Wszechnica.org.pl - Historia

Wykład Anny Lewandowskiej, konserwator w Pracowni Konserwacji Malarstwa na Płótnie Muzeum Narodowego w Warszawie, towarzyszący wystawie „Olga Boznańska (1865–1940)”. Muzeum Narodowe w Warszawie, 9 kwietnia 2015 r. [1h04min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/olga-boznanska-okiem-konserwatora-anna-lewandowska/ Jakie były ulubione materiały i narzędzia Boznańskiej? O jakiej porze dnia tworzyła? Malowała w plenerze czy w pracowni? Które kolory lubiła najbardziej? *** Anna Lewandowska – konserwator w Pracowni Konserwacji Malarstwa na Płótnie Muzeum Narodowego w Warszawie *** Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. *** Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. *** Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#muzeumnarodowe #olgaboznańska

Wykład Grażyny Bastek, kustosza malarstwa włoskiego w Muzeum Narodowym w Warszawie. Muzeum Narodowe w Warszawie, 15 marca 2015 r. [1h00min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/olga-boznanska-i-diego-velazquez-grazyna-bastek/ Dla wielu artystów brawurowe malarstwo Velázqueza pozostaje niedoścignionym wzorem. Wielbicielką wielkiego mistrza była również Boznańska. Zapraszamy na wykład o związkach malarstwa Olgi Boznańskiej i Diego Velázqueza. *** Diego Rodríguez de Silva y Velázquez – hiszpański malarz, przedstawiciel baroku, portrecista, nadworny malarz króla Filipa IV. Odpowiedzialny za najbardziej reprezentacyjne obrazy rodziny Habsburgów – malował portrety Filipa IV, jego żon Elżbiety Burbon i Marianny Austriaczki, a także ich dzieci. Olga Boznańska – polska malarka okresu modernizmu. Studiowała w Monachium, później przeprowadziła się do Paryża, przedstawicielka szkoły monachijskiej. Boznańska kopiowała wiele obrazów dawnych mistrzów, lecz w jej pracach widać zachwyt nad Velázquezem. Na jednym z obrazów Boznańskiej możemy nawet znaleźć portret Filipa Prospera wykonany przez Velázqueza. W pierwszej części wykładu Grażyna Bastek przedstawia oficjalne portrety rodziny królewskiej, a także bardziej swobodne przedstawienie Marianny Austriaczki, czyli rodzaj szkicu malarskiego wykonany farbami na płótnie, tzw. modello lub bozzetto. Modella nie były oficjalnymi portretami władców, lecz służyły jako szkice do powstawania innych portretów. Na dworze hiszpańskim było bowiem ogromne zapotrzebowanie na portrety, stąd powstawało wiele wersji i replik. W wielu pracach Velázquezowi pomagali jego asystenci i pomocnicy. W drugiej części Grażyna Bastek zestawia obrazy obu twórców, doszukując się podobieństw w systemie pracy, wyrazie, kompozycji obrazów, swobodnym sposobie malowania m.in. detali, kolorystyce czy malowaniu światłocienia. Grażyna Bastek – kustosz malarstwa włoskiego w Muzeum Narodowym w Warszawie. *** Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. *** Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. *** Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#muzeumnarodowe #olgaboznańska #diegovelazquez

Wykład dr. Michała Rauszera, Kawiarnia Naukowa 1a, Wawerskie Centrum Kultury, 11 stycznia 2018 [0h49min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/homo-frajer-wyklad-o-kulturze-neoliberalnej-i-czlowieku-w-konsumenckich-kajdanach/ Wydaje się, że podejmowane przez nas decyzje mają racjonalne podstawy. Tymczasem w dużej mierze kształtują je narzucone nam z zewnątrz wyobrażenia. Jak nie dać się zmanipulować i nie zostać tytułowym "homo frajerem" mówił w Kawiarni Naukowej 1a antropolog, kulturoznawca i autor książki o takim samym tytule dr Michał Rauszer. Prelegent podczas swojego wykładu udowadniał, odwołując się do psychoanalizy freudowskiej i lacanowskiej, że podejmowane przez jednostki decyzje nie są tak indywidualne, jak mogłoby się z pozoru wydawać. Język służący nam do wyrażenia się, podobnie jak kultura w jakiej żyjemy, mają bowiem charakter z natury kolektywny. Rauszer omawiał koncepcję "homo sacer"stworzoną przez włoskiego filozofa Gorgio Agambena. Opisuje ona społeczeństwa, które budują swoją tożsamość w opozycji do zdefiniowanego przez siebie wroga. Po unicestwieniu go, ich tożsamość również zostałaby utracona. Slavoj Žižek odniósł tę koncepcję do współczesnego konsumeryzmu, tworząc pojęcie "homo sucker" (pol. homo frajer). Opisuje ono stan – tłumaczył Rauszer – gdzie w imię wolności rezygnujemy z uzależniających używek, ograniczając jednocześnie swoją wolność wyboru. Gość Kawiarni tłumaczył również pojęcia "interpasywności" oraz "cynicznego dystansu". Pierwsze zostało zdefiniowane przez austriackiego filozofa Roberta Pfallera. Jest przeciwieństwem postawy zaangażowanej. Oddaje stan, gdy liczmy, że ktoś zrobi coś za nas. Zjawisko "cynicznego dystansu" zostało opisane przez wspomnianego już Žižka. Tłumacząc obrazowo, zachodzi wówczas, gdy np. słuchamy disco polo, usprawiedliwiając to chęcią wyśmiewania tego typu muzyki. Jeśli nie chcemy być tytułowym "homo frajerem", musimy być świadomi, kto i co kształtuje nasze wyobrażenia o świecie – podsumował swoje wystąpienie Rauszer. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#kawiarnianaukowa

Wykład Renaty Higersberger, kuratora warszawskiej edycji wystawy „Olga Boznańska (1865–1940)”, kustosza w Zbiorach Polskiej Sztuki do 1914 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie. Warszawa, 1 marca 2015 r. [1h38min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/mademoiselle-de-boznanska-w-swoim-atelier/ Obrazy moje wspaniale wyglądają, bo są prawdą, są uczciwe, pańskie, nie ma w nich małostkowości, nie ma maniery, nie ma blagi. Są ciche i żywe i jak gdyby je lekka zasłona od patrzących dzieliła. Są w swojej własnej atmosferze… – pisała Olga Boznańska. Jaka była – jako artystka i jako kobieta, skąd czerpała inspirację i jakie tematy podejmowała najchętniej? Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #olgaboznańska

O wystawie "Olga Boznańska (1865–1940)" opowiedziała dr Ewa Bobrowska, współautorka i komisarz wystawy Olgi Boznańskiej w Muzeum Narodowym w Krakowie i Muzeum Narodowym w Warszawie. 26 lutego 2015 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/la-grande-boznanska-znana-rozpoznana-odczytywana-na-nowo/ „Szara malarka”, „malarka ciszy”, „królowa myszy”, „smutne barwy”, a w najlepszym razie „sława i myszy” – za sprawą kolejnych pokoleń krytyków i dziennikarzy takie określenia przylgnęły do Boznańskiej. Usiłowano zrobić z niej samotnicę i mizantropkę, która zamknęła się wraz ze swoją menażerią w czterech ścianach pracowni. Jednak uważna analiza kolejnych artystycznych wyborów, począwszy od inspiracji malarskich, doboru tematów i modeli, wystaw, w których brała udział wskazuje, że nie były one przypadkowe. Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. Muzeum Narodowe w Warszawie zaprasza do zapoznania się z pełnym programem wydarzeń towarzyszących wystawie a także z pokazem tematycznym poświęconym ekspozycji w serwisie CMNW. *** Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. *** Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Wystawa w Muzeum Narodowym w Warszawie do 2 maja 2015 r. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #olgaboznanska

Wykład dr Anny Rosner zorganizowany w ramach Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki [15 maja 2023 r.] W trakcie spotkania zapoznamy się z genezą, przebiegiem i skutkami zamachu majowego. Szczególnie ważna jest analiza długofalowych konsekwencji zamachu dla zmian ustrojowych, zakończonych zmianą konstytucji w 1935 r. Ale najważniejsze wydaje się pytanie - czy oczekiwania społeczne zmiany i uporządkowania sytuacji politycznej i ustrojowej w kraju usprawiedliwić mogą zamach wojskowy, pogwałcenie obowiązujących zasad konstytucyjnych i rozpętanie wojny domowej okupionej setkami ofiar? Czy było to zwycięstwo czy klęska? Na takie pytania odpowiedź może być, oczywiście, różna. Warto jednak, przed jej udzieleniem, rozważnie analizować sytuację polityczną i społeczną, poznać fakty. Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#kawiarnianaukowa #zamachmajowy #1926 #piłsudski

Rozmowa ambasadorów - Janusza Reitera, Marka Prawdy i Jerzego Marka Nowakowskiego zorganizowane w ramach cyklu #9rozmowyWszechnicy [15 maja 2023 r.]

9 maja 2023 r., w Dniu Unii Europejskie,j Kanclerz Olaf Scholz wygłosił „strategiczne” przemówienie o przyszłości Unii Europejskiej. Tego samego dnia w Moskwie odbyła się militarna parada zwycięstwa przypominająca pokonanie Trzeciej Rzeszy.

Te dwa wydarzenia przypominają nam z jak głębokiego podziału wyszliśmy. Symbolicznie i z agresją Rosji na Ukrainę w tle, przeszłość zderzyła się z teraźniejszością, a niemiecki kanclerz nakreślił przyszłość: „potrzebujemy Unii geopolitycznej - większej i zreformowanej”.

Czy to się uda? Czy Niemcy jednak nie zrezygnowały z przywództwa w Europie? Czy, jak twierdzą niektórzy, chcą Unii bo to dobre narzędzie do realizacji tradycyjnie imperialnej polityki? Czy chcą wyparcia USA z Europy? Czy nie dążą do „buisness as usual” z Rosją kosztem Ukrainy i Europy środkowo wschodniej…? Na te i inne pytania będą odpowiadać dwaj ambasadorzy: Janusz Reiter b. ambasador w Niemczech i USA oraz Marek Prawda b. ambasador w Niemczech, b. ambasador Polski przy Unii Europejskiej i b. przedstawiciel Unii Europejskiej w Polsce. Rozmowę poprowadzi i weźmie udział amb. Jerzy Marek Nowakowski. Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl

#rozmowywszechnicy #niemcy

Wraz z Uniwersytetem Trzeciego Wieku Collegium Civitas zapraszamy na wykład red. Adama Szostkiewicza, który opowie postawie rożnych wyznań wobec zagadnienia aborcji [23 listopada 2020 r.] Wykładowca stara się w możliwie rzetelny sposób, przedstawić pewną dawkę informacji pod rozwagę wszystkich słuchaczy, nie zmierzając do żadnego wyraźnego stanowiska, nie promując takiego, czy innego stanowiska. Generalnie wszystkie większe religie zajmują stanowisko "za życiem" (nie oznacza to, że w szczegółach się nie różnią między sobą). Oprócz kwestii ściśle religijnej, jeśli chodzi o stosunek do aborcji, do przerywania ciąży, jest jeszcze kwestia filozoficzna (czy też antropologiczna). Czyli jak z różnych punktów widzenia można popatrzeć na kwestie życia jako takiego, ale w kontekście praw jednostki. Z drugiej strony wymogów, które nakłada na różne kultury, na różne religie, podejścia, z punktu widzenia tak zwanego prawa naturalnego. Jest coś takiego jak prawo naturalne, które stoi powyżej prawa pozytywnego tego, które uchwalają ludzie. Ale spór dotyczy tego, co tu jest ważniejsze, co ma prymat? Religii na świecie mamy wiele. I w wielu sprawach one się bardzo, bardzo różnią. Niemniej jednak dzisiaj skupimy się na tych największych. Największą religią jest chrześcijaństwo (chrześcijaństwo obejmujące zarówno rzymski katolicyzm, który jest numerem jeden w świecie chrześcijańskim, jak i inne nurty, na czele z nurtem protestanckim, który też jest bardzo zróżnicowany). No oczywiście do tego doliczamy prawosławie w różnych jego wydaniach oraz inne mniejsze konfesje, które wyrastają z Ewangelii, z Biblii, ale też między sobą się różnią. Według najnowszych badań statystycznych, wspólnota chrześcijańska sięga już ponad 2 miliardów wyznawców. To jest 32% populacji świata. Drugie miejsce zajmuje w tych statystykach oczywiście Islam, który też, ma wiele nurtów, jest wewnętrznie skomplikowany, nie jest jednorodny, niemniej jednak traktujemy go ogólnie tutaj jako zbiorowość wyznawców tej religii. Jest ich około 1,5 miliarda na całym świecie. To oznacza 23% ogólnej populacji. Trzecie miejsce w tym rankingu zajmuje hinduizm. Bardzo stara, starsza od chrześcijaństwa i starsza od islamu religia, przede wszystkim Indii, ale mająca też swoich wyznawców w różnych częściach świata. Wyznawców hinduizmu szacuje się na 1,2 miliarda, to jest 15% populacji. Czwarte miejsce zajmuje buddyzm. Buddystów szacuje się dzisiaj na pół miliarda w całym świecie. Też są rozrzuceni, bo buddyzm jest tak jak chrześcijaństwo, religią misyjną - stara się pozyskiwać wyznawców na całym świecie. W sumie jest ich około 7% populacji. Najnowsze statystyki dotyczące religijności, religii w świecie biorą pod uwagę też kategorię osób niereligijnych, osób, które z żadną religią się nie utożsamiają, które uważają się za osoby niewierzące, czasami za agnostyków (czyli tych, którzy nie mają wyrobionego zdania, czy Bóg istnieje, czy nie). Mamy też po prostu zdeklarowanych ateistów, a więc ludzi, którzy w ogóle odrzucają myślenie o świecie w kategoriach religijnych, odrzucają dogmaty religijne, istnienie Boga z wszystkimi tego konsekwencjami. W tej samej grupie mamy też po prostu zwolenników tak zwanego laicyzmu, laickości, tego, żeby w ogóle przestać się zajmować religią w sferze publicznej. Według nich religia powinna być sprawą prywatną, nie powinna mieć żadnego przełożenia na prawo państwowe, na życie publiczne. Kompletny rozdział religii od państwa. Ta grupa według szacunków jest "trzecią siłą" na świecie. 1,2 miliarda osób na całym świecie. Adam Szostkiewicz – dziennikarz Tygodnika „Polityka”, pisarz, tłumacz Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#aborcja #religia #religie #chrześcijaństwo #buddyzm #islam #hinduizm #utwcc

Wykład Iwony Danielewicz towarzyszący wystawie „Polska. Siła obrazu”, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1 października 2020 [0h52min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/jacek-malczewski-moje-zycie/ Iwona Danielewicz w nagraniu wykładu podejmuje się autorskiej interpretacji tryptyku „Moje Życie” Jacka Malczewskiego, w którym artysta w charakterystyczny dla siebie sposób uchwycił wątki autobiograficzne. Prelegentka odwołuje się również do innych prac malarza, a także ukazuje europejskie inspiracje artysty. Wystąpienie towarzyszyło wystawie „Polska. Siła obrazu” w Muzeum Narodowym w Warszawie. Jacek Malczewski tryptyk „Moje życie” namalował w latach 1911-12. Artysta w trzech scenach dzieła w charakterystyczny dla siebie sposób uchwycił wątki autobiograficzne. Przedstawił między innymi dwór wuja Feliksa Karczewskiego w Wielgiem, gdzie został wysłany w 1867 roku przez rodziców. Przyszły malarz spędził tam kolejne cztery lata życia. Tutaj ukazuje go zarówno jako miejsce szczęśliwego dzieciństwa, jak też cel powrotu u kresu żywota. „Moje życie” zostało zakupione przez Muzeum Narodowe w Warszawie po drugiej wojnie światowej. Wcześniej tryptyk znajdował się w kolekcji Stanisława Holenderskiego w Zawierciu, następnie jego żony. Holenderski był jednym z wielbicieli i kolekcjonerów twórczości malarza. W swoich zbiorach posiadał również inne prace Malczewskiego. Iwona Danielewicz podczas wykładu podejmuje się interpretacji tytułowego dzieła artysty. Podczas wystąpienia odwołuje się również do innych autobiograficznych prac Malczewskiego. Szczególnie dużo miejsca poświęca przedstawieniom Tanatosa, obecnego również w tryptyku „Mojego życie”, którego artysta przedstawia pod postacią młodej kobiety. Prelekcja jest również okazją, żeby wskazać europejskie inspiracje polskiego malarza. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #malczewski

Wykład prof. Andrzeja Friszke zorganizowany w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku Collegium Civitas [5 maja 2023 r.] Wykład prof. Andrzeja Friszke jest odbiciem dość intensywnych badań, które prowadził w ciągu ostatnich kilku lat. Temat “Polska - Rosja - komuniści. Węzeł problemów. 1917-1939". Dlaczego 1917? W 1917 roku miała miejsce w Rosji rewolucja październikowa. Do władzy doszedł Lenin i partia bolszewików. W 1917 roku wszyscy komuniści to są ci członkowie ruchu socjalistycznego, socjaldemokratycznego w Europie, którzy zaakceptowali rewolucję październikową, zaakceptowali doktrynę Lenina, zaakceptowali wizję obalenia państwa burżuazyjnego i tworzenia nowej rzeczywistości politycznej, nowego ładu, nowych wyobrażeń. Komuniści odróżnili się od wszystkich innych socjalistów, socjaldemokratów, marksistów, którzy działali w oparciu o system pluralistyczny, zachodni, parlamentarny i akceptowali pluralizm, że istnieją partie prawicowe, lewicowe. Komuniści nie akceptowali takiego porządku. Nie zgadzali się, że tok życia politycznego polega na zmaganiu się prawicy i lewicy czy na system parlamentarny. Uważali, że do władzy trzeba dojść po to, żeby zniszczyć wszystkie siły, które nie są siłami komunistycznymi (z socjaldemokratami włącznie). Jedynie komuniści (w oparciu o doktrynę dyktatury proletariatu) oraz rządy partii bolszewickiej (która ma reprezentować proletariat) mają prawo rządzić. Komuniści uważali, że rządząc wyłącznie monopolistycznie zbudują nowe społeczeństwo, nowe państwo, nowy porządek etyczny, kulturowy i tak dalej. I to było właściwie wspólne wszystkim komunistom. Jeżeli odróżnić chcemy lewicę demokratyczną od komunizmu, to to jest podstawowa, dosyć wyrazista różnica w zasadzie przez cały okres międzywojenny. Skąd ona się brała? Otóż to jest wynik rozwijanej tezy o klasowości wszelkich instytucji państwowych, społecznych, medialnych, ekonomicznych. Państwo jest klasowe. To, że społeczeństwo jest podzielone na klasy i to, że trwa walka klasy pracującej, klasy robotniczej z właścicielami środków produkcji, z kapitalistami, bankierami itd. to nie jest rzecz nowa w ruchu socjaldemokratycznym. Marks rozwijał przecież tezę o klasowym podziale społeczeństwa i trwającej walce klas jako motorze rozwoju polityczno-społecznego. Natomiast komuniści tezę klasowości absolutyzowali. Dochodzi do takiego wniosku, że właściwie nie ma czegoś takiego jak demokracja parlamentarna. Demokracja parlamentarna jest bowiem tylko narzędziem klasy rządzącej, czyli burżuazji, używanym po to, żeby zahamować walkę klas Demokracja jest po to, żeby zamiast robić rewolucję i obalić władzę państwową, socjaldemokraci wchodzą do Parlamentu, wchodzą do rad miejskich, tworzą legalne organizacje, ubiegają się o udział w wyborach. No i oczywiście w tych wyborach przegrywają - dostają 20% głosu, 40% głosów, ale państwo trwa, system prawny trwa. A zatem jego natura klasowa się nie zmieniła. I jedyną drogą do zmiany klasowego charakteru państwa jest przejęcie pełnej władzy i zburzenie aparatu państwa. Zburzenie aparatu państwa, który jest jądrem panowania klasowego burżuazji. Zatem zburzenie instytucji państwa, zburzenie systemu prawnego, zburzenie sądu, zburzenie wolności prasy, w której kapitaliści zawsze dowartościowują nakładami, możliwościami prasę prawicową, burżuazyjną, liberalną, ale przecież nie komunistyczną, nie tą, która wzywa do rewolucji. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#utwcc #polska #rosja #komuniści #1917 #1939