Wszechnica.org.pl - Historia

Wykład prof. Anny Izabeli Brzezińskiej wygłoszony został podczas seminarium pt. „Seniorzy aktywni na rzecz małych dzieci”. Fundacja Rozwoju Dzieci im. Jana Amosa Komeńskiego, 10 stycznia 2014 r. [52min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/kto-komu-i-do-czego-jest-potrzebny-o-relacjach-dzieci-i-seniorow/ Seminarium odbyło się w ramach projektu Together Old and Young prowadzonego przez Fundację Rozwoju Dzieci im. Jana Amosa Komeńskiego. Projekt miał na celu promocję uczenia międzypokoleniowego i włączania się starszych osób w wolontariat na rzecz małych dzieci. Cz. I [26min] Jak określić granicę „seniora”? Czy osoba 60+ to senior? Prof. Anna Izabela Brzezińska przedstawia zupełnie inną strukturę współczesnego społeczeństwa – od najmłodszych po „młodszych starszych” i „starszych najstarszych” Przy określaniu dzisiejszych „starszych” ważne jest zwrócenie uwagi na czas ich dzieciństwa, okres w którym dorastali – są to lata powojenne lub okres PRL. Tamtejsza rzeczywistość była zupełnie inna od dzisiejszej, nastąpiły ogromne zmiany (i następują cały czas). Jak zatem budować porozumienie między najstarszym i najmłodszym pokoleniem? W jakich okolicznościach mogą się te pokolenia spotkać? Co najstarsi mogą dać dzieciom? Co jest podstawą, sensem wychowania? Jak dziadkowie mogą włączyć się budowanie tej „podstawy”? Cz.II [26min] Jakie są szanse i zagrożenia dla rozwoju w okresie wielkich zmian, które obserwujemy? Według prof. Anny Izabeli Brzezińskiej zmiany charakteryzują: majętność, zróżnicowanie, mobilność, dostępność, wielokulturowość, nieprzewidywalność, wieloznaczność. Zagrożenia, które niosą to zagubienie młodych w świecie wartości, zagubienie w nadmiarze, rozproszenie aktywności, nadmierna koncentracja na „korzystaniu z okazji”, chaotyczna wiedza, zaprzeczenie zmianom. Szanse to duże pole do działania, wiele okazji do zdobywania wiedzy, uczenie się dokonywania wyborów, elastyczność w działaniu czy uczenie się rozwiązywania konfliktów. Jakie zasoby są zatem potrzebne młodym ludziom w dzisiejszych realiach? Jak w zbudowaniu tych zasobów pomaga najstarsze pokolenie? *** Od czerwca do grudnia 2013 roku Fundacja Komeńskiego wraz z seniorkami i seniorami z gmin Cekcyn, Cieszanów, Piecki i Głuchów realizowała projekt „Seniorzy dla najmłodszych”. Jego celem było wypracowanie modelu włączenia osób starszych w lokalną ofertę opiekuńczo-edukacyjno-kulturalną dla małych dzieci. Publikacja zawierająca podsumowanie działań podejmowanych przez seniorów dla najmłodszych mieszkańców gmin, badania pokazujące efekty współpracy międzypokoleniowej oraz przykłady dobrych praktyk z Polski i krajów europejskich dostępna jest na stronie www.frd.org.pl. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#dzieci #seniorzy

Rozmowa Justyny Duriasz-Bułhak z pisarką z Joanną Olech o czytelnictwie wśród młodzieży, Fundacja Wspomagania Wsi, 12 kwietnia 2011 r. [47 min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/ojcowie-czytajcie-zmierzch/

Joanna Olech - Zapalona propagatorka czytelnictwa i dobrego designu. Krytyk literacki, jurorka konkursów literackich i ilustratorskich, członek Polskiej Sekcji IBBY, pisarka i ilustratorka. Publikuje w „Tygodniku Powszechnym”, „Rzeczypospolitej”, „Nowych Książkach” i wielu innych czasopismach. Laureatka licznych nagród i wyróżnień za teksty książek i ilustracje , m.in.: nagrodę Naszej Księgarni, nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego, nagrodę specjalną Polskiej Sekcji IBBY. Jest absolwentką warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Lista książek dla młodzieży polecanych przez panią Joannę Olech: Bartek Chaciński – Wyż nisz Barbara Ciwoniuk – Własny pokój Eoin Colfer – Artemis Fowl. Fortel wrózki Eoin Colfer – Artemis Fowl. Zaginiona kolonia Eoin Colfer – Artemis Fowl. Paradoks czasu Eoin Colfer – Benny i Omar Eoin Colfer – Benny i Babe Suzanne Collins – Igrzyska śmierci Suzanne Collins – W pierścieniu Ognia Frank Cottrell Boyce – Miliony Silvana De Mari – Ostatni elf Silvana De Mari – Ostatni smok Silvana De Mari – Ostatni ork Judith Fathallah – Chuda Grzegorz Gortat – Do pierwszej krwi John Green – Szukając Alaski Dawid Grosman – Kto ze mną pobiegnie? Mark Haddon – Dziwny przypadek psa nocną porą Carl Hiaasen – Plusk Carl Hiaasen – Sówki Nick Hornby – Wpadka Karen Karbo – Minerva Clark na tropie Karen Karbo – Minerva Clark schodzi na psy Henning Mankell – Pies, który biegł ku gwieździe Henning Mankell – Cienie rosną o zmierzchu Henning Mankell – Chłopiec, który spał pod pierzyną ze śniegu Henning Mankell – Podróż na koniec świata Ewa Nowak – Bardzo biała wrona Lisa Papademetriou, Chris Tebbetts – Chłopak czy dziewczyna? Chris Priesley – Opowiesci grozy wuja Mortimera Philip Pullman – Magiczny nóż Philip Pullman – Bursztynowa luneta Philip Pullman – Zorza północna Philip Pullman – Przerwany most Philip Pullman – Tatuaż z motylem Katarzyna Ryrych – Wyspa mojej siostry Marjane Satrapi – Persepolis. Historia dzieciństwa Marjane Satrapi – Persepolis II. Historia powrotu Jerry Spinelli – Kraksa Jerry Spinelli – Gwiazda Marcin Szczygielski – Czarny młyn Marcin Szczygielski – Za niebieskimi drzwiami Jacqueline Wilson – Na krawędzi Jacqueline Wilson – Kocia Mumia Jacqueline Wilson – Sekrety Jacqueline Wilson – Urodziny Daisy Jacqueline Wilson – Najlepsze przyjaciółki Jacqueline Wilson – Vicky, dziewczynka, która stała się aniołem Jacqueline Wilson – Dziecko ze śmietnika Jacqueline Wilson – Podwójna rola Jacqueline Wilson – Złe dziewczyny Jacqueline Wilson – Lola Rose Jacqueline Wilson – Malowana mama Jacqueline Wilson – Północ Jacqueline Wilson – Dziewczyny się odchudzają Jacqueline Wilson – Dziewczyny się spóźniają Jacqueline Wilson – Dziewczyny płaczą Jacqueline Wilson – Dziewczyny się zakochują Jacqueline Wilson – Lekcje miłości Jacqueline Wilson – Pocałunek Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#rozmowywszechnicy #młodzież #dzieci #książki #czytelnictwo #czytanie

Rozmowa Piotra Szczepańskiego z Jerzym Markiem Nowakowskim w ramach cyklu #rozmowywszechnicy [28 maja 2023 r.] Panowie rozmawiają o wojnie w Ukrainie, o możliwościach zawarcia pokoju, o zagrożeniach dla Polski z tym związanych, o USA, o książce Marka Budzisza, o tym czy Polska może być mocarstwem, o sołtysach na nowe czasy i o tym, że trzeba być dobrej myśli... Zapraszamy! Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmowa Wszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#rozmowywszechnicy #ukraina #usa

Wykład Urszuli Król, historyka sztuki, towarzyszący wystawie „Olga Boznańska (1865–1940)”. Muzeum Narodowe w Warszawie, 19 kwietnia 2015 r. [56min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/olga-boznanska-konteksty-i-konfrontacje-urszula-krol/ Dla Boznańskiej sztuka była drogą spełnienia. Jak każdy artysta tak i ona miała swoich mistrzów. Który z wielkich malarzy był dla niej źródłem inspiracji, jakie tematy podejmowała najchętniej? *** Urszula Król – historyk sztuki, edukator, wykładowca, współpracujący z Działem Edukacji Muzeum Narodowego w Warszawie *** Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. *** Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#muzeumnarodowe #olgaboznańska

Wykład o „egzotycznych saksach” wygłosił Przemysław Gasztold-Seń na konferencji „Dekada lat siedemdziesiątych XX wieku w europejskich państwach bloku sowieckiego”. Dom Spotkań z Historią, 5 października 2012 r. [19min]

https://wszechnica.org.pl/wyklad/orientalne-saksy-zorganizowane-wyjazdy-polakow-na-kontrakty-do-afryki-i-panstw-arabskich-w-latach-siedemdziesiatych/

Lata siedemdziesiąte w Polsce upłynęły pod rządami Edwarda Gierka. Pierwszy sekretarz starał się prowadzić bardziej aktywną i otwartą politykę międzynarodową niż jego poprzednik. Dzięki temu „rozluźnieniu” tysiące Polaków wyjechało do pracy nie tylko na Węgry czy do NRD, ale również do Afryki i na Bliski Wschód. Słowo „saksy” to potoczne określanie wyjazdu do zagranicznej pracy sezonowej. Jest skrótem od Saksonii – regionu w dzisiejszych Niemczech do którego Polacy wyjeżdżali do prac polowych: na zbiór szparagów, truskawek czy jabłek. Podczas „orientalnych saksów” Polacy jednak nie pracowali w polu, ale najczęściej zajmowali się budownictwem. Ocenia się, że w latach 70. XX wieku w tzw. krajach rozwijających się, na terenie dzisiejszej Afryki i Bliskiego Wschodu pracowało od 30 000 do 50 000 Polaków na kontraktach indywidualnych lub zbiorowych. Zbliżenie z krajami arabskimi nastąpiło w wyniku polityki antysemickiej i proarabskiej ówczesnych polskich władz. Wyjazd do Libii czy Iraku był bardzo opłacalny: czasem pensja pracownika, wraz z dodatkami, kilkakrotnie przewyższała pensje w kraju. W 1978 w Libii na budowie można było zarobić 3 razy więcej niż w Polsce. W 1989 roku lekarz w Polsce zarabiał 20$, natomiast na kontrakcie zagranicznym – 400$. Praca w egzotycznych krajach miała jednak swoje ciemne strony. Były to upał, tęsknota za krajem, niestabilna sytuacja polityczna, niezrozumienie lokalnej kultury. Ponadto życie w izolowanych obozach, brak zagospodarowania wolnego czasu prowadziły do nielegalnej produkcji i handlu alkoholem. Dochodziło do wielu międzynarodowych skandali. Jednym z nich było… pojawienie się idei Solidarności w latach 80.XX wieku wśród zagranicznych pracowników. Konferencja „Dekada lat siedemdziesiątych XX wieku w europejskich państwach bloku sowieckiego” towarzyszyła wystawie „Komunizm – la belle époque”.Organizatorzy: IPN, Bułgarski Instytut Kultury w Warszawie, Czeskie Centrum, Rumuński Instytut Kultury w Warszawie, Instytut Słowacki w Warszawie, Węgierski Instytut Kultury w Warszawie, Dom Spotkań z Historią. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#saksy #lata70 #1970 #afryka

Rozmowa z Dominikiem Kmitą z Fundacji Rozwoju Dzieci im. J. A. Komeńskiego [27 października 2019 r.]

https://wszechnica.org.pl/wyklad/grupy-zabawowe-na-wsi/ Grupy zabawowe to forma zajęć dla dzieci, najczęściej poniżej trzeciego roku życia, w których uczestniczą wraz z rodzicami. Najmłodsi bawią się w przestrzeni specjalnie zaaranżowanej w tym celu przez animatora, a jednocześnie w interakcji z innymi dziećmi uczą się swoich emocji i kształtują kompetencje społeczne. Jak zorganizować zajęcia, przede wszystkim na wsi, mówił w studiu Wszechnicy Dominik Kmita z Fundacji Rozwoju Dzieci im. J.A. Komeńskiego, która zajmuje się m.in. wsparciem tego rodzaju działań.

We wczesnym okresie życia dziecka rozwijają się jego kluczowe umiejętności i kompetencje intelektualne, społeczne i emocjonalne. Tymczasem oferta zajęć dla dzieci do trzeciego roku życia jest uboga, zaś dostęp do nich na terenach wiejskich jest szczególnie utrudniony, na przykład ze względu na oddalenie od siedziby gminy, gdzie zlokalizowane są lokalne instytucje kultury. Fundacja Rozwoju Dzieci im. J.A. Komeńskiego wspiera w związku z tym organizację grup zabawowych.

Grupy zabawowe to regularnie prowadzone zajęcia dla dzieci oraz rodziców prowadzone przez animatorkę lub animatora. Uczestniczą w nich najmłodsi wraz z opiekunami. Na wsi można je organizować na przykład w lokalnej świetlicy. Osoba animująca spotkania aranżuje „kąciki zabawowe”, które umożliwiają dzieciom spontaniczny udział w wybranych aktywnościach. Mogą to być miejsca umożliwiające zabawy manualne lub ruchowe. Są też miejsca, gdzie dziecko może odpocząć.

W trakcie interakcji, do których dochodzi w grupie, najmłodsi uczą się swoich emocji oraz kształtują umiejętności społeczne. Rodzice zyskują z kolei możliwość nauki reagowania na różne zachowania dzieci, które uwzględnia granice postawione przez innych opiekunów. Ojcowie i matki uczestniczące w spotkaniach maja też możliwość wymienić się doświadczeniami. - Najważniejsze jest to, co dzieje się w trakcie spotkania. I z punktu widzenia dzieci i z punktu widzenia dorosłych – tłumaczył gość Wszechnicy.

Animatorami grup zabawowych na obszarach wiejskich zostają lokalne bibliotekarki, nauczycielki czy opiekunki świetlic. Świetnymi animatorami są też mamy dzieci. - W swoich społecznościach lokalnych animują spotkania grup zabawowych (...) ale też zarażają tą ideą sąsiednie wsie, potem to się rozpływa na sąsiednie gminy – mówił Dominik Kmita. Reprezentowana przez gościa Wszechnicy Fundacja Rozwoju Dzieci wspiera powstawanie grup zabawowych, organizując szkolenia dla przyszłych animatorów. W ich trakcie mogą oni wypróbować różne formy pracy z dziećmi oraz otrzymać informację zwrotną od innych uczestników, jak się one sprawdzają.

Jeśli animatorzy grupy zabawowych nie wykonują tego zajęcia w ramach innej pracy, powstaje konieczność znalezienia pieniędzy na ich wynagrodzenia. Na wsi można wykorzystać w tym celu środki z funduszu sołeckiego. Jak mówił Dominik Kmita, na zebrania, gdzie mieszkańcy decydują o podziale środków, mamy zainteresowane powstaniem grup zabawowych przychodzą z gotowym budżetem. Przyprowadzają również ze sobą rodziny. - Jest już siła, żeby głosować i żeby ten pomysł przegłosować – mówił gość Wszechnicy. Dominika Kmita - jest pedagogiem społecznym i absolwentem szkoły trenerów biznesu TROP, zasiada w Zarządzie Fundacji Rozwoju Dzieci im. J. A. Komeńskiego, jest również trenerem Akademii Komeńskiego – Ośrodka Kształcenia Ustawicznego i Doskonalenia Zawodowego przy Fundacji Rozwoju Dzieci im. J. A. Komeńskiego Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#dzieci #grupyzabawowe

Debata zorganizowana z okazji 25. rocznicy rozpoczęcia obrad Okrągłego Stołu. Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, 6 lutego 2014r. [1h09min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/czy-doswiadczenie-okraglego-stolu-moze-sie-przydac-dzis-na-ukrainie/ Uczestnikami debaty zorganizowanej z okazji 25. rocznicy byli członkowie obrad Okrągłego Stołu – Zbigniew Bujak (polityk), Władysław Frasyniuk (polityk, przedsiębiorca), Janusz Onyszkiewicz (polityk, matematyk i alpinista), Grażyna Staniszewska (polityk), Henryk Wujec (polityk, doradca Prezydenta RP ds. społecznych) i Andrzej Wielowieyski (polityk, działacz katolicki). Dyskutujący próbowali odpowiedzieć na pytanie „Czy doświadczenie Okrągłego Stołu może się przydać dziś na Ukrainie?”. Dyskusję poprowadziła Karolina Wigura (Instytut Socjologii UW oraz Kultura Liberalna). Spotkanie zorganizowano w ramach inauguracji działań Inicjatywy Razem’89 w roku 2014. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#razem89 #1989 #okrągłystół #ukraina

O Koalicji Razem'89 i o 25-leciu przemian w Polsce rozmawiała Justyna Duriasz-Bułhak (Fundacja Wspomagania Wsi) i Mateusz Luft (sekretariat Razem'89) [grudzień 2014 r] https://wszechnica.org.pl/wyklad/o-koalicji-razem89-i-o-25-leciu-przemian-w-polsce/ Razem'89 to koalicja organizacji pozarządowych i osób prywatnych, wszystkich tych, którzy chcą wspólnie świętować polską wolność. W tym roku świętowaliśmy 25. rocznicę zwycięstwa „Solidarności” w wyborach 4 czerwca i wielkiego przełomu roku 1989. Wolność słowa i działania, wolność wyboru drogi życia, nauki, kariery, także za granicą, wolność pracy dla dobra wspólnego i wolność sporów o Polskę, wszystko to wydaje nam się dziś oczywiste. Żyjemy w wolnym i niepodległym kraju, a przemiany roku 1989 otworzyły przed społeczeństwem obywatelskim szanse, o których wcześniej trudno było nawet marzyć. Organizacje pozarządowe, inicjatywy samorządowe, lokalni aktywiści i ich obywatelskie akcje, inne formy samoorganizacji społecznej – wszyscy jesteśmy dziećmi 4 czerwca. O wszystkich wydarzeniach i działaniach koalicjantów podejmowanych w ramach obchodów 25-lecia przemian informowała strona www.razem89.pl. Znalazło się tam też wiele archiwalnych materiałów dotyczących przełomu, artykuły, wywiady, zdjęcia i filmy. Oprócz tego uruchomiony został profil www.facebook.com/razem89 gdzie zamieszczane były informacje o bieżących wydarzeniach roku rocznicowego. Na stronie zgłoszonych zostało ponad 420 wydarzeń z całej Polski zorganizowanych lokalnie w ramach uruchomionych przez koalicjantów programów - programów "Działaj Lokalnie" i "Równać Szanse" Polsko Amerykańskiej Fundacji Wolności, programu "Razem'89" Fundacji im. Stefana Batorego i konkursu "Razem'89" Fundacji Wspomagania Wsi. Obchody organizowane były również za granicą - m.in. w Wielkiej Brytanii, w Niemczech, w Norwegii, we Włoszech i w Katarze. Sekretariat Razem'89 współorganizował projekt Urny Wolności. W okolicach 4 czerwca w centrach ponad trzydziestu miast Polski stanęły specjalne urny wyborcze. Pudełka miały przypominać o wydarzeniach sprzed 25 lat. W wielu miejscach w Polsce wokół tego symbolu zbierali się ludzie, aby uczcić ten dzień toastem, dyskusjami, pokazami filmowymi, koncertami. 25 miejscowości w całej Polsce odwiedziła wystawa "Polskie Wolności" przedstawiająca 25 życiorysów Polsków i ich definicji Wolności. Materiał dokumentalny Justyny Pobiedzińskiej i Piotra Wójcika przedstawiał zarówno dobre jak i nieszczęśliwe historie związane z przełomem 1989 roku. Wystawa prowokowała pytania w jaki sposób obecnie definiujemy wolność i jakie zmiany realnie wprowadziła rewolucja końca lat osiemdziesiątych. Jako inicjatywa Razem’89, która spontanicznie narodziła się w dwudziestą rocznicę przełomu, serdecznie zapraszamy wszystkich do wspólnego działania także w kolejne rocznice. Tak jak wtedy, chcemy budzić radość i dumę z osiągnięć i sukcesów, ale też namysł nad tym co się nie udało, co zrobiliśmy źle i czego zaniechaliśmy. Chcemy inspirować aktywność obywatelską, przypominać o odpowiedzialności za wolność, budować poczucie solidarności i wspólnej troski o przyszłość. Działajmy RAZEM – międzypokoleniowo i międzyśrodowiskowo. Do wspólnej refleksji, działania i świętowania zapraszajmy naszych przyjaciół, współpracowników, lokalnych, krajowych, a także, zagranicznych partnerów. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#1989 #wolnewybory #razem89

Rozmowa Piotra Szczepańskiego z Jerzym Markiem Nowakowskim w ramach cyklu #rozmowywszechnicy [21.05.2023 r.] Japonia zaprosiła na spotkanie w Hiroszimie Indie, Brazylię, Wietnam, Koreę Południową, Nową Zelandię, Indonezję Komory, Wyspy Cooka...

Czy jest to rywalizacja z Chinami? Rosją? Czy może się udać? Układanie świata ciąg dalszy... Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rozmowywszechnicy #japonia #g7 #chiny

Wykład Anny Lewandowskiej, konserwator w Pracowni Konserwacji Malarstwa na Płótnie Muzeum Narodowego w Warszawie, towarzyszący wystawie „Olga Boznańska (1865–1940)”. Muzeum Narodowe w Warszawie, 9 kwietnia 2015 r. [1h04min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/olga-boznanska-okiem-konserwatora-anna-lewandowska/ Jakie były ulubione materiały i narzędzia Boznańskiej? O jakiej porze dnia tworzyła? Malowała w plenerze czy w pracowni? Które kolory lubiła najbardziej? *** Anna Lewandowska – konserwator w Pracowni Konserwacji Malarstwa na Płótnie Muzeum Narodowego w Warszawie *** Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. *** Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. *** Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#muzeumnarodowe #olgaboznańska