Bęc Radio
Podcast by bec_zmiana
Kategorie:
Społeczeństwo i Kultura
Społeczeństwo i Kultura
Pokazujemy po 10 odcinków na stronie. Skocz do strony:
1234567891011121314151617181920212223242526272829303132
Bęc Radio: Warszawa, Architektura, Społeczność —> BUW
2021-11-29 18:54:53
Popularny i bardzo lubiany gmach Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego znajdujący się na Powiślu jest nie tylko siedzibą wielu instytucji, ale projektem, który swoim zasięgiem objął środowisko uniwersyteckie, mieszkańców Warszawy i turystów. Odmienił Śródmieście stolicy i jest najlepszym przykładem tego, że dobrze zaprojektowany budynek może wprowadzić głębokie, wielopoziomowe zmiany w swoim najbliższym otoczeniu i w sposobie praktykowania miejskości. Jak warszawskie Powiśle z najbiedniejszej dzielnicy stało się jednym z najmodniejszych miejsc? Wyobraźnia architekta Marka Budzyńskiego dała Warszawie oryginalną, budzącą emocję architekturę, po raz pierwszy dach budynku stał się otwartą przestrzenią publiczną i to w dodatku z ogrodem. BUW to budynek, który zbliżył miasto do rzeki, nauczył nas wypoczywać na bulwarach. A jak to się stało? Posłuchajcie!
W odcinku wypowiadają się:
Marek Budzyński — architekt i współautor projektu gmachu biblioteki uniwersyteckiej,
Andrzej Cylejewski – mieszkaniec Warszawy, zapis wspomnienia z Archiwum Historii Mówionej,
Ewa Kobierska-Maciuszko — starszy kustosz dyplomowany w BUW, wcześniej wicedyrektor i dyrektor BUW, obecnie kierowniczka centrum NUKAT w BUW,
Małgorzata Omilanowska — historyczka architektury i sztuki,
Janina Pezak – mieszkanka Warszawy, zapis wspomnienia z Archiwum Historii Mówionej,
Michał Sikorski — architekt urbanista, pracownik Biura Innowacji w Przestrzeni Akademickiej Uniwersytetu Warszawskiego,
Tadeusz Zapałowski — mieszkaniec Warszawy, zapis wspomnienia z Archiwum Historii Mówionej.
Scenariusz, wywiady, montaż, fieldrecording: Krzysztof Kalinowski, Bogna Świątkowska (Bęc Zmiana).
Sygnał muzyczny serii: Nowa Romantyka.
-----------------
Cykl podkastów WARSZAWA. ARCHITEKTURA, SPOŁECZNOŚĆ powstaje we współpracy Domu Spotkań z Historią, instytucji doświadczona w popularyzacji historii Warszawy, z Fundacją Bęc Zmiana, zajmującą się nowatorską dokumentacją współczesnej architektury.
Tematem kolejnych odcinków są najbardziej znaczące warszawskie realizacje architektoniczno-przestrzenne, które zmieniły krajobraz stolicy po 1989 r. i wpłynęły na styl życia mieszkańców. Podcasty opisują obiekty znane, nominowane do Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy, zarówno z perspektywy współczesnej, jak i historycznej. Rozmowy z twórcami i użytkownikami budynków wzbogaca kontekst varsavianistyczny — opowiedziany nie tylko przez historyków, ale też głosami świadków historii, zapisanymi przez Archiwum Historii Mówionej w DSH (współdzielonym z Fundacją Karta największym zasobem historii mówionej w Polsce).
Popularny i bardzo lubiany gmach Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego znajdujący się na Powiślu jest nie tylko siedzibą wielu instytucji, ale projektem, który swoim zasięgiem objął środowisko uniwersyteckie, mieszkańców Warszawy i turystów. Odmienił Śródmieście stolicy i jest najlepszym przykładem tego, że dobrze zaprojektowany budynek może wprowadzić głębokie, wielopoziomowe zmiany w swoim najbliższym otoczeniu i w sposobie praktykowania miejskości. Jak warszawskie Powiśle z najbiedniejszej dzielnicy stało się jednym z najmodniejszych miejsc? Wyobraźnia architekta Marka Budzyńskiego dała Warszawie oryginalną, budzącą emocję architekturę, po raz pierwszy dach budynku stał się otwartą przestrzenią publiczną i to w dodatku z ogrodem. BUW to budynek, który zbliżył miasto do rzeki, nauczył nas wypoczywać na bulwarach. A jak to się stało? Posłuchajcie!
