Dźwięki z Nowego Teatru
Podcast by Nowy Teatr
Kategorie:
Kultura
Kultura
Goście Nowego Teatru: Miriam Toews
2024-09-17 16:26:05
Spotkanie z Miriam Toews w ramach cyklu Goście Nowego Teatru 10 września 2024. Rozmowę poprowadził Marcin Kube. Spotkanie tłumaczył Rafał Lisowski, który przetłumaczył ostatnią książkę Toews „Z ogniem”.
Goście Nowego Teatru: Miriam Toews
Spotkanie z Miriam Toews, kanadyjską pisarką, autorką m.in. "Głosów kobiet", wydanych nakładem Wydawnictwa Czarne. Patronem warszawskiego spotkania jest Ambasada Kanady
Miriam Toews (ur. 1964) – kanadyjska pisarka i dziennikarka. Wychowana w mennonickiej rodzinie w Steinbach w Manitobie. Absolwentka Uniwersytetu Manitoby oraz Uniwersytetu King’s College. Publikowała m.in. w „The Guardian”, „The New York Times Magazine”, „Intelligent Life”, „WireTap”, „Canadian Geographic”, „Geist” oraz „Saturday Night”. Odtwórczyni głównej roli w nagrodzonym w Cannes filmie „Ciche światło”. Autorka poruszającej opowieści o swoim ojcu „Swing Low: A Life” oraz ośmiu powieści, w tym wydanych w Polsce „Głosów kobiet”, „Wszystkie me daremne żale” oraz „Z ogniem”. Laureatka ponad dwudziestu nagród, m.in. najważniejszych kanadyjskich wyróżnień literackich – Nagrody im. Doris Giller oraz Nagrody im. Margaret Atwood i Graeme’a Gibsona przyznawanej przez Kanadyjskie Stowarzyszenie Pisarzy. Za „Głosy kobiet” otrzymała nagrodę Brooklyńskiej Biblioteki Publicznej, a także nominację do nagrody gubernatora generalnego Kanady i nagrody Reading Women. Książka znalazła się również w zestawieniach najlepszych tytułów roku w wielu pismach, m.in. „The New York Times Book Review”, „The Washington Post”, „Slate”, „Kirkus Review” i „Time”, oraz doczekała się uhonorowanej Oscarem adaptacji filmowej w reżyserii Sarah Polley.
Marcin Kube – dziennikarz i recenzent „Rzeczpospolitej”, redaktor magazynu „Plus Minus”. Pisze o literaturze, filmach i serialach, przeprowadza wywiady z ludźmi kultury. Publikował też w „Przekroju” i Culture.pl oraz był wydawcą i scenarzystą telewizyjnych programów publicystyczno-kulturalnych, m.in. „Hali Odlotów” i „Koło Pióra” w TVP Kultura.
Spotkanie z Miriam Toews w ramach cyklu Goście Nowego Teatru 10 września 2024. Rozmowę poprowadził Marcin Kube. Spotkanie tłumaczył Rafał Lisowski, który przetłumaczył ostatnią książkę Toews „Z ogniem”.
Goście Nowego Teatru: Miriam Toews
Spotkanie z Miriam Toews, kanadyjską pisarką, autorką m.in. "Głosów kobiet", wydanych nakładem Wydawnictwa Czarne. Patronem warszawskiego spotkania jest Ambasada Kanady
Miriam Toews (ur. 1964) – kanadyjska pisarka i dziennikarka. Wychowana w mennonickiej rodzinie w Steinbach w Manitobie. Absolwentka Uniwersytetu Manitoby oraz Uniwersytetu King’s College. Publikowała m.in. w „The Guardian”, „The New York Times Magazine”, „Intelligent Life”, „WireTap”, „Canadian Geographic”, „Geist” oraz „Saturday Night”. Odtwórczyni głównej roli w nagrodzonym w Cannes filmie „Ciche światło”. Autorka poruszającej opowieści o swoim ojcu „Swing Low: A Life” oraz ośmiu powieści, w tym wydanych w Polsce „Głosów kobiet”, „Wszystkie me daremne żale” oraz „Z ogniem”. Laureatka ponad dwudziestu nagród, m.in. najważniejszych kanadyjskich wyróżnień literackich – Nagrody im. Doris Giller oraz Nagrody im. Margaret Atwood i Graeme’a Gibsona przyznawanej przez Kanadyjskie Stowarzyszenie Pisarzy. Za „Głosy kobiet” otrzymała nagrodę Brooklyńskiej Biblioteki Publicznej, a także nominację do nagrody gubernatora generalnego Kanady i nagrody Reading Women. Książka znalazła się również w zestawieniach najlepszych tytułów roku w wielu pismach, m.in. „The New York Times Book Review”, „The Washington Post”, „Slate”, „Kirkus Review” i „Time”, oraz doczekała się uhonorowanej Oscarem adaptacji filmowej w reżyserii Sarah Polley.
Marcin Kube – dziennikarz i recenzent „Rzeczpospolitej”, redaktor magazynu „Plus Minus”. Pisze o literaturze, filmach i serialach, przeprowadza wywiady z ludźmi kultury. Publikował też w „Przekroju” i Culture.pl oraz był wydawcą i scenarzystą telewizyjnych programów publicystyczno-kulturalnych, m.in. „Hali Odlotów” i „Koło Pióra” w TVP Kultura.
Nowa książka: "Magiczna rana" Dorota Masłowska
2024-09-17 16:08:22
Długo oczekiwany prozatorski powrót Doroty Masłowskiej. Spotkanie z autorką poprowadził Przemysław Czapliński. Fragmenty książki przeczytała Klara Bielawka. Spotkanie odbyło się 2 września 2024 w ramach cyklu Nowa książka.
Magiczna rana Dorota Masłowska, Wydawnictwo Karakter
Trashowa powieść, która w obłąkańczo zabawny i zarazem śmiertelnie poważny sposób chwyta kawał współczesnej rzeczywistości. Przez karty książki przewijają się osobliwe, choć jakby skądś nam znane postaci: kobiety w rozsypce i bywalcy siłki, wystylizowani mieszczanie i świadome swoich praw małolaty. Widzimy je w najróżniejszych miejscach – w ekskluzywnych mieszkaniach, na wege weselu, w craftowej piekarni i przeznaczonym do rozbiórki hotelu. Postaci te napędzane są przez rozmaite fantazmaty, mniej lub bardziej wygórowane aspiracje i niemożliwe do zaspokojenia pragnienia. Autorka w niepodrabialny i sobie tylko właściwy sposób tropi popkulturowe schematy i językowe klisze tworzące ich sztucznie wygenerowany świat. I hakuje ten świat wyobraźnią, która podpowiada także surrealistyczne scenariusze.
Rewelacyjna proza, napisana z literackim szwungiem. Mistrzostwo Polski w obserwowaniu Polski oraz krajów zagranicznych.
