Gadki wiejskiego proboszcza

Na początek nagrania niektórych homilii, kazań i konferencji. Z czasem może coś więcej.


Odcinki od najnowszych:

Wniebowzięcie NMP - 15 sierpnia 2023
2023-08-15 13:51:27

Ewangelia (Łk 1, 39-56) W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana». Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, a Jego imię jest święte. Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki». Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
Ewangelia (Łk 1, 39-56) W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana». Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, a Jego imię jest święte. Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki». Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

XIX Niedziela Zwykła - 13 sierpnia 2023
2023-08-13 14:21:10

Odwagi! Ja jestem, nie bójcie się! Wiara domaga się od nas skoncentrowania naszej uwagi na Tym, który jest Synem Bożym. Taka wiara pozwala nam na uczestnictwo i kontynuowanie dzieła Jezusa pomimo silnych przeciwnych wiatrów, które mogą napełniać nas lękiem i zwątpieniem. Jakie doświadczenia sprawiają, że tracę z oczu Jezusa? Przypomnij sobie te momenty twojego życia, w których Jezus ukazał się tobie w nieoczekiwany sposób.
Odwagi! Ja jestem, nie bójcie się! Wiara domaga się od nas skoncentrowania naszej uwagi na Tym, który jest Synem Bożym. Taka wiara pozwala nam na uczestnictwo i kontynuowanie dzieła Jezusa pomimo silnych przeciwnych wiatrów, które mogą napełniać nas lękiem i zwątpieniem. Jakie doświadczenia sprawiają, że tracę z oczu Jezusa? Przypomnij sobie te momenty twojego życia, w których Jezus ukazał się tobie w nieoczekiwany sposób.

XVII Niedziela Zwykła - 30 lipca 2023
2023-07-30 13:25:18

Ewangelia jest mapą, na której oznaczono miejsce ukrycia wyjątkowego skarbu. Czytaj ją, a odkryjesz, że skarb wskazany jest przez krzyż. Jesteś ziemią, w której ukryty jest ten skarb. Kup ją i wejdź w posiadanie swojego życia. Zacznij w niej głęboko kopać za pomocą modlitwy, a odnajdziesz ukryty skarb – Królestwo Boże i Jezusa. Czy Królestwo Boże jest dla mnie wyjątkowym skarbem i najwyższą wartością w życiu? Jak myślisz, czego nie jesteś w stanie dziś sprzedać, aby w pełni należeć do Chrystusa?
Ewangelia jest mapą, na której oznaczono miejsce ukrycia wyjątkowego skarbu. Czytaj ją, a odkryjesz, że skarb wskazany jest przez krzyż. Jesteś ziemią, w której ukryty jest ten skarb. Kup ją i wejdź w posiadanie swojego życia. Zacznij w niej głęboko kopać za pomocą modlitwy, a odnajdziesz ukryty skarb – Królestwo Boże i Jezusa. Czy Królestwo Boże jest dla mnie wyjątkowym skarbem i najwyższą wartością w życiu? Jak myślisz, czego nie jesteś w stanie dziś sprzedać, aby w pełni należeć do Chrystusa?