W odcinku wypowiadają się:
Marek Budzyński — architekt i współautor projektu gmachu biblioteki uniwersyteckiej,
Andrzej Cylejewski – mieszkaniec Warszawy, zapis wspomnienia z Archiwum Historii Mówionej,
Ewa Kobierska-Maciuszko — starszy kustosz dyplomowany w BUW, wcześniej wicedyrektor i dyrektor BUW, obecnie kierowniczka centrum NUKAT w BUW,
Małgorzata Omilanowska — historyczka architektury i sztuki,
Janina Pezak – mieszkanka Warszawy, zapis wspomnienia z Archiwum Historii Mówionej,
Michał Sikorski — architekt urbanista, pracownik Biura Innowacji w Przestrzeni Akademickiej Uniwersytetu Warszawskiego,
Tadeusz Zapałowski — mieszkaniec Warszawy, zapis wspomnienia z Archiwum Historii Mówionej.
Scenariusz, wywiady, montaż, fieldrecording: Krzysztof Kalinowski, Bogna Świątkowska (Bęc Zmiana).
Sygnał muzyczny serii: Nowa Romantyka.
-----------------
Cykl podkastów WARSZAWA. ARCHITEKTURA, SPOŁECZNOŚĆ powstaje we współpracy Domu Spotkań z Historią, instytucji doświadczona w popularyzacji historii Warszawy, z Fundacją Bęc Zmiana, zajmującą się nowatorską dokumentacją współczesnej architektury.
Tematem kolejnych odcinków są najbardziej znaczące warszawskie realizacje architektoniczno-przestrzenne, które zmieniły krajobraz stolicy po 1989 r. i wpłynęły na styl życia mieszkańców. Podcasty opisują obiekty znane, nominowane do Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy, zarówno z perspektywy współczesnej, jak i historycznej. Rozmowy z twórcami i użytkownikami budynków wzbogaca kontekst varsavianistyczny — opowiedziany nie tylko przez historyków, ale też głosami świadków historii, zapisanymi przez Archiwum Historii Mówionej w DSH (współdzielonym z Fundacją Karta największym zasobem historii mówionej w Polsce).
Bęc Radio: Sabat —> Lazar
2021-11-28 23:09:44
"Kobieca energia twórcza potrafi przybierać przeróżne formy. Wynika z odwiecznej potrzeby dania upustu popędowi kreacji, która staje się siłą napędową świata. Kobieta tworząca, tkająca nitki swoich opowieści jest niczym czarownica zapatrzona w magiczną miksturę" – czytamy w opisie wystawy "Sabat" prezentującej prace kilkunastu artystek, które nawiązują do magicznych praktyk, alchemicznych narracji, nie/codziennych rytuałów, zaklęć, mieszają sztukę metafizyczną z popkulturą. Po wystawie, którą można było oglądać w Galerii Podbrzezie działającej na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, oprowadza nas jej współkuratorka Magda Lazar.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Wernisaż wystawy "Sabat", fot. Michał Maliński, dzięki uprzejmości Galerii Podbrzezie, https://galeriapodbrzezie.up.krakow.pl
"Kobieca energia twórcza potrafi przybierać przeróżne formy. Wynika z odwiecznej potrzeby dania upustu popędowi kreacji, która staje się siłą napędową świata. Kobieta tworząca, tkająca nitki swoich opowieści jest niczym czarownica zapatrzona w magiczną miksturę" – czytamy w opisie wystawy "Sabat" prezentującej prace kilkunastu artystek, które nawiązują do magicznych praktyk, alchemicznych narracji, nie/codziennych rytuałów, zaklęć, mieszają sztukę metafizyczną z popkulturą. Po wystawie, którą można było oglądać w Galerii Podbrzezie działającej na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, oprowadza nas jej współkuratorka Magda Lazar.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Wernisaż wystawy "Sabat", fot. Michał Maliński, dzięki uprzejmości Galerii Podbrzezie, https://galeriapodbrzezie.up.krakow.pl
Bęc Radio: Historia łez i praw kobiet —> Cichocki, Lipska, Ronduda
2021-11-27 12:22:43
Poruszająca wystawa "Kto napisze historię łez" prezentowana w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, oddaje głos artystkom, które poprzez osobistą perspektywę, przywracają walce o prawa kobiet do decydowania o sobie i do aborcji wymiar egzystencjalny. Prace zgromadzone na wystawie pochodzą z wielu krajów i posługują się różnorodnymi sposobami materializowania opowieści, a ich celem jest ucieczka od władzy niszczących stereotypów. Tytuł wystawy został zapożyczony z pracy Barbary Kruger "Who Will Write the History of Tears?" z 1987 r. Wystawa pokazuje, że spór o granice wolności jednostki trwa od ponad stulecia i dotyczy wielu miejsc na świecie – na wystawie zobaczyć można prace odwołujące się do doświadczeń kobiet m.in. z Argentyny, Hiszpanii, Irlandii, USA, Portugalii oraz Polski. Wszędzie ścierają się odmienne wizje społeczeństwa i państwa, roli religii i granic wolności człowieka. Kto ma w tej sprawie decydujący głos?
Po wystawie oprowadzają nas jej kuratorzy: Sebastian Cichocki, Magda Lipska, Łukasz Ronduda. Wystawa czynna do 13.02.2022 w Muzeum nad Wisłą: https://artmuseum.pl/pl/wystawy/kto-napisze-historie-lez
Nagranie: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot: Artists’ Campaign to Repeal the Eighth Amendment (Kampania Artystek na Rzecz Zniesienia 8. Poprawki), Mia Mullarkey, kadr z pracy wideo Fartuchy Mocy – ACREA – Sprzeciw!, 2018, Dzięki uprzejmości artystki
Poruszająca wystawa "Kto napisze historię łez" prezentowana w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, oddaje głos artystkom, które poprzez osobistą perspektywę, przywracają walce o prawa kobiet do decydowania o sobie i do aborcji wymiar egzystencjalny. Prace zgromadzone na wystawie pochodzą z wielu krajów i posługują się różnorodnymi sposobami materializowania opowieści, a ich celem jest ucieczka od władzy niszczących stereotypów. Tytuł wystawy został zapożyczony z pracy Barbary Kruger "Who Will Write the History of Tears?" z 1987 r. Wystawa pokazuje, że spór o granice wolności jednostki trwa od ponad stulecia i dotyczy wielu miejsc na świecie – na wystawie zobaczyć można prace odwołujące się do doświadczeń kobiet m.in. z Argentyny, Hiszpanii, Irlandii, USA, Portugalii oraz Polski. Wszędzie ścierają się odmienne wizje społeczeństwa i państwa, roli religii i granic wolności człowieka. Kto ma w tej sprawie decydujący głos?
Po wystawie oprowadzają nas jej kuratorzy: Sebastian Cichocki, Magda Lipska, Łukasz Ronduda. Wystawa czynna do 13.02.2022 w Muzeum nad Wisłą: https://artmuseum.pl/pl/wystawy/kto-napisze-historie-lez
Nagranie: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot: Artists’ Campaign to Repeal the Eighth Amendment (Kampania Artystek na Rzecz Zniesienia 8. Poprawki), Mia Mullarkey, kadr z pracy wideo Fartuchy Mocy – ACREA – Sprzeciw!, 2018, Dzięki uprzejmości artystki
Bęc Radio: To co żywe ma wierzgać —> Wicha
2021-11-14 20:04:51
O Malewiczu, Czarnym kwadracie, odwadze awangard, żywej kulturze momentu rewolucyjnego, architekturze i o tym jak trudno jest zmierzyć co daje lektura książki, rozmawialiśmy z Marcinem Wichą w czasie jego dyżuru w księgarni Bęc Zmiana, w przerwach między składaniem przez autora autografów.
Marcin Wicha (ur. 1972) grafik. Projektował (i projektuje) okładki, plakaty i znaki graficzne. Jego teksty ukazywały się między innymi w „Autoportrecie”, „Literaturze na Świecie” i „Tygodniku Powszechnym”. Przez kilka lat publikował cotygodniowe rysunkowe komentarze w „Tygodniku Powszechnym”. Współpracuje z „Gazetą Wyborczą” i „Charakterami”. Wydał kilka książek dla dzieci. Laureat Paszportu POLITYKI, Zdobywca Nagrody Literackiej "Nike" oraz Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza za książkę "Rzeczy, których nie wyrzuciłem".
Zamów książki Marcina Wichy: https://sklep.beczmiana.pl
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
O Malewiczu, Czarnym kwadracie, odwadze awangard, żywej kulturze momentu rewolucyjnego, architekturze i o tym jak trudno jest zmierzyć co daje lektura książki, rozmawialiśmy z Marcinem Wichą w czasie jego dyżuru w księgarni Bęc Zmiana, w przerwach między składaniem przez autora autografów.
Marcin Wicha (ur. 1972) grafik. Projektował (i projektuje) okładki, plakaty i znaki graficzne. Jego teksty ukazywały się między innymi w „Autoportrecie”, „Literaturze na Świecie” i „Tygodniku Powszechnym”. Przez kilka lat publikował cotygodniowe rysunkowe komentarze w „Tygodniku Powszechnym”. Współpracuje z „Gazetą Wyborczą” i „Charakterami”. Wydał kilka książek dla dzieci. Laureat Paszportu POLITYKI, Zdobywca Nagrody Literackiej "Nike" oraz Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza za książkę "Rzeczy, których nie wyrzuciłem".
Zamów książki Marcina Wichy: https://sklep.beczmiana.pl
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Bęc Radio: Uważnie o muzeum —> Banasik
2021-11-11 18:29:21
Muzeum Azji i Pacyfiku nie boi się trudnych pytań – a tych ostatnio nie brakuje wobec europejskich "egzotycznych" kolekcji obiektów będących wytworem odległych kultur. Wystawa czasowa „Muzeum? A po co?” stawia pytanie o to, czego w europejskich narracjach muzealnych brakuje, o tworzenie możliwych narracji, w których kultury świata są w dialogu ze sobą, z szerszym kontekstem społecznym i historycznym, a w końcu z tymi, którzy na nie patrzą.
Rozmawiamy z kuratorką wystawy Barbarą Banasik, która oprowadza nas po wystawie, którą oglądać można w jedynym w Polsce muzeum prezentującym zbiory poświęcone kulturom krajów Azji, Oceanii oraz Australii, od 19.11.2021 do 11.09.2022.
https://www.muzeumazji.pl/
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot. Muzeum Azji i Pacyfiku
Muzeum Azji i Pacyfiku nie boi się trudnych pytań – a tych ostatnio nie brakuje wobec europejskich "egzotycznych" kolekcji obiektów będących wytworem odległych kultur. Wystawa czasowa „Muzeum? A po co?” stawia pytanie o to, czego w europejskich narracjach muzealnych brakuje, o tworzenie możliwych narracji, w których kultury świata są w dialogu ze sobą, z szerszym kontekstem społecznym i historycznym, a w końcu z tymi, którzy na nie patrzą.
Rozmawiamy z kuratorką wystawy Barbarą Banasik, która oprowadza nas po wystawie, którą oglądać można w jedynym w Polsce muzeum prezentującym zbiory poświęcone kulturom krajów Azji, Oceanii oraz Australii, od 19.11.2021 do 11.09.2022.
https://www.muzeumazji.pl/
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot. Muzeum Azji i Pacyfiku
Bęc Radio: Jesteśmy zmęczeni —> Gaik, Śmigiel
2021-11-11 17:40:33
Tegoroczny Festiwal Myśli Abstrakcyjnej to seria wydarzeń sprawdzających jak bardzo nasz czas nie jest już nasz, jak odzyskać czas naprawdę wolny, jak wydostać się z przymusu produktywności. Oprócz warsztatów, spacerów miejskich, ważnym punktem programu jest wystawa prac-nieprac artystycznych rozsiana w przestrzeni Warszawy pod tytułem wziętym z Bartleby'ego "Wolelibyśmy nie" oraz możliwość włączenia się w chór narzekania. Wszystko między 15 a 21 listopada, pełen program: http://fma.waw.pl
O festiwalu, pracy, zmęczeniu, nudzie i odzyskiwaniu czasu rozmawiamy z Dianą Gaik i Karoliną Śmigiel, współtwórczyniami festiwalu.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot: https://fb.me/e/58kFuwv3T
Tegoroczny Festiwal Myśli Abstrakcyjnej to seria wydarzeń sprawdzających jak bardzo nasz czas nie jest już nasz, jak odzyskać czas naprawdę wolny, jak wydostać się z przymusu produktywności. Oprócz warsztatów, spacerów miejskich, ważnym punktem programu jest wystawa prac-nieprac artystycznych rozsiana w przestrzeni Warszawy pod tytułem wziętym z Bartleby'ego "Wolelibyśmy nie" oraz możliwość włączenia się w chór narzekania. Wszystko między 15 a 21 listopada, pełen program: http://fma.waw.pl
O festiwalu, pracy, zmęczeniu, nudzie i odzyskiwaniu czasu rozmawiamy z Dianą Gaik i Karoliną Śmigiel, współtwórczyniami festiwalu.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot: https://fb.me/e/58kFuwv3T
Bęc Zmiana: Przechwycenie pomnika konnego —> Rutkowska
2021-11-06 14:50:40
Iza Rutkowska jest artystką projektującą przestrzenie we współpracy z użytkownikami. Często posługuje się przemawiającą do wyobraźni – bez względu na wiek uczestników – formułą współtworzenia obiektów ze świata zwierząt lub roślin. Jej praktyka przełamuje stereotypy, tworzy zupełnie nowe sytuacje, które pomagają wprowadzić wyobraźnię do przestrzeni miejskiej i społecznej.
W ramach festiwalu Architektury i Designu w hiszpańskim Logroño Iza Rutkowska zrealizowała ogromnego, przeskalowanego konia na biegunach, który konfrontuje się z pomnikami konnymi mężczyzn: konkwistadorów, wojowników, dowódców, królów, upamiętnionych symbolicznie historii ich bitew, wojen, gloryfikujących potęgę liderów walki. Pomnik konny podróżuje przez Europę, a jako model, który można pobrać ze strony artystki, może służyć wszystkim i wszędzie.
http://izarutkowska.com/pomnik-konny/
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot. Pomnik konny w Logroño, 2020, http://izarutkowska.com/pomnik-konny/
Iza Rutkowska jest artystką projektującą przestrzenie we współpracy z użytkownikami. Często posługuje się przemawiającą do wyobraźni – bez względu na wiek uczestników – formułą współtworzenia obiektów ze świata zwierząt lub roślin. Jej praktyka przełamuje stereotypy, tworzy zupełnie nowe sytuacje, które pomagają wprowadzić wyobraźnię do przestrzeni miejskiej i społecznej.
W ramach festiwalu Architektury i Designu w hiszpańskim Logroño Iza Rutkowska zrealizowała ogromnego, przeskalowanego konia na biegunach, który konfrontuje się z pomnikami konnymi mężczyzn: konkwistadorów, wojowników, dowódców, królów, upamiętnionych symbolicznie historii ich bitew, wojen, gloryfikujących potęgę liderów walki. Pomnik konny podróżuje przez Europę, a jako model, który można pobrać ze strony artystki, może służyć wszystkim i wszędzie.
http://izarutkowska.com/pomnik-konny/
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot. Pomnik konny w Logroño, 2020, http://izarutkowska.com/pomnik-konny/
Bęc Zmiana: Biblioteka Azyl —> Kijowski
2021-11-04 21:39:18
Filip Kijowski stworzył bibliotekę, która liczy już niemal 1000 książek o tematyce LGBTQ+ przesyłanych przez wydawnictwa z całego świata. Ten najbogatszy zbiór biblioteczny poświęcony tej tematyce to Biblioteka Azyl, efekt rezydencji Filipa Kijowskiego w Galerii Labirynt w Lublinie. Tworząc ją Filip napisał: „Biblioteka Azyl” będzie służyła jako narzędzie edukacyjne dla młodych osób LGBTQ+ mieszkających w Polsce, a w szczególności na terenie województwa lubelskiego. 24 kwietnia 2019 r. sejmik wojewódzki przyjął stanowisko sprzeciwiające się działaniom zorientowanym na „promowanie ideologii ruchów LGBT” w sferze publicznej. Potępiona została edukacja młodzieży na temat mniejszości seksualnych, a tym samym wielu i tak osamotnionych, młodych ludzi zostało narażonych na napiętnowanie i pozostawienie samym sobie. Młodzież, do której pragniemy dotrzeć, na co dzień spotyka się z dyskryminacją, brakiem wsparcia, nierzadko także ze strony najbliższych, a jej dostęp do rzetelnej wiedzy, nieujętej w obowiązkowym programie nauczania, jest bliski zeru. Często, choćby z przyczyn ekonomicznych, młodzi ludzie nie mają swobodnego dostępu do literatury, która mogłaby pomóc im pokonać poczucie wyobcowania, otworzyć na samoakceptację, na życie i doświadczenia. Zatem biblioteka ma stanowić także „azyl”, otwarty dla wszystkich dom gościnny, którego celem będzie dzielenie się wiedzą". Rozmawiamy o tym jak biblioteka działa i tęczowych półeczkach, które dzięki inicjatywie Filipa pojawiły się już w wielu księgarniach w Polsce.
Filip Kijowski – absolwent wydziału "Dance Studies" w Roehampton University w Londynie. Jest choreografem, performerem i queerowym bibliotekarzem. Jest założycielem społecznej Biblioteki Azyl w Lubelskiej Galerii Labirynt. Jego praktyka artystyczna opiera się na interdyscyplinarnym spotkaniu choreografii, tańca i aktywizmu poprzez improwizację i używanie metod NVC (Nonviolent Communication). W choreografii interesuje go ucieleśnienie queerowej rzeczywistości i doświadczeń, poprzez założenie na nie korony piękna i dawanie im widoczności w sferze społecznej.
https://www.instagram.com/biblioteka_azyl/
Rozmawiała Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot. Emilia Lipa
Filip Kijowski stworzył bibliotekę, która liczy już niemal 1000 książek o tematyce LGBTQ+ przesyłanych przez wydawnictwa z całego świata. Ten najbogatszy zbiór biblioteczny poświęcony tej tematyce to Biblioteka Azyl, efekt rezydencji Filipa Kijowskiego w Galerii Labirynt w Lublinie. Tworząc ją Filip napisał: „Biblioteka Azyl” będzie służyła jako narzędzie edukacyjne dla młodych osób LGBTQ+ mieszkających w Polsce, a w szczególności na terenie województwa lubelskiego. 24 kwietnia 2019 r. sejmik wojewódzki przyjął stanowisko sprzeciwiające się działaniom zorientowanym na „promowanie ideologii ruchów LGBT” w sferze publicznej. Potępiona została edukacja młodzieży na temat mniejszości seksualnych, a tym samym wielu i tak osamotnionych, młodych ludzi zostało narażonych na napiętnowanie i pozostawienie samym sobie. Młodzież, do której pragniemy dotrzeć, na co dzień spotyka się z dyskryminacją, brakiem wsparcia, nierzadko także ze strony najbliższych, a jej dostęp do rzetelnej wiedzy, nieujętej w obowiązkowym programie nauczania, jest bliski zeru. Często, choćby z przyczyn ekonomicznych, młodzi ludzie nie mają swobodnego dostępu do literatury, która mogłaby pomóc im pokonać poczucie wyobcowania, otworzyć na samoakceptację, na życie i doświadczenia. Zatem biblioteka ma stanowić także „azyl”, otwarty dla wszystkich dom gościnny, którego celem będzie dzielenie się wiedzą". Rozmawiamy o tym jak biblioteka działa i tęczowych półeczkach, które dzięki inicjatywie Filipa pojawiły się już w wielu księgarniach w Polsce.
Filip Kijowski – absolwent wydziału "Dance Studies" w Roehampton University w Londynie. Jest choreografem, performerem i queerowym bibliotekarzem. Jest założycielem społecznej Biblioteki Azyl w Lubelskiej Galerii Labirynt. Jego praktyka artystyczna opiera się na interdyscyplinarnym spotkaniu choreografii, tańca i aktywizmu poprzez improwizację i używanie metod NVC (Nonviolent Communication). W choreografii interesuje go ucieleśnienie queerowej rzeczywistości i doświadczeń, poprzez założenie na nie korony piękna i dawanie im widoczności w sferze społecznej.
https://www.instagram.com/biblioteka_azyl/
Rozmawiała Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot. Emilia Lipa
Bęc Radio: Prawda krajobrazu —> Palczak, Rypson
2021-11-01 23:37:18
Legenda mówi, że Karol Palczak rzucił liceum plastyczne i przeniósł się do gastronomika, żeby mieć więcej czasu na malowanie. Od kiedy w 2019 r. został laureatem Grand Prix 44 edycji konkursu malarskiego Bielska Jesień i uzyskał nominację do Paszportu „Polityki” w kategorii Sztuki wizualne za 2020 rok, jego obrazy są oglądane i komentowane nie tylko z powodu niezwykłej, choć zupełnie prozaicznej tematyki, ale też jako przykład znakomitego rzemiosła. Będąc mieszkańcem niewielkiej miejscowości na Podkarpaciu, artysta maluje to, co dobrze zna i co go otacza.
Najnowsze obrazy Karola Palczaka można oglądać do 21.11.2021 na wystawie zatytułowanej „Tym, co teraz widzę”, prezentowanej przez BWA Tarnów w budynku dworca PKP w Tarnowie. Podczas wernisażu rozmawialiśmy z artystą i z kuratorem wystawy Piotrem Rypsonem.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Ilustracja: Karol Palczak, Płonące auto, 2021
Legenda mówi, że Karol Palczak rzucił liceum plastyczne i przeniósł się do gastronomika, żeby mieć więcej czasu na malowanie. Od kiedy w 2019 r. został laureatem Grand Prix 44 edycji konkursu malarskiego Bielska Jesień i uzyskał nominację do Paszportu „Polityki” w kategorii Sztuki wizualne za 2020 rok, jego obrazy są oglądane i komentowane nie tylko z powodu niezwykłej, choć zupełnie prozaicznej tematyki, ale też jako przykład znakomitego rzemiosła. Będąc mieszkańcem niewielkiej miejscowości na Podkarpaciu, artysta maluje to, co dobrze zna i co go otacza.
Najnowsze obrazy Karola Palczaka można oglądać do 21.11.2021 na wystawie zatytułowanej „Tym, co teraz widzę”, prezentowanej przez BWA Tarnów w budynku dworca PKP w Tarnowie. Podczas wernisażu rozmawialiśmy z artystą i z kuratorem wystawy Piotrem Rypsonem.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Ilustracja: Karol Palczak, Płonące auto, 2021
Bęc Radio: Ćwiczenia z utraty kontroli —> Breguła
2021-10-31 21:23:18
Kurz z wyburzeń przemieszcza się szybko. Jak wykazała zamówiona przez artystkę Karolinę Bregułę ekspertyza, w mało wietrzny dzień pył pochodzący z rozbiórki domu jednej z bohaterek książki przeleciał ponad sto kilometrów, w odludne miejsce daleko za miastem. Resztki po domach, których nie rozwiał wiatr, wywiozły ciężarówki. Zmiany w opisywanych przez artystkę miejscach są nieodwracalne, a ich dowody szybko znikają z pola widzenia. Po wystawie "Kurz" prezentowanej w warszawskiej galerii Lokal_30 oprowadza nas Karolina Breguła, która od kilku lat dokumentuje zmiany zachodzące w tajwańskim pejzażu miejskim.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot. Karolina Breguła: Ćwiczenia z utraty kontroli, działka, na której znajdowało się Daguan, 20 stycznia 2021
Kurz z wyburzeń przemieszcza się szybko. Jak wykazała zamówiona przez artystkę Karolinę Bregułę ekspertyza, w mało wietrzny dzień pył pochodzący z rozbiórki domu jednej z bohaterek książki przeleciał ponad sto kilometrów, w odludne miejsce daleko za miastem. Resztki po domach, których nie rozwiał wiatr, wywiozły ciężarówki. Zmiany w opisywanych przez artystkę miejscach są nieodwracalne, a ich dowody szybko znikają z pola widzenia. Po wystawie "Kurz" prezentowanej w warszawskiej galerii Lokal_30 oprowadza nas Karolina Breguła, która od kilku lat dokumentuje zmiany zachodzące w tajwańskim pejzażu miejskim.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot. Karolina Breguła: Ćwiczenia z utraty kontroli, działka, na której znajdowało się Daguan, 20 stycznia 2021
Pokazujemy po 10 odcinków na stronie. Skocz do strony:
1234567891011121314151617181920212223242526272829303132