Dorota Masłowska – jedna z najważniejszych polskich pisarek współczesnych. W 2002 roku zadebiutowała powieścią Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną, która zastała nagrodzona Paszportem „Polityki”, za drugą, „Paw królowej”, dostała w 2006 roku Nagrodę Literacką Nike. Następnie spod jej pióra wyszły dramaty „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku” (2006) oraz „Między nami dobrze jest” (2008) – oba, świetnie przyjęte przez czytelników i krytykę, doczekały się adaptacji teatralnych. Kolejne jej książki to m.in. „Kochanie, zabiłam nasze koty” (2012), „Jak zostałam wiedźmą” (2014), „Inni ludzie” (2018), zbiory felietonów „Jak przejąć kontrolę nad światem” (2017, 2020) i „Mam tak samo jak ty” (2023) oraz dramat „Bowie w Warszawie” (2022). W 2022 roku została uhonorowana Paszportem „Polityki” w kategorii Kreator Kultury. Równolegle do twórczości literackiej angażuje się w projekty muzyczne (Mister D, DOROTA) i teatralne.
Przemysław Czapliński – historyk literatury współczesnej, eseista, tłumacz, krytyk literacki. Wykłada na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody im. Kościelskich, Nagrody im. Kazimierza Wyki oraz Nagrody im. Jana Długosza. Ostatnie publikacje: „Poruszona mapa” (2016), „Literatura i jej natury” (2017; współautorzy: Joanna B. Bednarek, Dawid Gostyński), „O jeden las za daleko. Demokracja, kapitalizm i nieposłuszeństwo ekologiczne w Polsce” (współred.: J.B. Bednarek, D. Gostyński; 2019), „To wróci. Przeszłość i przyszłość pandemii” (współred. J.B. Bednarek, Warszawa 2022).
Długo oczekiwany prozatorski powrót Doroty Masłowskiej. Spotkanie z autorką poprowadził Przemysław Czapliński. Fragmenty książki przeczytała Klara Bielawka. Spotkanie odbyło się 2 września 2024 w ramach cyklu Nowa książka.
Magiczna rana Dorota Masłowska, Wydawnictwo Karakter
Trashowa powieść, która w obłąkańczo zabawny i zarazem śmiertelnie poważny sposób chwyta kawał współczesnej rzeczywistości. Przez karty książki przewijają się osobliwe, choć jakby skądś nam znane postaci: kobiety w rozsypce i bywalcy siłki, wystylizowani mieszczanie i świadome swoich praw małolaty. Widzimy je w najróżniejszych miejscach – w ekskluzywnych mieszkaniach, na wege weselu, w craftowej piekarni i przeznaczonym do rozbiórki hotelu. Postaci te napędzane są przez rozmaite fantazmaty, mniej lub bardziej wygórowane aspiracje i niemożliwe do zaspokojenia pragnienia. Autorka w niepodrabialny i sobie tylko właściwy sposób tropi popkulturowe schematy i językowe klisze tworzące ich sztucznie wygenerowany świat. I hakuje ten świat wyobraźnią, która podpowiada także surrealistyczne scenariusze.
Rewelacyjna proza, napisana z literackim szwungiem. Mistrzostwo Polski w obserwowaniu Polski oraz krajów zagranicznych.
Dorota Masłowska – jedna z najważniejszych polskich pisarek współczesnych. W 2002 roku zadebiutowała powieścią Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną, która zastała nagrodzona Paszportem „Polityki”, za drugą, „Paw królowej”, dostała w 2006 roku Nagrodę Literacką Nike. Następnie spod jej pióra wyszły dramaty „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku” (2006) oraz „Między nami dobrze jest” (2008) – oba, świetnie przyjęte przez czytelników i krytykę, doczekały się adaptacji teatralnych. Kolejne jej książki to m.in. „Kochanie, zabiłam nasze koty” (2012), „Jak zostałam wiedźmą” (2014), „Inni ludzie” (2018), zbiory felietonów „Jak przejąć kontrolę nad światem” (2017, 2020) i „Mam tak samo jak ty” (2023) oraz dramat „Bowie w Warszawie” (2022). W 2022 roku została uhonorowana Paszportem „Polityki” w kategorii Kreator Kultury. Równolegle do twórczości literackiej angażuje się w projekty muzyczne (Mister D, DOROTA) i teatralne.
Przemysław Czapliński – historyk literatury współczesnej, eseista, tłumacz, krytyk literacki. Wykłada na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody im. Kościelskich, Nagrody im. Kazimierza Wyki oraz Nagrody im. Jana Długosza. Ostatnie publikacje: „Poruszona mapa” (2016), „Literatura i jej natury” (2017; współautorzy: Joanna B. Bednarek, Dawid Gostyński), „O jeden las za daleko. Demokracja, kapitalizm i nieposłuszeństwo ekologiczne w Polsce” (współred.: J.B. Bednarek, D. Gostyński; 2019), „To wróci. Przeszłość i przyszłość pandemii” (współred. J.B. Bednarek, Warszawa 2022).
Nowa Książka: "Znaki zodiaku" Maciej Marcisz
2024-07-03 10:30:59
Nowa powieść autora „Taśm rodzinnych” i „Książki o przyjaźni”! Rozmowę z Maciejem Marciszem poprowadziła Justyna Sobolewska. Spotkanie z cyklu "Nowa Książka" odbyło się 5 czerwca 2024.
"Znaki zodiaku" Maciej Marcisz, Wydawnictwo W.A.B.
Toskania, słońce, grupa przyjaciół, piękna sceneria, dom na wzgórzu, dwa miesiące wolnego i wróżba, która głosi, że rozpadnie się absolutnie wszystko. „Znaki zodiaku” to zanurzona we współczesności opowieść o grach z tożsamością, klasowych napięciach i pragnieniu nowego życia. Z lekkością wakacyjnej powieści Maciej Marcisz zadaje pytania o miłość, przyjaźń i wielość naszych osobowości.
Maks jest pisarzem i wkrótce ma szansę otrzymać najważniejszą nagrodę literacką w kraju. Sławę przyniosła mu autobiograficzna trylogia, w której przedstawił swoje trudne dzieciństwo. Wychowanie na wsi wśród przegranych transformacji, biedę, znój, dyskryminację, ojca alkoholika i matkę półanalfabetkę. Jest tylko jeden problem - ktoś twierdzi, że ta ckliwa historia społecznego awansu została kompletnie zmyślona.
Jego przyjaciółka Ida właśnie się zaręczyła. Szkoda tylko, że praca w biurze tłumaczeniowym kompletnie ją wypala. Pewnego ranka zostawia w łóżku swojego partnera, wychodzi z domu i błąka się po mieście bez celu, aż zgłasza się do szpitala psychiatrycznego. Wychodzi z półrocznym zwolnieniem lekarskim.
Pogubieni przyjaciele wyjeżdżają do włoskiej rezydencji wspólnej znajomej, gdzie spędzają wakacje. Upalna pogoda, piękna sceneria, dom na wzgórzu, dwa miesiące wolnego - idealne warunki by odpocząć i wreszcie ułożyć sobie spójną wizję życia. Lub też kompletnie je zniszczyć.
Maciej Marcisz – pisarz, zawodowo związany z branżą wydawniczą, autor „Taśm rodzinnych” (W.A.B., 2019), jednego z najczęściej komentowanych debiutów ostatnich lat, i „Książki o przyjaźni” (W.A.B., 2021). Jego opowiadania ukazywały się na łamach „Wakatu”, „Pisma”, „Vogue’a Polska” i „Gazety Wyborczej”. Wraz z przyjaciółką prowadzi Nowy Klub Czytelniczy. Pochodzi ze Śląska, mieszka w Warszawie.
Justyna Sobolewska – krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka związana na stałe z tygodnikiem „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020) nominowanej do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”. Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej razem z Anną Dziewit Meller (2021). Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Literackiej Nagrodzie Europy Środkowej Angelus.
Nowa powieść autora „Taśm rodzinnych” i „Książki o przyjaźni”! Rozmowę z Maciejem Marciszem poprowadziła Justyna Sobolewska. Spotkanie z cyklu "Nowa Książka" odbyło się 5 czerwca 2024.
"Znaki zodiaku" Maciej Marcisz, Wydawnictwo W.A.B.
Toskania, słońce, grupa przyjaciół, piękna sceneria, dom na wzgórzu, dwa miesiące wolnego i wróżba, która głosi, że rozpadnie się absolutnie wszystko. „Znaki zodiaku” to zanurzona we współczesności opowieść o grach z tożsamością, klasowych napięciach i pragnieniu nowego życia. Z lekkością wakacyjnej powieści Maciej Marcisz zadaje pytania o miłość, przyjaźń i wielość naszych osobowości.
Maks jest pisarzem i wkrótce ma szansę otrzymać najważniejszą nagrodę literacką w kraju. Sławę przyniosła mu autobiograficzna trylogia, w której przedstawił swoje trudne dzieciństwo. Wychowanie na wsi wśród przegranych transformacji, biedę, znój, dyskryminację, ojca alkoholika i matkę półanalfabetkę. Jest tylko jeden problem - ktoś twierdzi, że ta ckliwa historia społecznego awansu została kompletnie zmyślona.
Jego przyjaciółka Ida właśnie się zaręczyła. Szkoda tylko, że praca w biurze tłumaczeniowym kompletnie ją wypala. Pewnego ranka zostawia w łóżku swojego partnera, wychodzi z domu i błąka się po mieście bez celu, aż zgłasza się do szpitala psychiatrycznego. Wychodzi z półrocznym zwolnieniem lekarskim.
Pogubieni przyjaciele wyjeżdżają do włoskiej rezydencji wspólnej znajomej, gdzie spędzają wakacje. Upalna pogoda, piękna sceneria, dom na wzgórzu, dwa miesiące wolnego - idealne warunki by odpocząć i wreszcie ułożyć sobie spójną wizję życia. Lub też kompletnie je zniszczyć.
Maciej Marcisz – pisarz, zawodowo związany z branżą wydawniczą, autor „Taśm rodzinnych” (W.A.B., 2019), jednego z najczęściej komentowanych debiutów ostatnich lat, i „Książki o przyjaźni” (W.A.B., 2021). Jego opowiadania ukazywały się na łamach „Wakatu”, „Pisma”, „Vogue’a Polska” i „Gazety Wyborczej”. Wraz z przyjaciółką prowadzi Nowy Klub Czytelniczy. Pochodzi ze Śląska, mieszka w Warszawie.
Justyna Sobolewska – krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka związana na stałe z tygodnikiem „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020) nominowanej do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”. Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej razem z Anną Dziewit Meller (2021). Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Literackiej Nagrodzie Europy Środkowej Angelus.
Nowa Książka: "Powiedzmy, że Piontek" Szczepan Twardoch
2024-07-03 10:26:49
Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" odbyło się 4 czerwca 2024. Rozmowę ze Szczepanem Twardochem poprowadzili Amelia Sarnowska i Witold Jurasz.
"Powiedzmy, że Piontek" Szczepan Twardoch, Wydawnictwo Literackie
Powiedzmy, że jest to gra z czytelnikami. Wciągająca, błyskotliwa, pełna niespodzianek i odniesień do współczesności. Może to nawet nowe, literackie oblicze Szczepana Twardocha?
Powiedzmy, że Erwin Piontek, 73-letni górnik, wybiera się w rejs dookoła świata. Na starym jachcie żaglowym typu Venus, z wysłużonym gumowym sztormiakiem, czerwoną wełnianą czapką, harcerską busolą w żeglarskim worku i skrupulatnie obliczonym prowiantem jest przygotowany na samotną wyprawę. Ma ambitny plan, by nigdy nie zawijać do portu, przez całe dwadzieścia dziewięć tysięcy mil.
Powiedzmy, że losy Piontka mogą też przebiegać inaczej. Nie żegluje, a leży na czerwonej ziemi, w dolinie rzeki Auob, która nie płynie przez Deutsch-Südwestafrika, ponieważ jest wyschnięta, ale tam się znajduje. Zamiast gumowego sztormiaka ma na sobie sztruksową bluzę mundurową, pas z szelkami i ośmioma ładownicami na amunicję.
Zresztą może jest zupełnie inaczej. Może Erwin Piontek jest sobowtórem pewnego dyktatora? Kto wie?
Powiedzmy, że ten, kto przeczyta.
Partner wydarzenia: ONET
Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" odbyło się 4 czerwca 2024. Rozmowę ze Szczepanem Twardochem poprowadzili Amelia Sarnowska i Witold Jurasz.
"Powiedzmy, że Piontek" Szczepan Twardoch, Wydawnictwo Literackie
Powiedzmy, że jest to gra z czytelnikami. Wciągająca, błyskotliwa, pełna niespodzianek i odniesień do współczesności. Może to nawet nowe, literackie oblicze Szczepana Twardocha?
Powiedzmy, że Erwin Piontek, 73-letni górnik, wybiera się w rejs dookoła świata. Na starym jachcie żaglowym typu Venus, z wysłużonym gumowym sztormiakiem, czerwoną wełnianą czapką, harcerską busolą w żeglarskim worku i skrupulatnie obliczonym prowiantem jest przygotowany na samotną wyprawę. Ma ambitny plan, by nigdy nie zawijać do portu, przez całe dwadzieścia dziewięć tysięcy mil.
Powiedzmy, że losy Piontka mogą też przebiegać inaczej. Nie żegluje, a leży na czerwonej ziemi, w dolinie rzeki Auob, która nie płynie przez Deutsch-Südwestafrika, ponieważ jest wyschnięta, ale tam się znajduje. Zamiast gumowego sztormiaka ma na sobie sztruksową bluzę mundurową, pas z szelkami i ośmioma ładownicami na amunicję.