XV Niedziela Zwykła - 16 lipca 2023
2023-07-16 14:45:00

W dzisiejszej Ewangelii Jezus porównał Słowo Boże do ziarna sianego hojną ręką przez siewcę. Przypowieść o siewcy ukazuje trzy różne formy nieprzyjęcia Słowa, które sprawiają, że ponosi Ono porażkę lub jest zablokowane. Obrazy ziarna, które pada na drogę i zostaje wydziobane przez ptaki, na teren skalisty, na którym natychmiast wschodzi, ale z powodu bardzo płytkich korzeni szybko usycha oraz wybujałych i duszących cierni, odcinających roślinę od światła słońca stanowią jednak tylko połowę historii. Jezus pozostawił nam napisanie drugiej połowy, która mówi o przyjęciu ziarna Słowa w żyznej glebie: słuchania, zrozumienia i doświadczenia dojrzewania i wzrostu. Jakich trudności i frustracji doświadczyłeś słuchając i dzieląc się Słowem Bożym? Jak Bóg uczynił swoje słowo owocnym w twoim życiu?
W dzisiejszej Ewangelii Jezus porównał Słowo Boże do ziarna sianego hojną ręką przez siewcę. Przypowieść o siewcy ukazuje trzy różne formy nieprzyjęcia Słowa, które sprawiają, że ponosi Ono porażkę lub jest zablokowane. Obrazy ziarna, które pada na drogę i zostaje wydziobane przez ptaki, na teren skalisty, na którym natychmiast wschodzi, ale z powodu bardzo płytkich korzeni szybko usycha oraz wybujałych i duszących cierni, odcinających roślinę od światła słońca stanowią jednak tylko połowę historii. Jezus pozostawił nam napisanie drugiej połowy, która mówi o przyjęciu ziarna Słowa w żyznej glebie: słuchania, zrozumienia i doświadczenia dojrzewania i wzrostu. Jakich trudności i frustracji doświadczyłeś słuchając i dzieląc się Słowem Bożym? Jak Bóg uczynił swoje słowo owocnym w twoim życiu?

XIV Niedziela Zwykła - 9 lipca 2023
2023-07-09 13:35:22

Jezus w dzisiejszej Ewangelii ofiaruje nam siebie, abyśmy w Nim i przez Niego doświadczyli pokrzepienia i przemiany w sytuacji zniechęcenia, zmęczenia, gniewu czy rozgoryczenia, których może doświadczać każda wspólnota chrześcijańska i każdy Jego uczeń. „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28). Jezus nie proponuje nam jednak wygodnej „kanapy”, ochłody w basenie, urlopu od zmartwień i obowiązków, środków uśmierzających ból. On sam doświadczył niepowodzeń: Korozain, Betsaida, Kafarnaum – miasta, w których dokonało się najwięcej cudów się nie nawróciły, a ludzie zachowują się jak dzieci, którym nie można niczym dogodzić (por. Mt 11,16-24). Poprzez swoje zawierzenie siebie i swojej misji Ojcu uczy nas jak stawać się cichym i pokornego serca, abyśmy doznając umocnienia w Bogu przyjęli na nowo na siebie jarzmo, które On poniesie wraz z nami. Niesione wraz z Jezusem staje się ono słodkie i lekkie. Droga ucznia Jezusa to nie droga zaspokojenia naszej żądzy sukcesu, usłana pokonanymi rywalami, ale to szlak, który mierzy się tymi, których uczyniliśmy szczęśliwymi. W jakich aspektach życia jestem wezwany, aby być cichy i pokornego serca jak Jezus? Jak możemy rozpowszechniać cichość i pokorę Jezusa w dzisiejszym pełnym przemocy świecie?
Jezus w dzisiejszej Ewangelii ofiaruje nam siebie, abyśmy w Nim i przez Niego doświadczyli pokrzepienia i przemiany w sytuacji zniechęcenia, zmęczenia, gniewu czy rozgoryczenia, których może doświadczać każda wspólnota chrześcijańska i każdy Jego uczeń. „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28). Jezus nie proponuje nam jednak wygodnej „kanapy”, ochłody w basenie, urlopu od zmartwień i obowiązków, środków uśmierzających ból. On sam doświadczył niepowodzeń: Korozain, Betsaida, Kafarnaum – miasta, w których dokonało się najwięcej cudów się nie nawróciły, a ludzie zachowują się jak dzieci, którym nie można niczym dogodzić (por. Mt 11,16-24). Poprzez swoje zawierzenie siebie i swojej misji Ojcu uczy nas jak stawać się cichym i pokornego serca, abyśmy doznając umocnienia w Bogu przyjęli na nowo na siebie jarzmo, które On poniesie wraz z nami. Niesione wraz z Jezusem staje się ono słodkie i lekkie. Droga ucznia Jezusa to nie droga zaspokojenia naszej żądzy sukcesu, usłana pokonanymi rywalami, ale to szlak, który mierzy się tymi, których uczyniliśmy szczęśliwymi. W jakich aspektach życia jestem wezwany, aby być cichy i pokornego serca jak Jezus? Jak możemy rozpowszechniać cichość i pokorę Jezusa w dzisiejszym pełnym przemocy świecie?

XIII Niedziela Zwykła - 2 lipca 2023
2023-07-02 13:20:56

„Kto miłuje ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto miłuje syna lub córkę więcej niż Mnie, nie jest Mnie godzien” (Mt 10,37). Tylko Bogu wolno oczekiwać od człowieka miłości z całego serca i z całej duszy, ze wszystkich sił i ze wszystkich myśli, bo tylko On jest miłością i jedynie Jego miłość do nas jest krystalicznie bezinteresowna i niepokalanie autentyczna. Dopiero kochając Boga na pierwszym miejscu, możemy prawdziwie kochać wszystkich innych, począwszy od swoich najbliższych. Czy doceniam wielką miłość Boga do mnie? Co nie pozwala mi być hojnym dla Jezusa i dla innych?
„Kto miłuje ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto miłuje syna lub córkę więcej niż Mnie, nie jest Mnie godzien” (Mt 10,37). Tylko Bogu wolno oczekiwać od człowieka miłości z całego serca i z całej duszy, ze wszystkich sił i ze wszystkich myśli, bo tylko On jest miłością i jedynie Jego miłość do nas jest krystalicznie bezinteresowna i niepokalanie autentyczna. Dopiero kochając Boga na pierwszym miejscu, możemy prawdziwie kochać wszystkich innych, począwszy od swoich najbliższych. Czy doceniam wielką miłość Boga do mnie? Co nie pozwala mi być hojnym dla Jezusa i dla innych?

XII Niedziela Zwykła - 25 czerwca 2023
2023-06-25 15:14:44

Wiara wyzwala z lęku przed wypełnianiem naszej misji w świecie. Prowadzeni przez Ducha Świętego dawajmy świadectwo o miłującym Bogu w świecie pogrążonym w grzechu, ale odkupionym przez Jezusa. Paradoksalnie, pierwszą i najważniejszą formą ewangelizacji jest poddanie się jej przez nas samych, osobiste nawracanie się i odnowa naszych struktur kościelnych w świetle Ewangelii. Niech nasza wiara i zaufanie do Boga nigdy nie słabną, zwłaszcza w tym pełnym wyzwań czasie. Jakich cierpień i przeszkód doświadczyłeś w twoim głoszeniu i życiu Ewangelią? Jak Pan Bóg podtrzymał Cię w twojej misji pomimo trudności?
Wiara wyzwala z lęku przed wypełnianiem naszej misji w świecie. Prowadzeni przez Ducha Świętego dawajmy świadectwo o miłującym Bogu w świecie pogrążonym w grzechu, ale odkupionym przez Jezusa. Paradoksalnie, pierwszą i najważniejszą formą ewangelizacji jest poddanie się jej przez nas samych, osobiste nawracanie się i odnowa naszych struktur kościelnych w świetle Ewangelii. Niech nasza wiara i zaufanie do Boga nigdy nie słabną, zwłaszcza w tym pełnym wyzwań czasie. Jakich cierpień i przeszkód doświadczyłeś w twoim głoszeniu i życiu Ewangelią? Jak Pan Bóg podtrzymał Cię w twojej misji pomimo trudności?

XI Niedziela Zwykła - 18 czerwca 2023
2023-06-18 13:56:55

Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli ukazuje Boga, który odbudowuje swój lud, aby był świadkiem zbawienia wobec świata. Św. Paweł w Liście do Rzymian przypomniał o centralnym miejscu Pana Jezusa w dziele zbawienia. Ustanowiony przez Niego Kościół, nowy lud kapłański jest mostem prowadzącym ze śmierci duchowej do nowego życia. Każdy ochrzczony jest powołany do bycia narzędziem w ręku Boga dla uświęcenia tej cząstki ziemi, na której żyje, do pomocy tym, którzy osłabli w wierze, aby mogli się podnieść i odnaleźć na nowo żar, który Pan pragnie wlać w ich serca. Jak często dziękujesz Bogu za Kościół, za chrzest i za otrzymaną łaskę wiary oraz za dar zbawienia? Czy chcesz przyjąć zaproszenie Jezusa i być Jego apostołem w środowisku, w którym żyjesz?
Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli ukazuje Boga, który odbudowuje swój lud, aby był świadkiem zbawienia wobec świata. Św. Paweł w Liście do Rzymian przypomniał o centralnym miejscu Pana Jezusa w dziele zbawienia. Ustanowiony przez Niego Kościół, nowy lud kapłański jest mostem prowadzącym ze śmierci duchowej do nowego życia. Każdy ochrzczony jest powołany do bycia narzędziem w ręku Boga dla uświęcenia tej cząstki ziemi, na której żyje, do pomocy tym, którzy osłabli w wierze, aby mogli się podnieść i odnaleźć na nowo żar, który Pan pragnie wlać w ich serca. Jak często dziękujesz Bogu za Kościół, za chrzest i za otrzymaną łaskę wiary oraz za dar zbawienia? Czy chcesz przyjąć zaproszenie Jezusa i być Jego apostołem w środowisku, w którym żyjesz?

X Niedziela Zwykła - 11 czerwca 2023
2023-06-11 14:22:15

Miłość Boga jest bezwarunkowa. Takiej miłości pragnie też od człowieka. Łatwo ulec pokusie myślenia, że nasz grzech oddala Boga od nas i trudno wierzyć w Boga, który jest blisko nas szczególnie wtedy, kiedy widzi nas zagubionych, nieszczęśliwych i tracących życie. Bóg jest zupełnie inny od naszych wyobrażeń o Nim i my jesteśmy inni od tego jak pragniemy zaprezentować się przed Bogiem i ludźmi. Dotknięty pełnym miłości spojrzeniem Jezusa Mateusz bez chwili zwłoki odpowiada na powołanie, powstaje do życia i wyrusza w drogę za Jezusem. Kościoła nie tworzą „czyści” według własnej oceny faryzeusze, ale „nieczyści” grzesznicy, którzy doświadczyli miłosierdzia i okazują je swoim siostrom i braciom. Z kim zasiadamy dziś do stołu, a kogo wykluczamy i odrzucamy? Co możemy uczynić jako chrześcijanie, aby ukazać miłosierne oblicze naszego Ojca?
Miłość Boga jest bezwarunkowa. Takiej miłości pragnie też od człowieka. Łatwo ulec pokusie myślenia, że nasz grzech oddala Boga od nas i trudno wierzyć w Boga, który jest blisko nas szczególnie wtedy, kiedy widzi nas zagubionych, nieszczęśliwych i tracących życie. Bóg jest zupełnie inny od naszych wyobrażeń o Nim i my jesteśmy inni od tego jak pragniemy zaprezentować się przed Bogiem i ludźmi. Dotknięty pełnym miłości spojrzeniem Jezusa Mateusz bez chwili zwłoki odpowiada na powołanie, powstaje do życia i wyrusza w drogę za Jezusem. Kościoła nie tworzą „czyści” według własnej oceny faryzeusze, ale „nieczyści” grzesznicy, którzy doświadczyli miłosierdzia i okazują je swoim siostrom i braciom. Z kim zasiadamy dziś do stołu, a kogo wykluczamy i odrzucamy? Co możemy uczynić jako chrześcijanie, aby ukazać miłosierne oblicze naszego Ojca?

Boże Ciało - 8 czerwca 2023
2023-06-08 12:43:46

(Pwt 8, 2-3. 14b-16a); (Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20); (1 Kor 10, 16-17); Aklamacja (J 6, 51ab); (J 6, 51-58);
(Pwt 8, 2-3. 14b-16a); (Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20); (1 Kor 10, 16-17); Aklamacja (J 6, 51ab); (J 6, 51-58);

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie