Wszechnica.org.pl - Nauka
„Wszechnica.org.pl - Nauka” to baza wykładów zrealizowanych we współpracy z prestiżowymi instytucjami naukowymi. Wśród naszych partnerów znajdują się m.in. Festiwal Nauki w Warszawie, Muzeum Ziemi PAN, Kampus Ochota UW, Instytut Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego PAN oraz kawiarnie naukowe. Wszechnica.org.pl nagrywa też własne rozmowy z ludźmi nauki. Projekt realizowany jest przez Fundację Wspomagania Wsi. Do korzystania z naszego serwisu zapraszamy wszystkich, którzy cenią sobie rzetelną wiedzę oraz ciekawe dyskusje. Zapraszamy też na nasz drugi kanał "Wszechnica.org.pl - Historia".
Pokazujemy po 10 odcinków na stronie. Skocz do strony:
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081
78. O medycynie ewolucyjnej - dr Szymon Drobniak
2020-03-12 12:37:36
Wykład dr. Szymona Drobniaka, Kawiarnia Naukowa Festiwalu Nauki [20 listopada 2017]
Rozwój współczesnej medycyny zachwiał procesem doboru naturalnego, w efekcie czego ewolucja człowieka się zatrzymała, lub przebiega bardzo powoli. Ze względu na brak selekcji z populacji nie są usuwane szkodliwe mutacje genetyczne, wobec czego gatunek ludzki może zamienić się w „ewolucyjny śmietnik”. Przekonywał o tym dr Szymon Drobniak podczas wykładu w Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki.
Jak przypomniał prelegent, ostatni ślad ewolucji człowieka pochodzi sprzed 7,5 tys. lat. Wówczas nastąpiła ewolucja genów odpowiedzialnych za trawienie laktozy. Zaszła ona w społecznościach, gdzie istotną gałęzią rolnictwa była hodowla bydła. Wcześniej – ok. 10 tys. lat. temu – wykształcił się niebieski kolor oczu, co do którego roli uczeni nie są zgodni. 150 000 tys. lat temu pojawiły się osobniki odporne na chorobę kuru. To najwcześniejsze przykłady ewolucji człowieka. Czy jednak jakiekolwiek zmiany zaszły na przestrzeni 4-5 ostatnich pokoleń?
Dr Drobniak podczas wykładu przytaczał wyniki badań dowodzących, że proces ewolucji człowieka się zatrzymał. Medycyna zdolna leczyć coraz więcej chorób sprawiła, że proces doboru naturalnego w społeczeństwach rozwiniętych przestał działać. Szanse przeżycia i rozrodu otrzymały osobniki, które jeszcze dwa wieki temu skazane były na unicestwienie. Jak dowodził prelegent, również proces doboru płciowego uległ zachwianiu wskutek stosowania antykoncepcji hormonalnej i zmian kulturowych. Wobec tego naukowcy – tacy jak biolog ewolucyjny prof. W. D. Hamilton – coraz częściej mówią o potrzebie „ręcznego sterowania” procesem ewolucji i „ekologii ewolucyjnej człowieka”.
Wykład dr. Szymona Drobniaka, Kawiarnia Naukowa Festiwalu Nauki [20 listopada 2017]
Rozwój współczesnej medycyny zachwiał procesem doboru naturalnego, w efekcie czego ewolucja człowieka się zatrzymała, lub przebiega bardzo powoli. Ze względu na brak selekcji z populacji nie są usuwane szkodliwe mutacje genetyczne, wobec czego gatunek ludzki może zamienić się w „ewolucyjny śmietnik”. Przekonywał o tym dr Szymon Drobniak podczas wykładu w Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki.
Jak przypomniał prelegent, ostatni ślad ewolucji człowieka pochodzi sprzed 7,5 tys. lat. Wówczas nastąpiła ewolucja genów odpowiedzialnych za trawienie laktozy. Zaszła ona w społecznościach, gdzie istotną gałęzią rolnictwa była hodowla bydła. Wcześniej – ok. 10 tys. lat. temu – wykształcił się niebieski kolor oczu, co do którego roli uczeni nie są zgodni. 150 000 tys. lat temu pojawiły się osobniki odporne na chorobę kuru. To najwcześniejsze przykłady ewolucji człowieka. Czy jednak jakiekolwiek zmiany zaszły na przestrzeni 4-5 ostatnich pokoleń?
Dr Drobniak podczas wykładu przytaczał wyniki badań dowodzących, że proces ewolucji człowieka się zatrzymał. Medycyna zdolna leczyć coraz więcej chorób sprawiła, że proces doboru naturalnego w społeczeństwach rozwiniętych przestał działać. Szanse przeżycia i rozrodu otrzymały osobniki, które jeszcze dwa wieki temu skazane były na unicestwienie. Jak dowodził prelegent, również proces doboru płciowego uległ zachwianiu wskutek stosowania antykoncepcji hormonalnej i zmian kulturowych. Wobec tego naukowcy – tacy jak biolog ewolucyjny prof. W. D. Hamilton – coraz częściej mówią o potrzebie „ręcznego sterowania” procesem ewolucji i „ekologii ewolucyjnej człowieka”.
77. Problemy aerodynamiczne szybkiego transportu – HyperloopPoland – Janusz Piechna
2020-03-10 13:53:11
Wykład prof. dr. hab. inż. Janusza Piechny, Festiwal Nauki w Warszawie [1 października 2017]
Podróż HyperLoopem z Krakowa do Gdańska zajęłaby jedynie 35 minut! O możliwościach i barierach w rozwoju tej technologii transportu przyszłości opowiedział podczas Festiwalu Nauki prof. Janusz Piechna z Hyper Poland, jednego z działających na świecie zespołów opracowujących rozwiązania umożliwiające wcielenie technologii w życie.
Pomysł na HyperLoop opiera się na następującej zasadzie. Pojazd przewożący pasażerów porusza się w rurze, gdzie panuje tak niskie ciśnienie jak na bardzo dużych wysokościach, dzięki czemu znacząco niwelowany jest opór powietrza. Umożliwia to podróżowanie z prędkością bliską prędkości dźwięku. Jak podkreślił prof. Piechna, zaletą tej formy transportu jest nie tylko bardzo duża oszczędność czasu podróży, ale też niekolidowanie z poprzecznym ruchem naziemnym (rura HyperLoopa znajdowałaby się kilka metrów nad jej powierzchnią) oraz brak emisji bezpośrednich zanieczyszczeń do atmosfery.
Zespół, którego członkiem jest prof. Piechna, ma już na koncie sukcesy. Grupa przeszła m.in. do drugiego etapu konkursu HyperLoop Pod Competition, ogłoszonego przez miliardera i technologicznego wizjonera Elona Muska. Zaletą rozwiązań proponowanych przez Polaków jest projekt kapsuły, która składa się z modułu jezdnego, do którego wsuwany jest moduł pasażerski. Calość konstrukcji zamykana jest na jeden zamek śrubowy, dzięki czemu miejsca narażone na działania różnicy ciśnień wewnątrz i na zewnątrz kapsuły są ograniczone do minimum. Projekt uwzględnia również infrastrukturę towarzyszącą HyperLoopowi, m.in. planuje budowę stacji w taki sposób, aby umożliwić jak najbardziej płynne wsiadanie i wysiadanie pasażerów.
Wykład prof. dr. hab. inż. Janusza Piechny, Festiwal Nauki w Warszawie [1 października 2017]
Podróż HyperLoopem z Krakowa do Gdańska zajęłaby jedynie 35 minut! O możliwościach i barierach w rozwoju tej technologii transportu przyszłości opowiedział podczas Festiwalu Nauki prof. Janusz Piechna z Hyper Poland, jednego z działających na świecie zespołów opracowujących rozwiązania umożliwiające wcielenie technologii w życie.
Pomysł na HyperLoop opiera się na następującej zasadzie. Pojazd przewożący pasażerów porusza się w rurze, gdzie panuje tak niskie ciśnienie jak na bardzo dużych wysokościach, dzięki czemu znacząco niwelowany jest opór powietrza. Umożliwia to podróżowanie z prędkością bliską prędkości dźwięku. Jak podkreślił prof. Piechna, zaletą tej formy transportu jest nie tylko bardzo duża oszczędność czasu podróży, ale też niekolidowanie z poprzecznym ruchem naziemnym (rura HyperLoopa znajdowałaby się kilka metrów nad jej powierzchnią) oraz brak emisji bezpośrednich zanieczyszczeń do atmosfery.
Zespół, którego członkiem jest prof. Piechna, ma już na koncie sukcesy. Grupa przeszła m.in. do drugiego etapu konkursu HyperLoop Pod Competition, ogłoszonego przez miliardera i technologicznego wizjonera Elona Muska. Zaletą rozwiązań proponowanych przez Polaków jest projekt kapsuły, która składa się z modułu jezdnego, do którego wsuwany jest moduł pasażerski. Calość konstrukcji zamykana jest na jeden zamek śrubowy, dzięki czemu miejsca narażone na działania różnicy ciśnień wewnątrz i na zewnątrz kapsuły są ograniczone do minimum. Projekt uwzględnia również infrastrukturę towarzyszącą HyperLoopowi, m.in. planuje budowę stacji w taki sposób, aby umożliwić jak najbardziej płynne wsiadanie i wysiadanie pasażerów.
76. Jak nauka może usprawnić transport? – Paweł Gora
2020-03-10 13:13:30
Jak nauka może usprawnić transport? Wykład Pawła Gory, Kawiarnia Naukowa Festiwalu Nauki [16 października 2017]
Łatwiej znaleźć przysłowiową igłę w stogu siana niż optymalną konfigurację sygnalizacji świetlnej w Warszawie. Skutecznie może nam w tym jednak pomóc sztuczna inteligencja – mówił w Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki Paweł Gora, doktorant na wydziale MIM UW, który zajmuje się modelowaniem i adaptacyjną optymalizacją ruchu drogowego w mieście.
Według danych przytoczonych przez prelegenta, rocznie z powodu korków w 7 największych polskich miastach kierowcy tracą 4 mld zł. To jedynie koszt związany z poświęconym przez nich czasem i paliwem zużytym przez auta. Do tego dochodzą jeszcze negatywnie wpływające na zdrowie mieszkańców hałas i smog. Dlatego istotne jest znalezienie rozwiązań, które pozwolą na skuteczne zarządzanie ruchem drogowym.
Gora podczas wystąpienia opowiedział o używanych w powyższym celu modelach makroskopowych i mikroskopowych. Jednym z nich jest opracowany we wczesnych latach 90. XX w. model Nagela-Schreckenberga, który symuluje ruch samochodów po prostym odcinku. Gość Kawiarni przedstawił słuchaczom, w jaki sposób inspirując się nim, wypracował model ruchu w dużym mieście, tworząc program Traffic Simulation Framework.
Prelegent mówił również o problemach, z jakimi mierzą się twórcy modeli tego typu. Wyjaśnił m.in., czym jest równowaga Wordropa i paradoks Braessa. Poruszył również problem ustawienia optymalnej konfiguracji sygnalizacji świetlnej w dużej metropolii. Jak wybrać najlepszą spośród niewyobrażalnie wielkiej liczby dostępnych kombinacji? Z pomocą mogą przyjść metaheurystyczne algorytmy (czyli przeszukujące przestrzeń dostępnych rozwiązań w celu znalezienia najlepszego) oraz sztuczna inteligencja oparta o sieci neuronowe. A wybiegając dalej w przyszłość – w dobie komunikujących się ze sobą autonomicznych samochodów sterowanych przez SI, sygnalizacja świetlna może stać się całkowicie zbędna.
Jak nauka może usprawnić transport? Wykład Pawła Gory, Kawiarnia Naukowa Festiwalu Nauki [16 października 2017]
Łatwiej znaleźć przysłowiową igłę w stogu siana niż optymalną konfigurację sygnalizacji świetlnej w Warszawie. Skutecznie może nam w tym jednak pomóc sztuczna inteligencja – mówił w Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki Paweł Gora, doktorant na wydziale MIM UW, który zajmuje się modelowaniem i adaptacyjną optymalizacją ruchu drogowego w mieście.
Według danych przytoczonych przez prelegenta, rocznie z powodu korków w 7 największych polskich miastach kierowcy tracą 4 mld zł. To jedynie koszt związany z poświęconym przez nich czasem i paliwem zużytym przez auta. Do tego dochodzą jeszcze negatywnie wpływające na zdrowie mieszkańców hałas i smog. Dlatego istotne jest znalezienie rozwiązań, które pozwolą na skuteczne zarządzanie ruchem drogowym.
Gora podczas wystąpienia opowiedział o używanych w powyższym celu modelach makroskopowych i mikroskopowych. Jednym z nich jest opracowany we wczesnych latach 90. XX w. model Nagela-Schreckenberga, który symuluje ruch samochodów po prostym odcinku. Gość Kawiarni przedstawił słuchaczom, w jaki sposób inspirując się nim, wypracował model ruchu w dużym mieście, tworząc program Traffic Simulation Framework.
Prelegent mówił również o problemach, z jakimi mierzą się twórcy modeli tego typu. Wyjaśnił m.in., czym jest równowaga Wordropa i paradoks Braessa. Poruszył również problem ustawienia optymalnej konfiguracji sygnalizacji świetlnej w dużej metropolii. Jak wybrać najlepszą spośród niewyobrażalnie wielkiej liczby dostępnych kombinacji? Z pomocą mogą przyjść metaheurystyczne algorytmy (czyli przeszukujące przestrzeń dostępnych rozwiązań w celu znalezienia najlepszego) oraz sztuczna inteligencja oparta o sieci neuronowe. A wybiegając dalej w przyszłość – w dobie komunikujących się ze sobą autonomicznych samochodów sterowanych przez SI, sygnalizacja świetlna może stać się całkowicie zbędna.
75. Kiedy pismo staje się ciałem – wpływ kaligrafii na budowę i pracę mózgu – Zuzanna Wiśnicka-Tomalak
2020-03-10 12:39:30
Wykład Zuzanny Wiśnickiej-Tomalak, Kawiarnia Naukowa 1a, Wawerskie Centrum Kultury [12 października 2017]
Odręczne pisanie i kaligrafowanie – wymagające skoordynowania postawy ciała, wzroku, ruchu ręki oraz woli – rozwija ciało i umysł – dowodziła w Kawiarni Naukowej 1a Zuzanna Wiśnicka-Tomalak, doktorantka na Wydziale „Artes Liberales” UW, która naukowo zajmuje się między innymi kognitywistycznymi aspektami praktyk piśmienniczych.
Prelegentka w pierwszej części swojego wykładu mówiła o różnicach pomiędzy pisaniem odręcznym, kaligrafowaniem i pisaniem na komputerze. Słuchacze mieli również okazję prześledzić historię rozwoju sztuki pisania – od kapitały rzymskiej, przez minuskułę karolińską i humanistyczną po formy kancelaryjne i sekretarskie. Wiśnicka-Tomalak opowiedziała również o dziejach nauki tej czynności – od pierwszych powstałych w średniowieczu w Polsce szkół w Gnieźnie i Krakowie kształcących w tym zakresie po przełomowe wydanie elementarza Mariana Falskiego z 1910 roku.
Druga część wystąpienia była poświęcona związkom pomiędzy czynnościom pisania i kaligrafowania z rozwojem mózgu. Prelegentka dowodziła, że wykonywanie ich dostarcza najważniejszemu ludzkiemu organowi danych sensorycznych, które pozwalają mu lepiej „poznać ciało”, którym steruje. Przekłada się to m.in. na skuteczniejsze przewidywanie efektów podejmowanych czynności (np. ocenę toru lotu uderzonej piłki). Wiśnicka-Tomalak opowiedziała o wynikach istotnych badań naukowych prowadzonym w tym zakresie. Na koniec wystąpienia autorka wykładu pochwaliła się swoimi pracami kaligraficznymi (jest członkinią Polskiego Towarzystwa Kaligraficznego).
Wykład Zuzanny Wiśnickiej-Tomalak, Kawiarnia Naukowa 1a, Wawerskie Centrum Kultury [12 października 2017]
Odręczne pisanie i kaligrafowanie – wymagające skoordynowania postawy ciała, wzroku, ruchu ręki oraz woli – rozwija ciało i umysł – dowodziła w Kawiarni Naukowej 1a Zuzanna Wiśnicka-Tomalak, doktorantka na Wydziale „Artes Liberales” UW, która naukowo zajmuje się między innymi kognitywistycznymi aspektami praktyk piśmienniczych.
Prelegentka w pierwszej części swojego wykładu mówiła o różnicach pomiędzy pisaniem odręcznym, kaligrafowaniem i pisaniem na komputerze. Słuchacze mieli również okazję prześledzić historię rozwoju sztuki pisania – od kapitały rzymskiej, przez minuskułę karolińską i humanistyczną po formy kancelaryjne i sekretarskie. Wiśnicka-Tomalak opowiedziała również o dziejach nauki tej czynności – od pierwszych powstałych w średniowieczu w Polsce szkół w Gnieźnie i Krakowie kształcących w tym zakresie po przełomowe wydanie elementarza Mariana Falskiego z 1910 roku.
Druga część wystąpienia była poświęcona związkom pomiędzy czynnościom pisania i kaligrafowania z rozwojem mózgu. Prelegentka dowodziła, że wykonywanie ich dostarcza najważniejszemu ludzkiemu organowi danych sensorycznych, które pozwalają mu lepiej „poznać ciało”, którym steruje. Przekłada się to m.in. na skuteczniejsze przewidywanie efektów podejmowanych czynności (np. ocenę toru lotu uderzonej piłki). Wiśnicka-Tomalak opowiedziała o wynikach istotnych badań naukowych prowadzonym w tym zakresie. Na koniec wystąpienia autorka wykładu pochwaliła się swoimi pracami kaligraficznymi (jest członkinią Polskiego Towarzystwa Kaligraficznego).
74. O nietypowych kształtach i niesfornych liczbach
2020-03-10 11:55:17
Wykład autorów książki „Matematyczna bombonierka”, XXI Festiwal Nauki w Warszawie [24 września 2017]
Wbrew społecznym stereotypom matematyka może być ciekawa i intrygująca! Przekonywali o tym podczas wykładu w trakcie XXI Festiwalu Nauki matematycy dr Krzysztof Ciesielski i dr Zdzisław Pogoda – autorzy książki „Matematyczna bombonierka”, prezentując różne ciekawostki i anegdoty związane ze swoją dziedziną wiedzy.
Prelegenci, którzy w ubiegłym roku otrzymali za swoją książkę nagrodę „Złotej róży” dla najlepszej publikacji popularnonaukowej, podzieli swoje wystąpienie na dwie części. Część pierwsza poprowadzona przez dr. Krzysztofa Ciesielskiego, poświęcona została geometrii. W trakcie drugiej, dr Zdzisław Ciesielski mówił o zagadnieniach związanych z liczbami.
Dr Ciesielski przedstawił słuchaczom rozmaitości dwuwymiarowe i trójwymiarowe. Mowa była m.in. o płaszczakach, butelce Kleina i hipotezie Poincarégo (udowodnionej przez rosyjskiego matematyka Grigorija Perelmana). Dr Pogoda mówił przede wszystkim o różnych zagadkach związanych z liczbami pierwszymi. Wśród poruszonych przez niego zagadnień znalazły się liczby pierwsze Mersenne’a, sito Eratostenesa, liczby bliźniacze, trojaczki czy hipoteza Goldbacha.
Wykład autorów książki „Matematyczna bombonierka”, XXI Festiwal Nauki w Warszawie [24 września 2017]
Wbrew społecznym stereotypom matematyka może być ciekawa i intrygująca! Przekonywali o tym podczas wykładu w trakcie XXI Festiwalu Nauki matematycy dr Krzysztof Ciesielski i dr Zdzisław Pogoda – autorzy książki „Matematyczna bombonierka”, prezentując różne ciekawostki i anegdoty związane ze swoją dziedziną wiedzy.
Prelegenci, którzy w ubiegłym roku otrzymali za swoją książkę nagrodę „Złotej róży” dla najlepszej publikacji popularnonaukowej, podzieli swoje wystąpienie na dwie części. Część pierwsza poprowadzona przez dr. Krzysztofa Ciesielskiego, poświęcona została geometrii. W trakcie drugiej, dr Zdzisław Ciesielski mówił o zagadnieniach związanych z liczbami.
Dr Ciesielski przedstawił słuchaczom rozmaitości dwuwymiarowe i trójwymiarowe. Mowa była m.in. o płaszczakach, butelce Kleina i hipotezie Poincarégo (udowodnionej przez rosyjskiego matematyka Grigorija Perelmana). Dr Pogoda mówił przede wszystkim o różnych zagadkach związanych z liczbami pierwszymi. Wśród poruszonych przez niego zagadnień znalazły się liczby pierwsze Mersenne’a, sito Eratostenesa, liczby bliźniacze, trojaczki czy hipoteza Goldbacha.
73. Nierozwiązane problemy współczesnej fizyki
2020-03-10 10:41:17
Debata, XXI Festiwal Nauki w Warszawie 22 września 2017]
Czy Wszechświat miał początek i czy będzie miał koniec? Czy opis całości wynika z opisów części? Czy istnieje obiektywna rzeczywistość fizyczna? O wyzwaniach stojących przed współczesną fizyką mówili podczas debaty inaugurującej XXI Festiwal Nauki w Warszawie dr hab. Jan Chwedeńczuk, prof. Marek Pfützner, dr hab. Anna Niedźwiecka oraz prof. Krzysztof Meissner.
Chwedeńczuk przedstawił trudności w pogodzeniu odkryć mechaniki kwantowej, gdzie cząstki mogą znajdować się w kilku stanach jednocześnie, z codziennym ludzkim doświadczeniem (wszakże w naszym postrzeganiu rzeczywistości my oraz wszystkie otaczające nas rzeczy występują naraz w jednej postaci). Pfützner mówił o problemach związanych z badaniem układów wieloelementowych. Zastanawiał się, czy opis całości wynika z opisu części czy może raczej sposób funkcjonowania ludzkiego umysłu każe nam myśleć w taki sposób.
Niedźwiecka zadała pytanie o molekularne mechanizmy dotyczące zjawisk neurofizjologicznych. Mówiła o problemach z badaniem oddziaływań fizycznych wewnątrz komórki. Pytała, czy istnieje nieodkryte prawo fizyki, które zapoczątkowało proces ewolucji. Zastanawiała się, czy fizyka jest w stanie wyjaśnić funkcjonalność organizmów żywych. Prof. Meissner mówił o zagadce, dlaczego we wczesnym wszechświecie powstała materia w większej ilości niż antymateria. Poddał również pod rozwagę, czy w naszym wszechświecie istnieją ślady poprzedniego wszechświata.
Debata, XXI Festiwal Nauki w Warszawie 22 września 2017]
Czy Wszechświat miał początek i czy będzie miał koniec? Czy opis całości wynika z opisów części? Czy istnieje obiektywna rzeczywistość fizyczna? O wyzwaniach stojących przed współczesną fizyką mówili podczas debaty inaugurującej XXI Festiwal Nauki w Warszawie dr hab. Jan Chwedeńczuk, prof. Marek Pfützner, dr hab. Anna Niedźwiecka oraz prof. Krzysztof Meissner.
Chwedeńczuk przedstawił trudności w pogodzeniu odkryć mechaniki kwantowej, gdzie cząstki mogą znajdować się w kilku stanach jednocześnie, z codziennym ludzkim doświadczeniem (wszakże w naszym postrzeganiu rzeczywistości my oraz wszystkie otaczające nas rzeczy występują naraz w jednej postaci). Pfützner mówił o problemach związanych z badaniem układów wieloelementowych. Zastanawiał się, czy opis całości wynika z opisu części czy może raczej sposób funkcjonowania ludzkiego umysłu każe nam myśleć w taki sposób.
Niedźwiecka zadała pytanie o molekularne mechanizmy dotyczące zjawisk neurofizjologicznych. Mówiła o problemach z badaniem oddziaływań fizycznych wewnątrz komórki. Pytała, czy istnieje nieodkryte prawo fizyki, które zapoczątkowało proces ewolucji. Zastanawiała się, czy fizyka jest w stanie wyjaśnić funkcjonalność organizmów żywych. Prof. Meissner mówił o zagadce, dlaczego we wczesnym wszechświecie powstała materia w większej ilości niż antymateria. Poddał również pod rozwagę, czy w naszym wszechświecie istnieją ślady poprzedniego wszechświata.
72. Dzień Otwarty Kampusu Ochota Uniwersytetu Warszawskiego 2017. Dziekani o swoich wydziałach
2020-03-09 14:49:43
Inauguracja Dni Otwartych Kampusu Ochota UW [8 kwietnia 2017]
Myślicie o podjęciu studiów na kierunkach matematycznych lub przyrodniczych? Posłuchajcie co do zaoferowania swoim studentom mają Wydział Biologii UW, Wydział Chemii UW, Wydział Fizyki UW, Wydział Geologii UW oraz Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. Podczas dni otwartych Kampusu Ochota o swoich wydziałach opowiedzieli ich prodziekani ds. studenckich:
Dr Piotr Borsuk – Wydział Biologii UW
Dr hab. Beata Krasnodębska-Ostręga – Wydział Chemii UW
Dr hab. Krzysztof Turzyński – Wydział Fizyki UW
Prof. dr hab. Anna Wysocka – Wydział Geologii UW
Dr Marcin Engel – Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW
Inauguracja Dni Otwartych Kampusu Ochota UW [8 kwietnia 2017]
Myślicie o podjęciu studiów na kierunkach matematycznych lub przyrodniczych? Posłuchajcie co do zaoferowania swoim studentom mają Wydział Biologii UW, Wydział Chemii UW, Wydział Fizyki UW, Wydział Geologii UW oraz Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. Podczas dni otwartych Kampusu Ochota o swoich wydziałach opowiedzieli ich prodziekani ds. studenckich:
Dr Piotr Borsuk – Wydział Biologii UW
Dr hab. Beata Krasnodębska-Ostręga – Wydział Chemii UW
Dr hab. Krzysztof Turzyński – Wydział Fizyki UW
Prof. dr hab. Anna Wysocka – Wydział Geologii UW
Dr Marcin Engel – Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW
71. Człowiek w niewoli genów? – prof. Magdalena Fikus
2020-03-09 11:35:26
Wykład prof. Magdaleny Fikus, XVI Ogólnopolskie Spotkanie Organizacji Działających na Obszarach Wiejskich w Marózie [18 maja 2017]
Czy zdrowie człowieka zdeterminowane jest przez geny? Co jest od nich całkowicie zależne, a na co możemy mieć wpływ? Na to pytanie odpowiedziała prof. Magdalena Fikus podczas popularnonaukowego wykładu, który wygłosiła podczas inauguracji XVI Spotkania Organizacji Działających na Obszarach Wiejskich w Marózie.
Odpowiedź na tytułowe pytanie poprzedził wykład na temat podstaw genetyki. Słuchacze dowiedzieli się, jak życie ewoluowało na przestrzeni około 4 mld lat od pojedynczej komórki do powstania człowieka. Prof. Fikus wyjaśniła, co to jest jest fenotyp i genototyp. Opisała czym jest gen oraz opowiedziała o badaniach nad budową DNA. Wyjaśniła słuchaczom, jakie funkcje pełni DNA w organizmie człowieka.
W drugiej części swojego wystąpienia prelegentka mówiła o chorobach genetycznych. Opowiedziała zgromadzonym, czym są alele – czyli wersje genów. Jedne z nich mogą czynić człowieka podatnym na chorobotwórcze czynniki środowiskowe, inne nie. Rozważania o alelach doprowadziły prof. Fikus do odpowiedzi na będące przedmiotem wystąpienia pytanie: czy człowiek żyje w niewoli genów, czy dokonując różnych wyborów, może na jakość życia wpływać?
Wykład prof. Magdaleny Fikus, XVI Ogólnopolskie Spotkanie Organizacji Działających na Obszarach Wiejskich w Marózie [18 maja 2017]
Czy zdrowie człowieka zdeterminowane jest przez geny? Co jest od nich całkowicie zależne, a na co możemy mieć wpływ? Na to pytanie odpowiedziała prof. Magdalena Fikus podczas popularnonaukowego wykładu, który wygłosiła podczas inauguracji XVI Spotkania Organizacji Działających na Obszarach Wiejskich w Marózie.
Odpowiedź na tytułowe pytanie poprzedził wykład na temat podstaw genetyki. Słuchacze dowiedzieli się, jak życie ewoluowało na przestrzeni około 4 mld lat od pojedynczej komórki do powstania człowieka. Prof. Fikus wyjaśniła, co to jest jest fenotyp i genototyp. Opisała czym jest gen oraz opowiedziała o badaniach nad budową DNA. Wyjaśniła słuchaczom, jakie funkcje pełni DNA w organizmie człowieka.
W drugiej części swojego wystąpienia prelegentka mówiła o chorobach genetycznych. Opowiedziała zgromadzonym, czym są alele – czyli wersje genów. Jedne z nich mogą czynić człowieka podatnym na chorobotwórcze czynniki środowiskowe, inne nie. Rozważania o alelach doprowadziły prof. Fikus do odpowiedzi na będące przedmiotem wystąpienia pytanie: czy człowiek żyje w niewoli genów, czy dokonując różnych wyborów, może na jakość życia wpływać?
70. Spacerkiem przez wszechświat. Największe sukcesy i porażki współczesnej astronomii - prof. Michał Różyczka
2020-03-09 10:33:53
Wykład prof. Michała Różyczki, Kawiarnia Naukowa Festiwalu Nauki [19 czerwca 2017]
Rozwój techniki umożliwił dokonanie w ostatnim czasie spektakularnych odkryć z dziedziny astronomii i astrofizyki. Wraz ze zdobyciem nowej wiedzy okazało się jednocześnie, jak wiele wciąż pozostaje zagadką. Opowiedział o tym prof. Michał Różyczka podczas wykładu w Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki.
Słuchacze wystąpienia mogli dowiedzieć się o poszukiwaniach życia poza Ziemią. Mowa była nie tylko o odkryciach układów gwiezdnych zbliżonych do naszego, ale też o możliwym życiu w oceanach pod powierzchnią księżyców Jowisza i Saturna. Prof. Różyczka mówił również o zagrożeniach dla egzystencji na naszej planecie, które mogą nadejść z kosmosu. Uczeni wciąż odkrywają ciała niebieskie, które mogą wejść w kolizję z Ziemią.
Astronom zapoznał obecnych na wykładzie również z odkryciami dotyczącymi neutrin, wyjątkowości czarnej dziury ziejącej w naszej w galaktyce, początków wszechświata i jego rozszerzania, a także ciemnej materii i ciemnej energii, z której m.in. się on składa. Sukcesem nauki jest wiedza o istnieniu tych ostatnich, niewiadomą pozostaje natomiast wciąż fakt, czym one są.
Wykład prof. Michała Różyczki, Kawiarnia Naukowa Festiwalu Nauki [19 czerwca 2017]
Rozwój techniki umożliwił dokonanie w ostatnim czasie spektakularnych odkryć z dziedziny astronomii i astrofizyki. Wraz ze zdobyciem nowej wiedzy okazało się jednocześnie, jak wiele wciąż pozostaje zagadką. Opowiedział o tym prof. Michał Różyczka podczas wykładu w Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki.
Słuchacze wystąpienia mogli dowiedzieć się o poszukiwaniach życia poza Ziemią. Mowa była nie tylko o odkryciach układów gwiezdnych zbliżonych do naszego, ale też o możliwym życiu w oceanach pod powierzchnią księżyców Jowisza i Saturna. Prof. Różyczka mówił również o zagrożeniach dla egzystencji na naszej planecie, które mogą nadejść z kosmosu. Uczeni wciąż odkrywają ciała niebieskie, które mogą wejść w kolizję z Ziemią.
Astronom zapoznał obecnych na wykładzie również z odkryciami dotyczącymi neutrin, wyjątkowości czarnej dziury ziejącej w naszej w galaktyce, początków wszechświata i jego rozszerzania, a także ciemnej materii i ciemnej energii, z której m.in. się on składa. Sukcesem nauki jest wiedza o istnieniu tych ostatnich, niewiadomą pozostaje natomiast wciąż fakt, czym one są.
69. Kwazicząsteczki – model standardowy kwazi-Wszechświata
2020-03-04 13:34:15
Wykład towarzyszący Dniu Otwartemu Kampusu Ochota UW [8 kwietnia 2017]
Nasz materialny świat zbudowany jest z atomów. Z kolei atomy składają się z elektronów (rodzaj leptonów), protonów, neutronów, które z kolei złożone są z kwarków, a stabilność zawdzięczają bozonom. Budowę Wszechświata opisuje model standardowy (pomijając „drobny problem” ciemnej materii). W kryształach można spotkać inne cząstki, odpowiadające elementarnym wzbudzeniom atomów tworzących sieć krystaliczną: nawet elektron w półprzewodniku to kwazi-cząstka – choć ma ładunek elektronu, to jest 100 razy lżejszy niż „zwykły” elektron. Są też kwazi-elektrony bezmasowe, elektrony o ładunku dodatnim (tzw. „dziury”), są ekscytony – taki kwazi-wodór złożony z elektronów i dziur, biekscytony (kwazi-cząsteczka kwazi-wodoru), triony, fonony, palzmony, magnony, polaritony i wiele wiele innych cząstek zbudowanych z kilku elementarnych, „standardowych” wzbudzeń materii skondensowanej. O praktycznych pożytkach jakie mamy z tego kwazi-Wszechświata i o tym jak samemu odkryć kwazicząstkę jest ten wykład.
Wykład towarzyszący Dniu Otwartemu Kampusu Ochota UW [8 kwietnia 2017]
Nasz materialny świat zbudowany jest z atomów. Z kolei atomy składają się z elektronów (rodzaj leptonów), protonów, neutronów, które z kolei złożone są z kwarków, a stabilność zawdzięczają bozonom. Budowę Wszechświata opisuje model standardowy (pomijając „drobny problem” ciemnej materii). W kryształach można spotkać inne cząstki, odpowiadające elementarnym wzbudzeniom atomów tworzących sieć krystaliczną: nawet elektron w półprzewodniku to kwazi-cząstka – choć ma ładunek elektronu, to jest 100 razy lżejszy niż „zwykły” elektron. Są też kwazi-elektrony bezmasowe, elektrony o ładunku dodatnim (tzw. „dziury”), są ekscytony – taki kwazi-wodór złożony z elektronów i dziur, biekscytony (kwazi-cząsteczka kwazi-wodoru), triony, fonony, palzmony, magnony, polaritony i wiele wiele innych cząstek zbudowanych z kilku elementarnych, „standardowych” wzbudzeń materii skondensowanej. O praktycznych pożytkach jakie mamy z tego kwazi-Wszechświata i o tym jak samemu odkryć kwazicząstkę jest ten wykład.
Pokazujemy po 10 odcinków na stronie. Skocz do strony:
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081