Gutral Gada
Rozmowy o psychologii, psychoterapii i zdrowiu psychicznym: prosto, rzetelnie i na temat. Bo wszyscy mamy zdrowie psychiczne, ale nie wszyscy wiemy jak o nie zadbać.
Spotkajmy się na GG, wysłuchajmy co i jak Gutral Gada!
Joanna Gutral - psycholożka, psychoterapeutka, psychoedukatorka & podcasterka
Życie pod kontent, czy kontent z życia? O autoprezentacji
2023-12-03 19:41:44
Przyznam się Wam, że moją pierwszą miłością wcale nie była ani psychologia kliniczna, ani zajęcia z psychopatologii, ja się w ogóle długo upierałam, że nie chcę mieć z tym nic wspólnego, aż mnie nagle trafiło na trzecim-czwartym roku. Moją pierwszą miłością, której do pewnego stopnia pozostaję wierna, jest psychologia społeczna. I ja na początku czułam taki przymus decydowania, co kocham bardziej, aż się okazało, że pomieszczę poligamię w obszarze zamiłowań psychologicznych i że obszary te są bliżej niż mogłoby się wydawać. No bo czym byłaby jednostka bez innych ludzi? Więc będziemy dzisiaj mówić o różnych mechanizmach w świecie społecznym. Ale żeby nadać temu kontekst, to najpierw historia, a nawet dwie, które będą nam stanowić background inspiracyjny dla tego odcinka. Pierwszy raz zaobserwowałam to w Amsterdamie – „PIC for Instagram”. W różnych miejscach, widoczkach, instalacjach. No i wtedy mnie to zdziwiło, ale jakoś przeszło bokiem. Ale ostatnio – scrolluję beznamiętnie insta, akurat naprawdę załapałam wybitny rolkowy algorytm o sękach w deskach przypominających pieski i nagle sru, pierdut, wyrzuca mnie na konto pewnej znanej influencerki, która mówi, że jedzie na wczasy, do pięknego miejsca robić KONTENT. I słuchajcie, nagle mnie walnęło było. Że na wczasy, czy na kontent? Że co to znaczy robić content? I tam padał szereg argumentacji, dlaczego inwestycja w efektowne zdjęcia się zwraca. Próbuję rozumieć świat, przez różne znane mi mechanizmy psychologiczne. I w tej perspektywie chciałabym opowiedzieć Wam o autoprezentacji, taktykach, które do niej wykorzystujemy, porównaniach społecznych i motywacji ku temu. Zapraszam do dyskusji i słuchania. Za możliwość produkcji i dystrybucji podcastu, Patronom i Patronkom serdeczne Freud zapłać. xoxo, Gutral (gada). Montaż: Eugeniusz Karlov
Przyznam się Wam, że moją pierwszą miłością wcale nie była ani psychologia kliniczna, ani zajęcia z psychopatologii, ja się w ogóle długo upierałam, że nie chcę mieć z tym nic wspólnego, aż mnie nagle trafiło na trzecim-czwartym roku. Moją pierwszą miłością, której do pewnego stopnia pozostaję wierna, jest psychologia społeczna. I ja na początku czułam taki przymus decydowania, co kocham bardziej, aż się okazało, że pomieszczę poligamię w obszarze zamiłowań psychologicznych i że obszary te są bliżej niż mogłoby się wydawać. No bo czym byłaby jednostka bez innych ludzi? Więc będziemy dzisiaj mówić o różnych mechanizmach w świecie społecznym.
Ale żeby nadać temu kontekst, to najpierw historia, a nawet dwie, które będą nam stanowić background inspiracyjny dla tego odcinka.
Pierwszy raz zaobserwowałam to w Amsterdamie – „PIC for Instagram”. W różnych miejscach, widoczkach, instalacjach. No i wtedy mnie to zdziwiło, ale jakoś przeszło bokiem.
Ale ostatnio – scrolluję beznamiętnie insta, akurat naprawdę załapałam wybitny rolkowy algorytm o sękach w deskach przypominających pieski i nagle sru, pierdut, wyrzuca mnie na konto pewnej znanej influencerki, która mówi, że jedzie na wczasy, do pięknego miejsca robić KONTENT. I słuchajcie, nagle mnie walnęło było. Że na wczasy, czy na kontent? Że co to znaczy robić content? I tam padał szereg argumentacji, dlaczego inwestycja w efektowne zdjęcia się zwraca.
Próbuję rozumieć świat, przez różne znane mi mechanizmy psychologiczne. I w tej perspektywie chciałabym opowiedzieć Wam o autoprezentacji, taktykach, które do niej wykorzystujemy, porównaniach społecznych i motywacji ku temu.
Zapraszam do dyskusji i słuchania.
Za możliwość produkcji i dystrybucji podcastu, Patronom i Patronkom serdeczne Freud zapłać.
xoxo,
Gutral (gada).
Montaż: Eugeniusz Karlov
Ale żeby nadać temu kontekst, to najpierw historia, a nawet dwie, które będą nam stanowić background inspiracyjny dla tego odcinka.
Pierwszy raz zaobserwowałam to w Amsterdamie – „PIC for Instagram”. W różnych miejscach, widoczkach, instalacjach. No i wtedy mnie to zdziwiło, ale jakoś przeszło bokiem.
Ale ostatnio – scrolluję beznamiętnie insta, akurat naprawdę załapałam wybitny rolkowy algorytm o sękach w deskach przypominających pieski i nagle sru, pierdut, wyrzuca mnie na konto pewnej znanej influencerki, która mówi, że jedzie na wczasy, do pięknego miejsca robić KONTENT. I słuchajcie, nagle mnie walnęło było. Że na wczasy, czy na kontent? Że co to znaczy robić content? I tam padał szereg argumentacji, dlaczego inwestycja w efektowne zdjęcia się zwraca.
Próbuję rozumieć świat, przez różne znane mi mechanizmy psychologiczne. I w tej perspektywie chciałabym opowiedzieć Wam o autoprezentacji, taktykach, które do niej wykorzystujemy, porównaniach społecznych i motywacji ku temu.
Zapraszam do dyskusji i słuchania.
Za możliwość produkcji i dystrybucji podcastu, Patronom i Patronkom serdeczne Freud zapłać.
xoxo,
Gutral (gada).