Zresztą może jest zupełnie inaczej. Może Erwin Piontek jest sobowtórem pewnego dyktatora? Kto wie?
Powiedzmy, że ten, kto przeczyta.
Partner wydarzenia: ONET
Nowa Książka: "Wczoraj byłaś zła na zielono" Eliza Kącka
2024-07-02 11:49:02
Spotkanie z Elizą Kącką w ramach cyklu "Nowa Książka" poprowadził Marek Zaleski. Spotkanie odbyło się 3 czerwca 2024.
"Wczoraj byłaś zła na zielono" Eliza Kącka, Wydawnictwo Karakter
„Wiedziałam, że zawsze muszę być gotowa na scenariusz dziki, dziwny. I że musimy się w nim trzymać razem”.
Bezkompromisowa i brawurowa – taka jest autobiograficzna proza Elizy Kąckiej. To opowieść o podwójnym doświadczeniu pewnej odmienności i nieprzystawalności do narzuconych społecznie ram. O mozolnym, ale pięknym budowaniu trudnej, nieoczywistej relacji. O byciu matką i córką. O życiowym dryfie, performowaniu świata i wydreptywaniu wiedzy. O dzielności. O miłości. O życiu w kokonie i wychodzeniu z niego motylem. O tym, ile mogą znaczyć słowa i jak to jest widzieć je w kolorach.
Eliza Kącka – pisarka, literaturoznawczyni, krytyczka. Autorka książek prozatorskich: „Elizje” (2017), „po drugiej stronie siebie” (2019), „Strefa zgniotu” (2022), książki eseistycznej „Idiomy. Eseje” (2023) oraz książek akademickich: „Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida” (2012), „Lektura jako spotkanie. Brzozowski – tekst – metoda” (2017). Sporządziła kilka wyborów poezji (nie tylko najnowszej). Felietonistka i współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego”.
Marek Zaleski – literaturoznawca i krytyk literacki, eseista, profesor nauk humanistycznych. Laureat nagrody Fundacji im. Kościelskich, nagrody literackiej Gdynia, oraz nagrody im. Kazimierza Wyki.
***
„To nie jest łatwe, lecz jest możliwe. Trzeba tylko odsunąć na bok parę książek medycznych, diagnozy włożyć między bajki, porzucić komfort przeświadczeń, strząsnąć gorset układnych zdań, zejść ludziom z języków, żeby ujrzeć na nowo źródła, z których bije nierozpoznana mowa bytu. Córka i matka uczą się wzajemnie swojej relacji i uczą jej nas. Dziękuję, Ruda, dziękuję, Elizo”.
Marek Bieńczyk
„To nie jest książka na blurb, napisałabym najchętniej. Wielka rzecz”.
Inga Iwasiów
Spotkanie z Elizą Kącką w ramach cyklu "Nowa Książka" poprowadził Marek Zaleski. Spotkanie odbyło się 3 czerwca 2024.
"Wczoraj byłaś zła na zielono" Eliza Kącka, Wydawnictwo Karakter
„Wiedziałam, że zawsze muszę być gotowa na scenariusz dziki, dziwny. I że musimy się w nim trzymać razem”.
Bezkompromisowa i brawurowa – taka jest autobiograficzna proza Elizy Kąckiej. To opowieść o podwójnym doświadczeniu pewnej odmienności i nieprzystawalności do narzuconych społecznie ram. O mozolnym, ale pięknym budowaniu trudnej, nieoczywistej relacji. O byciu matką i córką. O życiowym dryfie, performowaniu świata i wydreptywaniu wiedzy. O dzielności. O miłości. O życiu w kokonie i wychodzeniu z niego motylem. O tym, ile mogą znaczyć słowa i jak to jest widzieć je w kolorach.
Eliza Kącka – pisarka, literaturoznawczyni, krytyczka. Autorka książek prozatorskich: „Elizje” (2017), „po drugiej stronie siebie” (2019), „Strefa zgniotu” (2022), książki eseistycznej „Idiomy. Eseje” (2023) oraz książek akademickich: „Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida” (2012), „Lektura jako spotkanie. Brzozowski – tekst – metoda” (2017). Sporządziła kilka wyborów poezji (nie tylko najnowszej). Felietonistka i współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego”.
Marek Zaleski – literaturoznawca i krytyk literacki, eseista, profesor nauk humanistycznych. Laureat nagrody Fundacji im. Kościelskich, nagrody literackiej Gdynia, oraz nagrody im. Kazimierza Wyki.
***
„To nie jest łatwe, lecz jest możliwe. Trzeba tylko odsunąć na bok parę książek medycznych, diagnozy włożyć między bajki, porzucić komfort przeświadczeń, strząsnąć gorset układnych zdań, zejść ludziom z języków, żeby ujrzeć na nowo źródła, z których bije nierozpoznana mowa bytu. Córka i matka uczą się wzajemnie swojej relacji i uczą jej nas. Dziękuję, Ruda, dziękuję, Elizo”.
Marek Bieńczyk
„To nie jest książka na blurb, napisałabym najchętniej. Wielka rzecz”.
Inga Iwasiów
Nowa Książka: "Nieśmiertelny" Bożena Keff
2024-07-02 11:45:37
Spotkanie z Bożeną Keff poprowadziła dr Katarzyna Kasia. Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" odbyło się 28 maja 2024.
"Nieśmiertelny" Bożena Keff, Wydawnictwo Filtry
"Nieśmiertelny" to pierwsza beletrystyczna książka Bożeny Keff – autorki znanej z poezji i esejów. W tych opowiadaniach centralną postacią, pojawiającą się w większości utworów, jest Marzanna, która niczym w powieści zmienia się i starzeje, a wraz z nią ewoluują historyczne okoliczności. Jesteśmy świadkami wciąż żywej pamięci po Zagładzie, obserwujemy rok 1968, ale też karnawał Solidarności, wreszcie tworzenie się nowego, liberalnego porządku. Każdy z tych kontekstów jest dla bohaterki Keff na swój sposób nie do zniesienia.
Marzanna jest Żydówką i ma męża Polaka, którego rodzina do antysemityzmu się nie przyznaje, jednak wyssała go z mlekiem matki: przeniknął do jej spontanicznych reakcji i językowych odruchów. Nasza bohaterka czuje się nieszczęśliwa, jakby uwięziono ją w zamku Sinobrodego – ceni twarde osadzenie w rzeczywistości swojego małżonka, ale cierpi, gdyż nie dzieli z nim świata myśli i emocji. Jednym słowem: Roman grzebie ją żywcem.
O ile fabularne spoiwo tego zbioru stanowi Marzanna, o tyle ideowym jest temat śmierci. Śmiertelnicy i śmiertelniczki zaludniający Nieśmiertelnego wchodzą z nią w różne konszachty. Całkiem spora ich część woli być martwa za życia. Czym bowiem jest wiara w życie wieczne, jak nie samospaleniem się tu i teraz?
Keff z literacką gracją kreśli światopoglądowe spory współczesności. Pokazuje Polskę rozdartą między katolickim pesymizmem a oświeceniową wiarą w lepszą przyszłość. W sposób niezwykle przenikliwy odnotowuje wrośnięte w naszą kulturę uprzedzenia, kładące się cieniem na duchowej kondycji społeczeństwa – niezdolnego do bliskości, trawionego podejrzliwą nieżyczliwością, uciekającego się chętnie do przemocy, choćby to była „przemoc miłosierdzia”.
"Nieśmiertelny" to znakomity obraz polskiej zbiorowości, a zarazem czuły portret kobiety, która chce dla siebie całego życia. I wie, że czasu na to życie zostało jej niewiele.
Bożena Keff – studiowała polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Uprawia poezję, prozę, twórczość akademicką i publicystykę. Taka jest kolejność ważności tych gatunków dla niej samej. Jest również wykładowczynią. W poezji stara się słowami nadążyć za dolegliwościami i odsłonięciami egzystencji, zazwyczaj związanymi z upływem czasu. Jest czuła na idee, ale nie pojmuje ich statycznie – feminizm traktuje jako drogę wyzwolenia ze stereotypów i jednoznacznych podziałów płci. Egzystencjalizm – jako kruszenie skorupy, która zamyka człowieka w lojalnościach wymuszonych wobec innych lojalności; w schematach narodowych, społecznych, genderowych, rodzinnych, gatunkowych… Z czasem podjęła splot tematów żydowskich, holokaustowych i rodzinnych. W swojej twórczości ponawia pytanie, jakie w kraju nieszanującym inności są dysfunkcje i kalectwa ludzi znajdujących się na pozycji Innego. I na ile możemy kochać zwierzęta, z których kultura uczyniła obce nam rzeczy. Ludzie jako zwierzęta potrafią kochać inne zwierzęta, i jako zwierzęta najszczerzej afirmują i opłakują samych siebie. O tym, a także o życiu jako o jedynym okresie nieśmiertelności, można przeczytać w jej ostatniej książce – "Nieśmiertelny".
Bożena Keff pisze nieustająco, ale dość rzadko publikuje, bo choć szuka, to nieczęsto znajduje ten rodzaj refleksji i formę, które uważa za godne utrwalenia. Tłumaczy (z angielskiego) i bywa tłumaczona.
Jest autorką wszechstronną. Opublikowała tom wierszy "Nie jest gotowy" (2000), esej "Postać z cieniem" (nominacja do Nike 2000), esej "Barykady. Kroniki obsesyjne" (2006), książkę poetycką "Utwór o Matce i Ojczyźnie" (nominacja do Nike 2008), studium naukowe "Antysemityzm. Niezamknięta historia" (2013), esej "Strażnicy fatum" (nominacja do Nike 2021).
Spotkanie z Bożeną Keff poprowadziła dr Katarzyna Kasia. Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" odbyło się 28 maja 2024.
"Nieśmiertelny" Bożena Keff, Wydawnictwo Filtry
"Nieśmiertelny" to pierwsza beletrystyczna książka Bożeny Keff – autorki znanej z poezji i esejów. W tych opowiadaniach centralną postacią, pojawiającą się w większości utworów, jest Marzanna, która niczym w powieści zmienia się i starzeje, a wraz z nią ewoluują historyczne okoliczności. Jesteśmy świadkami wciąż żywej pamięci po Zagładzie, obserwujemy rok 1968, ale też karnawał Solidarności, wreszcie tworzenie się nowego, liberalnego porządku. Każdy z tych kontekstów jest dla bohaterki Keff na swój sposób nie do zniesienia.
Marzanna jest Żydówką i ma męża Polaka, którego rodzina do antysemityzmu się nie przyznaje, jednak wyssała go z mlekiem matki: przeniknął do jej spontanicznych reakcji i językowych odruchów. Nasza bohaterka czuje się nieszczęśliwa, jakby uwięziono ją w zamku Sinobrodego – ceni twarde osadzenie w rzeczywistości swojego małżonka, ale cierpi, gdyż nie dzieli z nim świata myśli i emocji. Jednym słowem: Roman grzebie ją żywcem.
O ile fabularne spoiwo tego zbioru stanowi Marzanna, o tyle ideowym jest temat śmierci. Śmiertelnicy i śmiertelniczki zaludniający Nieśmiertelnego wchodzą z nią w różne konszachty. Całkiem spora ich część woli być martwa za życia. Czym bowiem jest wiara w życie wieczne, jak nie samospaleniem się tu i teraz?
Keff z literacką gracją kreśli światopoglądowe spory współczesności. Pokazuje Polskę rozdartą między katolickim pesymizmem a oświeceniową wiarą w lepszą przyszłość. W sposób niezwykle przenikliwy odnotowuje wrośnięte w naszą kulturę uprzedzenia, kładące się cieniem na duchowej kondycji społeczeństwa – niezdolnego do bliskości, trawionego podejrzliwą nieżyczliwością, uciekającego się chętnie do przemocy, choćby to była „przemoc miłosierdzia”.
"Nieśmiertelny" to znakomity obraz polskiej zbiorowości, a zarazem czuły portret kobiety, która chce dla siebie całego życia. I wie, że czasu na to życie zostało jej niewiele.
Bożena Keff – studiowała polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Uprawia poezję, prozę, twórczość akademicką i publicystykę. Taka jest kolejność ważności tych gatunków dla niej samej. Jest również wykładowczynią. W poezji stara się słowami nadążyć za dolegliwościami i odsłonięciami egzystencji, zazwyczaj związanymi z upływem czasu. Jest czuła na idee, ale nie pojmuje ich statycznie – feminizm traktuje jako drogę wyzwolenia ze stereotypów i jednoznacznych podziałów płci. Egzystencjalizm – jako kruszenie skorupy, która zamyka człowieka w lojalnościach wymuszonych wobec innych lojalności; w schematach narodowych, społecznych, genderowych, rodzinnych, gatunkowych… Z czasem podjęła splot tematów żydowskich, holokaustowych i rodzinnych. W swojej twórczości ponawia pytanie, jakie w kraju nieszanującym inności są dysfunkcje i kalectwa ludzi znajdujących się na pozycji Innego. I na ile możemy kochać zwierzęta, z których kultura uczyniła obce nam rzeczy. Ludzie jako zwierzęta potrafią kochać inne zwierzęta, i jako zwierzęta najszczerzej afirmują i opłakują samych siebie. O tym, a także o życiu jako o jedynym okresie nieśmiertelności, można przeczytać w jej ostatniej książce – "Nieśmiertelny".
Bożena Keff pisze nieustająco, ale dość rzadko publikuje, bo choć szuka, to nieczęsto znajduje ten rodzaj refleksji i formę, które uważa za godne utrwalenia. Tłumaczy (z angielskiego) i bywa tłumaczona.
Jest autorką wszechstronną. Opublikowała tom wierszy "Nie jest gotowy" (2000), esej "Postać z cieniem" (nominacja do Nike 2000), esej "Barykady. Kroniki obsesyjne" (2006), książkę poetycką "Utwór o Matce i Ojczyźnie" (nominacja do Nike 2008), studium naukowe "Antysemityzm. Niezamknięta historia" (2013), esej "Strażnicy fatum" (nominacja do Nike 2021).
Nowa Książka: "Małe pająki" Łukasz Barys
2024-07-02 11:39:26
Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" z Łukaszem Barysem poprowadziła Natalia Szostak. 22 maja 2024.
"Małe pająki" Łukasz Barys, Wydawnictwo Literackie
(Nie)zwykłe życie. Miłość, literatura i poszukiwanie własnej drogi.
Olę i Tobiasza, choć wywodzą się z różnych środowisk, łączy całkiem sporo. Poznają się w liceum, pochodzą z prowincji. Są u progu dorosłości, a główne wyzwanie, z jakim się mierzą, to próba tkania życia na własnych warunkach.
Ola mieszka we wsi pod Pabianicami. Studiuje zaocznie zarządzanie, na co dzień pracując jako recepcjonistka w szpitalu. Tobiasz jest przekonany, że jego powołaniem jest pisanie. I mimo że studiuje prawo, jego życie w Krakowie kręci się przede wszystkim wokół literatury.
Ich rzeczywistość składa się z domysłów i wyobrażeń, ale też nadziei, że gdzieś za rogiem czeka na nich wielka – a przynajmniej nierozczarowująca – przyszłość.
Czy ich pierwsze dorosłe wybory naprawdę należą do nich? I czy ocean możliwości, który się przed nimi roztacza, rzeczywiście jest na wyciągnięcie ręki? Poważne relacje Oli i Tobiasza budowane są na przemilczeniach, rywalizacji, ale i tęsknocie – w końcu niełatwo jest stworzyć prawdziwy związek, gdy nie wiemy, kim naprawdę jesteśmy.
A jeśli myślicie, że wiecie już, jak potoczy się fabuła Małych pająków – nic bardziej błędnego. Łukasz Barys nie raz nas zaskoczy!
Łukasz Barys – autor m.in. powieści „Kości, które nosisz w kieszeni" oraz "Jeśli przecięto cię na pół". Laureat Paszportu „Polityki”, Nagrody im. Adama Włodka, Nagrody Dramaturgicznej im. Tadeusza Różewicza. Nominowany również do Nagrody im. Stanisława Barańczaka i Odkryć Empiku. Mieszka w Pabianicach.
Natalia Szostak – dziennikarka przez wiele lat związana z „Gazetą Wyborczą”, od niedawna w portalu tvn24.pl. Autorka powieści „Zguba”.
Spotkanie w ramach cyklu "Nowa Książka" z Łukaszem Barysem poprowadziła Natalia Szostak. 22 maja 2024.
"Małe pająki" Łukasz Barys, Wydawnictwo Literackie
(Nie)zwykłe życie. Miłość, literatura i poszukiwanie własnej drogi.
Olę i Tobiasza, choć wywodzą się z różnych środowisk, łączy całkiem sporo. Poznają się w liceum, pochodzą z prowincji. Są u progu dorosłości, a główne wyzwanie, z jakim się mierzą, to próba tkania życia na własnych warunkach.
Ola mieszka we wsi pod Pabianicami. Studiuje zaocznie zarządzanie, na co dzień pracując jako recepcjonistka w szpitalu. Tobiasz jest przekonany, że jego powołaniem jest pisanie. I mimo że studiuje prawo, jego życie w Krakowie kręci się przede wszystkim wokół literatury.
Ich rzeczywistość składa się z domysłów i wyobrażeń, ale też nadziei, że gdzieś za rogiem czeka na nich wielka – a przynajmniej nierozczarowująca – przyszłość.
Czy ich pierwsze dorosłe wybory naprawdę należą do nich? I czy ocean możliwości, który się przed nimi roztacza, rzeczywiście jest na wyciągnięcie ręki? Poważne relacje Oli i Tobiasza budowane są na przemilczeniach, rywalizacji, ale i tęsknocie – w końcu niełatwo jest stworzyć prawdziwy związek, gdy nie wiemy, kim naprawdę jesteśmy.
A jeśli myślicie, że wiecie już, jak potoczy się fabuła Małych pająków – nic bardziej błędnego. Łukasz Barys nie raz nas zaskoczy!
Łukasz Barys – autor m.in. powieści „Kości, które nosisz w kieszeni" oraz "Jeśli przecięto cię na pół". Laureat Paszportu „Polityki”, Nagrody im. Adama Włodka, Nagrody Dramaturgicznej im. Tadeusza Różewicza. Nominowany również do Nagrody im. Stanisława Barańczaka i Odkryć Empiku. Mieszka w Pabianicach.
Natalia Szostak – dziennikarka przez wiele lat związana z „Gazetą Wyborczą”, od niedawna w portalu tvn24.pl. Autorka powieści „Zguba”.
Nowa Książka Dla Dzieci: "Kocia Szajka i zaginione bajki" Agata Romaniuk
2024-07-02 10:59:54
Spotkanie z książką z serii "Kocia Szajka" dla dzieci w wieku 6-8 lat, które odbyło się 18 maja 2024 w Nowym Teatrze w ramach cyklu "Nowa Książka".
"Kocia Szajka i zaginione bajki" Agata Romaniuk, Wydawnictwo Agora dla dzieci
Nie ma to jak deszczowe popołudnia. Koty wylegują się po kątach, popijają kakao z mysią posypką i oglądają kreskówki z Reksiem, ale zaraz… Czyżby w jednym z filmów występował tata Morfeusza?! Szczurza twarz, co za odkrycie! Koci detektywi ruszają do Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku Białej, by wspomóc przyjaciela w odkrywaniu rodzinnych korzeni. Tymczasem na miejscu okazuje się, że ktoś ukradł bajki z Reksiem! Kto i w jakim celu dopuścił się tak zuchwałego czynu? Czyżby filmy trafiły na czarny rynek w kocim internecie? Śledztwo musi być prowadzone dyskretnie, żeby nie siać paniki wśród fanów psiego celebryty. Żegnaj spokoju, Kocia Szajka znów ma łapy pełne roboty!
Akcja książek z serii Kocia Szajka rozgrywa się w Cieszynie, tętniącym życiem i pełnym niespodzianek mieście leżącym na pograniczu polsko-czeskim. Miejscowe koty, o mocnym charakterze i dużej fantazji, pomagają policji w rozwiązywaniu najtrudniejszych zagadek. Z czasem, w poszukiwaniu kolejnych detektywistycznych wyzwań, Kocia Szajka rusza do innych ciekawych miast na mapie Polski i świata. Ich pierwszym przystankiem jest Toruń, kolejnymi pełna tajemnic Wenecja i Bielsko-Biała.
Inspiracją do powstania serii były bajki na zamówienie, opowiadane przez Agatę Romaniuk na fejsbukowej grupie Wieczorynka przez cały wiosenny lockdown 2020 roku. Autorka spełniała życzenia dzieci, improwizując opowieści wokół zgłoszonych jej tematów - przygody kotów Loli i Komandosa, okazały się tak wciągające, że musiała powstać z nich książka. Ilustracje stworzyła Malwina Hajduk, projektantka książek, plakatów i wydarzeń artystycznych.
Książki do czytania młodszym dzieciom, jak również do samodzielnej lektury. Duże litery, piękne ilustracje oraz wciągająca akcja powodują, że jest to świetna pozycja zarówno dla tych, którzy właśnie zaczynają czytać jak i dla bardziej zaawansowanych czytelników.
Agata Romaniuk – pisarka, reporterka, socjolożka. Kocistka rozkochana w przygodach i małych miasteczkach. Jako Pani Wieczorynka opowiada w internecie improwizowane bajki na życzenie dzieci. Autorka serii powieści detektywistycznych „Kocia Szajka”, serii dla przedszkolaków „Precelek” oraz książki „Tolo i Bolo ratują Lisią Górkę”. Absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu i założycielka Grupy Reporterskiej Głośniej. Stypendystka programu rezydencyjnego Fundacji Pismo. W 2017 zainicjowała projekt badawczo-reporterski Światła Małego Miasta, który opisywał życie Polaków w najmniejszych miasteczkach. W 2019 ukazała się jej książka reporterska „Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu”. Opowiadania i reportaże Agaty Romaniuk znalazły się w zbiorach „Przewiew. 12 opowieści otwartych” i „Nadzieja”. Jest także autorką książki „Zapalniki zmian. Jak projektować zachowania?”. W 2022 roku ukazała się jej powieść „Proste równoległe” oraz zbiór reporterski „Krótko i szczęśliwie”. Publikuje teksty w Dużym Formacie, Przekroju, Piśmie, magazynie Non/Fiction i Reportagen.
Spotkanie z książką z serii "Kocia Szajka" dla dzieci w wieku 6-8 lat, które odbyło się 18 maja 2024 w Nowym Teatrze w ramach cyklu "Nowa Książka".
"Kocia Szajka i zaginione bajki" Agata Romaniuk, Wydawnictwo Agora dla dzieci
Nie ma to jak deszczowe popołudnia. Koty wylegują się po kątach, popijają kakao z mysią posypką i oglądają kreskówki z Reksiem, ale zaraz… Czyżby w jednym z filmów występował tata Morfeusza?! Szczurza twarz, co za odkrycie! Koci detektywi ruszają do Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku Białej, by wspomóc przyjaciela w odkrywaniu rodzinnych korzeni. Tymczasem na miejscu okazuje się, że ktoś ukradł bajki z Reksiem! Kto i w jakim celu dopuścił się tak zuchwałego czynu? Czyżby filmy trafiły na czarny rynek w kocim internecie? Śledztwo musi być prowadzone dyskretnie, żeby nie siać paniki wśród fanów psiego celebryty. Żegnaj spokoju, Kocia Szajka znów ma łapy pełne roboty!
Akcja książek z serii Kocia Szajka rozgrywa się w Cieszynie, tętniącym życiem i pełnym niespodzianek mieście leżącym na pograniczu polsko-czeskim. Miejscowe koty, o mocnym charakterze i dużej fantazji, pomagają policji w rozwiązywaniu najtrudniejszych zagadek. Z czasem, w poszukiwaniu kolejnych detektywistycznych wyzwań, Kocia Szajka rusza do innych ciekawych miast na mapie Polski i świata. Ich pierwszym przystankiem jest Toruń, kolejnymi pełna tajemnic Wenecja i Bielsko-Biała.
Inspiracją do powstania serii były bajki na zamówienie, opowiadane przez Agatę Romaniuk na fejsbukowej grupie Wieczorynka przez cały wiosenny lockdown 2020 roku. Autorka spełniała życzenia dzieci, improwizując opowieści wokół zgłoszonych jej tematów - przygody kotów Loli i Komandosa, okazały się tak wciągające, że musiała powstać z nich książka. Ilustracje stworzyła Malwina Hajduk, projektantka książek, plakatów i wydarzeń artystycznych.
Książki do czytania młodszym dzieciom, jak również do samodzielnej lektury. Duże litery, piękne ilustracje oraz wciągająca akcja powodują, że jest to świetna pozycja zarówno dla tych, którzy właśnie zaczynają czytać jak i dla bardziej zaawansowanych czytelników.
Agata Romaniuk – pisarka, reporterka, socjolożka. Kocistka rozkochana w przygodach i małych miasteczkach. Jako Pani Wieczorynka opowiada w internecie improwizowane bajki na życzenie dzieci. Autorka serii powieści detektywistycznych „Kocia Szajka”, serii dla przedszkolaków „Precelek” oraz książki „Tolo i Bolo ratują Lisią Górkę”. Absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu i założycielka Grupy Reporterskiej Głośniej. Stypendystka programu rezydencyjnego Fundacji Pismo. W 2017 zainicjowała projekt badawczo-reporterski Światła Małego Miasta, który opisywał życie Polaków w najmniejszych miasteczkach. W 2019 ukazała się jej książka reporterska „Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu”. Opowiadania i reportaże Agaty Romaniuk znalazły się w zbiorach „Przewiew. 12 opowieści otwartych” i „Nadzieja”. Jest także autorką książki „Zapalniki zmian. Jak projektować zachowania?”. W 2022 roku ukazała się jej powieść „Proste równoległe” oraz zbiór reporterski „Krótko i szczęśliwie”. Publikuje teksty w Dużym Formacie, Przekroju, Piśmie, magazynie Non/Fiction i Reportagen.
Nowa książka: "Pogoda" Lisa Robertson
2024-05-31 12:26:11
Spotkanie z Lisą Robertson w ramach cyklu "Nowa książka" poprowadziła autorka przekładu polskiego książki, Małgorzata Myk. Spotkanie odbyło się 13 maja 2024 w Nowej Księgarni
"Pogoda" Lisa Robertson, przeł. Małgorzata Myk, Wydawnictwo Lokator
Książka Lisy Robertson jest projektem o charakterze site-specific, w którym zainteresowanie konceptualizmem przybiera formę spekulatywnego eksperymentu. Przebywając w Cambridge, pisarka badała materiały archiwalne dotyczące meteorologii, które następnie wykorzystała w „Pogodzie.” Robertson czerpała inspiracje także z osiemnasto- i dziewiętnastowiecznych publikacji dotyczących zjawisk pogodowych, między innymi „Eseju o modyfikacji chmur” Luke’a Howarda z 1803 roku, eseju poświęconego zjawisku rosy Williama Charlesa Wellsa (1814) oraz rozprawy Johna Aitkina „O wykorzystaniu historii naturalnej w poezji” z 1777 roku.
Lisa Robertson – ur. w 1961 roku w Toronto poetka, eseistka, badaczka i tłumaczka. Jedna z najważniejszych awangardowych pisarek kanadyjskich. Autorka między innymi takich książek poetyckich jak „Xeclogue” (1993), „Debbie: An Epic” (1997), „The Weather” (2001), „Lisa Robertson’s Magenta Soul Whip” (2009), „R’s Boat” (2010) i „Three Summers” (2016), dwóch zbiorów esejów, powieści „The Baudelaire Fractal” (2020), a ostatnio eksperymentalnej książki „Anemones: A Simone Weil Project” (2022), będącej jednocześnie projektem badawczym, przekładowym i poetyckim. Tłumaczka literatury i filozofii francuskiej, między innymi pisarstwa Michèle Bernstein, postaci związanej z ruchem sytuacjonistów. W latach 1988-1994 Robertson prowadziła w Vancouver niezależną księgarnię. W 1990 roku związała się z kolektywem poetyckim The Kootenay School of Writing, który również działał w okolicach Vancouver. Jej twórczość jest także kojarzona z amerykańską grupą poetów Language. Robertson była nominowana do szeregu nagród, między innymi prestiżowego kanadyjskiego wyróżnienia Governor General’s Literary Award for Poetry. W 2018 roku za swój dorobek poetycki otrzymała nagrodę imienia C.D. Wright. Pisarka obecnie mieszka we Francji.
Małgorzata Myk – ur. 1975 w Łodzi. Literaturoznawczyni i tłumaczka. Pracuje na Uniwersytecie Łódzkim w Zakładzie Literatury i Kultury Północnoamerykańskiej. Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej i Fundacji Fulbrighta. Mieszka w Warszawie.
Wizytę Lisy Robertson w Polsce wspiera Canada Council for the Arts.
Spotkanie z Lisą Robertson w ramach cyklu "Nowa książka" poprowadziła autorka przekładu polskiego książki, Małgorzata Myk. Spotkanie odbyło się 13 maja 2024 w Nowej Księgarni
"Pogoda" Lisa Robertson, przeł. Małgorzata Myk, Wydawnictwo Lokator
Książka Lisy Robertson jest projektem o charakterze site-specific, w którym zainteresowanie konceptualizmem przybiera formę spekulatywnego eksperymentu. Przebywając w Cambridge, pisarka badała materiały archiwalne dotyczące meteorologii, które następnie wykorzystała w „Pogodzie.” Robertson czerpała inspiracje także z osiemnasto- i dziewiętnastowiecznych publikacji dotyczących zjawisk pogodowych, między innymi „Eseju o modyfikacji chmur” Luke’a Howarda z 1803 roku, eseju poświęconego zjawisku rosy Williama Charlesa Wellsa (1814) oraz rozprawy Johna Aitkina „O wykorzystaniu historii naturalnej w poezji” z 1777 roku.
Lisa Robertson – ur. w 1961 roku w Toronto poetka, eseistka, badaczka i tłumaczka. Jedna z najważniejszych awangardowych pisarek kanadyjskich. Autorka między innymi takich książek poetyckich jak „Xeclogue” (1993), „Debbie: An Epic” (1997), „The Weather” (2001), „Lisa Robertson’s Magenta Soul Whip” (2009), „R’s Boat” (2010) i „Three Summers” (2016), dwóch zbiorów esejów, powieści „The Baudelaire Fractal” (2020), a ostatnio eksperymentalnej książki „Anemones: A Simone Weil Project” (2022), będącej jednocześnie projektem badawczym, przekładowym i poetyckim. Tłumaczka literatury i filozofii francuskiej, między innymi pisarstwa Michèle Bernstein, postaci związanej z ruchem sytuacjonistów. W latach 1988-1994 Robertson prowadziła w Vancouver niezależną księgarnię. W 1990 roku związała się z kolektywem poetyckim The Kootenay School of Writing, który również działał w okolicach Vancouver. Jej twórczość jest także kojarzona z amerykańską grupą poetów Language. Robertson była nominowana do szeregu nagród, między innymi prestiżowego kanadyjskiego wyróżnienia Governor General’s Literary Award for Poetry. W 2018 roku za swój dorobek poetycki otrzymała nagrodę imienia C.D. Wright. Pisarka obecnie mieszka we Francji.
Małgorzata Myk – ur. 1975 w Łodzi. Literaturoznawczyni i tłumaczka. Pracuje na Uniwersytecie Łódzkim w Zakładzie Literatury i Kultury Północnoamerykańskiej. Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej i Fundacji Fulbrighta. Mieszka w Warszawie.
Wizytę Lisy Robertson w Polsce wspiera Canada Council for the Arts.
Spotkanie z zespołem Nowego Teatru | Elizabeth Costello J.M. Coetzee Krzysztof Warlikowski
2024-05-10 15:54:29
Spotkanie z zespołem Nowego Teatru po spektaklu "Elizabeth Costello" J.M. Coetzeego w reż. Krzysztofa Warlikowskiego w ramach XXX Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Zapis spotkania, które odbyło się 13 kwietnia 2024 roku w Nowym Teatrze.
Więcej o Elizabeth Costello | J.M. Coetzee
Krzysztof Warlikowski
https://nowyteatr.org/pl/kalendarz/el...
W rozmowie wzięli udział:
Mariusz Bonaszewski
Magdalena Cielecka
Andrzej Chyra
Ewa Dałkowska
Bartosz Gelener
Piotr Gruszczyński
Małgorzata Hajewska-Krzysztofik
Maja Komorowska
Maja Ostaszewska
Ewelina Pankowska
Jacek Poniedziałek
Krzysztof Warlikowski
Prowadzenie:
Jacek Cieslak
Jacek Wakar
Kamera:
Adrian Hutyriak
Tomasz Jóźwin
Bartłomiej Zawiła
Montaż:
Maria Porzyc
Produkcja:
Nowy Teatr
Spotkanie z zespołem Nowego Teatru po spektaklu "Elizabeth Costello" J.M. Coetzeego w reż. Krzysztofa Warlikowskiego w ramach XXX Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Zapis spotkania, które odbyło się 13 kwietnia 2024 roku w Nowym Teatrze.
Więcej o Elizabeth Costello | J.M. Coetzee
Krzysztof Warlikowski
https://nowyteatr.org/pl/kalendarz/el...
W rozmowie wzięli udział:
Mariusz Bonaszewski
Magdalena Cielecka
Andrzej Chyra
Ewa Dałkowska
Bartosz Gelener
Piotr Gruszczyński
Małgorzata Hajewska-Krzysztofik
Maja Komorowska
Maja Ostaszewska
Ewelina Pankowska
Jacek Poniedziałek
Krzysztof Warlikowski
Prowadzenie:
Jacek Cieslak
Jacek Wakar
Kamera:
Adrian Hutyriak
Tomasz Jóźwin
Bartłomiej Zawiła
Montaż:
Maria Porzyc
Produkcja:
Nowy Teatr