Dźwięki z Nowego Teatru

Podcast by Nowy Teatr

Kategorie:
Kultura

Odcinki od najnowszych:

Nowa Książka: "Kundle" Katarzyny Groniec
2023-05-16 13:50:17

Spotkanie z autorką prowadziła Karolina Felberg. "Kundle", Katarzyna Groniec. Wydawnictwo Nisza Miasto między Zabrzem a Rybnikiem. Niedaleko stąd do Toszka, niemieckiego Tost, z wielkim domem wariatów. W latach wojny był tam obóz jeniecki dla Anglików. Uwieczniają go co najmniej trzy książki. Jedną z nich napisał sir P.G. Wodehouse. Potem funkcjonowało więzienie NKWD. Trzy tysiące ofiar. Tego się z "Kundli" nie dowiemy. Minęło ćwierć wieku. Miasto jest wysypiskiem rozbitków. Niepełne rodziny, podwójne tożsamości, poharatane dusze. Śląscy autochtoni, przesiedleńcy z Kresów, Żydzi, Romowie, Niemcy. A nad tym wszystkim – instancja narracyjna, która widzi wszystko osobno. Bo scalić się tego nie da. To miejsce, gdzie pękła więź języka i świata, gdzie króluje niekonkluzywność, a w codzienności otwiera się egzystencjalna otchłań. Proza Groniec balansuje na skraju tej przepaści - zwykłej i niezwykłej zarazem - ze sprawnością literackiego ucha i języka, jakiej zazdrości się nie tylko debiutantom. Eliza Kącka Jestem piosenkarką. Urodziłam się w Zabrzu 22.02.1972. Nie podobało mi się, że w tej dacie jest tak dużo dwójek. Szybko zaczęłam mówić, ale nie chciało mi się chodzić. Żeby mnie sprowokować do wysiłku, zabierano mi zabawki i kładziono je trochę dalej niż na wyciągnięcie ręki. Bawiłam się palcami. Piosenkarsko zadebiutowałam na komunii siostry, mając półtora roku. Ku ogólnej konsternacji - Mazurkiem Dąbrowskiego. Lubiłam pisać ale nienawidziłam dwójek i pytania: jak ktoś, kto tyle czyta, może walić tyle ortów? Postanowiłam komunikować się śpiewem. Po pięćdziesiątce nabrałam odwagi - Katarzyna Groniec Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 10 maja 2023 roku.
Spotkanie z autorką prowadziła Karolina Felberg. "Kundle", Katarzyna Groniec. Wydawnictwo Nisza Miasto między Zabrzem a Rybnikiem. Niedaleko stąd do Toszka, niemieckiego Tost, z wielkim domem wariatów. W latach wojny był tam obóz jeniecki dla Anglików. Uwieczniają go co najmniej trzy książki. Jedną z nich napisał sir P.G. Wodehouse. Potem funkcjonowało więzienie NKWD. Trzy tysiące ofiar. Tego się z "Kundli" nie dowiemy. Minęło ćwierć wieku. Miasto jest wysypiskiem rozbitków. Niepełne rodziny, podwójne tożsamości, poharatane dusze. Śląscy autochtoni, przesiedleńcy z Kresów, Żydzi, Romowie, Niemcy. A nad tym wszystkim – instancja narracyjna, która widzi wszystko osobno. Bo scalić się tego nie da. To miejsce, gdzie pękła więź języka i świata, gdzie króluje niekonkluzywność, a w codzienności otwiera się egzystencjalna otchłań. Proza Groniec balansuje na skraju tej przepaści - zwykłej i niezwykłej zarazem - ze sprawnością literackiego ucha i języka, jakiej zazdrości się nie tylko debiutantom. Eliza Kącka Jestem piosenkarką. Urodziłam się w Zabrzu 22.02.1972. Nie podobało mi się, że w tej dacie jest tak dużo dwójek. Szybko zaczęłam mówić, ale nie chciało mi się chodzić. Żeby mnie sprowokować do wysiłku, zabierano mi zabawki i kładziono je trochę dalej niż na wyciągnięcie ręki. Bawiłam się palcami. Piosenkarsko zadebiutowałam na komunii siostry, mając półtora roku. Ku ogólnej konsternacji - Mazurkiem Dąbrowskiego. Lubiłam pisać ale nienawidziłam dwójek i pytania: jak ktoś, kto tyle czyta, może walić tyle ortów? Postanowiłam komunikować się śpiewem. Po pięćdziesiątce nabrałam odwagi - Katarzyna Groniec Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 10 maja 2023 roku.

Nowa Książka: "Moja ukochana i ja" Renaty Lis
2023-05-12 14:59:05

Spotkanie z autorką prowadził Michał Nogaś. Fragmenty książki czytała Justyna Wasilewska. Intymna, intelektualna i interwencyjna. Książka, po którą powinna sięgnąć każda lesbijka w Polsce. Książka ukazuje się nakładem Wydawnictwo Literackie. „Moja ukochana i ja" to poruszająca historia miłości. Od szaleńczego zakochania, które sprawia, że żyjemy poza czasem, w stanie permanentnego uniesienia. Przez intensywnie rozwijającą się relację, która daje wrażenie poznawania świata z zupełnie odmiennej perspektywy. Wreszcie – tworzenie domu, obrastanie w tylko sobie znane rytuały, oswajanie samych siebie z budowaniem nowego, wspólnego życia. Idylliczny obraz zostaje jednak weryfikowany przez rzeczywistość. Renata Lis jest po pięćdziesiątce, przez ponad połowę życia jest w związku z kobietą. Wprost i bez zbędnego romantyzowania ukazuje, jak zmieniały się społeczno-kulturowe realia bycia lesbijką w Polsce, z jakimi trudnościami muszą mierzyć się pary homoseksualne w naszym kraju, ale też o codzienności, kotach i życiu z depresją. Autorka nominowanego do Nagrody Nike eseju „Lesbos" szczerze przygląda się również swojemu dorastaniu w centrum patriarchalnej i często homofobicznej społeczności w okresie PRL-u, a także chorobie i śmierci matki. Ta intymna autobiograficzna opowieść skłania do refleksji o wpływie warunków społecznych na indywidualne wybory, pokazując, że życie wielu z nas mogłoby potoczyć się zupełnie inaczej, gdyby nie doświadczenie wykluczenia i nierówności. Renata Lis (ur. 1970) – pisarka i tłumaczka. Za debiutancką „Rękę Flauberta"(2011) otrzymała m.in. nominację do Nagrody Literackiej Nike i Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, a także nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej, nagrodę Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu i przyznawane przez Bibliotekę Narodową Skrzydła Dedala. Jej książka „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu" (2015) znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i półfinale Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus; otrzymała nominacje do Nagrody Literackiej Gdynia, Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia, ukazała się też w języku rosyjskim (Moskwa 2022, niezależne wydawnictwo Tekst). Z równie gorącym przyjęciem spotkał się jej biograficzny esej „Lesbos" (2017), nominowany m.in. do Nagrody Literackiej Nike i Górnośląskiej Nagrody Literackiej Juliusz. W 2022 r. Renata Lis została nominowana do Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima za całokształt twórczości (z Jerzym Jarniewiczem i Michałem Witkowskim). Swoje eseje i felietony publikuje w „Książkach. Magazynie do Czytania”, „Polityce”, „Przekroju” i „Dwutygodniku”. Mieszka w Warszawie. Spotkanie z cyklu Nowa Książka odbyło się 11 maja 2023.
Spotkanie z autorką prowadził Michał Nogaś. Fragmenty książki czytała Justyna Wasilewska. Intymna, intelektualna i interwencyjna. Książka, po którą powinna sięgnąć każda lesbijka w Polsce. Książka ukazuje się nakładem Wydawnictwo Literackie. „Moja ukochana i ja" to poruszająca historia miłości. Od szaleńczego zakochania, które sprawia, że żyjemy poza czasem, w stanie permanentnego uniesienia. Przez intensywnie rozwijającą się relację, która daje wrażenie poznawania świata z zupełnie odmiennej perspektywy. Wreszcie – tworzenie domu, obrastanie w tylko sobie znane rytuały, oswajanie samych siebie z budowaniem nowego, wspólnego życia. Idylliczny obraz zostaje jednak weryfikowany przez rzeczywistość. Renata Lis jest po pięćdziesiątce, przez ponad połowę życia jest w związku z kobietą. Wprost i bez zbędnego romantyzowania ukazuje, jak zmieniały się społeczno-kulturowe realia bycia lesbijką w Polsce, z jakimi trudnościami muszą mierzyć się pary homoseksualne w naszym kraju, ale też o codzienności, kotach i życiu z depresją. Autorka nominowanego do Nagrody Nike eseju „Lesbos" szczerze przygląda się również swojemu dorastaniu w centrum patriarchalnej i często homofobicznej społeczności w okresie PRL-u, a także chorobie i śmierci matki. Ta intymna autobiograficzna opowieść skłania do refleksji o wpływie warunków społecznych na indywidualne wybory, pokazując, że życie wielu z nas mogłoby potoczyć się zupełnie inaczej, gdyby nie doświadczenie wykluczenia i nierówności. Renata Lis (ur. 1970) – pisarka i tłumaczka. Za debiutancką „Rękę Flauberta"(2011) otrzymała m.in. nominację do Nagrody Literackiej Nike i Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, a także nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej, nagrodę Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu i przyznawane przez Bibliotekę Narodową Skrzydła Dedala. Jej książka „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu" (2015) znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i półfinale Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus; otrzymała nominacje do Nagrody Literackiej Gdynia, Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia, ukazała się też w języku rosyjskim (Moskwa 2022, niezależne wydawnictwo Tekst). Z równie gorącym przyjęciem spotkał się jej biograficzny esej „Lesbos" (2017), nominowany m.in. do Nagrody Literackiej Nike i Górnośląskiej Nagrody Literackiej Juliusz. W 2022 r. Renata Lis została nominowana do Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima za całokształt twórczości (z Jerzym Jarniewiczem i Michałem Witkowskim). Swoje eseje i felietony publikuje w „Książkach. Magazynie do Czytania”, „Polityce”, „Przekroju” i „Dwutygodniku”. Mieszka w Warszawie. Spotkanie z cyklu Nowa Książka odbyło się 11 maja 2023.

Goście Nowego Teatru: Marie NDiaye
2023-05-12 12:56:09

Zapis spotkanie z Marie NDiaye. Prowadzenie: Katarzyna Surmiak-Domańska. Tłumaczenie: Magdalena Kamińska-Maurugeon. Marie NDiaye uznawana jest za jedną z największych współcześnie żyjących francuskich pisarek. Jej ostatnia powieść "Zemsta należy do mnie" (2021) odbiła się szerokim echem wśród francuskiej krytyki. Jej bohaterką jest adwokatka, która podejmuje się obrony morderczyni trojga własnych dzieci. Jak zrozumieć tę zbrodnię? Kochająca, a w oczach znajomych wzorowa i szczęśliwa matka postanawia odebrać życie tym, których darzy największym uczuciem… Mąż oskarżonej to trudne zadanie powierza mecenas Susane. Mężczyzna zdaje się nie pamiętać, że w przeszłości z adwokatką połączyło go dziwne zdarzenie. Ale czy rzeczywiście ono miało miejsce, czy jest tylko wytworem wyobraźni naszej bohaterki? Marie Ndiaye (ur. 1967) – uznawana jest za jedną z największych współcześnie żyjących francuskich pisarek. Jest autorką ponad dwudziestu książek i wielu sztuk teatralnych – jedna z nich "Papa doit manger" (2003) znalazła się w repertuarze legendarnego paryskiego teatru Comédie-Française. Swoje pierwsze dzieło opublikowała w wieku siedemnastu lat. NDiaye jest zdobywczynią licznych prestiżowych nagród, w tym Prix Femina (2001, za powieść "Rosie Carpe") oraz Nagrody Goncourtów (2009, za powieść "Trzy silne kobiety", wyd. polskie 2010). W twórczości Marie NDiaye powracają tematy awansu klasowego, segregacji społecznej, przemocy i traumy, która zmienia odczuwanie i zdolności poznawcze człowieka. Jej powieści chwalone są przez krytyków za misterną konstrukcję i kunsztowny język, hipnotyzujący czytelnika i wciągający go w świat przedstawiony utworu, zawsze rozpostarty między rzeczywistością a ludzką percepcją, realnością i fantazmatem. Katarzyna Surmiak-Domańska — reporterka od lat związana z „Gazetą Wyborczą”. Współpracuje jako tutorka i wykładowczyni z Polską Szkołą Reportażu przy Instytucie Reportażu. Z wykształcenia romanistka. Autorka m.in. opowieści reporterskiej "Mokradełko", która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2013 i była wystawiana w Teatrze Nowym w Poznaniu w inscenizacji Mikołaja Grabowskiego. W 2016 roku została ponownie nominowana do Nike za książkę "Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość". Książka była również nominowana do Nagrody im. Beaty Pawlak oraz do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. W 2018 roku opublikowała reportaż biograficzny "Kieślowski. Zbliżenie", który przyniósł jej Nagrodę „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej oraz znalazł się w finale Górnośląskiej Nagrody Literackiej Juliusz. Partnerem wydarzenia jest Instytut Francuski w Polsce. Spotkanie odbyło się 18 kwietnia 2023 w Nowym Teatrze.
Zapis spotkanie z Marie NDiaye. Prowadzenie: Katarzyna Surmiak-Domańska. Tłumaczenie: Magdalena Kamińska-Maurugeon. Marie NDiaye uznawana jest za jedną z największych współcześnie żyjących francuskich pisarek. Jej ostatnia powieść "Zemsta należy do mnie" (2021) odbiła się szerokim echem wśród francuskiej krytyki. Jej bohaterką jest adwokatka, która podejmuje się obrony morderczyni trojga własnych dzieci. Jak zrozumieć tę zbrodnię? Kochająca, a w oczach znajomych wzorowa i szczęśliwa matka postanawia odebrać życie tym, których darzy największym uczuciem… Mąż oskarżonej to trudne zadanie powierza mecenas Susane. Mężczyzna zdaje się nie pamiętać, że w przeszłości z adwokatką połączyło go dziwne zdarzenie. Ale czy rzeczywiście ono miało miejsce, czy jest tylko wytworem wyobraźni naszej bohaterki? Marie Ndiaye (ur. 1967) – uznawana jest za jedną z największych współcześnie żyjących francuskich pisarek. Jest autorką ponad dwudziestu książek i wielu sztuk teatralnych – jedna z nich "Papa doit manger" (2003) znalazła się w repertuarze legendarnego paryskiego teatru Comédie-Française. Swoje pierwsze dzieło opublikowała w wieku siedemnastu lat. NDiaye jest zdobywczynią licznych prestiżowych nagród, w tym Prix Femina (2001, za powieść "Rosie Carpe") oraz Nagrody Goncourtów (2009, za powieść "Trzy silne kobiety", wyd. polskie 2010). W twórczości Marie NDiaye powracają tematy awansu klasowego, segregacji społecznej, przemocy i traumy, która zmienia odczuwanie i zdolności poznawcze człowieka. Jej powieści chwalone są przez krytyków za misterną konstrukcję i kunsztowny język, hipnotyzujący czytelnika i wciągający go w świat przedstawiony utworu, zawsze rozpostarty między rzeczywistością a ludzką percepcją, realnością i fantazmatem. Katarzyna Surmiak-Domańska — reporterka od lat związana z „Gazetą Wyborczą”. Współpracuje jako tutorka i wykładowczyni z Polską Szkołą Reportażu przy Instytucie Reportażu. Z wykształcenia romanistka. Autorka m.in. opowieści reporterskiej "Mokradełko", która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2013 i była wystawiana w Teatrze Nowym w Poznaniu w inscenizacji Mikołaja Grabowskiego. W 2016 roku została ponownie nominowana do Nike za książkę "Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość". Książka była również nominowana do Nagrody im. Beaty Pawlak oraz do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. W 2018 roku opublikowała reportaż biograficzny "Kieślowski. Zbliżenie", który przyniósł jej Nagrodę „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej oraz znalazł się w finale Górnośląskiej Nagrody Literackiej Juliusz. Partnerem wydarzenia jest Instytut Francuski w Polsce. Spotkanie odbyło się 18 kwietnia 2023 w Nowym Teatrze.

Przekład przed korektą: Anna Klingofer-Szostakowska
2023-04-26 15:55:39

Spotkanie z tłumaczką Anną Klingofer-Szostakowską wokół przekładu książki Danielle Binks "Rok, w którym zmieniły się mapy". Prowadzenie: Dominika Cieśla-Szymańska. "Rok, w którym zmieniły się mapy". Niezwyczajny rok zmieni ich wszystkich... Sorrento, Victoria, 1999. Rodzina Freda jest w rozsypce. Jej matka zmarła, gdy miała sześć lat i od tamtej pory wychowywała ją jej Dziadek i przybrany ojciec, Luca. Teraz jednak Dziadek musiał wyjechać, a dziewczynka musi dzielić mieszkanie z partnerką ojca, Aniką, i jej synem. Coraz bardziej czuje się jak intruz w rodzinie i zostaje pominięta na mapie jej życia. Mimo że dla Freda sytuacja zaczyna wymykać się spod kontroli, kryzys z drugiej strony świata niespodziewanie wpływa na jej życie. Gdy grupa uchodźców z Kosowa i Albanii zostaje przetransportowana do rządzonym przez rząd "bezpiecznego schronienia" niedaleko Sorrento, ich losy splatają się z życiem Freda i jej rodziny w sposób, którego nikt się nie spodziewał. Ta opowieść dla młodzieży o dojrzewaniu, inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, opowiada o więziach rodzinnych, ciężarze żałoby i mocy współczucia. Polecamy ją fanom książek "THE BONE SPARROW", "WOLF HOLLOW" i "THE THING ABOUT JELLYFISH". DANIELLE BINKS - to pisarka, recenzentka, agentka i blogerka książkowa, która mieszka na półwyspie Mornington. W 2017 roku była redaktorką i autorką w antologii Begin, End, Begin, zawierającej nowe australijskie opowieści dla młodzieży inspirowane ruchem #LoveOzYA, która zdobyła nagrodę ABIA Book of the Year for Older Children (w wieku 13+) oraz została nominowana do nagrody Gold Inky Awards w 2018 roku. "The Year the Maps Changed" to debiutancka powieść middle-grade Danielle. ANNA KLINGOFER-SZOSTAKOWSKA - Hebraistka. Tłumaczka z angielskiego i hebrajskiego. Doktorantka w Zakładzie Hebraistyki UW. Lektorka języka hebrajskiego w Szkole Języków Wschodnich UW. Współzałożycielka Laboratorium Badań nad Przekładem przy studiach doktoranckich na Wydziale Orientalistycznym UW. Współorganizatorka konkursu naukowego ORIENT LAB oraz cyklu „Orientuj się w przekładzie” we współpracy z Muzeum Azji i Pacyfiku, pod patronatem Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Od marca 2020 r. przewodnicząca Oddziału Wschodniego STL, od września 2020 członkini zarządu centralnego. Specjalizuję się w prozie, esejach, literaturze faktu, dziennikach, wspomnieniach, fantastyce, literaturze dziecięcej i młodzieżowej, literaturze popularnonaukowej, psychologii, tekstach naukowych, komiksach, literaturze popularnej i historii. DOMINIKA CIEŚLA-SZYMAŃSKA - (ur. 1975) – tłumaczka, redaktorka, koordynatorka, wykładowczyni. W ramach MISH na UW studiowała nauki humanistyczne, głównie kulturoznawstwo i językoznawstwo. Autorka kilkudziesięciu przekładów z dziedziny literatury faktu, humanistyki i literatury pięknej. Członkini założycielka STL, w latach 2010-2017 sekretarzyni zarządu. Obecnie pracuje jako redaktorka w wydawnictwie Dwie Siostry. Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 23 kwietnia 2023.
Spotkanie z tłumaczką Anną Klingofer-Szostakowską wokół przekładu książki Danielle Binks "Rok, w którym zmieniły się mapy". Prowadzenie: Dominika Cieśla-Szymańska. "Rok, w którym zmieniły się mapy". Niezwyczajny rok zmieni ich wszystkich... Sorrento, Victoria, 1999. Rodzina Freda jest w rozsypce. Jej matka zmarła, gdy miała sześć lat i od tamtej pory wychowywała ją jej Dziadek i przybrany ojciec, Luca. Teraz jednak Dziadek musiał wyjechać, a dziewczynka musi dzielić mieszkanie z partnerką ojca, Aniką, i jej synem. Coraz bardziej czuje się jak intruz w rodzinie i zostaje pominięta na mapie jej życia. Mimo że dla Freda sytuacja zaczyna wymykać się spod kontroli, kryzys z drugiej strony świata niespodziewanie wpływa na jej życie. Gdy grupa uchodźców z Kosowa i Albanii zostaje przetransportowana do rządzonym przez rząd "bezpiecznego schronienia" niedaleko Sorrento, ich losy splatają się z życiem Freda i jej rodziny w sposób, którego nikt się nie spodziewał. Ta opowieść dla młodzieży o dojrzewaniu, inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, opowiada o więziach rodzinnych, ciężarze żałoby i mocy współczucia. Polecamy ją fanom książek "THE BONE SPARROW", "WOLF HOLLOW" i "THE THING ABOUT JELLYFISH". DANIELLE BINKS - to pisarka, recenzentka, agentka i blogerka książkowa, która mieszka na półwyspie Mornington. W 2017 roku była redaktorką i autorką w antologii Begin, End, Begin, zawierającej nowe australijskie opowieści dla młodzieży inspirowane ruchem #LoveOzYA, która zdobyła nagrodę ABIA Book of the Year for Older Children (w wieku 13+) oraz została nominowana do nagrody Gold Inky Awards w 2018 roku. "The Year the Maps Changed" to debiutancka powieść middle-grade Danielle. ANNA KLINGOFER-SZOSTAKOWSKA - Hebraistka. Tłumaczka z angielskiego i hebrajskiego. Doktorantka w Zakładzie Hebraistyki UW. Lektorka języka hebrajskiego w Szkole Języków Wschodnich UW. Współzałożycielka Laboratorium Badań nad Przekładem przy studiach doktoranckich na Wydziale Orientalistycznym UW. Współorganizatorka konkursu naukowego ORIENT LAB oraz cyklu „Orientuj się w przekładzie” we współpracy z Muzeum Azji i Pacyfiku, pod patronatem Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Od marca 2020 r. przewodnicząca Oddziału Wschodniego STL, od września 2020 członkini zarządu centralnego. Specjalizuję się w prozie, esejach, literaturze faktu, dziennikach, wspomnieniach, fantastyce, literaturze dziecięcej i młodzieżowej, literaturze popularnonaukowej, psychologii, tekstach naukowych, komiksach, literaturze popularnej i historii. DOMINIKA CIEŚLA-SZYMAŃSKA - (ur. 1975) – tłumaczka, redaktorka, koordynatorka, wykładowczyni. W ramach MISH na UW studiowała nauki humanistyczne, głównie kulturoznawstwo i językoznawstwo. Autorka kilkudziesięciu przekładów z dziedziny literatury faktu, humanistyki i literatury pięknej. Członkini założycielka STL, w latach 2010-2017 sekretarzyni zarządu. Obecnie pracuje jako redaktorka w wydawnictwie Dwie Siostry. Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 23 kwietnia 2023.

Nowa Książka: "Dzieła wybrane. Tom 3" Rolanda Topora
2023-04-26 15:09:02

Spotkanie z cyklu Nowa Książka z Martą Eloy Cichocką oraz Karoliną Czerską, tłumaczkami dzieł Rolanda Topora. Prowadzenie Justyna Sobolewska. Fragmenty książki czyta Szymon Mysłakowski. Zbiór ukazał się nakładem Wydawnictwa LOKATOR. PREMIEROWO: "Wspomnienia starego buca" (1975), "Café Panique" (1982), "Taxi Stories" (1988), "Journal in Time"(1989) Marta Eloy-Cichocka - poetka i fotografka, iberystka i frankofilka, habilitowana badaczka literatury. Urodzona w Krakowie, deportowana z Kuby, doktoryzowana we Francji, wykładała na uniwersytetach w Krakowie, Warszawie, Paryżu, Orleanie i Morgantown. Przekładała na język polski m.in. Calderona i Racine’a, Juarroza i Gelmana, a także Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego na język hiszpański. Współzałożycielka i wiceprezes Fundacji Sztuka dla Sztuki. Zastępczyni Dyrektora Instytutu Neofilologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, jest pomysłodawczynią realizowanego od 2014 roku cyklu wielojęzycznych recitali poetyckich pt. "REPUBLICA POETICA" i atelier translatorskiego "MANUFAKTURA POEZJI". Jest stypendystką Fundacji im. Michela d’Ornano (1993-98), laureatką I nagrody w konkursie poetyckim im. Haliny Poświatowskiej (2004), stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury (2007), a także laureatką I Beca-Residencia Internacional SxS Antonio Machado (2016) i Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO (2021). Karolina Czerska – doktor literaturoznawstwa, pracuje w Instytucie Filologii Romańskiej UJ i w Ośrodku Badań nad Awangardą Wydziału Polonistyki UJ. Jest badaczką historii teatru XX i XXI wieku, ze szczególnym uwzględnieniem plastyki i muzyczności sceny. Ponadto zajmuje się współczesną literaturą frankofońską oraz relacjami między tradycją a eksperymentem w sztuce XX i XXI wieku. Znaczną część swoich badań poświęciła teatrowi Tadeusza Kantora i historii przedwojennego teatru Cricot; obecnie opracowuje biografię artystyczną Józefa Jaremy. Tłumaczka z języka francuskiego utworów Rolanda Topora oraz powieści Weroniki Mabardi "Pewnego dnia wezmę wszystkie słowa i wejdę do lasu", redaktorka i współredaktorka tomów Cricot idzie! / Cricot is coming! (2018), Performatywność reprezentacji (2013) i „Les cordonniers” de Tadeusz Kantor / „Szewcy” Tadeusza Kantora (2010). Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 24 kwietnia 2023
Spotkanie z cyklu Nowa Książka z Martą Eloy Cichocką oraz Karoliną Czerską, tłumaczkami dzieł Rolanda Topora. Prowadzenie Justyna Sobolewska. Fragmenty książki czyta Szymon Mysłakowski. Zbiór ukazał się nakładem Wydawnictwa LOKATOR. PREMIEROWO: "Wspomnienia starego buca" (1975), "Café Panique" (1982), "Taxi Stories" (1988), "Journal in Time"(1989) Marta Eloy-Cichocka - poetka i fotografka, iberystka i frankofilka, habilitowana badaczka literatury. Urodzona w Krakowie, deportowana z Kuby, doktoryzowana we Francji, wykładała na uniwersytetach w Krakowie, Warszawie, Paryżu, Orleanie i Morgantown. Przekładała na język polski m.in. Calderona i Racine’a, Juarroza i Gelmana, a także Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego na język hiszpański. Współzałożycielka i wiceprezes Fundacji Sztuka dla Sztuki. Zastępczyni Dyrektora Instytutu Neofilologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, jest pomysłodawczynią realizowanego od 2014 roku cyklu wielojęzycznych recitali poetyckich pt. "REPUBLICA POETICA" i atelier translatorskiego "MANUFAKTURA POEZJI". Jest stypendystką Fundacji im. Michela d’Ornano (1993-98), laureatką I nagrody w konkursie poetyckim im. Haliny Poświatowskiej (2004), stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury (2007), a także laureatką I Beca-Residencia Internacional SxS Antonio Machado (2016) i Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO (2021). Karolina Czerska – doktor literaturoznawstwa, pracuje w Instytucie Filologii Romańskiej UJ i w Ośrodku Badań nad Awangardą Wydziału Polonistyki UJ. Jest badaczką historii teatru XX i XXI wieku, ze szczególnym uwzględnieniem plastyki i muzyczności sceny. Ponadto zajmuje się współczesną literaturą frankofońską oraz relacjami między tradycją a eksperymentem w sztuce XX i XXI wieku. Znaczną część swoich badań poświęciła teatrowi Tadeusza Kantora i historii przedwojennego teatru Cricot; obecnie opracowuje biografię artystyczną Józefa Jaremy. Tłumaczka z języka francuskiego utworów Rolanda Topora oraz powieści Weroniki Mabardi "Pewnego dnia wezmę wszystkie słowa i wejdę do lasu", redaktorka i współredaktorka tomów Cricot idzie! / Cricot is coming! (2018), Performatywność reprezentacji (2013) i „Les cordonniers” de Tadeusz Kantor / „Szewcy” Tadeusza Kantora (2010). Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 24 kwietnia 2023

Nowa Książka: "Rozrzut" Andy Rottenberg
2023-04-26 13:55:40

Spotkanie z cyklu Nowa Książka. Z autorką rozmawia reporterka Magdalena Grzebałkowska. Fragmenty książki czyta Magdalena Cielecka. Książka ukazała się nakładem Krytyki Politycznej. Anda Rottenberg, wybitna kuratorka i krytyczka zbiera rozrzucone na przestrzeni lat okruchy pamięci, tworząc pasjonujący pejzaż sztuki i kultury XX i XXI wieku. W tym bogato ilustrowanym tomie awangarda spotyka Warhola i kolorystów, znani artyści jak Munch, Szapocznikow czy Wróblewski sąsiadują z tymi mniej znanymi, a godnymi uwagi. Autorka pisze o pamięci, obecności kobiet w świecie, ale i o związkach między władzą a sztuką i kulturą. To wciągający przewodnik po sztuce XX i początków XXI wieku, ale i po współczesnym świecie. "Rozrzut" to lektura nie tylko dla miłośników sztuki, a może wręcz przede wszystkim dla "niemiłośników". Otwiera drzwi do zrozumienia kwestii fundamentalnych: po co nam sztuka i po co nam artyści. prof. Małgorzata Omilanowska / fragment wstępu Anda Rottenberg (1944) – absolwentka historii sztuki Uniwersytetu Warszawskiego (1970). Autorka licznych wystaw, m.in.: "Rzeźba w ogrodzie" (1988), "Gdzie jest brat twój, Abel?" (1995), "Warszawa-Moskwa 1900-2000" (2004), "Obok. Tysiąc lat historii w sztuce" (2011), "Postęp i higiena" (2014) oraz książek, m.in: "Sztuka w Polsce 1945-2005" (2006), "Przeciąg. Teksty o sztuce polskiej lat 80." (2009), autobiografii "Proszę bardzo" (2009) i wywiadu rzeki (wraz z Dorotą Jarecką) "Rottenberg. Już trudno"(2014). Prowadzi dział kultura w magazynie „Vogue Polska”. Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 25 kwietnia 2023 .
Spotkanie z cyklu Nowa Książka. Z autorką rozmawia reporterka Magdalena Grzebałkowska. Fragmenty książki czyta Magdalena Cielecka. Książka ukazała się nakładem Krytyki Politycznej. Anda Rottenberg, wybitna kuratorka i krytyczka zbiera rozrzucone na przestrzeni lat okruchy pamięci, tworząc pasjonujący pejzaż sztuki i kultury XX i XXI wieku. W tym bogato ilustrowanym tomie awangarda spotyka Warhola i kolorystów, znani artyści jak Munch, Szapocznikow czy Wróblewski sąsiadują z tymi mniej znanymi, a godnymi uwagi. Autorka pisze o pamięci, obecności kobiet w świecie, ale i o związkach między władzą a sztuką i kulturą. To wciągający przewodnik po sztuce XX i początków XXI wieku, ale i po współczesnym świecie. "Rozrzut" to lektura nie tylko dla miłośników sztuki, a może wręcz przede wszystkim dla "niemiłośników". Otwiera drzwi do zrozumienia kwestii fundamentalnych: po co nam sztuka i po co nam artyści. prof. Małgorzata Omilanowska / fragment wstępu Anda Rottenberg (1944) – absolwentka historii sztuki Uniwersytetu Warszawskiego (1970). Autorka licznych wystaw, m.in.: "Rzeźba w ogrodzie" (1988), "Gdzie jest brat twój, Abel?" (1995), "Warszawa-Moskwa 1900-2000" (2004), "Obok. Tysiąc lat historii w sztuce" (2011), "Postęp i higiena" (2014) oraz książek, m.in: "Sztuka w Polsce 1945-2005" (2006), "Przeciąg. Teksty o sztuce polskiej lat 80." (2009), autobiografii "Proszę bardzo" (2009) i wywiadu rzeki (wraz z Dorotą Jarecką) "Rottenberg. Już trudno"(2014). Prowadzi dział kultura w magazynie „Vogue Polska”. Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 25 kwietnia 2023 .

Touch Tour w Nowym Teatrze
2023-04-26 11:59:25

Helena Świegocka, koordynatorka dostępności w Nowym Teatrze opowiada o TOUCH TOURach na antenie Radia Eska. Przed wybranymi spektaklami organizujemy warsztaty TOUCH TOUR, podczas których widzowie z niepełnosprawnością wzroku mogą wejść na scenę, zapoznać się z jej topografią, scenografią i zorientować w przestrzeni spektaklu. Makiety dotykowe scenografii spektakli przygotowują osoby z Fundacji Dostępnej Kultury Wizualnej Wielozmysły. Przedsięwzięcie grantowe „Nowy bez barier”, finansowane w ramach projektu „Kultura bez barier” realizowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach Działania 4.3 Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020.
Helena Świegocka, koordynatorka dostępności w Nowym Teatrze opowiada o TOUCH TOURach na antenie Radia Eska. Przed wybranymi spektaklami organizujemy warsztaty TOUCH TOUR, podczas których widzowie z niepełnosprawnością wzroku mogą wejść na scenę, zapoznać się z jej topografią, scenografią i zorientować w przestrzeni spektaklu. Makiety dotykowe scenografii spektakli przygotowują osoby z Fundacji Dostępnej Kultury Wizualnej Wielozmysły. Przedsięwzięcie grantowe „Nowy bez barier”, finansowane w ramach projektu „Kultura bez barier” realizowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach Działania 4.3 Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020.

Nowa Książka: "Światłoczuła" Uli Ryciak
2023-04-14 12:57:13

Spotkanie z autorką książki "Światłoczuła". Prowadzenie: Hanna Rydlewska. Fragmenty książki przeczytała Magdalena Cielecka. Ekscytująca biografia ikony polskiej fotografii XX wieku, Zofii Chomętowskiej. Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego. "Światłoczuła" to opowieść o pasji i odwadze, by podążać własną ścieżką i szukać światła w czasach mroku. Zofia Chomętowska – eksperymentatorka, zapalona automobilistka, patrząca na świat przez wizjer swojej ulubionej leiki – urodziła się w 1902 roku na Polesiu. Dorastała w rodzinie ziemiańskiej, bywała na międzywojennych salonach Warszawy, jako jedna z pierwszych polskich fotografek przecierała międzynarodowe szlaki. Wierna marzeniom, wolna i niezależna, nowoczesna w myśleniu, szybka w działaniu, przełamywała stereotypy obyczajowe. Czujna obserwatorka rzeczywistości dokumentowała życie na Polesiu, międzywojenną Europę, modernizującą się Warszawę Starzyńskiego i powojenną Warszawę w ruinach, pełną nadziei na odbudowę. Jej fotografie stanowią bezcenne archiwum życia w Polsce, ale także Argentynie, dokąd wyemigrowała w 1947 roku. W swojej najnowszej książce Ula Ryciak po raz kolejny buduje bliską i wielowymiarową relację ze swoją bohaterką. Po bestsellerowych biografiach "Potargana w miłości. O Agnieszce Osieckiej" oraz "Niemoralna. Kalina", w "Światłoczułej" przedstawia życie Chomętowskiej tak, aby czytelniczki i czytelnicy mogli obserwować artystkę przez obiektyw aparatu i czyni ich wspólnikami spojrzenia w postrzeganiu przez nią rzeczywistości. Zmysłowym i wizualnym językiem zaprasza do świata, który ocalał, dzięki fotografiom. Spotkanie odbyło się w Nowej Księgarni 3 kwietnia 2023.
Spotkanie z autorką książki "Światłoczuła". Prowadzenie: Hanna Rydlewska. Fragmenty książki przeczytała Magdalena Cielecka. Ekscytująca biografia ikony polskiej fotografii XX wieku, Zofii Chomętowskiej. Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego. "Światłoczuła" to opowieść o pasji i odwadze, by podążać własną ścieżką i szukać światła w czasach mroku. Zofia Chomętowska – eksperymentatorka, zapalona automobilistka, patrząca na świat przez wizjer swojej ulubionej leiki – urodziła się w 1902 roku na Polesiu. Dorastała w rodzinie ziemiańskiej, bywała na międzywojennych salonach Warszawy, jako jedna z pierwszych polskich fotografek przecierała międzynarodowe szlaki. Wierna marzeniom, wolna i niezależna, nowoczesna w myśleniu, szybka w działaniu, przełamywała stereotypy obyczajowe. Czujna obserwatorka rzeczywistości dokumentowała życie na Polesiu, międzywojenną Europę, modernizującą się Warszawę Starzyńskiego i powojenną Warszawę w ruinach, pełną nadziei na odbudowę. Jej fotografie stanowią bezcenne archiwum życia w Polsce, ale także Argentynie, dokąd wyemigrowała w 1947 roku. W swojej najnowszej książce Ula Ryciak po raz kolejny buduje bliską i wielowymiarową relację ze swoją bohaterką. Po bestsellerowych biografiach "Potargana w miłości. O Agnieszce Osieckiej" oraz "Niemoralna. Kalina", w "Światłoczułej" przedstawia życie Chomętowskiej tak, aby czytelniczki i czytelnicy mogli obserwować artystkę przez obiektyw aparatu i czyni ich wspólnikami spojrzenia w postrzeganiu przez nią rzeczywistości. Zmysłowym i wizualnym językiem zaprasza do świata, który ocalał, dzięki fotografiom. Spotkanie odbyło się w Nowej Księgarni 3 kwietnia 2023.

Adam Lipszyc. Milczenie, Kaszel, Hurgot w „Gościach Wieczerzy Pańskiej" Ingmara Bergmana
2023-04-14 12:47:32

Wykład Adama Lipszyca towarzyszący recepcji spektaklu „Goście Wieczerzy Pańskiej" Tomasza Fryzła. Adam Lipszyc proponuje przyjrzeć się na nowo filmowi Bergmana, szczególną uwagę poświęcając błyskotliwemu sposobowi, w jaki szwedzki reżyser posługuje się dźwiękiem i jego relacją z obrazem. Spróbuje pokazać, jak o relacjach między schorowanymi ludźmi w opustoszałej przestrzeni mówi się za pomocą tracących sens elementów liturgii, odgłosów kaszlu, hałasu silnika samochodowego, huku wody w strumieniu, a wreszcie – za pomocą samego milczenia. Niezbędne okażą się też odwołania do wcześniejszego i późniejszego filmu Bergmana, „Jak w zwierciadle" i „Milczenia", które często łączy się z „Gośćmi Wieczerzy Pańskiej". Tomasz Fryzeł, reżyser spektaklu na podstawie klasycznego filmu Ingmara Bergmana, wskazuje, że film szwedzkiego reżysera można i należy rozumieć nie tyle jako opowieść o załamaniu się pionowych relacji z osobowym Bogiem, ile jako opowieść o zaplataniu się i rozplataniu poziomych, międzyludzkich relacji w zsekularyzowanej przestrzeni. Z kolei odtwórca głównej roli Mariusz Bonaszewski, wskazuje na istotną rolę, jaką w spektaklu odgrywa choroba: wszyscy protagoniści, mieszkańcy owej przestrzeni, są schorowani. dr hab. Adam Lipszyc, prof. IFiS PAN – eseista i tłumacz, pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, uczy w Szkole Nauk Społecznych oraz na Uniwersytecie Muri im. Franza Kafki. W IFiS PAN kieruje Ośrodkiem Myśli Psychoanalitycznej. Zajmuje się filozoficznymi konsekwencjami psychoanalizy, filozofią literatury i dwudziestowieczną myślą żydowską. Ostatnio opublikował książkę „Melville: Ostatki tożsamości"(Warszawa, 2022). Laureat nagrody Literatury na Świecie im. Andrzeja Siemka, nagrody Allianz Kulturstiftung i Nagrody Literackiej Gdynia. Od 2019 członek kapituły NLG. Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 4 kwietnia 2023.
Wykład Adama Lipszyca towarzyszący recepcji spektaklu „Goście Wieczerzy Pańskiej" Tomasza Fryzła. Adam Lipszyc proponuje przyjrzeć się na nowo filmowi Bergmana, szczególną uwagę poświęcając błyskotliwemu sposobowi, w jaki szwedzki reżyser posługuje się dźwiękiem i jego relacją z obrazem. Spróbuje pokazać, jak o relacjach między schorowanymi ludźmi w opustoszałej przestrzeni mówi się za pomocą tracących sens elementów liturgii, odgłosów kaszlu, hałasu silnika samochodowego, huku wody w strumieniu, a wreszcie – za pomocą samego milczenia. Niezbędne okażą się też odwołania do wcześniejszego i późniejszego filmu Bergmana, „Jak w zwierciadle" i „Milczenia", które często łączy się z „Gośćmi Wieczerzy Pańskiej". Tomasz Fryzeł, reżyser spektaklu na podstawie klasycznego filmu Ingmara Bergmana, wskazuje, że film szwedzkiego reżysera można i należy rozumieć nie tyle jako opowieść o załamaniu się pionowych relacji z osobowym Bogiem, ile jako opowieść o zaplataniu się i rozplataniu poziomych, międzyludzkich relacji w zsekularyzowanej przestrzeni. Z kolei odtwórca głównej roli Mariusz Bonaszewski, wskazuje na istotną rolę, jaką w spektaklu odgrywa choroba: wszyscy protagoniści, mieszkańcy owej przestrzeni, są schorowani. dr hab. Adam Lipszyc, prof. IFiS PAN – eseista i tłumacz, pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, uczy w Szkole Nauk Społecznych oraz na Uniwersytecie Muri im. Franza Kafki. W IFiS PAN kieruje Ośrodkiem Myśli Psychoanalitycznej. Zajmuje się filozoficznymi konsekwencjami psychoanalizy, filozofią literatury i dwudziestowieczną myślą żydowską. Ostatnio opublikował książkę „Melville: Ostatki tożsamości"(Warszawa, 2022). Laureat nagrody Literatury na Świecie im. Andrzeja Siemka, nagrody Allianz Kulturstiftung i Nagrody Literackiej Gdynia. Od 2019 członek kapituły NLG. Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 4 kwietnia 2023.