Montaż: Eugeniusz Karlov
Emocjonalna Strefa Schengen, czyli o granicach w relacji
2023-11-26 03:42:30
Keine grenzen śpiewał przed laty zespół Ich Troje i ani nie wspominam czule tego okresu w polskiej muzyce, ani nie zgadzam się fundamentalnie z tym sformułowaniem jeżeli miałoby chodzić o relacje międzyludzkie. Z drugiej jednak strony, zadaję tu sobie i Wam pytanie, czy oby nie zabrnęliśmy za daleko z tymi granicami i nie grodzimy się szczelnie, full monitoring i ochrona, niczym osiedla na Wilanowie? Chodził mi ten odcinek po głowie i chodził, ale jakoś nie mogłam go ułożyć, bo słuchajcie, w tym odcinku będzie celowe nadużywanie słów TO ZALEŻY i zdecydowanie jest to odcinek o znanym i lubianym nam charakterze “do pomyślenia” tylko, w tym układaniu wypowiedzi pomogła mi bardzo książka Sharon Martin „Zdrowe granice – zdrowe relacje”, a patronem dzisiejszego odcinka jest @wydawnictwogwp , wydawca tej właśnie książki. #reklama My żyjemy w strefie Schengen relacji międzyludzkich. To znaczy wiecie, jak podróżowaliście kiedyś poza strefą Schengen, albo tak jak ja pamiętacie zbieranie pieczątek na przejściach granicznych w Europie sprzed Schengen, to wiecie doskonale, że przejścia granicznego nie przeoczysz. Jest kolejka, jest pan w mundurze, jest sprawdzanie dokumentów, stempelek i dzień dobry, zapraszam, można wjeżdżać do kraju X (wpisz dowolne). I od tej pory już nie masz wątpliwości na terytorium jakiego kraju wjeżdżasz. Ale ze strefą Schengen jest też tak, że nie ma przejścia, jedziesz i po prostu co jakiś czas się zorientujesz, że to już inny kraj, bo się zmieni krajobraz, bo tablice w innym języku, albo dostaniesz sms o zmianie sieci. Ale jasnego punktu nie ma, są jedynie podpowiedzi. Zapraszam do wysłuchania, mapowania i słania dalej w świat! Montaż: Eugeniusz Karlov
Keine grenzen śpiewał przed laty zespół Ich Troje i ani nie wspominam czule tego okresu w polskiej muzyce, ani nie zgadzam się fundamentalnie z tym sformułowaniem jeżeli miałoby chodzić o relacje międzyludzkie. Z drugiej jednak strony, zadaję tu sobie i Wam pytanie, czy oby nie zabrnęliśmy za daleko z tymi granicami i nie grodzimy się szczelnie, full monitoring i ochrona, niczym osiedla na Wilanowie?
Chodził mi ten odcinek po głowie i chodził, ale jakoś nie mogłam go ułożyć, bo słuchajcie, w tym odcinku będzie celowe nadużywanie słów TO ZALEŻY i zdecydowanie jest to odcinek o znanym i lubianym nam charakterze “do pomyślenia” tylko, w tym układaniu wypowiedzi pomogła mi bardzo książka Sharon Martin „Zdrowe granice – zdrowe relacje”, a patronem dzisiejszego odcinka jest @wydawnictwogwp , wydawca tej właśnie książki. #reklama
My żyjemy w strefie Schengen relacji międzyludzkich. To znaczy wiecie, jak podróżowaliście kiedyś poza strefą Schengen, albo tak jak ja pamiętacie zbieranie pieczątek na przejściach granicznych w Europie sprzed Schengen, to wiecie doskonale, że przejścia granicznego nie przeoczysz. Jest kolejka, jest pan w mundurze, jest sprawdzanie dokumentów, stempelek i dzień dobry, zapraszam, można wjeżdżać do kraju X (wpisz dowolne). I od tej pory już nie masz wątpliwości na terytorium jakiego kraju wjeżdżasz. Ale ze strefą Schengen jest też tak, że nie ma przejścia, jedziesz i po prostu co jakiś czas się zorientujesz, że to już inny kraj, bo się zmieni krajobraz, bo tablice w innym języku, albo dostaniesz sms o zmianie sieci. Ale jasnego punktu nie ma, są jedynie podpowiedzi.
Zapraszam do wysłuchania, mapowania i słania dalej w świat!
Montaż: Eugeniusz Karlov
Chodził mi ten odcinek po głowie i chodził, ale jakoś nie mogłam go ułożyć, bo słuchajcie, w tym odcinku będzie celowe nadużywanie słów TO ZALEŻY i zdecydowanie jest to odcinek o znanym i lubianym nam charakterze “do pomyślenia” tylko, w tym układaniu wypowiedzi pomogła mi bardzo książka Sharon Martin „Zdrowe granice – zdrowe relacje”, a patronem dzisiejszego odcinka jest @wydawnictwogwp , wydawca tej właśnie książki. #reklama
My żyjemy w strefie Schengen relacji międzyludzkich. To znaczy wiecie, jak podróżowaliście kiedyś poza strefą Schengen, albo tak jak ja pamiętacie zbieranie pieczątek na przejściach granicznych w Europie sprzed Schengen, to wiecie doskonale, że przejścia granicznego nie przeoczysz. Jest kolejka, jest pan w mundurze, jest sprawdzanie dokumentów, stempelek i dzień dobry, zapraszam, można wjeżdżać do kraju X (wpisz dowolne). I od tej pory już nie masz wątpliwości na terytorium jakiego kraju wjeżdżasz. Ale ze strefą Schengen jest też tak, że nie ma przejścia, jedziesz i po prostu co jakiś czas się zorientujesz, że to już inny kraj, bo się zmieni krajobraz, bo tablice w innym języku, albo dostaniesz sms o zmianie sieci. Ale jasnego punktu nie ma, są jedynie podpowiedzi.
Zapraszam do wysłuchania, mapowania i słania dalej w świat!
Montaż: Eugeniusz Karlov
Dopaminowe szczyty. Marzenia czy ryzyko? Rozmowa z Karoliną Ziegart-Sadowską
2023-11-12 13:06:52
Jeśli spadać, to z wysokiego konia - mówią. Im wyższy jednak koń, tym dłuższy i bardziej dotkliwy może być upadek. Tą konną metaforą nawiązać mogę do dopaminy. Bo o ile jej piki wiążą się z pożądanymi doznaniami, o tyle spadki bywają bolesne. To po co spadać?! - zapytają co sprytniejsi. Czy możliwe jest utrzymywać się cały czas na wysokim poziomie pobudzenia, związanego także z naszymi “hormonami szczęścia”? Rozmawiamy o szczęściu z perspektywy neurobiologii i psychologii, a gościnią w odcinku jest @karolina_ziegart_sadowska - psycholożka, psychoterapeutka, biotechnolożka ze specjalizacją w obszarze neurobiologii, współtwórczyni Akademii Różnorodności. Rozmawiało mi się tak dobrze, że wierzę, że i Wam będzie się dobrze słuchało! Za możliwość realizacji i emisji tego podcastu bardzo dziękuję Patronom i Patronkom. You cool!
Jeśli spadać, to z wysokiego konia - mówią.
Im wyższy jednak koń, tym dłuższy i bardziej dotkliwy może być upadek.
Tą konną metaforą nawiązać mogę do dopaminy. Bo o ile jej piki wiążą się z pożądanymi doznaniami, o tyle spadki bywają bolesne.
To po co spadać?! - zapytają co sprytniejsi.
Czy możliwe jest utrzymywać się cały czas na wysokim poziomie pobudzenia, związanego także z naszymi “hormonami szczęścia”?
Rozmawiamy o szczęściu z perspektywy neurobiologii i psychologii, a gościnią w odcinku jest @karolina_ziegart_sadowska - psycholożka, psychoterapeutka, biotechnolożka ze specjalizacją w obszarze neurobiologii, współtwórczyni Akademii Różnorodności.
Rozmawiało mi się tak dobrze, że wierzę, że i Wam będzie się dobrze słuchało!
Za możliwość realizacji i emisji tego podcastu bardzo dziękuję Patronom i Patronkom. You cool!
Im wyższy jednak koń, tym dłuższy i bardziej dotkliwy może być upadek.
Tą konną metaforą nawiązać mogę do dopaminy. Bo o ile jej piki wiążą się z pożądanymi doznaniami, o tyle spadki bywają bolesne.
To po co spadać?! - zapytają co sprytniejsi.
Czy możliwe jest utrzymywać się cały czas na wysokim poziomie pobudzenia, związanego także z naszymi “hormonami szczęścia”?
Rozmawiamy o szczęściu z perspektywy neurobiologii i psychologii, a gościnią w odcinku jest @karolina_ziegart_sadowska - psycholożka, psychoterapeutka, biotechnolożka ze specjalizacją w obszarze neurobiologii, współtwórczyni Akademii Różnorodności.
Rozmawiało mi się tak dobrze, że wierzę, że i Wam będzie się dobrze słuchało!
Za możliwość realizacji i emisji tego podcastu bardzo dziękuję Patronom i Patronkom. You cool!
Psychogeriatria, czyli jak wspierać seniorów i ich opiekunów? Rozmowa z dr Agnieszką Księżopolską
2023-11-05 02:31:04
Za dzieciaka lubiłam mówić, że nigdy nie będę stara. Mając lat 20 wydawało mi się, że 32 lata to trumna w piwnicy, a lat 40 to już etap turbosenioralny. Perspektywa ma znaczenie, na szczęście, bo okazuje się, że życie ani nie kończy, ani nie zaczyna się po 30stce. Ale wraz ze zmianą perspektywy patrzymy także na inne, bliskie nam osoby, które zmagają się z nierównym przeciwnikiem, jakim jest czas. Oprócz zmian fizycznych, pojawiają się także te w obszarze psyche, związane z utratami poznawczymi, zmianami chorobowymi, ale i zmianą ról: nasi rodzice, dziadkowie, przewodnicy po meandrach dorastania nagle stają się naszymi podopiecznymi u schyłku swoich dni. Czy leczenie psychiatryczne może być w takich warunkach pomocne dla seniorów oraz czy opiekunowie i opiekunki, osoby ich wspierające mają szansę na… wsparcie właśnie. Bo wszelaka pomoc jest po prostu, długofalowo wyczerpująca. O psychogeriatrii i wspieraniu opiekunów seniorów porozmawiam z panią Agnieszką Księżopolską – lekarka specjalistka psychiatrii, psychoterapeutka i superwizorka PTTPB z Centrum Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej Vita Longa. Patronom i Patronkom za wszelakie wsparcie, serdeczne Freud zapłać. Montaż: Eugeniusz Karlov
Za dzieciaka lubiłam mówić, że nigdy nie będę stara. Mając lat 20 wydawało mi się, że 32 lata to trumna w piwnicy, a lat 40 to już etap turbosenioralny. Perspektywa ma znaczenie, na szczęście, bo okazuje się, że życie ani nie kończy, ani nie zaczyna się po 30stce. Ale wraz ze zmianą perspektywy patrzymy także na inne, bliskie nam osoby, które zmagają się z nierównym przeciwnikiem, jakim jest czas. Oprócz zmian fizycznych, pojawiają się także te w obszarze psyche, związane z utratami poznawczymi, zmianami chorobowymi, ale i zmianą ról: nasi rodzice, dziadkowie, przewodnicy po meandrach dorastania nagle stają się naszymi podopiecznymi u schyłku swoich dni. Czy leczenie psychiatryczne może być w takich warunkach pomocne dla seniorów oraz czy opiekunowie i opiekunki, osoby ich wspierające mają szansę na… wsparcie właśnie. Bo wszelaka pomoc jest po prostu, długofalowo wyczerpująca.
O psychogeriatrii i wspieraniu opiekunów seniorów porozmawiam z panią Agnieszką Księżopolską – lekarka specjalistka psychiatrii, psychoterapeutka i superwizorka PTTPB z Centrum Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej Vita Longa.
Patronom i Patronkom za wszelakie wsparcie, serdeczne Freud zapłać.
Montaż: Eugeniusz Karlov
O psychogeriatrii i wspieraniu opiekunów seniorów porozmawiam z panią Agnieszką Księżopolską – lekarka specjalistka psychiatrii, psychoterapeutka i superwizorka PTTPB z Centrum Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej Vita Longa.
Patronom i Patronkom za wszelakie wsparcie, serdeczne Freud zapłać.
Montaż: Eugeniusz Karlov
Wszystko jest procesem… Czyli o kontekście i niuansach w terapii. Rozmowa z Martą Cieślą
2023-10-29 00:10:32
Wiecie dlaczego tak trudno czasem w internetowej psychoedukacji odpowiedzieć na pytanie “co zrobić, gdy…?” lub “jak poradzić sobie z…?”. Dlatego, że każdy_a z nas życie w bardzo indywidualnym kontekście. Ten kontekst sprawia, że każdy proces, pomimo wspólnych mianowników, może mieć zgoła inny wynik, o ile zmienne te uwzględni się w równaniu. O znaczeniu kontekstów, budowaniu konceptualizacji i o tym, że nie ma uniwersalnych rozwiązań, rozmawiam z moją serdeczną koleżanką, psycholożką, psychoterapeutką, ½ projektu kierowanego do specjalistów i specjalistek z obszaru zdrowia psychicznego, Akademia Różnorodności - @marta.ciesla_esperi A powodem i inspiracją dla tej rozmowy jest książka “Terapia oparta na procesach w praktyce. Rozwijanie umiejętności identyfikacji i kształtowania kluczowych procesów zmiany psychologicznej”. Patronat nad odcinkiem objął wydawca książki @wydawnictwogwp za co bardzo dziękuję #reklama Uwaga: książka jest kierowana do specjalistów i specjalistek (oraz adeptów i adeptek z obszaru zdrowia psychicznego). Polecam wszystkim tym, którzy wierzą i wiedzą, jakie znaczenie w skutecznej terapii ma konceptualizacja. Montaż: Eugeniusz Karlov
Wiecie dlaczego tak trudno czasem w internetowej psychoedukacji odpowiedzieć na pytanie “co zrobić, gdy…?” lub “jak poradzić sobie z…?”.
Dlatego, że każdy_a z nas życie w bardzo indywidualnym kontekście. Ten kontekst sprawia, że każdy proces, pomimo wspólnych mianowników, może mieć zgoła inny wynik, o ile zmienne te uwzględni się w równaniu.
O znaczeniu kontekstów, budowaniu konceptualizacji i o tym, że nie ma uniwersalnych rozwiązań, rozmawiam z moją serdeczną koleżanką, psycholożką, psychoterapeutką, ½ projektu kierowanego do specjalistów i specjalistek z obszaru zdrowia psychicznego,
Akademia Różnorodności - @marta.ciesla_esperi
A powodem i inspiracją dla tej rozmowy jest książka “Terapia oparta na procesach w praktyce. Rozwijanie umiejętności identyfikacji i kształtowania kluczowych procesów zmiany psychologicznej”. Patronat nad odcinkiem objął wydawca książki @wydawnictwogwp za co bardzo dziękuję #reklama
Uwaga: książka jest kierowana do specjalistów i specjalistek (oraz adeptów i adeptek z obszaru zdrowia psychicznego). Polecam wszystkim tym, którzy wierzą i wiedzą, jakie znaczenie w skutecznej terapii ma konceptualizacja.
Montaż: Eugeniusz Karlov
Dlatego, że każdy_a z nas życie w bardzo indywidualnym kontekście. Ten kontekst sprawia, że każdy proces, pomimo wspólnych mianowników, może mieć zgoła inny wynik, o ile zmienne te uwzględni się w równaniu.
O znaczeniu kontekstów, budowaniu konceptualizacji i o tym, że nie ma uniwersalnych rozwiązań, rozmawiam z moją serdeczną koleżanką, psycholożką, psychoterapeutką, ½ projektu kierowanego do specjalistów i specjalistek z obszaru zdrowia psychicznego,
Akademia Różnorodności - @marta.ciesla_esperi
A powodem i inspiracją dla tej rozmowy jest książka “Terapia oparta na procesach w praktyce. Rozwijanie umiejętności identyfikacji i kształtowania kluczowych procesów zmiany psychologicznej”. Patronat nad odcinkiem objął wydawca książki @wydawnictwogwp za co bardzo dziękuję #reklama
Uwaga: książka jest kierowana do specjalistów i specjalistek (oraz adeptów i adeptek z obszaru zdrowia psychicznego). Polecam wszystkim tym, którzy wierzą i wiedzą, jakie znaczenie w skutecznej terapii ma konceptualizacja.
Montaż: Eugeniusz Karlov
Bieg z przeszkodami, czyli o życiu. Rozmowa z dr Ewą Woydyłło
2023-10-22 04:03:30
W biegu płotkarskim na 400 metrów zawodnik pokonuje 10 płotków. Wyścig kończy się zasłużonym odpoczynkiem. Życie to maraton z nieprzewidywalną ilością płotków. Dodatkowo, płotki te są bardzo różnej wysokości, czasem płoną, a za nimi czeka nas jeszcze wciągające bagno spraw nieprzewidywalnych. Nie oznacza to, że podczas całego biegu nie zdarzają się momenty z pięknym widokiem i lekką bryzą w plecy. W jaki sposób radzić sobie z tym, tak wspólnym dla nas wszystkich, maratonem zwanym życiem, w którym, chociaż startujemy indywidualnie, to jednak na podobnej trasie? O tym porozmawiam z dr Ewą Woydyłło, psycholożką, terapeutką uzależnień, autorką książki “Nasz bieg z przeszkodami. O wrażliwości i inności”, która wydana została przez patrona dzisiejszego odcinka czyli @wydawnictwoliterackie #reklama Zapraszam Was do słuchania i gadania. xoxo, Gutral (gada). Zdjęcie Gościni: Dawid Żuchowicz, Agencja Wyborcza.pl Montaż: Eugeniusz Karlov
W biegu płotkarskim na 400 metrów zawodnik pokonuje 10 płotków. Wyścig kończy się zasłużonym odpoczynkiem.
Życie to maraton z nieprzewidywalną ilością płotków. Dodatkowo, płotki te są bardzo różnej wysokości, czasem płoną, a za nimi czeka nas jeszcze wciągające bagno spraw nieprzewidywalnych. Nie oznacza to, że podczas całego biegu nie zdarzają się momenty z pięknym widokiem i lekką bryzą w plecy.
W jaki sposób radzić sobie z tym, tak wspólnym dla nas wszystkich, maratonem zwanym życiem, w którym, chociaż startujemy indywidualnie, to jednak na podobnej trasie?
O tym porozmawiam z dr Ewą Woydyłło, psycholożką, terapeutką uzależnień, autorką książki “Nasz bieg z przeszkodami. O wrażliwości i inności”, która wydana została przez patrona dzisiejszego odcinka czyli @wydawnictwoliterackie #reklama
Zapraszam Was do słuchania i gadania.
xoxo,
Gutral (gada).
Zdjęcie Gościni: Dawid Żuchowicz, Agencja Wyborcza.pl
Montaż: Eugeniusz Karlov
Życie to maraton z nieprzewidywalną ilością płotków. Dodatkowo, płotki te są bardzo różnej wysokości, czasem płoną, a za nimi czeka nas jeszcze wciągające bagno spraw nieprzewidywalnych. Nie oznacza to, że podczas całego biegu nie zdarzają się momenty z pięknym widokiem i lekką bryzą w plecy.
W jaki sposób radzić sobie z tym, tak wspólnym dla nas wszystkich, maratonem zwanym życiem, w którym, chociaż startujemy indywidualnie, to jednak na podobnej trasie?
O tym porozmawiam z dr Ewą Woydyłło, psycholożką, terapeutką uzależnień, autorką książki “Nasz bieg z przeszkodami. O wrażliwości i inności”, która wydana została przez patrona dzisiejszego odcinka czyli @wydawnictwoliterackie #reklama
Zapraszam Was do słuchania i gadania.
xoxo,
Gutral (gada).
Zdjęcie Gościni: Dawid Żuchowicz, Agencja Wyborcza.pl
Montaż: Eugeniusz Karlov
Drogą eliminacji, czyli o życiowych wyborach!
2023-10-15 02:08:50
Boimy się, że błędy coś mówią o nas. Myślę, że mówią o nas tyle, że jesteśmy ludźmi. Kilkukrotnie popełniane te same błędy mogą skłonić do weryfikacji czy aby na pewno wszystko okej z naszym wyciąganiem wniosków i wdrażaniem strategii naprawczych. Co sprawia, że popełniam ten sam błąd od nowa? Ale często jesteśmy mistrzami świata w unikaniu, to znaczy omijaniu szerokim łukiem rzeczy, które są dla nas kuszące, ważne, ciekawe, w obawie przed popełnieniem błędu. Bo o ile łatwo jest definiować i identyfikować się z przekonaniem o byciu niewystarczającym, o tyle definicja bycia wystarczającym przychodzi z trudem. Ktoś wystarczający to jaki? Taki który nie popełnia błędów? W myśl takiej definicji nie poznałam zatem nikogo wystarczającego, a mam wrażenie, że znam, lubię i szanuję wielu bardzo spoko, ważnych i cennych dla mnie ludzi. Zatem, czy możemy zbliżać się do właściwych wyborów i decyzji na zasadzie eliminacji i metody prób i błędów? Czy powtarzanie schematu zaprowadzi nas do nowych wyników oraz czy popełniając błędy nie zdobywamy cennych doświadczeń, które procentują na przyszłość? Czy unikanie, związane często z obawą przed popełnieniem błędu nie sprawi, że stracimy coś, co jest bardzo ważne? Zapraszam do pierwszego w nowym sezonie odcinka solowego, zrealizowanego dzięki uprzejmości Patronów i Patronek ;) No i czekam na feedback w komentarzach, bo wiecie… prowadząc monolog do mikrofonu bez głosu zwrotnego, wydaje mi się, że mogę gadać nie zrozumiale, a jakby się tak okazało, to sami wiecie… wyciągnę wnioski z moich błędów i spróbuję coś zmienić, co nie? ;) Montaż: Eugeniusz Karlov
Boimy się, że błędy coś mówią o nas.
Myślę, że mówią o nas tyle, że jesteśmy ludźmi.
Kilkukrotnie popełniane te same błędy mogą skłonić do weryfikacji czy aby na pewno wszystko okej z naszym wyciąganiem wniosków i wdrażaniem strategii naprawczych. Co sprawia, że popełniam ten sam błąd od nowa? Ale często jesteśmy mistrzami świata w unikaniu, to znaczy omijaniu szerokim łukiem rzeczy, które są dla nas kuszące, ważne, ciekawe, w obawie przed popełnieniem błędu. Bo o ile łatwo jest definiować i identyfikować się z przekonaniem o byciu niewystarczającym, o tyle definicja bycia wystarczającym przychodzi z trudem. Ktoś wystarczający to jaki? Taki który nie popełnia błędów? W myśl takiej definicji nie poznałam zatem nikogo wystarczającego, a mam wrażenie, że znam, lubię i szanuję wielu bardzo spoko, ważnych i cennych dla mnie ludzi.
Zatem, czy możemy zbliżać się do właściwych wyborów i decyzji na zasadzie eliminacji i metody prób i błędów? Czy powtarzanie schematu zaprowadzi nas do nowych wyników oraz czy popełniając błędy nie zdobywamy cennych doświadczeń, które procentują na przyszłość? Czy unikanie, związane często z obawą przed popełnieniem błędu nie sprawi, że stracimy coś, co jest bardzo ważne?
Zapraszam do pierwszego w nowym sezonie odcinka solowego, zrealizowanego dzięki uprzejmości Patronów i Patronek ;)
No i czekam na feedback w komentarzach, bo wiecie… prowadząc monolog do mikrofonu bez głosu zwrotnego, wydaje mi się, że mogę gadać nie zrozumiale, a jakby się tak okazało, to sami wiecie… wyciągnę wnioski z moich błędów i spróbuję coś zmienić, co nie? ;)
Montaż: Eugeniusz Karlov
Myślę, że mówią o nas tyle, że jesteśmy ludźmi.
Kilkukrotnie popełniane te same błędy mogą skłonić do weryfikacji czy aby na pewno wszystko okej z naszym wyciąganiem wniosków i wdrażaniem strategii naprawczych. Co sprawia, że popełniam ten sam błąd od nowa? Ale często jesteśmy mistrzami świata w unikaniu, to znaczy omijaniu szerokim łukiem rzeczy, które są dla nas kuszące, ważne, ciekawe, w obawie przed popełnieniem błędu. Bo o ile łatwo jest definiować i identyfikować się z przekonaniem o byciu niewystarczającym, o tyle definicja bycia wystarczającym przychodzi z trudem. Ktoś wystarczający to jaki? Taki który nie popełnia błędów? W myśl takiej definicji nie poznałam zatem nikogo wystarczającego, a mam wrażenie, że znam, lubię i szanuję wielu bardzo spoko, ważnych i cennych dla mnie ludzi.
Zatem, czy możemy zbliżać się do właściwych wyborów i decyzji na zasadzie eliminacji i metody prób i błędów? Czy powtarzanie schematu zaprowadzi nas do nowych wyników oraz czy popełniając błędy nie zdobywamy cennych doświadczeń, które procentują na przyszłość? Czy unikanie, związane często z obawą przed popełnieniem błędu nie sprawi, że stracimy coś, co jest bardzo ważne?
Zapraszam do pierwszego w nowym sezonie odcinka solowego, zrealizowanego dzięki uprzejmości Patronów i Patronek ;)
No i czekam na feedback w komentarzach, bo wiecie… prowadząc monolog do mikrofonu bez głosu zwrotnego, wydaje mi się, że mogę gadać nie zrozumiale, a jakby się tak okazało, to sami wiecie… wyciągnę wnioski z moich błędów i spróbuję coś zmienić, co nie? ;)
Montaż: Eugeniusz Karlov
Myśli samobójcze. Czy jesteśmy w stanie o nich rozmawiać? Rozmowa z dr Halszką Witkowską
2023-10-08 02:03:03
Dużo mówimy o zdrowiu psychicznym, że jest ono ważne, że jest integralną częścią ZDROWIA, że należy mieć je na uwadze nie tylko od święta. Dużo mówimy o dobrostanie, regulacji napięcia, samotrosce. To wszystko jest ważne. Ale w przededniu wigilii Dnia Zdrowia Psychicznego pragnę zaznaczyć, że zaburzenia i choroby psychiczne są także śmiertelne. I to z wielu powodów: wpływu zdrowia psychicznego na somatyczne, izolację społeczną jako czynniki prewencyjny i wspierający leczenie, ale także ze względu na ryzyko myśli i prób samobójczych. Wiecie, że nie jestem fanką słów trigger warning, ostrzegania, ale jeżeli czujesz, że obecnie nie jesteś w stanie słuchać tego odcinka po prostu go wyłącz. Jeżeli jednak zmagasz się z myślami samobójczymi lub jest ktoś taki w Twoim otoczeniu albo po prostu, chcesz wiedzieć jak reagować, zapraszam Cię do wysłuchania tej rozmowy. Dla tych, którzy potrzebują natychmiastowego wsparcia, odsyłam do strony www.zwjr.pl a także do mojego bloga www.joannagutral.pl/wsparcie - tam znajdziecie numery interwencyjne i pomocowe. O myślach „S” – bo tak często opisywane są w terapeutycznych notatkach i szpitalnych epikryzach – o rezygnacji i cierpieniu psychicznym, poszukiwaniu leczenia i wsparcia porozmawiam z moją i Waszą dzisiejszą gościnią – dr Halszką Witkowską, suicydolożką, Ekspertką Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, Sekretarz Zarządu Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, Wykładowczynią na Wydziale Artes Liberales UW, kierowniczką projektu Życie warte jest rozmowy, Pomysłodawczynią i koordynatorka pierwszej w Polsce platformy edukacyjno-pomocowej dla osób w kryzysie samobójczym i ich bliskich www.zwjr.pl A pretekstem do rozmowy jest książka Myśli samobójcze. Jak pokonać ból emocjonalny, odzyskać siłę i przywrócić życiu sens, która ukazała się nakładem patrona dzisiejszego odcinka, czyli wydawnictwa GWP. Książkę objęłam patronatem i serdecznie polecam ją tym, którzy w przebiegu swojej terapii zmagają się z myślami samobójczymi, a także ich bliskim. I przypominam: książka nie zastąpi leczenia psychiatrycznego ani psychoterapii. W przypadku zagrożenia życia i zdrowia należy bezwzględnie zadzwonić pod numer alarmowy 112. Montaż: Eugeniusz Karlov
Dużo mówimy o zdrowiu psychicznym, że jest ono ważne, że jest integralną częścią ZDROWIA, że należy mieć je na uwadze nie tylko od święta. Dużo mówimy o dobrostanie, regulacji napięcia, samotrosce. To wszystko jest ważne. Ale w przededniu wigilii Dnia Zdrowia Psychicznego pragnę zaznaczyć, że zaburzenia i choroby psychiczne są także śmiertelne. I to z wielu powodów: wpływu zdrowia psychicznego na somatyczne, izolację społeczną jako czynniki prewencyjny i wspierający leczenie, ale także ze względu na ryzyko myśli i prób samobójczych.
Wiecie, że nie jestem fanką słów trigger warning, ostrzegania, ale jeżeli czujesz, że obecnie nie jesteś w stanie słuchać tego odcinka po prostu go wyłącz. Jeżeli jednak zmagasz się z myślami samobójczymi lub jest ktoś taki w Twoim otoczeniu albo po prostu, chcesz wiedzieć jak reagować, zapraszam Cię do wysłuchania tej rozmowy. Dla tych, którzy potrzebują natychmiastowego wsparcia, odsyłam do strony www.zwjr.pl a także do mojego bloga www.joannagutral.pl/wsparcie - tam znajdziecie numery interwencyjne i pomocowe.
O myślach „S” – bo tak często opisywane są w terapeutycznych notatkach i szpitalnych epikryzach – o rezygnacji i cierpieniu psychicznym, poszukiwaniu leczenia i wsparcia porozmawiam z moją i Waszą dzisiejszą gościnią – dr Halszką Witkowską, suicydolożką, Ekspertką Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym w Instytucie
Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, Sekretarz Zarządu Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, Wykładowczynią na Wydziale Artes Liberales UW, kierowniczką projektu Życie warte jest rozmowy, Pomysłodawczynią i koordynatorka pierwszej w Polsce platformy edukacyjno-pomocowej dla osób w kryzysie samobójczym i ich bliskich www.zwjr.pl
A pretekstem do rozmowy jest książka Myśli samobójcze. Jak pokonać ból emocjonalny, odzyskać siłę i przywrócić życiu sens, która ukazała się nakładem patrona dzisiejszego odcinka, czyli wydawnictwa GWP. Książkę objęłam patronatem i serdecznie polecam ją tym, którzy w przebiegu swojej terapii zmagają się z myślami samobójczymi, a także ich bliskim. I przypominam: książka nie zastąpi leczenia psychiatrycznego ani psychoterapii. W przypadku zagrożenia życia i zdrowia należy bezwzględnie zadzwonić pod numer alarmowy 112.
Montaż: Eugeniusz Karlov
Wiecie, że nie jestem fanką słów trigger warning, ostrzegania, ale jeżeli czujesz, że obecnie nie jesteś w stanie słuchać tego odcinka po prostu go wyłącz. Jeżeli jednak zmagasz się z myślami samobójczymi lub jest ktoś taki w Twoim otoczeniu albo po prostu, chcesz wiedzieć jak reagować, zapraszam Cię do wysłuchania tej rozmowy. Dla tych, którzy potrzebują natychmiastowego wsparcia, odsyłam do strony www.zwjr.pl a także do mojego bloga www.joannagutral.pl/wsparcie - tam znajdziecie numery interwencyjne i pomocowe.
O myślach „S” – bo tak często opisywane są w terapeutycznych notatkach i szpitalnych epikryzach – o rezygnacji i cierpieniu psychicznym, poszukiwaniu leczenia i wsparcia porozmawiam z moją i Waszą dzisiejszą gościnią – dr Halszką Witkowską, suicydolożką, Ekspertką Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym w Instytucie
Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, Sekretarz Zarządu Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, Wykładowczynią na Wydziale Artes Liberales UW, kierowniczką projektu Życie warte jest rozmowy, Pomysłodawczynią i koordynatorka pierwszej w Polsce platformy edukacyjno-pomocowej dla osób w kryzysie samobójczym i ich bliskich www.zwjr.pl
A pretekstem do rozmowy jest książka Myśli samobójcze. Jak pokonać ból emocjonalny, odzyskać siłę i przywrócić życiu sens, która ukazała się nakładem patrona dzisiejszego odcinka, czyli wydawnictwa GWP. Książkę objęłam patronatem i serdecznie polecam ją tym, którzy w przebiegu swojej terapii zmagają się z myślami samobójczymi, a także ich bliskim. I przypominam: książka nie zastąpi leczenia psychiatrycznego ani psychoterapii. W przypadku zagrożenia życia i zdrowia należy bezwzględnie zadzwonić pod numer alarmowy 112.
Montaż: Eugeniusz Karlov
Społeczna odpowiedzialność. Gościni: dr Marzena Cypriańska-Nezlek
2023-10-01 02:22:02
Witam państwa baaardzo, baaaaardzo, baaaaaaaaaaaaardzo serdecznie w nowym roku akademickim, który to odmierza moją rzeczywistość dużo bardziej niż kalendarzowy i tak się składa, że po wakacyjnej przerwie wypełnionej rozminami o dobrostanie wracamy do regularnych, cotygodniowych odcinków wypełnionych psychowiedzą, która to, mam nadzieję, sprawi, że spojrzymy na świat, ludzi, siebie samych z innej perspektywy. I zaczynamy od tematu związanego ze zdrowiem psychicznym bardziej, niż może się to wydawać. Człowiek nie żyje w próżni. Nasze środowisko, w skali mikro i makro, to ludzie, polityka, przyroda i relacje. I czasami dla tej większej i/lub mniejszej społeczności/sprawy warto zabrać głos, to jest przejąć odpowiedzialność. Odpowiedzialność ta nie zawsze jest wygodna ani przyjemna. Wręcz przeciwnie - może wiązać się z wysiłkiem i dyskomfortem, ale konsekwencją brania sprawy w swoje ręce jest możliwość czynnego udziału w kształtowaniu otaczającej nas rzeczywistości. Natychmiastowo poprzez działanie lub długofalowo, poprzez wywieranie wpływu. Masa składa się z jednostek. Społeczna odpowiedzialność może zatem zaczynać się, właśnie od Ciebie. Nie ma, że lekko na start. Lekko już było, a teraz… zapraszam do oglądania świata z przeróżnych stron i pod wieloma kątami. Bardzo jestem podekscytowana, bo do dzisiejszej rozmowy zaprosiłam nie tylko wyśmienitą ekspertkę, ale również, ważną osobę w moimi zawodowym rozwoju. Bo jeżeli coś o psychologii wiem (lub nie wiem ;) ), to dzięki i przez moją dzisiejszą gościnię właśnie. Promotorka wszystkich prac zawodowych, które w życiu napisałam, wspaniała badacza i dydaktyczka związana z Instytutem Psychologii Uniwersytetu SWPS w Warszawie, kierowniczka Centrum Działań dla Klimatu i Transformacji Społecznych – dr Marzena Cypryańska. ZAPRASZAM NA NOWY SEZON GUTRAL GADA!!! Gościni: dr Marzena Cypryańska-Nezlek , psycholożka społeczna, pracuje na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS, gdzie prowadzi kursy z zakresu psychologii społecznej, metodologii badań psychologicznych oraz edukacji klimatycznej. Kieruje Centrum Działań dla Klimatu i Transformacji Społecznych. Jej badania dotyczą psychologicznych i społecznych konsekwencji zmiany klimatu, denializmu klimatycznego, adaptacji i działań na rzecz klimatu oraz jakości życia. Montaż: Eugeniusz Karlov Fot. (moje): @opowiedziane_swiatlem
Witam państwa baaardzo, baaaaardzo, baaaaaaaaaaaaardzo serdecznie w nowym roku akademickim, który to odmierza moją rzeczywistość dużo bardziej niż kalendarzowy i tak się składa, że po wakacyjnej przerwie wypełnionej rozminami o dobrostanie wracamy do regularnych, cotygodniowych odcinków wypełnionych psychowiedzą, która to, mam nadzieję, sprawi, że spojrzymy na świat, ludzi, siebie samych z innej perspektywy.
I zaczynamy od tematu związanego ze zdrowiem psychicznym bardziej, niż może się to wydawać. Człowiek nie żyje w próżni. Nasze środowisko, w skali mikro i makro, to ludzie, polityka, przyroda i relacje. I czasami dla tej większej i/lub mniejszej społeczności/sprawy warto zabrać głos, to jest przejąć odpowiedzialność. Odpowiedzialność ta nie zawsze jest wygodna ani przyjemna. Wręcz przeciwnie - może wiązać się z wysiłkiem i dyskomfortem, ale konsekwencją brania sprawy w swoje ręce jest możliwość czynnego udziału w kształtowaniu otaczającej nas rzeczywistości. Natychmiastowo poprzez działanie lub długofalowo, poprzez wywieranie wpływu. Masa składa się z jednostek. Społeczna odpowiedzialność może zatem zaczynać się, właśnie od Ciebie.
Nie ma, że lekko na start. Lekko już było, a teraz… zapraszam do oglądania świata z przeróżnych stron i pod wieloma kątami.
Bardzo jestem podekscytowana, bo do dzisiejszej rozmowy zaprosiłam nie tylko wyśmienitą ekspertkę, ale również, ważną osobę w moimi zawodowym rozwoju. Bo jeżeli coś o psychologii wiem (lub nie wiem ;) ), to dzięki i przez moją dzisiejszą gościnię właśnie. Promotorka wszystkich prac zawodowych, które w życiu napisałam, wspaniała badacza i dydaktyczka związana z Instytutem Psychologii Uniwersytetu SWPS w Warszawie, kierowniczka Centrum Działań dla Klimatu i Transformacji Społecznych – dr Marzena Cypryańska.
ZAPRASZAM NA NOWY SEZON GUTRAL GADA!!!
Gościni: dr Marzena Cypryańska-Nezlek, psycholożka społeczna, pracuje na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS, gdzie prowadzi kursy z zakresu psychologii społecznej, metodologii badań psychologicznych oraz edukacji klimatycznej. Kieruje Centrum Działań dla Klimatu i Transformacji Społecznych. Jej badania dotyczą psychologicznych i społecznych konsekwencji zmiany klimatu, denializmu klimatycznego, adaptacji i działań na rzecz klimatu oraz jakości życia.
Montaż: Eugeniusz Karlov
Fot. (moje): @opowiedziane_swiatlem
I zaczynamy od tematu związanego ze zdrowiem psychicznym bardziej, niż może się to wydawać. Człowiek nie żyje w próżni. Nasze środowisko, w skali mikro i makro, to ludzie, polityka, przyroda i relacje. I czasami dla tej większej i/lub mniejszej społeczności/sprawy warto zabrać głos, to jest przejąć odpowiedzialność. Odpowiedzialność ta nie zawsze jest wygodna ani przyjemna. Wręcz przeciwnie - może wiązać się z wysiłkiem i dyskomfortem, ale konsekwencją brania sprawy w swoje ręce jest możliwość czynnego udziału w kształtowaniu otaczającej nas rzeczywistości. Natychmiastowo poprzez działanie lub długofalowo, poprzez wywieranie wpływu. Masa składa się z jednostek. Społeczna odpowiedzialność może zatem zaczynać się, właśnie od Ciebie.
Nie ma, że lekko na start. Lekko już było, a teraz… zapraszam do oglądania świata z przeróżnych stron i pod wieloma kątami.
Bardzo jestem podekscytowana, bo do dzisiejszej rozmowy zaprosiłam nie tylko wyśmienitą ekspertkę, ale również, ważną osobę w moimi zawodowym rozwoju. Bo jeżeli coś o psychologii wiem (lub nie wiem ;) ), to dzięki i przez moją dzisiejszą gościnię właśnie. Promotorka wszystkich prac zawodowych, które w życiu napisałam, wspaniała badacza i dydaktyczka związana z Instytutem Psychologii Uniwersytetu SWPS w Warszawie, kierowniczka Centrum Działań dla Klimatu i Transformacji Społecznych – dr Marzena Cypryańska.
ZAPRASZAM NA NOWY SEZON GUTRAL GADA!!!
Gościni: dr Marzena Cypryańska-Nezlek, psycholożka społeczna, pracuje na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS, gdzie prowadzi kursy z zakresu psychologii społecznej, metodologii badań psychologicznych oraz edukacji klimatycznej. Kieruje Centrum Działań dla Klimatu i Transformacji Społecznych. Jej badania dotyczą psychologicznych i społecznych konsekwencji zmiany klimatu, denializmu klimatycznego, adaptacji i działań na rzecz klimatu oraz jakości życia.
Montaż: Eugeniusz Karlov
Fot. (moje): @opowiedziane_swiatlem
Autonomia (NA LATO #6)
2023-09-17 01:12:07
ODCINEK SZÓSTY I OSTATNI, letniej serii oczywiście, a nie podcastu w ogóle. i mówili, powtarzali żeby najtrudniejszego nie zostawiać na koniec (pzdr @marta.ciesla_esperi), a ja nie posłuchałam no i masz babo, placek, dziś zamykamy wymiary dobrostanu wg Carol Ryff rozmową o AUTONOMII. I że nie jest to, podobnie jak empatia, żadne danie z Azji, ani że nie zawsze warto grodzić się szczelnie jak osiedla na Wilanowie. Zapraszam Was do wysłuchania i zebrania dobrostanowych przemyśleń w ostatnim odcinku wakacyjnej serii. Który letni odcinek (wymiar) jest Twoim ulubionym? No i jak tam Wasz dobrostan, Słuchacze i Słuchaczki Montaż: Eugeniusz Karlov #zdrowiepsychiczne #psychologia #autonomia #dobrostan #psychoterapia #podcast fot. @opowiedziane_swiatlemLiteratura: Ahrens, C. J. C., & Ryff, C. D. (2006). Multiple roles and well-being: Sociodemographic and psychological moderators. Sex Roles, 55, 801-815. De-Juanas, Á., Bernal Romero, T., & Goig, R. (2020). The relationship between psychological well-being and autonomy in young people according to age. Frontiers in psychology, 11, 559976. Skibska J.: Kształtowanie autonomii - osiąganie niezależności, [w:] Kijak R. (red.): Niepełnosprawność. W zwierciadle dorosłości. Impuls, Kraków 2012.
ODCINEK SZÓSTY I OSTATNI, letniej serii oczywiście, a nie podcastu w ogóle.
i mówili, powtarzali żeby najtrudniejszego nie zostawiać na koniec (pzdr @marta.ciesla_esperi), a ja nie posłuchałam no i masz babo, placek, dziś zamykamy wymiary dobrostanu wg Carol Ryff rozmową o AUTONOMII. I że nie jest to, podobnie jak empatia, żadne danie z Azji, ani że nie zawsze warto grodzić się szczelnie jak osiedla na Wilanowie.
Zapraszam Was do wysłuchania i zebrania dobrostanowych przemyśleń w ostatnim odcinku wakacyjnej serii.
Który letni odcinek (wymiar) jest Twoim ulubionym? No i jak tam Wasz dobrostan, Słuchacze i Słuchaczki
Montaż: Eugeniusz Karlov
#zdrowiepsychiczne #psychologia #autonomia #dobrostan #psychoterapia #podcast
fot. @opowiedziane_swiatlemLiteratura:
i mówili, powtarzali żeby najtrudniejszego nie zostawiać na koniec (pzdr @marta.ciesla_esperi), a ja nie posłuchałam no i masz babo, placek, dziś zamykamy wymiary dobrostanu wg Carol Ryff rozmową o AUTONOMII. I że nie jest to, podobnie jak empatia, żadne danie z Azji, ani że nie zawsze warto grodzić się szczelnie jak osiedla na Wilanowie.
Zapraszam Was do wysłuchania i zebrania dobrostanowych przemyśleń w ostatnim odcinku wakacyjnej serii.
Który letni odcinek (wymiar) jest Twoim ulubionym? No i jak tam Wasz dobrostan, Słuchacze i Słuchaczki
Montaż: Eugeniusz Karlov
#zdrowiepsychiczne #psychologia #autonomia #dobrostan #psychoterapia #podcast
fot. @opowiedziane_swiatlemLiteratura:
- Ahrens, C. J. C., & Ryff, C. D. (2006). Multiple roles and well-being: Sociodemographic and psychological moderators. Sex Roles, 55, 801-815.
- De-Juanas, Á., Bernal Romero, T., & Goig, R. (2020). The relationship between psychological well-being and autonomy in young people according to age. Frontiers in psychology, 11, 559976.
- Skibska J.: Kształtowanie autonomii - osiąganie niezależności, [w:] Kijak R. (red.): Niepełnosprawność. W zwierciadle dorosłości. Impuls, Kraków 2012.