Gadki wiejskiego proboszcza
Na początek nagrania niektórych homilii, kazań i konferencji. Z czasem może coś więcej.
Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata- 26 listopada 2023
2023-11-26 14:23:10
Dzisiejsza uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata przypomina i umacnia naszą nadzieję, że to Pan odniesie zwycięstwo na końcu czasów. Cała historia prowadzi ku Niemu i Jego królestwu, które nie jest z tego świata i opiera się nie na władzy i wpływach, ale na miłosierdziu i sercu okazywanym innym. Jezus jest Królem i Pasterzem, który szuka swoich owiec, służy im i pragnie, by miłość uczyniły treścią swojego życia. Czy mój styl życia jest inspirowany tą stroną Ewangelii? Jak możemy budować i rozprzestrzeniać kulturę wrażliwości na potrzeby innych? Brakuje dwóch ostatnich minut w nagraniu dzisiejszej homilii, ale dzięki temu każdy może je dopowiedzieć od siebie
Dzisiejsza uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata przypomina i umacnia naszą nadzieję, że to Pan odniesie zwycięstwo na końcu czasów. Cała historia prowadzi ku Niemu i Jego królestwu, które nie jest z tego świata i opiera się nie na władzy i wpływach, ale na miłosierdziu i sercu okazywanym innym. Jezus jest Królem i Pasterzem, który szuka swoich owiec, służy im i pragnie, by miłość uczyniły treścią swojego życia. Czy mój styl życia jest inspirowany tą stroną Ewangelii? Jak możemy budować i rozprzestrzeniać kulturę wrażliwości na potrzeby innych? Brakuje dwóch ostatnich minut w nagraniu dzisiejszej homilii, ale dzięki temu każdy może je dopowiedzieć od siebie
XXXIII Niedziela Zwykła- 19 listopada 2023
2023-11-19 15:15:24
Bóg nas stworzył, obdarował i pragnie, abyśmy byli i postępowali jako osoby dojrzałe, aktywne, godne zaufania i odpowiedzialne, zdolne do miłości i kochające. „Człowiek jest jedynym stworzeniem na tej ziemi, którego Bóg chciał dla niego samego. Dlatego nie zrealizuje człowiek inaczej swojego życia, niż poprzez bezinteresowny dar z samego siebie” (Gaudium et spes, 24). Zawiniona bierność, paraliż wobec ryzyka, niechęć do podejmowania przedsięwzięć i zaangażowania, strach przed porażką czynią nas bezużytecznymi i niszczą nie tylko rezultaty naszego działania, ale także innych i mnie samego, stanowią przeszkodę w rozwoju królestwa Bożego. Jak możemy pogłębić duchowość służby? Jak wygląda twoje życie w służbie królestwa Bożego?
Bóg nas stworzył, obdarował i pragnie, abyśmy byli i postępowali jako osoby dojrzałe, aktywne, godne zaufania i odpowiedzialne, zdolne do miłości i kochające. „Człowiek jest jedynym stworzeniem na tej ziemi, którego Bóg chciał dla niego samego. Dlatego nie zrealizuje człowiek inaczej swojego życia, niż poprzez bezinteresowny dar z samego siebie” (Gaudium et spes, 24). Zawiniona bierność, paraliż wobec ryzyka, niechęć do podejmowania przedsięwzięć i zaangażowania, strach przed porażką czynią nas bezużytecznymi i niszczą nie tylko rezultaty naszego działania, ale także innych i mnie samego, stanowią przeszkodę w rozwoju królestwa Bożego. Jak możemy pogłębić duchowość służby? Jak wygląda twoje życie w służbie królestwa Bożego?
XXXII Niedziela Zwykła - 12 listopada 2023
2023-11-12 13:43:52
„Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny” (Mt 24,13). Zagubieni w nękanym przemocą i coraz bardziej podzielonym świecie, przygnieceni ciężarem dobrobytu, doświadczający niemocy także w Kościele, w którym popiół skutecznie zakrywa przed wieloma tlący się w nim żar, słuchamy dziś słowa, które ma moc obudzić nas z sennego koszmaru. Zanim Pan ostatecznie przyjdzie zatroszczmy się o oliwę miłości, której źródłem jest nasza zażyłość z Panem pielęgnowana i wyrażająca się przez modlitwę, słuchanie Słowa Bożego, życie sakramentalne, osobiste i wspólnotowe gesty miłosierdzia. W ten sposób przyczynimy się do uwolnienia żaru od popiołu, aby na nowo rozbłysnął płomień miłości w naszym życiu, w Kościele i w świecie. Jak karmisz nadzieję w Panu w czasach ciemności? Jak dbasz o lampę, którą Pan umieścił w twoich rękach?
„Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny” (Mt 24,13). Zagubieni w nękanym przemocą i coraz bardziej podzielonym świecie, przygnieceni ciężarem dobrobytu, doświadczający niemocy także w Kościele, w którym popiół skutecznie zakrywa przed wieloma tlący się w nim żar, słuchamy dziś słowa, które ma moc obudzić nas z sennego koszmaru. Zanim Pan ostatecznie przyjdzie zatroszczmy się o oliwę miłości, której źródłem jest nasza zażyłość z Panem pielęgnowana i wyrażająca się przez modlitwę, słuchanie Słowa Bożego, życie sakramentalne, osobiste i wspólnotowe gesty miłosierdzia. W ten sposób przyczynimy się do uwolnienia żaru od popiołu, aby na nowo rozbłysnął płomień miłości w naszym życiu, w Kościele i w świecie. Jak karmisz nadzieję w Panu w czasach ciemności? Jak dbasz o lampę, którą Pan umieścił w twoich rękach?
XXXI Niedziela Zwykła - 5 listopada 2023
2023-11-05 13:44:43
Słowo Boże dzisiejszej niedzieli wzywa nas do służenia Bogu i szukania Jego chwały, a nie wykorzystywania spraw Bożych dla własnych interesów. Pan Jezus zna naszą radykalną słabość i nasze zmaganie się z nią. Jest wyrozumiały i miłosierny wobec tych, którzy walczą z trudnościami, aby żyć w pełni Ewangelią i niejednokrotnie doświadczają upadku, a słowa napomnienia kieruje do tych, którzy nawet nie zwracają się ku ideałowi, nie rozpoczynają drogi, a chcą uchodzić za sprawiedliwych. Nie jesteśmy na świecie, aby być nieskalani, ale aby dążyć do doskonałości; nie aby być doskonali, ale aby rozpoczynać drogę (o. Ermes Maria Ronchi). Trzem słowom przekleństwa niosącym śmierć: mieć, wywyższać się i rządzić Jezus odpowiada słowami niosącymi błogosławieństwo i szczęście: dawać, uniżać się i służyć. Czy dostrzegasz w swoim życiu pokusę poszukiwania własnej chwały, a nie Boga? Jak walczysz z hipokryzją, próżnością i dążeniem do panowania nad innymi? Jak możemy w naszym życiu i w życiu naszej parafii starać się o większą spójność między wiarą a działaniem i realizować zaproszenie do dawania, uniżania się i służby?
Słowo Boże dzisiejszej niedzieli wzywa nas do służenia Bogu i szukania Jego chwały, a nie wykorzystywania spraw Bożych dla własnych interesów. Pan Jezus zna naszą radykalną słabość i nasze zmaganie się z nią. Jest wyrozumiały i miłosierny wobec tych, którzy walczą z trudnościami, aby żyć w pełni Ewangelią i niejednokrotnie doświadczają upadku, a słowa napomnienia kieruje do tych, którzy nawet nie zwracają się ku ideałowi, nie rozpoczynają drogi, a chcą uchodzić za sprawiedliwych. Nie jesteśmy na świecie, aby być nieskalani, ale aby dążyć do doskonałości; nie aby być doskonali, ale aby rozpoczynać drogę (o. Ermes Maria Ronchi). Trzem słowom przekleństwa niosącym śmierć: mieć, wywyższać się i rządzić Jezus odpowiada słowami niosącymi błogosławieństwo i szczęście: dawać, uniżać się i służyć. Czy dostrzegasz w swoim życiu pokusę poszukiwania własnej chwały, a nie Boga? Jak walczysz z hipokryzją, próżnością i dążeniem do panowania nad innymi? Jak możemy w naszym życiu i w życiu naszej parafii starać się o większą spójność między wiarą a działaniem i realizować zaproszenie do dawania, uniżania się i służby?
XXX Niedziela Zwykła- 29 października 2023
2023-10-30 08:28:53
„Będziesz miłował…” (Mt 22,37-39). Miłość do Boga uwalnia mnie od zamknięcia się w sobie, przypomina, że nie jestem fundamentem swojego życia, pozwala odnaleźć siebie jako osobę: wszystko, czym jestem, należy do Niego. Kochać Boga całym sobą: sercem, duszą, umysłem to kochać bez miary, w sposób niepodzielny, w harmonii uczuć i myśli. Bóg nie jest zazdrosny, on nie zawłaszcza naszego serca, ale je poszerza tak, że znajduje się w nim miejsce dla męża, żony, siostry, brata, potrzebującego i wroga, dla każdego kogo kocha Bóg. Kochać bliźniego jak siebie samego to odkryć jak bardzo jestem umiłowany i kochać siebie i bliźniego jako cud Boży, Bożą iskrę. Jak mogę opisać moje osobiste doświadczenie wiary i w czym wyraża się moja miłość do Boga, siebie i bliźniego? Co utrudnia mi kochanie Boga i drugiego człowieka?
