EduKOSMOS

W naszych podcastach rozmawiamy o tym, jak można pomagać rozwijać dzieci, pomimo tego, że powszechny system edukacji nie ułatwia tego zadania. Naszymi rozmówcami są ciekawi ludzie, którzy z edukacją wiążą swoje prywatne i zawodowe losy. Przekazujemy informacje, które pomogą Ci odnaleźć się w systemie, który podlega permanentnym zmianom, tak aby nie zwariować, a jednocześnie pomóc swojemu dziecku.

Jeśli jesteś nauczycielem, to chcielibyśmy, abyś znalazł/a tutaj miejsce do inspiracji, pomocy w rozwiązywaniu codziennych problemów, gdzie usłyszysz o podobnych sobie nauczycielach, którzy chcą robić jak najlepiej to, co potrafią, czyli wspierać w nauce i pomagać w wychowywaniu swoich podopiecznych.

Jeśli chcesz nas wesprzeć jako twórców podcastu, możesz nam postawić wirtualną kawę tutaj: https://buycoffee.to/ondu
Bardzo serdecznie dziękujemy.

W podcaście muzyka na podstawie licencji Artlist.io
Ty Simon, The Horizon by The Odyssey


Odcinki od najnowszych:

ONDU#153: Uczenie się przez doświadczanie - dr Beata Komorowska
2022-12-14 00:00:02

Zapraszamy na wywiad z dr Beatą Komorowską pedagożką z wyksztacenia i zamiłowania. Od 20 lat nauczycielka akademicka, od 2019 roku pełni funkcję kierowniczki Katedry Pedagogiki w Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Chełmie. Wraz ze swoim zespołem wciąż poszukuje najlepszych i nowych rozwiązań w procesie kształcenia nauczycieli w profilu praktycznym. Współorganizatorka wielu przedsięwzięć integrujących nauczycieli, studentów i kadrę akademicką, takich jak seminaria wymiany doświadczeń, konferencje naukowo - metodyczne z warsztatami. Interesuje się problematyką wartości w edukacji, szczególnie wprowadzania dzieci w świat wartości.
Zapraszamy na wywiad z dr Beatą Komorowską pedagożką z wyksztacenia i zamiłowania. Od 20 lat nauczycielka akademicka, od 2019 roku pełni funkcję kierowniczki Katedry Pedagogiki w Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Chełmie.
Wraz ze swoim zespołem wciąż poszukuje najlepszych i nowych rozwiązań w procesie kształcenia nauczycieli w profilu praktycznym. Współorganizatorka wielu przedsięwzięć integrujących nauczycieli, studentów i kadrę akademicką, takich jak seminaria wymiany doświadczeń, konferencje naukowo - metodyczne z warsztatami. Interesuje się problematyką wartości w edukacji, szczególnie wprowadzania dzieci w świat wartości.

ONDU#152: Co utrudnia zmiany w edukacji? - Dorota Dziamska
2022-12-07 00:00:02

d ostatniego wywiadu z Dorotą Dziamską upłynęło już ponad 2 lata. Poprzednie nasze rozmowy dotyczyły początków nauki pisania oraz podstawy programowej przedszkolnej i wczesnoszkolnej, której nasza gościni jest współautorką. Tym razem chcielibyśmy porozmawiać o tym, gdzie jesteśmy ze zmianą, jaka teoretycznie powinna zajść w naszej edukacji przez ostatnie lata, chociażby właśnie z powodu nowej podstawy programowej. Zdajemy sobie sprawę, że wszystko zależy od nas, ludzi. W szczególności zaś od tych, dla których podstawa jest drogowskazem. Porozmawiamy o tym co już się udało zmienić, a co jeszcze nadal jest przed nami. Będzie też okazje zadawać na czacie pytania, na które chcielibyście usłyszeć odpowiedź. Dorota Dziamska jest jednym z najbardziej znanych i doświadczonych metodyków nauczania w Polsce oraz twórczynią licznych pomocy pedagogicznych dla nauczycieli i książek z materiałami lekcyjnymi dla dzieci. Opracowała także system edukacyjny zwany „Edukacja przez ruch”, na podstawie którego powstała seria publikacji oraz pomoce multimedialne dla nauczycieli: „Kropki, kreski, owale, wiązki” oraz „Edukacja przez ruch. Fale, spirale, jodełki, zygzaki”. Jest ekspertem Fundacji Rzecznik Praw Rodziców, ekspertem ruchu społecznego Nasze Dzieci - Razem Przeciw Alienacji w Rodzinie oraz członkiem Komisji Etyki Słowa Rady Języka Polskiego. Jest też promotorką idei dwujęzyczności. W 2021 roku została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Należy do Rady ds Rodziny, Edukacji i Wychowania.
d ostatniego wywiadu z Dorotą Dziamską upłynęło już ponad 2 lata. Poprzednie nasze rozmowy dotyczyły początków nauki pisania oraz podstawy programowej przedszkolnej i wczesnoszkolnej, której nasza gościni jest współautorką. Tym razem chcielibyśmy porozmawiać o tym, gdzie jesteśmy ze zmianą, jaka teoretycznie powinna zajść w naszej edukacji przez ostatnie lata, chociażby właśnie z powodu nowej podstawy programowej. Zdajemy sobie sprawę, że wszystko zależy od nas, ludzi. W szczególności zaś od tych, dla których podstawa jest drogowskazem. Porozmawiamy o tym co już się udało zmienić, a co jeszcze nadal jest przed nami. Będzie też okazje zadawać na czacie pytania, na które chcielibyście usłyszeć odpowiedź.

Dorota Dziamska jest jednym z najbardziej znanych i doświadczonych metodyków nauczania w Polsce oraz twórczynią licznych pomocy pedagogicznych dla nauczycieli i książek z materiałami lekcyjnymi dla dzieci. Opracowała także system edukacyjny zwany „Edukacja przez ruch”, na podstawie którego powstała seria publikacji oraz pomoce multimedialne dla nauczycieli: „Kropki, kreski, owale, wiązki” oraz „Edukacja przez ruch. Fale, spirale, jodełki, zygzaki”. Jest ekspertem Fundacji Rzecznik Praw Rodziców, ekspertem ruchu społecznego Nasze Dzieci - Razem Przeciw Alienacji w Rodzinie oraz członkiem Komisji Etyki Słowa Rady Języka Polskiego. Jest też promotorką idei dwujęzyczności. W 2021 roku została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Należy do Rady ds Rodziny, Edukacji i Wychowania.

ONDU#151: "Cudze chwalicie, swego nie znacie" - Adam Perzyński
2022-11-30 00:00:02

Od zawsze leży nam na sercu dobro dziecka, w szczególności kiedy trafia do powszechnego systemu edukacji. Propagując koncepcję planu daltońskiego, stworzoną przez amerykańska nauczycielkę Helen Parkhurst, mamy okazję spotykać się, albo czasem tylko obserwować, działania polskich nauczycieli czy dyrektorów. Zdecydowanie jesteśmy za tym, aby szerzyć informacje o dobrych praktykach zarówno ze sfery metodyki jak i organizacji przestrzeni do uczenia. Niestety, zdarza się, że zachwycając się pomysłami, które przychodzą do nas z innych krajów, zapominamy o tym, że na własnym podwórku jest też od kogo uczyć się. Dlatego do dzisiejszego wywiadu zaprosiliśmy Adama Perzyńskiego, który w prowadzonej przez siebie Szkole Podstawowej nr 27 im.Dzieci Zjednoczonej Europy robi rzeczy, które mogą w innym miejscach być traktowane jak cuda. Pokażemy Wam jak to się robi, to może pojawią się kolejni naśladowcy? Adam Perzyński – nauczyciel wychowania fizycznego, techniki i informatyki z dwudziestoletnią praktyką. Od 2012 roku pełni funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej nr 27 im. Dzieci Zjednoczonej Europy w Gdańsku. Pomysłodawca, współzałożyciel i skarbnik w dwóch organizacjach pozarządowych, Uczniowskim Klubie Sportowym „Europejczyk” i Stowarzyszeniu Przyjaciół SP 27 „Europejczyk”. EDUwariat, pasjonat edukacji, autor wielu innowacji pedagogicznych, stawia na „Działanie nie gadanie”. Nauczanie przez działanie to jedno z jego edukacyjnych mott. Od kilku już lat razem ze swoim zespołem tworzy szkołę digitalną i analogową. W publikacjach „Szkoły poza horyzont” oraz „Projekt zmiana – od frustracji do satysfakcji z pracy w szkole – warsztatownik” można znaleźć nieco więcej o tym jak oddolnie zmieniać szkołę bez czekania na zmiany od góry. Od lat zajmuje się projektowaniem i re-aranżacą przestrzeni edukacyjnych, prowadzi stronę na FB /przestrzenieedukacyjne/. To tam możecie znaleźć filmy, w których opowiada o procesie tworzenia np. jednej z najbardziej rozpoznawlnych sal lekcyjnych Warsztatowni. Dwukrotne znalazł się na Lista 100 osób, które przyczyniły się do rozwoju umiejętności cyfrowych w Polsce. Jeden z ekspertów w grupie FB Laboratoria Przyszłości w praktyce. Prywatnie, tata czwartoklasisty i studentki informatyki, mąż polonistki, brat pedagożki i syn emerytowanych nauczycieli, wnuk dyrektora szkoły.
Od zawsze leży nam na sercu dobro dziecka, w szczególności kiedy trafia do powszechnego systemu edukacji. Propagując koncepcję planu daltońskiego, stworzoną przez amerykańska nauczycielkę Helen Parkhurst, mamy okazję spotykać się, albo czasem tylko obserwować, działania polskich nauczycieli czy dyrektorów. Zdecydowanie jesteśmy za tym, aby szerzyć informacje o dobrych praktykach zarówno ze sfery metodyki jak i organizacji przestrzeni do uczenia.

Niestety, zdarza się, że zachwycając się pomysłami, które przychodzą do nas z innych krajów, zapominamy o tym, że na własnym podwórku jest też od kogo uczyć się. Dlatego do dzisiejszego wywiadu zaprosiliśmy Adama Perzyńskiego, który w prowadzonej przez siebie Szkole Podstawowej nr 27 im.Dzieci Zjednoczonej Europy robi rzeczy, które mogą w innym miejscach być traktowane jak cuda. Pokażemy Wam jak to się robi, to może pojawią się kolejni naśladowcy?

Adam Perzyński – nauczyciel wychowania fizycznego, techniki i informatyki z dwudziestoletnią praktyką. Od 2012 roku pełni funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej nr 27 im. Dzieci Zjednoczonej Europy w Gdańsku.

Pomysłodawca, współzałożyciel i skarbnik w dwóch organizacjach pozarządowych, Uczniowskim Klubie Sportowym „Europejczyk” i Stowarzyszeniu Przyjaciół SP 27 „Europejczyk”.
EDUwariat, pasjonat edukacji, autor wielu innowacji pedagogicznych, stawia na „Działanie nie gadanie”.

Nauczanie przez działanie to jedno z jego edukacyjnych mott. Od kilku już lat razem ze swoim zespołem tworzy szkołę digitalną i analogową.
W publikacjach „Szkoły poza horyzont” oraz „Projekt zmiana – od frustracji do satysfakcji z pracy w szkole – warsztatownik” można znaleźć nieco więcej o tym jak oddolnie zmieniać szkołę bez czekania na zmiany od góry.

Od lat zajmuje się projektowaniem i re-aranżacą przestrzeni edukacyjnych, prowadzi stronę na FB /przestrzenieedukacyjne/. To tam możecie znaleźć filmy, w których opowiada o procesie tworzenia np. jednej z najbardziej rozpoznawlnych sal lekcyjnych Warsztatowni.

Dwukrotne znalazł się na Lista 100 osób, które przyczyniły się do rozwoju umiejętności cyfrowych w Polsce. Jeden z ekspertów w grupie FB Laboratoria Przyszłości w praktyce.
Prywatnie, tata czwartoklasisty i studentki informatyki, mąż polonistki, brat pedagożki i syn emerytowanych nauczycieli, wnuk dyrektora szkoły.

ONDU#150: Jak mówić do ludzi? - Anna Kędzierska i Maciek Cichocki
2022-11-23 00:00:02

Zapraszamy na spotkanie z ludźmi, którzy uczą innych, jak mówić do ludzi. Znamy ich już od dawna i uczymy się komunikacji aby nie tylko docierać z naszym przekazem ale i być zrozumianym. Uważamy, że komunikatywność to jedna z najważniejszych kompetencji XXI wieku. Z Anią mieliśmy okazję spędzić też kilka godzin razem, kiedy zaprosiliśmy ją do Fundacji Plandaltoński.Pl na spotkanie z naszymi ekspertami i konsultantami. Anna Kędzierska i Maciek Cichocki - to nasi goście i twórcy podcastu opowiedz.to. Uczą, jak mówić do ludzi. W dodatku po ludzku. Maciek włada słowem. Tworzy historie i narracje do prezentacji. Jest storytellerem. Do jego opowieści Ania tworzy rysunki. Jest gryzmografką i miłośniczką myślenia wizualnego. Obydwoje mają doświadczenie w wystąpieniach publicznych przed mniejszym i większym audytorium. Gdyby wiele lat temu zdecydowali się zamiast robić karierę trenerską wyruszyć w podróż dookoła świata, okrążyliby Ziemię już 8 razy. I to na piechotę! Chętnie dzielą się zdobytą wiedzą i doświadczeniem. Możesz ich posłuchać w podcaście dla tych, którzy mówią do ludzi. Znajdziesz ich na swojej ulubionej platformie podcastowej oraz na ich stronie www.opowiedz.to w zakładce podcast. Jeśli interesuje Cię temat wystąpień publicznych, sprawdź serię krótkich porad w cyklu "Opowiedz.to na 100!"
Zapraszamy na spotkanie z ludźmi, którzy uczą innych, jak mówić do ludzi. Znamy ich już od dawna i uczymy się komunikacji aby nie tylko docierać z naszym przekazem ale i być zrozumianym. Uważamy, że komunikatywność to jedna z najważniejszych kompetencji XXI wieku.

Z Anią mieliśmy okazję spędzić też kilka godzin razem, kiedy zaprosiliśmy ją do Fundacji Plandaltoński.Pl na spotkanie z naszymi ekspertami i konsultantami.

Anna Kędzierska i Maciek Cichocki - to nasi goście i twórcy podcastu opowiedz.to. Uczą, jak mówić do ludzi. W dodatku po ludzku. Maciek włada słowem. Tworzy historie i narracje do prezentacji. Jest storytellerem. Do jego opowieści Ania tworzy rysunki. Jest gryzmografką i miłośniczką myślenia wizualnego. Obydwoje mają doświadczenie w wystąpieniach publicznych przed mniejszym i większym audytorium. Gdyby wiele lat temu zdecydowali się zamiast robić karierę trenerską wyruszyć w podróż dookoła świata, okrążyliby Ziemię już 8 razy. I to na piechotę!

Chętnie dzielą się zdobytą wiedzą i doświadczeniem. Możesz ich posłuchać w podcaście dla tych, którzy mówią do ludzi. Znajdziesz ich na swojej ulubionej platformie podcastowej oraz na ich stronie www.opowiedz.to w zakładce podcast. Jeśli interesuje Cię temat wystąpień publicznych, sprawdź serię krótkich porad w cyklu "Opowiedz.to na 100!"

ONDU#149: Jak się naprawia świat? - Jakub Tylman
2022-11-16 00:00:01

Umówiliśmy się z naszym gościem już jakiś czas temu. Nie mieliśmy jeszcze okazji dłużej porozmawiać, a jego działalność znamy z social mediów i z opowiadań jego znajomych. Jakub Tylman jest nieskończonym źródłem pomysłów na to, aby dzieciom w szkole było jak najlepiej i jednocześnie żeby ten czas spędzony w jej murach był jak najbardziej efektywny. Z ogromną radością przyjęliśmy wiadomość, że został Laureatem Nagrody im. Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata” i równie mocno się cieszymy, że będziemy mogli z nim już niedługo rozmawiać. Jakub Tylman, to pedagog, nauczyciel przedmiotów artystycznych, wykładowca akademicki, autor książek edukacyjnych dla dzieci, twórca nowoczesnych projektów edukacyjnych i nieszablonowych rozwiązań w edukacji. Inicjator ogólnopolskiej kampanii społecznej "Szkoły bez zadań domowych". Wyróżniony Nagrodą im. Janusza Korczaka, Zwycięzca Plebiscytu Radiowej Czwórki NIEPRZECIĘTNI 2022, Wyróżniony w konkursie Wielkopolski Nauczyciel Roku 2022. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej za zasługi dla oświaty i wychowania oraz przez Zarząd Województwa Wielkopolskiego Odznaką Honorową za zasługi dla Województwa Wielkopolskiego. To tylko osiągnięcia z ostatniego roku, a równie ważną dla edukacji działalność prowadzi już od dawna.
Umówiliśmy się z naszym gościem już jakiś czas temu. Nie mieliśmy jeszcze okazji dłużej porozmawiać, a jego działalność znamy z social mediów i z opowiadań jego znajomych.

Jakub Tylman jest nieskończonym źródłem pomysłów na to, aby dzieciom w szkole było jak najlepiej i jednocześnie żeby ten czas spędzony w jej murach był jak najbardziej efektywny.

Z ogromną radością przyjęliśmy wiadomość, że został Laureatem Nagrody im. Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata” i równie mocno się cieszymy, że będziemy mogli z nim już niedługo rozmawiać.

Jakub Tylman, to pedagog, nauczyciel przedmiotów artystycznych, wykładowca akademicki, autor książek edukacyjnych dla dzieci, twórca nowoczesnych projektów edukacyjnych i nieszablonowych rozwiązań w edukacji.

Inicjator ogólnopolskiej kampanii społecznej "Szkoły bez zadań domowych". Wyróżniony Nagrodą im. Janusza Korczaka, Zwycięzca Plebiscytu Radiowej Czwórki NIEPRZECIĘTNI 2022, Wyróżniony w konkursie Wielkopolski Nauczyciel Roku 2022. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej za zasługi dla oświaty i wychowania oraz przez Zarząd Województwa Wielkopolskiego Odznaką Honorową za zasługi dla Województwa Wielkopolskiego. To tylko osiągnięcia z ostatniego roku, a równie ważną dla edukacji działalność prowadzi już od dawna.

ONDU#148: Szkoła inna niż wszystkie - Izabela Maciejewska
2022-11-09 00:00:03

Coraz łatwiej jest nam wyobrazić sobie, że szkoła może istnieć bez budynku, sal, korytarzy czy szatni. Tak, to rozwój technologii w dużej mierze na to pozwala. Czas pandemii też to potwierdził. Ale od wielu lat, zanim jeszcze usłyszeliśmy o czymś takim jak „szkoła w chmurze”, działają szkoły inne niż wszystkie. Szkoły, w których zupełnie odwrócone są kierunki przemieszczania się uczestników procesu edukacyjnego. Zazwyczaj to uczniowie kierują się do miejsc, gdzie nauczyciele nauczają czy wspierają dzieci w uczeniu się. Rozmawialiśmy o szkołach, które przychodzą do uczniów, a doprecyzowując, to nauczyciele kierują się tam gdzie czekają na nich uczniowie. Naszą rozmówczynią była Izabela Maciejewska, dyrektorka Zespołu Szkół Nr 33, która w taki sposób o sobie pisze: „Od wielu lat pracuję jako nauczyciel pozalekcyjnych zajęć wychowawczych z dziećmi i młodzieżą, którzy są dotknięci różnymi chorobami przewlekłymi. Wykorzystuję różne aktywizujące metody pracy, a także odmiany papieroplastyki w codziennej pracy wychowawczo - terapeutycznej na oddziałach szpitalnych. Od 15 lat kieruję Zespołem Szkół nr 33 Specjalnych dla Dzieci i Młodzieży Przewlekle Chorej w Bydgoszczy - w środowisku nazywanej szkołą szpitalną. Z całym zespołem nauczycieli dbam o umożliwienie chorym dzieciom kontynuacji nauki w warunkach szpitalnych, przy jednoczesnej trosce o odreagowanie stresu i napięć związanych z hospitalizacją, wzmacnianie wiary we własne możliwości oraz rozwijanie dziecięcych zainteresowań i uzdolnień. Prywatnie - żona, mama dwóch dorosłych synów, miłośniczka poezji śpiewanej i górskich krajobrazów. Wyznaję zasadę, że nie zmienimy całego świata, ale możemy zmienić świat pojedynczych ludzi, uczynić go radośniejszym i bardziej przyjaznym. Możemy pomóc upadającym na duchu, przeżywającym trudne chwile, tym którym zawalił się świat przez chorobę i cierpienie. Uśmiech na ustach i w oczach oraz otwarcie na drugiego człowieka pozwala skruszyć wiele murów i uczynić świat danej osoby choć o odrobinę lepszym.
Coraz łatwiej jest nam wyobrazić sobie, że szkoła może istnieć bez budynku, sal, korytarzy czy szatni. Tak, to rozwój technologii w dużej mierze na to pozwala. Czas pandemii też to potwierdził. Ale od wielu lat, zanim jeszcze usłyszeliśmy o czymś takim jak „szkoła w chmurze”, działają szkoły inne niż wszystkie. Szkoły, w których zupełnie odwrócone są kierunki przemieszczania się uczestników procesu edukacyjnego. Zazwyczaj to uczniowie kierują się do miejsc, gdzie nauczyciele nauczają czy wspierają dzieci w uczeniu się. Rozmawialiśmy o szkołach, które przychodzą do uczniów, a doprecyzowując, to nauczyciele kierują się tam gdzie czekają na nich uczniowie.

Naszą rozmówczynią była Izabela Maciejewska, dyrektorka Zespołu Szkół Nr 33, która w taki sposób o sobie pisze:

„Od wielu lat pracuję jako nauczyciel pozalekcyjnych zajęć wychowawczych z dziećmi i młodzieżą, którzy są dotknięci różnymi chorobami przewlekłymi. Wykorzystuję różne aktywizujące metody pracy, a także odmiany papieroplastyki w codziennej pracy wychowawczo - terapeutycznej na oddziałach szpitalnych.

Od 15 lat kieruję Zespołem Szkół nr 33 Specjalnych dla Dzieci i Młodzieży Przewlekle Chorej w Bydgoszczy - w środowisku nazywanej szkołą szpitalną. Z całym zespołem nauczycieli dbam o umożliwienie chorym dzieciom kontynuacji nauki w warunkach szpitalnych, przy jednoczesnej trosce o odreagowanie stresu i napięć związanych z hospitalizacją, wzmacnianie wiary we własne możliwości oraz rozwijanie dziecięcych zainteresowań i uzdolnień.

Prywatnie - żona, mama dwóch dorosłych synów, miłośniczka poezji śpiewanej i górskich krajobrazów.

Wyznaję zasadę, że nie zmienimy całego świata, ale możemy zmienić świat pojedynczych ludzi, uczynić go radośniejszym i bardziej przyjaznym. Możemy pomóc upadającym na duchu, przeżywającym trudne chwile, tym którym zawalił się świat przez chorobę i cierpienie. Uśmiech na ustach i w oczach oraz otwarcie na drugiego człowieka pozwala skruszyć wiele murów i uczynić świat danej osoby choć o odrobinę lepszym.

ONDU#147: Nauczyciel w drodze - Teresa Ulanowska
2022-11-02 00:00:02

Zapewne znacie Państwo, bardzo liczną społeczność szkół, nazywanych „budzącymi”. Możecie też spotkać się z określeniem „szkoła w drodze”. A kim w takim razie jest „Nauczyciel w drodze”? Czy uda nam się scharakteryzować ten „gatunek” współczesnego nauczyciela? Czy spotyka się może ze zdziwieniem , że w obecnej sytuacji ekonomicznej tej grupy zawodowej, ma jeszcze ochotę na jakiekolwiek działania? A może w jego stronę kierowane są wyrazy podziwu dla poczynań, które zmieniają obraz edukacji w Polsce? Wreszcie jakie ma motywacje i jakie stawia sobie cele, aby wspierały go w drodze do zbudowania swojego mistrzostwa? W tę ostatnią październikową niedzielę spotkamy się z nauczycielką, której postawa, osiągnięcia i droga zawodowa może zaskakiwać jak i być wzorem godnym naśladowania. I na 100% jest inspiracją dla tych, którzy „jeszcze w zielone grają”. Teresa Ulanowska, trenerka pozytywnej dyscypliny, tak pisze o sobie na blogu kierunekrelacja.pl: Jestem absolwentką socjologii, kulturoznawstwa, pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej oraz oligofrenopedagogiki. Od ponad 10 lat jestem też instruktorką ZHP, obecnie prowadzę gromadę zuchową i zajmuję się kształceniem kadry. Swoją pasję do pracy z ludźmi realizuję poprzez prowadzenie treningu umiejętności społecznych, zajęć terapeutycznych, terapii ręki czy warsztatów Pozytywnej Dyscypliny. Znajduję ogromną przyjemność w przygotowywaniu publikacji. Moje artykuły znajdziecie na przykład w kwartalniku „Trening Umiejętności Społecznych” czy w Akademii Rozwoju i Edukacji Majki Jeżowskiej. Bliskie są mi takie podejścia jak Porozumienie Bez Przemocy, Self- Reg czy Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach. Uwielbiam czytać książki. Moją pasją jest malarstwo i długie spacery. Prywatnie jestem mamą dwóch cudownych chłopców.
Zapewne znacie Państwo, bardzo liczną społeczność szkół, nazywanych „budzącymi”. Możecie też spotkać się z określeniem „szkoła w drodze”. A kim w takim razie jest „Nauczyciel w drodze”?

Czy uda nam się scharakteryzować ten „gatunek” współczesnego nauczyciela? Czy spotyka się może ze zdziwieniem , że w obecnej sytuacji ekonomicznej tej grupy zawodowej, ma jeszcze ochotę na jakiekolwiek działania? A może w jego stronę kierowane są wyrazy podziwu dla poczynań, które zmieniają obraz edukacji w Polsce?

Wreszcie jakie ma motywacje i jakie stawia sobie cele, aby wspierały go w drodze do zbudowania swojego mistrzostwa?

W tę ostatnią październikową niedzielę spotkamy się z nauczycielką, której postawa, osiągnięcia i droga zawodowa może zaskakiwać jak i być wzorem godnym naśladowania. I na 100% jest inspiracją dla tych, którzy „jeszcze w zielone grają”.

Teresa Ulanowska, trenerka pozytywnej dyscypliny, tak pisze o sobie na blogu kierunekrelacja.pl:

Jestem absolwentką socjologii, kulturoznawstwa, pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej oraz oligofrenopedagogiki. Od ponad 10 lat jestem też instruktorką ZHP, obecnie prowadzę gromadę zuchową i zajmuję się kształceniem kadry. Swoją pasję do pracy z ludźmi realizuję poprzez prowadzenie treningu umiejętności społecznych, zajęć terapeutycznych, terapii ręki czy warsztatów Pozytywnej Dyscypliny. Znajduję ogromną przyjemność w przygotowywaniu publikacji. Moje artykuły znajdziecie na przykład w kwartalniku „Trening Umiejętności Społecznych” czy w Akademii Rozwoju i Edukacji Majki Jeżowskiej. Bliskie są mi takie podejścia jak Porozumienie Bez Przemocy, Self- Reg czy Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach. Uwielbiam czytać książki. Moją pasją jest malarstwo i długie spacery. Prywatnie jestem mamą dwóch cudownych chłopców.

ONDU#146: Terapia na cztery łapy - Daria Jaworska
2022-10-26 00:00:02

Od milionów lat żyjemy wśród zwierząt. Cywilizując się, od zawsze czuliśmy potrzebę bliskości ze zwierzętami do tego stopnia, że stały się domownikami, czy wręcz przyjaciółmi. Ludzie mający zwierzęta łatwiej się komunikują, są spokojniejsi i szczęśliwsi. Nie wiadomo czy tacy są, bo mają swoich ulubieńców w pobliżu, czy też odwrotnie. Może jest tak, że będąc szczęśliwymi czują potrzebę dzielenie się swoją przestrzenią ze zwierzętami. Może na te pytania odpowie nasza rozmówczyni? Czeka nas rozmowa o terapii z udziałem zwierząt, ale jak wiecie z naszych wcześniejszych rozmów, kierunki w jakich pójdzie ten wywiad mogą i dla nas być zaskakujące. Daria Jaworska – psycholog, dogoterapeuta, zoopsycholog, terapeuta środowiskowy dzieci i młodzieży, specjalista w zakresie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Od wielu lat pracuje z Dziećmi i ich Rodzicami, wspierając w pokonywaniu trudności. Zajmuje się diagnozą i terapią zaburzeń rozwojowych, pracuje również z dziećmi z problemami emocjonalnymi. Nie obce są jej najróżniejsze dziecięce emocje, o których chętnie opowiada oraz pisze. Wielokrotnie zapraszana jest jako ekspert do programów radiowych i telewizyjnych. Autorka licznych artykułów z zakresu psychologii. Pasjonuje się terapią z udziałem zwierząt oraz ich wpływem na emocje człowieka, w tym obszarze nieustająco poszerza swoją wiedzę i umiejętności. Promuje świadomą adopcję czworonogów. Jest też autorką książki „Bezik wielki pies. Witaj w domu!” oraz „Bezik wielki pies. Boję się tego psa!”. A prywatnie celebruje czas spędzony z rodziną, dwoma wielkimi psami i dwoma kotami. Kocha ciszę, spokój i naturę.
Od milionów lat żyjemy wśród zwierząt. Cywilizując się, od zawsze czuliśmy potrzebę bliskości ze zwierzętami do tego stopnia, że stały się domownikami, czy wręcz przyjaciółmi. Ludzie mający zwierzęta łatwiej się komunikują, są spokojniejsi i szczęśliwsi. Nie wiadomo czy tacy są, bo mają swoich ulubieńców w pobliżu, czy też odwrotnie. Może jest tak, że będąc szczęśliwymi czują potrzebę dzielenie się swoją przestrzenią ze zwierzętami.

Może na te pytania odpowie nasza rozmówczyni? Czeka nas rozmowa o terapii z udziałem zwierząt, ale jak wiecie z naszych wcześniejszych rozmów, kierunki w jakich pójdzie ten wywiad mogą i dla nas być zaskakujące.

Daria Jaworska – psycholog, dogoterapeuta, zoopsycholog, terapeuta środowiskowy dzieci i młodzieży, specjalista w zakresie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Od wielu lat pracuje z Dziećmi i ich Rodzicami, wspierając w pokonywaniu trudności. Zajmuje się diagnozą i terapią zaburzeń rozwojowych, pracuje również z dziećmi z problemami emocjonalnymi. Nie obce są jej najróżniejsze dziecięce emocje, o
których chętnie opowiada oraz pisze. Wielokrotnie zapraszana jest jako ekspert do programów radiowych i telewizyjnych. Autorka licznych artykułów z zakresu psychologii. Pasjonuje się terapią z udziałem zwierząt oraz ich wpływem na emocje człowieka, w tym obszarze nieustająco poszerza swoją wiedzę i umiejętności. Promuje świadomą adopcję czworonogów.

Jest też autorką książki „Bezik wielki pies. Witaj w domu!” oraz „Bezik wielki pies. Boję się tego psa!”. A prywatnie celebruje czas spędzony z rodziną, dwoma wielkimi psami i dwoma kotami. Kocha ciszę, spokój i naturę.

ONDU#145: Edukacja jest najważniejsza - Anna Konarzewska
2022-10-19 10:12:56

Anna Konarzewska to nauczycielka języka polskiego w XIV Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku., autorka bloga "Być nauczycielem", która w czasie lekcji i po lekcjach uczy młodzież nie tylko języka polskiego. Uwielbia swoją pracę i młodzież. Pasjonuje się sztuką malarską, filmem oraz teatrem. Na jej blogu https://bycnauczycielem.blogspot.com znajdziesz pomysły na lekcje języka polskiego i godzinę wychowawczą. Pokazuje tam jak pracuję z młodzieżą "teatralnie zakręconą". Jest także liderką Kreatywnej Pedagogiki, w ramach której prowadzi warsztaty dla zainteresowanych nauczycieli. Jest też autorką chętnie kupowanej książki "Być (nie)zwykłym wychowawcą”, a niedawno wydała drugą książkę (Nie)zwykłe spotkania - wokół godzin wychowawczych. Rozmawialiśmy o odwadze i odpowiedzialności, czyli m.in. o tym, w jaki sposób nauczyciel staje się wzorem godnym naśladowania.
Anna Konarzewska to nauczycielka języka polskiego w XIV Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku., autorka bloga "Być nauczycielem", która w czasie lekcji i po lekcjach uczy młodzież nie tylko języka polskiego. Uwielbia swoją pracę i młodzież. Pasjonuje się sztuką malarską, filmem oraz teatrem. Na jej blogu https://bycnauczycielem.blogspot.com znajdziesz pomysły na lekcje języka polskiego i godzinę wychowawczą. Pokazuje tam jak pracuję z młodzieżą "teatralnie zakręconą".

Jest także liderką Kreatywnej Pedagogiki, w ramach której prowadzi warsztaty dla zainteresowanych nauczycieli. Jest też autorką chętnie kupowanej książki "Być (nie)zwykłym wychowawcą”, a niedawno wydała drugą książkę (Nie)zwykłe spotkania - wokół godzin wychowawczych.

Rozmawialiśmy o odwadze i odpowiedzialności, czyli m.in. o tym, w jaki sposób nauczyciel staje się wzorem godnym naśladowania.

ONDU#144: Tylko mnie kochaj? - rozmowa o adopcji z psycholożką Magdaleną Lesiak
2022-10-12 00:00:01

Zapraszamy do rozmowy ze specjalistką od bardzo trudnego tematu, jakim jest radzenie sobie w rodzicielstwie z dzieckiem adoptowanym. Wydaje się, że to podobne wyzwania, jakie mają rodzice naturalni. Ci co są w tym na 100% wiedzą, że niespodzianek, a czasem wręcz pułapek na takich rodziców czeka wiele. Zastanawiasz się czy to temat, który może cie zainteresować? Jesteś nauczycielem? Potrafisz odróżnisz zaburzenie zachowań od zaburzeń więzi? Nie wiesz jak sobie z tym poradzić? W takim razie to jest spotkanie dla ciebie. Naszego gościa zaprezentujemy w zapowiedzi za tydzień. Naszą rozmówczynią jest psycholożka i od kilku lat dyrektorka łódzkiego ośrodka adopcyjnego. MAGDALENA LESIAK Jest psychologiem, terapeutą NEST i trenerem TBRI© oraz facylitatorem EmotionAid©. Od 25 lat jest związana z adopcją i pieczą zastępczą. Pracuje w ośrodku adopcyjnym jako psycholog, a od 2014 również jako dyrektor. Ma doświadczenie w pracy w domu dziecka dla małych dzieci, jako superwizor w placówce opiekuńczo-wychowawczej typu terapeutycznego. Przez 5 lat prowadziła zajęcia z zakresu pieczy zastępczej w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Łódzkiego. Jest trenerem kilku programów przygotowujących kandydatów do przysposobienia i pełnienia funkcji rodziny zastępczej (PRIDE, Rodzina), jest współautorką programu „Adopcja. Czas serca.” i redaktorką książki pod tym samym tytułem. Szczególnie ważna jest dla niej praca z matkami i rodzinami, które rozważają decyzję o oddaniu dziecka do adopcji, a także w poradnictwo postadopcyjne, wsparcie rodzin adopcyjnych, które borykają się z różnymi problemami oraz poradnictwo wsparcie i terapia dla dorosłych adoptowanych. Jako wolontariusz, pełni funkcję opiekuna prawnego dla dzieci powierzanych do adopcji. Odpowiada za całodobowy ADOPCYJNY TELEFON ZAUFANIA. Od wielu lat zaangażowana jest wolontarystycznie w działalność Fundacji Służby Rodzinie „Nadzieja”, aktualnie wchodząc w skład Zarządu Fundacji. Jest przedstawicielem Fundacji w Koalicji na Rzecz Rodzinnej Opieki Zastępczej, gdzie włącza się w jej działania na rzecz rodzicielstwa zastępczego. Od wielu lat jest również zaangażowana w działalność Stowarzyszenia Katolickich Ośrodków Adopcyjnych w Polsce pełniąc funkcję prezeski.
Zapraszamy do rozmowy ze specjalistką od bardzo trudnego tematu, jakim jest radzenie sobie w rodzicielstwie z dzieckiem adoptowanym. Wydaje się, że to podobne wyzwania, jakie mają rodzice naturalni. Ci co są w tym na 100% wiedzą, że niespodzianek, a czasem wręcz pułapek na takich rodziców czeka wiele.

Zastanawiasz się czy to temat, który może cie zainteresować? Jesteś nauczycielem? Potrafisz odróżnisz zaburzenie zachowań od zaburzeń więzi? Nie wiesz jak sobie z tym poradzić? W takim razie to jest spotkanie dla ciebie. Naszego gościa zaprezentujemy w zapowiedzi za tydzień. Naszą rozmówczynią jest psycholożka i od kilku lat dyrektorka łódzkiego ośrodka adopcyjnego.

MAGDALENA LESIAK
Jest psychologiem, terapeutą NEST i trenerem TBRI© oraz facylitatorem EmotionAid©.
Od 25 lat jest związana z adopcją i pieczą zastępczą. Pracuje w ośrodku adopcyjnym jako psycholog, a od 2014 również jako dyrektor. Ma doświadczenie w pracy w domu dziecka dla małych dzieci, jako superwizor w placówce opiekuńczo-wychowawczej typu terapeutycznego. Przez 5 lat prowadziła zajęcia z zakresu pieczy zastępczej w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Łódzkiego. Jest trenerem kilku programów przygotowujących kandydatów do przysposobienia i pełnienia funkcji rodziny zastępczej (PRIDE, Rodzina), jest współautorką programu „Adopcja. Czas serca.” i redaktorką książki pod tym samym tytułem.
Szczególnie ważna jest dla niej praca z matkami i rodzinami, które rozważają decyzję o oddaniu dziecka do adopcji, a także w poradnictwo postadopcyjne, wsparcie rodzin adopcyjnych, które borykają się z różnymi problemami oraz poradnictwo wsparcie i terapia dla dorosłych adoptowanych. Jako wolontariusz, pełni funkcję opiekuna prawnego dla dzieci powierzanych do adopcji. Odpowiada za całodobowy ADOPCYJNY TELEFON ZAUFANIA.
Od wielu lat zaangażowana jest wolontarystycznie w działalność Fundacji Służby Rodzinie „Nadzieja”, aktualnie wchodząc w skład Zarządu Fundacji. Jest przedstawicielem Fundacji w Koalicji na Rzecz Rodzinnej Opieki Zastępczej, gdzie włącza się w jej działania na rzecz rodzicielstwa zastępczego. Od wielu lat jest również zaangażowana w działalność Stowarzyszenia Katolickich Ośrodków Adopcyjnych w Polsce pełniąc funkcję prezeski.

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie