna, a nawet filmowa, przez wiele dziesięcioleci okrywała zasłona milczenia i niepamięci. Dopiero w ostatnich latach wracają do łask, a dzieje się to za sprawą odkrywców i entuzjastów, którzy często na własną rękę, pełni determinacji odkrywają ten bogaty dorobek. Jednym z nich jest Paweł Konik, śpiewak, solista Opery w Stuttgarcie, który jest Waszym i moim gościem w tym odcinku.
Podcastu można wysłuchać także na Anchor.fm, Breaker, Google Podcasts, Pocket Casts, RadioPublic oraz Apple Podcasts.
PS. Zapraszamy na recital Pawła Konika, który odbędzie się w Operze w Stuttgarcie 15 marca 2022 roku. Program wypełni muzyka polska, w tym pieśni Raoula Koczalskiego. O tym, że warto się wybrać, przekonacie się, słuchając wykonań mojego gościa, które zamieściliśmy w tym odcinku. Partneruje mu przy fortepianie Michał Biel.
#35 Podsumowanie 2021 roku
2022-01-03 12:43:06
Co było wydarzeniem muzycznym 2021 roku? Jaki był najlepszy koncert, spektakl, festiwal? Którego artystę podziwialiśmy? Co nas zdziwiło, co rozczarowało, a co zwyczajnie wkurzyło? Czym się zachwycaliśmy? Jakich płyt słuchaliśmy i wreszcie – po prostu – jaki był ten rok w muzyce klasycznej? Podsumowują: Łucja Siedlik i Mateusz Borkowski .
Co było wydarzeniem muzycznym 2021 roku? Jaki był najlepszy koncert, spektakl, festiwal? Którego artystę podziwialiśmy? Co nas zdziwiło, co rozczarowało, a co zwyczajnie wkurzyło? Czym się zachwycaliśmy? Jakich płyt słuchaliśmy i wreszcie – po prostu – jaki był ten rok w muzyce klasycznej? Podsumowują: Łucja Siedlik i Mateusz Borkowski.
#34 Jerzy Stankiewicz o „Kwartecie na koniec czasu” Oliviera Messiaena
2021-12-27 10:37:33
W ostatnim odcinku Szafy Melomana w tym roku rozmawiamy o jednym z najważniejszych muzycznych dzieł XX wieku, obrazującym w równym stopniu tragizm, jak i piękno tego stulecia – „Kwartecie na koniec czasu”, napisanym przez Oliviera Messiaena podczas niewoli w Stalagu VIIIa Görlitz na przełomie 1940 i 1941 roku. W środku zimy, w środku wojny, na zapleczu lichego, niedogrzanego baraku i przy ogromnym wsparciu polskich jeńców, powstała oraz miała premierę kompozycja ambitna, trudna, nieprzystająca do obozowej rzeczywistości. Jak do tego doszło? O tym opowiada muzykolog, historyk, znawca, miłośnik i propagator twórczości Oliviera Messiaena, prof. Jerzy Stankiewicz .
Odcinek został nagrany w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego . Serdecznie dziękujemy za gościnę!
W ostatnim odcinku Szafy Melomana w tym roku rozmawiamy o jednym z najważniejszych muzycznych dzieł XX wieku, obrazującym w równym stopniu tragizm, jak i piękno tego stulecia – „Kwartecie na koniec czasu”, napisanym przez Oliviera Messiaena podczas niewoli w Stalagu VIIIa Görlitz na przełomie 1940 i 1941 roku. W środku zimy, w środku wojny, na zapleczu lichego, niedogrzanego baraku i przy ogromnym wsparciu polskich jeńców, powstała oraz miała premierę kompozycja ambitna, trudna, nieprzystająca do obozowej rzeczywistości. Jak do tego doszło? O tym opowiada muzykolog, historyk, znawca, miłośnik i propagator twórczości Oliviera Messiaena, prof. Jerzy Stankiewicz.
Odcinek został nagrany w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Serdecznie dziękujemy za gościnę!
#33 Piotr Sałajczyk o partnerstwie w muzyce i akompaniowaniu
2021-12-20 00:00:00
„Po co męczyć gamę, gdy się gra akompaniament” – śpiewał swego czasu Zbigniew Łapiński w piosence „Akompaniator”. Tytułowy muzyk łupie akordy, których nikt nie słyszy i cieszy się, ilekroć ktokolwiek rozpozna go na skrawku sceny, który zajmuje schowany za solistą. Walką z takim rozumieniem roli pianisty towarzyszącego zajmował się przez całe swoje artystyczne życie Jerzy Marchwiński, pianista i pedagog. Pisał tak: „W przekonaniu ogółu pianista to prawie zawsze artysta występujący solo. Pianista, który nie gra sam, jakby pianistą być przestawał. Staje się dziwnym stworem, kimś zbliżonym do akompaniatora. Wszyscy inni wykonawcy – skrzypkowie, klarneciści, trębacze – pozostają sobą bez względu na to, czy grają sami, czy z innym wykonawcą, czy siedzą w orkiestrze, czy przed nią stoją. Jedynie pianista staje się kimś innym. Niestety również we własnej świadomości. Uważam to za sytuację wielce szkodliwą artystycznie i psychologicznie dla rzeszy adeptów fortepianu.” O roli akompaniatora, czy właściwie muzycznego partnera, rozmawiam z Piotrem Sałajczykiem , pianistą, który ma na swoim koncie zarówno występy solowe, jak i kameralne, a także opiekuje się adeptami sztuki pianistycznej jako wykładowca Akademii Muzycznej w Katowicach . W odcinku słuchamy nagrań, których mój rozmówca dokonał z Piotrem Pławnerem oraz z Kwartetem Śląskim .
„Po co męczyć gamę, gdy się gra akompaniament” – śpiewał swego czasu Zbigniew Łapiński w piosence „Akompaniator”. Tytułowy muzyk łupie akordy, których nikt nie słyszy i cieszy się, ilekroć ktokolwiek rozpozna go na skrawku sceny, który zajmuje schowany za solistą. Walką z takim rozumieniem roli pianisty towarzyszącego zajmował się przez całe swoje artystyczne życie Jerzy Marchwiński, pianista i pedagog. Pisał tak: „W przekonaniu ogółu pianista to prawie zawsze artysta występujący solo. Pianista, który nie gra sam, jakby pianistą być przestawał. Staje się dziwnym stworem, kimś zbliżonym do akompaniatora. Wszyscy inni wykonawcy – skrzypkowie, klarneciści, trębacze – pozostają sobą bez względu na to, czy grają sami, czy z innym wykonawcą, czy siedzą w orkiestrze, czy przed nią stoją. Jedynie pianista staje się kimś innym. Niestety również we własnej świadomości. Uważam to za sytuację wielce szkodliwą artystycznie i psychologicznie dla rzeszy adeptów fortepianu.” O roli akompaniatora, czy właściwie muzycznego partnera, rozmawiam z Piotrem Sałajczykiem, pianistą, który ma na swoim koncie zarówno występy solowe, jak i kameralne, a także opiekuje się adeptami sztuki pianistycznej jako wykładowca Akademii Muzycznej w Katowicach. W odcinku słuchamy nagrań, których mój rozmówca dokonał z Piotrem Pławnerem oraz z Kwartetem Śląskim.
#32 Anna Woźniakowska o pracy w radiu, muzycznym Krakowie i blogowaniu
2021-12-13 00:08:24
„Bez muzyki nie potrafię żyć” – powiedziała przed rokiem Anna Woźniakowska w rozmowie, którą nagrałem, zanim powstał mój podcast. Dzisiaj sięgam do archiwów i przypominam to ważne nagranie. Autorka tych słów, rówieśniczka Paula McCartneya, Harrisona Forda, Krzysztofa Klenczona i Tomasza Stańki (był jej kolegą z klasy), była wieloletnią dziennikarką Radia Kraków, krytyczką muzyczną, pisarką, a obecnie jest… blogerką. O pracy w radiu, środowisku muzycznym Krakowa oraz pisaniu na własny rachunek, rozmawiamy razem z Mateuszem Borkowskim , muzykologiem, krytykiem muzycznym, dziennikarzem, który tę audycję współprowadził. Powstała ona w ramach programu stypendialnego Miasta Krakowa.
„Bez muzyki nie potrafię żyć” – powiedziała przed rokiem Anna Woźniakowska w rozmowie, którą nagrałem, zanim powstał mój podcast. Dzisiaj sięgam do archiwów i przypominam to ważne nagranie. Autorka tych słów, rówieśniczka Paula McCartneya, Harrisona Forda, Krzysztofa Klenczona i Tomasza Stańki (był jej kolegą z klasy), była wieloletnią dziennikarką Radia Kraków, krytyczką muzyczną, pisarką, a obecnie jest… blogerką. O pracy w radiu, środowisku muzycznym Krakowa oraz pisaniu na własny rachunek, rozmawiamy razem z Mateuszem Borkowskim, muzykologiem, krytykiem muzycznym, dziennikarzem, który tę audycję współprowadził. Powstała ona w ramach programu stypendialnego Miasta Krakowa.