„Będziesz miłował…” (Mt 22,37-39). Miłość do Boga uwalnia mnie od zamknięcia się w sobie, przypomina, że nie jestem fundamentem swojego życia, pozwala odnaleźć siebie jako osobę: wszystko, czym jestem, należy do Niego. Kochać Boga całym sobą: sercem, duszą, umysłem to kochać bez miary, w sposób niepodzielny, w harmonii uczuć i myśli. Bóg nie jest zazdrosny, on nie zawłaszcza naszego serca, ale je poszerza tak, że znajduje się w nim miejsce dla męża, żony, siostry, brata, potrzebującego i wroga, dla każdego kogo kocha Bóg. Kochać bliźniego jak siebie samego to odkryć jak bardzo jestem umiłowany i kochać siebie i bliźniego jako cud Boży, Bożą iskrę. Jak mogę opisać moje osobiste doświadczenie wiary i w czym wyraża się moja miłość do Boga, siebie i bliźniego? Co utrudnia mi kochanie Boga i drugiego człowieka?
Świadectwo Patrycji z wolontariatów w Liberii i Kenii
2023-10-29 21:09:10
W niedzielę 29 października 2023 roku na zakończenie Tygodnia Misyjnego gościliśmy w naszej parafii Patrycję Komorowską, świecką wolontariuszkę wyjeżdżającą do Kenii, która podzieliła się z nami swoim doświadczeniem dotychczasowych wolontariatów w Liberii i Kenii. Na pomoc dla projektów realizowanych w Laare przez Siostry Orionistki zebrała na zakończenie Mszy Świętych 2170 zł. Dziękujemy wszystkim, którzy wsparli hojnie ten ważny cel. Patrycja obiecała, że przyjedzie do nas ponownie po swoim powrocie z Kenii.
W niedzielę 29 października 2023 roku na zakończenie Tygodnia Misyjnego gościliśmy w naszej parafii Patrycję Komorowską, świecką wolontariuszkę wyjeżdżającą do Kenii, która podzieliła się z nami swoim doświadczeniem dotychczasowych wolontariatów w Liberii i Kenii. Na pomoc dla projektów realizowanych w Laare przez Siostry Orionistki zebrała na zakończenie Mszy Świętych 2170 zł. Dziękujemy wszystkim, którzy wsparli hojnie ten ważny cel. Patrycja obiecała, że przyjedzie do nas ponownie po swoim powrocie z Kenii.
XXIX Niedziela Zwykła - 22 października 2023
2023-10-22 14:41:16
„Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga” (Mt 22,21). Tylko wówczas, gdy odda się Bogu co jest Jego, będzie się wiedziało, co dać cezarowi. To, co jest Boga, jest owocem, którego pragnie Ojciec, jest wolnością dzieci Bożych i miłością braci. Jakie są błędne drogi na których traktujemy ludzkich przywódców jak Boga i redukujemy Boga do poziomu ludzkich przywódców? Jak obronić się przed pokusą panowania nad innymi i samemu nie pozwolić się zniewolić, co czynić tu i teraz, by żyć w braterstwie wolnością dziecka Bożego?
„Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga” (Mt 22,21). Tylko wówczas, gdy odda się Bogu co jest Jego, będzie się wiedziało, co dać cezarowi. To, co jest Boga, jest owocem, którego pragnie Ojciec, jest wolnością dzieci Bożych i miłością braci. Jakie są błędne drogi na których traktujemy ludzkich przywódców jak Boga i redukujemy Boga do poziomu ludzkich przywódców? Jak obronić się przed pokusą panowania nad innymi i samemu nie pozwolić się zniewolić, co czynić tu i teraz, by żyć w braterstwie wolnością dziecka Bożego?
XXVIII Niedziela Zwykła- 15 października 2023
2023-10-15 14:51:59
Bóg wielkodusznie zaprasza nas na ucztę – do pełni życia z Nim i bycia częścią Jego królestwa. Boże zaproszenie możemy jednak zignorować lub odrzucić poprzez obojętność, zlekceważenie łaski jaka nam jest ofiarowana i uznanie za ważniejsze innych spraw. Możemy także próbować wejść na ucztę bez szaty weselnej – „wchodzi na gody bez szaty godowej ten, kto należąc do Kościoła, ma wiarę, ale nie ma miłości” (św. Grzegorz Wielki). Czy każdą Eucharystię przeżywasz jak udział w uczcie weselnej Syna Bożego? Prosisz Ojca, aby zachował Cię w swojej miłości?
Bóg wielkodusznie zaprasza nas na ucztę – do pełni życia z Nim i bycia częścią Jego królestwa. Boże zaproszenie możemy jednak zignorować lub odrzucić poprzez obojętność, zlekceważenie łaski jaka nam jest ofiarowana i uznanie za ważniejsze innych spraw. Możemy także próbować wejść na ucztę bez szaty weselnej – „wchodzi na gody bez szaty godowej ten, kto należąc do Kościoła, ma wiarę, ale nie ma miłości” (św. Grzegorz Wielki). Czy każdą Eucharystię przeżywasz jak udział w uczcie weselnej Syna Bożego? Prosisz Ojca, aby zachował Cię w swojej miłości?
XXVII Niedziela Zwykła - 8 października 2023
2023-10-08 15:31:29
Pan Bóg objawia nam swoją miłość i komunikuje się z nami na wiele różnych sposobów: przez Słowo Boże, przez Kościół, przez innych ludzi, a także przez wydarzenia, których jesteśmy uczestnikami i świadkami. Syn Boży Jezus Chrystus, „kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła” (Mt 21,42) i dzięki Niemu Kościół trwa pomimo naszego egoizmu, pychy, oporu wobec Boga, chęci podporządkowania sobie innych, chciwości i przemocy. W Chrystusie możemy odpowiedzieć na miłość Boga do nas i przynieść oczekiwane owoce. Czy słuchamy i odpowiadamy Panu Bogu, który w najprzeróżniejszy sposób okazuje swoją miłość i troskę o nas? W jaki sposób marnujemy propozycję i dary Królestwa Bożego? Jak możemy bardziej docenić sposoby objawiania się Bożej miłości i odpowiedzieć na nią w naszym życiu?
Pan Bóg objawia nam swoją miłość i komunikuje się z nami na wiele różnych sposobów: przez Słowo Boże, przez Kościół, przez innych ludzi, a także przez wydarzenia, których jesteśmy uczestnikami i świadkami. Syn Boży Jezus Chrystus, „kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła” (Mt 21,42) i dzięki Niemu Kościół trwa pomimo naszego egoizmu, pychy, oporu wobec Boga, chęci podporządkowania sobie innych, chciwości i przemocy. W Chrystusie możemy odpowiedzieć na miłość Boga do nas i przynieść oczekiwane owoce. Czy słuchamy i odpowiadamy Panu Bogu, który w najprzeróżniejszy sposób okazuje swoją miłość i troskę o nas? W jaki sposób marnujemy propozycję i dary Królestwa Bożego? Jak możemy bardziej docenić sposoby objawiania się Bożej miłości i odpowiedzieć na nią w naszym życiu?
XXVI Niedziela Zwykła- 1 października 2023
2023-10-01 16:58:59
Trzeba powiedzieć „tak” sercem, a nie ustami, aby naśladować Jezusa. Być może nie odnajdujemy się całkowicie ani w zbuntowanym, ani w zadowolonym z siebie synu, ale mamy w sobie trochę jednego i trochę drugiego. Liczy się odwaga, by rozpoznać to, co naprawdę noszę dziś w sercu, i stamtąd rozpocząć osobistą drogę nawrócenia. Bóg, który nie jest obowiązkiem, ale miłością i wolnością zawsze w nas wierzy. Jak możemy przezwyciężyć pokusę myślenia, że jesteśmy lepsi i świętsi od innych? Co przeszkadza mi we wprowadzaniu w czyn słowa Bożego?
Trzeba powiedzieć „tak” sercem, a nie ustami, aby naśladować Jezusa. Być może nie odnajdujemy się całkowicie ani w zbuntowanym, ani w zadowolonym z siebie synu, ale mamy w sobie trochę jednego i trochę drugiego. Liczy się odwaga, by rozpoznać to, co naprawdę noszę dziś w sercu, i stamtąd rozpocząć osobistą drogę nawrócenia. Bóg, który nie jest obowiązkiem, ale miłością i wolnością zawsze w nas wierzy. Jak możemy przezwyciężyć pokusę myślenia, że jesteśmy lepsi i świętsi od innych? Co przeszkadza mi we wprowadzaniu w czyn słowa Bożego?