Dźwięki z Nowego Teatru
Podcast by Nowy Teatr
Kategorie:
Kultura
Kultura
Stanisława Celińska i Wojciech Kalarus wspominają Zygmunta Malanowicza
2021-04-07 12:54:27
Stanisława Celińska i Wojciech Malanowicz wspominają Zygmunta Malanowicza na antenie Polskiego Radia pr. I.
Stanisława Celińska i Wojciech Malanowicz wspominają Zygmunta Malanowicza na antenie Polskiego Radia pr. I.
Zygmunt Malanowicz w filmie. Wspomnienie Andrzeja Kołodyńskiego oraz Ewy Dałkowskiej
2021-04-07 12:25:19
Na antenie Jedynki Ewa Dałkowska oraz krytyk filmowy Andrzej Kołodyński wspominają Zygmunta Malanowicza. 6 kwietnia 2021
Na antenie Jedynki Ewa Dałkowska oraz krytyk filmowy Andrzej Kołodyński wspominają Zygmunta Malanowicza. 6 kwietnia 2021
Nowa książka: "Matka wszystkich pytań" Rebekki Solnit
2021-03-30 17:11:24
Wydawnictwo Karakter i Nowy Teatr w Warszawie zapraszają na rozmowę o książce „Matka wszystkich pytań" Rebekki Solnit z udziałem Anny Baumgart, Katarzyny Bojarskiej (prowadzenie), Karoliny Domagalskiej oraz Magdaleny Staroszczyk.
Wydawnictwo Karakter i Nowy Teatr w Warszawie zapraszają na rozmowę o książce „Matka wszystkich pytań" Rebekki Solnit z udziałem Anny Baumgart, Katarzyny Bojarskiej (prowadzenie), Karoliny Domagalskiej oraz Magdaleny Staroszczyk.
Nowa Książka: "(nie)Dziennik" Jacka Poniedziałka
2021-03-30 11:33:08
Spotkanie z Jackiem Poniedziałkiem, wieloletnim członkiem zespołu Nowego Teatru, do którego przyczynkiem jest premiera jego książki o wychodzeniu z uzależnienia "(nie)Dziennik". Rozmowę poprowadzi Agnieszka Szydłowska.
Spotkanie z Jackiem Poniedziałkiem, wieloletnim członkiem zespołu Nowego Teatru, do którego przyczynkiem jest premiera jego książki o wychodzeniu z uzależnienia "(nie)Dziennik". Rozmowę poprowadzi Agnieszka Szydłowska.
Nowa książka: "Golem" Macieja Płazy
2021-02-16 13:45:56
Rozmową z autorem "Golema" wydanego nakładem Wydawnictwa W.A.B. wracamy do spotkań literackich w Nowej Księgarni! Robimy to z nieukrywaną przyjemnością. Rozmawiają Maciej Płaza i Justyna Sobolewska/
Rozmową z autorem "Golema" wydanego nakładem Wydawnictwa W.A.B. wracamy do spotkań literackich w Nowej Księgarni! Robimy to z nieukrywaną przyjemnością. Rozmawiają Maciej Płaza i Justyna Sobolewska/
Nowa książka: "Wieczne strapienie. O kłamstwie, historii i kościele" Jacka Leociaka
2020-12-03 22:53:51
Spotkanie z autorem wokół książki "Wieczne strapienie. O kłamstwie, historii i kościele" Jacka Leociaka poprowadziła Sylwia Chutnik.
Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Czarne.
"Notuję tutaj to, co mnie zadziwia, irytuje i oburza w życiu publicznym, a co ma źródło w kłamstwie, zakłamaniu, hipokryzji. Nie wolno kłamać, ale przecież wciąż kłamiemy, życie składa się z wielkich kłamstw i drobnych kłamstewek. Człowiek zakłamany jest nieszczęśliwy i godny litości, ale też groźny dla innych i dla samego siebie. Szczególnie boli, kiedy kłamią ci, którzy powinni mówić prawdę dla dobra ogółu, dla pożytku społecznego, z szacunku dla drugiego człowieka i z bojaźni Bożej. Po politykach trudno dziś oczekiwać szczególnego przywiązania do prawdomówności. Wciąż oczekujemy go po Kościele. Tam hipokryzja jest jeszcze bardziej dewastująca niż w polityce. Musimy spojrzeć jej w oczy, wytknąć ją surowo i jasno, by umieć się bronić, by dać wyraz strapieniu, oburzeniu i niezgodzie."
~ Jacek Leociak
Jacek Leociak (ur. 1957) – prof. dr hab., kierownik Zakładu Badań nad Literaturą Zagłady w Instytucie Badań Literackich PAN, członek założyciel Centrum Badań nad Zagładą Żydów przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, redaktor rocznika „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”. Opublikował: Tekst wobec Zagłady. O relacjach z getta warszawskiego, Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście (wspólnie z Barbarą Engelking), Doświadczenia graniczne. Studia o dwudziestowiecznych formach reprezentacji, Ratowanie. Opowieści Polaków i Żydów, Spojrzenia na warszawskie getto, Młyny boże. Zapiski o Kościele i Zagładzie (książka była nominowana do Nagrody Literackiej Nike) oraz Biografie ulic. O żydowskich ulicach Warszawy: od narodzin po Zagładę. Wydał także (wraz z Martą Janczewską) Antologię Archiwum Ringelbluma. Zajmuje się różnymi formami zapisu doświadczeń granicznych (w tym doświadczenia Zagłady). Razem z Barbarą Engelking przygotował koncepcję galerii „Zagłada” w Muzeum POLIN. Był także pomysłodawcą i współscenarzystą zorganizowanej tam wystawy czasowej Tu Muranów. W 2019 roku został uhonorowany prestiżową Nagrodą im. Kazimierza Wyki przyznawaną za wybitne osiągnięcia w dziedzinie eseistyki oraz krytyki literackiej i artystycznej.
Spotkanie z autorem wokół książki "Wieczne strapienie. O kłamstwie, historii i kościele" Jacka Leociaka poprowadziła Sylwia Chutnik.
Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Czarne.
"Notuję tutaj to, co mnie zadziwia, irytuje i oburza w życiu publicznym, a co ma źródło w kłamstwie, zakłamaniu, hipokryzji. Nie wolno kłamać, ale przecież wciąż kłamiemy, życie składa się z wielkich kłamstw i drobnych kłamstewek. Człowiek zakłamany jest nieszczęśliwy i godny litości, ale też groźny dla innych i dla samego siebie. Szczególnie boli, kiedy kłamią ci, którzy powinni mówić prawdę dla dobra ogółu, dla pożytku społecznego, z szacunku dla drugiego człowieka i z bojaźni Bożej. Po politykach trudno dziś oczekiwać szczególnego przywiązania do prawdomówności. Wciąż oczekujemy go po Kościele. Tam hipokryzja jest jeszcze bardziej dewastująca niż w polityce. Musimy spojrzeć jej w oczy, wytknąć ją surowo i jasno, by umieć się bronić, by dać wyraz strapieniu, oburzeniu i niezgodzie."
~ Jacek Leociak
Jacek Leociak (ur. 1957) – prof. dr hab., kierownik Zakładu Badań nad Literaturą Zagłady w Instytucie Badań Literackich PAN, członek założyciel Centrum Badań nad Zagładą Żydów przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, redaktor rocznika „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”. Opublikował: Tekst wobec Zagłady. O relacjach z getta warszawskiego, Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście (wspólnie z Barbarą Engelking), Doświadczenia graniczne. Studia o dwudziestowiecznych formach reprezentacji, Ratowanie. Opowieści Polaków i Żydów, Spojrzenia na warszawskie getto, Młyny boże. Zapiski o Kościele i Zagładzie (książka była nominowana do Nagrody Literackiej Nike) oraz Biografie ulic. O żydowskich ulicach Warszawy: od narodzin po Zagładę. Wydał także (wraz z Martą Janczewską) Antologię Archiwum Ringelbluma. Zajmuje się różnymi formami zapisu doświadczeń granicznych (w tym doświadczenia Zagłady). Razem z Barbarą Engelking przygotował koncepcję galerii „Zagłada” w Muzeum POLIN. Był także pomysłodawcą i współscenarzystą zorganizowanej tam wystawy czasowej Tu Muranów. W 2019 roku został uhonorowany prestiżową Nagrodą im. Kazimierza Wyki przyznawaną za wybitne osiągnięcia w dziedzinie eseistyki oraz krytyki literackiej i artystycznej.
Przekład przed korektą: Michał Tabaczyński
2020-12-03 16:22:02
W Nowej Księgarni z Michałem Tabaczyńskim rozmawiała Justyna Czechowska o tłumaczeniu "Anatomii melancholii" Roberta Burtona oraz o twórczości literackiej autora "Pokolenia wyżu depresyjnego".
Pierwszy w polszczyźnie wybór z całości dzieła tego potwora słów, giganta barokowej prozy, mistrza paradoksów, jednego z największych ironistów w historii literatury, modelowego melancholika oraz pozbawionego złudzeń utopisty. Anatomia melancholii to książka legenda, księga wszystkich ksiąg, tekst wzorcowo bezkompromisowy, który chciał zmieścić w sobie całą dostępną wówczas bibliotekę, opisać melancholijną przypadłość, ale i zdiagnozować depresyjną cywilizację. Co najciekawsze (i zarazem niezwykle bolesne) ta diagnoza ze zdumiewającą aktualnością przystaje wciąż do naszego świata. „Wszyscy jesteśmy pomyleni” – mówi Burton i z całą bezwzględnością wylicza za pomocą tych swoich gargantuicznych, meandrujących zdań wszystkie powody ludzkiego szaleństwa: opresję polityki, religię, miłość, nadmiar wiedzy i niedostatek uczciwości, biedę, głód, zarazy, gnuśność i tyranię konwenansu, głupotę władców i społeczną agresję. A wszystko to podane w niezwykle atrakcyjnej retorycznie i nowoczesnej formie wielkiego centonu, dygresyjnego eseju rozbrzmiewającego echem wielu głosów z tysięcy zawartych w nim cytatów.
5 grudnia 1620 roku Robert Burton postawił ostatnią kropkę w swojej książce i rękopis odesłał do druku. Polska premiera przypada na czterechsetną rocznicę tego wydarzenia.
Robert Burton (1577-1640), angielski pisarz, duchowny i bibliotekarz, autor właściwie tylko jednej – choć ogromnej, bo liczącej ponad 1200 stron – książki. Pierwsze wydanie Anatomii melancholii ukazało się w roku 1621, ale autor nieustannie rozszerzał i poprawiał jej tekst – rok po jego śmierci ukazała się szósta, ostateczna redakcja. Powszechnie uznawane za jedno z najważniejszych dzieł w historii literatury oraz arcydzieło prozy eseistycznej, weszło ono również i do historii nauk medycznych, i do popkultury.
Michał Tabaczyński (1976), eseista i tłumacz, autor m.in. autorskiej antologii poezji amerykańskiej Parada równości (2005) oraz przekładów poetów czeskich: Jana Skacela Zakazany człowiek. 111 wierszy (2015) i Bogdana Trojaka Stryj Kaich się żeni (2018). Opublikował kilka książek eseistycznych: Widoki na ciemność (2013), Legendy ludu polskiego (2014) i ostatnio Pokolenie wyżu depresyjnego (2019).
W Nowej Księgarni z Michałem Tabaczyńskim rozmawiała Justyna Czechowska o tłumaczeniu "Anatomii melancholii" Roberta Burtona oraz o twórczości literackiej autora "Pokolenia wyżu depresyjnego".
Pierwszy w polszczyźnie wybór z całości dzieła tego potwora słów, giganta barokowej prozy, mistrza paradoksów, jednego z największych ironistów w historii literatury, modelowego melancholika oraz pozbawionego złudzeń utopisty. Anatomia melancholii to książka legenda, księga wszystkich ksiąg, tekst wzorcowo bezkompromisowy, który chciał zmieścić w sobie całą dostępną wówczas bibliotekę, opisać melancholijną przypadłość, ale i zdiagnozować depresyjną cywilizację. Co najciekawsze (i zarazem niezwykle bolesne) ta diagnoza ze zdumiewającą aktualnością przystaje wciąż do naszego świata. „Wszyscy jesteśmy pomyleni” – mówi Burton i z całą bezwzględnością wylicza za pomocą tych swoich gargantuicznych, meandrujących zdań wszystkie powody ludzkiego szaleństwa: opresję polityki, religię, miłość, nadmiar wiedzy i niedostatek uczciwości, biedę, głód, zarazy, gnuśność i tyranię konwenansu, głupotę władców i społeczną agresję. A wszystko to podane w niezwykle atrakcyjnej retorycznie i nowoczesnej formie wielkiego centonu, dygresyjnego eseju rozbrzmiewającego echem wielu głosów z tysięcy zawartych w nim cytatów.
5 grudnia 1620 roku Robert Burton postawił ostatnią kropkę w swojej książce i rękopis odesłał do druku. Polska premiera przypada na czterechsetną rocznicę tego wydarzenia.
Robert Burton (1577-1640), angielski pisarz, duchowny i bibliotekarz, autor właściwie tylko jednej – choć ogromnej, bo liczącej ponad 1200 stron – książki. Pierwsze wydanie Anatomii melancholii ukazało się w roku 1621, ale autor nieustannie rozszerzał i poprawiał jej tekst – rok po jego śmierci ukazała się szósta, ostateczna redakcja. Powszechnie uznawane za jedno z najważniejszych dzieł w historii literatury oraz arcydzieło prozy eseistycznej, weszło ono również i do historii nauk medycznych, i do popkultury.
Michał Tabaczyński (1976), eseista i tłumacz, autor m.in. autorskiej antologii poezji amerykańskiej Parada równości (2005) oraz przekładów poetów czeskich: Jana Skacela Zakazany człowiek. 111 wierszy (2015) i Bogdana Trojaka Stryj Kaich się żeni (2018). Opublikował kilka książek eseistycznych: Widoki na ciemność (2013), Legendy ludu polskiego (2014) i ostatnio Pokolenie wyżu depresyjnego (2019).
Nowa Książka: "Przejście" Pajtima Statovcia
2020-12-02 10:03:55
„Przejście” Pajtim Statovci, Wydawnictwo Pauza — pierwsza w Polsce książka fińsko–kosowskiego pisarza.
W rozmowie o książce wzieli udział Wojciech Szot i tłumacz Sebastian Musielak, a poprowadził ją Michał Nogaś.
W czasach komunizmu dwóch nastoletnich przyjaciół postanawia uciec z domu w Albanii i przeprawić się przez morze do Włoch. Po latach jeden z nich opowiada historię ich dzieciństwa, wspólnego dorastania i przyjaźni, ucieczki i tego, co wydarzyło się później. Czy można uciec od samego siebie? Czy w nowym otoczeniu stajemy się innymi ludźmi? Błąkając się po ulicach kolejnych europejskich miast, dorosły już Bujar rozmyśla nad sensem życia, samotnością, miłością i tym, czy w nowym otoczeniu zawsze pozostaniemy obcy.
Pajtim Statovci urodził się w 1990 roku w Kosowie, z którego wyjechał z rodziną w 1992 roku, krótko po wybuchu konfliktów zbrojnych na terenach byłej Jugosławii. Od tego czasu mieszka w Finlandii. Dotąd ukazały się już trzy jego powieści, z których każda otrzymała nominacje do najważniejszych fińskich nagród literackich.
Spotkanie zoorganizowane przy wsparciu z Finnish Literature Exchange.
„Przejście” Pajtim Statovci, Wydawnictwo Pauza — pierwsza w Polsce książka fińsko–kosowskiego pisarza.
W rozmowie o książce wzieli udział Wojciech Szot i tłumacz Sebastian Musielak, a poprowadził ją Michał Nogaś.
W czasach komunizmu dwóch nastoletnich przyjaciół postanawia uciec z domu w Albanii i przeprawić się przez morze do Włoch. Po latach jeden z nich opowiada historię ich dzieciństwa, wspólnego dorastania i przyjaźni, ucieczki i tego, co wydarzyło się później. Czy można uciec od samego siebie? Czy w nowym otoczeniu stajemy się innymi ludźmi? Błąkając się po ulicach kolejnych europejskich miast, dorosły już Bujar rozmyśla nad sensem życia, samotnością, miłością i tym, czy w nowym otoczeniu zawsze pozostaniemy obcy.
Pajtim Statovci urodził się w 1990 roku w Kosowie, z którego wyjechał z rodziną w 1992 roku, krótko po wybuchu konfliktów zbrojnych na terenach byłej Jugosławii. Od tego czasu mieszka w Finlandii. Dotąd ukazały się już trzy jego powieści, z których każda otrzymała nominacje do najważniejszych fińskich nagród literackich.
Spotkanie zoorganizowane przy wsparciu z Finnish Literature Exchange.
Nowa książka: "Ludowa historia polski" Adama Leszczyńskiego
2020-12-01 14:14:38
Spotkanie wokół książki "Ludowa historia polski" Adama Leszczyńskiego poprowadziła Katarzyna Wężyk.
Ludowa historia Polski to opowieść o tym, co zostało w polskiej pamięci zakłamane, albo z niej wyparte. To historia 90 proc. Polaków — ubogich i niewykształconych, tych, którzy mieli ciężko pracować i słuchać narodowych elit — od początku Polski aż do czasów współczesnych.
Głównym przedmiotem książki jest władza — władza tych, którzy w społeczeństwie są na górze nad tymi, którzy są na dole — oraz instytucje społeczne, które służyły elitom do przejmowania tego, co wyprodukował lud. To nie tylko więc historia poddaństwa i pańszczyzny, ale także relacji w fabryce i w biurze w XIX w. To historia ludowa, a nie narodowa: mniej interesują mnie wojny i powstania, a bardziej to, jak ich sukcesy i klęski zmieniały relacje pomiędzy mieszkańcami naszego kraju, Polakami, Żydami, Ukraińcami i innymi mniejszościami.
To także historia idei — idei, które uzasadniały sprawowanie władzy przez pana nad poddanymi, przez fabrykanta czy dyrektora nad robotnikami. Elity wytwarzały wiele uzasadnień dla swojego statusu i te uzasadnienia zmieniały się w czasie. Śledzę ich ewolucję. Równolegle trwała także dyskusja o emancypacji i równości. Zwolennicy tych idei zwykle jednak byli na naszych ziemiach w mniejszości.
To wreszcie historia buntu i oporu — sabotażu w pracy, buntu przeciwko pańszczyźnie, strajku w fabrykach. Było ich w historii Polski bardzo wiele, niekiedy niesłychanie okrutnych, ale także przemocy stosowanej powszechnie w życiu codziennym.
Spotkanie wokół książki "Ludowa historia polski" Adama Leszczyńskiego poprowadziła Katarzyna Wężyk.
Ludowa historia Polski to opowieść o tym, co zostało w polskiej pamięci zakłamane, albo z niej wyparte. To historia 90 proc. Polaków — ubogich i niewykształconych, tych, którzy mieli ciężko pracować i słuchać narodowych elit — od początku Polski aż do czasów współczesnych.
Głównym przedmiotem książki jest władza — władza tych, którzy w społeczeństwie są na górze nad tymi, którzy są na dole — oraz instytucje społeczne, które służyły elitom do przejmowania tego, co wyprodukował lud. To nie tylko więc historia poddaństwa i pańszczyzny, ale także relacji w fabryce i w biurze w XIX w. To historia ludowa, a nie narodowa: mniej interesują mnie wojny i powstania, a bardziej to, jak ich sukcesy i klęski zmieniały relacje pomiędzy mieszkańcami naszego kraju, Polakami, Żydami, Ukraińcami i innymi mniejszościami.
To także historia idei — idei, które uzasadniały sprawowanie władzy przez pana nad poddanymi, przez fabrykanta czy dyrektora nad robotnikami. Elity wytwarzały wiele uzasadnień dla swojego statusu i te uzasadnienia zmieniały się w czasie. Śledzę ich ewolucję. Równolegle trwała także dyskusja o emancypacji i równości. Zwolennicy tych idei zwykle jednak byli na naszych ziemiach w mniejszości.
To wreszcie historia buntu i oporu — sabotażu w pracy, buntu przeciwko pańszczyźnie, strajku w fabrykach. Było ich w historii Polski bardzo wiele, niekiedy niesłychanie okrutnych, ale także przemocy stosowanej powszechnie w życiu codziennym.
Nowa książka: Opowieści niesamowite z języka angielskiego
2020-12-01 13:49:45
Rozmowę z Maciejem Płazą i Jerzym Jarniewiczem poprowadził Łukasz Orbitowski, a mrożące krew w żyłach fragmenty przeczytał Adam Woronowicz.
Tom czwarty Opowieści niesamowitych to kolejna porcja kilkunastu klasycznych nowel grozy, tym razem autorów piszących po angielsku: brytyjskich, amerykańskich, irlandzkich i walijskich. Straszą w nich wampiry, duchy, czarownicy, demony i wróżki podmieniające dzieci, a także przeraźliwe siły z innego świata i koszmary tkwiące w ludzkiej głowie; gotycka makabra sąsiaduje z psychologiczną subtelnością, a nawet czarnym humorem. Oprócz klasycznych, lecz często od dawna niewznawianych przekładów (W.W. Jacobsa, E.F. Bensona, Waltera de la Mare) prezentujemy tłumaczenia nowsze lub zupełnie nowe (Johna Polidoriego, Edgara Allana Poe, J. Sheridana Le Fanu, H.P. Lovecrafta), kilka utworów zaś – Nathaniela Hawthorne’a, Henry’ego Jamesa i Arthura Machena – ma swoją książkową polską premierę.
Rozmowę z Maciejem Płazą i Jerzym Jarniewiczem poprowadził Łukasz Orbitowski, a mrożące krew w żyłach fragmenty przeczytał Adam Woronowicz.
Tom czwarty Opowieści niesamowitych to kolejna porcja kilkunastu klasycznych nowel grozy, tym razem autorów piszących po angielsku: brytyjskich, amerykańskich, irlandzkich i walijskich. Straszą w nich wampiry, duchy, czarownicy, demony i wróżki podmieniające dzieci, a także przeraźliwe siły z innego świata i koszmary tkwiące w ludzkiej głowie; gotycka makabra sąsiaduje z psychologiczną subtelnością, a nawet czarnym humorem. Oprócz klasycznych, lecz często od dawna niewznawianych przekładów (W.W. Jacobsa, E.F. Bensona, Waltera de la Mare) prezentujemy tłumaczenia nowsze lub zupełnie nowe (Johna Polidoriego, Edgara Allana Poe, J. Sheridana Le Fanu, H.P. Lovecrafta), kilka utworów zaś – Nathaniela Hawthorne’a, Henry’ego Jamesa i Arthura Machena – ma swoją książkową polską premierę.