Cveta Dimitrova. Milczenie, czyli puste miejsce po utracie
2023-04-14 12:34:42

Wykład Cvety Dimitrovej towarzyszący recepcji spektaklu "Goście Wieczerzy Pańskiej" w reżyserii Tomasza Fryzła. W języku klasycznej psychoanalizy głębokie źródło depresji tkwi w nieuświadomionej czy nie dającej się „przepracować” żałobie po utracie. Rozgoryczenie, rozpacz, beznadzieja, bezradność, a może po prostu milczenie i niemoc, mogą być odpowiedzią na utratę nadziei, miłości, poczucia sensu, wiary, transcendencji, wreszcie Boga. Każdy z bohaterów "Gości Wieczerzy Pańskiej" styka się z tą utratą, każdy też inaczej na nią odpowiada. Niemniej, milczenie może być metaforą naszej kondycji i trafną diagnozą naszej aktualności. Diagnozą, którą można postawić zachodniemu społeczeństwu. Żeby nastało milczenie i brak, musiało być najpierw coś. Odpowiedź, bliskość, więź, miłość? Ile z niej można wskrzesić, by nie popaść w rozczarowanie i rozgoryczenie, które wrzuca w otchłań osamotnienia, a może zbiorowego zamrożenia, zatrzymania, depresji? Czy jeśli odzyskamy zdolność mówienia i słyszenia, czy jeśli odzyskamy język do opisywania Świata, odzyskamy też poczucie więzi i sensu? Cveta Dimitrova – absolwentka filozofii na UW, psychoterapeutka. Ukończyła Studium Psychoterapii i Studium Psychoterapii Par w Laboratorium Psychoedukacji. Prowadzi ośrodek Znaczenia. Psychoterapia w Warszawie. Współautorka podcastu psychoterapeutyczno-filozoficznego Nasze Wewnętrzne Konflikty w TOK FM. Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 12 kwietnia 2023.
Wykład Cvety Dimitrovej towarzyszący recepcji spektaklu "Goście Wieczerzy Pańskiej" w reżyserii Tomasza Fryzła. W języku klasycznej psychoanalizy głębokie źródło depresji tkwi w nieuświadomionej czy nie dającej się „przepracować” żałobie po utracie. Rozgoryczenie, rozpacz, beznadzieja, bezradność, a może po prostu milczenie i niemoc, mogą być odpowiedzią na utratę nadziei, miłości, poczucia sensu, wiary, transcendencji, wreszcie Boga. Każdy z bohaterów "Gości Wieczerzy Pańskiej" styka się z tą utratą, każdy też inaczej na nią odpowiada. Niemniej, milczenie może być metaforą naszej kondycji i trafną diagnozą naszej aktualności. Diagnozą, którą można postawić zachodniemu społeczeństwu. Żeby nastało milczenie i brak, musiało być najpierw coś. Odpowiedź, bliskość, więź, miłość? Ile z niej można wskrzesić, by nie popaść w rozczarowanie i rozgoryczenie, które wrzuca w otchłań osamotnienia, a może zbiorowego zamrożenia, zatrzymania, depresji? Czy jeśli odzyskamy zdolność mówienia i słyszenia, czy jeśli odzyskamy język do opisywania Świata, odzyskamy też poczucie więzi i sensu? Cveta Dimitrova – absolwentka filozofii na UW, psychoterapeutka. Ukończyła Studium Psychoterapii i Studium Psychoterapii Par w Laboratorium Psychoedukacji. Prowadzi ośrodek Znaczenia. Psychoterapia w Warszawie. Współautorka podcastu psychoterapeutyczno-filozoficznego Nasze Wewnętrzne Konflikty w TOK FM. Spotkanie odbyło się w Nowym Teatrze 12 kwietnia 2023.

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie