Bęc Radio

Podcast by bec_zmiana


Odcinki od najnowszych:

Bęc Radio: Pszczoły z centrum miasta —> Jędrzejewski
2022-08-22 15:15:06

Z jakich roślin zbierają nektar pszczoły mieszkające w centrum Warszawy? Jak sobie radzą w wielkim mieście? Co im najbardziej przeszkadza? Czy miód, który powstaje w mieście, jest zanieczyszczony? Na te pytania odpowiada Wiktor Jędrzejewski, który w 2014 r. zainicjował ruch Miejskie Pszczoły i dzięki współpracy z urzędnikami i radnymi m.st. Warszawa doprowadził do legalizacji pszczelarstwa w stolicy. To dzięki tej zmianie możemy dziś hodować pszczołę miodną na dachach lub w przydomowych ogrodach. Wiktor obecnie opiekuje się pasiekami na Osiedlu Jazdów oraz na jednym z tarasów Pałacu Kultury i Nauki. To właśnie tam, przed Teatrem Studio, na Placu Nowego Sąsiedztwa powołanym w ramach cyklu letnich wydarzeń kulturalnych "Plac Defilad", przy rabacie powstałej na miejscu rozbetonowanego fragmentu placu i przy hydrobotanicznych donicach, rozmawiamy z Wiktorem o badaniach przeprowadzanych przez pszczoły (tak, tak!) i o przyjacielskim miejskim pszczelarstwie. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Z jakich roślin zbierają nektar pszczoły mieszkające w centrum Warszawy? Jak sobie radzą w wielkim mieście? Co im najbardziej przeszkadza? Czy miód, który powstaje w mieście, jest zanieczyszczony? Na te pytania odpowiada Wiktor Jędrzejewski, który w 2014 r. zainicjował ruch Miejskie Pszczoły i dzięki współpracy z urzędnikami i radnymi m.st. Warszawa doprowadził do legalizacji pszczelarstwa w stolicy. To dzięki tej zmianie możemy dziś hodować pszczołę miodną na dachach lub w przydomowych ogrodach. Wiktor obecnie opiekuje się pasiekami na Osiedlu Jazdów oraz na jednym z tarasów Pałacu Kultury i Nauki. To właśnie tam, przed Teatrem Studio, na Placu Nowego Sąsiedztwa powołanym w ramach cyklu letnich wydarzeń kulturalnych "Plac Defilad", przy rabacie powstałej na miejscu rozbetonowanego fragmentu placu i przy hydrobotanicznych donicach, rozmawiamy z Wiktorem o badaniach przeprowadzanych przez pszczoły (tak, tak!) i o przyjacielskim miejskim pszczelarstwie. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl

Bęc Radio: Trudna sztuka zapominania przeszłości —> Adamczyk, Wróbel
2022-08-21 00:04:48

Artystka Justyna Adamczyk w tworzonym od 20 lat cyklu prac analizuje traumatyczne przeżycia własne, swoich przyjaciół i znajomych. Wystawa "Przeszłość nie przemija, bo wiecznie jest tworzona na nowo" to zapis oswajania bólu i lęków, odwołanie do indywidualnej i zbiorowej pamięci, doświadczenia traumy. Za pomocą kompozycji obrazów, instalacji, rysunków i rzeźb, artystka poszukuje lekarstwa na powracające wspomnienia. O wystawie, którą można oglądać do 28.08.2022, rozmawiamy z jej autorką, a także z Kamą Wróbel, kuratorką wystawy i dyrektorką Galerii OP ENHEIM we Wrocławiu https://openheim.org Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Artystka Justyna Adamczyk w tworzonym od 20 lat cyklu prac analizuje traumatyczne przeżycia własne, swoich przyjaciół i znajomych. Wystawa "Przeszłość nie przemija, bo wiecznie jest tworzona na nowo" to zapis oswajania bólu i lęków, odwołanie do indywidualnej i zbiorowej pamięci, doświadczenia traumy. Za pomocą kompozycji obrazów, instalacji, rysunków i rzeźb, artystka poszukuje lekarstwa na powracające wspomnienia. O wystawie, którą można oglądać do 28.08.2022, rozmawiamy z jej autorką, a także z Kamą Wróbel, kuratorką wystawy i dyrektorką Galerii OP ENHEIM we Wrocławiu https://openheim.org Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl

Bęc Radio: Z pomocą archi-tektury —> Łątka
2022-08-20 15:55:09

Architektura z tektury? Czemu nie? Celuloza – jest najbardziej rozpowszechnionym na kuli ziemskiej naturalnym polimerem, a jej zasoby określane są jako niewyczerpywalne. Papier i tektura mogą zostać wielokrotnie przetworzone. Zastosowanie wyrobów papierniczych w architekturze sięga VIII wieku n.e. i związane jest z tradycyjną architekturą chińską i japońską. W drugiej połowie XIX wieku pojawiły się pierwsze próby zastosowania materiałów papierniczych do budowy domów w krajach Zachodu. Obecnie, m.in. dzięki realizacjom japońskiego architekta Shigeru Bana, wyroby papiernicze takie jak tuleje papierowe, płyty o strukturze plastra miodu, tektura falista czy tektura lita, produkty papierowe stają się coraz popularniejszym materiałem zarówno w architekturze wnętrz, designie czy architekturze. Papier z powodzeniem jest stosowany jako główny materiał budowlany w obiektach tymczasowych (pawilony, rzeźby przestrzenne, instalacje), budynkach permanentnych (domy, szkoły, galerie) jak i architekturze pomocowej. Z architektem Jurkiem Łątką, autorem i współautorem wielu ciekawych projektów przestrzennych wykorzystujących materiały celulozowe, rozmawiamy po jego wykładzie "Państwo z tektury. Czy można budować tanio i ekologicznie?", który był częścią Święta Architektury, cyklu wydarzeń zorganizowanych przez Oddział Warszawski Stowarzyszenia Architektów Polskich. http://www.archi-tektura.eu/pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Architektura z tektury? Czemu nie? Celuloza – jest najbardziej rozpowszechnionym na kuli ziemskiej naturalnym polimerem, a jej zasoby określane są jako niewyczerpywalne. Papier i tektura mogą zostać wielokrotnie przetworzone. Zastosowanie wyrobów papierniczych w architekturze sięga VIII wieku n.e. i związane jest z tradycyjną architekturą chińską i japońską. W drugiej połowie XIX wieku pojawiły się pierwsze próby zastosowania materiałów papierniczych do budowy domów w krajach Zachodu. Obecnie, m.in. dzięki realizacjom japońskiego architekta Shigeru Bana, wyroby papiernicze takie jak tuleje papierowe, płyty o strukturze plastra miodu, tektura falista czy tektura lita, produkty papierowe stają się coraz popularniejszym materiałem zarówno w architekturze wnętrz, designie czy architekturze. Papier z powodzeniem jest stosowany jako główny materiał budowlany w obiektach tymczasowych (pawilony, rzeźby przestrzenne, instalacje), budynkach permanentnych (domy, szkoły, galerie) jak i architekturze pomocowej. Z architektem Jurkiem Łątką, autorem i współautorem wielu ciekawych projektów przestrzennych wykorzystujących materiały celulozowe, rozmawiamy po jego wykładzie "Państwo z tektury. Czy można budować tanio i ekologicznie?", który był częścią Święta Architektury, cyklu wydarzeń zorganizowanych przez Oddział Warszawski Stowarzyszenia Architektów Polskich. http://www.archi-tektura.eu/pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl

Bęc Radio: Tęcza, miłość i napój grantowy —> Borecki
2022-08-19 15:58:07

Podczas kiedy ultrakonserwatywne i ultrakatolickie inicjatywy mają regularne wsparcie finansowe ze strony swoich zwolenników-przedsiębiorców, korzystają ze środków generowanych przez tworzone przez siebie biznesy, po stronie inicjatyw związanych ze swobodami obywatelskimi tego rodzaju działania należą do rzadkości. Tym bardziej ciekawa jest inicjatywa Rainbow4.love, projekt polskiej firmy, która wprowadziła na rynek napój będący składką na system grantów wspierających środowisko LGBT+. W pierwszej turze udało się uzbierać 50 000 PLN, które pozwoli na przyznanie 10 dotacji (wpłynęło 60 aplikacji). Działanie realizowane jest przez Wild Grass wspólnie z doświadczoną organizacją pozarządową Kampanią Przeciw Homofobii. Rozmawiamy z Michałem Boreckim z firmy Wild Grass, współtwórcą pomysłu, o trudnościach, o nadziejach związanych z tym projektem i o tym, czy polski młody biznes inwestuje w wartości wspierające wolności obywatelskie. Więcej o projekcie: https://rainbow4.love/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Podczas kiedy ultrakonserwatywne i ultrakatolickie inicjatywy mają regularne wsparcie finansowe ze strony swoich zwolenników-przedsiębiorców, korzystają ze środków generowanych przez tworzone przez siebie biznesy, po stronie inicjatyw związanych ze swobodami obywatelskimi tego rodzaju działania należą do rzadkości. Tym bardziej ciekawa jest inicjatywa Rainbow4.love, projekt polskiej firmy, która wprowadziła na rynek napój będący składką na system grantów wspierających środowisko LGBT+. W pierwszej turze udało się uzbierać 50 000 PLN, które pozwoli na przyznanie 10 dotacji (wpłynęło 60 aplikacji). Działanie realizowane jest przez Wild Grass wspólnie z doświadczoną organizacją pozarządową Kampanią Przeciw Homofobii. Rozmawiamy z Michałem Boreckim z firmy Wild Grass, współtwórcą pomysłu, o trudnościach, o nadziejach związanych z tym projektem i o tym, czy polski młody biznes inwestuje w wartości wspierające wolności obywatelskie. Więcej o projekcie: https://rainbow4.love/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl

Bęc Radio: Konstytucja międzygatunkowa —> Szydłowska
2022-08-16 20:42:47

Wyobraźmy sobie, że reprezentantki różnych gatunków, a także elementów przyrody nieożywionej, zjawisk pogodowych, architektury i urbanistyki siadają przy wspólnym stole, żeby stworzyć nie-tylko-ludzką konstytucję regulującą relacje między tymi wszystkimi podmiotami. Dlaczego zmiana perspektywy z antropocentrycznej na otwartą i włączającą wszystkie istoty, z którymi dzielimy planetę, jest dziś ważna? Jak to praktycznie można zrobić? Jak wpleść w planowanie i projektowanie świadomość współzamieszkiwania? Tego dotyczyły spacer i warsztaty zorganizowane w sierpniu 2022 przez inicjatywę Miastozdziczenie https://miastozdziczenie.pl w ramach projektu Plac Nowego Sąsiedztwa. Wydarzenie odbywało się jako część cyklu Plac Defilad, realizowanego przez Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, https://placdefilad.org/pl Rozmawiamy z Agatą Szydłowską, współprowadzącą warsztaty, a także podsłuchujemy dyskusje toczące się przy warsztatowym stole. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, nn6t.pl Agata Szydłowska – kuratorka, badaczka i autorka książek. Absolwentka historii sztuki na UW, Szkoły Nauk Społecznych przy IFiS PAN, doktorka etnologii. Kierowniczka Katedry Teorii Designu na Wydziale Wzornictwa ASP w Warszawie. Autorka, współautorka i redaktorka książek na temat projektowania, między innymi „Od solidarycy do TypoPolo. Typografia a tożsamości zbiorowe w Polsce po roku 1989” (2018) oraz „ZOEpolis. Budując wspólnotę ludzko-nie-ludzką” (2020). Współautorka pokazywanej w polskim pawilonie na XXII Triennale di Milano „Broken Nature. Design Takes on Human Revival” wystawy pod tytułem „MYCOsystem” (2019). Interesuje się społecznymi i politycznymi kontekstami dizajnu. Poprzez działania kuratorskie i refleksję humanistyczną bada projektowanie poza antropocentryzmem. Więcej w książce "ZOEpolis. Budując wspólnotę ludzko-nie-ludzką" https://sklep.beczmiana.pl/zoepolis-budujac-wspolnote-ludzko-nie-ludzka
Wyobraźmy sobie, że reprezentantki różnych gatunków, a także elementów przyrody nieożywionej, zjawisk pogodowych, architektury i urbanistyki siadają przy wspólnym stole, żeby stworzyć nie-tylko-ludzką konstytucję regulującą relacje między tymi wszystkimi podmiotami. Dlaczego zmiana perspektywy z antropocentrycznej na otwartą i włączającą wszystkie istoty, z którymi dzielimy planetę, jest dziś ważna? Jak to praktycznie można zrobić? Jak wpleść w planowanie i projektowanie świadomość współzamieszkiwania? Tego dotyczyły spacer i warsztaty zorganizowane w sierpniu 2022 przez inicjatywę Miastozdziczenie https://miastozdziczenie.pl w ramach projektu Plac Nowego Sąsiedztwa. Wydarzenie odbywało się jako część cyklu Plac Defilad, realizowanego przez Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, https://placdefilad.org/pl Rozmawiamy z Agatą Szydłowską, współprowadzącą warsztaty, a także podsłuchujemy dyskusje toczące się przy warsztatowym stole. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, nn6t.pl Agata Szydłowska – kuratorka, badaczka i autorka książek. Absolwentka historii sztuki na UW, Szkoły Nauk Społecznych przy IFiS PAN, doktorka etnologii. Kierowniczka Katedry Teorii Designu na Wydziale Wzornictwa ASP w Warszawie. Autorka, współautorka i redaktorka książek na temat projektowania, między innymi „Od solidarycy do TypoPolo. Typografia a tożsamości zbiorowe w Polsce po roku 1989” (2018) oraz „ZOEpolis. Budując wspólnotę ludzko-nie-ludzką” (2020). Współautorka pokazywanej w polskim pawilonie na XXII Triennale di Milano „Broken Nature. Design Takes on Human Revival” wystawy pod tytułem „MYCOsystem” (2019). Interesuje się społecznymi i politycznymi kontekstami dizajnu. Poprzez działania kuratorskie i refleksję humanistyczną bada projektowanie poza antropocentryzmem. Więcej w książce "ZOEpolis. Budując wspólnotę ludzko-nie-ludzką" https://sklep.beczmiana.pl/zoepolis-budujac-wspolnote-ludzko-nie-ludzka

Bęc Radio: Przestrzeń jako tworzywo sztuki —> Sumorok, Świtek, Załuski
2022-07-31 22:05:17

Marian Wimmer (1897–1970) był architektem, artystą, pedagogiem, teoretykiem sztuki i architektury. "Przestrzeń jako tworzywo sztuki", książka zawierająca odnalezione teksty Wimmera, współczesną analizę jego teorii, a także przybliżająca jego biografię i dorobek, wydana została przez Akademię Sztuk Pięknych w Łodzi. Tom jest zaskakującym materiałem dla wszystkich, którzy wierzą w silne związki sztuk plastycznych z innymi dziedzinami. ”Przestrzeń jako tworzywo sztuki” odkrywa Wimmera jako teoretyka aktualnie i współcześnie brzmiącego z postulatami łączenia krajobrazu, projektowania, przyrody, antropologii i środków artystycznych w celu tworzenia lepszej przestrzeni życiowej. – Pierwszą osobą, która trafiła na ślad archiwum Mariana w ramach swoich poszukiwań materiałów dotyczących rozwoju kinematografii i szkolnictwa filmowego w Polsce w okresie tużpowojennym był Waldemar Ludwisiak. Później, niezależnie od niego, dzięki informacjom pochodzącym od Wery Modzelewskiej, o istnieniu archiwum dowiedzieli się Magdalena Soboń i Artur Chrzanowski z ASP w Łodzi. Szukając kogoś, kto opracowałby spuściznę Wimmera i wydał jego niepublikowaną książkę „Przestrzeń jako tworzywo sztuki”, Waldemar Ludwisiak skontaktował się z nami, udostępnił nam wykonane przez siebie zdjęcia maszynopisu książki oraz wybranych dokumentów biograficznych autora. Mniej więcej w tym samym czasie z analogiczną propozycją zbadania i zaprezentowania spuścizny Wimmera zwrócili się do nas Magdalena Soboń i Artur Chrzanowski – odtwarzają ścieżkę wydania książki jej redaktorzy Aleksandra Sumorok i Tomasz Załuski. O Wimmerze i odkrywaniu jego oryginalnej wielowątkowej twórczości i pracy badawczej rozmawiamy z nimi, a także z historyczką sztuki i architektury Gabrielą Świtek. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Marian-Wimmer.-Przestrzen-jako-tworzywo-sztuki/6527
Marian Wimmer (1897–1970) był architektem, artystą, pedagogiem, teoretykiem sztuki i architektury. "Przestrzeń jako tworzywo sztuki", książka zawierająca odnalezione teksty Wimmera, współczesną analizę jego teorii, a także przybliżająca jego biografię i dorobek, wydana została przez Akademię Sztuk Pięknych w Łodzi. Tom jest zaskakującym materiałem dla wszystkich, którzy wierzą w silne związki sztuk plastycznych z innymi dziedzinami. ”Przestrzeń jako tworzywo sztuki” odkrywa Wimmera jako teoretyka aktualnie i współcześnie brzmiącego z postulatami łączenia krajobrazu, projektowania, przyrody, antropologii i środków artystycznych w celu tworzenia lepszej przestrzeni życiowej. – Pierwszą osobą, która trafiła na ślad archiwum Mariana w ramach swoich poszukiwań materiałów dotyczących rozwoju kinematografii i szkolnictwa filmowego w Polsce w okresie tużpowojennym był Waldemar Ludwisiak. Później, niezależnie od niego, dzięki informacjom pochodzącym od Wery Modzelewskiej, o istnieniu archiwum dowiedzieli się Magdalena Soboń i Artur Chrzanowski z ASP w Łodzi. Szukając kogoś, kto opracowałby spuściznę Wimmera i wydał jego niepublikowaną książkę „Przestrzeń jako tworzywo sztuki”, Waldemar Ludwisiak skontaktował się z nami, udostępnił nam wykonane przez siebie zdjęcia maszynopisu książki oraz wybranych dokumentów biograficznych autora. Mniej więcej w tym samym czasie z analogiczną propozycją zbadania i zaprezentowania spuścizny Wimmera zwrócili się do nas Magdalena Soboń i Artur Chrzanowski – odtwarzają ścieżkę wydania książki jej redaktorzy Aleksandra Sumorok i Tomasz Załuski. O Wimmerze i odkrywaniu jego oryginalnej wielowątkowej twórczości i pracy badawczej rozmawiamy z nimi, a także z historyczką sztuki i architektury Gabrielą Świtek. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Marian-Wimmer.-Przestrzen-jako-tworzywo-sztuki/6527

Bęc Radio: Wszystkie barwy cyrku —> Szydłowska-Schiller
2022-07-28 23:24:26

Od narodzin nowożytnego cyrku w końcu XVIII wieku, widownia cyrkowa była miejscem egalitarnym. Zasiadali na niej przedstawiciele wszystkich klas społecznych, kobiety i mężczyźni, dorośli i dzieci. Mit cyrku jako olśniewającego, fantastycznego spektaklu, gabinetu cudów, teatru nieprawdopodobnego, dającego każdemu możliwość ucieczki od szarej rzeczywistości, ukształtował się po części przez osobiste doświadczenia, a po części przez reprezentacje cyrku w sztuce i w literaturze. W końcówce XX wieku cyrk przegrał z kinem i telewizją, przegrał też z obrońcami praw zwierząt. Na praktyki cyrkowe można dziś bowiem spoglądać także jak na katalog mrocznych, nieakceptowalnych już ludzkich zachowań. Po wystawie "CYRK", którą można oglądać w warszawskiej Królikarni do 2 października 2022, oprowadza nas jej kuratorka Katarzyna Szydłowska-Schiller. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Ilustracja: Fernand Léger (1881–1955), Woltyżerka, 1953, litografia barwna; papier, Muzeum Narodowe w Warszawie, http://www.krolikarnia.mnw.art.pl/wystawy/cyrk,199.html
Od narodzin nowożytnego cyrku w końcu XVIII wieku, widownia cyrkowa była miejscem egalitarnym. Zasiadali na niej przedstawiciele wszystkich klas społecznych, kobiety i mężczyźni, dorośli i dzieci. Mit cyrku jako olśniewającego, fantastycznego spektaklu, gabinetu cudów, teatru nieprawdopodobnego, dającego każdemu możliwość ucieczki od szarej rzeczywistości, ukształtował się po części przez osobiste doświadczenia, a po części przez reprezentacje cyrku w sztuce i w literaturze. W końcówce XX wieku cyrk przegrał z kinem i telewizją, przegrał też z obrońcami praw zwierząt. Na praktyki cyrkowe można dziś bowiem spoglądać także jak na katalog mrocznych, nieakceptowalnych już ludzkich zachowań. Po wystawie "CYRK", którą można oglądać w warszawskiej Królikarni do 2 października 2022, oprowadza nas jej kuratorka Katarzyna Szydłowska-Schiller. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Ilustracja: Fernand Léger (1881–1955), Woltyżerka, 1953, litografia barwna; papier, Muzeum Narodowe w Warszawie, http://www.krolikarnia.mnw.art.pl/wystawy/cyrk,199.html

Bęc Radio: Konstelacja miejskich różnorodności —> Wiśniewski
2022-07-27 19:01:33

W miastach przestrzenie publiczne, takie jak place, powinny być bardzo różnorodne, tak by mogły być użytkowane przez zróżnicowane grupy odbiorców o różnych potrzebach, w różnych porach dnia, na różne sposoby. Koncepcja konstelacyjności przestrzeni miejskich zaproponowana przez Leszka Wiśniewskiego, badacza struktur urbanistycznych, podkreśla jak bardzo ważne jest projektowanie wrażliwe na lokalną specyfikę i kontekst. Konstelacyjność jako idea jest ciekawą perspektywą przy dyskusjach, bardzo ostatnio ostrych, na temat "betonozy" i niedostatecznego zazielenienia placów. Z Leszkiem Wiśniewskim rozmawiamy na warszawskim placu Pięciu Rogów, nowo oddanej przestrzeni publicznej, która obecnie jest właśnie przedmiotem zażartej dyskusji. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Leszek Wiśniewski – absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej oraz Instytutu Badania Przestrzeni Publicznej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obecnie asystent w Katedrze Projektowania Urbanistycznego i Krajobrazu Wiejskiego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Badacz struktur miejskich i ich powiązania z systemami transportu oraz przestrzeniami publicznymi. Autor pracy magisterskiej „Miastotwórcza rola kolei: Nowa dzielnica wokół nowego węzła kolejowego na przykładzie Węzła Grochowskiego w Warszawie” uhonorowanej Nagrodą Ministra Infrastruktury (2018) i wyróżnieniem Prezydenta m.st. Warszawy (2018). Autor pracy „Konstelacja Warszawa – Rekomendacje” powstałej w ramach projektu „Place Warszawy (do odzyskania)”. Autor artykułów naukowych i publicystycznych z dziedzin planowania przestrzennego, transportu oraz zagadnień zrównoważonego rozwoju i energetyki odnawialnej. Współpracownik organizacji pozarządowych: Stowarzyszenia „Miasto Jest Nasze”, Klubu Jagiellońskiego, Stowarzyszenia SISKOM, Fundacji ClientEarth Prawnicy Dla Ziemi oraz Fundacji „Bęc Zmiana”. Fot. Plac Pięciu Rogów, Warszawa, 2022, fot. Bogna Świątkowska
W miastach przestrzenie publiczne, takie jak place, powinny być bardzo różnorodne, tak by mogły być użytkowane przez zróżnicowane grupy odbiorców o różnych potrzebach, w różnych porach dnia, na różne sposoby. Koncepcja konstelacyjności przestrzeni miejskich zaproponowana przez Leszka Wiśniewskiego, badacza struktur urbanistycznych, podkreśla jak bardzo ważne jest projektowanie wrażliwe na lokalną specyfikę i kontekst. Konstelacyjność jako idea jest ciekawą perspektywą przy dyskusjach, bardzo ostatnio ostrych, na temat "betonozy" i niedostatecznego zazielenienia placów. Z Leszkiem Wiśniewskim rozmawiamy na warszawskim placu Pięciu Rogów, nowo oddanej przestrzeni publicznej, która obecnie jest właśnie przedmiotem zażartej dyskusji. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Leszek Wiśniewski – absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej oraz Instytutu Badania Przestrzeni Publicznej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obecnie asystent w Katedrze Projektowania Urbanistycznego i Krajobrazu Wiejskiego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Badacz struktur miejskich i ich powiązania z systemami transportu oraz przestrzeniami publicznymi. Autor pracy magisterskiej „Miastotwórcza rola kolei: Nowa dzielnica wokół nowego węzła kolejowego na przykładzie Węzła Grochowskiego w Warszawie” uhonorowanej Nagrodą Ministra Infrastruktury (2018) i wyróżnieniem Prezydenta m.st. Warszawy (2018). Autor pracy „Konstelacja Warszawa – Rekomendacje” powstałej w ramach projektu „Place Warszawy (do odzyskania)”. Autor artykułów naukowych i publicystycznych z dziedzin planowania przestrzennego, transportu oraz zagadnień zrównoważonego rozwoju i energetyki odnawialnej. Współpracownik organizacji pozarządowych: Stowarzyszenia „Miasto Jest Nasze”, Klubu Jagiellońskiego, Stowarzyszenia SISKOM, Fundacji ClientEarth Prawnicy Dla Ziemi oraz Fundacji „Bęc Zmiana”. Fot. Plac Pięciu Rogów, Warszawa, 2022, fot. Bogna Świątkowska

Bęc Radio: Kostiumy teatralne Kantora —> Droń, Ręczyński
2022-07-26 22:17:45

Wystawa "Osobiste. Kostiumy teatralne Kantora" po raz pierwszy przedstawia tak liczny zbiór strojów wykorzystywanych w spektaklach Tadeusza Kantora. Ich historie odkrywają styl pracy Kantora z zespołem, jego podejście do materii spektaklu, do materii sztuki. Tytuł „osobiste” odnosi się nie tylko do tego, że kostium to najbliższe ciału narzędzie działania aktorów, ale także do sposobu, w jaki powstawały. Często były to prywatne ubrania widzów i aktorów lub przeciwnie, powstawały improwizowane z najdziwniejszych materiałów jako formy rzeźbiarskie, stając się wyzwaniem dla przywdziewających je artystów. Rozmawiamy z twórcami wystawy Justyną Droń i Bogdanem Renczyńskim, aktorem Cricot 2, którego osobisty zawodowy kontakt z Tadeuszem Kantorem, miał wpływ na charakter wystawy i wyjątkową formę przestrzenną ekspozycji. Wystawę można oglądać w CRICOTECE do lutego 2023 r., www.cricoteka.pl Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Ilustracja: Osobiste. Kostiumy teatralne Kantora, fot. Mirosław Żak, CRICOTEKA
Wystawa "Osobiste. Kostiumy teatralne Kantora" po raz pierwszy przedstawia tak liczny zbiór strojów wykorzystywanych w spektaklach Tadeusza Kantora. Ich historie odkrywają styl pracy Kantora z zespołem, jego podejście do materii spektaklu, do materii sztuki. Tytuł „osobiste” odnosi się nie tylko do tego, że kostium to najbliższe ciału narzędzie działania aktorów, ale także do sposobu, w jaki powstawały. Często były to prywatne ubrania widzów i aktorów lub przeciwnie, powstawały improwizowane z najdziwniejszych materiałów jako formy rzeźbiarskie, stając się wyzwaniem dla przywdziewających je artystów. Rozmawiamy z twórcami wystawy Justyną Droń i Bogdanem Renczyńskim, aktorem Cricot 2, którego osobisty zawodowy kontakt z Tadeuszem Kantorem, miał wpływ na charakter wystawy i wyjątkową formę przestrzenną ekspozycji. Wystawę można oglądać w CRICOTECE do lutego 2023 r., www.cricoteka.pl Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Ilustracja: Osobiste. Kostiumy teatralne Kantora, fot. Mirosław Żak, CRICOTEKA

Bęc Radio: Na pograniczach cyber systemu —> Galas-Kosil
2022-07-11 21:54:11

Wystawa zatytułowana "Widzące kamienie i przestrzenie poza Doliną" poświęcona relacjom między władzą, autorytaryzmem, kapitałem, ekstraktywizmem i technologią, podsumowuje tegoroczną edycję Biennale Warszawa. Rozmawiamy z Anną Galas-Kosil, współkuratorką wystawy, o możliwościach przechwytywania nowych technologii przez sieci społeczne, o tworzeniu oddolnych inicjatyw rozpychających system, a także o skomplikowanych relacjach stwarzanych przez powszechny dostęp do sieci. Z programem Biennale Warszawa, a także z bogatym materiałem dodatkowym można się zapoznać odwiedzając stronę https://2022.biennalewarszawa.pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Nestor Sire, Steffen Kohn "Kruche połączenia", serwer sieciowy typu new style, Camaguey, Kuba, dzięki uprzejmości artystów, https://2022.biennalewarszawa.pl/kruche-polaczenia-2018-2022/
Wystawa zatytułowana "Widzące kamienie i przestrzenie poza Doliną" poświęcona relacjom między władzą, autorytaryzmem, kapitałem, ekstraktywizmem i technologią, podsumowuje tegoroczną edycję Biennale Warszawa. Rozmawiamy z Anną Galas-Kosil, współkuratorką wystawy, o możliwościach przechwytywania nowych technologii przez sieci społeczne, o tworzeniu oddolnych inicjatyw rozpychających system, a także o skomplikowanych relacjach stwarzanych przez powszechny dostęp do sieci. Z programem Biennale Warszawa, a także z bogatym materiałem dodatkowym można się zapoznać odwiedzając stronę https://2022.biennalewarszawa.pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Nestor Sire, Steffen Kohn "Kruche połączenia", serwer sieciowy typu new style, Camaguey, Kuba, dzięki uprzejmości artystów, https://2022.biennalewarszawa.pl/kruche-polaczenia-2018-2022/

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie