Wszechnica.org.pl - Historia

Cykl rozpoczęło spotkanie Agnieszki Tarasiuk (projektantki wystawy Marka Rothki) z Markiem Sobczykiem (grafikiem, teoretykiem sztuki, pedagogiem; członkiem Gruppy w latach 1983–1990). Muzeum Narodowe w Warszawie, 13 czerwca 2013 r. [53 min]

Po co ludziom obrazy i malarstwo? Jakimi technikami, farbami i pędzlami malował Mark Rothko? Co zdecydowało o jego ogromnym sukcesie? W jakim celu powstała Gruppa?

Marek Sobczyk (ur. 30 listopada 1955 w Warszawie) – polski malarz, grafik, teoretyk sztuki, pedagog. Studiował malarstwo w latach 1975-1980 na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Stefana Gierowskiego. Początkowo malował abstrakcyjne kompozycje złożone z powtarzających się elementów. W roku 1983 został członkiem Gruppy, współredagując jej pismo „Oj dobrze już” w którym zamieszczał teksty teoretyczne. W roku 1983 namalował wspólnie z Ryszardem Woźniakiem dwa wielkoformatowe plakaty, następne cztery wspólnie z Jarosławem Modzelewskim w roku 1984 podczas pobytu stypendialnego w Niemczech Zachodnich.

Od połowy lat osiemdziesiątych Sobczyk malował kompozycje figuralne, niektóre z nich o tematyce religijnej. W latach 1994-1998 wspólnie z Jarosławem Modzelewskim namalował dwie nowe serie obrazów wystawionych w Centrum Sztuki Współczesnej w 1998. Od roku 1991 współpracował z Piotrem Młodożeńcem w spółce autorskiej Zafryki. W latach 1991-1996 prowadził wspólnie z Jarosławem Modzelewskim prywatną Szkołę Sztuki w Warszawie. 

Zapraszamy do obejrzenia/wysłuchania pozostałych „Wieczornych rozmów” oraz obejrzenia panelu dyskusyjnego pt. „Mark Rothko. Fenomen rynku sztuki” 

W Muzeum Narodowym w Warszawie od 7 czerwca do 1 września 2013 r. trwać będzie wystawa „Mark Rothko. Obrazy z National Gallery of Art w Waszyngtonie”. Jest to pierwsza w Polsce monograficzna prezentacja znakomitego współtwórcy szkoły nowojorskiej, znanego przede wszystkim z wielkoformatowych abstrakcji określanych jako „malarstwo pól koloru”. Wystawa tego wielkiego mistrza sztuki XX wieku zamyka Rok Jubileuszowy 150-lecia Muzeum Narodowego w Warszawie pod Honorowym Patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego.

Mark Rothko – urodzony jako Marcus Rothkowicz 25 września 1903 roku w Dźwińsku w Rosji (dawniej Dyneburg, obecnie Daugavpils na Łotwie), w 1913 roku wyemigrował z rodziną do Ameryki. Tam ukończył szkołę w Portland, w stanie Oregon, następnie studiował w Yale, aż w końcu osiadł w Nowym Jorku czasów wielkiego kryzysu. Należał do pokolenia, które stworzyło wielką sztukę amerykańską, interesował się filozofią, muzyką i teorią sztuki, był również stałym bywalcem świetnych muzeów nowojorskich. Otacza go legenda mrocznego mistrza – Rembrandta swoich czasów, a jego obrazy biją dziś rekordy cenowe na międzynarodowych rynkach sztuki, jednak w Polsce pozostaje dotąd niemal nieznany.

Znajdź nas:    
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/

Przed nami 2023. Rozpoczyna się z pełnoekranową wojną na Ukrainie, kraju sąsiedzkim. 

Czy ta wojna może obrócić się w coś dobrego dla Ukrainy, dla Polski, Europy i Świata? Jakie szanse stwarza to wydarzenie? 

O tym będziemy rozmawiać z Jerzym Markiem Nowakowskim. 

Zapraszamy na kolejny odcinek niedzielnych rozmów międzynarodowych

Znajdź nas:   
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/

Kilka tygodni przed agresją Rosji na Ukrainę Przywódcy Chin i Rosji wydali wspólne, dość długie oświadczenie, o tym jak, według nich, świat ma wyglądać.   

Jak doszło do tego wspólnego oświadczenia, jakie były i są interesy obu krajów (ich przywódców) w urządzaniu nowego świata. Co zmieniła i zmienia w tych relacjach rosyjska agresja na Ukrainę.   

O  tym Piotr Szczepański rozmawia z prof. Michałem Lubiną z Uniwersytetu Jagiellońskiego, autorem m. in. dwóch książek na ten temat: "Niedźwiedź w objęciach smoka" oraz wcześniejszej "Niedźwiedź w cieniu smoka".  

Znajdź nas:   
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/

W kolejnym spotkaniu z cyklu „Przestrzeń Marka Rothki. Wieczorne rozmowy” dr Agnieszka Morawińska (Dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie) rozmawia z Wojciechem Fangorem (malarzem i grafikiem). Muzeum Narodowe w Warszawie, 11 lipca 2013 r. [1h34 min]  

On maluje tak jak ja! Nie jestem jedynym mięczakiem! – powiedzieć miał Wojciech Fangor, kiedy w latach 60. XX wieku pierwszy raz zobaczył dzieła Marka Rothki w galerii w Nowym Jorku.  

Dopiero po wyjeździe na Zachód zobaczyłem w albumach z reprodukcjami co się dzieje w Ameryce. Nawet byłem zaszokowany, bo po raz pierwszy zobaczyłem prace Marka Rothki. Facet maluje tak, jak ja malowałem! Troszkę inaczej, ale w podobnym duchu, podobna sprawa. Z jednej strony było to dla mnie potwierdzenie własnej pozycji, a z drugiej rozczarowanie, że nie jestem wyjątkiem – tymi słowami Wojciech Fangor po latach skomentował swoje artystyczne odkrycie dokonane po wyjeździe z Polski w 1961 roku.  

Wojciech Fangor urodził się w 1922, a Mark Rothko w 1903 roku. Styl prac obu artystów jest podobny, ale obaj dochodzili do swoich najlepszych dzieł zupełnie innymi drogami. Obecnie Mark Rothko oraz Wojciech Fangor są uznanym na całym świecie artystami, a ich prace znajdują się w muzeach i kolekcjach prywatnych na całym świecie.  

W pierwszej części Wojciech Fangor przedstawia swoją młodość do lat 60. XX wieku – prywatne studia u Felicjana Kowarskiego i Tadeusza Pruszkowskiego, zaoczne ukończenie Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 1946 roku.  

Cześć druga rozmowy dotyczyła pobytu artysty w Stanach Zjednoczonych. W 1970 roku Wojciech Fangor jako jedyny dotychczas polski artysta, miał indywidualną wystawę w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku. W latach 60. i 70.XX wieku stworzył serię obrazów z charakterystycznymi kołami i falami, wywołujących efekty optyczne, podobne do uzyskiwanych w sztuce op-artu.  

Szybko został dostrzeżony przez krytykę artystyczną. Udało mu się zaistnieć zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych – stał się cenionym artystą, wykładowcą znanych uczelni artystycznych, autorem artykułów i esejów.  

W trzeciej części dr Agnieszka Morawińska zapytała Wojciecha Fangora o różnice w kształtowaniu, nauczaniu młodych artystów w Polsce i Stanach Zjednoczonych.  

W Muzeum Narodowym w Warszawie od 7 czerwca do 1 września 2013 r. odbyła się wystawa „Mark Rothko. Obrazy z National Gallery of Art w Waszyngtonie”. Jest to pierwsza w Polsce monograficzna prezentacja znakomitego współtwórcy szkoły nowojorskiej, znanego przede wszystkim z wielkoformatowych abstrakcji określanych jako „malarstwo pól koloru”. Wystawa tego wielkiego mistrza sztuki XX wieku zamyka Rok Jubileuszowy 150-lecia Muzeum Narodowego w Warszawie pod Honorowym Patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego.  

Mark Rothko – urodzony jako Marcus Rothkowicz 25 września 1903 roku w Dźwińsku w Rosji (dawniej Dyneburg, obecnie Daugavpils na Łotwie), w 1913 roku wyemigrował z rodziną do Ameryki. Tam ukończył szkołę w Portland, w stanie Oregon, następnie studiował w Yale, aż w końcu osiadł w Nowym Jorku czasów wielkiego kryzysu. Należał do pokolenia, które stworzyło wielką sztukę amerykańską, interesował się filozofią, muzyką i teorią sztuki, był również stałym bywalcem świetnych muzeów nowojorskich. Otacza go legenda mrocznego mistrza – Rembrandta swoich czasów, a jego obrazy biją dziś rekordy cenowe na międzynarodowych rynkach sztuki, jednak w Polsce pozostaje dotąd niemal nieznany.  

Znajdź nas:       
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/

Drugi panel dyskusyjny konferencji "Restart. Jaka Europa się kończy a jaka zaczyna?" z udziałem profesora Piotra Glińskiego i Sławomira Sierakowskiego, 19 kwietnia 2013 roku, Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego

Jaka Europa powinna być? W jakiej Europie chcielibyśmy żyć? Jakiej Europy oczekujemy dla nas samych i dla przyszłych pokoleń? Takie pytania postawił przed rozmówcami prowadzący dyskusję Piotr Zalewski. Paneliści zastanawiali się nad tym jakie wartości są pożądane w polityce i biznesie. Profesor Piotr Gliński stwierdził, że: "Świat współczesny jest w głębokim kryzysie moralnym, mamy wręcz do czynienia z brakiem zasad moralnych." Przykładem tego jest zarówno świat polityki jak i sektor biznesu, reklamy. Nie jesteśmy w stanie dyskutować z wielkimi korporacjami, na które jesteśmy skazani. Profesor mówił o panującym relatywiźmie wartości, wynikającym z braku trwałych i niepodważalnych wartości i autorytetów.  

Do tej opinii nawiązywał pan Sławomir Sierakowski wskazując, że mamy do czynienia, na zachodzie, z niezwykle ważnym kryzysem politycznym. Pan Sławomir Sierakowski zastanawiał się, czy nie możemy wręcz mówić o czasach postpolityki, przypomniał toczący się blisko 10 lat temu spór o wpisanie wartości chrześcijańskich do europejskiej konstytucji. Od początku w Polsce obawiano się, czy Europa nie będzie nam chciała narzucać swoich wartości, zdaniem Sławomira Sierakowskiego sami uznawaliśmy zaś za punkt honoru narzucenie naszych wartości innym. Wchodziliśmy do Europy tak, żeby Europa nie weszła do nas. Tak się nie da - podsumował. Profesor Gliński replikował, że Europa powinna być Europą różnic, ale z szacunkiem dla tych różnic.  

Do dyskusji włączyła się profesor Elżbieta Kawecka-Wyrzykowska i wytłumaczyła z punktu widzenia ekonomisty działanie i istotność Funduszy Strukturalnych. Profesor Zofia Sokolewicz podkreśliła natomiast znaczenie różnorodności mieszkańców Europy, niezwykłej mieszanki kulturowej o bogatej historii. Jak powiedziała pani profesor: "Najważniejsze jest żeby między tymi różnymi systemami wartości znaleźć jakiś sposób dialogu, korespondencji, a nie narzucać wybór".  

Znajdź nas:       
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/

„Przestrzeń Marka Rothki. Wieczorne rozmowy" to cykl spotkań towarzyszących wystawie „Mark Rothko. Obrazy z National Gallery of Art w Waszyngtonie". Muzeum Narodowe w Warszawie, 27 czerwca 2013 r.  

Postać Marka Rothki była często przywoływana w akademickiej pracowni dr. hab. Pawła Susida (malarza, rysownika, projektanta, pedagoga; współtwórcy Przestrzeni Malarskiej na Wydziale Nowych Mediów Akademii Sztuk Pięknych), którego uczniem był Grzegorz Kozera (malarz, absolwent warszawskiej ASP, wychowanek Leona Tarasewicza i Pawła Susida). W biblioteczce pracowni album z malarstwem Rothki był najczęściej pożyczaną i komentowaną książką.  

Podczas spotkania dyskutowano o  wpływie twórczości Rothki na innych artystów, o poszukiwaniach malarskich i wystawie w Muzeum Narodowym w Warszawie. Kim dla artystów ubiegłego wieku był Mark Rothko? Jak postrzegali Marka Rothkę polscy artyści lat. 70. XX wieku, odcięci od zachodniej sztuki? Czy twórczość Rothki była dla nich inspiracją?  

W Muzeum Narodowym w Warszawie od 7 czerwca do 1 września 2013 r. miała miejsce wystawa "Mark Rothko. Obrazy z National Gallery of Art w Waszyngtonie". Była to pierwsza w Polsce monograficzna prezentacja znakomitego współtwórcy szkoły nowojorskiej, znanego przede wszystkim z wielkoformatowych abstrakcji określanych jako „malarstwo pól koloru”. Wystawa tego wielkiego mistrza sztuki XX wieku zamyka Rok Jubileuszowy 150-lecia Muzeum Narodowego w Warszawie pod Honorowym Patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego.  

Mark Rothko – urodzony jako Marcus Rothkowicz 25 września 1903 roku w Dźwińsku w Rosji (dawniej Dyneburg, obecnie Daugavpils na Łotwie), w 1913 roku wyemigrował z rodziną do Ameryki. Tam ukończył szkołę w Portland, w stanie Oregon, następnie studiował w Yale, aż w końcu osiadł w Nowym Jorku czasów wielkiego kryzysu. Należał do pokolenia, które stworzyło wielką sztukę amerykańską, interesował się filozofią, muzyką i teorią sztuki, był również stałym bywalcem świetnych muzeów nowojorskich. Otacza go legenda mrocznego mistrza – Rembrandta swoich czasów, a jego obrazy biją dziś rekordy cenowe na międzynarodowych rynkach sztuki, jednak w Polsce pozostaje dotąd niemal nieznany.  

Znajdź nas:      
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/

Wykład Krystiana Połomskiego „Życie rodzinne, tradycje sąsiedzkie i wspólnotowe” wygłoszony został na konferencji regionalnej „Rzecz o dziedzictwie na wsi” w Kamionce k. Nidzicy, 2 czerwca 2012 [20min]  

Dziedzictwo jest dla nas ważne, bo wpływa na naszą tożsamość, pozwala nam odpowiedzieć na pytania kim jesteś, skąd pochodzisz lub spojrzeć na te zagadnienia z innej perspektywy. Dziedzictwo kulturowe związane z rodziną to pamiątki rodzinne, zdjęcia, miejsca bliskie każdemu człowiekowi. To przestrzeń ogrodu i przestrzeń domu, to także nasi sąsiedzi. Uczestnictwo we wspólnocie to wspólne obchodzenie świąt, udział w targach, jarmarkach, festiwalach, to język i kultura i in.  

W czasie wystąpienia omówiono przykłady osób dla których podjęcie tematu dziedzictwa kulturowego spowodowało podjęcie pracy nad własną biografią. Dla niektórych była to konieczność, dla innych wybór, a dla jeszcze innych akceptacja i poczucie dumy z tego kim się jest.  

Krystian Połomski – pracownik Fundacji Wspomagania Wsi, zajmuje się tematyką dziedzictwa kulturowego od strony tradycji rodzinnych, sąsiedzkich, wspólnotowych, zagadnieniami przemian krajobrazu kulturowego i odkrywania miejsc pamięci, współredaktor i współautor publikacji „Rzecz o dziedzictwie na wsi”.  

Wykład wygłoszono w czasie konferencji regionalnej „Rzecz o dziedzictwie na wsi” w Kamionce k. Nidzicy, czerwiec 2012 r. Organizatorami spotkania były Fundacja Wspomagania Wsi, Nidzicka Fundacja Rozwoju NIDA, Samorząd Województwa Warmińsko – Mazurskiego przy wsparciu i dofinansowaniu Sekretariatu Regionalnego Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich oraz Warmińsko – Mazurskiego Biura Planowania Przestrzennego.  

Podczas konferencji zaprezentowano najnowszą publikację wydaną przez Fundację Wspomagania Wsi pt. „Rzecz o dziedzictwie na wsi. Rady, przykłady, informacje”.  

Publikacja ma inspirować do podejmowania konkretnych działań, służących ochronie dziedzictwa kulturowego i wykorzystaniu jego potencjału w rozwoju lokalnym. Opowiada o tym, jak mądrze posługiwać się dziedzictwem dla dobra nas, współczesnych, i jak dzięki temu zachować je dla naszych dzieci i wnuków. Kierujemy tę książkę przede wszystkim do wspólnot lokalnych, a więc do władz samorządowych, do organizacji, do liderów, i wreszcie do każdego, kto choć przez chwilę poczuł się spadkobiercą wszystkiego tego, co nas otacza.  

Znajdź nas:     
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/

Wykład prof. dr. hab. Andrzeja Mencwela wygłoszony został podczas XVI Festiwalu Nauki w Warszawie. Uniwersytet Warszawski, 25 września 2012 r. [1h24min]

Pedagogiczne dziedzictwo Janusza Korczaka jest ciągle aktualne, żywe i inspirujące. Łączy ono ogólną refleksję nad człowiekiem i wychowaniem oraz uwagi o praktyce wychowania. Tym, co decyduje o ponadczasowej wartości tej pedagogiki są marzenia o świecie przyjaznym dziecku. O czasach i ludziach, którzy urzeczywistnią – jak pisał Stary Doktor – prawo dziecka do szacunku, życia w pokoju i w radości.

Życie Janusza Korczaka to kilka faz jego działalności: od lekarskiej, po dziennikarską, literacką po wychowawczą. Właśnie z tej ostatniej działalności Korczak jest szczególnie znany: był dyrektorem Domu Sierot - „domu pracy i szkoły życia”, wcześniej prowadził Nasz Dom, gdzie stosował innowacyjne metody wychowawcze. W swojej działalności łączył opiekę nad dzieckiem, respektowanie jego prawi i wychowanie do samodzielności. Jest prekursorem działań na rzecz całkowitego równouprawnienia najmłodszych.

Korczak pracuje głównie z dziećmi najbardziej upokorzonymi: bezdomnymi, sierotami, bezimiennymi. Część druga to opis ich świata: w czasach Korczaka traktowane były często jak „klasa pańszczyźniania”, „najstarszy proletariat”.

Jak wspomniano, Korczak to także literat. Z jego dzieł można wywnioskować, że w latach 30. XX wieku zdawał sobie sprawę do czego doprowadzi przedwojenny antysemityzm oraz wojna. Chociaż miał możliwość ucieczki z okupowanej Warszawy, do końca pozostał w getcie wraz w wychowankami. Jego „Pamiętnik z getta”  –  jest biograficzną refleksją nad upodleniem świata i nędzą ludzkiej kondycji.

Dyskusja z udziałem publiczności: jak Korczakowi udało się w getcie prowadzić Dom Sierot? Jaki był stosunek Korczaka do prawa dziecka do śmierci?

Za datę śmierci Korczaka uznaje się powszechnie 6 sierpnia 1942 roku. Decyzją Sejmu, na 70-lecie tej daty, rok 2012 został ustanowiony Rokiem Korczaka.

Znajdź nas:    
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/

Debata Polska-Rosja-Świat z udziałem profesorów Adama Daniela Rotfelda oraz Aleksandra Dynkina odbyła się w ramach XVI Festiwalu Nauki w Warszawie. Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego, 22 września 2012 [1h35min]

Uczestnicy panelu prof. Adam Daniel Rotfeld (współprzewodniczący Polsko-Rosyjskiej Grupy ds. Trudnych) i prof. Aleksander Dynkin (dyrektor Instytutu Gospodarki Światowej i Stosunków Międzynarodowych Rosyjskiej Akademii Nauk) przedstawili polski i rosyjski punkt widzenia głównych tendencji w rozwoju świata i fundamentalne zmiany w systemie bezpieczeństwa międzynarodowego. W czasie debaty poruszone zostały również sprawy relacji między Polską a Rosją z uwzględnieniem nowych wyzwań i zagrożeń.

W pierwszej części panelu prof. dr hab. Aleksander Dynkin zaprezentował wyniki projektu badawczego „Świat i Rosja 2030” przygotowanego przez międzynarodową komisję pod auspicjami Fundacji Carnegiego w Waszyngtonie. Raport prognozuje m.in. roczne przyrosty gospodarki światowej do 2030 roku (wg ekspertów będzie to ok. 4% w skali roku), przedstawia przyszłe, przemysłowe potęgi gospodarcze świata oraz rolę korporacji międzynarodowych w globalnej gospodarce. W raporcie przewidywane są również masowe migracje (wynikająca m.in. z depopulacji Rosji i Europy) oraz ich negatywne skutki. Prof. Dynkin przedstawił również tematykę eksploatacji złóż topniejącej Arktyki i wyraził nadzieję, że biegun północny stanie się polem współpracy, a nie obszarem międzynarodowej walki o zasoby.

W swojej wypowiedzi prof. Adam Daniel Rotfeld skupił się na ocenie dzisiejszej sytuacji na świecie, na którą składa się m.in. brak przywództwa, pojawianie się nowych aktorów na scenie politycznej i gospodarczej, upadek autorytetu nauki oraz instytucji. Obecnym światowym politykom brakuje wyraźnych cech przywódczych na miarę Winstona Churchilla czy Charlesa de Gaulle’a. A to oznacza brak międzynarodowej strategii politycznej, co niesie społeczne zaniepokojenie oraz poczucie niesterowalności współczesnego świata. Obserwujemy również nadmiar międzynarodowych, zbiurokratyzowanych instytucji, które nie mają wpływu na sytuację na świecie. Wszystkie te czynniki składają się na nowy system, w którym nie potrafimy się odnaleźć. Politycy, według profesora, działają po omacku i nie rozumieją wielu mechanizmów rządzących dzisiejszym światem. Eksperci i uczeni są w tej sytuacji bardzo pomocni, jednak ich raporty (takie jak np. „Świat i Rosja 2030”), oceny, analizy najczęściej trafiają w próżnię. Świadczy to o upadku autorytetów nauki.

Seria pytań do obu profesorów: czy rzeczywiście Chińczycy zalewają syberyjską część Federacji Rosyjskiej? Jaka będzie pozycja Rosji w 2030 roku? Czy Rosja będzie pretendowała do bycia światowym mocarstwem? Czy muzułmanie staną się znaczącą grupą w Rosji? Czego Polacy nie rozumieją patrząc na Rosję, czego Rosjanie nie rozumieją patrząc na Polskę? Czym właściwie zajmuje się Polsko-Rosyjska Grupa ds. Trudnych? Czemu Rosjanie nie rozumieją Polaków w ich dążeniu do odkrywania sowieckich zbrodni? Podczas dyskusji poruszona została również kwestia polskich i rosyjskich kompleksów wynikających m.in. z historii oraz brak zaufania między Polska i Rosją.

Znajdź nas:     
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/

Debata z udziałem profesora Henryka Samsonowicza i profesora Janusza Tazbira, prowadzenie: Jacek Żakowski, debata zorganizowana w ramach XV Festiwalu Nauki, 16 września 2011 [1h04min].  

Od kiedy Polska jest podzielona? Czy podział ten związany był z różnicami cywilizacyjnymi? Czy odzwierciedla krzyżujące się wpływy Wschodu i Zachodu. Czy wynika raczej z różnic kulturowych, wyznaniowych czy osobowościowych?  Polska jest jedna. Ale Polski są dwie. A może trzy, cztery, czterdzieści milionów? 

Dwie na pewno. I nie jest to specyfika naszych czasów. Jak sięgnąć w historię, zawsze było podobnie. Przynajmniej z pozoru od początku czasów historycznych jesteśmy trwale podzieleni na dwie wielkie formacje. Kiedy to się naprawdę zaczęło? Jakie były przez wieki linie zasadniczych podziałów? Czy podział polityczny miał swój terytorialny wyraz? Czy był związany z różnicami cywilizacyjnymi? Czy miał korzenie w kulturze czy raczej w gospodarce? Czy odzwierciedlał krzyżujące się wpływy Wschodu i Zachodu? Wynikał raczej z różnic kulturowych, wyznaniowych czy osobowościowych? W jakim stopniu linie podziałów mają historyczny i dziedziczny charakter, a w jakim każdy z nas sam decyduje, po której stronie podziału się znajdzie? Wreszcie: czy ten podział to jakieś polskie fatum czy możemy go zracjonalizować i kiedyś przezwyciężyć? Co nam podpowiada historia? 

Zapraszamy do obejrzenia debaty profesora Henryka Samsonowicza (Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego) i Janusza Tazbira (Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk). Debatę i dyskusję poprowadził red. Jacek Żakowski (Polityka).  

Warszawski Festiwal Nauki to coroczna impreza odbywająca się we wrześniu w Warszawie, mająca za cel popularyzację nauki w społeczeństwie. Początkowo czas trwania Festiwalu obejmował jeden weekend, obecnie wynosi 10 dni. Festiwal Nauki jest współzałożycielem i członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Spotkań z Nauką EUSCEA.  

Inicjatywa organizacji Festiwali Nauki w Warszawie powstała we wrześniu 1996 roku w Interdyscyplinarnym Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego (ICM) UW. Zapoczątkował ją prof. David Shugar. Dokumentem formalnie powołującym Festiwal było Porozumienie podpisane w grudniu tegoż roku przez Rektorów Uniwersytetu Warszawskiego, Politechniki Warszawskiej i Prezesa Polskiej Akademii Nauk. Od stycznia 2006 roku animatorami Festiwalu są Wydział Fizyki UW i Instytut Biochemii i Biofizyki PAN, zaś oficjalnym reprezentantem, pozostaje Uniwersytet Warszawski.  

Obecnie na Festiwal składa się ponad pięćset różnorakich imprez (wykłady, pokazy, filmy, wystawy, wycieczki), organizowanych przez liczne placówki naukowe z całej stolicy. Od kilku lat część Festiwalu organizowana jest również w pobliskiej Jabłonnie. W 2011 Warszawski Festiwal Nauki odbył się po raz piętnasty w swej historii.  

Znajdź nas:      
https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/
https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/
https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia
https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka
https://wszechnica.org.pl/