Raport międzynarodowy

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio.

A teraz na poważnie. W najnowszym odcinku podcastu „Raport międzynarodowy” prowadzący Witold Jurasz oraz Zbigniew Parafianowicz omawiają wycofanie się prezydenta Joe Bidena z wyborów w Stanach Zjednoczonych i zastanawiają się o ile większe szanse na pokonanie Donalda Trumpa ma Kamala Harris. Czy polityka Kamali Harris, jeśli wygra ona wybory prezydenckie, będzie się w jakikolwiek istotny sposób różnić od polityki zagranicznej prezydenta Bidena? I czy prezydentura Trumpa będzie dla Polski jedynie nie najlepszą wiadomością, czy też jak wróży wielu komentatorów – wręcz katastrofą? Obydwaj prowadzący skłaniają się raczej ku tej pierwszej opinii. W dalszej części rozmowy dziennikarze dyskutują o zmianie tonu prezydenta Zełeńskiego, który nie wyklucza rozmów z Rosją, a nawet zadeklarował gotowość zaproszenia Rosji na kolejną konferencję pokojową. Odnoszą się również do wypowiedzi byłego premiera Wielkiej Brytanii Borisa Johnsona na temat planów Donalda Trumpa w odniesieniu do Ukrainy i próbują odpowiedzieć na pytanie, czy plan pokojowy Trumpa różni się w jakiś znamienny sposób od planu pokojowego Joe Bidena. Witold Jurasz zauważa, że ilekroć dochodzi do rozchodzenia się opinii Zachodu i Ukrainy na temat tego, jaki powinien być koniec wojny, Polska odruchowo staje po stronie Ukrainy. W ocenie Jurasza świadczy to o tym, że nasz kraj nie czuje się do końca częścią Zachodu. W dalszej części podcastu Zbigniew Parafianowicz zwraca uwagę na decyzje władz Finlandii, które zaczęły legalizować pushbacki. Między prowadzącymi wywiązuje się dyskusja na temat tego, czy bezpieczeństwo musi zawsze ustępować moralności i jak wyważyć kwestie humanitarne oraz problematykę bezpieczeństwa państwa. Panowie rozmawiają również na temat sygnałów wysyłanych przez reżim Aleksandra Łukaszenki i zastanawiają się, czy Polska powinna na te gesty w jakikolwiek sposób odpowiedzieć, czy też uznać sygnały płynące z Mińska wyłącznie za grę pozorów. Za to przy okazji omówienia wizyty premiera Izraela Benjamina Netanjahu w Stanach Zjednoczonych, pojawia się pytanie – czy asertywność w polityce zagranicznej powinna mieć swoje granice? Zbigniew Parafianowicz uważa, że owszem – bo nie należy przeszarżowywać. Prowadzący zwracają też uwagę na los przebywającego od 20 lat w izraelskim więzieniu Marwana Barghoutiego, który – jak wszystko na to wskazuje, może odegrać ogromną rolę w bliskowschodniej polityce. W najnowszym „Raporcie międzynarodowym” odnotowujemy też groźby Rosji kierowane wobec Japonii i komentujemy zorganizowane przez Konsulat Generalny Niemiec w Gdańsku obchodów kolejnej rocznicy zamachu na Hitlera. Tutaj prowadzący zauważają, że pułkownik von Stauffenberg, który zamach zorganizował, był w istocie nazistą, a wśród spiskowców znajdowali się tacy zbrodniarze jak np. Arthur Nebe, czyli człowiek współodpowiedzialny za Holocaust. Czy tego rodzaju postaci zasługują na pamięć? Przechodząc do spraw krajowych: Parafianowicz i Jurasz omawiają kwestię ambasadora Marka Magierowskiego, który domaga się wypłaty prawie jednego miliona złotych wynagrodzenia i spierają się o to, czy takie zachowanie jest stosowne, czy też nie. Na końcu obydwaj prowadzący skupiają swoją uwagę na relacjach międzyludzkich i pracowniczych panujących w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, konstatując, że są one niestety w znacznym stopniu… patologiczne.

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio.

Witold Jurasz i profesor Hieronim Grala w „Raporcie międzynarodowym” rozmawiają o tym, czy na Kremlu ma miejsce zmiana i czy technokraci zaczynają wracać do łask, a tym samym – do władzy. Przede wszystkim jednak prowadzący wraz z gościem szukają odpowiedzi na pytanie, czy powrót technokratów świadczy o tym, że Władimir Putin zamierza dalej toczyć wojnę, tyle że robić to skuteczniej – czy też jest to wskazówka, że Putin zrozumiał już, że tej wojny nie da się wygrać i usiłuje z niej wypełznąć.

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio.

Zbigniew Parafianowicz i Witold Jurasz dyskutują na temat zamachu na Donalda Trumpa i zastanawiają się, czy w jego efekcie poparcie dla Donalda Trumpa wzrośnie, czy też spadnie. Omawiają również wywiad kandydata Republikanów w wyborach prezydenckich dla Bloomberga i wypowiedzi Donalda Trumpa na temat Tajwanu, w których to stwierdza m.in., że Stany Zjednoczone nie są firmą ubezpieczeniową. Witold Jurasz zauważa, że taka wypowiedź jest w gruncie rzeczy dobrą wiadomością, bo sygnalizuje, że Trump po prostu w ten sposób się opowiada o każdym regionie, a nie tylko o tym, który najbardziej nas interesuje, czyli o naszym. W dalszej części podcastu prowadzący dyskutują na temat wybranego przez Donalda Trumpa kandydata na wiceprezydenta JD Vance’a, zauważając, że jest to człowiek, który pochodzi z tak zwanego pasa rdzy. Równocześnie jednak odnotowują jego niepokojące wypowiedzi na temat polityki zagranicznej i… zamieniają się rolami – zazwyczaj to Witold z tolerancją podchodzi do mniej idealistycznych, a bardziej brutalnie realistycznych w duchu wypowiedzi na temat Ukrainy. Jednak w tym wypadku to Zbigniew zauważa, że pewne rzeczy można myśleć, ale nie należy o nich mówić publicznie. Następnie panowie przechodzą do tematu tego, kto będzie polskim komisarzem i zastanawiają się, czy prawdą są doniesienia, że Piotr Serafin co prawda jest w grze, ale nie za bardzo chce.

Poza tym w najnowszym „Raporcie międzynarodowym” również o sankcjach nakładanych na rosyjskich oligarchów. Czy formuła odpowiedzialności zbiorowej jest ceną, którą należy płacić za szczelność sankcji, czy też wadą sankcji?

Prowadzący rozmawiają również na temat złagodzonej narracji ze strony Aleksandra Łukaszenki i szukają odpowiedzi na pytanie, czy na serio można traktować sygnały płynące z Mińska o woli poprawy relacji. Co jest ważniejsze z punktu widzenia Polski, czy uwolnienie Andrzeja Poczobuta i wydanie zabójcy sierżanta Mateusza Sitka, czy też uregulowanie kryzysowej sytuacji na granicy. W tym kontekście nie zabrakło też dyskusji na temat kwestii tego, jak miałoby wyglądać ewentualne porozumienie z Białorusinami i chwili na próby scharakteryzowania nowego szefa białoruskiej dyplomacji.

W dalszej części podcastu o aresztowaniu byłego wiceministra sprawiedliwości Marcina Romanowskiego – jak to możliwe, że sprawę, której nie można było przegrać, rząd Platformy Obywatelskiej – przegrał. Obydwaj prowadzący wracają też do sprawy Tomasza Szatkowskiego, stwierdzając, że Donald Tusk najprawdopodobniej sprawę zna w znikomym w gruncie rzeczy stopniu.

Na końcu – omówienie tekstu śledczego, opublikowanego w dwumiesięczniku „Foreign Affairs”, którego autorzy starali się odtworzyć proces podejmowania dwóch kluczowych decyzji, które doprowadziły do amerykańskiej klęski w Iraku. Z tekstu wynika, że tak naprawdę nikt nie wie, kto podjął te decyzje. A Amerykanie w Iraku realizowali politykę, która była w bezpośredniej sprzeczności z wytycznymi powstałymi w administracji amerykańskiej i zaakceptowanymi przez prezydenta Stanów Zjednoczonych przed interwencją. Wniosek płynący z tekstu jest zaś taki, że czasami bardzo kluczowe z politycznego punktu widzenia decyzje podejmują drugorzędni urzędnicy, którzy mają silniejszą wolę od pozostałych, którzy nie kontrolują procesów decyzyjnych w ogóle.

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio.

Gościem Witolda Jurasza jest niedawno odwołany przez rząd ambasador RP przy NATO Tomasz Szatkowski. Tematem rozmowy są zarówno kwestie ostatniego szczytu NATO i zmian w Pakcie Północnoatlantyckim, jak i to, czy NATO dostosowało się do zagrożenia ze strony Rosji oraz kwestie bezpieczeństwa Polski. Jednak przede wszystkim – problematyka zarzutów sformułowanych przez premiera Donalda Tuska, który z mównicy sejmowej oskarżył Tomasza Szatkowskiego o to, że miał on mieć w przeszłości kontakty z obcymi wywiadami, nieuprawnione dochody, a także opieranie się na sugestiach i inspiracjach zagranicznych firm przy sporządzeniu ważnych dokumentów państwowych dotyczących bezpieczeństwa państwa.

[AUTOPROMOCJA]

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio.

W dzisiejszym odcinku raportu międzynarodowego Zbigniew Parafianowicz i Witold Jarosz rozmawiają o konkluzjach szczytu NATO i stwierdzają, że szczyt w Waszyngtonie, w odróżnieniu od poprzednich szczytów, tak naprawdę nie przyniósł żadnych przełomowych decyzji. Odnotowują, że media światowe skupiały się przede wszystkim na kondycji zdrowotnej Joe Bidena w czasie szczytu, a nie na tym, co stricte dotyczyło NATO. Równocześnie jednak zauważają decyzje Stanów Zjednoczonych o umieszczeniu systemów rakietowych rakiet SM-6 i Tomahawk oraz broni hipersonicznej w Niemczech. W dalszej części podcastu prowadzący rozmawiają o przyczynach niepowodzenia konsultacji międzyrządowych i spotkania premiera Donalda Tuska z kanclerzem Olafem Scholzem. Przy okazji omawiają kwestię propozycji przekazania niemieckiego u-boota dla Polski i to, czy odłożenie w czasie zakupu systemu przeciwlotniczego Patriot dla Polski było złą, czy też dobrą decyzją. Decyzja ta co prawda odłożyła w czasie wejście przez Polskę w posiadanie tego systemu, ale równocześnie oznacza, że nasz kraj będzie dysponował najnowocześniejszym obok Amerykanów i najnowocześniejszym w Europie systemem obrony przeciwlotniczej. Prowadzący rozmawiają również o wojnie o ambasadorów i zastanawiają się, czy przy okazji sprawy Tomasza Szatkowskiego nie doszło do dekonspiracji oficera wywiadu wojskowego. W dalszej części również o wizycie prezydenta Zełenskiego w Warszawie, przyczynach odwołania ambasadora Ukrainy w Warszawie – tu Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz odnotowują fakt, że nagrywają ten podcast właśnie w dniu 81. Rocznicy Krwawej Niedzieli (kontynuując wątek rocznic – 10 lipca minęło 30 lat od dnia, w którym Aleksander Łukaszenka wygrał wybory prezydenckie na Białorusi). Prowadzący poruszają też temat wyników wyborów we Francji (odsyłamy tutaj również do niedawnego odcinka “Raportu międzynarodowego” z gościem Marcinem Giełzakiem) oraz Wielkiej Brytanii. Na koniec na tapecie to, czy Rosja celowo, czy też przypadkowo zbombardowała szpital dziecięcy (co z punktu widzenia odpowiedzialności prawnej, politycznej i moralnej nie robi żadnej różnicy). Więcej w podcaście.

[AUTOPROMOCJA]
Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio.

Ekspert o francuskiej polityce. Marcin Giełzak w „Raporcie międzynarodowym”

Gościem najnowszego „Raportu międzynarodowego” jest Marcin Giełzak, współautor podcastu „Dwie lewe ręce”, a zarazem ekspert specjalizujący się w tematyce francuskiej polityki zagranicznej i wewnętrznej. Tematem rozmowy są wybory parlamentarne we Francji, ale też przede wszystkim próba znalezienia odpowiedzi na pytanie – czy fakt, że francuska ordynacja wyborcza zniekształciła wynik wyborów i uniemożliwiła dojście do władzy Zjednoczeniu Narodowemu Marine Le Pen, jest zwycięstwem demokracji – czy też mitem, na którym Marine Le Pen zbuduje kampanię prezydencką?

Francuski system polityczny, czyli demokracja w krzywym zwierciadle

Witold Jurasz pyta Marcina Giełzaka o to, jak zdefiniować francuski system polityczny. Gość „Raportu międzynarodowego” stwierdza, że tak naprawdę mamy tu do czynienia ze swego rodzaju monarchią elekcyjną, w której w rękach prezydenta znajduje się niebywała, jak na standardy zachodnie, władza. Prezydent Francji tak naprawdę nie musi się liczyć z parlamentem i może powołać rząd nawet wbrew większości parlamentarnej. Co więcej – gdyby parlament taki rząd zdecydował się odwołać, prezydent może tego samego dnia powołać identyczny rząd. W odróżnieniu od Wielkiej Brytanii, w której mówi się o rządzie Jego Królewskiej Mości, ale król nie ma żadnego wpływu na skład rządu – we Francji nie ma monarchii, ale prezydent ma władzę iście królewską.

W jakim kierunku zmierza partia Marine Le Pen?

W dalszej części rozmowy o tym, czy dawny Front Narodowy (bo taką nazwę przez lata nosiło Zjednoczenie Narodowe), jest nadal partią skrajnej prawicy i czy bliżej Zjednoczeniu Narodowemu do partii premier Włoch Giorgii Meloni – czy też do niemieckiej Alternatywy dla Niemiec. Odpowiedź na to pytanie jest kluczowa, bo może wskazywać na kierunek, w którym podążać będzie Zjednoczenie: ku centrum, gdyby Marine Le Pen chciała podążać drogą Meloni lub ku skrajności, gdyby chciała powtórzyć drogę AfD. Panowie rozmawiają też o tym, czy we Francji istnieje tzw. głębokie państwo, czyli elita, która ma silny wpływ na system polityczny.

Skrajna prawica czy skrajna lewica: co stanowi większe zagrożenie?

Marcin Giełzak tłumaczy, dlaczego we Francji skrajna prawica jest dzisiaj zdecydowanie mniej antysemicka od skrajnej lewicy i czy tylko skrajna prawica, czy też może również skrajna lewica jest tak naprawdę zagrożeniem dla demokracji. W tym kontekście Witold Jurasz pyta swojego gościa o to, w jakim stopniu zwycięska lewica jest skrajna, a do jakiego stopnia składa się z działaczy Partii Socjalistycznej, czyli umiarkowanej republikańskiej centrolewicy. Więcej w rozmowie Witolda Jurasza z Marcinem Giełzakiem, zapraszamy.

[AUTOPROMOCJA]
Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio.

W „Raporcie międzynarodowym” co tydzień sprawdzamy, co słychać w naszej krajowej debacie o sprawach zagranicznych oraz analizujemy najważniejsze wydarzenia polityki zagranicznej. Jednak nasz podcast nie istniałby bez Was – naszych słuchaczy i słuchaczek. Zapraszamy do obejrzenia tego wyjątkowego wydania programu, podczas którego Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz na żywo odpowiadali na zadawane przez państwa pytania.

O czym można usłyszeć w rozmowie?

Oczywiście o polityce międzynarodowej oraz o polskiej polityce zagranicznej. Prowadzący odpowiadają na pytania dotyczące między innymi Tomasza Szatkowskiego, dotychczasowego ambasadora Polski przy NATO, oskarżonego we współpracy z Antonim Macierewiczem; sprawy Ludmiły Kozłowskiej, ukraińskiej działaczki, która otrzymała zakaz wjazdu do Polski czy dyplomatycznych działań Viktora Orbána w kontekście jego wizyt w Moskwie, Kijowie i Pekinie. Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz przyglądają się też tajemniczej chorobie Aleksandra Łukaszenki, skutkom ataków na ukraińską infrastrukturę energetyczną i przemysłową oraz polskiej polityce wobec Ukrainy i Rosji. To oczywiście nie wszystko. Serdecznie zapraszamy!

[AUTOPROMOCJA] 
Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. 

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu.

Najnowszy odcinek Raportu Międzynarodowego Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz rozpoczynają od wytłumaczenia, o co chodzi w odbywającym się właśnie proteście mediów w związku z uchwaloną przez Sejm ustawą o prawach autorskich. Big Techy, jak Google czy Meta, agregują treści tworzone przez dziennikarzy i następnie udostępniają je za darmo, sami zarabiając dzięki umieszczanym w nich reklamom. Nie płacą jednak tym, którzy te informacje tworzą. KO, Trzecia Droga i PIS uznali, że mediom – nie ważne, czy dużym redakcjom, czy lokalnym – nie należy się pomoc państwa w nierównych negocjacjach o tantiemy z największymi graczami technologicznymi na świecie. Witold Jurasz stawia sprawę jasno: albo sejm to zmieni, albo dla wielu mniejszych mediów oznacza to upadek. A obumieranie mediów, to obumieranie demokracji. Na czym więc polega postawa uniżoności polskich ekip rządowych wobec amerykańskich korporacji, ale też dyplomatów tego kraju?

Olaf Scholz, kanclerz Niemiec, był w Warszawie. Jako spodziewane tematy pojawiły się wypłaty wobec żyjących ofiar II wojny światowej i pakiet wsparcia na rzecz wzmocnienia obrony wschodniej flanki NATO. Ale zabrakło konkretów. Podobnie jak w sprawie pomnika zamordowanych w czasie wojny Polaków, który miałby znaleźć się w Berlinie.

- Rezultaty tej wizyty są żenujące i nic z niej nie wynika – podsumowuje jednoznacznie Zbigniew Parafianowicz. Jego zdaniem niebezpieczna z kolei jest deklaracja Donalda Tuska, że sprawa reparacji została zamknięta, ponieważ umacnia i legitymizuje niemiecką narrację. Ale kluczowe pytanie jest inne - co stało się na ostatnim etapie negocjacji, że do gestów, których się wszyscy spodziewali, ostatecznie nie doszło?

A skoro o wizytach międzynarodowych mowa, Viktor Orban pojechał niedawno do Kijowa. Pretekstem było przejmowanie przez Węgry prezydencji w Unii Europejskiej. Powszechnie wiadomo, że stosunki dyplomatyczne między tymi krajami są napięte, a jednym z powodów jest podejście Ukrainy do mniejszości węgierskiej, zamieszkującej Zakarpacie. Żądania premiera Węgier w tej kwestii są nie do wypełnienia dla Ukrainy, ale Orban ma wiele instrumentów nacisku na sąsiada. Wrażenie jednak musi robić to, z jakimi szacunkiem został on potraktowany przez elity polityczne odwiedzanego kraju, choć jego narracja wobec Ukrainy często nie odbiegała od tej prezentowanej na Kremlu. A to prowadzi do pytania, czy jest coś takiego jak wdzięczność, słuszność i moralność w świecie dyplomacji wobec pragmatyki interesów narodowych?

W dalszej części podcastu prowadzący rozmawiają o niedawnej debacie prezydenckiej między Joe Bidenem a Donaldem Trumpem. Witold Jurasz dzieli się refleksją, że w jego opinii wersja pisana wskazywała na zdecydowaną wygrają obecnego prezydenta USA, ale po obejrzeniu nagrania odniósł wrażenie wprost przeciwne. A to poważny problem dla Bidena, bo właśnie z takiej formy większość wyborców ją zna. O dziwo nie potwierdzają tego jednak sondaże, w których nie widać, że Biden stracił radykalnie. Powodem najpewniej jest ugruntowana polaryzacja amerykańskich wyborców, przywiązanych do swoich partii. Kiedy po jednej stronie mamy stos kłamstw (Trump), a po drugiej słabą kondycję fizyczną, która wybija się na pierwszy plan (Biden), świadczy to o bardzo słabej kondycji zachodniej demokracji – puentuje Zbigniew Parafianowicz.

Następnie prowadzący omawiają sensacyjne doniesienia ukraińskiego dziennikarza, który zamieścił informacje o przekazaniu Amerykanom przez Rosję propozycji planu pokojowego znacząco odbiegającego od wersji oficjalnej.

- Nic nowego – mówi Witold Jurasz i jednocześnie dodaje, że wspomniane warunki nadal są nie do zaakceptowania przez Ukrainę. Jednym z ustępstw ma być podobno zgoda Rosji na negocjacje o wstąpieniu do Unii Europejskiej przez naszego (suwerennego) wschodniego sąsiada przy jednoczesnym odmówieniu prawa do przystąpienia do NATO i narzuceniu Ukrainie limitu liczebności armii. To tylko podkreśla absurdalność stanowiska Rosji i ukazuje, że nie jest to jeszcze etap realnych negocjacji. Choć prezydent Ukrainy nie wyklucza zaproszenia Władimira Putina na kolejny szczyt pokojowy w Szwajcarii, co jest interesującą zagrywką psychologiczną.

W dalszej części prowadzący wspominają o Białorusi, gdzie prezydent Aleksandr Łukaszenka podpisał ustawę o amnestii, dzięki której niektórzy więźniowie polityczni będą mogli wyjść na wolność.

– Bilans Polaków na najwyższych stanowiskach w organizacjach międzynarodowych jest bardzo niekorzystny – stwierdza Zbigniew Parafianowicz, odnosząc się do Tomasza Szadkowskiego, który – według Onetu – znalazł się na shortliście na stanowisko zastępcy sekretarza generalnego NATO.

Dalej prowadzący „Raportu Międzynarodowego” przenieśli się do Salwadoru, gdzie 1 czerwca Nayib Bukele ponownie został zaprzysiężony na prezydenta kraju. Jego obecne ratingi sięgają 92%, głównie dzięki skutecznej walce z najwyższym odsetkiem morderstw na świecie. Ten ogromny sukces ma jednak swoje ciemne strony, takie jak złe traktowanie więźniów, którzy właściwie nie mają prawa do obrony. Dziennikarze zastanawiają się nad możliwymi, globalnymi konsekwencjami takich działań.

Na koniec odcinka Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz omawiają artykuł, który pojawił się na łamach Foreign Affairs, analizujący możliwe drogi, jakimi w przyszłości może podążać Rosja. W naszym interesie leży, aby kraj ten się ucywilizował, a nie zradykalizował.

[AUTOPROMOCJA] 
Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. 

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu.

W najnowszym odcinku podcastu „Raport Międzynarodowy” gościem Witolda Jurasza jest przedsiębiorca i przewodniczący rady Fundacji Trzy Trąby, Maciej Radziwiłł. Tematem przewodnim jest Ukraina. Gość programu dzieli się swoimi doświadczeniami oraz opowiada o tym, w jaki sposób jego fundacja wspiera naszych wschodnich sąsiadów.

Maciej Radziwiłł zwraca uwagę na fakt, że częstym problemem towarzyszącym pomocy Ukrainie jest przekraczanie granicy. Po naszej stronie podkreśla złośliwość celników oraz brak zrozumienia dla działalności prowadzonej przez fundację. Po stronie ukraińskiej wyzwaniem jest wyjazd młodych mężczyzn z terytorium kraju.

W dalszej części programu Witold Jurasz pyta swojego gościa o stan ducha Ukraińców w porównaniu do tego, jak wyglądało to rok czy dwa lata temu. Z jednej strony Ukraińcy charakteryzowali się walecznością i nieustępliwością, z drugiej pojawiają się głosy o coraz wyraźniejszym zmęczeniu wojną. Maciej Radziwiłł podkreśla, że towarzyszy mu rezygnacja, a nadchodząca jesień i zima będą bardzo trudne. Wśród obywateli Ukrainy zmienia się również perspektywa odnośnie do oddania Rosji podbitych terytoriów. Ponadto wiele osób ukrywa się przed poborem do armii.

Badania opinii publicznej pokazują spadek sympatii Ukraińców w stosunku do Polaków. U nas też nastąpiła pewna zmiana, choć nie tak głęboka, jak wielu się obawiało. Zauważalne jest również tąpnięcie w stosunkach politycznych. Przysłowiowym trupem w szafie pozostaje kwestia wołyńska, której nadal w pełni nie udało się rozwiązać. Gość programu wskazuje, że tego typu zmiana powinna zacząć się od elit intelektualnych. Zaznacza też, że jako polskie społeczeństwo duży nacisk kładziemy na historię, oczekując przeprosin za wyrządzone krzywdy, a przepraszanie za błędy przodków uważa za karkołomne z moralnego punktu widzenia.

Zapraszamy na najnowszy „Raport Międzynarodowy”.

[AUTOPROMOCJA] 
Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. 

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu.