Bęc Radio

Podcast by bec_zmiana


Odcinki od najnowszych:

Bęc Radio: Zapraszamy do księgarni! —> Bęc Zmiana
2021-09-13 01:04:13

Jesteśmy jedną z najmniejszych księgarń w Warszawie, ale mamy największy wybór książek dotyczących architektury, miejskości, sztuki, współczesności opowiadanej z różnorodnych punktów widzenia. Z okazji Warszawskiego Tygodnia Księgarń i Antykwariatów 12-18.09.2021 zapraszamy do Bęc księgarni – opowiadamy o nas, a Wy nam opowiadacie o tym, jakie czytacie książki. Dziękujemy, że jesteście z nami! Pozdrawiamy, Załoga Fundacji Bęc Zmiana www.beczmiana.pl/sklep ------------------------- Warszawski Tydzień Księgarń i Antykwariatów organizuje Staromiejski Dom Kultury we współpracy z Miastem Stołecznym Warszawa.
Jesteśmy jedną z najmniejszych księgarń w Warszawie, ale mamy największy wybór książek dotyczących architektury, miejskości, sztuki, współczesności opowiadanej z różnorodnych punktów widzenia. Z okazji Warszawskiego Tygodnia Księgarń i Antykwariatów 12-18.09.2021 zapraszamy do Bęc księgarni – opowiadamy o nas, a Wy nam opowiadacie o tym, jakie czytacie książki. Dziękujemy, że jesteście z nami! Pozdrawiamy, Załoga Fundacji Bęc Zmiana www.beczmiana.pl/sklep ------------------------- Warszawski Tydzień Księgarń i Antykwariatów organizuje Staromiejski Dom Kultury we współpracy z Miastem Stołecznym Warszawa.

Bęc Radio: Dajcie nam budować! —> Wasilkowska
2021-08-28 21:52:20

Architektka Aleksandra Wasilkowska znana jest z badań i projektów poszukujących nowych sposobów projektowania przestrzeni wspólnoty miejskiej oraz angażowania się w eksperymentalne projekty artystyczne. Jej specjalnością od wielu lat są działania związane z projektowaniem bazarów i targowisk jako miejsc intensywnej produkcji relacji społecznych. Zaprojektowała m.in. nową formę dla mieszczącego się przy ul. Bakalarskiej jednego z największych bazarów Warszawy XXI wieku. Rozmawiamy o Biennale Pazurów – czyli niezwykłej wystawie sztuki współczesnej współtworzonej z wietnamskimi pracownikami i pracownicami salonów manicure na Bakalarskiej (od 25.09)oraz o dedykowanym Siostrzeństwu Rewolucjonistek antypomniku symbolizującym koniec męskiej dominacji w historii architektury, który zaprezentowany zostanie podczas tegorocznej edycji Festiwalu Architektury i Designu Concentrico w Logroño w Hiszpanii (2-5.09) https://concentrico.es/ Aleksandra Wasilkowska – architektka, artystka i scenografka. Autorka książek, między innymi „Aporia. The City Is The City”, „Warszawa jako struktura emergentna”, „Architektura Cienia”. W 2010 roku reprezentowała Polskę na 12. Międzynarodowym Biennale Architektury w Wenecji (wraz z Agnieszką Kurant), a w 2019 na Quadriennale w Pradze (wraz z Krzysztofem Garbaczewskim). Jej prace były pokazywane między innymi w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, Seoul Arts Center, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i znajdują się w kolekcji Narodowej Galerii Zachęta. Pracownia, którą prowadzi od 2007 roku, specjalizuje się w projektach rewitalizacji targowisk. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Ilustracja: Aleksandra Wasilkowska: Monumento a las Hermanas de la Revolución, 2021
Architektka Aleksandra Wasilkowska znana jest z badań i projektów poszukujących nowych sposobów projektowania przestrzeni wspólnoty miejskiej oraz angażowania się w eksperymentalne projekty artystyczne. Jej specjalnością od wielu lat są działania związane z projektowaniem bazarów i targowisk jako miejsc intensywnej produkcji relacji społecznych. Zaprojektowała m.in. nową formę dla mieszczącego się przy ul. Bakalarskiej jednego z największych bazarów Warszawy XXI wieku. Rozmawiamy o Biennale Pazurów – czyli niezwykłej wystawie sztuki współczesnej współtworzonej z wietnamskimi pracownikami i pracownicami salonów manicure na Bakalarskiej (od 25.09)oraz o dedykowanym Siostrzeństwu Rewolucjonistek antypomniku symbolizującym koniec męskiej dominacji w historii architektury, który zaprezentowany zostanie podczas tegorocznej edycji Festiwalu Architektury i Designu Concentrico w Logroño w Hiszpanii (2-5.09) https://concentrico.es/ Aleksandra Wasilkowska – architektka, artystka i scenografka. Autorka książek, między innymi „Aporia. The City Is The City”, „Warszawa jako struktura emergentna”, „Architektura Cienia”. W 2010 roku reprezentowała Polskę na 12. Międzynarodowym Biennale Architektury w Wenecji (wraz z Agnieszką Kurant), a w 2019 na Quadriennale w Pradze (wraz z Krzysztofem Garbaczewskim). Jej prace były pokazywane między innymi w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, Seoul Arts Center, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i znajdują się w kolekcji Narodowej Galerii Zachęta. Pracownia, którą prowadzi od 2007 roku, specjalizuje się w projektach rewitalizacji targowisk. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Ilustracja: Aleksandra Wasilkowska: Monumento a las Hermanas de la Revolución, 2021

Bęc Radio: Pomaganie przez budowanie —> SPOT
2021-08-22 21:19:18

Ogólnopolska inicjatywa architektoniczno-budowlana SPOT zrzesza osoby powiązane z branżą budowlaną i projektową. SPOT to przede wszystkim spotkanie w prawdziwym środowisku budowlanym, gdzie w praktyczny sposób można nauczyć się współpracy międzybranżowej i jednocześnie doświadczyć wartości działania społecznego poprzez architekturę tworzoną dla ludzi. W lipcu 2021 r. Survival Budowlany i festiwal SPOT działał w Rajcu Poduchownym, gdzie w tamtejszym ośrodku harcerskim odbywały się prace budowlane, warsztaty, toczyło się ożywione sieciowanie uczestniczek i uczestników z całego kraju. O inicjatywie: www.facebook.com/inicjatywaspot oraz w opublikowanym na łamach NN6T wywiadzie Magdy Mosiewicz z Agatą Bosiacką i Natalią Niewiarowską https://nn6t.pl/2021/05/16/pomaganie-przez-budowanie/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Fot. SPOT w Rajcu Poduchownym, 2021, powstawanie muralu, archiwum Bęc Zmiany
Ogólnopolska inicjatywa architektoniczno-budowlana SPOT zrzesza osoby powiązane z branżą budowlaną i projektową. SPOT to przede wszystkim spotkanie w prawdziwym środowisku budowlanym, gdzie w praktyczny sposób można nauczyć się współpracy międzybranżowej i jednocześnie doświadczyć wartości działania społecznego poprzez architekturę tworzoną dla ludzi. W lipcu 2021 r. Survival Budowlany i festiwal SPOT działał w Rajcu Poduchownym, gdzie w tamtejszym ośrodku harcerskim odbywały się prace budowlane, warsztaty, toczyło się ożywione sieciowanie uczestniczek i uczestników z całego kraju. O inicjatywie: www.facebook.com/inicjatywaspot oraz w opublikowanym na łamach NN6T wywiadzie Magdy Mosiewicz z Agatą Bosiacką i Natalią Niewiarowską https://nn6t.pl/2021/05/16/pomaganie-przez-budowanie/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Fot. SPOT w Rajcu Poduchownym, 2021, powstawanie muralu, archiwum Bęc Zmiany

Bęc Radio: Kolekcjonowanie sztuki jako forma dyskusji —> Chmal
2021-08-01 13:21:51

"Kolekcja. Wystawa osobista" to książka, w której Tomasz Chmal, z zawodu adwokat, z zamiłowania uczestnik życia artystycznego, opowiada o swojej kolekcji sztuki współczesnej. Ilustrowana ponad setką zdjęć Szymona Rogińskiego książka jest subiektywną historią fascynacji autora, ale też zaproszeniem do tego, by zobaczyć sztukę jako język dyskusji nad współczesnością, do tworzenia mostów tam, gdzie inne narzędzia porozumienia w spolaryzowanym społeczeństwie zawodzą. Co łączy sztukę współczesną z religią? Czy sztuka współczesna to dziedzictwo narodowe? Tomasz Chmal nie ukrywa, że światopoglądowo często bardzo różni się od artystek i artystów, których prace nabywa do swojej kolekcji, ale widzi to jako szansę na spotkanie różniących się postaw. Jak to możliwe? Posłuchajcie! Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Kolekcja.-Wystawa-osobista/6039 Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Fot. Tomasz Chmal "Kolekcja. Wystawa osobista", okładka książki, materiały promocyjne wydawcy
"Kolekcja. Wystawa osobista" to książka, w której Tomasz Chmal, z zawodu adwokat, z zamiłowania uczestnik życia artystycznego, opowiada o swojej kolekcji sztuki współczesnej. Ilustrowana ponad setką zdjęć Szymona Rogińskiego książka jest subiektywną historią fascynacji autora, ale też zaproszeniem do tego, by zobaczyć sztukę jako język dyskusji nad współczesnością, do tworzenia mostów tam, gdzie inne narzędzia porozumienia w spolaryzowanym społeczeństwie zawodzą. Co łączy sztukę współczesną z religią? Czy sztuka współczesna to dziedzictwo narodowe? Tomasz Chmal nie ukrywa, że światopoglądowo często bardzo różni się od artystek i artystów, których prace nabywa do swojej kolekcji, ale widzi to jako szansę na spotkanie różniących się postaw. Jak to możliwe? Posłuchajcie! Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Kolekcja.-Wystawa-osobista/6039 Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Fot. Tomasz Chmal "Kolekcja. Wystawa osobista", okładka książki, materiały promocyjne wydawcy

Bęc Radio: Pole regeneracji —> Roj, Patanowska
2021-07-21 00:38:06

Wrocławskie Pola Irygacyjne to największa pozostałość po przedwojennym systemie oczyszczalni ścieków znajdująca się na terenie obecnej Polski. Ich istnienie zapoczątkowały regulacje prawne, które miały położyć kres wylewaniu nieczystości do rzek. W Breslau uruchomiono je w 1881 roku i przetrwały jako główna, wrocławska oczyszczalnia aż do 2015 roku. Przez 134 lata działania, dzięki stałej podaży wody, wytworzył się tu wodno-bagienny, żywy i odporny ekosystem – 1200 hektarów spontanicznej przyrody w obrębie miasta. Chodząc po Polach Irygacyjnych rozmawiamy z Katarzyną Roj, kuratorką wystawy "Pole Regeneracji" poświęconej temu terenowi, prezentowanej do końca października w galerii Dizajn BWA Wrocław. Towarzyszy nam Alicja Patanowska, garncarka, ceramiczka, oraz Zorka. https://bwa.wroc.pl/events/pole-regeneracji-wroclawskie-pola-irygacyne/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Fot. Kacper Kowalski, Pole regeneracji
Wrocławskie Pola Irygacyjne to największa pozostałość po przedwojennym systemie oczyszczalni ścieków znajdująca się na terenie obecnej Polski. Ich istnienie zapoczątkowały regulacje prawne, które miały położyć kres wylewaniu nieczystości do rzek. W Breslau uruchomiono je w 1881 roku i przetrwały jako główna, wrocławska oczyszczalnia aż do 2015 roku. Przez 134 lata działania, dzięki stałej podaży wody, wytworzył się tu wodno-bagienny, żywy i odporny ekosystem – 1200 hektarów spontanicznej przyrody w obrębie miasta. Chodząc po Polach Irygacyjnych rozmawiamy z Katarzyną Roj, kuratorką wystawy "Pole Regeneracji" poświęconej temu terenowi, prezentowanej do końca października w galerii Dizajn BWA Wrocław. Towarzyszy nam Alicja Patanowska, garncarka, ceramiczka, oraz Zorka. https://bwa.wroc.pl/events/pole-regeneracji-wroclawskie-pola-irygacyne/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Fot. Kacper Kowalski, Pole regeneracji

Bęc Radio: Letnisko —> Kowalska
2021-07-13 22:19:56

Rozmawiamy z Agnieszką Kowalską, autorką wspaniałej wakacyjnej nowości "Letnisko. Subiektywny przewodnik po linii otwockiej". Książka jest bogato ilustrowana doskonałymi zdjęciami i zaprasza do zwiedzania jednej z najciekawszych podwarszawskich okolic - linii otwockiej (od linii kolejowej łączącej Warszawę i Otwock). Tu mieszkańcy Warszawy spędzali letnie miesiące i leczyli się klimatem już pod koniec XIX w. Przewodnik wspaniale zaprojektowany przez Jakuba Jezierskiego towarzyszy wystawie „Letnisko. Linia otwocka w latach 20. i 30. XX w.”, która otworzy się w DSH już w sierpniu, a opowiadać będzie o złotym okresie rozwoju linii otwockiej. Wtedy powstały tu wielkie sanatoria i najpiękniejsze drewniane domy w stylu nadświdrzańskim (tzw. świdermajery). Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Agnieszka Kowalska – dziennikarka, z wykształcenia historyczka sztuki, autorka alternatywnych przewodników po Warszawie z cyklu „Zrób to w Warszawie!” i „Warszawa Warsaw” oraz książki dla dzieci „Hej, Szprotka!”. Przez 15 lat pracowała w „Gazecie Wyborczej”, obecnie jest redaktor naczelną serwisu Warszawawarsaw.com. Ogrodniczka amatorka i miłośniczka psów. Mieszkanka Falenicy. Fot. dzięki uprzejmości Domu Spotkań z Historią, wydawcy książki
Rozmawiamy z Agnieszką Kowalską, autorką wspaniałej wakacyjnej nowości "Letnisko. Subiektywny przewodnik po linii otwockiej". Książka jest bogato ilustrowana doskonałymi zdjęciami i zaprasza do zwiedzania jednej z najciekawszych podwarszawskich okolic - linii otwockiej (od linii kolejowej łączącej Warszawę i Otwock). Tu mieszkańcy Warszawy spędzali letnie miesiące i leczyli się klimatem już pod koniec XIX w. Przewodnik wspaniale zaprojektowany przez Jakuba Jezierskiego towarzyszy wystawie „Letnisko. Linia otwocka w latach 20. i 30. XX w.”, która otworzy się w DSH już w sierpniu, a opowiadać będzie o złotym okresie rozwoju linii otwockiej. Wtedy powstały tu wielkie sanatoria i najpiękniejsze drewniane domy w stylu nadświdrzańskim (tzw. świdermajery). Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Agnieszka Kowalska – dziennikarka, z wykształcenia historyczka sztuki, autorka alternatywnych przewodników po Warszawie z cyklu „Zrób to w Warszawie!” i „Warszawa Warsaw” oraz książki dla dzieci „Hej, Szprotka!”. Przez 15 lat pracowała w „Gazecie Wyborczej”, obecnie jest redaktor naczelną serwisu Warszawawarsaw.com. Ogrodniczka amatorka i miłośniczka psów. Mieszkanka Falenicy. Fot. dzięki uprzejmości Domu Spotkań z Historią, wydawcy książki

Bęc Radio: O(d)grodzenie narodowe —> Kaniewska
2021-07-13 00:16:28

Płot mówi nie tylko o upodobaniach estetycznych i statusie materialnym właściciela, ale także o zaufaniu do innych. W cyklu obrazów „O(d)grodzenie narodowe” Paula Kaniewska tworzy wizualną historię płotów, umownie zaczynając od upadku komunizmu w Polsce. O tym co mówią o nas płoty, ogrodzenia i mury, rozmawiamy z artystką oraz kuratorką wystawy Eleonorą Bojanowską. Wystawę w galerii Nanazenit można oglądać do 18.09.2021, http://nanazenit.pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Paula Kaniewska – urodzona w Warszawie w 1989. W 2015 ukończyła malarstwo na Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale. Od 2017 mieszka i tworzy w Dani. W swojej twórczości skupia się na tematyce oscylującej wokół barier i granic. Swoje badania prowadzi wykorzystując różne media, przyglądając się podziałom fizycznym, takim jak ogrodzenia, jak i bardziej subtelnym, formalnym. W 2017 roku ukończyła studia magisterskie na wydziale Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Fot. Paula Kaniewska: I SWORE I WOULD LEAD US SAFELY HOME 2019, akryl na płótnie, 160×400 cm, dzięki uprzejmości galerii Nanazenit
Płot mówi nie tylko o upodobaniach estetycznych i statusie materialnym właściciela, ale także o zaufaniu do innych. W cyklu obrazów „O(d)grodzenie narodowe” Paula Kaniewska tworzy wizualną historię płotów, umownie zaczynając od upadku komunizmu w Polsce. O tym co mówią o nas płoty, ogrodzenia i mury, rozmawiamy z artystką oraz kuratorką wystawy Eleonorą Bojanowską. Wystawę w galerii Nanazenit można oglądać do 18.09.2021, http://nanazenit.pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Paula Kaniewska – urodzona w Warszawie w 1989. W 2015 ukończyła malarstwo na Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale. Od 2017 mieszka i tworzy w Dani. W swojej twórczości skupia się na tematyce oscylującej wokół barier i granic. Swoje badania prowadzi wykorzystując różne media, przyglądając się podziałom fizycznym, takim jak ogrodzenia, jak i bardziej subtelnym, formalnym. W 2017 roku ukończyła studia magisterskie na wydziale Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Fot. Paula Kaniewska: I SWORE I WOULD LEAD US SAFELY HOME 2019, akryl na płótnie, 160×400 cm, dzięki uprzejmości galerii Nanazenit

Bęc Radio: Jadalne miasto Warszawa —> Galas-Kosil
2021-07-12 23:14:48

Dokument sieciowy "Jadalne miasto Warszawa" przedstawia rozmowy z osobami rozwijającymi niszowe, alternatywne modele wytwarzania i dystrybucji pożywienia, które mogłyby stać się kluczowe dla nowej polityki żywnościowej miasta oraz pomogłyby przeprojektować współczesne aglomeracje. Z Anną Galas-Kosil, kuratorką Biennale Warszawa, rozmawiamy o inicjatywach, które na własnym przykładzie pokazują jak mogłaby się odbywać produkcja i cyrkulacja żywności w mieście. Rolnictwo Wspierane przez Społeczność, Kooperatywa Dobrze, Ogrody społecznościowe oraz Rodzinne Ogródki Działkowe, mała restauracja ekologiczna bazująca na lokalnych, sezonowych produktach pozyskiwanych od okolicznych rolników, i działający w tych inicjatywach ludzie mogą stać się wzorem dla bardziej złożonych miejskich polityk. https://biennalewarszawa.pl/w-kierunku-solidarnego-zywienia-warszawa-2030/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Anna Galas-Kosil – kuratorka, teatrolożka, tłumaczka, absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, absolwentka prestiżowego programu dla menedżerów kultury: European Diploma in Cultural Project Management. Była stypendystką Wydziału Reżyserii i Dramaturgii Królewskiej Wyższej Szkoły Sztuki Dramatycznej w Madrycie. Zaangażowana w przygotowanie polskiej ekspozycji na międzynarodowej wystawie scenografii i architektury teatralnej – Praskie Quadriennale 2007, 2011 i 2015. Współpracowała z Teatrem Polskim w Bydgoszczy, Festiwalami R@port w Gdyni i Warszawskimi Spotkaniami Teatralnymi. W latach 2015–2020 była szefową zarządu międzynarodowej sieci On The Move, zajmującej się mobilnością w sektorze kultury. Do końca 2017 roku kierowała działem współpracy z zagranicą w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Od 2018 roku jest kuratorką programu międzynarodowego Biennale Warszawa. Fot. Katarzyna Cegłowska / ketti.pl
Dokument sieciowy "Jadalne miasto Warszawa" przedstawia rozmowy z osobami rozwijającymi niszowe, alternatywne modele wytwarzania i dystrybucji pożywienia, które mogłyby stać się kluczowe dla nowej polityki żywnościowej miasta oraz pomogłyby przeprojektować współczesne aglomeracje. Z Anną Galas-Kosil, kuratorką Biennale Warszawa, rozmawiamy o inicjatywach, które na własnym przykładzie pokazują jak mogłaby się odbywać produkcja i cyrkulacja żywności w mieście. Rolnictwo Wspierane przez Społeczność, Kooperatywa Dobrze, Ogrody społecznościowe oraz Rodzinne Ogródki Działkowe, mała restauracja ekologiczna bazująca na lokalnych, sezonowych produktach pozyskiwanych od okolicznych rolników, i działający w tych inicjatywach ludzie mogą stać się wzorem dla bardziej złożonych miejskich polityk. https://biennalewarszawa.pl/w-kierunku-solidarnego-zywienia-warszawa-2030/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Anna Galas-Kosil – kuratorka, teatrolożka, tłumaczka, absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, absolwentka prestiżowego programu dla menedżerów kultury: European Diploma in Cultural Project Management. Była stypendystką Wydziału Reżyserii i Dramaturgii Królewskiej Wyższej Szkoły Sztuki Dramatycznej w Madrycie. Zaangażowana w przygotowanie polskiej ekspozycji na międzynarodowej wystawie scenografii i architektury teatralnej – Praskie Quadriennale 2007, 2011 i 2015. Współpracowała z Teatrem Polskim w Bydgoszczy, Festiwalami R@port w Gdyni i Warszawskimi Spotkaniami Teatralnymi. W latach 2015–2020 była szefową zarządu międzynarodowej sieci On The Move, zajmującej się mobilnością w sektorze kultury. Do końca 2017 roku kierowała działem współpracy z zagranicą w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Od 2018 roku jest kuratorką programu międzynarodowego Biennale Warszawa. Fot. Katarzyna Cegłowska / ketti.pl

Bęc Radio: Odnaleziona w krajobrazie Alina Scholtz —> Kuciewicz
2021-07-12 00:51:56

„Więcej zieleni! Projekty Aliny Scholtz” to efekt dochodzenia i dociekań przeprowadzonych na warszawskim krajobrazie. Wizjonerskie projekty organizujące zieleń i tworzące odkrywcze do dziś połączenia przyrodniczo-architektoniczno-przestrzenne okazały się dziełem pionierki architektury krajobrazu w Polsce odpowiedzialnej za powojenną odbudowę warszawskich parków, skwerów i ogrodów. Alina Scholtz kierowała Pracownią Zieleni w Biurze Odbudowy Stolicy, stworzyła założenia parkowe i zieleni otaczającej nowe osiedla mieszkaniowe. Była autorką i współautorką takich realizacji, jak Park Moczydło, tereny Toru Wyścigów Konnych na Służewcu czy Centralny Park Kultury (obecnie Park im. Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego). Obok tych kluczowych projektów, prezentowane są także jej projekty przedwojennych modernistycznych ogrodów i otoczenia polskich ambasad w Chinach czy Korei. Po wystawie poświęconej znakomitej architektce krajobrazu oprowadza nas Małgorzata Kuciewicz z grupy projektowej Centrala, współtwórczyni ekspozycji i odkrywczyni wielu projektów i konceptów Aliny Scholtz. Rozmawiamy nie tylko o jej pracy, ale także o jej skromności – niezwykle utalentowana, pracowita, tworząca progresywną architekturę krajobrazu, nie zabiegała o rozpoznawalność i sławę. Wystawę oddającą należne jej miejsce w historii projektowania przestrzeni, można oglądać w Muzeum Woli w Warszawie do listopada 2021. https://muzeumwoli.muzeumwarszawy.pl/wystawa/wiecej-zieleni-projekty-aliny-scholtz/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Fot. Identyfikacja wystawy, Muzeum Woli
„Więcej zieleni! Projekty Aliny Scholtz” to efekt dochodzenia i dociekań przeprowadzonych na warszawskim krajobrazie. Wizjonerskie projekty organizujące zieleń i tworzące odkrywcze do dziś połączenia przyrodniczo-architektoniczno-przestrzenne okazały się dziełem pionierki architektury krajobrazu w Polsce odpowiedzialnej za powojenną odbudowę warszawskich parków, skwerów i ogrodów. Alina Scholtz kierowała Pracownią Zieleni w Biurze Odbudowy Stolicy, stworzyła założenia parkowe i zieleni otaczającej nowe osiedla mieszkaniowe. Była autorką i współautorką takich realizacji, jak Park Moczydło, tereny Toru Wyścigów Konnych na Służewcu czy Centralny Park Kultury (obecnie Park im. Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego). Obok tych kluczowych projektów, prezentowane są także jej projekty przedwojennych modernistycznych ogrodów i otoczenia polskich ambasad w Chinach czy Korei. Po wystawie poświęconej znakomitej architektce krajobrazu oprowadza nas Małgorzata Kuciewicz z grupy projektowej Centrala, współtwórczyni ekspozycji i odkrywczyni wielu projektów i konceptów Aliny Scholtz. Rozmawiamy nie tylko o jej pracy, ale także o jej skromności – niezwykle utalentowana, pracowita, tworząca progresywną architekturę krajobrazu, nie zabiegała o rozpoznawalność i sławę. Wystawę oddającą należne jej miejsce w historii projektowania przestrzeni, można oglądać w Muzeum Woli w Warszawie do listopada 2021. https://muzeumwoli.muzeumwarszawy.pl/wystawa/wiecej-zieleni-projekty-aliny-scholtz/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Fot. Identyfikacja wystawy, Muzeum Woli

Bęc Radio: Praca do potęgi x —> Sokołowska
2021-07-10 07:48:58

Modernizm w swoich podstawowych założeniach dążył do tworzenia infrastruktury sprzyjającej współpracy i społecznym interakcjom. Przykładem realizacji wpisującej się w te założenia jest zaprojektowana w 1947 roku przez Władysława Strzemińskiego sala neoplastyczna w Muzeum Sztuki w Łodzi. Sama w sobie stanowiąca dzieło sztuki przestrzeń, powstała z myślą o prezentowaniu kolekcji europejskiej awangardy. Céline Condorelli i Wendelien van Oldenborgh, artystki zaproszone do wystawy "Praca, praca, praca (praca)", korzystają z modernistycznej architektury, dizajnu, muzeów, fabryk, centrów kultury czy teatrów robotniczych, aby stawiać pytania o współczesne warunki wytwarzania kultury i wspólnoty w relacji do globalnych przemian pracy. O społecznym charakterze pracy twórczej, o zmianach zachodzących w sferze rozumienia znaczenia sztuki dla życia społecznego, rozmawiamy z Joanną Sokołowską, współkuratorką wystawy. https://msl.org.pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Ilustracja: Kaja Kusztra, opracowanie graficzne materiałów do wystawy Céline Condorelli i Wendelien van Oldenborgh "Praca, praca, praca (praca)", Muzeum Sztuki w Łodzi, 2021
Modernizm w swoich podstawowych założeniach dążył do tworzenia infrastruktury sprzyjającej współpracy i społecznym interakcjom. Przykładem realizacji wpisującej się w te założenia jest zaprojektowana w 1947 roku przez Władysława Strzemińskiego sala neoplastyczna w Muzeum Sztuki w Łodzi. Sama w sobie stanowiąca dzieło sztuki przestrzeń, powstała z myślą o prezentowaniu kolekcji europejskiej awangardy. Céline Condorelli i Wendelien van Oldenborgh, artystki zaproszone do wystawy "Praca, praca, praca (praca)", korzystają z modernistycznej architektury, dizajnu, muzeów, fabryk, centrów kultury czy teatrów robotniczych, aby stawiać pytania o współczesne warunki wytwarzania kultury i wspólnoty w relacji do globalnych przemian pracy. O społecznym charakterze pracy twórczej, o zmianach zachodzących w sferze rozumienia znaczenia sztuki dla życia społecznego, rozmawiamy z Joanną Sokołowską, współkuratorką wystawy. https://msl.org.pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Ilustracja: Kaja Kusztra, opracowanie graficzne materiałów do wystawy Céline Condorelli i Wendelien van Oldenborgh "Praca, praca, praca (praca)", Muzeum Sztuki w Łodzi, 2021

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie